|
| T'i njohim krijuesit tanë. | |
| | |
Autori | Mesazh |
---|
Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:03 am | |
| Dritan Zaimi
I Verbëri
Një të verbër pyetën njëherë “Për kë ke më shumë mall o njeri? Nëse sytë do ti kishe, Kë do të doje të shihje më pare?”
“-Eh, sa shume zemra më ka lënguar Rrëke të heshtura lotësh Brenda meje kanë vërshuar. I etur jam, i djegur, e i përmalluar, Zoti e di ç’dëshirë të madhe që kam Në pasqyrë të shohë njëherë veten Dhe të njohë se kush jam.” | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:03 am | |
| Dritan Zaimi
Mbi xhade
Makina luksoze sot shkojn e vijnë, duke lënë gjurmët përmbi xhade. Krenohet sot xhadeja, kur këtë mrekulli mbi vete sheh dhe patkonjtë e një kali me zift mundohet ti fsheh. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:04 am | |
| Dritan Zaimi
Fundi i një dhimbje
Unë sërish do të hesht e duke heshtur, do të qaj. Duke qarë, do të qesh e duke qeshur, do të vdes. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:06 am | |
| Drago Siliqi
Poeti Drago Siliqi (1930-1963) sot është shumë pak i njohur ndër shqiptarët. Jeta e këtij djaloshi shkodran u bë e shkurtër - ai ndërroi jetë në një fatkeqësi ajrore në Kinë - por ai ka lënë pas një numër poezish, prej të cilave disa vlejnë të lexohen edhe sot.
Partizan 14-vjecar, pastaj anëtar partie në vitin 1947, Dragoja ishte në një situatë mjaft të favorshme. Por ai kishte moralin e vet - Ismail Kadareja ka përshkruar një episodë kur Drago Siliqi iu shmang me marifet kurthëve të Sigurimit, duke mos pranuar të bëhet vegjël spiunazhi. (Ai deklaroi në mbledhjen e partisë se Sigurimi donte ta rekrutonte dhe kërkoi "këshilla" nga Partia si do të vepronte, dhe me këtë akt publik ai u bë i papërdorshëm për Sigurimin!) Drago Siliqi
Nuk di se si më lindi dashunia
Nuk di se si më lindi dashunia, nuk di se si u lidhëm na të dy. Porse më duket: gjithë vitet e mia sikur përhera unë kam qenë me ty.
Në fund të dheut fshehun ti po të ishe, me falë po t'duhet ma se sa një jetë, porsi kalorës prrallash do të vijshe, ndër njëmijë shtigje ty kisha me t'gjetë.
S'të dashunoj si zanën mrekullore, që fërfërit n'mendafshe anembanë - si shokun por ma të afërt, që përdore kalojmë brigje e shtigje pranë e pranë.
1953 (Nga vëllimi kujtimor "Kur zemra flet" Tiranë 1970) Drago Siliqi
Dashunia
C'asht dashunia? - flasin shumë në botë. Ca lule vjeshte, që gënjejnë rininë. C'asht dashunia?... Vec një andrr' e kotë, - thonë gjithë ata, që s'njohën dashuninë.
C'asht dashunia?..... Interes n'dy anë. E krahasojnë ate me tregëtinë të gjithë ata, që rini n'zemër s'kanë e s'mund ta gjejnë në jetë kurrë dashuninë.
C'asht dashunia?... Lule e vërtetë, por plaket jeta, ajo ma nuk ndrin, - thonë gjithë ata, që s'jetojnë dot një jetë e s'kanë fuqinë ta mbajnë dashuninë.
Asht dashunia: krue i pashterim! Sa herë që pi, ma shumë të shtohet eti. N'te pasqyrohet qielli në kthjellim, ma e pafundshme ajo asht se deti.
Asht dashunia: erë e lirë, që fryn e plagët ma të randa t'i shëron, minierë e thellë, që plot visare ndryn, pallat prrallor, ku lumtunia rron.
I ka ajo dy sytë porsi perria, zemrën e saja ma të nxehtë se zjarri, flokët - të arta, ndjenjat - si magjia, me te ndër lufta bie luftëtari.
Edhe nuk vdes. S'asht andërr kjo. E vërtet. Për gjithë ata që kanë dashuni. Ajo provohet vec një herë në jetë, nuk vdes, as plaket kurrë si për cudi.
