|
| Krijime nga Adem Berisha | |
|
+15Eva0506 elisa vjoooosssssssaaaa **Lumi_ Mysafir Kosovarja Urata Beton Sofra shaban cakolli rrebelja Riki30 absurdja Adem Berisha besa-bese 19 posters | |
Autori | Mesazh |
---|
besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:23 am | |
| Rubrika e cila po e hapim tani, iu është dedikuar poetit donë te dashur Adem Berisha i cili na ka nderuar me pjesëmarrje ne forumin tonë Prandaj, këtu mundeni të postoni vetem poezi nga vellau ynë Adem Berisha. Ju falemnderit Kush është Adem Berisha? Adem Berisha u lind më 03. 05. 1948 në fshatin Gjyrgjevik i Madh të komunës së Klinës, fshat ky historik dhe vendlindja e heroit të pavdekshëm kombtar, Sadik Ramë Gjurgjevikut.Xhaxha Ademi rrjedh nga një familje e varfër fshatare por të paster për nga ideali dhe përcaktimi kombëtar. I ati i autorit Zeqë Ramadani ishte kinse i mobilizuar si partizan në luften e dytë botërore, por në vend të kësaj përjetoi marshin famkeq e për shumë kënd edhe tragjik – ate drejt masakres së Tivarit të 1945-tës bashkë me disa bashkëfshatarë të tij si Jusuf Mangjolli, Prekë Martini, Tafil Bajrami e të tjerë. Kjo njësi pati fatin t’i shpëtonte masakrës së Tivarit si njësi plotësuese a arradhave partizane të Dalmacisë dhe Istres e duke iu falenderuar disa oficerëve kroatë të cilët e tërhoqen drejt destinimit. Në dimërin e egër të 1947-ës bashkë me të vëllanë Rexhep Ramadanin dhe birin e vëllait Mus Rexhepin gjëndet i lidhur për kumbullat e Sali Gjokës për tri javë rresht, presion ky për të treguar se ku gjëndet Ukë Sadiku, Halil Sadrija (biri i vëllait) dhe Qazim Bajraktari i Ostrozubit të cilët ishin pjestarë të organizatës patriotike "Besa kombtare" e dalë nga kuvendi i LNDSH-së, mbajtur më 4-5 gusht 1945 në fshatin Doberdol të Llapushës të cilin e drejtuan prof. Ymer Berisha, Ukë Sadiku e Marie Shllaku. Kjo zgjatë gjerë më daten 17. 02. 1947 kur kuislingët dhe sherbëtorët e armikut iu bien në gjurmë dhe i qesin në pritë në fshatin Sferkë të Gashit, në avlinë e dhëndërrit të Ukë Sadikut – Sokol Dinit me ç’rast vriten në vend Halil Sadrija e Qazim Bajraktari ndërsa Ukë Sadiku plagoset rëndë por arrin të largohet nga vendi i ngjarjës e më pas sipas kërkesës së prokurorit të atlherëshëm, antishqiptarit të përbetuar e famkeq Ali Shukrija, ekzekutohet në Prishtinë. I ati i xhaxha Ademit, Zeqa vdes në moshen 40 vjeçare duke lënë pas të ëmen Shahen, bashkëshorten Fazilen, Ademin 6 vjeçar dhe Shabanin 1 vjeçar. Çka të flitet për jeten që pastaj kanë bërë këta bonjakë të cilëve pas tri vitesh iu vdes edhe gjyshja Shaha e ata mbesin vetëm në përkujdesjen e nënës Fazile 32 vjeçare dhe e cila jetoi gjer më daten 17. 02. 2007.Xhaxhai dhe vellau ynë i forumit Adem Berisha në kushte gati të pa para varfërie vazhdoi mësimet pranë shkollës fillore “Zejnel Hajdini” në Ujmirë dhe përkundër gjithë vështirësive, u dallua ndër nxënësit më të mirë të shkollës. Që atëherë ai ishte anëtar i grupit letrar të shkollës, atij dramatik dhe atij muzikor, cka dmth se dashuria e Adem Berishës per vargun dhe artin ne pergjidhësi nuk eshte shume e rastesishme ndonese ne moshen me te re dallohet me prirjet e tij prej poeti.Pas përfundimit të shkollës fillore me sukses të shkëlqyeshëm u regjistrua në shkollen normale atëherë “Silvira Tomazini” në Skenderaj si paralele e ndarë e normalës së Mitrovicës e cila pas ardhjes së Ahmet Malokut për drejtor ndërroi emërin në “Hasan Prishtina”. Pas kryerjes së vitit të dytë në vitin 1965, për shkak të kushteve tejet të vështira ekonomike detyrohet të nderpres shkollimin dhe të punojë si mësues i pakualifikuar nëpër fshatrat më të largëta si në Gorozhup të Hasit, Carravranë, tani Gurbardh të Malishevës, Millanoviq, tani Shkozë poashtu të Malishevës etj. Në vitin 1968 përsëri këthehet si nxënës i rregullt në kl. e III-të të normalës në Mitrovicë në të cilin vit ndodhin demonstratat e nëntorit të cilat përfshijnë pothuajse të gjitha qytetet e Kosovës e poashtu edhe Mitrovicen, bartës te të cilave ishin nxënësit e normalës, ata të gjimnazit dhe të shkollës teknike nder të cilët edhe vetë i madhi Adem Berisha. Edhe si normalist ia kishte ëndja që kohë pas kohe të merrej me shkrime, kryesisht poezi por ishte temperament dhe shkrimet e tij ishin të papërshtatshme për kohen. Kështu, gjatë ndejave me shokë shpesh kishte dëshirë të citonte vargjet e Migjenit “...vetem unë me ju po kënaqem si fëmija, unë, djepi i juaj, ndoshta edhe varri i juaj”.
