"Pikturoj në det të bardhë"

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:04 pm

41. Kërkoj

Kërkoj të gjej materiale,

të ribëj lumturinë time…

E kërkoj, pse ta gjej në sy të huaj,

në të qeshura të huaja…

Tërheq qenien time,

kaq muaj pa një pikë lumturie.

Në shkurrishten e jetës sime

kërkoj ndonjë monopat pa pengesë të gjej,

ta kaloj pa “gjatësues”

deri në shpirt,

të gjej një tjetër lumturi…

Gjithmonë besnike

në dhënien pa shpërblim.

Kështu siç bëja kohë më parë,

kur mbaja në shikimin e detit

lumturinë e ëmbël…

Tjetër, nëqoftëse u kthye në mendimin:

(Mbase po, lumturia

të shënojë edhe mendimin).

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:05 pm

42. Ishte i bukur udhëtimi ynë…

Kur të kujtojmë udhëtimet tona të bukura,

netet tona ngjyrë menekshe,

rrezet e para të agimit,

bukuritë e janarit që mbulohen

nga Hëna e ndritshme

dhe nuk do të mërzitemi.

Udhëtimi ynë ishte i bukur…

fluturonim të gjithë së toku,

pulëbardhat në bregdet

ngjanin si dantella…

Një sintezë e plotë me fondin e qiellit bojë blu…

Ishte një varg,

një vjershë, notat mbi pentagramin e jetës sonë!…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:05 pm

43.***

Vargjet e mia

dhe psallmet e mia

kërcejnë këtë natë

prej meneksheje

ballo me farfuritjen e luleve

nën hënë e argjendtë.

Argjendohen nga mërzitja

dhe zbresin Perëndinë

në tokë,

në Kopshtin e Meneksheve…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:06 pm

44. Si të të këndoj, moj Theodhorulla?

Prapë filloi shiu…

Përsëri bubullimat,

marshe himnizimesh

na gjeti gjëmë

një vetëtimë me efekt…

Ç’tmerr!

Humbas dritën…

Zogjtë memecë

më shikojnë me lotim…

Gjoni tërhiqet

dhe këndon tërë natën me mua.

Shpirti vajton për dashurinë,

që thërret ditë për ditë

në thertore të mendimit

Si të këndojë Theodhora jetën?

Nuk e shikon poshtë

nën shpatën e okupimit të hemoragjojë…

Çfarë duhet të bëjë që ta shpëtoj?…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:06 pm

45. Nuk mjaftuan fjalët,…

Nuk mjaftoi drita….

Është shumë i djegshëm Dielli,

Faqja ishte e grisur në mes,

Dëshira e nënës u shkrua

në hapësirën e pashkruar…

Sakrifica u shua…

Apo, ndoshta…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:06 pm

46. Ndryshkëzim

U ndryshkën thesaret e mia,

gurët prej diamanti të shpirtit tim,

u venitën lulet “krina”,

u ndryshkëzuan

edhe gozhdët në duart e mia,

megjithatë, nga kryqi mund atë ta zbres,

nuk u interesove të gjesh

një darë të çrrënjosësh gozhdët…

Si të zgjat tani duart e mia,

sarkën tënde të përkëdhel?

Në çfarë grushti dysh të mbaj jetën

që më fali Perëndia,

me cilën dorë të ujis me ujë

pëllëmbët e mia të etura?

Nuk i dëgjon?

Bërtasin të etura,

dorën time cimbisin

që ujë të pijnë.

Kështu ishin të mësuara…

unë i rrisja…

Por shikojnë gozhdët

dhe u vjen keq.

Vetëm këtë të them, u vjen keq…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:06 pm

47. Mendim i kthjellët

U rrëzuam në rrokullima.

U mbërthyem në gjëmbat,

të hipim në pllaja me lule të verdha.

Na gjakosen duart…

Gjëmba të poshtra…,

të ashpra.

Ushqehemi me lule murrizi të pluhurosura.

Flemë në gjirin e heshtjes, por jemi dy.

Ka rëndësi të jesh dy…

Të kapur fort dorë për dorë…

Nuk vdesim.