1953 | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:10 am | |
| Dodë Kaçaj
Dodë Kaçaj
Ka lindur ne Bajze-Malesi e Madhe me 2 prill 1947. Arsimin fillor e kreu ne fshatin e lindjes, ndersa te mesmin ne gjimnazin e Koplikut. Ne vitin 1971 kryen studimet e larta ne degen gjuhe-letersi te Institutit te Larte Pedagogjik te Shkodres. Pasi mbaron studimet e larta i perkushtohet arsimit. Punon me ndershemri e pasion si mesues, ne fillim ne Bratosh dhe pastaj per arsye biografie cohet ne Shosh te Dukagjinit per 12 vjet rresht, ku si gjithenje punon me ndergjegje te larte kombetare per shkollimin e femijeve, por edhe duke lene atje rinine e tij. Ne kohen e studimeve dallohet si krijues i lindur mandje, nder me te shquarit e brezit te vet,por pothuajse e ka te mbyllur rrugen e botimeve, aq sa vetem ne vitin 1985 arrin te botoj librin e pare poetik “Kenge majekrahi”. Libri u mireprit dhe u vlersua me konsiderata jo vetem nga lexuesit ,por edhe nga kritika. Gjate gjithe jetes dha nje ndihmese te madhe me hartimin e teksteve te mrekullueshme per ruajtjen dhe riperteritjen e kenges lahutare dhe shkodrane, duke qene njekohesisht inspirues pa paragjykime i talenteve te reja. Ne periudhen e transformimeve demokratike paraprine dhe vihet ne ballet e levizjes per liri e demokraci ne Malesi te Madhe e ne Shkoder. Dy here rradhazi zgjidhet deputet ne Kuvendin popullor. Vitet e fundit edhe pse i renduar nga semundja dhe angazhimet qytetare mbeti poet e mbi te gjitha njeri. Vdes pas nje semundje te gjate dhe pasherim me 23 prill 1998.Dodë Kaçaj
Ekstazë
Piva, s'di ku piva, por jam i dehur Dhe po ngrihem drejt qiellit si shpend. Gjoksin kam hapur, asgjë s'kam të fshehur Askend nuk shaj, asgjë s'me dhemb!
Piva, s'di ku piva veç jam i dehur, Miq mirupafshim sot u bëra shpend! Gjoksin kam hapur,asgjë s'kam fshehur, Po mbushem,botë, me qiellin tënd!
Piva dhe s'di çfarë kam pirë Harrova emrin tim, harrova gjuhën time. jam vetëm ajër, vetëm hapsirë, Lamtumirë!...Boten po e nis nga fillimi!...
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:11 am | |
| Dodë Kaçaj
Të isha në Palaj
Ah ,të isha në Palaj,në lagjen Pilotaj, Te shkolla ku shkova rininë! Te ndalen një cast në mëngjes te porta Te shoh fëmijët,valë-valë,kur vinë…
Fëmijë të pafaj!Tani janë rritur… Atëherë kur shkruaja gjëra të bardha
në dërrasë Shpirtin e kisha shkrumb,zemrën e zhuritur, Unë isha varr,ju ishit në klase…
Doni shpjegime? Nuk ka ardhur koha, Shpresoj të shpjegohem,të shprazem një ditë. Me hodhen ne varr dhe varrin e ngroha Me shpirtin tim…
Ah,ato banka,ato dërrasa, Ndoshta janë kalbur dhe perdhe kane rënë O shtepi e Shoshit,ju shpella me dërrasa, Plagë pa sherim në shpirt m’keni lënë!...
Ah,të isha në Palaj,në lagjen Pilotaj Te ai varr ku me kanë varrosur rininë. Një tufë lule vetes t’ia vija te koka Të shoh fëmijët heshtas kur vinë!...
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:11 am | |
| Dodë Kaçaj
Kam fillua të bëj dashuri me vdekjen
Kam fillua të bëj dashuri me vdekjen, Brenda një ode, si brenda një varri Gjithë ç'pata : luftën përpjekjen, I lashë në rrugë,t'i marrë i marri.
I lashë të gjitha : poezinë, politikën, Dashurin për njeriun e holla tej, Yjet e shpresave një nga një u fikën, Thika e vdekjes aspak s'me tremb!
Shoh re ngarkuar me shi, Shoh zogj që ikin ngarkuar me këngë. Shoh njerzit!...me vjen të vjell me neveri. Shoh botën!...Dhe mbushem me breng!
