"Pikturoj në det të bardhë"

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:13 pm

67. Aroma e rrushit

Zemra u mbulua
me urthin e vetmisë…
Edhe nuhatja jote pa aromën e rrushit,
që u pleks me kangjellat
të të vëzhgojë nga porta e bardhë
e hapur mbi tryezën e vogël
në kornizën e kristaltë.
Dil në ballkon…
merr erën e rrushit…
Jepi jetë në bebezën e syrit
të kornizës së saj të kristaltë.
E jona u tha,
në mes të vetmisë, kthehu…
Dil nga harresa,
jep aromën jashtë rrushit…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:13 pm

68.

U mermerosa në vetminë time,

kam frikë në shkretëtirën e hidhur të mureve.

Kulloj dritën time,

duke shikuar fotografitë tuaja djallëzore.

Mbijnë vjershat brenda meje,

një mijë vjersha…

* * *Ja pra përsëri dëshpërimi…
nuk zë vend edhe në vjershat…
Përpiqem të shpëtoj kalimin tuaj nga jeta ime.
Të shpëtoj figurat tuaja nga harresa…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:14 pm

69. Do të rijetoj

Tani e kam të qartë…

Ndihmë nga asgjëkundi.

Fortesat e mia do të rindërtoj

sipër mbi gërmadha,

këtij tërmeti të tmerrshëm do t’i rijetoj…

Duke qëndruar më këmbë…

Mos u çuditni.

Një shtyllë më mbështet

gjer në thellësitë e kësaj toke.

Besimi më kurajon….

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:14 pm

70. Natë për vjershë

Yjet e mia lart, shpirt dhe bukuri,
ëndërrime natësore
dhe muzika më e butë se loti…
Shkruhen vjershat…
Natë për vjershat!
Mban erë dhe lulja e natës.
Dhe një kalimtar i mesnatës i keqkuptuar…
Pse humbi anija?
Çastet e ngrohta ende humbën…
Ka turp për veten e tij… që e bënë leckë…
Natën pa yje ecën, nuk shikon yje të argjenda… Vetëm copëza prej akulli mban fort mbi zemër.
Sa fort e përqafojnë dhimbjet,
brenda tij diçka vdiq…
Ndoshta, zambakët
që mbante në dorë apo kënga e tij e flakët…
Ndoshta, botët e tij të vjetra…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:14 pm

71.

Të tmerrshme,

të pabesueshme,

të pashpjegueshme.

Logjika është e varfër

të rrëmbejë forcën e panjohur që na shtypi…

Nuk gjej fjalë njerëzore të shprehem…

Kam të tmerrshmen, të pabesueshmen,

të pashpjegueshmen për mundësitë tona njerëzore (Për atë që mundem si njeri).

U gjunjëzuan fytyrat tona.
Hekur me zjarr në mes të zemrës,
shkrinë në pjesët tona të trupit.
Nuk gjen fjalë as poeti
të përshkruajë dhimbjen tonë…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:15 pm

72. Duhet të rroj

Rreth e qark gjëmojnë

copëra të Diellit të copëtuar…

Ulërima… Zëra…

Ndiqem e frikësuar nga Parajsa…

Gjykohem…

Nuk më lejohet

të kundërpërgjigjem.

Burgosem…

Ekzekutohem…, por nuk vdes…

Vij rreth e rrotull

me thikëzën të mbërthyer në gjoks…

Ulërij dhe jetoj.

Kam dhimbje… Jetoj…

Duhet të jetoj,

gjersa rrushi të marri

ngjyrë të artë…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:15 pm

73.

Kam frikë se mos më ikje dhe urreja trenat.

Kisha frikë mos çastet tona

të na i shkelnin për shesh egërsirat gjigande

dhe kisha urrejtje për gjigandët e egër.

Kisha frikë mos më ndërprisnin vallen,

dhe të vazhdosh pa shaminë time.

E, çfarë që frikësohesha?

Hape rrugën,

dy kaluan dhe ende udhëton… e fjetur!

Të mori gjumi brenda në tren…

Kisha frikë…

Ende udhëton me qepallat e bashkuara

dhe mohon me këmbëngulje të hapësh sytë e tu

dhe të shikosh botën ti më thellë në mes të kockave. Ngjyra e syve të mi lyer me ngjyrë mavi.