Njëri mban shpirtin e tjetrit.

E mban fort shtrënguar me kujdes

që të mos fluturojë,

sepse është më lehtë të fluturojë…

Trupi është i dobët,

kur i thahet zemra,

kur gjunjëzohet në gjakun e tij,

kur nuk mund të luftojë, kur ka frikë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:07 pm

48. Maja të mprehta

Guri i thellësisë Ti…

u zëmërove në rritjen e gjinisë…

*

Mbret…

“Largoje stemën nga koka jote”…

Urrëzove.

*

Prisje të shikoje kornizën e qenies sime,

ja, ja po zbehet…

E riflorizova.
Shkëlqen!
Ekzistoj…
shkëlqej!
Edhe fishkëllej si zogjtë,
edhe këndoj si bilbilat….

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:07 pm

49. Ku ta them?

Megjithëse më prenë duart

dhe plagët rrjedhin gjak.

Megjithëse më morën të qeshurën,

dhuratë e kisha të vetes sime;

megjithëse më morën orët, ditët, netët,

megjithëse ua kam dhënë të gjitha dhe i çuan kot… Ku ta them brengën time?

Nuk mund të siguroj ilaçin më të shenjtë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:08 pm

50. Një dorëz dielli

Jetë…
do të desha të më falje
për festën e shpirtit tim,
për shpirtin e poetit një dorëz “rreze dielli”,
të më ndriçojë që të mendohem…
Rreth e rrotull të vërtetën të shpërndajë,
të vetëtijë si ujët e kristaltë në lumin e poezisë, të shkëlqejë brenda ekzistencës sime.

51.Dritë greke

Po afrohet pranvera,
kodrinat do të mbushen me lule…
Dhe pastaj do të vijë vera,
do të temjatisin malin:
rigoni, mendra, pelini;
do të hapin gjirin e tyre kodrat, malet
të lindin poetët, Bretakët, Pallamatë,
të thurin himne për dritën greke;
ta shpërndajnë në majat e bredhave

ta përkëdhelin dhe ta puthin Ëngjëjt.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:08 pm

52. Dashnorët e ëndrrës

Na zuri gjumi mbi retë,

duke pritur të hapet qielli,

Dritaret e tij të mbyllura me ëndërr…

Vallë ëndrra mbaroi?

Sot u përkula e zbathur,

po eci mbi rrugën plot me gurë,

të shkatërruar të vështirësisë.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:08 pm

53. Dhe të tëra këto “pse” dhe “si”

Çfarë dhimbje!

Çfarë shkatërrime!

O njerëzi e vuajtur!

U mbush vendi ynë

me kockë të vdekurish.

Ku është dhimbja e Perëndive?

Pse na mbuluan me pluhura të harresës?

Ku vajti princ gëzimi,

në cilët pallate të largëta?

Si u zvarritëm në vijat e vogla të dhimbjes?

Cila rrymë në rrjedhën e zbritjes së saj

zbardhësinë do të shpërndajë?

Dhe të gjitha këto pse?

Dhe si?

Vdiq pranvera!

Ra pa shpirt nga kosori i egër i vjeshtës…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:09 pm

54. Pikëpjekja e mprehtë

Kaq dashuri të etura

shtrijnë duart e tyre

në mes të shiut,

të shuajnë etjen

dhe brengën e saj.

Të padrejtit “pse”-ja shekullore.

*
Edhe sot gëlltit
pikëpjekje e mprehtë…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:09 pm

Edhe sot gëlltit

pikëpjekje e mprehtë…

Pyetje…

“Këndoj” këngët e hidhura!

Duke mos pyetur,

të gjithë pyesin vetveten…

“Ç’u bë? Si u bë? Pse u bë?

Si u bë e mundur që të bëhet?”

E shikoni…prezente

plagën e plagosur

dhe pyetja juaj po vdes…

Përgjigja nuk dëgjohet

edhe nuk merret vesh…

Yjet mbeten në vendin e tyre…

55. Paranteza e ëndrrës

Më dënove me mungesën e tyre

dhe helmin e piva me shumicë.

Por, zogjtë, mësoje si durojnë në dimër.

