Tekste Kengesh Shqiptare!

"Makina e memories"-Ardit Gjebrea


Makina e memories vrapon në kujtime 
Në çastet e jetës që endëm të dy 
Dhe ditët rrëshqasin e syrit i fshihen 
Dhe rendie e rendin, humbasin diku 

Makina e memories si era 
Humbet nëpër mjegull, mbi të fluturoja 
Me sy të përgjumur kërkoj nga dritarja 
Diku të ndaloja… 
Ti mblidhja kujtimet, aty ti fiksoja 
Mundohem mundohem, ti gjej nëpër vite 
Kujtimet kalojnë… 
...po kujtimet kalojnë 

Dhe ti qeshje, ti këndoje 
Psherëtije në heshtje dhe qaje 
Me lotët që të ndrinin në sy 
Dhe më flisje, ëndërroje 
Dhe tregoje, tregoje 
Të vertetat trillime që jetuam të dy 
....dhe kujtimet kalojnë 
....dhe kujtimet kalojnë 
....dhe kujtimet kalojnë 

Fragmente kujtimesh më dalin përpara 
Në skena qiellore me diell a me shi 
Çapitem i lodhur të ulem mes tyre 
Ato më largohen...largohesh dhe ti 

Fragmente sensuale që era 
Si gjethet e vjeshtës i shkundi nga pema, 
Piktura që koha ngjyrosi në mëndje 
Sikur ti ndaloja... 
Ti mblidhja të gjitha në krahë ti mbuloja 
Mundohem mundohem ti gjej nëpër vite 
Kujtimet kalojnë… 
...po kujtimet kalojnë 

Dhe ti qeshje, ti këndoje 
Psherëtije në heshtje dhe qaje 
Me lotët që të ndrinin në sy 
Dhe më flisje, ëndërroje 
Dhe tregoje, tregoje 
Të vërtetat trillimet që jetuam të dy 

Më afroje, më largoje 
Më humbisje dhe prapë më takoje 
Më puthje në buzë si fëmijë 
Më thërrisje dhe më prisje 
Dhe kërkoje, kërkoje 
Të vërtetat trillime ti jetojmë përsëri 
....po kujtimet kalojnë.. 
Dhe kujtimet kalojnë... 
Dhe kujtimet kalojnë... 
Kalojnë, kalojnë, kalojnë 

Makina e memories vrapon në kujtime 
Në çastet e jetës që endëm të dy 
Dhe ditët rrëshqasin e syrit i fshihen 
Dhe rendin e rendin, humbasin diku 

Dhe kujtimet kalojnë… 
Dhe kujtimet kalojnë... 
Dhe kujtimet kalojnë...

Song: Tirona

Shumë zhurmë, shumë zhurmë
Tirana e Re, 
Lapraka, Kombinati,
Ali Demi 
Tirona është pikënisje, ku fillon mundësia
Aty kam të ardhmen, ku kam ëndrrat e mia.
Ku ngjitur janë kisha e xhamia, 
Ku ndahen e pajtohen Nano e Berisha. 

Aty ku ty të jepet një tjetër mundësi,
Kam shokët, kam lagjen, kam rrugën, kam shtëpinë. 

Tirona çfarë është?
Më i madhi paradoks,
Ku robi ble te gabi me Rolex në dorë.
Ku sllonat sydelfinë 
Në baltë bëjnë paradë,
Ku krahas kjoskave të rënume është një 
super pallat. 

Tirona, ke ëndrrat tona
Jeton orët e vona,
E djegur, sido të jesh,
Ti je e jona.

Zhurmë, shumë zhurmë sa zhurmë.
Kjo është Tirona jonë, 
Tirona e kontradiktës,
E luftës e paqes, 
E errësirës dhe e dritës,
Mashtrimit, të vërtetës
Shpifjes, interesit,
E qejfit dhe e stresit, 
E ahengut dhe biznesit. 

Ku të gjithë ne themi:
Tirona zemra jonë,
Ti për ne, ti për ne,
Je kampion.
Kur ti hyn në Kombinat, në qytetin tonë
Një tabelë, shyqyr, të thotë:
"Mirëserdhët në Tiranë". 

Tirona, në zemrat tona
E çmendur, sido të jesh, 
ti je e jona. 
Aty ku Kryetari bërtet me megafon.