U hape,

dy kaluan…

Edhe dy vera…

U raskapita…
humbas në mes të kujtimeve të mia
dhe kërkoj,
zëra dhe fiksim çasti,
qumështin e mëmës tënde
dashuri - pika mjalti,
trupëza të skuqura…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:16 pm

74. Shkrim i ashpër

U dashurova sa munda…
më keni harruar.
Mbeturina e mërzitur e harresës u mbiu…
dhe u bë një lule ngjyrë violete e tejdukshme…
Nuk u bëra ndonjë të keqe veprave të mia…

U lindët nga drita ime…
Udhëtuat gjatë në kraharorin tim - det,
Por, ju më keni përgatitur,
Një koronë të padurueshme
me gurë të zinj, të ashpër
të ngritura me çengel vinçi,
që më gjakosin.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:16 pm

75. Një ditë e diel e qershorit

Sot është ditë e diel, festë!

Zhytem përsëri në vetminë e përdheseve…
rimbledh në mendjen time ngjyrat
me të gjitha hollësitë edhe mendohem…
Hipi në kalin tim me bojë ngjyrë qielli
dhe dyluftoj me shkatërrimin.
Fillon që të derdhet vesë drite
vaditet shpirti im i plasur…
Zbritet…
Të çarat e shpirtit të tij mbushen me lule të bardha… Celulat lidhin duart e tyre
dhe bëhen vargmale nga lulet prej diamanti.
Godet dhimbja me thikën prej çeliku,
e shtrëmbërojnë diamantet.
Kaq rezistencë…
Edhe unë hipur përsëprapthi
tek kali bojë qielli
dhe galopojmë në mes të rrugëve tona të bardha duke shpërndarë diftongje, fjalë me dritë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:16 pm

76. Fjala dyrrokëshe në buzët e tua vritet…
Qëllon nga përballë
mprehtësia e varfër.
*
Prindër dhe pasardhës
me lapsa dhe zjarre
skaliten.
*
“Të kontrollon gjakun e mashkullit,
manovra. “
&
“Kujtesat e mira regjistrohen,
kufizon mohimi.”
*
“Forma e re e familjes.
Çfarë të bëjmë?
Melodi të reja
do të vinë rreth e rrotull…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:17 pm

77.

Rregulloje paqendrueshmërinë tënde cinike

dhe shikoje vetminë time.

Mendo thellë në erën
dhe zgjidh kombet
që lidhe kaq fort…

Pse?

Pas pamundësisë të gradës më të ulët,

të frikës,

të pabarazisë,

të moskokëçarjes: IKJA.

*

Dhënia e përgjigjes menjëherë

çmenduria shprehet e menjëhershme

dhe gjykatësin mashtrove…

Pa shih. se do të të nxjerrë të pafajshëm…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:17 pm

78.

Atë natë të dhjetorit

u mbush dhoma ime

nga ashkëlat e dëshpërimit.

U përkula dhe i mblodha,

i bëra shkarpa zjarri për vjershën…

* * *Që atëhere luftoj poshtërsinë
dhe mbjell grurë të artë
në pllajat e zbukuruara
të Shën Dhimitrit…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:18 pm

Nga libri

1. “Paqe kam frikë”

Përkthyer e shqipërur: Kosta Gaxhoni,

Kristaq F. Shabani

Paqe kam frikë

Paqe e dashur, kam frikë,

dëgjoj jashtë ulërimat e ujqërve.

Shikoj nga dritarja ime Historinë

që luan rreth zjarrit dhe hekurit…

Paqe, frikohem

U zbehën dritat,

nuk e shikoj të nesërmen.

Shumë e padukshme.

Frikohem të qaj.

Ulu, e mira jonw. Paqe, në tokë.

Mos të pushojnë të tëra?

Kam frikë heshtjen vdekësore.

Paqe, bijë e Triumfit,

arrije…

Shpëtoje të djeshmen,

ndriçoje të Nesërmen.

Motrën tënde, Dashurinë,

lute.

Vraponi, arriteni.

Dridhen fëmijët dhe zogjtë

gjithçka në planet dridhet,

dhe frikohet,… Vraponi.

