"Edhe kur Ti ke harruar fjalët" NGA ELEFTERIA KALLOJERI

3. Lajmin e rëndë,
s’mund ta besoja…
”Jo s’është e vërtetë!”
S’ma thoshte goja.

4.
Dhe m’u shfaq
me fytyrë -pikturë
Ky baba i mirë,
S’mund të ikte kurrë…
“Ngjante” si traktor,
legjendë në Sarandë.
veçohej me gisht,
mes shokësh i rrallë…

5.
U pre ëmbëlsia,
shpirti platonik,
Ra mërzitia…,
Gëzimi në shpirt.

O, ndriçim si diell,
krenaria e lindur,
për ecjen tonë
ishe kaq i bindur…

6.
Si mund ta harroj,
si vjen qetimi,…
Gjumit e kërkoj,
ja përkëdhelimi…

Ëndrrës gojëmjalti
nis nga rrëfimi:
“ Mos m’u mërzit, bijë,
di se ç’është jetimi…

Isha dhjetë vjeç,
mbeta pa baba,
iu përvesha punës
përpjekje të mëdha”…

7.
Shembull palodhësie,
të kërkoj përherë,
shihmi sytë e mi,
lotuar, si asnjëherë!

Nipërit e mbesat,
sa të bukur rriten,
ngjajnë porsi lule,
nga ngjyrat ndizen….

Doja të ta njihnin
shpirtin e praruar,
të ngjanin bukur
zogjtë krahëshkruar…

8.
Tashmë fotografia
me sytë e ndezur,
na vështron ëmbël,
duke na përkëdhelur.
Dhe në shpirt
na rritet shpresa,
ngjajmë që të gjithë
si pemë të gjelbra…

Si ashtu u ngrite
mbi kohën e kaluar,
na rrite të bukur,
na “mbajte” në duar…

Në punët zinxhir ,
i gëzoheshe mundit
Qeshje tërë nur,
kur korrje frutin…

Emri yt shkëlqim
në tabelë nderi,
Emri yt si diell:
“Ilia Kallojeri”…

Koncert’ e festivale
kënga jote e parë…
Ç’më ndriçon sot
shpirti kryelartë!…

9.
Ndaj sot krenaria
të gjithëve na pushton ,
për emrin tënd
zemra na fluturon…

“Çlodhu pak ,baba,
në të shtatëdhjetat,
rri pak në kolltuk,
të të gëzojë jeta!…”

Kështu të thosha
me përkujdesje,
por ti, nuk e njihje
çlodhjen e vetvetes…

Ndjeje se kishe kohë,
oh, për t’u çlodhur,
ndodhi ajo që s’duhet
të kish ndodhur…

10.
Të kërkon Mamaja,
të qajnë femijët,
nipërit e mbesat
të vijnë me lule,
me elegjinë e tyre
tregojnë mbresat…,
rritjen me pekule!

11.
Sa mall
më ka marrë
ëndrrës dal,
të pres …
Dhe ti,
ashtu i gjallë,
përherë
më buzëqesh,…
Çmallem,
të tregoj gjithçka
kam në zemër,
kam në shpirt
dhe marr
forca të mëdha;
marr gëzim,
marr dritë…
Të gjithëve në sy
na ke lënë urimin
të gjithë nisemi,
ndjejmë fluturimin;

12.
Lotët tanë
si u kthekan
me mençuri
nga ty në bekim,…
Të të ndrijë shpirti
atje ku ke rënë ,
o babai ynë!…

13.
Prek mermerin,...
Oh, shpirt, sa ikje e madhe,
sa herë vij dhe iki
kthehem e çmallem!...

VI.
E veçantë


Zinxhirët e Lirisë

Lakonike për kohën që “s’jetojmë”
dhe e thjeshtë që ta kuptojnë të gjithë:
Të diturit dhe të paditurit, të pasurit dhe të varfërit, të moralshmit dhe amoralët, të ndreqshmit dhe të pandreqshmit, lumenjtë dhe përrockat, Arinjtë edhe fokat pemët edhe gjethet të gjelbra e të zverdhura edhe….

1. Vetëm duartrokitje
Jeta një thriller,
apo një mister,
Inteligjentia
zgjidhje nuk merr…

Varfëria
përsëri s’harron,
në modelin e saj:
duartroket…

2.
E kush
në këtë vend erdhi,
kur iku,
iku me duartrokitjen
i fryrë si “mbreti”
i ngazëllyer
me stuhi qeshi…

3.A do të duket në fytyrë qeshja?