Shoh kodra që ikin ngarkuar me lirika, Shoh kohra të shemben, shëndrrua ne hi... Shoh qillin që ikën!...(Ah me rend pika!) A do të ktthehet ky qiell sërish në syt e mi!
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:12 am | |
| Dodë Kaçaj
Bajza
Është një fshat me male rrotull, Bajzë i thonë-emër Ilir, Ngado që t'i bie botës, Këtu kthehem me deshirë.
Është një fshat diku në Veri, Është nj shtëpi sa një zemër, Herë me mban ajo në gji, herë e mbaj unë në zemër.
Është një fshat me male rrotull, nga një ane e lag liqeni, Hedhmëni në çdo cep të botës, ketu prap do me gjeni!
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:12 am | |
| Dodë Kaçaj
Thoshtë njeriu...
Thoshte njeriu, lidhur me vargonj: Krishtin dhe Kishotin unë i kam heroj.
Tallej sivëlla, duke tundur pallën: Krishtin e varën! Kishotin e tallën.
Rithoshte njeriu, lidhur me vargonj: Krishtin dhe Kishotin unë i adhuroj.
Brtiti sivëllai duke tundur pallën: Zgjidh!...Vdekjen apo Talljen! 1996.
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:13 am | |
| Dodë Kaçaj
Pa titull
Dhe fjeta. Si fjeta? Ju s'dini asgjë! Shtrova veten. Dhe fjeta mbi të!
1990.
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:13 am | |
| Dodë Kaçaj
Kapriço numër 13
Kjo është jeta, o njerëz: Vijm me një makinë të bardhë, Ikim me një makinë të zezë.
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:14 am | |
| Dodë Kaçaj
Vetmi
Askush nuk vjen të rrijë me mua, Këtë natë të veshur me vello vjeshte. Sonte më shumë se kurrë s'të dua Ty vetmi! dhe ty varr! Dhe ty heshtje!
Askush nuk vjen të rrijë me mua , Askund një fytyrë të dashur nuk gjej, Megjithata, dhe në munges ,unë dua, Megjithatë dhe sonte, nuk urrej!...
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 1:14 am | |
| Dodë Kaçaj
Mos i kërkoni kanibalët në xhunglat e Afrikës
Mos i kërkoni kanibalët në xhunglat e Afrikës
Mos u lodhni,s'i dalloni dot në fytyra, Futuni brenda në mbretërinë e karrikes, Kanibalet kërkojini nëpër zyra!
Mos i kërkoni kanibalët në xhunglat e Afrikës, Kanë ikur kaherë nga Natyra, Tatuazh kanë stemën e Republikës, Kanibalët kërkojini nëpër zyra!
Nga vëllimi "Qielli i Syrit" Dodë Kaçaj 1947-1998. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 11:39 am | |
| Gani SadikuGani Sadiku lindi më 25.11.1963 në fshatin Gjyrishec, Malësia e Gallapit, komuna e Dardanës.Shkollën fillore e kreu në vendëlindje dhe në Tyxhec, të mesmen në Dardanë, ndërsa Fakultetin e Bujqësisë në Prishtinë. Eshtë menaxher në ndërmarjen e lojnave të fëmijëve "LANTI COM" e cila ndërmarje zhvillon veprimtari në Prishtinë dhe në disa qytete tjera të Kosovës. Jeton në Dardanë. Ky është libri i tij i parë. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 11:40 am | |
| Cikël poetik-Gani Sadiku
Këngë Djaloshare
Të lash duke qarë të gjeta duke kënduar nga zemra e ndezur nga shpirti i ngurtësuar.
vaji që bëj unë më bën të jem tretur nga malli që kam më mirë të kem vdekur
kush ta mbushi mendjen të ikësh nga unë të mbetem i vetmuar në detin pa fund
më e bukur se ti nuk është as pranvera do të vish tek unë sikur herav tjera
në zemrën time ke hyrë e para ke zënë folen si zogu ndër ara
ti më the të dua por prapë u largove ma more dhe këngën që vet ma dhurove
tani vjen pranvera këngën po ma merr nga parajsa dola po futem në ferr
lotët e tu do t'i sjellë era do t'ujiten lulet kur të vijë pranvera
faqet e bukura si lule me ngjyra kur je pranë meje ty të qesh fytyra
ma solle freskin në ditët me diell ma dhurove këngën këngën më të dëlirë
fytra të qesh fletët t'i lëkund era do të jesh më e bukur kur të vijë pranvera
do të lozim bashkë kur të ngopet moti nga vapa e verës do t'më thahet loti.