Të gjithë fëmijët e Botës

duhet të rrojnë,

si zambakë të vegjël

të lulëzojnë.

Duhet dhe bajamet

mot të riformojnë frutin.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:18 pm

Poetët

Hajk

Udhëtarët e qiellit-

Ëngjëj me një krah.

Ngjitemi.

Me dritë dhe fjalë,

Dëshmitar të përjetshëm,

Dashurinë e qendisim.

Mendime natësore

e humbën rrotullin e tyre

Lot u bënë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:18 pm

Me zjarrin

Guximin tënd kufijve të çmendurisë

e ke vendosur pa menduar,

të shkatërrosh “statujat” me “zjarr”…

Një vepër të pavlefshme bëre.

Nuk arrita të fsheh statujat,

të paktën atë të “nënës”.

E ke shkatërruar me turpësi me zjarr.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:19 pm

Dhjetor 2001, (gjendje luftarake)

Ëndrrat tona

si ato të veriut të fortë

në hapësirën qiellore

erëzohen…

Duke i çjerrë në thellësi

të horizontit, copëtohen,

copa zhelesh bien në tokë.

Por, e kisha ëndërruar

diçka ndryshe këtë tokë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:19 pm

Shpresë dhe gëzim

*

“Përmbytësit” të akrepizuar

në anën e heshtjes

Presin.

*

Të pashpresuarit luten,

duke ngritur zërat e tyre

për një ndihmë njerëzore.

*

Drita e gjysmëhënës,

mu në mes të detit,

shpresën e zgjon.

Shpresë perëndie,

copa të qendisuara me art

të përmbytyrit i përmbledh.

Në krahët e vesës,

gëzimi po afron,

duke mbartur këngët.

Kambanat tingëllojnë

tek të përmbyturit

I dhurojnë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:19 pm

* Rrënimi i tretë

Këngërohet

Rrënime

Në një ndjeshmëri të veçantë

me simbolizma dhe gjëra të tepërta

(që mbase do t’i keqkuptoni)

i realizova tre rrënime në ekstazë.

Një provë reale…

U nevojit një forcë hiperbolike.

Për këtë

e jetova Dashurinë, Dhimbjen, Marrëzinë,

vesha dhe zhvesha një statujë;

e vesha me xhaketë të bardhë

dhe kapele të bardhë.

I fola për të gjitha dëshirat e mia,

bashkova me kurorë lulesh

Dashurinë dhe Poezinë

me fjalët e mia dhe të gjithë, o miqtë e mi,

më mësuan

edhe himnizova këtë bashkim
me mjetet e mia poetike
më së fundi…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:20 pm

Të gjithë kanë etje

Oqean i çuditshëm

mbushur me lumenj,

kënaqësi mendore…

Futem tek ai

dhe e lirë banjosem.

Dehem..

Këndoj…

Ndërroj pamjen.

Bëhem lodër

Bëhem pikturë,

Bëhem buzëqeshje,

Bëhem grua.

Më dëshirojnë yjet,…

në oqean po futem

dhe më puthin.

Kërkojnë zemrën time

në mënyrë zyrtare.

Them….

Dhe flej bashkë me ta.

Shikoj Parajsën.

Natë është.

Të gjithë kanë etje dhe presin.

Si?

Zëra mbrëmjeje, ftesa, figura,

u mbush dhoma me portrete,

kërkojnë me shpejtësi gjallërimin,

Dashuria në lulim.

Kurorat për bashkimin e mbajnë

dhe ti nuk zgjat duart.

Po çfarë them?

Statujë je, idol.

Si të hapësh dritaret,

të shikosh hënën e plotë,

në plotformimin e saj si ti të ushqesh,

t’i vaditësh natën me dashurinë.

Si?

Lotët si përmbytje në gjunjët tuaj,…

po ato nuk prishen.

Si?...

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:20 pm

U ngatërrova

Frymëmarrje do të bëhem

i një trandafili të vdekur

E fortë për ndonjë vend tjetër,

në një thellësi tjetër të oqeanit…

Sytë e mi t’i pagëzoj

të flejnë në një det tjetër,

në çfarë ngjyrë mëndafshi.

