Poezi që më kanë pëlqyer shumë!

Francois de Malherbe

Ngushellim zotit Dy Perie


Kjo dhimbja jote, o mik, mos valle s'rresht perjete?
Dhe fjalet helm e vrer
Prej babe te lenduar me keq zemren e shkrete
Do e therin si neshter?

Mynxyra e sat bije, qe u zhduk prej kesaj bote,
Nga vdekja qe e rremben,
Mos eshte labirint ku humbi mendja jote,
Dhe udhen dot s'e gjen?

E di se ish per ty sic eshte drita e syrit,
E s'kam aspak nder mend
Qe, per ta lehtesuar ndopak dhembjen e gjirit
Te then "Mos e permend!".

Po ish e kesaj bote, ku qenien me te dlire
e pret me i nxiri fat.
E trendafil, sic ish, pa celur ende mire
U vyshk e aq e pat!

Po dhe sikur te ndodhte, qe sipas lutjes sate,
Ajo te mund te kish
Jetuar gjer ne fund nje jete mjaft te gjate,
Me mire mos do te ish?

Jo, jo, o miku im, pasi gershere e Parkes
Fill e jetes shkurton,
Mosha zhduket sakaq, mbetet perketej barkes,
Matane ajo s'kalon!

Vdekja eshte tiran, qe s'ka meshire fare
Me lutje s'e prek dot!
Ze veshet e s'degjon aspak kjo gjakatare,
Na le te therrasim kot!

I varferi, atje ne kasollen me kashte
I bindet mu si rob.
Dhe ushtari qe ruan mbretin te Luvri i lashte
S'e mbron dot nga ai kob.

A.S.Pushkin

Ne qofte se jeta te zhgenjen
Koken mos ul, mos u trishto
Se drite e Diellit prape vjen
Dhe do na ndrije ne kudo.

Zemra te ardhmen po kerkon,
E tashmja na ka poshteruar
Po dite e bukur po afron,
Me te ne jemi dashuruar.

M. Lermontov

Pasioni i tyre ishte aq i forte,
sa s'e pohuan dot ne kee bote
Hajne

Ata u deshen aq shume dhe gjate,
Me mall te pashuar dhe ndjenja te zjarrta
Po si te huaj takoheshin cdo nate,
Dhe flisnin per gjera te kota, te paqarta.

Ndaheshin te zhytur ne vuajtje mizore,
Per dashurine qe s'e thane, qe mbeti e shkrete
Dhe kur vdekja ne fund i kapi per dore,
S'u njohen ne boten ku vajten perjete.

Dritero Agolli

Nderi

Kam jetuar ngaher me nder.
Dhe doren kerkujt s'ia kam shtrire.
tere jeten kam pasur veç nje defter.
Dhe ne te kam shkruar fjalen e mire.

E kam gjetur fjalen e mire ne qytet.
E ne fshat,e ne asfalt, e ne are.
Dhe kam ngrene buke pe qiber e dert,
me ata qe mbajne lugen ne gishtat e vrare.

Ngahere kam ecur me nenen Shqiperi,
dhe pas krahut te saj jam mbajtur.
Para saj kam qene perjete çilimi,
çilimi dhe burre i matur....

shkruar ne 1973.

Dritero Agolli

E heshtura

Debora kur bie,s'degjohet me vesh,
Debora kur bie prej qiejve hesht,

Debora kur bie veshtrohet me sy.
Te bardhen e heshtur e shohim te dy.

E vetmja qe bie nga qielli hesht.
Te tjerat kur bien te shpojne ne vesh.

Prandaj eshte e bardhe,prandaj eshte e re.
Se zhurme me pluhur nuk ngre....

Marre nga vellimi poetik:Lutjet e Kembanes.

Plaku i bukur.

Mua me pelqeu nje plak aq shume,
sa desha ne çast te behesha plak!
Ballin e kish si balli i shkembit ne lume,
mendonte e fliste nga pak.

Dinte e dinte plot historira,
por s'fliste kurre pa shkak.
Por ishte fisnik si librat e mira,
ndaj desha ne çast te behesha plak!

Dhe s'u permbajta,i thashe papritur,
se desha te behesha plak.
Ai mu pergjigj me vetullat ngritur:
"Prit edhe pak"!