Pas përfundimit të normalës me sukses të shkelqyeshëm punoi edhe dy vite të tjera si mësues ndërsa që nga viti 1973 punon si punëtor i administratës komunale në komunen e Rahovecit ku u dallua si një nder punëtorët më të mirë, vlerësim ky i cili ishte bërë gjatë mbikqyerjes inspektuese të kryeinspektorit të atëherëshëm për financa të Kosovës – Azem Hajdini – Xani, Vibar Hani etj.Mirëpo gjithënjë e përcjellë fati i lig dhe asnjëherë nuk e lënë të qetë të punojë dhe të krijojë sepse si anëtarë dhe djalë i familjës balliste, konsiderohej i papërshtatshëm dhe i rrezikshëm për bijt e “nënë Titos e të bab Partisë” (kështu e quanin ata veten kur e humbnin durimin), kështuqë shumicen e jetës mund të thuhet se e kaloi si “lepuri nëpër qën”. Në periudhen e vlimeve politike të viteve të 80-ta hapur demaskon politiken diskriminuese e antishqitare të regjimit të kohës kështuqë në vitet 1989-90 u dallua si njëri nder aktivistët e parë në këshillin nismëtar për themelimin e Lidhjes Demokratike të Kosovës – Dega në Rahovec. Në Kuvendin themelues të Degës, në Krushë të Madhe zgjedhet delegat i Kuvendit dhe anëtar i kryesisë së Degës të cilin aktivitet e vazhdon për disa vite. Poashtu ishte njëri ndër themeluesit e Sindikatës së Pavarur të organeve të administratës dhe judikatuës së Rahovecit e më vonë nga baza zgjedhet dhe delegohet si anëtar i Këshillit Ekzekutiv të Degës së administratës dhe judikaturës së Kosovës pranë BSPK në Prishtinë.Bashkëpunon ngusht edhe me Këshillin lokal të pajtimit në nivel komunal dhe bashkë me udhëheqësin e mirënjohur të këtij aksioni, tashmë të ndjerin prof. Anton Çetta si dhe aktivistët e këtij këshilli e veprimtarët tjerë të njohur siç ishin profesorët e Universitetit të Prishtinës prof. dr. Hajrullah Gorani, prof. dr. Rexhep Mehmeti, prof. dr. Zekeria Cana, prof. dr. , Muj Rugova e shumë të tjerë, merr pjesë në shumë pajtime të gjaqeve dhe ngatrresave.Viteve të fundit kohë pas kohe merret me shkrime, poezi, të cilat(disa prej tyre) i përmblodhi në përmbledhjen “Krenaria dhe pikëllimi”. Këto vite ballafaqohet me sëmundjen e kancerit në mushkëri por ende e perballon me plot krenari dhe dinjitet. Është entuziast dhe i pandalëshëm ndërsa për miqët dhe shokët ka një shpirt tepër dashamirës. Unë ne emrin tim dhe ne emer te forumit "Bashkimi KOmbetar" vëllaut tonë, xhaxhait, mikut dhe bashkeatdhetarit tonë, poetit te kohes i deshirojmë nga zemra shendet, jete te gjatë dhe ardhmeri te lumtur pranë familjes së tij.Me shume respekt"besa-besë"
Edituar për herë të fundit nga në Tue Nov 20, 2007 1:45 am, edituar 2 herë gjithsej | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:29 am | |
| PER JU ADEM BERISHA
Si te pushoj se shkruari kush me thot valle lexoj vargjet Tuaja dhe mbushem plot malle, shkruar shlire, embel dhe realist prore n'jete te lumte vella Adem, prano serish nje respekt.
Sido qe te shkruani, vargu juaj shpitin me sheron e di se dhimbja, malli, merzia prore ju shoqeron, cfaredo qe perendia ne té na provonte duhet pajtuar me te, im gjysh mua me thonte.
Vargjet tua plot vlere i lexoj me shume knaqesi gjysmen e dhimbjeve te mundja i ndaj me Ty, Djelleza iku nga ne por ajo vetem jete ka ndrruar ajo jeton me ne bashk me kete varg te shkruar.
Si cdo here edhe kesaj radhe me rrespekt uroj qe ju Adem Berisha te keni shendet, per vargjet qe shkruani jeni shume i cmuar yll t'pashuar t'kemi, kete ju e keni deshmuar.MOS TË LODHË VUAJTJA, ...
Pse po tretem as vetë nuk e di, pse po vuaj prore në jetë, a thua siç isha, mund të jem përsëri le të mundohem, të ushqej këtë shpresë.
Marr në dorë kitaren time, mundohem të mposhtë vetminë, mendja më tretë në Kosoven time dhe mbarë nënë Shqipërinë.
Posa gjeta qetësinë e në këngë unë u treta mu ringjall kujtimi për një engjëll të rrallë - për një hyjneshë me emërin e saj Dielleza qe më mbushi dhëmbje, më mbushi plot mallë.
Unë, nuk e njoha Diellezen as fëmijerinë e sajë, për te mësova pikrisht në një forum, lexova për fatkeqësinë e ndodhur, pse vallë! ah... jeta rendom sjell të papritura shumë.
Kjo “botë e rrejshme" vërtetë shumë e ndytë, pse të merr Diellezen në fëmijëri të sajë!!! ? pse vallë të jetë kaq e pamëshirë dhe fare e pashpirtë?!!! e ne plot një jetë ta kujtojmë, me lot e me vajë???
Kur fotot e saj i shikoj në forum, parafytyroj këtë qenie engjëllore, pranë gjyshit të vetë duket e bukur edhe më shumë për Diellzen, xha Ademi s’pushon së shkruari prore...
me strofen e fundit të këtyre vargjeve të mia, i drejtohem xhaxh Ademit me plot rrespekt, të mos e lodhë vuajtja, të mos e lodhë merzia nga thellësia e zemrës, i dëshiroj shëndet.pershendetjet e para nga stafi i forumitSË BASHKU PËR DIELLZEN
Kur duhej ditëlindjen Diellzës të ia festonim, nga të katër anët miq e shokë vershonin.
Të gjithë me buzagaz ate e përgëzonin, t’i bënte njëqind vjetë nga zemra i uronin.
Kënga dhe hareja nuk kishin të ndalur, të gjithë nga ‘i përqafim shpirtëror nxitonin për të ia falur.
Dhe për kënaqësinë e tyre Diellza nuk ngurronte, vjerëshat më të bukura qe t’ua recitonte.
As në këngë e valle askush kësaj s’ia shkonte, të gjithëve na mahniste sa bukur ia thonte.
Por ja, iken ato ditë furishëm qe u festua, gjithë gëzimi e hareja në dhëmbje e lot u shëndrrua.
Ajo nuk zbukuron tash boten siç bënte dikurë, por mendja dhe zemrat tona nuk do ta harrojnë kurrë.
Së bashku tash për Diellzen miq e shokë kah janë, të gjithë nga ‘i plagë në zemer të pasherueshme e kanë.
Së bashku tash për Diellzen në vend qe të festojmë, të flasim e të shkruajmë dhe të qajmë e vajtojmë.DO TË DOJA
Do të doja natyren kur këndëshëm kundermon, do të doja çdo njeri që tjetrin rrespekton.
Do të doja njerëzit që vetëm dashurojnë, por jo edhe ata të tjerët që i dhunojnë.
Do të doja boten pa shtypje e tirani, pa djaj e pa përbindësha dhe pa faqezi.
Boten do ta doja ndryshe- pa armë dhe barot, jo siç ishte më parë por as kështu siç është sot.
Kalamajt si engjuj kur lozin e këndojnë, i dua me mish e me shpirtë – këta jeten mua ma shtojnë.
