"Pikturoj në det të bardhë"

PANAJOTA HRISTOPULU - ZALLONI













Pikturoj

në det të bardhë





Antologji poetike vetiake



poezi





























Panajota Hristopulu- Zalloni

«Pikturoj në det të bardhë»

Antologji poetike vetiake

poezi



Redaktor: Kristaq F. Shabani W.I.A, W.P.S

Recesentë: Petro Dudi W.P.S, Agron Shele W.P.S

Kopertina është ideuar nga Aleksandra(Majlinda) Shabani



Përkthyer e shqipëruar nga origjinali greqisht:

Kristaq F. Shabani, Kosta Gaxhoni W.P.S, Aleksandra (Majlinda ) Shabani W. P.S, U.P.L.I “Pegasi” Gjirokastër, Albania

TEL. ++35584265867, Mob ++355692553056, ++693846682



Libri botohet në kujdesin e Lidhjes së Krijuesve “PEGASI” Albania, në kuadrin e rubrikës “ POEZIA BASHKËKOHORE”

Copyright Panajota Hristopulu- Zalloni



Shtypur në Shtypshkronjën e Shtëpisë Botuese “Marin Barleti “ Tiranë

Telefon ++35542240106



Adresa e Autores

Panagiota Christoupulou - Zaloni

Zaloggou 16 Ilion 131 23 W. Attika

GREECE

e-mail: tzina@otonet. gr



Παναγιώτα Ζαλώνη

ΙδιοκτησίαΛογοτεχνικός “Ομιλος “ΖΑΛΩΝΗ»- ξάστερον

Αριθ. Προποδικείου 71222002

Γραφείο Ζαλόγγου 16 Ίλιον Τ.Κ 131 23

Τηλ. 2105026859. 6938650492

































Panajota Hristopulu- Zalloni

«Pikturoj në det të bardhë»

Antologji poetike vetiake

poezi



Redaktor: Kristaq F. Shabani W.I.A, W.P.S

Recesentë: Petro Dudi W.P.S, Agron Shele W.P.S

Kopertina është ideuar nga Aleksandra(Majlinda) Shabani



Përkthyer e shqipëruar nga origjinali greqisht:

Kristaq F. Shabani, Kosta Gaxhoni W.P.S, Aleksandra (Majlinda ) Shabani W. P.S, U.P.L.I “Pegasi” Gjirokastër, Albania

TEL. ++35584265867, Mob ++355692553056, ++693846682



Libri botohet në kujdesin e Lidhjes së Krijuesve “PEGASI” Albania, në kuadrin e rubrikës “ POEZIA BASHKËKOHORE”

Copyright Panajota Hristopulu- Zalloni



Shtypur në Shtypshkronjën e Shtëpisë Botuese “Marin Barleti “ Tiranë

Telefon ++35542240106



Adresa e Autores

Panagiota Christoupulou- Zaloni

Zaloggou 16 Ilion 131 23 W. Attika

GREECE

e-mail: tzina@otonet. gr



ΠαναγιώταΖαλώνη

ΙδιοκτησίαΛογοτεχνικός “Ομιλος “ΖΑΛΩΝΗ»- ξάστερον

Αριθ. Προποδικείου 71222002

Γραφείο Ζαλόγγου 16 Ίλιον Τ.Κ 131 23

Τηλ. 2105026859. 6938650492



Poetja greke PanajotaHristopulu – Zalloni, një poete gjeneratore, impulsive dhe krijuese e një Lidhje Shkrimtarësh e poetësh origjinale “XASTERONZbardhësi” me plot tharm, dritëzim, analitikë poetike, këndvështrim spikatës. Ka arritur që të jetë e pushtetshme dhe operuese në linjat që prek, hap dhe starton natyrshëm, pa sforco, me një përzgjedhje e larmi tematike, të paprekur nga ngurtësimi, që fluturon dykrahësh në hapësirë tokësore e qiellore së toku.

Kristaq F. Shabani “PEGASI” ALBANIA

“Galopimi i Kalit bojëqielli”



poezi



“PEGASI”, ALBANIA, 2004



















1. Shkruaj dhe shkruaj



Me kalin bojë blu

plugoj arën e bardhë

duke lënë gjurmimin tim…

Gjurmët e mundesës sime

shuarjen e shkruarjen;

duke mbjellur, gazmohem,

kënaqësi plus ndjenjë

dhe pikturimet

në detin e bardhë.

