Poezi të krijuara nga forumistët

.

PA TY NIMFA IME


Si flutra në livadhe që endet jam bërë
kërkoj metaforë për nektar në varg


Edhe kur është acar e kur bie borë.
Më shpie frymëzimi larg e sa më larg!;


Dhe endem në shtigje, për yje s'pyes lartësi
Kundroj gjithkah - botën ku ndodhet Ajo

Nimfa që befas iku dhe më la bulza n' dashuri
me përshëndetje - fjalët : Në parajs më kërko!


Ku t'i gjejë shtigjet, atë portë si ta hap
me vargje bëj kodin për dryrin e saj

Një shekull Sizif në rrugë me vrap
dashurinë me pikëllimin si gur i mbaj!

Dhe rend me zjarr - çka t'i bëj etjes
nuk shuhet vullkani me rrjedha loti

Pa Ty Nimfa ime - as zgjimit , as fjetjes
s'ia them urimin që e sjell motmoti!

E dashur Eva, duhet te ndjehesh krenare per bashkendjesine e madhe qe ke ne shpirt per t'u solidarizuar me dhembjen, vuajtjen e kengen e te tjereve. Mos pusho kurre se shkruari!
Mbetesh shume e vecante per mua!

Veneta shkruajti:

E dashur Eva, duhet te ndjehesh krenare per bashkendjesine e madhe qe ke ne shpirt per t'u solidarizuar me dhembjen, vuajtjen e kengen e te tjereve. Mos pusho kurre se shkruari!
Mbetesh shume e vecante per mua!

Faleminderit Veneta shume per fjalet e tua! Keshtu ndodh me miqesite e verteta, mendoj se nuk jam ndonje rast i shkeputur. Edhe ti gjithmone do mbetesh e vecante per mua, pa dyshim!

Eva shkruajti:

Gjyshes time

Me kete poezi pershendes nje mikun tim shume te mire, qe sot ka perjetuar humbjen e gjyshes se tij. I dergoj ngushellimet e mia dhe i uroj sa me shume gezime dhe lumturi te kete ne jeten e tij.

Ishte seç na ishte në një kohë...!
Kështu i nisje përrallat, gjyshja ime
dhe unë me ëndje zhytesha në to
e rendja bashkë me ty nëpër rrëfime.

Ti më tregoje, e ëmbla gjyshja ime,
plot historira trimash atdhetarë…
Me magjepsje me kenget dhe shkrimet…,
pastaj për çesmat që pikonin ar…

E mengadalë, plot përkëdheli,
dorën e plakur më vije mbi kokë.
Unë qeshja, siç qeshin fëmijët
dhe të puthja në të bardhat flokë.

Edhe sot, prapë fjalën tënde dua,
ngrohtësinë e zemrës, sytë e tu…
Je në shpirtin tim, gjithmonë me mua,
megjithë boshin që mbeti këtu…

Nje konsiderat shume te madhe per ju. Te theme faleminderit eshte pak, sepse kjo fjale perdoret edhe per imtesira. Ne pamundesi te gjej fjalen me adekuate, po te theme vetem kaq:faleminderit. Mbetesh e nderuar dhe shume e respektuar.
Jeni e veqant per mua.

Feneri, Rrebelja, Eva , ju pergezoje per keto poezi te bukura qe keni shkruar, shpresoje te lexojme dhe me shum nga ju.

Respekt,
BiBiKiMi.

NËPËR GJYQIN E THASHETHEMEVE


Nëpër gjyqin e thashethemeve ndeshem
me ngrit akuzën një djall me brirë
për çfarë mëkatesh më pret xhezanë ajo
përse dalldisjes pa skaj i thash lamtumirë ?!

Nuk e besoj këtë dalje të kësaj fantazme
më ka bërë suprprizë me llomotitje në mesazhe
E di ajo kotësinë që i jep ngjyrime
dhe mbetet në kokëshpinën e një patinazhe!

Nuk kam nge për këtë rrëmujë asgjeje
Në hak si hyra kurrë as si kam prek nderin
Por, ajo e kërkon një këngë namazgjëje
që ia fton Shotën në krah të Azemit dhe Idriz Seferit !

Zëri i asaj vejen si një tufan fantazme
As nuk e di çka thotë as nuk e di çka vret
Si dall i terbuar shfaqet me jargë ajazme
Se ferrin e shpirtit të saj për parajsë e shet.

ZEMRA SE DI PËRSE VUAN

Natë

Në mendime mendja gjithcka me bluan,
Me proza, me vargjet përzihet.
Vetm zemra s'e di përse vuan
nga vullkani i dashurisë çdo çast shkrihet !

Natë !

Sylynjari i etjes në kalvar të shpirtit,
mban ditarin se asnjëherë s'kam gjumë
nga fillimi deri në fund të motmotit
ndjej gjithcka nga pak, lumturi dhe dhunë ..