Unë dhe vdekja
kush më trokiti këtu ku nuk dëgjoj kush më tha eja se vdekja iku unë dola por vdekja ishte akoma në lartësinë e yjeve e unë prapë e pashë më tha të rrija në breg e të më shihet më mirë por bregun e mbuloi mjegulla harxhoi plumba për të më goditur por prapë iu shmanga ika me mjegullën vetëm të shpëtoja por prapë erdhi erdhi ngado që ika unë ikja nuk zgjati shumë e ne u pajtuam unë dhe vdekja.
E di ku je
e di që ti je aty pranë heshjtes pranë ëndrrës je përtej dritës në këngë e gjej vetëm emrin tënd në album edhe fotografinë tënde në letrat tua ngrohtësinë e shpirtit në fund të oqeanit hijen tënde në fytyrë shoh diqka të pazakontë flokët të bëhen si rrënjë lisi e këkura si shkëmbi i thepisur ti ke parë diqka që nuk bën diqka që të frikëson në mesditë dhe errësirën e sjell pa pritë njerëzit ikën dhe unë mbeta pa pritë njerëzit ikën dhe unë mbeta aty të pres edhe në këtë shtrëngatë nuk të lë vetëm se ti je aty aty ku edhe lotët bëhen plumba.
Princi i ëndrrave tua
të kërkova në shkretëtirën e humbur të vizatova me dy vija të thyera në gjysmë dhe orapë të njoha mu duke e bukur su lule në prillin e hidhur më erdhe bashkë me pranverën në heshtje më e bukur kësaj radhe më dukesh thyhet dashuria në ëndërr ne loznim bashkë në hijen e ahut të gjelbër shikimet na e përshkojnë shtatin e frika herë më vjen e herë më ikën unë udhëtoj me karrocë ari që të dukem princ në ëndrrat tua
Më mbeti pa thënë
desha të vijë ne vendin ku rri desha ta shoh nektarin e luleve tua të jetoj në tingullin e së bukurës erdha deri afër por mendjen ma mori kënga jote nëpër lëndinën e bukur desha të loz me mall pa pitë zemra më rrihet si era gjethet e dita se jam në hapësirën e padefinuar u mundova të iki prap e të mos dukem u shtanga përballë shelgut të lumit degët i lëvizte ngadalë uji rridhte pa halle në rrugën e pakthim fluturat loznin vallen e panjohur etja nuk mund të shuhej një fjalë e pathënë më mbeti një varg që kurrë nuk u shkrua
E di ku je
e di që ti aty pranë heshtjes pranë ëndrrës je përtej dritës në këngë e gjej vetëm emrin tënd në album edhe fotografinë tënde në letrat tua ngrohtësinë e shpirtit në fund te oqeanit hijen tënde në fytyrë shoh diqka të pazakontë flokët të bëhen si rrënje lisi e lëkura si shkëmbi i thepisur ti ke parë diqka që nuk bën diqka që të frikëson në mesditë dhe errsirën e sjell pa pritë njerëzit ikën dhe unë mbeta aty të pres edhe në këtë shtrëngatë nuk të lë vetëm se ti je aty aty ku edhe lotët bëhen plumba.
Në thellësinë e syve tu
në thellësin e syve tu lexoj një roman të bukur në sytë tu e pashë dashurinë aty u thyen ngjyrat më të mira aty pashé vetveten si në pasqyrë e di se tash ecim bashkë ecim vetëm me këmbët tua e ti ma theva mendjen për kokën tënde shpresat u përplasën me dashurinë kënga u ndesh me mallin e ne u takuam në thellësinë e syve tu
Puthja në mes të yjeve
të putha në mes të yjeve e aty u shembën kur ne ikëm ata filluan prapë ndriçimin ne e patëm në dorë yllin polar e askush s'e diti atje koha nuk eci me neve por mbeti prapa e rrugën e gjetëm vetë
Nuk dua të të humb
në mua shkrep një ndjenjë e brendshme që nuk do të shuhet më si vullkan që përvlon jetën e të gjithëve si luan i tërbuar që vetëm plumbi e ndal më hyre në zemer pa më pyetur edhe shpritin tim e bëre lodër për vete e unë mbeta duke të kërkuar pas çdo sendi që mund të fshihesh të kërkoj edhe nëpër vargjet e mia por aty nuk mund të gjej as ngrohtësinë e shpirtit më duket se po të shoh kudo që lëvizi mundohem të pikturoj por fillimi m'i mbush sytë me lot e di e di se tani vuaj për ty e di se edhe ty të ngroh dielli im por nëse të ledhaton një dorë ajo është dora ime nëse rrëqethesh nga shikimi i dikujt ai është shikimi im nëse të shndrit një rreze ajo është rrezja e syve të mi
Ti vetëm ikën
theva një degë me dushk të njomë për ta varrosur dashurinë e humbur ti ike tutje pas hijeve unë ndjenjat nuk i zhvesha ëndrrat i mblodha në një grusht dua t'i numëroj një nga një pas pak do të çuditem varrin edashurisë e kanë hapur të tjerët e ti vetëm iken dhe hesht | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Mon Oct 20, 2008 2:09 pm | |
| Daniel Canaj
U lind në 1 Maj 1956 .