Kjo ndodhi kur isha femije,
kur po prisja gjyshin ne prag...
Asnjehere ajo dite s'do vije.
Te takoj ate plak.

Veç di se nje tjeter dite afrohet,
parmak mbi parmak,
qe fjala e plakut krejt te kuptohet:
"Prit edhe pak"!

Dritero Agolli marre nga vellimi poetik:Lutjet e Kembanes.

Poeti dhe vdekja.


Veç me vdekjen sjam takuar kurre,
ndaj e pres nderuar ne shtepi.
Per respekt-nje qengj manar ne furre,
per humor-nje shishe me raki.

Do ta ftoj ne sofer tok te pijme:
Vdekja mbretereshe e une mbret!
Dehur bashke naten do ta gdhijme,
dehur do te dalim ne qytet.

Xurxull vdekja do kendoje:"u prisha,
moralisht u prisha!...Ah,ç'mekat!
Do çuditet president Berisha
Paska dehur vdekjen ky lugat"!....

Dritero Agolli marre nga vellimi poetik:Lutjet e Kembanes.

Fantazi

Gjysmen e viteve do ta fus ne torben e vjeter,
dhe do ta le ne dhomen time te gjumit.
I ri ,i shkarkuar nga gjysma tjeter,
do nisem per udhe pas lumit.

Njerzit do me pyesin se si e ktheva rinine,
dhe do t'u them,duke veshtruar ne shelg nje korb:
"Vertet jam i ri pa rrudha e thinje,
e lash gjysmen e viteve ne torbe"....

Dritero Agolli marre nga vellimi poetik:Lutjet e Kembanave.

Nje gur a nje trung!

E dua pa mend vendin tim
Dhe s'gjej nje gur a trung,
ku te ulem pa brenge e trishtim.
Ku te ulem si murg.

Kalova mes ererash per te,
u ktheva ne hi dhe ne shkrumb.
Pa te nuk doja te isha asgje,
dhe prap s'gjej nje gur a nje trung.

Ku te ulem i qete ne agim a ne muzg??????


Dritero Agolli marre nga vellimi poeti:Lutjet e Kembanes.

Bilal Xhaferri

Hija ime

Degjohen hapa kepucesh
Neper rruge
Ndaloj e hedh nje veshtrim
Mbi bulevard shoh hijen time
Kudo me ndjek pas
Ec bashke me hapat e mia
Largohem nga bulevardi
Atehere hija zhduket
Me ne fund ndjej
Se e kam veten ne dore

Aferdita Isufi

Casti

Brenga ka zene shtratin ne nje gjume letargjik
trishtimi ka hedhur pluhurin mbi ne,
Heshtja eshte futur deri ne skutat pa fryme
Gezimi ne fijet e shkrepseve luahatet
para
fytyrave tona te pluhurosura,
Lumturia ka mbetur mbi lule,
peme,
zogj,
ajo fluturon mbi koka.
Pa u ndotur nder ne !

Omar Al-Khayyam

C'fitoi me ardhjen time Gjithësia?
Me ikjen a m'i prishet Bukuria?
Përse me kaq lot po vijm' e ikim?
Pyes më kot, - s'përgjigjet Përëndia.

146.

Çudi, asnjë i vdekur s'dha një shenjë,
Asnjë s'u kthye Udhën të rrëfenjë
Për Ferrin, për Parajsën a për Hiçin,
Po vet' u dashka cilido t'a gjenjë!

156.

Arrinë gjer në kulm të Diturisë,
I ndrinë si pishtarë Njerëzisë:
Po n'Errësirën Udhë s'çanë dot,
U mbytnë nëpër gropa t'arratisë.

POEZIA PËR NËNTORIN

e shkruar nga Ferit RAMADANI më 25.04.1977,
e Botuar në Revistën Gëzimi
poezi e blerë nga Konkursi Letrar me shifrën "Liridoni"


E dhe n ëntori v onë e rdh r ini
N ëntor me borë deri në brez

shqota ulurinte si ulkonjë
në fytyrë të digjte sikur të ndez!

