ROMANI SHQIP "TRENJERËZORI DHE NËNTA..."

Në këtë aspekt ndriçohet ajo frazë e bukur dhe domethënëse e aktorit dhe regjisorti Hasan Bregu: "Në të gjitha materialet skenike Sherifi futej i mësuar. Edhe kur mungonte një aktor ai na shpëtonte...". Në këtë kontekst doja ta ilustroja këtë me një fakt kokëfortë: "Në filmin "Fletë të bardha", regjisori Mevlan Shanaj më dërgoi urgjent makinën në Margëlliç për të më marrë, pasi një aktor ishte larguar në Itali ( në vitin 1989) dhe atij menjëherë i vajti mendja tek unë.
Në këtë film interpretoja rolin e vëllamit së toku me me aktorin gjirokastrit Aristotel Stefanin.

Unë lozja një rol nxitës si bufetjer i pasur, ndërsa Aristoteli rolin e një bufetjeri në rritje profesionale.

* * *Në filmin e dytë "Viti i gjatë ", ku mori pjesë, i xhiruar në Azotikun e Fierit lojti rolin e një mekaniku. Regjisor i këtij filmi ishte Esat Ibro dhe drejtoreshë aktorja Hajri Rondo.

Një cekje e bukur:
Filmi i tretë "Pengjet", i realizuar në Dhivër të Sarandës në rolin e njëzet pengjeve. Një interpretim me aktorët e mëdhenj të filmit dhe të dramës shqiptare si:

PENG, PENGJE, LITAR, GIJOTINË...
A mund të imagjinosh veten në peng? Peng, kur të mbetet diçka peng pa thënë, peng, kur nuk arrin dot atë, të cilën dëshiron në jetë, peng që s'the një gjë që duhej thënë; peng që nuk ndërmore një diçka të madhe, e cila luante rol në jetën tënde, peng që u sakrifikove nga mos dija dhe mosnjohja e situatës... Eh, sa

zbërthime ka kjo fjala peng, por sa e rëndë, kur përfundon në pengje, për të realizuar e për t'u sakrifikuar një synim a qëllim të madh... Sot në Botë është

përhapur teoria e pengut, e pengjeve...Me pengun arrihet një synim, një kthesë në një vijim rruge të nisur, por të ndërprerë... E për çfarë nuk përdoret sot dhe sakrifikohet pengu? Ekranet televizive, media e shkruar, filmat e ndryshëm nuk mund të kalojnë pa një ose disa sekuenca pengjesh... Pengu në çaste mos pajtimi dhe mos arritje synimi i shkon jeta në gijotinë... Aktori episodik në një film...

Film, por që duhet të bëhet jetësor, real dhe domethënës... E ndjeu tërësisht veten si peng dhe kur shihte që në krahët e tij, në të gjitha krahët apo pikat e horizontit kishte dhe 19 pengje të tjerë, të cilët i priste sakrifica, i priste mos njohja e së nesërmes e sidomos, kur bie pre e një "teorie" e praktike asgjësuese... Hedh vështrimin majtas e djathtas... "Çfarë pengjesh me botë, çfarë pengjesh të rënda, në krahasim me të!...".

Pengu i parë: Stavri Shkurti. Pengu i dytë: Jani Rizo. Pengu i tretë: Ilia Shyti.
Pengu i katërt:…………. Pengu i pestë: Di Jashari (aktor kosovar). Pengu i gjashtë:Tinka Kurti. Pengu i shtatë:………. Pengu i tetë: Dhimitër Grimi. Pengu i nëntë: Raqi Jankulla. Pengu i dhjetë: Petref Larti. Pengu i njëmbëdhjetë: Syçka i

Korçës. Pengu i dymbëdhjetë: Nefail Piraniqi. Pengu i trembëdhjetë: Vetë ai Sherif Hazizi, një goxha peng. Pengu i katërmëbëdhjetë:…….Pengu i pesëmbëdhjetë:………Pengu i gjashtëmbëdhjetë:….Pengu i

shtatëmbëdhjetë:…..Pengu i tetëmbëdhjetë:…Pengu i nëntëmbëdhjetë:….Pengu i njëzetë:…. Zani Ziçishti, Fatmir Kapllani interpretonin rolin e oficerit gjerman dhe Koço Papadhopulli në rol të kapterit gjerman.

Çdo peng me një botë roli, por edhe me një botë të jashtëzakonshme individi dhe profesionale... Në sekuenca filmi pengje, në jetë reale: aktorë të ndarë në dy shkallina: profesionalë dhe episodikë... A mund njëra palë të bënte dot pa tjetrën? .. Kurrsesi jo!... Pra dhe ata e ndienin veten të rëndësishëm në këtë

"Pengjet", ku Ilir Bega regjisonte për të prodhuar një film me një tematikë të rëndë. Ai jetonte me pasazhet, trajtesën, mënyrën ndërthurëse, interpetuese dhe e shqetësonte mendimi se, a mund të arrihej një film i bukur... Peng, pengje, ...A do t'i realizohej ideja, skenari, apo do të mbetej "Peng"?! Nuk ka rëndësi këtu për

të treguar përmbajtjen, por ka rëndësi që pengjet ishin "personazhe " tipike dhe dhivriotët e Sarandës, kalonin çaste të bukura, kur ndiqnin atë çka xhirohej. Më të moshuarit sillnin në kujtesë, atë çka kish ndodhur, por që rifreskohej dhe ndihmësonin në gjendjet... Fëmijët ishin më të ndriturit dhe më të lumturit, pasi atë çka u kishin treguar e përjetonin realisht...

