PËR TY DARDANË-RUBRIKA IME E POEZISË

SHABAN CAKOLLI

DARDANË
Diteve me diell
Neteve me hene
nga nje lot ne bebez
Per mallin tend.

Per ujin e gurrave
te Dardanes
me te embel
se gjiri i nenes.

Te dua Toke Dardane
Ç´me vyan jeta
pa pranine tende?
Prane teje te prehem
nder varre
me mbane shpresa
Per Ringjalleje.

KËNGË NË DARDANË
(Metush Krasniqit)
Në Dajkofc
e në Dardanë
anembanë
këndohet një këngë.

Këndon bilbili
majë lisi
për një legjendë
që lindi fisi.

Këndojnë në kor
shkëmbi e lumi
duke rënë nëpër fushë
për Shqiponjën e Krasniqes
në qiellin e kuq të Kosovës.

VIZIONARIT
(Ibrahim Rugovës)
Jeta
hije e vogël
Për ëndrren tonë
të madhe.
Mbyll një portë
hap një dritare
për tëdal
në një moshë tjetër.
ERDHI DITA
T´´mbledhim frutet
në atë pemë të jetës
Në mungesën tënde.
Dita e dhembjes së madhe
N´shekuj morti
u rritën brezat
duke pritur
të vish ti,
me një fanar ardhmërie
në dorë.
Tani një diell i kuq
rri varur
në atë degë të bleruar
në pemën e jetës.
AI iku
Po një brerore lirie
ndriçon përjetësisht
në atë afresk
me portretin tënd.

MESAZH
Pini ujë të freskët
në krojet e Lirisë
Asnjëherë moslini pas dore
Vitete Rinisë.

Mos lakmoni dyer te fatit
Metropoleve të mëdha
Ato për ne nuk janë fate
po sjellin hata!

SA TË DUA KOSOVË
Sa të dua Kosovë
edhe pse na ndanë
kjo largësi
sikur të bëhesha Shqiponjë
në çerdhe tjetër s´ishahy.

Je për mua vend i dashur
tjetër në botë nuk kam pëlqyar
nën një shkurre,isha përplasur
shpirtin tim për të ushqyar.

Foleja ime,larg mendje mos me qit
ne çerdhen tënde,mungon zogu yt
Nuk të harroi,po të përbehem
më ndriço shtegun,që të mund
të kthehem.

DARDANIA
Trupin në valë
emrin në flakë
Dardania plakë.

Në valë-nuk mbytet
në flakë-nuk kallet
jeton-nuk ndalet.

Në gjak-ujitur
plagosur në zemër
prapë jeton-ka emër.

Erdhi nëpër furtunë
trupin-flori
emrin-Liri.

NDARJA

Grumbuj kujtimesh
rrjedhin nëpër mote
prej zemrës time
deri te zemra jote.

DHËMBJE
Zemrat mbeten padashuri
tokat prehen në thatësi.

Plot bar të egër
arat janë mbushur
Pleqtë kujtojnë me mall kohën e shkuar

Fëmijët humbin shtatin
duke pritur atin të takojnë.

Pullazet e vjetra
më nuk e mbajnë pikën
Trojet pa zot
bëjnë jetën bashkë me frikën.

PËRSE MË IKE?
Më ike
o mike,
në mëngjezin e vjeshtës
më le në hirin e mallit
të ruaj
atë gacë të fshehur
të dashurisë.

Mbeta në udhëkryq
të dashurisë
me sy kah qielli
duke pritur
pikat e lotëve të tu
që do të i sjellin
retë e kësaj vjeshte.

KA KOHË
Ka kohë
që jam duke u ngjitur
Lugut të Blertë
të Gërmisë.

Ka kohë që ujë pi
në krojet e fëminisë.

Ka kohë
që më janë ngatërruar kohët
dhe nuk e di kur fillon e kur mbaron
Ëndrra.

RASAT E MËRGIMTARIT
Një jetë e nemur
e lakuar nëpër
rasa.

Në emërore:Iliri!
në kallëzore:Dardani!
në rrjedhore:Kosovë!

Thirrorja është zhdukur
se nëna s´na dëgjon.

Emri ynë
edhe sot lakohet
nëpër histori.

ELDORADO

Aty sundon vetëm një stinë:
gjethet thahen
ne bebëz
ku bënë vapë tropikale.

Aty mbretëron vetëm një kohë:
Doruntina do t´mbetet pa u martuar
se treqind krushq
kanë humbur rrugën
deri te shtëpia e saj.

Çika potureshë këndon
balada
me një kurorë gjaku në kokë.

El Dorado është

ëndrra jonë shekullore.

NË PREKAZ
ZË FILL LIRIA


Kosovë zemra e Dardanisë
shumë pushtues tú janë vardisë
saherë ata janë dalldisë
grusht të rëndë kanë marrë n´Drenicë

Edhe tash-një shekull pas
iu bë varri në Prekaz
në Prekaz u mund robëria
në Prekaz zë fill Liria
Jasharajt matën trimërinë
pa pushtues e bënë Shqipërinë.