2. Në një botë të bardhë





Duke “robuar” vargjet e mia

për faqet e mia të bardha,

në fshehtësinë e bardhë të shpirtit tim,

tek ti dhuroj fletoren time të bardhë.

Gdhihemi së toku me dëgjim muzike

në botë me gjurmime shpirti…








3.


Eja të të afroj orë të mira në rrugën e mbarë,


të shtyjmë së toku pak vuajtjet në rrokullisje ecjeje;


brenda në kënetë të tollovitemi….


Tri të shtëna arme të hedhim


për të mirën e rikthimit…

6. Jetoj jetën, që nuk jetova





Me vesë zemra mbuluar,

rrugëton në mes të vetmisë,

shoqërizohet

me trashëgiminë e saj tokësore,

pijnë dhe dehen,

fashiten nëpër rrugë

dialogojnë me Perëndinë për fëmijët,

për pushtetin dhe mbushin librat.



7. * *



Prologova të shkruaj,

kur vura re në fytyrë veten time.

E humba.

Ishte njollëzuar nga vargje të papërpunuara.

Rendën vjershat e mia pas meje,

duke më kërkuar mua zërin e tyre.

8. Rënia në mërzitje pa maskë



Byzylyqe pa maskë,

byzylyqe të nxira - ditët e mia,

ditën e mia të vdekura ,

vdiqën, se u zhgënjyen thellë nga shpresat…

dhe unë guxoj, ende të shpresoj.

Guxoj ende të shpresoj në një ëndërr…

Të vish edhe nëse do të jetë ëndërr.

Guxoj…

Guxoj dhe shpresoj

të zgjatësh duart e tua,

të më zbulosh nga rroba e rëndë,

nga lotët e pashtershëm

ku vuajtja më ka mbuluar

gjer në grykë.

Ngriheni nga vetja të rëndën mbulesë,

hiqmëni më në fund byzylykët,

kordelet e zeza!





9.* * *

10. Mbret…


“Largoje stemën nga koka jote…”


U rrëzove.





11.





Pritje të shikoje


kornizën e qenies sime,


ja, ja po zbehet…


E riflorizova.


Shkëlqen!


Ekzistoj… Shkëlqej!


Edhe fishkëllej si zogjtë,


edhe këndoj si bilbilat…










12. Galopimi i kalit bojë qielli





I tmerrshëm dënimi i të Pafajshmit…

dënim në mungesë…

Njollim në tavolinë janë lulet…

Juda…

Vrasjet, Gjykatësi, Lotët…

Guximrohet lapsi

dhe piston kali bojë qielli mbi shinat e bardha,

duke mbjelluar trëndafila bojë kremi!

* 13

Vjershat e mia, korda violine,

të luajë mbi to harku i dhimbjes

për zogjtë e veçuar të fushës.



* 14

Ushtroj shpirtin tim

në sportimin e vjershërimit,

duke u përpjekur të ndriçoj

dhe të lëkundem në hapësirë.

.

Në kërkim të së vërtetës gjurmojmë,

ecim në këmbë dhe vijojmë rrugëtimin…







15. Para se të kryqëzohesha





E dija treni,

që kisha marrë

do të pikëndalonte

në një stacion,

në vendet e Golgothas…

E dija

që do të më kryqëzonin,

pse jo dhe mua.

Vallë, mos nuk jam dhe nënë?

Mora rrugën për në Jestimani,

kisha nevojë të falem…

(para se të kryqëzohesha).

Por, gjeta Jestimaninë

të shkatërruar nga tërmetet.

Vallë, ku të vete të falem,

përpara se të më kryqëzojnë?

15. U jam mirënjohës fjalëve



Vrava indinjatën time para padrejtësisë.

Pastaj shplava çatitë e shtëpive nga llumi.

Ngjalla zogjtë, të cilët ishin mermerizuar

mbi telat

dhe përdrodha margaritarët plot lëng të gushtit,

i shita…

Dhe bleva lapsa për të shkruar,

të shkruaj shkrime dhe fjalë…

U jam mirënjohës fjalëve

më dolën në rrugën time përsëri,

ja ku janë…

I ndjek, i përqafoj,…

u dal përpara tyre.