Gjithçka mund të ndodhë, 
Jetojmë në Tironë. 
Njerzia bëjnë plazh
Aty ku thahet liqeni
Ku provinciali thotë:
"Jom pri 'Ali Demi'". 
Aty ku trumbetojnë të ngrenë pallate
Mjaft!, thotë rinia.

"Boll se na plasët". 
Mjaft, me muhabet, si bujqit e lashtë,
Nën kumbllat e kuqe, moda bën sfilatë.
Ku ka qarkullim parash, 
Ka dhe emancipim grash,
Shooping nga rrugë 
e "Durrsit"
Oburra nga Blloku,
Atu ku gjen për seks,
Ku ngjitet dhe smoku. 
Ku te qentë e kazanëve është dhe ministri e Higjienës, 
ku ka dhe mbret, ka dhe 
president.

Të gjitha do t'i gjeni në 
qytetin tonë,
Ku një tabelë e shtremër 
thotë:
"Mirëserdhët në Tiranë". 

Tirona...
Zhurmë, zhurmë...

Ylli Baka - lerm o zot te rrojNga brigjet e Dardanise
der' ne malet e Epirit 
bukurit' e vendit tim
flori e shkuar floririt

vet I Madhi e bekoi
lerm o lerm o Zot te rroj

kemi te lashte historine
Butrintin , Apollonine
Berat , Shkoder dhe Shengjin
Pashaliman dhe Ulqin

ne kemi kalate e vjetra
te skalitura ne gure
Argjiro dhe te tjera 
edhe Skenderbeu ne Kruje

(kto llafet sja mor vesh) pastaj vazhdon....
Jon dhe Adriatik
ku dhe vala nis kendon
SA I BUKUR VENDI JONE

Me pelqen-2Die4
Si fillim dua te them një e zez mua me pëlqen 
Qe me shoqerin ta pij dhe pastaj kenges unë tja them 
Qe tja them këtij shteti qe kujton se na genjen 
Na genjen nga mashtron na harron por gabon 
Me pëlqen qe te jetoj dhe gjithçka unë te jetoj 
Me pëlqen edhe mënyra si sot po I kuptoj 
Me pëlqejnë pantallonat e gjëra kur ne rrugë unë I tërheq zvarre 
Por dhe 2die4 qe te jem unë I pandare 
E papare makina qe kishte marrë Ilir Meta 
Me goje hapur mbeta 
Dhe mendova rrugën për ta blere unë gjeta 
Me pëlqen një bashkëpunim me madonen unë ta bëj 
Të kendoj dhe me pas një takim unë ti kerkoj 
Enderroj dhe një ditë ne parlament unë te shkoj 
Mbi piraterin e muzikes ndonjë ligj unë te shqyrtoj 
Me pëlqen kur bie shi, ne krevat kur ty te gjej 
Me pëlqen me shoqerin ndonjë gote dhe ta kthej 
Mos te harroj te them se me pëlqen një tatuazh 
Me pëlqen 3 muajt e veres ti kaloj unë ne plazh 
Me pelqejn këto qe thash por dhe lash ca te tjera 
Të tjera do të thotë dhe shoku im ne vazhdim. 

Me pëlqen çfarë, me pëlqen çfarë. 
Me pëlqen si dua unë te jem 
Dhe të gjitha unë ti kem 
Me pëlqen çfarë me pëlqen çfarë 
Me pëlqen çfarë dua unë te them 
Me pëlqen a sme pëlqen 

Me pëlqen kur te vërtetën unë e them si e ndiej 
Me pëlqen kur ne dyqan shkoj dhe rroba të reja blej 
Të gënjej nëse te them se pëlqej motrat libohova 
Me pëlqen fatos berishen unë një dita ta takoj 
Ta puth fort muah ta perqafoj 
Dashuroj vërtetë një vajz unë sot e dashuroj 
Me pëlqen kur e takoj 
Dhe koh kur unë me ty kaloj 
Me pëlqen mua te dëgjoj vetëm rap 2pac 
Por aspak te shkoj ne spital dhe te dhuroj gjak 
Me pëlqen ne party mua mbrëmjet ti kaloj 
Me pëlqen ato qe ditën bëj naten ti harroj 
Një pistolet për siguri unë gjithmonë mbaj 
Por dhe 2die4 ne zemër mbaj gjithmon si emblem 
Me pëlqen qe pushimet ti kaloj unë ne Golem 
Po ta kem mercedes benz makinen me pëlqen 
Pasi dua unë te jem dhe të gjitha dua ti kem 
Unë të gjitha do ti arrij te pëlqen a s'të pëlqen 

