Poezi që më kanë pëlqyer shumë!

TETË KËSHILLA

TË MIKUT REXHË ELMAZI



Jeto: vuajtjet t’i shijosh

jeto: gëzimet t’i vuash!



Jeto: vdekjen ta këndosh

jeto: jetës t’i thuash: jo!



Jeto: të vdesësh vertikalisht

jeto: vdekjes mos iu përgjëro!



Jeto: një e dy herë mos vdis

jeto: vdis e fatin mos vajto!

Prill 2008

VETMI KOBRA PA ZILE



me askënd nuk jam

pos me vetveten



shtrihem gjerë e gjatë

asaj i lypi fat



nëse më do si më lajkaton

mos ma vesh atë veladon



grish të mur(g)ohem në tëndin ishull

të shporrem nga paraj(s)a pa u prishur



murg e murgeshë

në një ishull dhe pa epsh



çka t’i marr e çka t’i jap

kush kujt i hyri në hak



dhe zdup e zdap në kokë e shpinë

u mllefosa me vetminë



pa duar e shkop më rrah

ndaj i hap derën krah e krah



ik moj shporrmu kobra pa zile

miqësinë e paske hile

Mars 2008

J E T Ë



Të lidhin mes katër muresh

nën dry sy që katrohen jashtë e në brendi,



në mur do ta vizatosh me duar thëngjilli

ta riçmosh një rreth dielli,



t’i qeshesh me eshkën e epshit:

dredhe zhdredhe shtrëngueshëm a shlirë



të më përthekojë pranga,

se të dua edhe kësisoj: me danga!



Rrufesë së (pa) pritur:

falju që nuk të ka goditur.



Atë ylber

i mahnitur dot se vjel,



është katrahurë

pa shteg e udhë…



Të zhytë në lumë

të lahesh e të mos lagesh,



tu biesh valëve të ndeshtrashës

mbetur në breglumë kërrusur mbi bastun.



Dhe merr frymë lirisht pse një ditë

infarkti nuk ta hodhi dheun në fytyrë…



Përmasa e(rr)jetës gllabëruese

(s)fondit të jetës i hapet tinëzisht



në grep bjen se bjen

dhe bie se bie mynxyrshëm a qetësisht,



lypi prillit kundërmimin

të ta shporrë kutërbimin.

AS(SE)SI?



tirret e tirret një temë

boshtin mbështjell

me fije në anatemë



ngreh andej të mos këputet

ngreh këndej të mos tutet



assesi të thuret



ngreh e mos këput

kut më kut i hidhet litari

këtij livadhi



ai zotëri mëshiroi

haje barin lërma gardhin

bie a s’bie shi

bari për ty



jona lëkurë kruar

e kruar deri në gjak të zgjebes

së pa rruar



hap para mbyllet prapa

mbyll prapa hapet para



assesi të shthuret



lugati i serisë

vjell vjell vjell

vrer vrer vrer

vrerit shije jep e merr

dhe mëton t’i hip

kalit mitik të Llazarit Princ



vojo lubia del nga seria

mbi kalin mitik të çeliktë

të Llazarit



mes katër drapërinjve

do të m’i korrte

pamjet e syve

e ta vringëllonte

flakën apokaliptike



edhe një e vjellë

për “efekt serrë”

një thirrgjëmë e gurëzimit

të vajit të ajrit



luleëndjet brenda lulehelmesh

mjalti mëkues a helmues

luledijet shqiptojnë shijet



një çelës i stërndryshkur

as merret as jepet

dorë më dorë kuqëluar

dorë më dorë zbardhuar



lëkura ime regjur

e tëholluar

shkallëve të evro-dinakërisë



assesi të thuret

assesi të shthuret



në dorë ende mbaj

lëkurën time të rrjepur

çfarë t’i bëj për t’ia qepur

për t’ia veshur pastaj

anatomisë



tirret e çirret një temë

boshti i mbështillet

me nyje në anatemë

Tetor 2007

Eva0506, e bukur poezia e W.H AUDEN qe ke sjell. Ne mos gaboj eshte dhe tek filmi 4 martesa dhe nje funeral. E preferoj ket poezi. Respekt..

Po sjell nje poezi nga Fasli Veliu.

Nuk eshte poet i shquar per jo rastesish me kane rene ne duar shkrimet e tij ,dhe po shkruaj pikerisht nje poezi nga libri i tij:Ze e mall mergimi.

Hej ,Hipokrizi!

