ROMANI SHQIP "TRENJERËZORI DHE NËNTA..."

Eja këtu, o harmonikë, dhe lëshoje melodinë, shpërthe urimin nga kraharori i ndjenjave, martohet sot Syri i vetëm me nusen, Rubijen,… Rusinja me Kallmin fillojnë lidhjen... Në sytë e menduar të Neimit zbresin ylberet, zbresin hënat, zhurmon lumi i fisit, flladitet pema e fisit, rritet hapësira e shtëpisë, fluturojnë trumbat e pëllumbave në një fluturim të tej ëmbël, fillojnë të këndojnë bibliat, gjinkallat, zmadhohen frutet e llojeve të shumta të pemëve, zmadhohen kokërrat e pasura me vaj të ullinjve në "YRTI", shkreptijnë dhe vezullojnë lulet e të gjith ngjyrimeve...

“Hej, martohet sot im bir, biri ynë Xhemile!”
Në sytë e saj zbresin mijëra dëshira që bashkohen në një të vetme...
Hëna nuk ngjan si drapër sonte, por është e plotë e shikuar me shikim nazik...
Hidhen dhe kërcejnë lulet dhe trandafilët.. Në krye Kryetrëndafili, dhëndri i luleve.

* * *
Ajo kur kishte ardhur nuse, kishte dalë nga e njëjta shtëpi dhe ishte futur në të njëjtën portë… E nxorën për të bërë ritualin deri te sheshi i fshatit dhe bashkë me dasmorë e krushq të improvizuar hyri në portën që jetonte 12 vjet, ndërsa Rubija vinte në Rusinjë nga një tjetër portë ...

Pikat e horizontit nuk më lanë të dëgjoja gjë tjetër,veç fjalën urimore të Xhemiles: "Mirë se më ke ardhur, nuse, bijë dhe motër!"...

Këtë frazë gjelbërueshe e merrte hapësira qiellore dhe Mbreti i zërit Ndjenjësor e përcillte tek të gjithë njerëzit që të provonin ç'shije të mirë ka lidhja...
Pastaj Nënë Xhemilja përsëriti një numër të madh "9”...Ç'të ish ky numër në këtë natë bashkimi? Mos ndoshta nënta t'i mbushte shtëpinë?...

Aq tha nëna dhe Perëndia e dëgjoi: “9 është numur legjendash dhe numër fati … 9 i ra Sherifit!...” Një urim nëne për të birin..

Në portën e shtëpisë së Neim dhe Xhemile Hazizit atë ditë gazmimi u shkrua me “bojë” mjalti një nëntë e madhe, e dukshme, e shndritshme që linte hapësirë për të shkruar numra të tjerë më pas këtij numri fati…

Gjallimi
Në trungun e ditës qarkullon limfa. (Limfa me gjak njerëzor ngjason.. .) Trungu rinohet nga gjallesa... Fytyrjeshiltat derdhen nga sythet; burbuqet e mahnitura tek marrin frymën e parë. Si u krijuan lulet? Shpërthyen të gjitha me urdhër Zoti... Në horizontin njerëzor çelin gëzimet si lulet... çudi si janë shpirtrat! Po bie prapë mbrëmja. Dielli ka lënë pikëpjekje me të nesërmen,... Rri e vështroj i mahnitur heshtjen, hutesën pas një dite të mefshtë. Dhe se e nesërmja e gjalluar do të sfidojë të djeshmen! Mbyll sytë e lodhur, nis udhën ëndrra.

Vendi i çudive

Qielli familjar

Jua risjell dhe një herë në mendje Hallën e Neimit, të cilës i prodhoi qumësht gjiri, pa qenë nënë?

Pikoi qumështi për të impulsuar ardhjen e stinave, viteve dhe afrim shekulli... Ah, Rusinjë, ti pikove qumësht për vogëlushin! Ti ruajte të fshehtën… Oh, Rusinjë vend i begatë i Ullinjve... Në ato ullishta të pazakonta me shpërthim bisqesh, ku kokërrat ullirit ia shkelnin sytë njëra tjetrës nga tejrritja... Ulliri, pema e jeshiltë me gjethet e saj trajtë nderimi gazmoheshin trimëritë, me kurorat prej ulliri çmoheshin Misset në sfilata podiumesh, me kurorën me gjethe ulliri

Petrarka u fut në hark Triumfi dhe mijëra poetë të botës habiti... Me kurorë ulliri Sherifi thurte ëndrrat, lehtësonte dhimbjet, shkrepte dashuritë, merrte bekim për lindjet dhe në Yllësinë “Sherif" e........shkrepëtinë njëri pas tjetrit yjet në një radhë të bukur floriri dhe me një nunëzim po të bukur.

Dridhje gëzimi, teksa shndriti i para yll: Bukuroshja, i dyti: Mynyri, i treti: Behari, i katërti: Ardiani, i pesti: Muharremi, i gjashti: Eltioni, i shtati: Neritani, i teti: Elonia dhe i nënti, oh, i nënti Skerdilajdi...

Por dhe yjeve s'di a ua keni parë zhvillimin e hapësirave...
U bashkuan me yje e yllesha të tjera: e para me Baftjarin (Mesutaj), i dyti yll me Nekien (Zeneli), i treti yll po kërkon në Galaktikë ylleshën e vet, i katërti nisi korsimin me Meritën (Fejzullai). Po i pesti? Me Flora Hyskën... I gjashti me

Alketa Velian, i shtati me Aurora Hajdinin, e teta me Zenel Sinanin dhe i nënti me Redona Kananin...ç'duete yjesh! Qiellorja ka nevojë për Arusha të reja!