Këta le të shikojnë boten në kolorit të rinj, jo me sy te të shkuarës por të shekullit njëzetenjë.
Se bota është e tyre, dhe këtyre do ‘u takojë, nuk ka asnjë mbifuqi që këtë t’ua ndalojë.
Dëshmorit të rënë
Edhe shqipja e malev’ tona lakmi të kishte ty o trim, çka është frika kurr nuk dije Ti për ne je udhërrëfim.
Si rrufe që vie prej qiellit, si vetëtima që shkrumon, vdekja jote shumë e herëshme zemrat tona na i pervëlon.
Jo, për ju unë nuk kam vdekur, në zemrat tuaja rrënjë kam shti, siç kam qenë, i tillë kam mbetur – tash jam lule në përjetësi.
Kurr për mue mos derdhni lot, as harenë mos e ndaloni, unë me ju do të jem që sot – gjithë me mue do të bashkëjetoni.
Shokët këngen të mos e ndalin, le të këndojnë si në ditë të mira, për të gjitha le të më falin se i kam lënë në kohëra të vështira.
LULJA LA LULISHTEN
Në një ditë shtatori ende mirë pa u gëdhi, një lule e shkëlqyer në kopsht më kishte mbi.
Për këtë lule të bukur tej mase u gëzova, si rreze dielli shëndriste Diellzë këtë e pagëzova.
Shpejt filloi të rritet kopshtin të zbukuronte, aromen që ajo lishte çdo kush e lakmonte.
Kur i mbushi shtatë vjetë kopshti s’i mjaftoi, shpejt e shpejt si flutur në lulishtë të shkollës shkoi.
Në lulishtë të shkollës fillore kur fletët i lëshoi, gjithë luleve më të bukura Diellzusha ua kaloi.
Gjithë shoqet e saja me zemër e adhuronin, për bukurinë që kishte të gjitha e përgëzonin.
Por një ditë qërshori vie një lajm i zi – se lulja la lulishten e iku në përjetësi.
Prandaj kopshti dhe lulishtja të varfëra tash kanë mbetur, se lulja më e bukur diku largë ka tretur.
Por edhe prej andej mesazhe na dergon, mos derdhni thot lot për mua se prap e juaja unë jam.
VAJZA DHE MIKU
Një ditë Diellza e vogël doli në qytet, këthei në librari mikun për ta gjetë.
Si vajzë e edukuar shitësin përshëndetë, ma gjej thot mikun tim të lutem sa më shpejtë.
Shitësi e shikon vajzen pak si me habi, a thua gabimisht këtu kjo vajzë ka këthy ?
Ty moj bukuroshe Xhaxhi s’po të kupton, më trego pak më qartë ç’mik ti këtu kerkon?
Po, i tha vajza shitësit përgjigjëja është e lehtë – mik më të madh se librin askënd s’kam në jetë.
Ma gjej pra të lutem “Lahuten e Malcisë”, jam e etur të lexoj për të mirat e Shqipërisë.
Urdhëro moj bukuroshe Xhaxhi, nuk të lëshon duarthatë, i bëfsh ti njëqind vjet – në jetë ti paq shumë fat.
Kështu Djellzusha e vogël mikun shpejt e gjeti, me ‘i lamtumirë të ëmbel shitësin e përshëndeti.
Edituar për herë të fundit nga në Mon Nov 12, 2007 4:05 pm, edituar 3 herë gjithsej | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:35 am | |
|
LULJA E PËRJETËSISË
Ah, çfarë luleje unë kisha, më të miren në këtë botë, qifte të gjallë nuk kishte- nuk mbinë më mbi tokë.
- Aroma që ajo kishte
këndëshëm kundermonte, kahdo që përhapej shpirtërat i qetsonte.
Nektarin që kishte në vete të tërin na e shpërndante, ëmbelsinë e saj shpirtërore për vete, nuk e mbante.
Në vazot e shkollës fillore gjithë shoqeve ua shkonte s’kishte kënd të shkollës që nuk e zbukuronte.
Në kopsht që unë e ngrita fletët kur i lëshonte, mbretëreshë nuk kishte në botë ajo që s’e sfidonte.
Kur muzgu mbi tokë binte shëndrrohej në yll, nuk mundje ta dalloje a është hënë, a diell.
Bëhej yll mbi yje se vetë ishte hyjneshë, dritë e jetë botës i jepte si ajo, vështirë është qe të jeshë.
Zoti e solli në këtë botë si një mrekulli, por prap e muar pranë vetës si engjëll të tij.
Për sa kohë që kopshtin në këtë botë ma ka stolisë, tash s’është më lule e tokës tashmë, është mbiyll i gjithësisë.
E unë, në mëngjes kur të zgjohem në shpirt kam një mangësi kafen duke pirë, duar e zemer më dridhen spse ate më, nuk do të ma sjellësh Ti.
Jo, për këtë unë nuk dua të kem faj se kështu Ti vetë më mësove, s’mund të imagjinoja që pa Ty të jetoj o shpirtë! pse kaq keq më mashtrove ?!
Ti ike pa më thënë lamtumirë, shumë shpejt shkove në përjetësi a prej andej qe të na ndriqosh? se yll mbi yje tash je në gjithësi.
Por mua më le me zemer të vrarë se nuk të kam më pranë, kopshtin ma ke varfëruar Oh-aaa-ah ! DIELLZEN ku e kaaam ?!!!
- B R E N G A
“Çka të mbjellësh thonë ke për të korrë”, është provua të jetë e vërtetë, fatin tuaj ta marrësh në dorë s’është e lirë as s’është e lehtë.
Nëpër sfida e sprova të kohës me shumë skeps e ankth jetohet, çka e nesërmja do të sjellë nuk është lehtë të parashikohet.
Asgjë në jetë s’i lihet fatit, por as fati tjetër kujt, fjalë e urtë është qe prej vaktit ¹ “si e jotja, s’të kruan dorë e huaj”
Dorë e huaj kurr mëshirë nuk ka, punët i matë me kut të vetë, hiç s’ia bën nëse të ka vra apo të gjymtë të ka lënë për jetë.
Prandaj të mbillet më e mira që i sherben gjithë qenies tuaj, nga i huaji s’vijnë mrekullira as xhevahirë, të fshehur nën ujë.
Për më ndryshe po vepruat zgjedhja e juaj s’do të jetë më e mira, për të ardhmen po s’punuat do të na presin kohëra te veshtira.
Në rast të këtillë do ‘u gjykojë koha do ‘u mallkojë dhe historia, për gjithë të ligat që do vijnë veç mbi ju bie përgjegjësia.
