"Jetari" vepër e shkrimtarit Kristaq F. Shabani

Pasi përfunduam këtë takim nga pikëpamja ideore, kaluam në një “festë gazmore” duke bërë zakonet zagorite. U befasuam nga këngët e bukura të kënguara me interpretim nga burimori Mitro Duri, por edhe këngë të kënduara nga Vasua. Një drekë pune dhe e kendshme, ku u ngritën dolli për Zagorinë dhe njerëzit e saj të mirë dhe inteligjentë.

Shumë skeptikë këtë takim e panë në këndvështrimin e tyre profan dhe miop, duke na kujtuar se po dilnim nga statuti i Shoqatës. Ky skepticizëm u reflektua edhe kur unë erdha në krye të Degës “Çajupi”, ku gazeta “Zagoria” më uronte, por edhe më kujtonte se duhej të veproja sipas statutit dhe programit. Ana +kronizëm…, që shpesh herë më bën të qesh me dashje.

Në zgjedhjet e reja të zhvilluara në korrik të 2004 në referatin sintezën theksonim:“Dega jonë është shquar për nivelin e lartë të mendimit, i cila ia ka kaluar disa herë mendimit të Kryesisë së Shoqatës Kulturore – Atdhetare e “instaluar” në Tiranë me një forcë disponuese përpjekjeje, por edhe me normative tashma jo të efektshme, që nuk i përgjigjen niveleve të Kohës dhe organizimit funksional të Shoqërisë Civile. Në këtë kuadër është i domosdoshëm rifreskimi, për të mbyllur “ciklet” e për të përdorur forma të reja avantazhi për ecuri, që i disponojnë intelektualët e mirëfilltë që, me mendimet e tyre, avancojnë kohën. Shoqata duhet të kuptohet si një lidhësi njerëzish që inspirojnë të bëjnë gjera të mëdha për krahinën, traditën, zakonet, kujtesën historike. Shumë veprimtari të kalibruara të Degës sonë nuk janë pasqyruar

në faqet e gazetës “Zagoria”, e cila ka nevojë për rritje të profesionalizmit, qëmtimit dhe ngritjes së probleve të rëndësishme, duke shmangur cingërimat e përplasjet, për t’u bërë gazetë e të gjithë lidhësisë harmonike, duke u nisur nga barra e madhe që ka marrë në shpinë. Natyrisht kërkohet profesionalizëm, bashkëpunim, këshillime shkencore e profesionele si dhe vërejtje për të mirën e punës, kontaktime dhe të mos lihet ajo në dorë të një a dy vetëve, të cilët për të eliminuar mangësitë përdorojnë “pseudonime” krahinore për rritje “nostalgjie”.

Ne e kemi theksuar se puna nuk organizohet dhe çohet më tej nga pamundësia apo nga dëshira e mirë, apo për të zënien e një vendi nga njerëz që nuk kanë shkëlqyer edhe më parë, por që kanë”qejf” të bëjnë një punë “pasionante” dhe të mos dinë të evidentojnë vlerat, apo të përdorin parcelimet, ulje – ngritjet, pra puna e shoqërisë civile nuk bëhet me njerëz të mefshtë që s’thonë asgjë…”.

Promovime

Vasil Bici, duke qenë i zgjedhur në Këshillin e Përgjithshëm të Lidhjes së Krijuesve “PEGASI”, ka marrë pjesë në promovime librash, analitikë, simpoziume, debateletrare, kritika letrare, veprimtari interpretative, recensa, redaktime, recitale, shkëmime vlerash universale të organizuara këto nga Lidhja.

Në promovimin e librit “Vajza lakuriq” roman nga Niko Athanasiadhi

1. Duke qenë prezent në çdo veprimtari promovuese, analitikë letrare Vasil Bici ka shprehur aftësitë e tij për të analizuar me deduksione logjike.Merr pjesë në veprimtarinë letrare të organizuar për romanin “Vajza lakuriq” të shkrimtarit grek Nikos Athanasiadhi, përkthyer nga frëngjishtja nga Leonard Mero, më datën 04.12.1999 Në këtë veprimtari mori pjesë edhe djali i autorit, Apostolos Athanasiadhi, i cili u befasua nga prezenca intelektuale dhe niveli i lartë i analizës, si dhe botuesit e librit zotërinjtë: Filip Rrumbullaku e Isuf Baça. Vasil Bici mori pjesë direkt në përcaktimin e vlerave të këtij libri të përkthyer në shqip, duke cituar shprehimisht: “ Është me shumë interes që Lidhja eKrijuesve “Pegasi” sot ndërmerr një hap shumë të guximshëm për të realizuar konkretisht shkëmbimin universal të vlerave. Dhe gjetja është shumë e bukur dhe e kombinuar. Fokusohet një shkrimtar bashkohor grek, i cili ka shkruar një vepër të bukur si “Vajza lakuriq” e