Ka mbaruar shkollën 8-vjeçare në Memaliaj dhe të mesmen në Izvor.Shkruan prozë edhe poezi.Poezitë i jan botuar të gazeta "Emigranti'' dhe'' Tribuna ". Ka botuar vëllimin e parë të romanit ''Mos u hidh në greminë'' tek Toena. Pjesa e dytë është në përfundim. Gjithashtu një vëllim publicistik ''Zemër pa ngjyrë'' është në botime e sipër.
Nga vëndroja
Natën e mirë atdheu im.
Veç hëna më buzëqesh.
Freskija e natës e kënga e bulktheve,
Në çdo hap më ndjek.
Nga vëndroja t’përshëndes,
Atdheu im i mirë.
T’shof bukurin’ e agut me vesë,
Shpejtohu errësirë.
Duke kërkuar këngën
Kërkova këngën tënde,
i dashur Atdhe.
Këngët e zemrës time,
që forcat pesh mi ngre.
Agimeve me vesë brodha,
trëndafil këputa,
Ëmbëlsia e këngës tënde,
më erdhi tek buza.
Vazhdova rrjedhës së lumit,
u ngjita gjer në mal.
Dëgjova këngën tënde,
këndonte një ujvarë.
Sa bukur,sa bukur,
entusiazmohesha unë.
Kur shihja ujët që binte ,
e kthehej në shkumë.
Këputa një degë gështënje,
të lagur na ujvara.
Tingull i këngës tënde,
oi shpirtin ç’ma ngjallka.
Gështënjkë moj gjëmbaçe,
vallë ç’far fsheh brënda?
Lulet tundnin thekët,
kishte çelur kënga.
PISAZH NATYROR
Mëngjes i freskët, i bukur.
Dielli i zjarrt, del me përtesë.
Hap qepallat prapa majave me borë,
E rrezet lëshon, mbi tokën me vesë.
***
Mjegulla gjumashe e rënduar,
Zvarritet bregut të lumit.
Fushat shtrihen si qylym i blertë,
Dhe grurin era përkundi.
***
-Hej male...O male!
- Sa vite lufte duruat?
-Me trupin tuaj, gjith plagë!
-E prap ju...male qëndruat.
Ta shpërblefshim në liri
(kushtuar Fato Berberit)
Duart e tua të bardha, të buta,
s’tu lodhën kurr me ato gërshërë.
Vrapoje ti mes breshëris’ plumbave,
plagët shokëve për t’ua zënë.
Dhe çoje ti, melhem mbi to.
Dhe ikte dhimbja, sa prekje ti.
-Fato moj motra e vogël,
ta shpërblefshim në liri.
Etje djegur, plagëve të marra,
të uronin shokët shpeshë.
- Në liri kur ta fitojmë,
do të bëhesh doktoreshë.
Mbi tavolin gërshërët flasin.
Në stendë ti na buzëqesh.
Ato gërshër, një libër i rallë,
për Faton trime, doktoreshë.
v.o.i kam dorëzuar në muzeun e Tepelenës
gërshërët e F.Berberit, të ruajtura nga nëna ime.
Më 1978
Për tokën time
Për tokën time do shkruaj me zjarr.
E tërë nervat ti tendos.
Do shpreh një brengë, do shpreh një mallë.
Si letër shpirtin ma palos.
ÇAST
Hëna ndriçon
e rrezet bjen mbi ty.
Në gjirin tënd të purpurt
k’to rreze gjejnë strehi.
Jasht dritares natë
e ti po ëndërron.
Mbështetur në krevat,
për dashurinë mendon.
Gjethet një nga një
po bjenë në tokë të lagur.
