"INTELEKT 2001..." Nr. 10

Orphan in “Humiliated Virtue”



There are half - hidden images in above lines-the images that evoke a sense of formlessness but keep stirring. “A very deep darkness” is a silhouette against the stirrings of hidden light. I have reasons to find traces of influence of writings of Nietzsche in Shabani’s poetry.



“The Prophet was killed again.

The Ape is escalating, climbing upwards

The Prophet came to light once again,

During the day I read calmly and clearly.”

Everyone Becomes Whatever……



“The Gods are wounded badly

Did you see them..”



TRAP

Remember the description by Nietzsche of the market crowded with human beings, gossiping and purchasing, walking aimlessly when suddenly a naked man came running shouting “God is dead. God is dead.” And then blamed the crowd for having killed God. And the crowd, in turn, baptized that man as “mad.” For Shabani, as it was for Nietzsche, poetry is an experience that goes beyond words despite the uneasiness that accompanies being an intellectual in rebellion as Shabani is. Shabani questions through his poems rationality of thoughts which are subject matter of his imaginative game and emotional ambivalence. He questions the order, autocratic orders to which are subordinate human beings. He comes so close to Auden who writes,



“When he laughed, respected senators burst with laughter,

And when he cried the little children died in the streets.”



W. H. Auden in Epitaph of a Tyrant Hand



And again with Pentti Saarikoski, the poet from Finland—

“Tyrants were

People

Who undressed

And got dressed

Worked into the small dark hours”



Invitation to the Dance



“Kings ascend and descend

From their thrones.

The “Vicars” of Bregi

In the same roles

Only that they change their cloths like masks…”



The Vicars in “Humiliated Virtue”

This is where images of past and present become one; the poet continually looking from the center of an old civilization into the prospects of contemporary life. The aura of sycophancy he abhors. Looking back at short, thought provoking poems of Humiliated Virtue one wonders if the poet has overcome ruptured images of the conflicts between good and bad or still he has to overcome these as often times we find him providing us a psychological armour to his readers to cope with their anxieties. He suggests



“the night is so endless…

A night full with fragrances

From all the colours…”



AROMAS

Intervista



Unë frymëzohem në agim për të mbytur natën



Intervistë direkte në Simpozium me poetin Petro Dudi, Zëvendës President i Përgjithsëm i Lidhjes Internacionale “Pegasi “ Albania” anëtar i W.P.S, në momentin e prezantimit të veprave të tij “ Prezantim i Kavalierit”



Intervistoi: Yllka Ponde W.P.S





1. Fillesa ... Shtysa dhe Vijimësia

Fillesa: Zëri i brendshëm.

Shtysa : Adhurimi i Zërit të brendshëm.

Vijimësia: Kënaqësia ime për ta pëlqyer produktin tim poetik e shkrimor dhe njëkohësisht ndërgjegjja ime për nivel artistik...

Niveli.... Ballafaqimi dhe konkurrimi i vlerave... Një sentencë.

Tendenca e çdo krijuesi është përsosmëria e krijimit. Natyra e tij arritja e përsosmërisë.



Çelësi magjik që përdorni për të krijuar dhe për të strukturuar poezinë...



Dhuntia natyrore... Frymëzimi nuk mjafton,... Duhet të bëhet detyra: Niveli i lartë dhe shpirtërorja e gjetur, por s’duhet harruar përgjegjshmëria dhe përkushtimi për poezinë.

Poezia e shkurtër është një lule që rritet dhe që çel njëherësh. Për një poezi të strukturuar gjatë kërkohet presdispozitë poetike dhe poeti duhet t’i kërkojë vetes për ta bërë si lule.

A kanë vepruar prangat, kanxhat dhe ndoshta dhe “gijotinat” për ty?

Prangat ndaj meje kanë qenë të padukshme. I ndjeja, por s’më frikësonin. Këtë e them me bindje.

A ndjehesh tani në këtë periudhë i lirshëm apo ke prapë asmë?



Sot ky ambient tymnajë është mbytës, alergjik, asmatik, por shpirtin e kam plot me bekim. Unë frymëzohem gjithmonë në agim. Pranë yllit të agimit është një yll që gjithmonë më pëshpërit.

Konciziteti është i pranishëm në poezinë tuaj a u mundon shumë kjo të arrini aty ku ju mendoni?

Koinciziteti është i natyrës sime. Ai jeton me mua, është produkt i shpirtit tim krijimtar. Hedh, studioj dhe përsos. Para se libri t’i shkojë sovranit bëj një përfytyrim vlerësimi me të mëdhenjtë: Unë dhe Ata. Është një provim. Kur mbaroj një herë, kam dëshirë rileximi e rileximi dhe pas pikut ndjej një sadisfaksion.



Ç’të pëlqen në Letërsi, Art, veçimi?



Për poezi jam i etur, për filozofi i uritur.

Zanafilla e krijimtarisë sime është e lidhur me pikturën, penelin, të cilin e pasoi them, suksesshëm pena.

Ç’mund të na thush për letërsinë e kësaj periudhe?

Ka prodhueshmëri e llojshmëri. Vlerësuesi më i saktë është artdashësi.



A keni ndonjë qëllim final në veprimtarinë tuaj krijimtare si çdo krijues?

Gjithë veprimtaria ime kam kërkuar dhe kërkoj të përshkohet nga një humanizëm i thellë dhe një nivel i lartë artistik për të përcjellë mesazhe Njerëzimit.



Faleminderit Kavalier...