Në vigjile të Ditës nderkombëtare të fëmijëve - Fëmijë të dashur, gëzuar 1. Qershorin - Adem Berisha
FËMIJËT E VENDIT TIM
Fëmijtë e vendit tim janë fytyrëqeshur e të dlirë, në gjithë rruzullin tokësor nuk ka fëmijë më të mirë.
Janë plot shend e verë me faqet kuq si molla, janë të shenjtë si engjuj bukuri nga ta merr shkolla.
Bukuri ka edhe rruga kur këta e pershkojnë, këta s'dijnë të urrejnë por vetëm të dashurojnë.
Ata dijnë të lozin por dijnë edhe të mësojnë, janë shumë të edukuar- të vjetrit i nderojnë.
Në rrugë kur ju ndeshin mirëmëngjes ju thonë, në autobus a tren vendin ua lëshojnë.
Duani pra këta engjuj se janë të padjallëzuar, duani se janë si pllumba të shëndoshë e të padroguar.
- PSE TË QUHEM ÇFARË NUK JAM
Unë jetoj n’Kosovë por s’jam kosovar, i tillë çfarë më quajnë disa nderkombatarë.
Kush këtë emër ma imponon mik i imi kurr s’ka qenë, as sot të miren nuk ma don, don të më shtyej ta ndërroj idenë.
Por ideja e ime s’ndërrohet as nder vite as nder shekuj, për çdo ditë ajo forcohet si granit edhe si hekur.
Ç’prej dardanëve e gjerë n’ditë të sodit kurdoherë kam qenë shqiptar, ç’arsye ka që pas shumë shekujsh të mohoj trungun tim kombtar.
Pse pra të quhem çfarë nuk jam, qenien time t’a hudhë n’ujë,- sa të kenë shqipe nëpër male kurr me mua i huaji s’do të luaj.
Edituar për herë të fundit nga në Sun Nov 04, 2007 2:04 am, edituar 1 herë gjithsej | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:39 am | |
| PËR NDERË TË PRES. B U S H
ZONJES SË DHEUT
Është një zonjë e rëndë me forcen e saj magjike, në çastet më të vështira shqipëtarëve iu doli mike.
Perbindshëve të egjer sllavo-barbarë, ua theu turinjtë si asnjëherë më parë.
Bravo, kështu edhe duhet askush më të mos qaj, në mënyrë që në këto troje kurr të mos ketë më djaj.
Djaj të kuq si gjaku qe në shpirtë e kanë tmerrin, gjatë gjithë historisë shqipëtarët u kanë parë sherrin.
Për ne tash lindi dielli, për ne tash zbardhi drita – si një Mbretëreshë paqjeje rroftë e Madhja AMERIKA. Z H G Ë N J I M I
Atë që desha dhe nderova, atë që e çmova për njeri, nga ai për të keq u befasova pse më del ujk, s'pritja prej tij.
Ai është qenie satanike veç urren e shantazhon, për te s'vlenë thënia biblike “Fale o zot se s'din çka bën”.
Pak naiv mbase u tregova duke u nisë nga vetja ime - kunder tjerëve kurr s’punova të gjithë i doja si veten time.
Por, pse unë këtij i fala besimin, për ate s'kam asnjë faj, logarita se e kam t'imin pa pandeh të ketë dhe djajë.
Sidoqoftë, s'pendohem dot sepse s'dua të jem si ai, jam njeri e jo idiot poshtersia s’kishte skaj.
Mallkue qofshin të pafytyrët, me të keq të miren që e këthejnë, kurr në jetë kënaqësi mos paqin, këta s’dijnë të dojnë por të urrejnë. K U J D E S !
Thonë, “njeriu ujk është për njeri” por shpesh njeriu ujkut ia shkon sepse ujku për sojin e tij s'është ari as s'është luan.
Krejt kush në botë njeriut që i ngjanë s'është e thënë të jetë njeri, kush për tjetrin bëhet ujk i bën nderë po e quajte thi.
Shumë që i thonë vetit patriota e krokasin gjithë për trimëri, s'janë më shumë se idiota këta, të shesin kunguj për shalqi.
Dhe, kush veç shtiret se është human e vetem në dukje është njeri, sojit të djallit ai i takon, asgjë e mirë s'pritet prej tij.
PSE ? dhe PSE ?!
Pse dy sy të një koke të ndahen kur vetë Zoti s’i ka nda, pse përherë të derdhin lot, pse gjithmonë të rrijnë tue kja?
Pse në gjak ata të lahen pa e pasë as të vetmin faj? pse s’ka mjek t’ua sherojë plagët?- janë shenjtorë e nuk janë djaj.
Pse një trup duhet gjymtuar, pse t’i priten duar e këmbë? bukurinë për t’ia shëmtuar pse s’ka babë e pse s’ka nënë?
Kush kësaj të keqeje i kontribuon të vetmin trup për t’a coptuar, ai as zotin s’e pranon, për jetë qoftë ai i mallkuar.
Kush në jetë nuk don të pendohet për gjithë të ligat qe ka bâ zoti kurr këtij mos i dhashtë vajzë as djalë, moter as vëlla.
Gjithëçka tjerëve që u ka bërë bumerang iu këthefshin prap, “të gjitha kthehen në këtë botë” Zoti i madh do të merr hak.
Se njai zot që është për tânë që askujt të keqen nuk ia don, pjesët e trupit të coptuar përsëri, do t’i bashkon.
Edituar për herë të fundit nga në Sun Nov 04, 2007 2:05 am, edituar 1 herë gjithsej | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:43 am | |
| Ç’DO TË NDODHË SOT ?
Shumë ditë që kaluan mbi treqindegjashtëdhjetë, që kur lulet më nuk lulzuan gjithëçka duket të jetë e shkretë.
Sot, kur mbushet një vit që shekullit ia kalon, zogjët janë mbyllur nëpër fole e as këngës nuk duan të ia thonë.
Lumenjtë sot rrjedhen kanë ndalur dhe duket se do të shterrojnë, uji iu është shëndrruar në lotë vallë, edhe lumenjtë mund të lotojnë?
Dhe as detet e kësaj bote sot nuk janë të qeta, nuk mund të besojnë në faktin se Diellzës, i ka mbaruar jeta.
E qielli tok me gjithë yjet e tij sot token do të mallkojë, dhe dielli si saç i skuqur përmbi gjithëçka do të djeg e pervëlojë.
Sot do të errësohet qielli dhe dita do të bëhet natë, sot do të qaj edhe vetë dielli vallë, bota do të ndizet flakë?!
Shumë zemra sot do të pelcasin si bombat kur eksplodojnë, në kupë të qiellit do të bertasin: Zgjohu ! Zgjohu ! Zgjohu ooooj Diellza jonë ! ATDHEUT TIM
Mbijetove furtuna e stuhi, ngadhnjeve nder shekuj, të dua në zor e në liri – ti ishe dhe mbete, tempull mbi tempuj.
