Përndritje e Universit të Ri... Nga Kristaq F. Shabani

BASHKOHËSI

SKICIM KUSHTUAR DRANE XHAJIT, ARTISTES SE SHQUAR
SHKODËR, 21 PRILL 2012

Përndritje e Universit të Ri...
Nga Kristaq F. Shabani

Salla e teatrit në çast shkëlqeu... Një shkëlqim diamantor... Një shkëlqim i fildishtë që rrallë herë ndodh... Iu përndrit fizionomia Teatrit tek kundroi Artisten e Popullit, kur po ngjitej në skenë me atë bukurinë e vajzës së dikurshme dhe artisten tjetër bukurore shkodrane ... Pyetjet nxitonin, njëra pas tjetrës, të zinin radhë në panelin mrekullues, i cili dritoi në madhëhstinë e gjetjes ... Skena u kthye në një përndritje dritash ylberore... dhe u ravijëzua në një shandan mondan çuditbërës, në qendërzim të skenës, i varur dhe, në dy krahët, një selvi me pikërritje qiellore. Ndërsa në krahun tjetër një palmë guximtare …
Sytë e të ardhurve nga larg dhe nga afër u shndërruan në xixillonja folëse dhe flisnin me një gjuhë me tinguj drite. Kuptesa e saj nga krijuesit ishte në maksimumin e mundësisë. U duk sikur, në atë çast solemn, urgani i pandërprerë nxori pak buzën e tij dhe përzgjodhi fjalën e guximtë... Ishtë po ajo frazë e mbrujtur në një apelim të konturuar... shekullor, po ajo thirrje e zjarrmuar, po ai ton goditës, po ajo shprehësi profetike, po ajo gjetje e kërkuar dhe bukurore... “Gjeniu ….”- thirrën të gjithë …. E quajti veten Millosh + Gjeni… E quajtën dhe të tjerët dhe e meritoi...
Ne çast u fikën, me vetëdashje, dritat e skenës dhe u dëgjua një melodi perëndore... si dhe një bilbilim po perëndor... Pas pak një fanitje spektakolare: ... Po ngjiteshin në skenë aktorë, artistë, kompozitorë, këngëtare, krijues shkodranë... Një Panteon Diellor... Dhe, si në magji, Magjikja stisi një hark triumfi me skeptër të dafinazuar... Shpërthyen duartrokitje zemre dhe shpirti njëkohësisht...
Një përqafim i simbolizuar... Një zjarrmi i përcjellë Shqipëria, Kosova, Turqia Maqedonia, Mali i Zi, Greqi, Rumania, India, SHBA, Suedia, Irani, Italia, Kroacia, Belgjika, Bosnjë Hercegovina, Malta, LUGINA E PRESHEVËS E tjerë ... gjithe Diaspore... Një lidhësi epalidhur kurrë kështu ...nëlëtërsi dhe në Art... Qindra këtu dhe të tjerë të shumtë në paralele dhe meridiane të ardhur me mesazhe dhe përshëndetje .... për K O N G R E S I N PEGASIAN ....
Midis tyre një njeri profetik me një emër të bukur, E D M O N D...

*
Zërat melodiozë u bashkuan në një dhe krijuan një melodicitet ëngjëllor...
Pegasi për herë të parë frymonte në qytetin e shekujve të artit me VITRNËN ... Rozafa ende rrëfente për murrimin e hilesësë madhe...Nusja e re ende rënkonte në jetën e përtejjetës.
Ora historike me tik- taket e saj ndihej në pozicion tepër komod...
U fanit horizonti me katër pikat e tij në një GLOB TË LULUAR …
Të gjithë zunë vendet e tyre përkatëse.. U kthyen të mëdhenjtë në spektatorë... Midis tyre dhe Argjiroja .... Poet Xhelalin s’e mbante vendi ... Madhështi u ul këmbëkryq .... dhe sfilonte...

Një stimul dashamirës pegasian hapi flatrat: Drane Xhajit, kësaj artiste të madhe, iu akordua titulli i lartë i kësaj Lidhje Ndërkombëtare : ” Artiste e Shquar”...
Në atë çast teatri me dy bronket e tij frymoi dhe fizionomia e tij u ngazëllye... si në akte gazmendi të paparë... Kompozitoni i Parë interpretoi në pianon shekullore një pjesë dinamike, e cila i detyroi spektatorët “ krijues dhe artistë” të vallëzonin qiellsisht...
Aktorja Drane Xhaj shpërtheu në interpretim me vargjet e saj tërë ndjenjë, ngrohtësi, duke iu drejtuar vendlindjes së saj të madhërishme, një thurrësi kurore për shpirtin dhe zemrën e pamatur hapësirëgjerë të Shkodrës... Lulesa të mëdha shpërthyen nga shandanët ... Të gjithë papritmas u transformuan në një kurorëzim luleshumëngjyrëshe, shumëndriçuese...
Përqafimi i parë ishte ai i Aktores së Popullit, Margarita Xhepa...
Dhe puthja e parë pas këtij titulli të lartë, po i saj ...
Dukej sikur putheshin të gjitha rolet e këtyre dy aktoreve ...
Sytë e të dyjave ngjanin me një dyrefleksim vështrimor e shpirtëror të paparë ... Edhe gjestet, artikulacionet e tyre interpretonin...

Shkrepetijnë një sërë vetëtimash e, pas pak, në skenë u tejvar një ylber...
”Ç’të ishte?” pyeti Profeti, i stepur në një anë të sallës... Pastaj tha me vete: ‘Sot ka të drejtë... Është dita e tij ...”...
Teatri ”Migjeni”, në çast ishte mbushur i tëri...: Krijuesit e gjallë dhe ata që kishin kohë që kishin shkuar në tejparajsë ndodheshin aty ...
Drania, Margarita dhe Merita po përqafoheshin me Shtojzovallet...
Blicet shkrepeshin...
Kishte ndodhur kështu apo mos ndoshta ishte një zjarrmi emocioni...

Papritmas nga një pikë u shfaq një skicim i projektuar ...
Të jetë e vërteë?!
Të ishte e vërtetë kjo ”diagramë” e çuditshme ...
S’kishe pse të dyshoje....
Mbi skenë u projektua Dielli, Hëna, Yjet...
N ë Teatrin “Migjeni“ u ul U N I V E R S I .... me një Diell tjetër, një Hënë tjetër, Yje të tjerë .... dhe “YJËLLESHA TË TJERA”


Gjirokastër, 8 maj 2012
E shkruar te kalaja e Argjiros, duke tejkundruar magjinë gjirokastrite