Kujdes, ah, kujdes…
Në një oqean tjetër,
nektar do të pi.
Mos vallë duhet të futem
thellë në tokë,
të mos rishikoj ngjyrë deti
ose mos vallë duhet të bëhem erë,
në dallgët e tua që shuhen duke u dridhur.
Mos vallë duhet të bëhem varg

në këngëzën e një poeti,

të pikojë lot, oqean.

Mos vallë edhe “kripëzimi” në eter do të çajroset.

U ngatërrova…

Ç‘do të them?

Çdo të bëhem , o oqean?

Ishe një farë shkak që të ekzistoj.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:20 pm

Kohë të pambushura

Fjalë të mbështjella

me penj të kuq kanavacë

të këngës sime

( I gozhdova dhe iki

për varrimin e ëndrrës sime).

Kohët e mia e kanë shpërndarë

në Egjeun tim të dashur.

Tani shkuma dhe dallgëzimet,

freskia, ngjyra, ritmi ndryshojnë,

janë pjesë të shpirtit tim

që janë shpërndarë bashkë me të.

Tema është e thellë e pashpjegueshme, tragjike,

mbyllin histori dhe mbeten bosh.

Ku vajti kaq dashuri?

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:21 pm

Joshja e manaferrës së egër

* * *

U përhapa në det

dhe jetova

në filozofi të ëndrrës

dhe u zileps

filozofia

e konkretes,…

Gjithmonë

e paplota.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:21 pm

Pas krimit në park

Ishte mesnatë

që kam vjedhur aromën e luleve

dhe erdha të të deh,

mërmëritja e detit,

ledhatimi në veshin tënd,

smerald i kaltër i oqeanit,

sytë e tu të stolis,

të ringjall, o statujë;

Çudia e parkut tim

me këmbim

një tronditje te gjaku im

që koha e akullzon,

me një të shikuar tënd të fortë

vdekjen të vrasë,

një hap twndin drejt meje,

një “frymë “tënde e ledhatuar

e gjakut tënd të pulsuar.

Por, me që nuk je gjallë….,

ç’pres?

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:21 pm

* * *

Llulla,

Të mendosh për statujën e copëtuar

nuk vlen.

Pa dobi qan

dhe po shkrin me ngadalë

mbi gjoksin e një ideje…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:22 pm

* * * Joshja e manaferrës së egër

fragment

...Dashuri,

po vjen herë pas herë e pasur

me dhurata ngarkuar,

herë e herë me duar bosh.

Veç lëshon një zhurmë të mendjes

duke ngacmuar të fantazohet

prekje Perëndore të Shenjta dhe shekullore.

Dashuri,

të kanë himnizuar mijëra poetë

dhe mbushën faqe të panumërta të lezetshme.

Anijet me vela u mbushën

dhe udhëtojnë në dete dhe oqeane,

“Kam dëshirë dashurie”

tek ujërat e tyre të kaltërta.

Plot me dashuri , përmbysin,

dhe vdekjen e mbytin…

Dashuri,

fol tek poetët portrete,

“mbështetu” tek ato

të të shijojnë tek një vend ëndërr.

Dritat e tua ngjyrw detare ndizi,
që të të gjejnë,
Dashuri…
Dashuria mbahet për një kohë të gjatë,
sjell shumë gjëra të mira, bën bamirësi.
Dashuria nuk urren.
Dashuria nuk arroganton
Dashuria nuk krenarohet,
nuk paraqitet e keqe
nuk kërkon ato që do,
nuk inatoset.
Nuk mendon të keqen,
nuk gëzohet në padrejtësi,
po përgëzon të vërtetën.
Gjithmonë pranon,
gjithmonë beson,
gjithmonë duron.
Dashuria kurrë nuk bie

Besim, Shpresë, Dashuri
Nga më të mëdhatë e këtyre është Dashuria.
(Shën Pavllo)

» "Përulem para vendlindjes sime" nga Jani Dede
» Farida Zmijani "PIKTUROJ NË QIELL" (I paint in the sky)
» "Dashuria, alfa dhe omega e jetës"nga Petro Dudi
» “MËSHTEKNA E BARDHË” NË ALFABET SHKRONJASH A-ZH poemth
» Plani 6 pikesh, vazhdimesi e projekteve anti-shqiptare