Hej pa sme thua ne këtë botë çfarë me pëlqen 
Të shikoj ne sytë e tua por e di qe me genjejn 
Me rrefejn një botë te rreme qe sshprehin asnjë shenjë 
Po të flas për veten time dhe ato qe me pëlqejnë 
Me pëlqen qe te ngacmoj ne rrugën time kur kalon 
Ndonjë vajzë qe veç seksi mmmmm me shkakton 
Por dhe asaj nuk I flet dot 
Se direkt ajo te thotë 
As makinen spaske ti qenke çunë kot 
Kështu qe dhe unë duhet te bëj disa miliona 
Të përpiqem qe te futem atje ku ka persona 
Të rëndësishëm te jashteligjshem por gjithmonë ta bëjnë nderin 
Pastaj te gjithë do thonë shiko Bledi Milionerin 
Dhe kjo sdo jetë një ëndërr do ta bëj unë realitet 
Se me pëlqejnë pordhet e tua nëpër rrugë kur ti shet 
Se pordhe kam dhe vet dhe mend do tju shes 
Ato qe ti tani bën unë I kam bërë ne disa vjet 
Disa vjet me 2die4 nëpër klubet ku unë shkoj 
Me te zezen dhe uiskin unë naten e kaloj 
Me pëlqen mua gjithçka dhe me asgjë unë nuk e le 
2die4 për këto gjëra mbajnë vendin nr 1. 

Ju kujtoni se ne kemi mbaruar 
Ju kujtoni se ne jemi harruar 
Jo jemi këtu duke kenduar 
2die4

DEMIR KRASNIQI-KËNGË PËR MASAKRËN E PRAPASHTICËS

O, ngoni shokë, ngoni vllazni,
Po ju knoj ni kangë n’ sharki,
Nuk asht kangë për dashuni,
Nuk asht kangë, kjo, për mahi !
Kjo asht kangë për histori,
Që ka ndodhë te na n’ Malësi !
Nuk asht përrallë kjo, as trillim,
Por asht ngjarje plot trishtim,
Që der’ tash mbet anonim,
Se shumë kush nuk pat guxim,
Të vërtetën ta qes në shesh,
Por asht ruejt prej veshi n’ vesh,
Qysh kanë ditë me tregue t’ vjetrit –
Nëpër oda njani – tjetrit,
Për terrorin e Sërbisë ,
Kasaphanën në Prapashticë !

Hej, kështu tregojnë njerëzit e gjallë –
Më 11 të muajit Janar ,
Mu në vitin Njizet e Nji ,
Ish kanë çue n’ kamë ni yrrfi !...
Kjo yrrfija e Serbisë –
Mori urdhrin pre Qeverisë ,
T’ formojë çeta terroriste ,
T’ gjithë çetnikë me bajoneta ,
Prejnë shqiptarë në troje t’ veta !
Prejnë me qinda e me mi ,
Gra, pleq, burra dhe fëmi’ !...

Hej, kështu çetnikët kanë ba n’ Drenicë -
Ja kanë mësy për n’ Prapashticë!
Duert përvjelun si kasap –
Kanë mësy maleve n’ Llap e Gollak;
Shakovicë, Lluga e Halabak,
Shkojnë si ujqit llavë e llavë ,
N’ Lluzhan, Majanc e Batllavë,
T’ parët e tyne i kanë tubue,
Shumë zullumet jav kanë vnue !...

Hej, se n’ Koliq, ata kur janë dalë –
Aty i vranë disa Kopranë!
I kanë vra te Zharalitë –
Mësynë me dalë në Prapashticë!
N’ Keqekollë , ata kur po hinë –
Radoviqi, para ju prinë!
Radoviqi , ma i madhi anmik –
Kolonel – ishte mbi çetnikë !
Ai, këtë plojë vetë e udhëhoqi
Me Stojanin Selkiqin prej Domaroci !
Shumë çetnikë patën mas veti –
Danailin nga Boleci.
Nga Bushinca, ishte Dejani ,
Nikollë Slivova e Dushan Sfillani !...

Hej, n’ Keqekollë, kur paskan ra ,
Radoviqi , mësue i ka –
Mulla Ademi, asht shpi me za,
Burrë ma i zoti, n’ Gollak nuk ka,
Na ma s’ pari çatij dojmë mej ra ,
Do t’ ja presim robët e fëminë,
Do ta lidhim, t’ ja djegim shpië!...

