Prezantim talentesh te reja

111. O djemtë e
Shqipërisë





O djemtë e
Shqipërisë


dhe ju gurët e Greqisë,


i
dhatë bukuri avllisë,


po
gëzon e zonjë e shtëpisë.





Kafe
po ju bën gjithmonë,


gojë
e asaj nuk pushon


djem
të mirë dhe ustallarë,


kështu
qenka çdo shqiptar .





Ustallarë
të mirë vërtetë,


djem të mirë po ashtu,


jashtë
e shkoni këtë jetë,


pak
djem na ngelën këtu.





Unë
uroj të bëhet mbarë


most ë
largohen më shqiptarë.


Por
të gjithë këtu të punojnë,

Vendin tonë të ndërtojmë

112. Zgjohu popull


Zgjohu
popull, boll fjete,


zgjohu dhe mendo për vete.


Në
gjumë të thellë ke rënë


shumë narkozë të paskan dhënë.





Zgjohu
dhe ki kujdes


shiko
botën si po shkon.


Mos
të fusin prapë në thes,


se
armiku nuk përton.


Mirë
të tjerët s’na kanë gjë,


po
shqiptari gjaku ynë,


gjumi
si e zë atë,


pa
të drejtë pse na sulmon?





Zgjohu
dhe mos fli prapë,


Është
behar dhe bën vapë.


Ke
shumë punë për të bërë,


për të ndrequr vendin tënd.

113. Jam afër me
Shqipërinë,…


Nga Arta e
fillova,


një vit atje punova.


Dhe
pastaj u largova


në Porto –Qel
qëndrova.





Në
Porto – Qel qëndrova,


atje
ndënja dhjetë vjet,


shumë
mirë ia kalova,


ishte
mrekullia vet.





Atje
unë s’mbeta pa punë,


ishte
vend bregdetar,


në
drekë s’merrja një sy gjumë


më
kërkonin shumë pronarë.





Tani
jam në Janinë,


këtu
është bukur shumë.


Jam
afër me Shqipërinë,


arrij
shpejt për ndonjë punë.

114. E mira na respekton





Ata që s’na
duan ne,


të paktë në numër janë.


Nëse
i vini re,


fytyrë si të derrit kanë.





Të
mirët na respektojnë,


të mençurit na vlerësojnë.


Kush s’na do e kush na
shan


më të liqtë ata janë.

115. E ëmbël fjala “Shqipëri”



E bukur fjala “Albani”,


e ëmbël fjala “Shqipëri”.


Mysafir
tek ne të jesh,


mysafir
si ne të kesh.





Të
jesh shqiptar është krenari,


Ka
lezet, ka bukuri.


Kur
jeton në Shqipëri,


kur
çdo natë je në shtëpi.

116. Fukarai do vetëm
diell





Fukarai do
vetëm diell,


ndaj shikon gjithmonë në qiell,


sepse
nuk i pëlqen shiu


mendjen për punë ka i ziu.





Pushime
ai s’kërkon,


as
për festa nuk mendon.


Të
dielat i ka harruar


nga
jeta e robëruar.

117. Shumë njerëz s’pranojnë kritikë





Shumë njerëz
s’pranojnë kritikë,


mendojnë se janë shumë të zgjuar.


Nga
ata s’ke pse bën mik,


kur
kanë mendim të gabuar.





Miq
të tjerë do të kesh,


miq
të tjerë dhe të thjeshtë,


miq
të tjerë për bukuri,


si
i dëshiron dhe ti.





Miq
e shokë duhen në jetë,


sepse jeta s’ka kuptim.


Secili
e vendos vetë,


për afrim ose largim.

118. “Përkufizimi” im për
fatin





Them se çdo
gjë është me fat,


asnjë
gjë s’është me inat.


Ditë
e natë mund të punosh


dhe xhepat do t’i kesh bosh.





Fati
i mirë të nderon,


fati
i keq të shkatërron.


Kush me ndershmëri punon,


ëndrra
të këqija s’shikon.

119. Kur një zemër është plagosur





Kur një zemër është
plagosur,


lereni
të rrijë e qetë.


Një tjetër e ka kanosur,


e
ka vënë në siklet.





Për
kurajë ka nevojë,


për
këshilla s’bëhet fjalë,


nga
rreziku të shpëtojë


dhe
nga sikleti të dalë.

120. Vetëm budallenjtë
besojnë





Shpif e thuaj
çfarë të duash,


nëse
nuk duron dot,


se
ndryshe do të vuash


ka
që të besojnë plot.





Kush shumë gjëra i beson


ai
është krejt budalla,


Mendja
mirë nuk i punon


prandaj
dhe çdo gjë e ha.

121. Kush
je ti ?





Kush je ti që
mend na shet,


kush
je ti që e vret lart,


që
s’di çdo të thotë jetë,


nuk
pushon as ditë, as natë.





Kush je ti që ngatërrohesh



në
problemet e botës.


Nga
kjo sëmundje nuk shërohesh,


prandaj
vëri gishtin kokës.

122. Gjithkush me mendjen
e tij


Gënje ti, o
gënjeshtar,


mburru
ti, o mburracak,


këndo
ti, o këngëtar


vazhdo
vidh, o vidharak.





Rrugën
vazhdo kriminel,


nga
ajo rrugë ti nuk del,


Punën
shikoni punëtorë,


ju
s’ju prek njeri me dorë.