Të dua, të dua mbi të gjitha, të dua më shumë se veten, të dua se je djepi im – në Ty gjej veç të vërteten.
Qielli mbi Ty është më ndryshe nga ai në mergim, dielli tek Ti ngrohë më ëmbel o i dashuri, Atdheu i im.
Fusha, ara e livadhe pershkojnë Atdheun tim, i dua e s’mund t’iu ndahem sot e gjerë në amshim.
Malet plot me drunjë, kullosa e shkëmbinjë shtrihen si kurora, gjerë në pakufi.
Lumenjtë e liqejtë me ujë të këthjelltë si loti, për ne dhe vetëm për ne i ka falur Zoti.
ka gjithëfarë minierash, energji e gjithëçka tjetër që vështirë mund të numrohen dhe vehen në leter.
Djem e vasha të bukura ka, petrita e skyftera, si luleve të trëndafilit këndëshëm iu vie era.
Ka shumë njerëz të ditur, shkrimtarë e shkencëtarë, ka edhe nobelista, priftërinjë e hoxhallarë.
Për këto e shumë të tjera shkrova e këndova e kur e kerkoi koha – dola dhe luftova.
Jo pse e desha luften me plot mizori, po pse u sulmova mu nga fçinjtë e mi.
Jo pse e dua luften të pushtoj të tjerë, po për të mbrojtur t’imen që e kisha, e do ta kem përherë. HOMERIT TË SHQIPËRISË
Lum shqiptarët e lum Shqipëria për n’iat yll që ua dha zoti, lakmi i pat këtij gjithë njerëzia e pat shpirtin të kthjelltë si loti.
Humanist e dijetar, si At Gjergji është vështirë me le, mbi të gjitha atdhetar – prijetar në shkencë e fe.
Nga e muar atë energji aq me forcë ta dojë Shqipërinë – këtë veç zoti mund ta dij që i dha Gjergjit madhështinë.
Motet ndërrohen si â zakoni por kujtimi vie tu u shtue, këngët e tij tash lirshëm këndohen dhe s mund kush më me i ndalue.
At Gjergj Fishtës të madhit vëlla dheu i qoftë i lehtë përherë, shpirti i tij n’parajsë të ketë vajtur si një engjëll i krishterë. URA MAGJIKE
Oj Diellzusha e babushit që ishe një mrekulli, unë nuk mund të rri i qetë por prap do të shkruaj për ty.
Tash nuk je vetëm e imja e as nuk je në vetmi, atje në parajsen e bukur tash je një hyri.
U bëre e gjithë shqiptarëve, që shkruajnë e këndojnë për ty, u bëre e para e të parëve nga të erdhi gjithë kjo madhështi ?!
Shpirtërat zemerbardhë për ty që shkruajnë e këndojnë, ndihen se janë në parajsë e me ty bashkëjetojnë.
Ti u bëre edhe urë magjike e miqësive të reja, diç që kurr nuk kishte ndodhur nga të erdhi ideja?
Shumë vëllezër e motra për ty kanë shumë simpati, ti u bëre një forcë magjike të gjithë i bashkove, si të ishin një.
Ti bashkove shpirtërat që kanë zemra të mëdha, ti i ndeze gjithë dritat edhe atje ku nuk ka.
Po, po, kështu e ka mirësia e gjithë rinisë shqiptare, që është më briljantja dhe ka zemer të madhe.
Ti Diellzushë e dashur sot që gjallon në përjetësi, lutu tek i Madhi Zot për gjithë vajzat e gjithë djemtë e ri.
DASHURO, POR KËTË TA BËSH ME ZEMER
Forca që mund të pushtojë boten e bekuar nga përendia, ajo që mbizotëron të sotmen e vetmja është dashuria.
Të dashurosh, por këtë ta bësh me zemer ke pushtuar majen e madhështisë, të duash dikë, por jo vetëm për emër vetë je shpirti dhe zemra e mirësisë.
Të mposhtësh mëninë dhe urrejtjen e të kultivosh dashurinë, prore të lumtur do ta kesh jeten në anen tuaj, do keshë dhe përendinë.
"Të dashurosh, ke vrarë urrejtjen"
| |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 1:47 am | |
| PËRSE QANË KOSOVA
Ti Kosovë dardane pse qanë pa pushuar? Për bijtë qe në luftë të ranë apo ata që kanë emigruar?.
Këta që i ke në mergim shpejt do t'i kesh në gji, ata që për ty dhanë jeten janë yje në përjetësi.
Gjaku që është derdhur ty të mbanë të gjallë, gjithë bijtë e bijat e tuaja ty të qofshin falë.
Të lutem nënë Kosovë kurr më mos derdh lot se gjaku i deshmorëve nuk është derdhur kot.
Po pate prap nevojë qe të biem për ty, po të kishim edhe njëqind jetë të gjitha do i flijonim, si të ishin një. TË PRIFTË E MBARA SHKOLLA IME
Sot më daten një shtator gjithëçka ndryshe po frymon, fëmijët të qeshur dorë për dorë mirë se të gjej shkollës i thonë.
Kaloi vera, shkuan pushimet shkollë e dashur bëhu gati, kalamajve ua shto gëzimet të priftë e mbara, të priftë fati.
Hapi dyert e diturisë bijt e tu merri në gji, këta janë engjuj të përendisë pa këta bota s’ka gjallëri.
Janë si lulet në blerim të prillit gjithë natyren që hijeshojnë, me një at zë porsi të bylbylit jetës së re këta i këndojnë.
Mësues të dashur o fanar drite dituritë ju që shpërndani, gëzonju e kënaqnju ju kësaj rrite kurr nga vetja mos e ndani.
Puna e mbarë juve ju qoftë kurr suksesi mos të mungojë, bashkë me fëmijët zoti ‘u bekoftë gjithë të mirat unë ju uroj. PYESJA VETEN TIME
Këto ditë pyesja veten se ç'po ndodhë me mua, pse s'e dua as jeten, lotët, pse më rrjedhin si krua?
Lulja e kopshtit tim pse ka nisur të vyshket? Pse kjo zemer shkreta paska zënë të ndryshket.
Pyesja veten time pse më s'më këndohet? Pse ma e dashura ime pranë meje më s'afrohet
Si shqiponjë që isha pse tash unë më nuk jam? Ma të dashuren që kisha pse, tash unë më s'e kam.
Ku mbeten përqafimet e thirrjet o babush? Ku më treten gëzimet si Diellza, s'do të më gëzojë askush. MARGARITAR NË VETE
Si lumi që pershkon fushat e qetas që gjarpëron, të bën të mos i ndahesh, të tërin të përvetëson. Si bora kur Bjeshkët e Kelmendit mbulon, shkëlqim i jepte vendit, krenaria jonë.
