Prezantim talentesh te reja

137.
Shoku i jetës





E vogël si
lule isha,


Më vonë u bëra si hënë,


Mora
atë që në mendje kasha,


tani jam bërë edhe nënë .





Them
se punët mirë do të shkojnë


si jashtë dhe në shtëpi,


sepse
ne të dy punojmë,


duart tona janë flori.

138.
Atdheu im





Unë e dua
shumë atdhenë,


por ai s’më dashka fare.


Larg
atij e pi kafenë,


për një kohë shumëvjeçare .








Një
ditë them që të kthehem.


Por atje unë çfarë të bëj?


Apo të shkoj e të prehem…



Shokë e miq ku t’i gjej?

139. Për ty s’më zë
gjumi





Do të vij në
shtëpinë tënde


të shoh pëllumbat në kafaz,


Do
t’i them dhe sat ëme


se unë kam një maraz.





Ajo
vetë do ta kuptojë,


përse shkela unë shtëpinë


edhe
mund të na lejojë


të
gëzojmë dashurinë.





Se
ti je yll i vërtetë,


pa ty mua s’më zë gjumi,


Ëndrra
ime të mbarojë shpejt,


përndryshe më mori lumi.

140.
Në ballkon ke dalë





Nxirre
buzëqeshjen tënde


edhe kokën mos ul poshtë,


të
keqen e asaj mendjeje


akoma
do të më torturosh?





Ti
ke dalë në ballkon


dhe nga dielli po shikon,


vallë,
për çfarë po mendon,


mos një tjetër dashuron?

141.
Nga nënat kemi dalë





Nga nënat
kemi dalë,


prandaj
duam të jetojmë,


Nuk
është mirë të bëjmë fjalë,


nuk është mirë të ofendojmë.





Si
më shumë dhe më pak ,


jeta është e bukur prapë.


Ziliqarë
të mos jemi


dhe në punë të gjithë të vemi.





Se
me punë dhe me djersë


shtëpinë
plot do ta kesh.


Tjetri
me respekt të sheh


dhe i lumtur do të jesh.

E
çuditshme është kjo botë





E çuditshme është
kjo botë


ca rrojnë mirë, ca rrojnë kot.


Kështu
i ndan i madhi Zot,


disa shkojnë jetën me lot.





Disa
kanë para të madhe,


për halle
s’duan të dinë fare .


Disa
s’kanë bukë për të ngrënë…


“Pse na bëre, - thonë, - moj nënë?”





Nuk
dimë a do ndryshojë,


sepse shumë po dëgjojmë.


Zoti
duhet ta gjykojë,


që dhe ne të na ndihmojë.

Të
ruhesh nga vajzë e huaj





Të ruhesh
nga vajzë e huaj,


merr shqiptaren gjakun tënd ,


se
më vonë do ta paguash,


s’do të jetë mall për të qenë.





Tradita
të tjera kemi,


ndryshe
nga të tjerët jemi.


Ajo
s’do t’i durojë dot,


do të duket jetë e kot’ .

Në
atdhe trupi im të prehet





Në kurbet
shumë gjëra bleva,


në
atdhe them të rroj,


prandaj
këtu u ktheva


përgjithmonë të jetoj.





Në
kurbet kish
bukurira,


por unë thashë të kthehem,


sepse
këtu ku linda


edhe trupi le të prehet.

Dorën kur ma dhe





Dorën, kur
ma dhe


unë
u emocionova.


Mirmëngjes
kur më the


atëherë unë u hutova.





Nuk
e dija që do flisje,…


Befas në rrugë më dole,


Nuk
e dija se çfarë kishe,


prandaj
shumë më hutove.





Tani
nuk është nevoja,


prapë unë të hutohem,


U
arrit ajo që doja


me ty do të martohem.

Djem vajzat
respektoni





Djem vajzat
respektoni,


që në jetë të qetë të jinni,


Të
merrni atë që doni,


familje të mirë të kini.





Më
vonë familja do të shtohet


respekt nga ju do të tregohet.


Fëmijtë
do t’ju shikojnë,


më shumë do të gëzojnë.

Kosova dhe Çamëria





Kosova dhe Çamëria



brez
pas brezi shqiptarë,


U
pëlqen Shqipëria,


se
nga kjo racë janë.





Shquhen
për trimëri,


për
guxim, fisnikëri.


Këto
gjëra s’u kanë munguar,


ata
vetë e kanë treguar.





Shqipëria
sot sa është?


Kufinjtë tanë deri ku janë?


Pse
jemi sa një copë vreshtë,


përgjegjësi për këtë kush mban?

Malësori dhe
vlonjati





-Malësori dhe vlonjati


që të dy janë patriotë.


Këtë
gjë e tha Esati


dhe
gjithmonë do ta thotë.





Të
luftës e të punës janë,


të valles e të këngës,


Dashuri
për atdhenë kanë…


Hallall
qumështin e nënës.





Kush flet keq për atdhenë,


e
vrasin e s’e paguajnë.