Në gjendje
të hallakatur
kemi qenë
dhe çuditërisht jemi…
Përpjekjet – dështim,
Presim, ndoshta,,,,
(këtu shkon mirë presja)
Hënës t’i dalë dielli…
Dhe fytyrës qeshja….
Presim e pritën 17 vjet…
Sa i afrohemi
Evropës,
Ajo ndërron meridian,
ndërron dhe paralel!
“Fati ynë s’del!”

4. Mbetëm duke pyetur…
Pyes yjet,
pyes netët
pyes diejt
dhe planetet,…
Hedh letrat
të gjej fatin,
në prolog
dhe epilog
më bie ” shënja
e Horoskopit:
“I varfëri”,
qoftë “shenjë demi”
shenjë binjaku,
a shenjë “peshku”,
“virgjerëshë”
a shenjë “dashi”…
Të varfërin
e kap prej zverku…
Jeta e merr paskoke
për së prapthi…

5.
I vështroj me zhbirim
pres përgjigjen
si jetim:
” Vallë,
ç’po ndodhka kështu
në këtë “Planet”- varfërin tim?”.

6. Perona(gozhdët) e vërteta
“Oqeani në nxirje,
Deti në sterrim,
Toka e pambjellë
“milingonat” në gumzhim… “Ata”
që kanë marrë përsipër
ndryshimin
çirren në aksionin:
“ Mbushje Xhepa”
i ngulin “poleve”
perona të vërteta…

7.
Na griu, na thërmoi
na shkriu, na copëtoi
si vullkan na përvëloi,…
Mos ndoshta Krijuesi
me të drejtë na mallkoi!?

8.
Oh, or tungjatjeta,
Je i Zoti,
mbush “xhepin” me fleta.
Brenda një muaji
ngrihet pallati,…
Oh, si qenka
kaq i shpejtë fati!

9.
Me dollarë amerikanë,
me të përbashkëtën “EURO”
bëhet bos ,
tërë luks Politikani,…
Mjerë i varfëri,
mjerë vatani!

10. Apo shigjeta
busulla s’të ka…

Ndrysho, “kurs”,
o fukara,
ti mbete gjithë kohëve
“budalla”,
mendon se për ty
interesohet deputeti,
ministri, kryetari bashkisë,
ti mbete, o fatkeq,
me zinxhirët “ e lirisë”…
* * *
Apo shigjeta
busulla s’të ka…
Ti mbete
gjithmonë në ‘Sos”
Politikani e politikanesha
bëhet “Bos”…
Ndërsa ti, o mjeran,
poshtë e më poshtë…,
dhe në kutitë e zgjedhjeve
të “lira”
“lyen” gishtin
hedh votë, votë…

11. Ti, o “fushë”, bëhu Mal…

Është i vjetër zanati,
në rast se s’di,
mësohet nga kënga “BURIM FATI”
Fjalë të helmëta, o fukara,…
Pse s’e jep votën me “para”,
Pse s’e luan këtë zar,
mbase del në udhë të mbarë?!
Mëso dhe ti
artin e të hedhurit,
luaj “lojën e të zgjedhurit”…
E provove kaq herë
dhe mbete duke kërkuar
lëmoshë në qiell…
O varfëri, o fukara,
provoje këtë fat,
* * *
Mos u pajto
me fatin që të ra
bëhu dhe ti “pasunar”…
Ti , “o fushë”,
bëhu “mal”!…

12. Dita erret aq shpejt!
Shih si hanë
me të dy duart,
një të tyre,
një huaj…
Marrin gjithë
ato kredi…
Ti, njeri, pa një sy!
Ku shkojmë??!
Asnjë s’e di…
S’bëhet katandi!
Kjo pyetje mua
më vret,
Çfarë po bëhet,
more shtet?
Inteligjentia
dhe pse flet,
Dita erret aq shpejt!
Thamë
se shpëtuam nga zinxhirët,
ikën të këqinjtë
dhe erdhën të mirët!

13. Në pamje qiell i kaltër

Thamë se “dita”
tani ishte e lirë,
por u shtrënguam
më mirë…
Në pamje dukemi
qiell i kaltër,
Në xhep me borxhe,
krejt të varfër…

Kësaj i thonë
të kesh zinxhirë
më të bukur ,
më të lirë ,
por të shtrëngojnë
fytin fort e mirë….