Të gjithë kishin dilema nga vie kjo mrekulli, a mos është vetë Dielli me gjithë yjet e tij?. A mos është hëna atëherë kur është e plotë, apo është një engjëll që zbukuron këtë botë?.
Të gjithë e njohin me emër e Diellzushë i thonë si Dielli që ndriqon boten, ishte Diellza jonë. Por tash në përjetësi me vrap që ka tretur, margaritar në vete për të gjithë ne ka mbetur.
Kujtimet më të mira që ruajmë në veten tonë, thesar i pashterrshëm, për ne do të jenë gjitëmonë. Ato janë të shenjta siç ishte Diellza vetë, që pak jetoi në këtë botë, vetëm njëmbëdhjetë vjetë. -------------------------------------------------------------------------- | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 6:45 pm | |
| PYESJA VETEN TIME
Këto ditë pyesja veten se ç'po ndodhë me mua, pse s'e dua as jeten, lotët, pse më rrjedhin si krua?
Lulja e kopshtit tim pse ka nisur të vyshket? Pse kjo zemer shkreta paska zënë të ndryshket?
Pyesja veten time pse më s'më këndohet? Pse ma e dashura ime pranë meje më s'afrohet?
Si shqiponjë që isha pse tash unë më nuk jam? Ma të dashuren që kisha pse, tash unë më s'e kam?
Ku mbeten përqafimet e thirrjet o babush? Ku më treten gëzimet?, si Diellza, s'do të më gëzojë askush.
| |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 6:47 pm | |
| MARGARITAR NË VETE
Si lumi që pershkon fushat e qetas që gjarpëron të bën të mos i ndahesh, të tërin të përvetëson. Si bora kur Bjeshkët e Kelmendit mbulon shkëlqim i jepte vendit, krenaria jonë.
Të gjithë kishin dilema nga vie kjo mrekulli, a mos është vetë Dielli me gjithë yjet e tij. A mos është hëna atëherë kur është e plotë, apo është një engjëll që zbukuron këtë botë.
Të gjithë e njohin me emër por engjëll i thonë si Dielli që ndriqon boten, ishte Diellza jonë. E tash në përjetësi me vrap që ka tretur, margaritar në vete për të gjithë ne ka mbetur.
Kujtimet më të mira që ruajmë në veten tonë, thesar i pashterrshëm, për ne do të jenë gjitëmonë. Ato janë të shenjta siç ishte Diellza vetë, që pak jetoi në këtë botë, vetëm njëmbëdhjetë vjetë. | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 6:56 pm | |
| RRITU, RRITU, RRITA JONË
Atë ditë kur erdhe në këtë botë,Retë iken nga qielli.Linde si diç që shumë do të thot,I ngjaje një rrezeje dielli.Nder yjet që shkëlqejnë si ariDallohesh për shumë veçanti, Ndonse je një zog shqiptariA thua, kush ty të rri karshi?.Serafin je i perendisë,Erdhe në këtë botë si mrekulli.Rave nga froni i vetë madhërisëGëzimi i jonë nuk kishte kufi.Andaj o engjëll, rritu në lumturi e Shembull për të mirë të jeshë,I dashur dhe ëmbel si mjaltiTy gjithënjë fytyra le të qeshë. | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 7:13 pm | |
| YLLI 21Kam një djalosh të bukurzoti ma ka falë,jeten ma bën të lumturnuk ka qift të gjallë.Si ar u lind në këtë botëi dlirë e i kulluar,dhuratë nga i Madhi Zotshpirtërat për të qetësuar.Tej mase i edukuar,prindërit shumë i don,kurr jo nuk iu thote as nuk i hidhëron.Tashmë që është rriture gati bërë beqar,mësimit, kund nuk ia le vendinnë gara, gjithëmonë është i parë.Edhe pak sa të rritet ,shkollen sa të mbarojë,me shkrimet që ai bënKadaresë do të ia kalojë.Ky do të jetë një ylli shekullit njëzetenjëi tëri do t’i perkushtohet popullit, e atdheut të tij.Po, po, se mëmëdhenë e ka mëmëe atdhenë e ka babë,ai vetë është bir i tyrengrihet lartë si shkabë. | |
| | | Adem Berisha V.I.P
Numri i postimeve : 146 Registration date : 03/09/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sun Nov 04, 2007 10:14 pm | |
| Eh besa-bese, së tepërmi jeni duke bërë për mua por ani se :
"Qe prej kohësh e nga lashtësiaasnjë e mirë nuk ka shkuar kotnë një mënyrë apo një tjetëre ka shperblye i madhi zot".(... Ndihmo të vegjëlit)E tash pra edhe unë :MOS BRAKTISNI VLERAT TUAJA“Kurr e huaja – e jote s'bëhet"gjithë kështu të parët ne na kanë thënë,mos lakmoni në dhena të huajase këtu e kemi të vetmen nënë.Atë ngrohtësi që na e shtrinë nëna,askush në botë s'mund të na e ofrojë,veç në këtë vend na shihet Namakush si nëna, s'mund të na dojë.Mos braktisni vlerat tuaja, mundi i të parëve të mos shkojë kot,këtu të punojmë ne ditë e natë vendit tonë t'i dalim zot.Kalamajt tonë si petritasa të mençur e sa të shkathtë,për çdo ditë iu shtohet rrita,në botë nuk ka fëmijë më të aftë.Bukuroshet që ne i kemi,sa të shëndosha e sa të dlira,pa të dashur mos i lenise të huajat s'janë më të mira.Kullat tona me frengjiaqe perskuan gjithë historinë,s'i tund era e as stuhia,ia shtojnë vendit madhështinë.Gjithë këto fusha dhe blerinae ato male që shqip frymojnë,mos t'i lëmë si fëmijët jetimase edhe gurët do të na mallkojnë.Dhe, për këto troje stërgjyshoreqë aq shumë herë i lamë me gjak,për këtë tokë të shenjtë arbëroreedhe vdekja na është pak.Atdheu mbi të gjitha
| |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Tue Nov 06, 2007 5:33 pm | |
| GJURGJEVIKU SI KALA
Kur këtij dheu iu sul armiku për të vrarë e djegë në zjarr, gjithëçka nis nga Gjurgjeviku dhe Sadik Rama në plis të bardhë.
Në gjithë etapat e historisë ndoq traditen që ia la i pari - gjithëmonë ishte në ballë të trimërisë si zakon që e ka shqiptari.
Qe nga koh' e osmanlisë për këtë tokë prore luftoi, bijtë më të mirë – vigaj të lirisë këtij vatanit ai ia dhuroi.
Dha Isuf Dushin me 20 anëtarë, dha shumë burra, gra e fëmijë, shumë Serbia i pat djegë në zjarr që rrallë ndodh në histori.