Bari ushqe
bagëtinë,


mish
e djath për njerëzinë .


Gjithkush
me mendjen e tij,


kjo
është sot njerëzia.

123. Të bëheshim të
rinj dy herë





Të bëheshim
të rinj dy herë,


se
të parën se kuptuam.


E
dyta do kishte vlerë,


mbasi
shumë gjëra mësuam.





Me
ëndrra le të jetojmë,


mbase
jetën na e shtojnë.


Rininë
sot ta respektojmë


jetë
të lumtur t’i urojmë.

124. Sa mund të jetë
ora tani?





Jashtë fryn
e bie shi


sa
mund të jetë ora tani?


Ajo
mund të jetë dhe një


mua
gjumi s’po më zë.





Se
një vajzë të mirë pashë,


sa
e pashë u dashurova


edhe
në mendime rashë,


diçka
në sytë e saj lexova.





Do
të mendohem, do të mundohem


që
unë vet ta takoj


dhe
më të mos torturohem,


pagjumësia
të pushojë.

125. Njeriu mbi shpinë çfarë
mban…?





Njeriu mbi shpinë çfarë mban


përveç
rrobave të tij?


Shumë
gjëra që i ranë


të
mira e të këqija.





Do
t’i mbaj, s’bëhet ndryshe.


Po ta pyesnin s’do t’i
donte.


Më
mirë të ishte dallëndyshe


në
qiell të fluturonte.

126. Të mos
interesohesh për mua





Të mos
interesohesh për mua,


ndaj
meje bëre shumë gabime.


S’dua
ta kujtoj që të kisha grua


tani
kam unë jetën time.


Ti
ke shoqërinë tënde,


me
ato që ke në mendje.


Mua
s’më doje për burrë,


por të më kishe për figurë.





Nesër
ti do bëhesh krushkë,


mendje
do të kesh sa një mushkë.


E
mjera vajzë, i mjeri djalë,


që
se dinë nga ç’nënë kanë dalë.

127. Rini, prindërit të
dëgjosh





Rini
prindërit të dëgjosh ,


ata
duan të mirën tënde.


Sa
më shumë ti të mësosh,


këshillat
vëri në mendje.





Shokë
e miq do të kesh plot,


se
kështu duhet të jetë.


Por
prindi është njeriu yt


të
do më shumë nga të tjerët.

129. Çifti të
trashëgohet!





Dasma sapo
ka filluar


dhe
të gjithë kanë uruar.


Qofshi
të trashëguar!


Gjithë
jetën të gëzuar!








Çifti
të trashëgohet!


Pak
nga pak numri të shtohet.


Trashëgim
ka thënë i pari,


si
për vajzën dhe për djalin.





Çiftet
të gjithë duhen uruar,


se
ata botën kanë shtuar,


prandaj
pritet pa durim,


dita
për celebrim.

130. Mos ju gëzo
pasurisë …





Mos ju gëzo
pasurisë


ti,
moj vajzë fukareshë.


T’i
gëzohesh mençurisë,


e
pasur kështu do të jesh.





Pasuri
është dituria.


Pasuri
është dashuria.


Mirëkuptim
po të ketë,


Pasuria
të vjen vetë.

131. Dua të shlodhem





Sot jam i
lodhur shumë,


më
shumë nga ditët e tjera,


qëlloi
që kishim shumë punë


nuk
dua të hapet dera.





Të
trokas kush të dojë,


sa
të kënaqem me gjumë,


asnjë
të mos guxojë,


se
nesër jam prapë në punë.

132. E dhimbshme është
vendlindja





E dhimbshme
është vërtet,


e
dhimbshme sa më s’ka.


Çfarë
të bëjë njeriu i shkretë,


kur
ai është fukara.





Mendja
për jashtë do t’i shkojë,


që
të vejë të zërë një punë.


Të
kthehet e të jetojë,


në
vendlindjen që do shumë.

133. Po
nuk ke burrë të mirë





Po nuk ke
burrë të mirë,


je
në burg me dëshirë.


Po s’të do, s’të
respekton


Kohën
kot e harxhon.





Merri
masat e nxito,


sepse
koha shpejt kalon.


Gjithandej
ti kërko


gjej
atë që meriton.

134.
Pse s’u bëra këngëtar





Pse s’u bëra
këngëtar,


të këndoja në Athinë,


të
kisha dhe hysmeqarë,


dritë
të ma mbanin shtëpinë.





Një
oborr të madh të kisha,


plot me lule e pishinë.


Si
pasha unë të isha


të
ngjaja pak me Alinë.

135.Të lutem, Zot,
na ndihmo





Zot i madh
ne na uro,


të gjithëve për bashkim,


armiqtë
tanë mos i lejo


ta
zvogëlojnë Shqipërinë.





Vend
i vogël ne jemi,


por mundësitë i kemi.


Kosovë
e Shqipëri


të
dyja të bëhen një.





Të
lutem, o Zot, ne na ndihmo


akoma mos na mundo.


Ne
vëllezërve na bashko


të mos jetë larg ajo kohë.

136.


Ksamilit





Ti, Ksamil
ke bukuri,


dikur ishe me ushtri.


U
mbush një 30 –të vjeçar


që je plot me qytetarë.








Nga
shqiptarë ti po ndërtohesh,


dita - ditës zbukurohesh.


Deti
Jon të përqafon


shumë turistë të ofron.