“Pasagjeri” dhe “gjermani " më dhanë dritën jeshile
Pasi arrit në një stad që mund të jepte dhe në aktin e aktrimit dhe pasi kaloi një periudhë të gjatë, ku Sherif Hazizaj u provua, hodhi hapa konstruktive në pjesëmarrjen në filma, kryesisht në role episodikë. Shpesh thuhet se roli episodik është më i lehtë për t'u realizuar, por ai kërkon saktësi, cilësi dhe interpretim

virtuoz, pasi sekuencat janë të pakta dhe duhet të lënë mbresë te telespektatori, apo shikuesi i filmit, ndaj predispozicioni i personazheve episodikë është mjaft aktiv dhe i tendosur. Thuhet shpejt që të dali mirë filmi i metrazheve të ndryshme duhet që të bëhet një kombinim i përkryer i roleve dhe në këtë drejtim rol ndihmues japin dhe rolet episodike, të cilat plotësojnë me imazh substratin e filmit dhe shkrihen të gjitha komponentët në një të vetëm, ndaj regjisorët këtyre

roleve u japin vendin që u takon, pra kurfarë nënvleftësimi këtyre roleve. Këtë nuk e themi për t'i dhënë impuls protagonistit tonë, por aktori episodik është i rëndësishëm, pasi ai në ato sekuenca që interpreton, krijon fizionominë e tij në përqëndrim vëmendjeje dhe luan së toku me personazhet kryesorë të filmave, ndaj këtyre roleve u është dhënë gjithmonë parësi trajtues.

*Shkurt
Fimi i katërt "Pesha e kohës" Sherifi interpretoi rolin e një stallieri në fshat, në Grykë, Topojë të Fierit. Regjisor i këtij filmi Riokard Larja. Aktorët interpretues: Kadri Roshi, Kliti Roshi, Hajri Rondo.

Filmi i pestë "Fletë të bardha” me vëllanë në rol Aktorin gjirokastrit Aristotel Stefani, motra në rol Esma Agolli. Aktorët Kadri Rroshi, Petrika Riza, Agim Shuke, Stavri Shkurti, Pavlina Mani. Regjisor i këtij filmi: Mevlan Shanaj.
Ai midis të tjerash shprehet: "Ishte një përvojë e mirë për mua.

Krahas interpretimit të këtyre roleve episodike, u njoha me aktorët e mëdhenjë të filmit shqiptar. Pjesëmarrja ishte një shkollë e madhe për të gjithë aktorët e veçanërisht për ne. Me të gjithë kam qenë pranë, kam biseduar, kam shprehur mendime. Vetëm kështu rritet aftësia profesionale. "Duhet thënë se, këta aktorë, që njoha unë, gjatë filmave të xhiruar, ishin me të vërtetë mjeshtra të

interpretimit dhe interpretonin me shumë pasion, pasi e kishin në gjak. Ata çdo film e fillonin me shumë seriozitet, sikur nuk kishin përvojën aq të madhe, pra

s'kishte tendenca mëndjemadhësie dhe të lëshonin nota apo tone inferioriteti edhe ndaj nesh, që loznim në role episodike. Jam shumë i lumtur që interpretova me ta dhe "kalova" në shkollën e tyre të madhe... Mësova shumë prej tyre, ndaj sot i respektoj dhe i admiroj për kontributin e madh, që dhanë në zhvillimin e kinematografisë shqiptare, në rolet interpretuese. Po kështu të njëjtën

konsideratë kam për regjisorët, të cilët ishin shumë të kujdesshëm, shumë praktikë, zotëronin artin regjisorial me veprime shumë mbushamendëse. Ata me të gjithë punonin njësoj, me të njëjtin predispozion dhe angazhim. Shumë nga aktorët e mëdhenj s'janë më, por ata janë në kujtesën e atyre që kanë parë filmat, ku kanë interpretuar natyrshëm dhe madhësisht".

konsideratë kam për regjisorët, të cilët ishin shumë të kujdesshëm, shumë praktikë, zotëronin artin regjisorial me veprime shumë mbushamendëse. Ata me të gjithë punonin njësoj, me të njëjtin predispozion dhe angazhim. Shumë nga aktorët e mëdhenj s'janë më, por ata janë në kujtesën e atyre që kanë parë filmat, ku kanë interpretuar natyrshëm dhe madhësisht".

Gjatë gjithë jetës sime jam aktivizuar në Teatër, ku kam interpretuar mbi 60 role. Veçoj këtu interpretimin në komedinë "Pallati 176" të shkruar nga Adelina Balashi, komedi kjo tashmë shumë e njohur, pasi është shkruar me shumë natyralitet dhe humor. Në këtë komedi kam lozur rolin e Jovan Bregut, regjisor i kësaj shfaqjeje ka qenë Koço Papadhopulli dhe drejtor Toli Shabani. Në këtë komedi interpretonte në rol të gruas: Lefteri Lici, krushka Drita Nallbani, në role të tjera Enver Hysenaj, Kanan Qopeku.