V dekja në male , në fusha , në fshat
E rë kish lëshuar kish mpreh dhëmbët,

tyta shmajzerësh me gryka të ngushta
në rafale plumbash i kositnin këmbët !

R adhë në male ecnim të urët
H ekurin duhej ne ta shponim

me barkun thatë , trupin pa veshur
asaj furtune të egër ballë t'i bënim!

O rdinë e fortë, hordhinë e zezë,
XH elat që pinte gjak me plumb

ne të kuqtë - bijtë e shqipes
vështirë e kishim për ta mund'!

A tëherë një pushkë armiku për një luftëtarë
i ruante dyzet plumba shënuar në sy

kur ne një plumb e ruanim per një barbarë
E dhe N ëntori V onë s' E rdh R ini !

E falenderoj Zotin Ferit RAMADANI per kete poezi te mrekullueshme, nje perle e vertete, aq me teper sepse ne te krijohet emri i te madhit ENVER HOXHA. Eshte nje poezi qe me prek per vete faktin se ne c'vit eshte shkruar dhe mendoj se kjo poezi flet vete e nuk ka nevoje per me teper koment.

Nderimet e mia zoti RAMADANI dhe ju deshiroj suksese te pafund si dhe nje jete sa me te lumtur!

I nderuari POET me kete poezi tregon vete se sa i madhe je me kete poezi tregone qe ne ate kohe emri i te madhit ENVER HOXHA ishte ndjenja e bashkimt andaj i dashur POET uroje nje jete te gjate dhe te lumtur te uroje qe mose te ndalet penda e juaj duke shkruar per gjith Kombin tone.

Të lumtë Ferit Ramadani, veprat e tua kurrë nuk do vdesin.

Gjuha Shqipe

Nëpër unaza eshtrash shkon e vjen një gur
gjer në Himalajë rropama që këtej
e rërë s'bëhet , rërë zërash lëshon,

zgjon gjuhë të verbëra, të humbura, të
vdekura.

Flisni ju andej, flisni ju këtej,
trungu i moçëm sython ndër nej,
në sqep të shqipes çelësi i fshehtë

për arkat sanskritte dhe arkat ilire
fundeteve të mbyllura...


Adem Istrefi , shkurt 1987

Shume poezi madhore.

Ferit RAMADANI, jeni me te vertet i madh, te pergezoje per kete poezi kaq bukur te thurur sa qe me la me goje hapur, pergezime...!!

Eva, te falenderoje qe e ke sjelle kete poezi te F. Ramadanit.
Mergimtari, poezi e bukur dhe kjo qe ke sjellur ti.

Suksese dhe respekt,

BiBiKiMi...!!

Në vend të përshëndetjes !


USHTIMË SHEKUJSH


Në ushtimë shekujsh
kolosët e ruajnë ngjyrën !
-Buzuku për Mesharin,
-Budi për Pasqyrën!

Nga cicërrim' e shqipeve
Frangu mblodh Fjalorin,
shtriu në buzëqeshje fjalët
si gjyshja lakërorin!

Kohës mu në gjoks
Barleti i vu kronikat !
Vallë ? Ku i lan Osmanët-
dairet dhe muzikat?!

Evropa vëzhgonte
nga lartësitë e malit,
n'jelek mbërthen trimërinë
Bardha e Temalit !

Shpërthyen bulëzat anësh
blerimin veshi toka,
De Rada matanë detit
si vullkan në koka !

Në vargje të lira
Migjeni i ri ngjallet
kurrë s'marojnë këngët
dhe s'ndalen kurrë vallet !

e shkruar më 29.o5.1986
e botuar në Gëzimi , Shkup

Ha...

- Petro Marko -

Ha vajtim, o i helmuar,
Ha gezim, o i gezuar,
Ha perralla, o vjershetar,
Ha litar, o Atdhetar,
Ha genjeshtra, o enderrtar....
Hani bar per te jetuar.
Hani arkat...hic mos mbeten
Mbreter - sa te hani veten!

Vetvetes

- Petro Marko -

Gelltite dhimbjen me pahir
ne thellesine tende!
Vertite brenda pa meshire
dhe qesh si nje capkene!

Shterroi jeta, s'ka me lot
as endrra, as perralla,
eja ne vete, dehu sot
me zemrat e gjalla!