S`e degjon kush zogun ne dege,
sa gjemon per nje pranvere.
S`e pyet kush shqiponjen ne lis,
kur kerkon çerdhe e farefis.

"se paskan liri-pa kufi"

Se pyet kush bariun ne mal,
ujku qengjat ne shteg kur ia ndal?.
Se pyet kush bujkun ne are,
sa bime i thahen qe ne fare?
Se pyet kush fshatarin ne pazar,
ç`ka per te shitur,ç`i mbetet ne hambare?

" Se paskan liri-per mrekulli"

S`e pyet kush nenenper rrudhat ne balle,
as per lotet qe i mbeten nen qepalle:
Pse femijet i ndalen lojerat femijereore,
as per buken e enderra qe kerkojne prore?
Sa djem i dergjen ne burgje e spitale,
sa i mbeten pa epitafe,sa i hyne ne varre?

"Se paska drejtesi-zi e me zi!

Sa e padurueshme kjo hipokrizi.
Kete s`e duron kjo rini,
qe behet rreze drite e bie fli,
per Pavarsi!


Zollikofen.25.09.1982.

Po vazhdoj perseri me nje poezi te Fasli Veliut.

Jo pa qellim se e di qe dikush ketu e njeh fare mire mua dhe ate.

Zeri Yne

zeri yne eshte kushtrim,
i nje populli qe nuk di gjunjezim.
Qe se mundi as terrori e tmerri,
mes shekujsh te nxire-rreze dielli.

Doli nga toka-jehoi ne qiell.
Doli nga eshtrat-u shkri ne diell.
Doli nga grykehollat-drejt ne re.
Doli nga zemrat-per jete te re.

U frymezua ne konaqe burrash,
u freskua ne gurgullima gurrash.
Eshte i fuqishem per dite e mot,
dike e gjalleron ,dikujt i jep mort!

Gjuha e flamuri jeten ia zgjat,
toka e lire i behetprehje-shtrat.
zeri yne -frymezim e kushtrim,
lajmeron stuhi e ngadhenjim.


Fasli Veliu botuar tek "zeri i Kosoves"

Fjalet e nje nene


As plep as lis,
as njeri as fis,
nuk ka ze e lartesi
djali im pa ty!


Fasli Veliu Shtator 1981

Ne sofren tone.

Qame me shume denesje,
ne luge me shume lot,
bardhesi as dje as sot.
Buka therrime e thate,
nata shekull e gjate...

Njerezit perreth na u pakesuan.
te uritur na vrane e na helmuan.
Ne qe ata me dhembje i kujtuam,
ne emerin e tyre,
ne sofren tone u betuam.



Fasli Veliu tetor 1981 Zvicer

Sekretet e nenes.

Po ruaj lot e gjak,
palosur ne flamur,
deri sa te marrim hak,
Zemres i vura gur.

Kur te marshojne djemte,
lirine ta keme fituar.
Do ti shpaloj kujtimet,
emrat kam per ti treguar.

Do ti kem heronjte-nderimet
Ardhmerise per tia deshmuar.

Fasli Veliu Janar 1982.Shtutgart,Gjermani.

HIROSI (1862-1935)



Bashkia e qytetit

Rojtari plak, i veshur keq,

Me foli me ashpersi te porta,

Mendjemadh, si roje perandori.

Ah, ftohte! I kerrusur ngjitem ne bashki,

Neper shkallet e pafund.

Dritero Agolli

KUR NJE MENGJES!

Do te jete mengjes e une do te vi patjeter.
Mbi xhaketen time do te kene rene petale
Nga lulet e kumbulles se vjeter,
Nga lulet e thanes se tharet.

Ahere ti s'do te jesh zgjuar akoma.
Une do te them emrin tend ne xhame
Dhe do te vershellej te dashuren kengen tone:
"Ti cele heret, moj bajame!"

Do vershellej ngadale-ngadale
E s'do prish gjumin tend te bukur.
Do bien mbi mua petale
E do ulet ne sup nje flutur...

E, kur syte te hapesh, do te shohesh
Romantikun e perjetshem ne xhame
Dhe kengen e dashur do njohesh:
"Ti cele heret, moj bajame!"


KUR NJE MENGJES!

Do te jete mengjes e une do te vi patjeter.
Mbi xhaketen time do te kene rene petale
Nga lulet e kumbulles se vjeter,
Nga lulet e thanes se tharet.

Ahere ti s'do te jesh zgjuar akoma.
Une do te them emrin tend ne xhame
Dhe do te vershellej te dashuren kengen tone:
"Ti cele heret, moj bajame!"