Bijt e tij s'e kursyen gjakun, atdheut të vet iu perkushtuan, bashkë me motren Marie Shllakun- kurr nga lufta s'u larguan.
Ymer Berisha bën platformen për çlirim – bashkim kombëtar, promotor qe i gjithë levizjës vdiq e shkoi me faqe të bardhë.
'I çerek shekulli pas të atit Ukë Sadiku me shokë të vet, prap ia këthu pushken armikut qysh, baba Dikë i la amanet.
Kurdoherë që thërret vatani, kur të bijt i thërret Shqipëria, nder të parët me pushkë në dorë shkëlqen trimi Halil Sadrija.
Pa iu tremb kurr drita e syrit e për të mbrojtë truallin e të parit - si rrufe që shkrepë prej qiellit kërcet pushka e Smajl Hajdarit.
Këtu Azem Bejta me shumë shokë e pas tij shumë trima tjerë, solemnisht para flamurit janë betuar të vdesin me nderë.
Porsi uji që rrjedh nder gurra që nuk shterrë e s'ka të ndalë, Gjurgjeviku dha shumë burra - si Demë Rexhen – mendimtar.
Gjithë këta trima të Shqipërisë porsi yjet n'qiell, do të shkëlqejnë, për të gjithë brezat që do vijnë udhërrëfyes për ta do të jenë.
Këta ranë me nderë n'altar të lirisë, me faqe të bardhë shkuan në përjetësi, rruajten nderin e shqiptarisë - zoti i madh i past shperbly.
Dhe, si kala që i pershkon shekujt, nga stuhitë që s'mund të shkatrrohet Gjurgjeviku i fortë si hekur, ka pse mburret dhe krenohet.
Adem Berisha | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Thu Nov 08, 2007 3:50 am | |
| ISHA, JAM DHE DO TË JEM
Jam një bli i madh dhe kam rrënjë të thella, luleve të mia të freskëta largë iu ndihet era.
I ruaj me fanatizëm gjithë lulet e mia, se edhe unë do ec’ përpara si e gjithë njerëzia.
S’erdha nga Karpatet, jo as nga Rusia!- po u linda në këto troje o pika nga gjithësia.
Jam i lashtë sa bota, rritem n’Arbëri, kam shumë të mira tjera të gjithë më kanë lakmi.
por, kam do degë të prera me sopatë të topitur, m’i kanë prerë barbarët përherë të uritur.
mua më sakatosen e veten e turpëruan, por ne do të shkojmë përpara dhe prapë do të jemë të bashkuem.
Gjithëçka pashë e perjetova, tmerr e krime mbijetova, vendit shpinen kurr s’ia këtheva dhe as emërin nuk e ndërrova.
Ruajta gjuhen time, traditë e kulturë, nder sfida të kohërave s’u perkula kurrë.
S’zhdukem kurr nga trolli, t’a dini or barbarë, shumëherë jam farkuar dhe kalitur në zjarr.
E po, deshet ju a s’deshet o të mjerët mëkatarë, unë mbeta ai që isha dhe gjithë do të jem shipëtar. | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Mon Nov 12, 2007 2:58 am | |
| MË KUJTOHET
Si i ri kur isha ndieja të vjetrit të kenë thënë: “besnik bëhu biro por besë të pabesit mos i zën”.
Mendoja se bëjnë shaka kur këtë ata e thonin, thoja se të pabesë nuk ka por vetem imagjinonin.
Më dukej se njerëzit janë si lulet që kopshtin zbukurojnë, me mend nuk mund ta merrja të gënjejnë, hajnojnë dhe tradhtojnë.
Nderkohë që vitet shkonin porsi uji nen urë, vëreja se kishte edhe të tillë në shpirtë që janë të sëmuar.
Mendoja që së paku vetë paria nder shoqe të jetë më e mira, nuk doja kurr të besoja të jetë shitur për para të lira.
Tashmë kur jam rritur, kur më nuk jam i rinj, kujtoj fjalët e të vjetërve por tash,nuk ka asnjë dobi.
Edituar për herë të fundit nga në Thu Nov 22, 2007 2:32 am, edituar 1 herë gjithsej | |
| | | absurdja Fillestar/e
Numri i postimeve : 18 Registration date : 12/11/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Wed Nov 14, 2007 12:34 pm | |
| URIMET ME TE PERZEMERTA Xhaxhi Adem. jane me te vertete shume poezi te bukura. te uroj suksese dhe krijimtari te metejshme. te pershendes. | |
| | | Adem Berisha V.I.P
Numri i postimeve : 146 Registration date : 03/09/2007
| Titulli: Do të dëshiroja të mos ju zhgënjej Wed Nov 14, 2007 4:52 pm | |
| E nderuara absurdja, shumë të falem nderit për urimet tuaja të përzemerta dhe vlerësimin tuaj lidhur me shkrimet e mia. Ti këtë rrespekt e ke trguar edhe në forumet tjera kudo që ke hasur në shkrimet e mia prandaj edhe një herë të falenderoj. Por, njkohësisht nuk mund të hesht e të mos falenderoj nga zemra edhe motren besa-besë qe me aq përkushtim përpiqet të afirmojë shkrimet e mia modeste krahasuar me ato te të tjerëve. | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Wed Nov 14, 2007 5:45 pm | |
| Poetit Adem Berisha
cdo ditë ne forumin tonë nga një shkrim shtohet respekti mbi te gjitha Vellaut Ademit i dedikohet.
Një poet bashkëkohorë me talent të rrallë poetik forumit i jep aromë freskie e neve per punë na nxit'.
____________________________
Si perhere xhaxhait tone mese te nderuar nga zemra ne emer te stafit udheheqes te forumit ia percjell pershendetjet nder me te sinqertat me deshirë që shëndeti, lumturia dhe gezimet ta percjellin gjithmonë ne jetë.
Per lexuesit tanë ne forum kerkoj qe ta pasuroni kete teme vetem me poezi te zoteriut Adem Berisha.
Ju falënderoj nga zemra Besa bese
Edituar për herë të fundit nga në Wed Nov 14, 2007 11:22 pm, edituar 2 herë gjithsej | |
| | | Riki30 Admin
Numri i postimeve : 2358 Age : 48 Vendi : Prishtine Registration date : 09/08/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Wed Nov 14, 2007 9:01 pm | |
| Baca Adem te falenderoj per librin shum vertet shum me ka pelqyer dhasht Zoti e vi me shpejte ju takoj , paqi shendet dhe jete te gjate e te lumtur ju dhe ata qe ju deshironi .. me respekt Riki30 | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sat Nov 17, 2007 8:39 pm | |
| "Si plak e i sëmuar që jam, s’e braktis dot timen e ju sa të doni, veren thërrisne dimër. Ani, mendoni çfarë të doni, kështu tregoni veten çfarë ne të vërtetë jeni, të tillë e paqit jeten".A d e m . B e r i sh a
HENDIKEPI NE ACAR (kushtuar dr. Ibrahim Rugovës në diten mortore 21.janar 2006.)