Hej, Radoviqi, i pari ju prinë –
Mulla Ademit, në shpi po i bien !
Radoviqi, ai kolonel –
Mish e shpirt ishte kriminel!
Porsi ujku po i thërret në derë –
Mulla Adem, a po del ni herë?!
Po del hoxha, me ta po flet,
-Mulla Adem, a na kallxo drejt,
Ti , sa robë i kie krejt?
Mulla Ademi, burrë i vërtetë,
-Kolonel, po t’ kallxoj drejt,
Tremdhet’ robë, unë, i kam krejt!...
S’ e kanë lanë , mirë, mej krye fjaltë –
E kanë lidhë me ‘i kanop t’ gatë ,
Jashtë ja nxorën fëmijët dhe gratë!
Radoviqi, me dorë të vet –
Tremdhetë robë, qaty ia vret ,
Rend poj vret , n’ zjarr po ja djeg !
Ja dogj robët , ja bani hi –
Atëherë hoxhën n’ prag e ka shtri !
E rrëxoi hoxhën, n’ prag të shpisë –
Ja shkurtoi kryet me sakicë !...

Hej, kanë marrë rrugën përpjetë ni malit,
Xhanaria me ushtarë të krajlit,
Paskan dalë në Prapashticë ,
Me çue n’ vend urdhrin e Serbisë !
Bajnë maskër, bajnë kërdi –
Prej dy vjeçe tej n’ gjasht’dhet’ e dy...
Krejt kta meshkuj poj tubojnë,
Tanve vendet po jav caktojnë,
Grupe – grupe, mahallë – mahallë,
Krejt poj qesin në ni livadh!...
Me mahallë, qysh ishin kanë –
Keqekollën n’ ni vend poj lanë,
Çorrovit e Spahiovit,
Çelovit e Sinanovit,
Miftarovit në njanën anë,
Prapashticën n’ tjetrën anë,
Mahallën e Cubit – njizet e nandë...
Krejt poj lidhin me shoka t’ veta,
Tash po vjen tue ju sosë jeta!...

Hej, atëherë gati pushkët poj bajnë,
Veç po presin me ju dhanë komandë!
Erdh komanda e shenja e parë –
Veç tri pushkëve me ju dhanë zjarrë !
Shenja e dytë, qashtu po thotë –
Me komandë, me e dhezë ni top!
Kur ka ardhë kjo shenja e tretë –
Qinda pushkë me ‘i flakë janë dhezë!
Ju shkoi gjama deri n’ re –
Shumë e mashkujt u shtrinë për dhe!...
Bien për dhe, shqiptarët e shkretë,
Krejt janë vra njimijë e njizet!...

Hej, luftën hiq nuk e kanë ndalë,
Hecte gjaku valë – valë,
Krejt xhenazet mbetën n’ livadh!...
Nëpër shpia atëherë ju kanë ra,
Shpijat flakë jav paskan kallë,
Robë e fëmijë krejt poj kallin n’ zjarrë,
Nuse e çika t’ reja i kanë marrë!
I kanë çue ato n’ Serbi –
I kanë martue me zor me shki’!...
I kanë nda këto femna t’ shkreta
Për gjithmonë prej trojeve t’ veta !
I kanë nda prej gjakut t’ vet –
Zoti e di, qysh kanë dhanë jetë ?!...

Hej, luftë e madhe ish kanë marue,
Ka ecë gjaku sikur prure!
Se këto malet e kësaj ane,
Nuk mbajnë mend këso kasaphane!
Borë e madhe kish pas ranue,
Nuk ka mujt kush kah me lue!
N’ atë furtunë, disa kanë pshtue,
Sylë Hetemi e Arif Govori,
Veli Salihi e Emin Govori...
N’ atë borë t’ madhe, n’ atë kjamet –
Ish kanë metë ni fëmijë nën djep,
I kish pshtue, ai, nanës s’ vet –
N’ borë përmbys tri ditë e netë,
Aty ish vra nana e shkretë!
Ia vrajnë nanën, qati sabie-
Ia prejnë veshin, djalit, me singi!
Mas tri dite, aj, gjallë ish kanë –
Selim Govori, atij i kanë thanë!...

Hej, pushkatua krejt kur i kanë –
Kanë marrë rrugën, janë ra n’ Orllan,
Të gjithë meshkujt tubue i kanë,
Nishec, Brainë edhe Orllan,
Kalaticë dhe Ballban,
Këtë masakër me e vazhdue,
Kasaphane me marue!...