prurë në shqip nga frëngjishtja. Është e nevojshme që krijuesit, studiuesit, përfaqësuesit e botës së shkruar, kritikët, katedrat e Universiteteve e sidomos ata të Departamenteve të Letërsisë duhet t’u kushtojnë vëmendjen e duhur këtyre evenimenteve, pasi kështu me prezantime e kritikë njihet letërsia sot, merret informacion zhvillimi. Unë dua të theksoj se romani është i ndërtuar me një përmbajtje dhe një motivim të kërkuar. Është mjaft tërheqës dhe shkrimtari Atanasiadhi shfaqet si një shkrimtar me mjaft përvojë dhe me një pasuri shumë të madhe gjuhësore.”

2.Në vitin 2003…. U zhvillua prezantimi i librit “Jorgo Bukas”, monografi shkruar nga K. Shabani dhe H. Koxhioni. Vasua ishte shumë entuziast. Mori pjesë aktive në këtë veprimtari, e cila ishte organizuar nga Lidhja e Krijuesve “Pegasi” me pjesëmarrje të intelektualëve më me zë të Gjirokastrës dhe me prezencë të krijuesve nga Treva e Jugut. Kur mori fjalën në këtë promovim, ai vlerësoi parasëgjithash kontributin e krijuesve, publicistëve të trevës së Zagorisë, zemërgjerësinë e tyre për të evidentuar vlerat : “Është bërë një punë e lavdërueshme dhe me këtë rast falënderoj z. Harrilla Koxhioni, i cili duke qenë i lidhur shumë me profesionalistin Jorgo Buka, u përkushtua dhe realizoi së toku me shkrimtarin Kristaq Shabani këtë libër kaq interesant sa në kompozicion dhe në substancë. Zagoriti di të vlerësojë dhe të miqësohet, di të ngjallë respekt dhe të evidentoi vlera. Dhe më së miri e tregon edhe tubimi i sotëm. Unë doja të përmendja vetëm një fakt domethënës: Jorgo Buka shkonte shpesh, ose ishte i përditshëm te Klinika dentare e Zagoritëve, siç quhet në Gjirokastër. Ai shikonte kujdesshëm punën e madhe që zhvillohej atje. Shikonte me syrin e tij vëzhgues, kontrollues. Një paciente, i cila nuk e njihte Doktor Jorgon, i tha një ditë:

“ Xhaxha, këto ditë, Ju shoh gjithmonë këtu. Mos kërkoni të fitoni zanat në këtë moshë?”Të gjithë qeshën. Qeshi dhe vetë Doktor Jorgua.

2 tetor 2003

Përurim i bustit të Themo Vasit në Nivan të Zagorisë

Ishte plotësuar një ëndërr e ideuar nga intelektuali Vasil Bici, i cili kishte dëshirë të madhe për t’i patur heronjtë e saj Zagoria, për t’i nderuar.

Në këtë veprimtari padyshesë merr pjesë edhe Vasil Bici, i cili në drekën e organizuar me këtë rast nga Komuna, pas mitingut, përshëndet pjesëmarrësit me një fjalim pikant dhe evidenton probleme të mprehta historike. Kishte të drejtë. Ishte ideatori dhe nismëtari i këtij evenimenti, i cili impulsoi dhe materializoi vendosjen e bustit. Edhe në takimin e Nderimit, në këtë rast, u përmend fakti kokëfortë që të arrihej deri këtu ishte nisma e Vasil Bicit, i cili shpalosi vlerat e tij intelektuale.

Në sintezë në këtë përshëndetje ai u shpreh:

“Mbaj në kujtesë një eveniment. Sapo kisha filluar gjimnazin “Asim Zeneli” në Gjirokastër, duke ardhur nga Sheperi. Në stendat e dëshmorëve të vendosura në korridoret e gjimnazit dritonte edhe Themo Vasi me një çantë të hedhur në sup. Fytyra e tij i buzëqeshte natyrshëm. Themoja nuk ishte një dëshmor i thjeshtë, por me fytyrën e tij të qeshur tregonte se ishte një mendimtar i madh. Këtë e vërtetova edhe kur lexova hartimin e tij. Dhe në ato çaste pyeta veten: “Pse ky gjimnaz të quhej Asim Zeneli, kur Asim Zeneli, pa mohur vlerat e tij, nuk kishte qenë asnjë ditë nxënës i këtij gjimnazi?” Por duhet thënë që vëllai i Asimit, Sherifi, në atë kohë ishte në poste qeverisëse. Gjithashtu duhet thënë se Asim Zeneli është i nderuar, pasi ekziston dhe fshati me emrin e tij. Kështu mund të thuhet edhe për të tjerët, që janë nderuar, para se të nderohej Themoja ynë.