Shkëputen nga mëma,
ku s’kan më për të vajtur.
Si hëna, të isha,
të bija në shtrat!
Lehtë e pa kuptuar
të merrja në krah.
DUA ,... SE TË DUA !
Dua që të flas, ti nuk më ndalon!
Dua që të pyes, rreptë më shikon!
Dua të shikoj, rrugën ma ndërron!
Dua... Prapë dua, ti veç më vonon!
....Po ndalu një çast!
Marr në telefon, po ti 'smë përgjigjesh!
Më bën që të vuaj, më bën që të pres!
Të lutem mos thuaj, se nuk ke dëgjuar!
Zemra nuk ta do, të luash me mua!
.... Zemra s'të gënjen!
Të kam par si ecën, kam shtangur një çast!
Të kam par si qesh, të kam admiruar!
Të kam par si qan, zëmra më ka therur!
Kam qar edhe unë, se nuk kam duruar!
...Besomë ç'të thashë!
Ata lot që derdhje, ku i mbaje vallë?
S'priste loti lotin, mbi faqen e tharë!
Kush të ka kurdisur, thua që të vuash?
Mos e lësho veten, përpiqu të duash.
....Të duash vërtet.
Përpiqu njëherë, vetveten të gjesh!
Të mira të liga, akoma s'ja njeh!
Përpiqu të duash, mua, siç të dua!
Do falja gjithçka, vetëm të mos vuash!
....Është vetëm një jetë... | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 5:08 pm | |
| Rrustem Geci
Poezi nga libri më i ri “ Këngët e ujit”
ART POETIK
Kjo fjalë gjaku o mik që vjen nga thëllima është një plagë e jona nga drita e të sotmes
Njeri,merri rreze diellit merri edhe pak frymë që fjala poshtë zemrës të d a l i më me forcë
O zë i ëmbël i poetit ti që fjalën shpërndan si dhuratë të shpirtit lavdi të qoftë poezia
Kosovë e artit të lartë Kosovë e artit të artë Me thërrimet t u a j a T h u r i këngë për ty
REGJISORI
Vëllai im i këngës Ti që poezinë e lexon Me ngjyra, me zë Kjo është jeta jonë
Vëllai im i këngës Vëllai im i shpirtit I magjishëm është ai që e ndien poezinë
Në jetën e përditshme Janë tëra të sotmet Janë tëra të nesërmet Janë tëra të ardhmet
Vëllai im i këngës Vëllai im i gjakut Goditi ato qerre Që fshehin trazira
B UJ T Ë S I T
Plot pushtues të huaj Që i ranë këtej pari Ata ishin edhe”bujtës” Dhe s´iknin pa luftë
Që nga Troja e lashtë Kur u shuan pellazgët U ngrit Iliro-shqipëria Nga ishte pellazgjia
Plot bujtës të huaj Nëpër t r o j e t tona Frigonin v e t ë s i n ë Për grurin dhe vajzat
Plot pushtues të huaj Me emrat më vrasës Prapa lanë varre, dhe pemë gjaku të prera
OHRI Një stuhi e madhe Në shpirt më buçet Fryn e r ë e fortë Një erë me xhaketë Bari z ë e dridhet Qielli shungullon Një erë me xhaketë Pluhurin lart e qon Laureshë e malit Më thuaj a më donë Laureshë e malit Pse nuk e pohon
Mos u skuq o shpirt Mos u skuq o xhan Se të dashuruarit Një dhimbje i mban
YJET PREJ UJI
Në këngët me çamëri Fjalës i bien drithma Djersë të ftofta kohe Të rëna të përgjakëta
Në këngët me çamëri Populli i vogël çam Çdo ditë i bie daulles Se toka e tij nuk flë
Në këngët me çamëri Të trojeve të ilirisë Çami tregon Greqinë Lirinë e tij të shkelur
Në këngët me çamëri Prej ku nis çamëria Plot lule gjaknxehta Me këngë çame çelin | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:46 pm | |
| Preç Zogaj
Dritare dimri
Te heshtura, te shkreta dritaret e mija Matane qyteti i demokracise merdhin e tkurret ne pendim dhe ngrica
Zvogelohen qeniet dhe rritet pikellimi te gjitha rruget kthehen nga iken Zemra s'do me shpjere gjer ne falje.