Hej, Zoti i Madh, kur don me t’ ndihmue –
Prej zullumit për me t’ pshtue,
Sa me metë dikush për farë,
Paska ndie ni djalë shqiptar ,
E lumja nana, ka e kish pasë djalë!
Trim mbi trima, ai burrë – burri,
Emni i tij – Nazim Gafurri !
Patriot e demokrat,
Që punonte ditë e natë,
Veç për popullin kosovarë,
Për të drejta, për shqiptarë!
Ai, këtë punë vesh e kish marrë –
Se po i digjen vllaznit në zjarrë!...

Hej, në Prishtinë, ai rrinte me shpi –
Shiti tokë e pasuni,
Shet dyqane, hane e mulli,
Pare t’ madhe kishte tubue,
N’ çarrshaf t’ grave, tebdil ish marue,
Shpejt e shpejt në Shkup ka shkue !
Nazim trimi, ai burrë bujar,
Shpejt po i gjejka do gazetarë,
Shumë e paret jav paska dhanë,
Jav tregon ngjarjen taman,
Si po lahet toka me gjak ,
N’ shumë katunde n’ Llap e n’ Gollak,
Për me i shkrue n’ gazetën “HAK”!
Përmes lidhjeve të telegrafit –
Thërret ministrat e Beligratit!
Shumë do shokë i ka bashkue –
Po i lajmëron Kombet e Bashkueme,
Për Serbinë, çka ka punue!...
Krejt Evropa, poj lexojnë gazetat,
Për këto krime të vërteta!
T’ gjitha kombet kokan bashkue –
Komisionin e kanë formue,
Me eksperta ndërkombëtarë,
Për mej çue në vend të ngjarjes!
Kështu Evropa, banë intervenimin –
N’ vend të ngjarjes me e pa krimin,
Ku Serbia , banë planifikimin,
Mbarë shqiptarëve me u ba farimin!...

Hej, Nazim trimi e bani ndriçimin –
Për me i sjellë pop’llit shpëtimin!
Ai i qiti në shesh të dritës,
Jo veç krimet e Prapashticës,
Por mbarë ngjarjet dhe të Dumnicës!...
-Janë therrë njerëzit në vatra t’ veta,
Mizorisht, me bajoneta,
Burra t’ rritun, gratë e fëmija,
T’ gjallë janë djegë nëpër shtëpia !...

Hej, krejt Evropa, gazetat poj knojnë,
Syve t’ vet nuk po u besojnë!
Tu i lexue e tu’ u trishtue –
Krajli i Serbisë, çka ka punue?!...
Komisioni – ekspert me shkollë –
Drejt po shkojnë në Keqekollë!
N’ mahallë t’ Spahive , kur janë dalë –
Nga shtatë vetë në ni vorr poj gjajnë!
N’ Prapashticë, kur paskan shkue –
Gjajnë xhenaze t’ djegne, t’ shkrumueme!...
Komisioni kokan trishtue,
Se çfarë krimesh kokan marue!
Çka kanë shkrue – krejt janë vërtetue!
Komisioni ishin betue –
S’ kishim mujt kurrë na me besue,
Se kështu Krajli, mundet me punue,
Gjithë këta njerëz n’ zjarrë mej shkrumue?!...
Mejherë Krajlin e kanë urdhnue –
T’ gjitha krimet mej ndalue !

Hej, Krajli i Serbisë, shumë koka idhnue
Për këtë plan që i ka dështue!
Tel Zhupanit, n’ Prishtinë i ka çue –
Kush asht ai, n’ gazetë qi ka shkrue,
N’ krejt Evropat na ka marrue,
Planet tona, na i ka shkatrrue?!
-Ai – thanë – asht ni burrë prej burri,
E ka emnin Nazim Gafurri !

Hej, kqyre Krajli, çka ka marue ,
Shumë do pare i paska çue,
Njerëz me pare me i pague –
Nazim Gafurrin me likuidue !
Ky Zhupani, n’ kamë na u çue,
Dy xhandar i ka shtrëngue,
Këtë Nazimin, me e likuidue !...
Me e vra birin e demokracisë,
Atë bamirës të gjithë njerëzisë !
I biri i shkaut – Zhivko Kundraxhisë,
N’ Urë t’ Vellushës, ishte kurdisë.
N’ Urë t’ Vellushës, ishte dalë në pritë –
Don Nazimin, ta qëlloj me thikë!
Vjen Nazimi, me dy xhandarë –
N’ te u hodh kjo thika e parë!
Fërfëlloi thika për rreth koke –
Ja hoq fesin , ia qiti për toke!
Fërfëlloi edhe thika e dytë –
Për rrajë t’ veshit ia ka ngjitë!
Plagë të randa i ka shkaktue –
Krimineli shpejt u largue!...
N’ shpi të motrës – djalin e kanë çue,
Iu lidh plaga dhe u shërue!...