ME BISHT NDËR KËMBË

Rrjedh gjak
te trungu plak.

Me gjarpërin kemi punë
në këtë furtunë.

Këto bjeshkë,këto male
mbajnë një emër:fitimtare.

Nuk duruan
s´durojnë
as malet
as fusha

Me bisht ndër këmbë
iku bushtra.

SHQIPONJA
DO TË FLUTUROJË E LIRË

Një zë thotë
e ke kot.

Ta bëjmë me dije
nata jonë s është´pa yje.

Pa Shqiponja
s´janë këto pyje.

Po shkëlqen një rreze e mirë
Shqiponja do të fluturojë e lirë.

I PAEPUR
Dyzet pranvera
ditëlindja ime
jeta me vdekjen
në dy luftime.

Dhe në mos e bëfsha
një ditë më shumë
qelbësirës
sí them dot parfum.

POETIT
Nuk e di
nëse trupi i ikon gjak
brenda tij
kallet një oxhak!
Në mes mallit e dhimbjes
unë që kallet
digjet në heshtje-bëhet prush
dhembjet e tij
si kupton askush!...

KU TRETI FËMIJËRIA?
Në këtë tokë
me emrin kurbet
dita zgjatet
njëqind vjet.

Dielli zhduket
thellë nën re
zemra digjet
për Atdhe.

Vitet ikin
kurrë nuk kthehen
vret kujtimi
shpresat thehen.

Do të kthehem
atje të pi ujë
nuk rron zemra
në trup të huaj.

Shaban, nga zemra të përgëzoj për vargjet tejmase të bukura dhe domethëse të cilat qartë shihet se burojnë nga thellësia e zemrës tuaj lidhur me ate që ato iu dedikohen.
Poashtu të përgëzoj për rubriken tuaj të poezisë ku tani e tutje nuk do të kesh nevojë të hulumtosh se ku do të postosh krijimet tuaja të shkelqyera poetike, a mos po e mbulon dhe bën të padukshëm shkrimin e ndonjë anëtari tjetër apo jo për të cilin shkak unë shpesh përmbahem të mos postoj tek poetet e forumit. Ide shumë e mirë.

Postimi n juaj nën rubrikën time më bënë nderë baca Adem Berisha,dhe thënë drejt bukur kam mall të komunikoj me ju,por nuk po arrijë shkaku i kohes.Falemnderit për vleresimin tuaj dhe gjithë të mirat,baca im shumë i rrespektuar.

ARBËRIA
Më e moçme se Hëna është Arbëria
rrënjët i shtrin
tek mitet ilire
ku perëndesha Dea
qumësht i jep
gjarpërit të shtëpisë.

Ëndrrat arbërore
me Qerren e Diellit
udhëtojnë
për të pushuar
në svastikën
e djepave tanë.

Deri saflenë arbëroret
dy shqipe të pagjuma
ëndrrat na i ruajnë
netveme hënë.

ZHGËNJIME
Evropën e krijuan së pari
me mite e legjenda.

Erdhi nga antika
në katër këmbë
në përrallat moderne
me urinë e Kronosit.

Djepi i saj
ku i dhamë qumësht legjendash
ende përkundet bosh
në gërmadhat eBallkanit.

BABI BËHET RRENACAK
Mbrëmjeve në orët e vona
se ç´më pyet Marigona
babi,sa larg prej këtu
është Kosova?

Unë i them flejë bija ime
këtë vit,do të shkojmë n´verime
mbrenda vitit rritesh pak
se Kosova është shumë larg.

Rrak e tak,rrehë me çerrpik
po më thuaj përafërsisht
sa prej këtu është Atdheu larg?
Se s´më zë gjumi aspak!

Po të them drejtë mori Gone
po të udhëtojmë me vijë ajrore
është më tepër se dy orë
ani babi,të lutem shkojmë!

Nuk vonon sa shpejt vjen vera
ne na dalin punë të tjera
shkon dhevjeshta,bie borë
ne nuk shkuam në Kosovë.
Ke durim edhe njëherë
do të shkojmë në tjetrën verë
si të duroj babi kaq gjatë?
Për qdo verë tue pritë ngapak
babi bëhet rrenacak!!

LEGJENDA E ROZAFATIT

Një fëmijë
kërkon gji
nga guri.

Nëna e murosur
me qumështin e saj
ruan qytetin e Shkodrës
nga ushtat e helmuara
të legjioneve romake.

Më kot babai
fëmijës së vet
i rrëfen rrugën e përgjakur
deri te kënga e lahutarit.

Ai s´do të kthehet
pa i pirë dy-tri pika qumësht
nga legjenda
e këtij shekulli.

DUKE SHIKUAR ORËN
Një shekull iku
duke shikuar
diellin me zenit.

Ku mbeti ora jonë
që mat rrjedhen e gjakut
në histori?...

Pena ime gërryen mbi letër
hieroglifet
me të cilat kam shënuar
kronologjinë
e lindjes
deri në perendim
të epokës së gjakut.