Prelud poetik nga poeti Kristaq Th. Gushi

NJËHERË DASHUROHETË



Njěherě dashurova, s’e njěherě vdesě,

Tjetěr herě, s’do tě dashurohem,

Dashuria, do t’mě ngelet shpresě.

Gjithmoně e pěrjetěshme, kjo besě.



Tjetěr dashuri, nuk mě duhet,

Mes dritěs, e besnikrisě, jetoj.

Uně kurrě, s’do tě dashurohem,

I dashuruar, jam edhe sot.



Pěr mua, s’do ketě nesěr,

As sot dhe as pasnesěr.

Besnik i njě dashuri ngelm.

S’e jam rritur, brenda dashurisě.



S’do mě vdesě, ěshtě shpresě,

Valě deti, ěndrrimtare e věrtetě.

Běni si mua, dashuroni njěherě,

Uně s’kam, pěr ta ndruar.



Kětě dashuri, e kam ěnděrruar,

Duke fluturuar, e tokěn vrapuar.

Jetoj jetěn, orbit jam shěndrruar,

Mě tě mirěn, s’kam mohuar?!…



Teksti dhe Muzika: Kristaq Thoma Gushi.

POEZIA: MË 18 QERSHOR 2008 & ORA 08:55’,

MUZIKUAR: MË 26 SHTATOR 2008 & ORA 15:05’.



Shẽnim: I lutem lexuesit tim edhe njẽ herẽ: Tẽ

mos muzikoj kẽto tekste qẽ po reklamoj kẽtu, sepse

i kam tẽ muzikuara vetẽ. Nẽse dikush ẽshtẽ i inte-

resuar pẽr tekst kẽnge, tẽ kontaktoj tek mobile im:

068 20 82 067 ose E-Mail Vargu_poetik@hotmaiil.com



Postuar nga Kristaq Th.Gushi, mẽ 18.01.2009 – 21:50’.

PORTRETI YT



Ti je dritẽ je frymẽmarrja,

Ti do tẽ ngelesh jeta ime,

Ti mẽ ke hyrẽ nẽ zemẽr,

Nẽ shprtin time, ke streh.



Ti ngelesh e vetmja puthje,

Nẽ mẽndjen time, je fiksim.

Unẽ jam i çmẽndur pas teje,

Se zgjodhe streh, syrin tim.



Shpirti im ka jetẽ, i lumtur,

Portret yt ẽshtẽ i gdhẽndur.

Nẽ maj shaptesh rri, si nur,

Mes fusha me lule, sa bukur.



MẼ 6 JANAR 2009 = ORA 03:25’.



Postuar nga Kristaq Th. Gushi, 20.1.09 = 22:05'.

NUK DO TẼ ZGJOHEM KURRË



Më shikon dhe nuk po më afroheshë, as pẽr gẽzime, as

për ndrim vitesh, as tani nuk po më uronë. Nuk mendon që

unẽ jam i vetëm, në këtë errësirë, asgjë nuk po egziston sot.

Unẽ i ziu njeri, as nuk po flë, as nuk rri zgjuar, nuk di ku jam, në ferr, a nẽ parajsë?!

Se unẽ vuaj dhe po qajë vetmin tonẽ, s’e ti më kujton dhe më rri shumẽ larg.

Dje mbi lëndinë, nuk isha i vetëm, me ty qeshja, me ty kuror lulesh ndanim, kujtohu njẽherẽ tẽ vetẽme, nuk ka kaluar shumẽ, dje, tamam dje. Kthehu nẽ kohẽ dhe reflekto?

Sot një cop letër gjeta në shesh, me njẽherẽ e lexova, e me lotët dhimbje shkruaj, që jam vetẽm. S’e kur dal nga ëndrra, errësira më vjen, mẽ rrẽmben nga lumturia e djeshme.

Sa çudi sot, Ti, Ti, vetẽm Ti, më urren, dhe vetẽm Ti, mẽ kujton si një njeri tẽ mirẽ.

PO PSE KY NDRYSHIM NGA TY?