Tani shikoj si dridhet ne dritare Imazhi i nje gruaje nga koha e pllenimit S'do me njohin me syte e saj te gjelber.
se, mbeta perjetesisht ne kete bote, Se mbeti perjetesisht ne boten tjeter Atje ku s'arrin lutja as klithma. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:47 pm | |
| Shkrimtari, Publicisti, Gazetari dhe Politikani i njohur, Preç Zogaj (1957) u lind ne Manatia te Lezhes. Ka studiuar Gjuhe Letersi ne Universitetin e Tiranes. Zogaj u shqua ne levizjen demokratike te vitit 1990 dhe ishte Minister i Kultures ne qeverine e ''Stabilitetit'' ne qershor 1991. Qe nga ajo kohe eshte aktivizuar ne profesionin e shkrimtarit dhe politikanit. Nga botimet e tij ne Poezi permendim: Qielli i gjithkujt, 1991, Kalimi, 1999, Pas erës së re, 2004. Ndersa ne Proze: Shetitorja, 1990, Pa histori, 1993, Paradhoma e një presidenti, 2001. Krijimet e Zogaj jane perkthyer ne Italisht dhe Frengjish - biligoa shkruajti:
- Preç Zogaj
Dritare dimri
Te heshtura, te shkreta dritaret e mija Matane qyteti i demokracise merdhin e tkurret ne pendim dhe ngrica
Zvogelohen qeniet dhe rritet pikellimi te gjitha rruget kthehen nga iken Zemra s'do me shpjere gjer ne falje.
Tani shikoj si dridhet ne dritare Imazhi i nje gruaje nga koha e pllenimit S'do me njohin me syte e saj te gjelber.
se, mbeta perjetesisht ne kete bote, Se mbeti perjetesisht ne boten tjeter Atje ku s'arrin lutja as klithma. Preç Zogaj Ankim per nenen Perse,mama,ti deshiron te vdesesh? Tani ti je me e re se une. Njezet vjec ne Iliri zbrita, Me te gjitha ereat qe fryn kendej pari, por ty nuk te thane. A e mban mend sa shume i pelqeja kemishat e bardha? Trupi im i lashte atehere kishte kohen te ikte. Kur mbusha tridhjete,nje nate dhjetori, Mu be se fola me vete tenzone. Ai me tha:shume ke vuajtur per ate vajzen qe te beri koken, te kesh kujdes se eshte e vogel! Perse mama ti deshiron te vdesesh? Perse keshtu pa radhe. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:48 pm | |
| Preç Zogaj
Nen harkun me plepa...
Atje në rrugën e Lezhë-Manati, nën harkun e plepave të butë vinte mbesa me një djalë të ri... Ktheva blatishtës pa rënë në sy.
Dhe besova i hidhëruar se ai më shumë se unë i shkonte në krah. Gazi i saj më ftonte në gëzime, po lufta, lufta u ndez e s’më la. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:49 pm | |
| Preç Zogaj
Stërgjyshërit si erë dimri
...Stërgjyshërit si erë dimri,
me mustaqet si brirë, ku zemërimi bën folenë, me shpuan në brinjë, mërmëriti: Luaj!
Gjyshërit - gjëmime luftërash e gjithashtu lodra grash u ngjallën nëpër genet, urdhëruan: Luaj!
Babai flokëbardhë tha: mbaj frenat mirë, ne sytë që mbylli fshehu një qeshje, një dëshirë...
Ikte mbesa me një djale të ri... Ktheva blatishtës pa rënë në s | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:49 pm | |
| Preç Zogaj
Elegji
-një fshatareje nga Ishulli i Lezhës-
Ah, kjo vdekje e gjorë, rojtare kryelartë dhe e sertë, e asaj që është e shtrirë dhe s’ngrihet më! Veshët ia ka zënë, nuk e lë të dëgjojë as vajet, as erën.
Sytë ia ka mbyllur, Duart ia ka lidhur Kjo vdekje e hidhur!
Prapa murit ka qënë në përgjim, por gruaja Gjer në fund nuk e diti, Prapë nuk e di, Kurrë s’do ta dijë!
Ah si shkëlqen kostumi i saj mortor! Është veshur sot më bukur se dje. Më bukur se ditën kur doli nuse. Më bukur, më bukur-ahi, - më bukur!
Të thuash ti s’është ajo plaka Që fuste në këmbë nallane të gjata, Që mbante në supe xhaketë të vjetër, Të thuash ti është tjetër, tjetër!
Qajmë dhe për kë s’e dimë! Qajmë për njerinë. E në rrugë, ja, faniten krushq të mjegullt, Frushullojnë jele dhe shami bojalle. Në fytyrën e saj retkin-mozot-një qeshje, Një endje e thellë prej të gjallëve.