Më ngacmoi dhe më vonë ky mendim që Themoja ynë ishte heroi i fundit, kur para tij u bënë heronj si Nimete Progonati, Çelo Picari e tj. As që bëhej fjalë për Themon. Lihej, pra, me dashje në harresë.

Por zagoritët nuk të falin, kur është puna për të lartësuar e nderuar emrat. Pavarësisht se u dërguan shumë letra nga baza, prapë nga qendra nuk u bë gjë.

Por ja sot, që mungojnë edhe pushtetarët tanë , të cilët nuk janë të pranishëm për të bërë këtë nderim, q ë s’e bënë, s’e bëjnë as sot në këtë përurim.

Zagoria po e nderon sot Themon dhe do ta nderojë veprën dhe kujtimin e tij në jetë të jetëve!

Pa kufi

Konfigurim në detyrë me dinjitetin e një burri shteti…

nga Dr. Roland Karalli, kirurg [/size]

Kryetar i Këshillit Bashkiak të Qyetetit Gjirokastër

1.Hapet meditimi: Fytyrë ëngjëllore,…
Duke medituar në thellësi të viteve, befas, më shfaqet para syve një fytyrë ëngjëllore, i qeshur, i çiltër, fisnik, modest, i dashur, i qetë me ëmbëlsinë dhe thjeshtësinë e moshës rinore dhe pyes veten:

“Vallë a e përjetova atë skenë makabre më datën O2. 04.2004 në tokën helene, në rrugën nacionale, ku nis fillesën rruga automobilistike për në fshatin Krioner?

Nuk isha i bindur, por ishte e vërtetë

Aludova për disa çaste, por më kot. ”Po, po, është e vërtetë. Shokut tim të shkollës së mesme, mikut, bashkëmoshatarit iu ndërpre jeta. Gjithçka u frenua dhe, pse për atë që kurkush nuk e paramendonte, e vërteta është e pakëndshme, por e pamohueshme. Megjithë humbjen e thellë diziluzioni, pakënaqësia, që ndien çdokush për ngjarje fatkeqe dhe për më tepër për ata shokë me të cilët je rritur, ke kaluar moshën më të bukur të rinisë, me gjurmë të pashlyeshme, ke ndjerë të mira dhe të këqia, gjurmët e së shkuarës në kujtesë rifreskohen herë pas herë. Por, ja që jeta paska edhe tmerre dhe dhimbje, të cilat nuk korrigjohen dhe për momente asgjë s’u beson.

3. Kthim në retrospektivë të bukur: Kulmime të Vasilit

Me nostalgji kujtoj ato vite që u rritëm dhe u burrëruam në halle, në vuajtje dhe me fukarrallëk, por edhe me etje për dije për të ardhmen tonë. Për më tepër se kushdo nga ne aspironte dhe kulmonte më shumë për më mirë, shoku dhe miku im i paharruar, Vasil Bici. Si në ekran më del para syve dhe më lë gjurmë Vasili 18 vjeçar, i mirë, i dobët, por fisnik, i çilër, energjik, i sjellshëm, i edukuar, fjalëpak, por i vendosur; virtyte dhe cilësi, që tek ai shquheshin, mjaft gazmor, dashamirës, i afrueshëm, i shoqërueshëm me fjalë të ëmbla dhe pasionant për çdo gjë që natyrshëm ekuivalentonin moshën.

4. Prefekt i Qarkut Gjirokastër…

Vitet rrodhën dhe ja erdhi dita që Vasili të emërohej Prefekt i Qarkut të Gjirokastrës, një detyrë sa madhore, po aq dhe e vështirë. Por, për çudi, shumë shpejt u konfigurua në këtë detyrë me dinjitetin e një burri shteti, si një protagonist i rrallë. Opinione dhe fjalë nga më dashamirëset gjithandej, megjithë kohën e shkurtër. Pyes veten në heshtje: “Pse ky fund tragjik? Pse ky tmerr? Pse jeta e tij kaq e shkurtër? Pse fëmijët nuk duhet të kishin fat të gëzonin babanë e tyre të mirë, bashkëshortja burrin e vet, shokët, shoqet dhe miqtë e tij, shokun krenar dhe model në jetë?…”.

###

Flas, kujtoj, bashkëbisedoj me njerëz të moshave dhe profesioneve të ndryshme dhe nga secili shpalosen konsideratat, simpatia, adhurimi dhe bekimi për ç’ka kishte bërë dhe do të bënte në ardhmen për qytetin, duke u nisur nga pasioni, që e karakterizonte. Jehona e dinjitetit dhe e prestigjit të tij është e pashlyeshme jo vetëm për shokët dhe miqtë e tij, por edhe për këdo që e ka njohur dhe bashkëpunuar me të në vite.