Do të shkojmë në pambarim

edhe ti prin si borizan…



17. Gurin që bren përbrenda

kush do ta rrokullisë?

Rrokullisjen e tij në të tatëpjetë,

kush do ta ndalojë?







18.

Nuk u gjend një njeri të më thotë:

“Mos dashuro shumë,

do të vdesësh!”



19.

“Tjetër vajtim më të tmerrshëm

që të qahemi, o Trojan, nuk ka mbetë…”

P. Mavreas.



20. Pse-ja e të pafajshmit



Në të pagdhirë… humbën yjet…,

ikën çastet e heshtjes…

Ja dielli tek është!

Për pak do të rilindë!

Mbi rrezet e tij shpresë do të zbresë,

brenda në kopshtin e shpirtit

në krepdesin të jeshiltë të gjithë do t’i mbulojmë.

Të valvitet e jeshiltë, si gruri i papjekur,

gjithë P-haja e tokës;

21. Zëri i fëmijëve trondit shpirtëroren



Mohim dhe ikje dhe ndërprerje.

Sa e befasishme poezia e mënjanimit.

Sa është çmimi i blerjes?

Mos vallë nuk pagova aq sa duhet?

Qumështi nënës iu gurëzua,

pa rrjedhje në dejet e saj,

kombe, pengesë dhe shkretëtirë.

Mbase nuk pagova boll,

mbase nuk humba mjaft.

Mbase nuk lulëzoi mitra ime, Deti…







22. Qyteti u përkul



Edhe faji ka qenë i madh,

edhe krimi ka qenë i madh.

Dikush duhej që stuhinë ta pengojë,

por nuk arriti…

edhe shpërtheu shtrëngata.

U përkul qyteti nga pesha e shiut…

Akoma bie shi pa mbarim…

Mbytemi dhe ne…

23. Iki



Qau nderin dhe dinjitetin gjithashtu…

Ora lotoi… lotoi…

lotoi dhe çasti…

Hapi hendekun…

U mbyt në tokë.

Vajtime dhe hi.

Internim në dashuri…

Litar varjeje …

Qesh padrejtësia

dhe fronin e saj

ia jep vetmisë.

Unë përbuz…



Iki…

Duke ndërruar lëkurën e shpirtit tim.

Provoj të mbijetoj,

nuk të kundërpërgjigjem,

plagën, jo në pëllëmbë, rrëmbej thikëzën e vogël… Trëmben dhe dridhem,

e hedh në zjarr, të shkrijë!

Iki për në vendin, ku lulëzon shiu,

më ndjek kali bojë qielli.

Më vonë bëjmë bashkë shumë udhëtime

në rrugët e bardha të poezisë…

25. Përse?





Pranvera e largët.

Vera lakuriq pa ty,

edhe hardhia, padrejtësisht,

u ngjit sipër pemës…,

me ndjenjë të gëzojë

fëmijën tënde.

Në qafën tënde

të puthuarat e mia

janë gurë të çmuar.

Pika mjalti në faqet e tua

dhe nuk i mbajta,…

26. Karakteristikë e tij e veçantë urdhëri




Hero te frikamanët.



*

U thelluan shumë të çarat…

Gjetën kockë…

*

Rrethoj heshtjen time

dhe ulërij për ndihmë…



*Është e nevojshme të gërvishim ndryshkun

nga parmenda e hekurt…



*Përsëri tokën ta plugojmë për ta kthyer…

Të marrë frymë shpirti, ore vëlla!























27. * * *



Rirregullime kurioze në kujtesë jep llogari…,

edhe pretendon pafajësi,

kërkon një dënim me lehtësira…

Mungesën e pranon në fjalë dhe gishtrinj.

Ekzistojnë edhe dokumentet.

Qumështi i nënës u piks, u bë gur…

Dhe prapa vetes e hodhe.

Lufta dhe djersa e shpirtit

me çfarë njësi do të matet?

Si matet sakrifica e Nënës?

Mbyll sytë e tua dhe tërhiqesh…,

pa vesën e mëngjesit

nxjerr rrudha atje tej, matanë…

Kujdesi prindëror është caktuar,

një zakon që nga kohët e vjetra,

i pranueshëm

nga shumë njerëz…

Rrokjet nuk vijnë në gojë,

dy janë gjithsej…

Megjithatë, parakalon mohimi

në madhështinë e tij. Drita është me tortura.