Sot re të zeza mbuluan qiellin shqiptaria është në vajë, sot Kosova nuk sheh diellin për shumë kohë ajo do të qajë.
Sot edhe ajri është rralluar shumë më rëndë sot po frymohet, sot gjithë forca na ka lëshuar - humbja Jote s'kompenzohet.
Ti themel je i pavarësisë dhe profet je i kohës së re, simbol paqeje e humanizmi gjithë do të jesh idol për ne.
Shumë ke bërë për pop'llin tuaj, Ti model je për njerëzimin, sot gjithë bota me ne ndanë krenarinë po edhe pikëllimin.Qeshjen Tuaj më s'do ta shohimas ngrohtësinë Tuaj të bekuar,pse mu tash prej nesh u ndave -pse na le të hendikepuar?Por, prapseprap do të jem' krenar,dhëmbjen në forcë do ta shëndrrojmë,rrugen Tuaj kurr s'e braktisimamanetin në vend do ta qojmë. | |
| | | Adem Berisha V.I.P
Numri i postimeve : 146 Registration date : 03/09/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sat Nov 17, 2007 8:57 pm | |
| IDEATORIT TË PAVARËSISË
Si granit në bjeshktë e Kelmendit lindë e rritë – je edukua, veç për të mirë të pokëtij vendit zoti i madh të ka krijua.
Me madhështinë që zoti të fali atdheut tënd iu përkushtove, në vepra të mëdha asgjë s'të ndali Kosovës nënë prore i ndihmove.
Kurr s'u trembe ti nga armiku o arqitekti i pavarësisë, hallkë e fortë je prej çeliku në zinxhirët e historisë.
Me shpirtë të madh prej humanisti sfida të rënda tejkalove, të urrejsh ti kurr nuk dijte kurr njeri nuk ofendove.
Vepra e jote është e permotshme brezat kurr s'do ta harrojnë, në çdo kremte të pavarësisë me pijetet do ta kujtojnë.
E tash si bora e majës së malit kur rrezet dielli mbi te lëshon, si çiltëria e kristalit i pavdekshëm ti lartë qëndron. | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Sat Nov 17, 2007 9:24 pm | |
| I shkruaj Krenarisë E filloj vargun me një motivim krenare për forumistin tonë xhaxha Ademin, idolin tim. E filloj ktë strofë me respekt krenare per poetin tonë që sot jeton në Rahovec. I shkruaj vëllaun tonë që aq lirshëm e realisht vargjet e tija vargon. Tematika e të shkruarit tuaj plot ngjyra artistike stili juaj mbi të gjitha, nderin unë kisha që ju njoha juve Adem Berisha. Uroj unë dhe stafi n'forum të na shkruani sa më shumë n'tuajen shtëpi, ne forumin tonë mbetesh i pazevendsuar xhaxhai jonë. _________________ me gjithe respektin besa-bese | |
| | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Tue Nov 20, 2007 1:32 pm | |
| permes ketyre rreshtave vetem dua të ju informoj se ata qe nuk e kane njohur sa duhet autobiografinë e poetit tone te dashur Adem Berisha, ketë e keni ne fillim te temes respektivisht ne faqen nr 1. Meqe me ra ne dore edhe libri i tij "Krenaria dhe Pikellimi" mesova edhe me teper per poetin te cilit me një perkushtim te madh ia publikova te njejten biografi ne forumin tonë. me shume respekt nga ana ime. | |
| | | Adem Berisha V.I.P
Numri i postimeve : 146 Registration date : 03/09/2007
| Titulli: DIELLZA ME SHPIRTË E ME ZEMËR IU KËNDONTE DËSHMORËVE Wed Dec 05, 2007 4:58 pm | |
| K l i k o n i lidhjen e mëposhtme dhe shikoni
http://poezingaademberisha.googlegroups.com/web/Diellza-a-b.JPG?
VIZITË E VEÇANTË
Engjëll Diellza e vogël babushit iu lut një ditë, Kompleksit Memorial t’i bënin një vizitë.
Pa kurrëfarë hezitimi dëshira iu kishte plotësuar, tri herë kërceu nga gëzimi kur këtë e kishte kuptuar.
Dukej se fluturonte si flutura në pranverë, luleve që nga largë shikonte nxitonte, të iu merrte erë.
Shikoi shumë lule të njoma Kompleksin që zbukuronin, vendit e ditëve tona krenarinë ua shtonin.
Lule që nuk vyshken stolisnin këtë tokë, si ari që nuk ndryshket më të mirat në këtë botë.
Deshmorëve që këtu prehen e pushojnë në qetësi, Diellzusha me gjithë zemer IU brohoriti, LAVDI !!!
Para se të këthehej puthi lapidarin, si shumë herë më parë këndoi për Adem Jasharin.
E mbushur plot me zemër babushit i thot ca fjalë, përse edhe mua Zoti nuk më bëri djalë?
Asgjë nuk do të më ndalte atdheun edhe unë të mbroja, edhe unë si këta trima pa frikë do të luftoja. | |
| | | Adem Berisha V.I.P
Numri i postimeve : 146 Registration date : 03/09/2007
| | | | besa-bese Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1178 Registration date : 27/10/2007
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha Thu Dec 06, 2007 2:13 am | |
| me kete poezi pershendetjet speciale ia dergoj vellaut, mikut dhe poetit tonë Adem Berisha.
Poezia ime
te shkruaj poezi sepse jam merzitur, veshur ne të zezë e koha po ikën.
serish edhe një varg shkrimi do e marr unë ktë ditë cfarë dot' jetë deshprimi kurr nuk e kam pritë.
por prap vargjet burojnë ato s'njohin dot kufij pushoni tek sa harrojmë edhe kjo eshte mirësi!
te shkruaj vargu im pse s'me kuptohet jeta ketu s'ka gjallërim me lodhë edhe mbresa.
ndaj kurr s'do ndalem do shkruaj prore reshta, ndaj kurr s'do pushoj optimizëm quhet jeta.
këto fjalë qe shkrova kane t'fortë një frymezim nga xhaxha Ademi i mesova ndaj ju pershendes miku IM.
"besa_besë"
| |
| | | Sponsored content
| Titulli: Re: Krijime nga Adem Berisha | |
| |
| | | | Krijime nga Adem Berisha | |
|
Similar topics | |
|
| Drejtat e ktij Forumit: | Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
| |
| |
| |