Hej, këta agjentët i kanë fry sytë –
Për me i ba atentat të dytë!
Simbas planeve të Serbisë –
Me ni vrasës profesionist !

Hej, vrasësi i dytë, ishte shqiptar,
Hem xhandar edhe tradhtar.
Kriminel – Adem Misini,
N’ kafehane i maskuem hyni,
Hoq revolën, ai tradhtar –
N’ gjoks t’ Nazimit, i dha zjarrë!
Zbrazi plumba mbi gjoks t’ Nazmis,
Veç për hatër t’ krejt Serbisë!
Por , Nazimi kish mbetë i gjallë,
E muerën shokët, e çuen n’ spital!
Në spital, në Mitrovicë –
Veç me e pshtue prej xhandarisë !

Hej, n’ kirurgji – shërohej djali,
Nën kujdes t’ doktor Shamfanjit.
Ky doktor humanitar –
Për shërim, djalin e ka marrë.
Xhandaria i kish premtue –
Nëse mundesh me e helmue,
Ni veturë kemi me ta dhurue!
Ni veturë e ni milion dinarë –
Veç na e hjek këtë trim shqiptarë!
Por Shamfanji – doktor human,
Këtë punë t’ poshtër, ai, nuk e banë!

Hej, e muer djalin, e ka operue –
Plumbi i zi, mushkritë ia kish shpue!
Iu kish ndalë plumbi n’ krahnor –
Kur ka shkrepë, ai vrasës mizor!...
Me mjeshtri e operoi
Dhe Nazimin e shpëtoi!
Por shpirtzi kish prap ndër ne,
Se doktori ish kanë jevre,
Munafiku nazifashist ,
Spiunoi mjekun humanist
Dhe e vranë gjermanët nazist!...

Hej, prapë anmiku nuk rrin i qetë –
S’ donë me e lanë Nazimin n’ këtë jetë,
Ia bajnë gati vrasësin e tretë !
Me Shtatë Maj, në ora dhjetë ,
Mu në vitin Njizet e Tetë,
Prapë e gjetën ni tradhtar,
Që e mbante emnin shqiptar,
I maskuem, ai, ishte xhandar,
Për tradhti kish ba përvoja,
Atij i thoshin :Hasan Mërkoja,
Ju thaftë dora, ju thaftë goja ,
I huptë fara, i huptë vorri!
N’ kafehane, revolen e nxori-
Zbrazi plumba n’ gjoks t’ atij burri,
N’ demokratin – Nazim Gafurri !
Shtiu n’ bamirësin humanitar,
N’ patriotin tonë kombëtar!...
Kështu punoi Hasan beteri –
Zbrazi plumba prej revolverit,
Veç për hatër të Lube Hollcerit !
Seleniqi dhe Lube Hollceri –
Zbrazën plumba prej manxerri!
Kriminelët me armë në dorë –
Tre xhelatë atentatorë!...

Hej, por ai trim – Nazim Gafurri,
Mirë qëndronte me zemër guri!
Para bishave të Zhupanit –
Shtrëngon plagët e s’e lëshon zanin!
Para bishave, ai, nuk dorëzohej,
Para shokëve, ai, nuk ligështohej!
Para vdekjes la porosinë :
“Ju , më vratë këtu n’ errësinë ,
Për ta vra demokracinë,
Për t’ ia zanë diellin – lirisë,
Për t’ ia ba qejfin Serbisë!
Por, kur trupi n’ vorr t’ m’ pushojë –
Demokracia do të fitojë!
Nuk do t’ ketë vrasës e tradhtarë –
Sa do t’ ketë trima e luftëtarë!
S’ do t’ ketë plumba, as xhandari –
Për t’ vra rrugën për liri !
Se Kosova, kurrë nuk shfaroset ,
Do t’ jetojë, e do t’ përsoset!
Le ta dijnë, pra, mirë xhelatët –
Hej, do t’ ketë lindje, hej, ma shumë se vrasjet !

Prishtinë, më 1978. Demir KRASNIQI