Shpërndarja e qelizave të tua,

ku të vëzhgojë pasqyra?…

Nuk do të nxejë sy kaq të mëdhenj gjigandë!

U frynë…

Dhe një afishe në shpatulla…

28. * * *



E drejta e të prekurit;

Përse?

Rri në të pakta…

Për Zotin mos ngul këmbë…

Heshtja veshët të shurdhon,

gjuhëza e hekurt si e kambanës,

nanurisjet e heshtura

brenda zemrës së saj vlojnë…

Mos të derdhen dhe të ngacmojnë

me përkëdheljet e tyre.

Ngatërrohesh…

Ato që thuhen dhe ato

që nuk thuhen,

vallë nuk duhet t’i thuash?…

Them se do të duroj

edhe në ndryshim, edhe në kohë …

29. Mendohem heshtazi





Brenda meje rrojnë

në mënyrë të vëllazëruar:

Dhimbja dhe Lutja, edhe Unë…

Mendohem e heshtur

dhe luftoj deri në agim,

gjersa dielli të lindi,

të shkrijë dhimbjen

dhe lulja në Pallatet

e gdhendura të gëzimit

të më drejtojë,

duke më tërhequr

në një varrosje të drejtë,

edhe britjen

e dhimbjes së dhimbshme.

Në mes të heshtjes

fajtorët… gjysmakët…

Frikamanët…

të padukshmit…

Ja gëzimi na drejton…

30. Gjer…,

31. Përçartjet e Llulës



Gur u bë zëri yt

33. Poezia ime, bija ime, mëma ime, motra ime





Do të luftoj të parëndësishmen time,

sepse të dua…

Në brendësinë time zbulova një vend

për ndjenjat e mia…
Të takova paksa si vonë,


ekzistonte në brendësinë time


vullkani jo energjik.


Tani,


pas tronditjes së befasishme të shpirtrave,


që të hedhësh me forcë llavën tënde


nuk djeg…



qetësohesh…





34. Heroizmi i fundit



Erdhi ora e heroizmit tonë të fundit.

“T’i gëlltisim të gjitha, “- thonë.

Por, të gjitha…

Plot pamundësitë, mohime, dhimbje.

Artrite, tradhti, mosmirënjohje,

encefalike, tensione të larta…

Sa dobësohet kandili,…

35. I vras të gjitha sonte



I vrava mendimet e mia

që të mbaj trupin tim,

të mos hidhet në kaos.

I vrava ndjenjat e mia,

të mos kërkojnë puthjet e mia

në kujtesën time,

jetën që më nevojitet,

të mbjell trëndafila…

37. * *

Dikur kishim ndarë bashkë me rubinin,…

dhe blunë e qiellit…

Shumë herë u bëmë dhe të dy në një strofë,

në një vjershë të një poeti të madh.






38. Festa e Motelit





Ike…

kaq në befasi…

Nuk pagova llogarinë e motelit

duhej të paktën të më shpaguhej.

Por me se dhe si?

Çfarë virtyti të ka mbetur?

As fjalët tipike të rëndomta.

As ajo fjalë e parë,

e para që shqiptojnë të gjithë

edhe kur rënkojnë…

Mjerisht!

Humba muzikalitetin e fjalëve bazë,

brenda në nënshtrimin tënd mendor shumëkohësh. Forca e rëndësisë së tyre u dobësua.

Si të veprosh me saktësi.

I burgosur është mendimi dhe gjuha jote…

39. Po…



Llomotisim ne poetët

duke nxjerrë aromën e gojës,

aromë trëndafili…



*

Kemi kohë?

U nënshkrua kontrata me Perëndinë?

*

Rrugët e kujtesës sime

u mbushën me sokakë…

Atje ku vete të harroj buzëqeshjen tënde,

takohem me …, shikimin tënd.





40. Portretet e zeza



E zezë dhe e thellë tortura,

në të njejtën ngjyrë janë dhe portretet,

e zezë,

e thellë , tërë ndryshk;

u harxhua e zeza e tërë e paletës.

I varën në mur të bardhë,

dhe kornizat dhe ndryshku

thellë të prekura…

Si ikën e zeza?

Edhe ndryshku?