Shqepa atë që kam pleksur

me perin e hidhërimit

dhe stisa një vjershë

me lapsin e gazmendit.

Mbajta vetëm parantezën e ëndrrës,
ta hap herë pas herë,
ja më kujtohet…
Çfarë ëndërr ishte ajo?
Dhe çfarë magji!
Çfarë zogj të Parajsës fluturuan
në mes të zemrës!
Zëra…
Këngë e yjeve të një nate të shenjtë…
O Perëndesha ime!
(O Zoti im!)
Pse mbaruan kaq në mënyrë të prerë
të gjitha këto?!

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:09 pm

56. Zjarr

Ekuilibrohesh në brendësinë time
me syrin e fshehtë të shpirtit tim të pastër.
Çfarë ekuilibri!
Ngrohje me ëmbëlsi çdo kënd…
Dhe mësoje hidhërimin e shkatërrimit
dhe shkatërrimin e hidhërimit.
E shikon…
Ti e di dhe të dyja.
E di mirë dritën,
siç di dhe errësirën.
Të kërkova tërë dritën tënde
të më tregosh dhe e bëre.
E tregove plotësisht…
Por…ja e tepërove…,
më fale kaq rreze drite…,
harxhove pa kriter
dhe unë me lotët si lumë
tërë freskinë e shpirtit tim
dhe mbete vetëm zjarr.
Ekuilibri zjarr - freski u lëkund thellë…
edhe më dogje…
Më dogje, o zjarr,
thua deshe të më fitoje…
Bën për mua diçka tani…
Vendosmë brenda në vetminë tënde.
Nuk shikon, zbulon rreth e rrotull meje,
dhimbje vazhdon… ;
kanë ikur lëngje nga shpirti.
Dërgomë dy nga lotët e saj,
vesë mes vetmisë sime të tmerrshme…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:10 pm

57. Dielli im

Rri sonte në tokë,

mos ik.

Gëlltite nxehjen.

Zhduke tërë armiqësinë.

Trego madhështinë tënde

që të pastrohen të gjitha

në përkëdheljen tënde,

të thahen lumenjtë e mërzitjes.

Të marrin zjarr shkrepat…

Mjerë…

Vajti deri në mbytje urrejtja.

Kryengritësit vrapojnë si zvarranikët gjigandë.

Falju atyre dritën tënde të artë.

Të gjithë zbulimet…

Nxirre në pah të vërtetën…

E kërkoj, nxirre në shesh…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:10 pm

58. Pyetja

“Këndoj” këngët e hidhura!
Duke mos pyetur,
të gjithë pyesin vetveten…
“Ç’u bë?
Si u bë?
Pse u bë?
Si u bë e mundur që të bëhet?”
E shikoni…
prezente plagën e plagosur
dhe pyetja juaj po vdes…
Përgjigja nuk dëgjohet
edhe nuk merret vesh…
Yjet mbeten në vendin e tyre…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:10 pm

59. Mendohem në prag agimi

Natë…

Ora që bëhet natë

dhe frymëmarrja e luleve

pëshpërisin përralla në veshët e fëmijëve,

në kohën që Hëna hap veshët

dhe dëgjon sipër tyre

duke ulur kokën e artë…

Në këtë çast më vjen të këndoj.

Të mbush botën me këngë dhe me lot.

Të arrijmë deri te jastëku i tyre,

Notat të derdhen në dhomëzat e tyre

dhe të pleksen me ëndrrat e tyre,

të pleksen me erën e artë të gojës,

të ndiejnë prehjen nga shpirti im,

nënën e lotëve të mi,

harmoninë e vargjeve të mia…

Shpirtin tim, që dridhet nga ritmi i këngës

që shpërthen nga forca e fjalëve…

Të fjalëve të mia!

Bombave të mia!

Armët e mia që nuk prodhohen me dorë…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:11 pm

60. Pesë dashuritë e mia…

Pesë pagjumësitë e mia,
brenda një nate,
sipër në manastirin e Shën Ilisë.
Fëmijët e mi… pesë…,
ju me baballarët tuaj.