S”e kur hapë dhe mbyllë sytë, dy kohë mẽ shẽndrohen,

me dhe pa ty, o njeri.

Po tẽ lë këto rresha kujtimesh, me një urim shpirti: “FOLI PENDIMIT TẼND, QẼ TẼ MOS JETOJMẼ VETMIN, QẼ UNẼ E PẼRJETOJ, TMERRISHT KEQ”.

Tani po troket minuta e fundit. Timja dhe e vitit 2007. Çdo gjẽ po ikẽn, unẽ lamtumirë nuk dua t’i them, s’e i dua ndrimet e viteve. Unẽ rritem, unẽ maturohem, mezi e pres 2008.

Por jo gjallẽ dhe pa ty, nẽ ẽndrra, sa bukur do tẽ jetojmẽ.

Sa çudi, të mẽ urosh nẽ ẽndẽrr dhe tẽ mos mẽ vishë Ti!

Oh, zemra s’më punon, s’e ndiej rritin e saj. Po pyes botẽn mbarẽ: Pse çdo gjẽ duhet tẽ vdesi sot???

Unẽ kur mbyllë sytë, s’mẽ besohet, jeta ime më bëhet tjetër, JETẼ...

Je ti aty, Ti, qẽ me jepje jetẽ, unẽ, oksigjeni...

Por vetmia s’mẽ ndahet dhe vetẽm, sa herë e kam

përsëritur, qẽ kur ke iku larg, Sa mijẽra dhe miljona herẽ. Me

mua është mërzitur kjo fjale qẽ kurrẽ s’duhej ta pẽrsẽritja.

“Lamtumirẽ”, në ketë ditẽ, ditë fund viti, as nẽ jetẽ nuk

do tẽ ta them kurrẽ.

Po mbyllë syte dhe gjithçka që kam, po i marrë me

vete, në atẽ ëndrrën e madhe dhe tẽrẽ 2008, unẽ nuk zgjohem

kurrë, kurrë. kurrë kurrë, kurrë. kurrë kurrë, kurrë. Kurrë...



NGA KRISTAQ TH.GUSHI,

MË 31 DHJETOR 2007 = ORA 15:25’.

POSTUAR ME 21 JANAR 2009 = Ora 03:50’.

E URREJ ...



Fjalët po zverdhen, e po thërmohen,

Fjala s’po qesh, veç po zëmërohet.

Fjalët, fjalët përpëliten dhe vuajnë shumë,

Fjala, si një pranver e shuhar.



E dëgjova atë zhurmë atë zhurmë,

Në një natë të qetë vjeshte.

Aq sa drita e lumturisë sonë,

U shuha, të mos ndezej kurrë.



Atë natë, u ngritë nga shtrati:

“Do vete të mbush, pak ujë”.

Pritja, nuk më kishte të sosur,

Sa më hipi etja, për ujë.



Dola dhe vetë, në atë rrugë,

Çfarë nuk pashë, ç’më panë sytë.

Nuk i fola fare me gojë,

Ajo puthej, qentë zieshin në rrugë.



M’u shtua etja dhe inati më shumë,

Vajzën që desha, e urreva në kulmë.

Unë nuk e vrava, as me gur,

Atë të pabesën që puthej në rrugë...



MË 27 KORRIK 2005 & ORA 08:30’,

Postuar nga Kristaq Thoma Gushi

Mẽ 22/1/2009 & Ora 03:05’.

“ DITAR POETIK “



Sa larg dhe afër të kam,

Si për herë duart zgjas.

Me njërën ty të përkëdhel,

Tjetra ngelet e ngrirë dhe larg.



Oh, i ziu ç’shoh e po dëgjojë,

Sot kam ngelur i pa fjalë!

Dikur kisha, dritë, diell, zjarr,

Edhe dita qanë, errësira e paparë.



Sot nuk hapë dot sytë,

Në ëndërr rri vetëm me ty.

Çudi, zgjuar më bëhesh hi,

Meteori më shuhet në sy.