* * *
"Shih , moj grua, ç'bukuri ka yllësia jonë... QIELLI familjar mbushet me fishekzarrë festimi, por qielli ankthon se zbrastësitë e tij, po i zënë Hazizajt...
"Një copëz qielli kemi, por të mbushur plot me yje, Sherif..."
"Kështu i paçim gjithmonë dhe të ndritshëm....,"- uron Sherifi në kalanë e pushtetshme, në "mbretëria e gazmendit dhe e mikpritjes...

Është një kala vilë, atje në Marglliç, ku kthehen princat, princeshat, aktorët dhe inteligjentët, por edhe gjithë njerëzit e mirë Ajo... përherë fytyrkthyer nga Rusinja....Dhe në këtë çast kujton, babanë e tij Neimin, që e quante Sherifin "biri im i vetëm” , por biri im sa dymbëdhjetë muaj viti, që përsëriten në vegjetime më të blerta, sa katër stinë tërësisht të bukura dhe me veçanësitë e tyre, sa 9 male të lartë, sa shtatë ditë që zgjaten në pafundësi, sa një ujëvarë e pandalshme gëzimi, sa një refren i këndshëm rilindjeje, adhurimi dhe përcjellje...

Qeshin këndshëm Perënditë e Dashurisë, të Detit, të Aktrimit, shën Valentinët, vetë Zeusi që shpiku zjarrin, vetë Eoli, Mbreti i Erës, që ndali erën...

"Le të buisin dashuritë dhe të shkreptijnë çiftet e yllëzuara yjet e rinj...
1. Blerinën dhe Renadën; Nga bashkëshortimi i Blerinës me Valterin, lindi yllësia “ Santino” 3. Malvinën, Amrën dhe Kevin, 4. Nikolasin dhe Kleandon. 5. U ringjall Neimi dhe u shfaq Bora. 6. Ndriti Desdemona. 7. Mirë se erdhe, o i miri i gjyshit dhe i gjyshes Aurel. 8. Erandua, shpirti i gjyshit dhe i gjyshes përshëndet nga Italia. 9. Pritet të sjellë një yllësi nga martesa me Redonën.

Poetë dhe shkrimtarë, zgjidhni personazhet tuaj në këtë aktrim qiellor dhe thurni vargjet më dinjitozë të momentit.

Dhe nis një një monologim sfidant në një "epitaf" nderimi...
Papritmas shkreptijnë ngjyrat ylbereve, çelin cicërrimat e zogjve.
Një bir me të shoqen zënë krah përkrah në një varr prindëror.
Hesht vetë qielli pas pak, ansambli i zogjve koncertin ndërpret..

Kronikimi i një ëndrre
I çuditur miku im, nipi i shpikësit të aeroplanit me një mbiemër dinamik Çiço më ripërsëriste në një paraprezantim të një miku tonë të përbashkët, Avdurrahman, që festonte përvejetorin e ditëlindjes së tij: “Mirë që do ta organizojmë, por çfarë do të themi?” “Do të shikosh se sa bukur do të dalë, “-ishte përgjigjja. Dhe çuditërisht atë ditë kaq shumë u fol, u fol e u recitua, u sollën pazazhe fëminore, djaloshare e nga një vend me një emër “Baku” që niste çafkat i malluar, sa që

cilësorët (pjesëmarrësit në këtë veprimtari) përveç asortimenteve, desh hëngrën dhe “kokën” e mikrofonit të regjisorit të karrierës të Qendrës Kulturore. Shpesh thuhet rëndom se çfarë do të thuhet edhe për episodikët në role, por edhe ata kanë “biografinë” e tyre siç po ndodh në këtë rast, ku derdhen ujëvarë metaforat, epitetizimet, krahasimet e zgjatura, aliteracionet…Ndaj, miku im, stërnip i

shpikësit të aeroplanit në qytetin çudi, ndiqe rrëfimin e çudisë deri në fund. E di që të ka përshtypëzuar kjo arkitekturë e ngritur, por s’kam ç’t’i bëj çudisë tënde që ka marrë relieve. Ai me kokën e tij të motivuar shakashëm nga ana ime heshti, duke buzëqeshur me qeshje qilim guri… Ndërsa aktiv ishte aktori vëllam i Sherif Hazizit, Aristotel Stefani, i cili përsëriste rolet e tij në filmat shqiptarë duke rokur

edhe Sheron, të cilët kishin fluturuar edhe në drejtim të Kinës. Siç thuhej Kina e madhe e racës mongoloide po e njihte tashmë aktorin Aristotel dhe aktorin Sherif. Pakëz të ngjyesh gishtin në rol dhe… S’është e vogël të të njohë Kina!… Tashmë do të jemi favorizues se edhe na u binjakëzuan kryeqytetet Tiranë–Pekin… Miqësia e vjetër, fashitet, por përsëri dinamizohet…

Shpirti i titulluar…

Shpesh kemi përsëritur atë që Sherif Hazizi u fut me pasion në interpretim. Kishte një dëshirë të madhe ngjizëse, kishte një vullnet nxitës dhe i jepte impulse. I kudondodhur me shpirtin e tij të gjerë, ku në kraharor i rrihte një zemër, e cila i fliste ngrohtë dhe tik - taket e saj nuk ishin monotone. Koha kalonte me një ritën dinamik. Ai në librin e madh jetësor zbulonte të fshehtat e botës, por e dinte