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:11 pm

61. Bravo ti!

Bravo, ti më kundërshtove

në bërjen e kësaj pune

dhe nuk u gjunjëzove…

U trëmbe mos plagosesh?

A mos trupi yt (dhe ti)

do të mbetej i papërkulur

nga dhimbja.

Të vështrova në kohë.

U trëmba për një moment,

mos t’i përkuleshe.

Dhe të gjitha

do të mbaronin përgjithmonë…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:11 pm

62. I falënderoj

Më parë më kishin zili,…

më mirë që më kishin zili.

Mandej… unë u lutesha…

Të shohin, të ndiejnë dhimbjen,
dhimbjen e së vërtetës.
Ishte e nevojshme një ndjeshmëri
nga një prekje ndryshe që të shpëtoj.

Lumturisht që e kisha këtë ndjeshmëri… Faleminderit stërgjyshërve të mi

për trashëgiminë!

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:12 pm

63. Shihmëni…

U mbusha me shenja,
kudo shenja pa shpirt,
tregojnë qenien time
ose barbarizmin e mosnjohjes?
*Edhe ngelën të tëra prapa…
gëzimi….
Të lëkundet në erë,
ngatërrova këmbët në hidhërimin…
Ja… copëtohet,
duke bërë harresën në të kërcyer.
Nuk ekziston.
Humbi drita e pastër e ditës…
*
Kujtimet hi bojë violete!
Tregojnë qenien e zjarrit të dikurshëm…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:12 pm

64.

Për kthimin e atij
që nuk i jepet e drejta
lulëzuan shtizat si portokallet…
u ngarkuan me lule!
Të tradhëtuarit revoltohen…
Buzëqeshje dhe lutje,
fluturon shpresa.
Fitorja është larg
e mbuluar me erë dhe pluhur…
Ecin me armët e tyre të bëra me dorë,
në kundërshtim me ndjenjën e vetvetes,
në kryeneçësi që nuk vlerëson.
I tregon rrugën një ylli,
ylli i poezisë.
Nxjerrin gjoksin e tyre.
Shigjetat e ligjshmërisë shtrëmbërohen.
Përqafojnë fitoren,
shpërndajnë pluhurin.
Dëgjohet fishkëllima e trenit…
I qetë treni i liruar…
Po kthehen ata
që s’u kanë dhënë të drejtën…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:12 pm

65. *

Në një monopat të zbrazët, i humbur

brenda vetvetes tënde po vesh ende

stoli -uniformë të Perandorit

dhe frikacakët të ndjekin të menduar

edhe ata bosh janë, mes harresës përqafuar…

*

Pagova “mësim” dhe “fat”.

Mbaruan të gjitha…

Gjer këtu…

Tjetër gjë nuk dua të kujtohem…

Të gjithë u ndryshuan.

Mësova të neveris,

të neveris dinakët, hundpërpjetët,

burracakët, të pangopurit…

Titulli: Re: "Pikturoj në det të bardhë" Sun Aug 23, 2009 10:13 pm

66. Një kërkesë e drejtë

Ulëras nga dhimbja!

Keni frikë të më prekni…

Shikoni plagët dhe frikësoheni.

Një lypësi u kërkova heshtazi,

një kërkesë e drejtë….

Dua të kapërcej këtë mur,

të takoj ata që humbën para meje.
Vetë jetën time
që sapo kisha zbuluar
dhe u humb prapa murit.
Mur dhe moskokëçarësi e ashpër,
as edhe një gotë mirësi mbi tavolinë.
Ku është frymëmarrja jote, o botë,
të hedh gur në mur?
Të kërkoj, o botë, të kërkoj heshtazi…
Një lypësi… Një kërkesë e drejtë.

» Shqipèrija zotuse e "arit tè bardhè"
» Farida Zmijani "PIKTUROJ NË QIELL" (I paint in the sky)
» "UDHËT E KOMBIT" LZHK, Drejtor MAREGLEN KOÇIU
» “MËSHTEKNA E BARDHË” NË ALFABET SHKRONJASH A-ZH poemth
» Plani 6 pikesh, vazhdimesi e projekteve anti-shqiptare