Në fron “Jetari” : Ali Podrimja... Nga Kristaq F. Shabani

25 KORRIK 2012 GJIROKASTER

PEGASI
NJË MINUTË NDERIMI
E PËRSHPIRTJE
PËR ALI PODRIMËN ,
PREHJEN E GJALLË NË ÇELJEN E DITËS SË VEPRIMTARISË “LUMTURIMI PEGASIAN”, NË KUADRIN E 15 VJETORIT TË DITËLINDJES


Në fron “Jetari” : Ali Podrimja...
Nga Kristaq F. Shabani

1.
Thonë se iku ,
iku në një ikje
tejet misterioze,
Duke u shfanitur
nga padashësia,
e mori me vete:
Lumi,
Qielli,
Hapësira...
Deti...

2.
U kthye
në rrymë lumi,
Në yll qielli,
Në bilbil
bilbilues
hapësire...
në valë shkrimore deti...

3.
Thonë se çdo natë
del dhe sodit
Tempullin e Dijes,
tek përflak shqipen;
ikën dhe shfaqet
si vegim
me portret,
herë të gjallëruar
e herë ikonë ,
ku dy sy rrëzëllijnë
si diej....,
puthur nga ylberet...

4.
Tek shfaqet ashtu,
si në ekran qielli,
do të mundësh
të dallosh:
Flamuri i humbur
brenda trajtës së tij
në një përmasë,
tashmë të dikurshme
”hartë” natyrale ...
me Mëngjes
i ardhur,
pas një agmi qumësht,
dhe protesta idhnaku...
Ma jep dorën ,
të presin shtatë ditët
e bukura të javës!...

5.
Kundron nga larg
pikën tokësore ,
ku qetoi sytë,
duke fantazuar
të dikurshmin...
për të mos i hapur,
jo, kurrë më,
dy sytë shkrues....
Gjithçka e tij shkruese,
Himn,
Apel,
Njerëz,
Dashuri e vrarë,
Klithma,
Prangime,
Dasma të këputura ,
Trëndafilë të papetalizuar,
Vend i asfiksuar,
Bukuri të rëna ,
Gurë të trimtë...
Shkruar me gjak fëmijësh...
Melodi të ndërprera...
Ëndrra të copëtuara
nga thika vrastare
Kryefjalë – gjaku...
Brez i vrarë
me qëllim shfarosës...
varrezë identiteti...
përpunuar
në plane kafshimi...
lëvizje të tmerrshme truri - antitrur !

6.
Po themelet,
a mundën me i shkulë ?
A MUND ME I MARRË
NË KRAHË?!
Themeleve të tokës së stërlashtë
S’ua bën tërt syri…

7.
Ej , Ti atje, bilbil ,
i aq shumti këngësh...
Aq ndjenja përcjellëse,
terapi momenti,
në fron Jetari :
Ali Podrimja...
I GJALLI!

8.
I datojnë pulset
njësh me sekondat,
i ripërsëritin
gjithçka nga Prologu...
Asqë mund të pajtohet ai
dhe ne me Epilogët!

9.
Thanë që iku ,
I pakthyeri kurrë,
por Koha e jetimit
të Ali Podrimës
sapo nismoi....

10.
E dritova sot, sot...
në damarët e tokës,
në gjethnajën
e pemëve,
gazmendin e ditëve,
në syrin e lotuar të njerëzve ,
betimin e shkronjave,
shtatin e rritur të selvisë,
kronikën e ditës,
buznajën e javës,
ndalimin e prerjes,
përbetimin e bjeshkëve
nismërinë e jetës
së vogëlushit të lindur...
në ligjërimin e njeriut te humbur:
Paragraf i veprës së saponisur...
Jeta e tij preferoi një reticencë...

11.
Thanë se iku ,
I pakthyeri kurrë,
por Koha e jetimit
të Ali Podrimës
sapo nismoi....

12.
Trëndafilin s’e mban vendi...
U jep porosi luleve...
Ai ka fytyrën e Ditës,
të Diellit,
të Profetit;
nxit polet në përpjekje
PËR MIQËSIM TË PËRJETSHËM...

Gjirokastër, 25 korrik 2012