Natë!
Nga syri loti merr udhen te dredhet
Në faqe le gjurmet nuk pushon ne mjekërr
se dridhet ajo dhe fillon e zverdhet
si gruri kur piqet, si thekër !

Natë !
Drejt errësirës drejtohen shikimet,
Një rrezeshpresë i lidh me lartsinë tek yjet
Derdhet shpirti në ekstazë pa fund,
për Muzën që mbulon me blerim fushat, pyjet.

Gurbeti

Jete pa jete
pa kuptim,pa emer
i nenqmuar.pa zemer

Buka s'eshte si buka
as uj si uje
e rend esht jeta
ne dhe te huaj,

Mbremjet vije te zymta
malli shperthen vullkan
Gjumi merr Arratine
syri Lotin se mban .

Nje zemer....!

Ne ditet e ngopura
me shoqerira te paverteta;

Ne ditet e mbushura

plot thashetheme moderne

per pasione personalitetesh

a per deshtime qeverish;

Ne ditet e marra, kur te duket me kot
se je dashuruar;

Nder dimrat fals
a verat e rreme;

Ne koridoret e merzitshme te sekondave,
ku shpesh akullon kotesia;

Ne oret stresuese,
kur larvat te duken gjarperinj;

Ne castet makabre,
kur tangerlleku fsheh emocionin;

Ne heshtjen e lige,
tamam kur duhet te flasesh;

Eshte mire te shikosh pak qiell
jo artificial...!

Eshte mire te degjosh
nje fjale te vertete...!

Eshte mire te te perqafoje
nje zemer si e jotja...!

I THEM GURVARRIT

*poezine e shkrova sot kur behej varrimi i dajës dhe heshturazi kaloja pranë varrit të shoqes sime Alies !

Kam ardhur pa ftuar
se dua ta gjej
Atë zemër të uruar
që në shpirt e ndjej!

Kam ardhur pa ftuar
se nuk kam lën vend
jam bërë i shkrumuar
mbase jam pa mend!

Kam ardhur i zhuritur
pranë saj të pushoj !
O gurvarr i heshtuar :
-I thuaj se e kërkoj !

Nuk e di atë gjuhë
Si ta zgjoj nga gjumi?
O gurvarr i heshtur
jam gurra - lot lumi!

feneri shkruajti:

I THEM GURVARRIT

*poezine e shkrova sot kur behej varrimi i dajës dhe heshturazi kaloja pranë varrit të shoqes sime Alies !

Kam ardhur pa ftuar
se dua ta gjej
Atë zemër të uruar
që në shpirt e ndjej!

Kam ardhur pa ftuar
se nuk kam lën vend
jam bërë i shkrumuar
mbase jam pa mend!

Kam ardhur i zhuritur
pranë saj të pushoj !
O gurvarr i heshtuar :
-I thuaj se e kërkoj !

Nuk e di atë gjuhë
Si ta zgjoj nga gjumi?
O gurvarr i heshtur
jam gurra - lot lumi!

E bukur, e dhimbshme, e trishtuar !

Me duket sikur me kete poezi beni gjthkend te derdhe lote. Jeta i do edhe lotet, edhe kete ndjenje te papershkruar, por jeta eshte shume e madhe dhe ju jeni nje nga perfaqesusit me te medhenj te saj, qe une njoh.

[quote="Eva"]Nje zemer....!

Ne ditet e ngopura
me shoqerira te paverteta;
ti je ajo që del si ylberi

Ne ditet e mbushura
plot thashetheme moderne
per pasione personalitetesh
a per deshtime qeverish;

ti behesh shtegu -
për botëkuptime normale

Ne ditet e marra, kur te duket me kot
se je dashuruar;

ti bëhesh besa e frymezimit

Nder dimrat fals
a verat e rreme;
Ne koridoret e merzitshme te sekondave,
ku shpesh akullon kotesia;

-behesh rrezedrita nga buron mirësia !


bëhesh
Ne oret stresuese,
kur larvat te duken gjarperinj;
Ne castet makabre,
kur tangerlleku fsheh emocionin;
Ne heshtjen e lige,
tamam kur duhet te flasesh;
Eshte mire te shikosh pak qiell
jo artificial...!

Eshte mirë të dal
balli jot prej hane
syte e tu prej qielli
dhe të rrezatojnë
atë ngrohtësi prej Dielli!

Eshte mire te degjosh
nje fjale te vertete...!

që të kthen në jetë
që të kthen në jetë !

Eshte mire te te perqafoje
nje zemer si e jotja...!

Se atëherë do të ndizen
gjithë vargjet e lira,
se je më e mira,
se je më e dlira !