Ka qënë vdekja nën shtrat... Por gruaja Gjer në fund nuk e diti, Prapë nuk e di Kurresesi s’do ta dijë, Bashke s’u panë, Hallet i qanë. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:49 pm | |
| Preç Zogaj
PUSHIM PËR NËNËN
Një ditë pushim për nënën! Nuse, mbesa! Merruni ju me zogjtë e pulës, rosës! Këmba këmbës ndiqini në arë, në kanal, në ferrë! Në ëndër shihni, sa po t’u mbyllën sytë në zheg! Përpjetë hilluni, përgjoni mos vjen hutini!
Një javë pushim për nënën! Miq, shokë! Rralloni ardhjet, kafenë, rakinë! Nëna nuk do të bëhet verem në kuzhinë! Nëna të ulet në nim, të dëgjojë rubrikën e lajmeve, këngëve, këshillat e mjekut Hamdi Sulçebe, enciklopeninë! Të shijojë vizatimet e zogjve në qiell, lojën e hijeve pikadritave në ajër!
Dy javë pushim për nënën! Fëmijë të prapë! Përkundini lugët urtë e butë në pjatë! Duroni gjembat, plagët e lojës! Shkoni vetë në burime, në mensa! Mos i padisni mësuesit, o kokëkrisur! Nëna të rrojë e qetë tani! Të ngulet në karrige, të shohë në TV filma! Të përgjumet vonë, të flerë zhveshur tetë orë!
Tre javë pushim për nënën! Pemë, pemë! Qëndrojini erës, vapës! Nëna është plakur, meriton hijen, frutat, jo hallin tuaj!
Një muaj pushim për nënën! Motra, vëllezër! Mësoni të qeshni çiltërsisht përherë! Në rrugët ku ecni, kujtoni: rron nëna, pas dore la përrallat, përqafimet, fisnikërisht një vit e jeton sa për dy. | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:50 pm | |
| Preç Zogaj
Afrohu, orë e lumtur e poetit!
Duhet të shkruaj patjetër, po deri te letra e bardhë zverdhon një tufë flakësh. Si të kalosh pa u djegur? Si ta shtypësh kalemin Kur ëngjëlli i pazbutur dridhet nëpër gishta? Ka disa kohë që shkrimi i poezisë më shkakton vuajtjen dhe dehjen e dhurimit të gjakut. Kur vjen ora. Endu, endu fije-fije shpirt - flamur i kuq triumfi, mandile e bardhë dashurie, pasqyrë e kthjellët fytyrash deri në fund njerëzore... Afrohu, orë e lumtur e poetit! | |
| | | Orfe@ V.I.P
Numri i postimeve : 9104 Age : 114 Vendi : Ne zemer te njerit Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum ! Registration date : 26/03/2008
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. Tue Oct 21, 2008 6:50 pm | |
| Preç Zogaj
NDRYSHIME
Akoma gjallë unë në rrugën për Lezhë, Mes kujtimesh të panjohura, Mes kujtimesh të vdekura, Përskaj të njëjtit det, dhe maleve të njëjta.
Mirë ia kanë bërë dashurisë sime, Tani nuk e ruan asnjë gur, asnjë dallgë, I tepërt shkoj rrugës, endacak dhe në pritje, rastësisht i pranishëm, më i vjetër se im atë.
Njëqind herë lamtumirë u thashë përnjimend; Prej këtu e nxora kryet në një kohë tjetër, Kam lindur pak në shekullin që vjen, Kam lindur pak edhe në Greqinë e vjetër.
Akoma gjallë unë në rrugën për Lezhë, I kthyer s’di kur, I zgjuar në torturë Pulat e rosat tremben,
Nuset e orët çmenden, Prindrit e mi të urtë, fëmijët, tamam fëmijë, Bëjnë kryqin e shkojnë të ndezin një qiri.
Kohët u hallakatën, por kajsia e kopshtit lulëzon si më parë... Nuk shkon, diçka është prishur.
Akoma gjallë... Akoma gjallë Edi, Gjallë Iliriani i prekuri i rradhës bash prej Afërditës. | |
| | | Sponsored content
| Titulli: Re: T'i njohim krijuesit tanë. | |
| |
| | | | T'i njohim krijuesit tanë. | |
|
Similar topics | |
|
| Drejtat e ktij Forumit: | Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
| |
| |
| |