Njeriu i projektit dhe i konkurrimit në një vend kyç

Ai njeriu i projektit në një post të rëndësishëm! Ishte një gjetje ekzakte që a mund të ripërsëritet? A do të gjenden njerëz të tillë vitalë dhe të predispozuar për të ngulitur piketa të reja mendësie në trurët e lodhur njerëzorë nga kurbimet e rrugëve dhe ideve mendimore? A do të mundësohen të niset një punë me të tillë pathos siç e nisi Vasil Bici? Ai nuk vinte në këtë post nga zgjedhje dhe dëshirë partiakësh, që pa e patur nivelin vendosin militantizmin në post e jo postin në profesionalizëm, që veprimet

“inaktive”i lyejnë me bojë kundër ndryshkut e pastaj i lyejnë me bojë tjetër për t’i “ndrituar”,por ajo bojë zvetnon. Pa i ofenduar të parët që janë emëruar në këtë post apo ata, që do të vijnë më pas, duhet të nxjerrësh në pah atmosferën e ndier kur u transmetua lajmi. Ishte impulsiv, me mendim të thellë, trajtues edhe me ecje në hap intelektual. pale në mendim. Më kujtohet një pasazh, kur isha atje ku nisin rrugën e mrekullive gjirokastrite, Qafa e Pazarit. Ai kishte lezet tek ecte me trupin e tij selvi dhe në krahë të tij mundohej të drejtonte trupin “krahu” i tij i vjetër i pushtetit. Poetika buzëqeshi në të dy kahjet e saj: lartësia e selvisë dhe shelgu lotues. Zagoritët janë tipa shumë interesantë dhe të talentuar. Në këtë trevë, sikur t’i vësh të shkruajnë të gjithë do të shkruajnë bukur e papërtim dhe materiali i tyre do të ketë brendi të bukur. Janë të zgjuar e të arsimuar.

Mbi 70 pena produktive ka sot kjo trevë në Shqipëri e jashtë saj dhe sa e sa të tjera në fusha shumëplanshe në teatër, TV, median e shkruar, Artet figurative, gjuhësi e tjerë. Kjo është një dhumti natyrale dhe e fituar me punë të vrullshme. Një nga këto pena vitale, me veçori krejtësisht individuale, është dhe ajo e Vasil Bicit. Ndonjeri që nuk ka dijeni për diapazonin e punës së tij le të drejtohet në këtë hapësirë shkrimore paraqitëse. Ç’kontradicion logjik!

Zbulesa e elementëve të realizimit dhe praktikës së punës ai i zbuloi që në takimin e parë dhe dritimi i tij karakteristik rrezatoi vrullshëm sa dikush

tha : “Nga erdhi ky NJERI?” Ai pranë tyre ishte, luftarak i paepur, buzëgaz, energjik; vinte nga një sërë konkurimesh aktive dhe të fituara me djersë. Ndaj u quajt “NJERIU I KONKURRIMIT”.

Thurte në kokën e tij projekte plane për ndryshesë dhe që qyteti, rajoni të ndryshonte katërcipërisht. Ai do të përkrahte dhe stimulonte ata që ishin me nerv, veprimtarët. Vinte nga rrethet serioze akademike me nje curriculum të pasur vitae.. .Qyteti, rajoni, njerëzit prisnin.

*** Zagoritët janë tipa shumë interesantë dhe të talentuar. Në këtë trevë, sikur t’i vësh të shkruajnë të gjithë do të shkruajnë bukur e papërtim dhe materiali i tyre do të ketë brendi të bukur. Janë të zgjuar e të arsimuar. Mbi 70 pena produktive ka sot kjo trevë në Shqipëri e jashtë saj dhe sa e sa të tjera në fusha shumëplanshe në teatër, TV, median e shkruar, Artet figurative,

gjuhësi e tjerë. Kjo është një dhumti natyrale dhe e fituar me punë të vrullshme. Një nga këto pena vitale, me veçori krejtësisht individuale, është dhe ajo e Vasil Bicit. Ndonjeri që nuk ka dijeni për diapazonin e punës së tij le të drejtohet në këtë hapësirë shkrimore paraqitëse.

» Në fron “Jetari” : Ali Podrimja... Nga Kristaq F. Shabani
» GJIROKASTRA : KRISTAQ F. SHABANI, BASHKEPUNETOR ABI, USA
» Metafora e “luleve” nga Kristaq F. Shabani
» "Kur lind Nënta" nga KRISTAQ F. SHABANI
» Përndritje e Universit të Ri... Nga Kristaq F. Shabani