Shqiperia Etnike

Te bashkuar deri ne vdekje,
deri ne çlirimin e plote te vendit
ishin fjalet qe u percollen,
kuvend pas kuvendit.

Te mbledhur te gjithe ne atdhe
ta lidhim besen per çlirim e bashkim
ishte amaneti i shume deshmoreve trim
qe tani me eshte harruar
nga udheheqesit e vendit tim.

Luftra te gjata shekullore kaluam
me pushke ne dore
dhe me fjalen Shqiperia e Bashkuar
kurre s'u dorezuam

Armiku ne aksion te shpejt doli
por hasi ne rezistencen e heroit tone
Mic Sokoli.

U sulem si feniks
ne mbrojtje te atdheut
luftuam dhe u betuam
te gjithe njezeri
Shqiperin ta mbrojme
nga kthetrat e armikut
nuk ka kush qe na ndal
me ushtaret tone te ndritur.

Tani qe na ndane
te organizohemi perseri
ta bashkojme Shqiperine
te behemi nje
ku te valoje vetem nje flamur,
flamuri kuq e zi.

Rrofte Presheva besnike,rrofte Kosova lirike,rrofte Cameria kreshnike,rrofte Shqiperia etnike...!

Me vrap u nisa te të shoh
po s'të pashë dot
një shkretëtirë përpara
- më doli dhe një lot !

Mbeta meit pa fjalë
nuk e di çka ndjeva në brendi,
më kishte ngrirë gjithça
apo vullkan u bëra s'di!

Ishte çast i gjatë si shekull
po ti nuk arrite dot
u ktheva me peshën e vetmisë
kujtim të lash një lot !

Nëse do të dalë blerimi
mbi shtatin tënd të shtrirë,
Le të të flasë kujtimi:
- Të dua shpirti im i mirë !


Le të ngryset qielli
le të derdh dhe shi,
zgjohu dashuria ime
se më bëre hi!

Çka t'i flas vetmisë
çdo natë në ditarë,
nis befas një vetëtimë
lotët shkojnë zvarrë !

anila shkruajti:

Shqiperia Etnike

Anila, poezi shum e bukur, te pergezoje shum dhe te them te mos ndalosh se shkruari .

Gjithashtu Eva, Eri M, iu pergezoje per poezite qe sjelleni , suksese ... !!

Respekt,
BiBiKiMi.

KËTO ÇASTE...

Se si e ndjen këtë trokitjen time
jam tiran apo me mëshirë

nuk më duron as zemra as shpirti

edhe ne ndarje s'te them dot lamtumire!




Kam mall të të degjoj zërin

Kam mall të të fal shikimin
Se ti je rrezja qe i bën dritë natyrës

je pranvera që i fal blerimin!


Se ti je dita , je drita e mirësisë

Përshëndetja e këndshme që e marr.

pa të në rrugëtimin e përditshmërisë

kujtoj se jam i shkretë si varr !

BiBiKiM shkruajti:

anila shkruajti:

Shqiperia Etnike

Anila, poezi shum e bukur, te pergezoje shum dhe te them te mos ndalosh se shkruari .

Gjithashtu Eva, Eri M, iu pergezoje per poezite qe sjelleni , suksese ... !!

Respekt,
BiBiKiMi.

BiBiKiM, ju falenderoj shume per pergezimet, edhe juve ju deshiroj suksese!

Feneri , falenderime te perzemerta dhe urime per gjithshka qe shkruani!

EKLIPS


Më ke rënë në kodin e ndjenjës
Jam shkrirë si hekur i në furrënelë
të pres i vetmuar pranë rrjedhës
me një vrull frymzimesh për kangjelë!

Me cilën përgdhelje të hap prologun
lakuriqësia e fjalëve nuk e shuan mallin
Se je bërë hëna që ndal dialogun
Në eklips ta shikoj buzëqshjen dhe ballin !

Nuk je furtunë orgazme e kotësisë së erosit
je bërë ekstaza që deh dhe ringjallë
Vetëm një gje e dij se e mësova prej demosit
në shpirtin tim ke lindur dhe aty do të jesh gjallë !


Edhe nëse vdes, dhe kalbem, dhe tretem
ti e blertë si qielli , e përhershmja gjithësi !
Në kangjelat e lutjeve unë gjithmon të mbetem
fanar i një drite që tretem për Ty !

Edhe nëse thyhem si gotë kristali
Ti mbetesh ajo që më ringrit të tejdukem
Sirena e shpirtit , që gjithçka më fali...
Por largësia ime n'eklips më bën të strukem!

Urime Feneri per "Eklipsin" , qe eklipson gjithshka.

Uskana, i bukur ky refleks! Eshte nje pasqyrim shume rrezatues i poezise Kujdes nga ajo “urrejtje”…, Faleminderit!