Do vershellej ngadale-ngadale
E s'do prish gjumin tend te bukur.
Do bien mbi mua petale
E do ulet ne sup nje flutur...

E, kur syte te hapesh, do te shohesh
Romantikun e perjetshem ne xhame
Dhe kengen e dashur do njohesh:
"Ti cele heret, moj bajame!"

Marr nga A.Duka
Shqipëria ime,(marshi hajdutëve).
Shqipëria ime,
Shqiponjë e plagosur,
Vidh e vidh të gjithë,
E ti s’ke të sosur.

Shqipëria ime,
paske qenë xhenet,
Me mijëra hajdutë,
Dolën sot në çet.

Polli pa hesap,
Kjo kohë zuzare,
Hajdutë modernë,
Me “Benz” e kollare.

Sa s’plas nga shëndeti
Gjith’ kjo ujqëri,
Posht’ dhjamit të bardhë,
U rrjedh gjak i zi.

Kope e hajdutëve,
Jo, nuk ka të sosur
Me targë të verdhë,
Kudo është vulosur.

Kope e hajdutëve,
Me këmborë e zile,
Me targa të verdha,
Me targa jeshile.

Kope e hajdutëve,
Si kope e ujqe,
Gjysma ngjyrë blu,
Gjysma ngjyrë kuqe.

Jo, nuk ka të sosur,
Gjith’ kjo lukuni,
Nga polic i vogël,
Gjer në ministri.

Kjo racë vampirësh,
Është zënë në valle,
Kush e kush të shqyej,
Copën më të madhe.


Dje vidhej një kockë
Për të mbajtur frymën,
E sot pushtetari,
Përlan krejt uzinën.

Njeriu i shkretë,
Sa nuk lot nga trutë,
S’qe gjë Ali Baba,
Me dyzet hajdutë.

S’qe gjë Ali Baba,
Hajduti i tmerrshëm,
Mes tyre do ish,
Burri më i ndershëm.

Fukarenjtë me mijëra,
Jetojnë në geto,
Hajdutët modernë,
Pijnë wiski shqeto.

Vila përrallore,
Ngrejnë maskarenjtë,
Kjo kohë zurzare,
Qesh me fukarenjtë.

Shqipëri ç’u trete,
Shqipëri ç’të shitën
Mbahesh me lëmoshë,
Mezi e ngrys ditën.

Qeveria jote,
Jetës i ngre prita,
Në behar pa ujë,
Në dimër pa drita.

Veç t’i lutesh zotit,
S’të ka mbetur tjetër,
Zotërinjtë hajdutë,
Rrojnë porsi mbretër.

nga "Burri shqiptar"

Moj Shqypni,Shqypni e gzueme,
Mos u thirr ma toke e shueme,
...Len e rrit burra kso dore
S'kan ç'ka te bajn fuqit mizore.

________________________________

nga "Gruaja shqiptare"

...Kuku nana kjan me lot,
S ç'me gjet mue t'mjeren sot!
Se ç'e gjet të zezen nanë
Nen ket diell e nen ket hanë!

Merr pelhuren, qi pat enë
bija e sajë;kisha pase kenë
Kuq e zi e m'të qindis
Gjet dashnin qi e kisht'molis.
N'kry t'flamurit kisht'punu,
Per reth shqypja, m;dor prarue,
Fjalet e hershme, fjalet e te pareve:
SE SHQYPNIJA ASHTE E SHQYPTARVE;
E bder skaje fjalen "liri"
Me kete flamur kuq e zi
ishte shkri bija per Shqypni
...Lidhuni tok:per her dashnija
per vend t'uaj t'ujet stolia
... Ne vend do te shkojne
fjalet e te pareve :
Se Shqypnija ashte e Shqyptareve,
lidhuni tok si bajshin moti
ata bijt e Kastriotit
e broh'ritni n'gezm e n'vaj
Rroft SHQYPNIJA e Flam'ri i sajë

_______________
Vinçenc Prenushi

mu me kan lan pershtypje kto dy poesit:

Nuk me haet mengjes sepse mendoj per ty
nuk me haet dreka sepse mendoj per ty
nuk me haet darka sepse mendoj per ty
nuk me ze gjumi sepse kam uri

hahahahaha

tjetra:

e shikoj henen e te shof ty
e shikoj diellin e te shof ty
e shikoj detin e prap te shoh ty
po hajde hiqmu qka ma ke zon udhen bre!

Komplimente!