Për
këtë e kanë bërë benë,


të
mos shkelë asnjë i huaj.

Vjehrrë,
nuse mos u shani…





Vjehrrë,
nusen mos e shaj,


ta
duash si vajzën tënde,


Këshilla
jepi asaj


t’i
dëgjojë me vëmendje.





Nuse,
vjehrrën mos e shaj,


se e ke nënë të dytë,


ta
dëgjosh fjalën e saj,


ta
duash si të dy sytë.

Bukurinë e kësaj bote


Shoqes tënde
t’i këndosh,


se ajo është jeta jote


dhe
më shumë ta respektosh


bukurinë e kësaj bote.





Mbushi
botën me çudira,


i takojnë të gjitha të mirat,


Mos
u nis nga antinjerëzia,


mos u nis
nga ndyrësirat.

Mua Zoti më ndihmohtë





Mua Zoti më
ndihmohtë,


që
ti të vonohesh.


Ujin
e pakësoftë


dhe
me mua të takohesh.





Kam
për të të thënë shumë gjëra,


nuk
mund të t’i them të tëra,


por
një gjë ti të kuptosh,


se
me mua do të jetosh.

Pasurinë e ka në shpirt





Gruaja ma do
shumë babanë,


sepse
nënën nuk e kam.


Dhe
babai këtë e ndien,


prandaj
e pimë bashkë kafenë.






Sa
herë me të bën shaka


i
thotë na le fukara,


por
ne e dimë të gjithë,


pasurinë e ka në shpirt.

Kënga
e bilbilit





Në mendje
bilbil të kisha,


më pëlqen kënga jote,


ndryshe nuk
do të isha,


dukuri e kësaj bote.





Tani
zërin s’ta dëgjoj,


prandaj fillo të këndosh,


shoqja
ime të gëzojë


dhe
mua të më qetësosh.

Kush mbeti fukara?





Kush në
fukarallëk lindi,


po më
vonë botën pa,


mirëqenien shpejt e rriti,


ai
s’quhet fukara.





Fukara është dembeli,


që
gjatë ditës s’bën asgjë,


po i mban sytë nga qielli


dhe
nëpër qoshe ai fle.

Hidhi sytë nga
Kakavija





Dil moj nuse,
dil tek dera,


hidhi sytë nga Kakavija


dhe
më prit se unë erdha,


nuk kam frikë nga policia.





Tani
nuk jam i paligjshëm,


se mora kartën e blertë,


Iku
mendimi i frikshëm,


si për mua dhe të tjerët.





Do
të vij të rri pak ditë,


të
shlodhem, të shmallohem.


Të
takohem me të gjithë,


sepse prapë do të largohem.

Puthja ime


Shoqes sime





Puthjen time
nuk e shes,


ëndërroj dhe unë për jetën,


Dhe
kur ngrihem në mëngjes,


unë
them të vërtetën.





Do
ta mbaj për shoqen time,


shoqen
time të vërtetë,


Ajo
do më sjellë gëzime,


do
të jem i lumtur përjetë.

“ Bashkë të jemi
përjetë!”


Shtatorit





Sa herë që shtatori
vjen,


dy gëzime unë ndiej,


se
fillon viti shkollor,


gruaja nxënësit edukon.





U
mëson gjuhë – letërsi


me
kulturë nesër të jenë,


të
kenë shumë njohuri


për Familjen, për Atdhenë.





Në
këtë muaj datëlindjen ka,


ajo
është data njëzetë,


prandaj
unë i them asaj:


“ Bashkë të jemi përjetë!”

Si duron, i madhi Zot






Pjatë e
pushtetarit plot,


pjatë e fukarait bosh,


Si
duron, i madhi Zot


që disa po rrojnë kot?





Disa
vuajnë nga uria,


Të tjerë i mbyt pasuria,


Shqipe të iktë magjia


po të pakësohet njerëzia.

97-ës





97 – të mos
ardhsh më,


se nga ti shumë dëm u bë,


Plagët
që i dhe vendit tim,


vështirë
të kenë shërim.





Pa
burra ngelën shumë gra,


shumë fëmijë janë pa baba,


Të
tjerë kanë ngelur jetimë,


gjithë jetën do të jenë pa prindër.





Nënat
i kanë sytë me lot,


për djemtë që s’i shohin dot.


Nga
e para filluam prapë…


E shkuar qofsh 97- të!

Pusho, shi…





Pusho, shi,
se më le brenda,


po
luaj fare nga mendja,


Dua
të shkoj në kafene,


dikush
po më pret atje.





Një
bisedë serioze kam,


E
dashur për atë jam,


Njëri
–tjetrit fjalëm dhamë,


nga
ai askush s’më ndan.

Vendin mos harroni


(në vend të këshillës)


Të vjetrën
mos e kujtoni,


të tanishmen të shijoni,


të
ardhmen ëndërroni


dhe
gjuhën mos e harroni.





Ju
jeni në vend të huaj,


por shqipja është gjuha juaj,…


Përgjithmonë
andej mos rrini


në vendin tuaj të vini.