Nuk e kam lumturinë që kisha,

Jam i vebër pa ty pranë.

Ike, ti më mbaje gjallë.

Nuk di sa larg o vajzë?!



Kur sytë dua të hapë,

Streh më ke lënë errësirën.

Nuk ka diell, yjet i kam larg.

O hënë vetëm ne ëndërr të kam.



Udhëtoj në ëndërr dhe jashtë saj.

Bota është dy, është e ndarë.

Në nje anë ngelet lumturia ime,

Pabesin dhe tradhëtin e kam përballë.

MË 7 DHJETOR 2006 – ORA 11:55’

“ VAJZA MË HAPI SYTË “



O Zot i madh, plot me dritë,

Ti më rringjalle, vajza më hapi sytë.

Nuk do vdes, do jetoj përjetësitë,

Çdo sekond, orë, minut, marr adrelin…





Plot me afshë, e putha dashurinë,

Pa u mërzitur si çdo ditë,

Është e gjatë sa një selvi,

Sy, buzë, gjoks, janë një mrekulli.





Buzët mbi gjoks, ushqjnë shpirtin tim,

Adrelin është në buzët e mi.

Është ushqimi im, më i mirë,

Burim i jetës, buza e karafilt.





Lotët që derdh nga lumtria im,

Bëhen katarakt mbi trupin lakuriq.

Notoj me duar dhe shiprt pandërprer,

E gjithë tretet, mbi trupin tim.





Si një lule në kopshtinë e madhë

Si dielli që ndritë e ngrohë gjithësinë.

Si lumturia që ushqen dashurinë,

Brenda shpirtit më rritesh ti.





MË 14 JANAR 2007 = ORA 10:45’.





[b]Postuar nga Kristaq Th. Gushi

Mẽ oren 03:40’. Te dt. 22 Janar 2009

[/b]

DIFEKTI IM



Difekti im,

Ngelet i madhe.

Ẽshtẽ dhe ngelet,

Qẽ di shumẽ tẽ fal.

Sepse unẽ nuk di,

As tẽ mbaj inat.

Sepse unẽ nuk di,

As tẽ hakmerem.

Nuk di tẽ shtirem,

As nuk di tẽ gẽnjej.

Ky ẽshtẽ difekti im.

Sepse unẽ dua,

Tẽ ngelem njeri…



MẼ 20 JANAR 2009 = ORA 17:35’.

Postuar nga kristaq Th. Gushi

Me 23 Janar 2009 = ora 00:10'.

TI S’PO GJENE PAQE



Ti meriton njẽ paqe,

Shpirti s’po ta gjenẽ.

Ti je lidhur me zemrẽn,

Qẽ po tẽ drejton keq.



E pẽrsẽrisẽ, po ta them:

“Shpirti yt, kẽrkon paqe”.

Unẽ s’tẽ kam asnjẽ faj ty,

Ti sot mẽ ke lẽnẽ larg,larg.



Shpirti yt, e dẽshiron paqen,

Paqe s’po gjenẽ, s’tẽ ka pranẽ.

Nuk di ku kam gabuar me ty,

Qẽ repektin, po ma kthen keq.



Mẽ mirẽ vritmẽ, se kjo largesi,

Thuam pse kam ngelur vetẽm?

A e di qe njeriu s’jeton pa sy,

Pse s’duhet sot, tẽ rrim te dy?



MẼ 23 JANAR 2009 = ORA 00:55’.

Krijuar dhe postuar tani

Nga Kristaq Th. Gushi

Ke shume krijime te mira Kristaq Th. Gushi, uroje edhe shume tjera te krijosh ne te ardhmen. Sukses!

Ky tekst ẽshtẽ, njẽ ndẽrẽ 169 tekstet e mia te muzikuara.



MOS RRI LARG



Me ty, dua të jetojë,

Je jeta ime, o Zot.

Me ty, dua të fluturojë,

Je drita, që shoh sot.



Shumë të lutem, lutet shpirti,

Mos më nděshko prapë sytë.

Kurrë jetën tonë të bukur.

Mos e bëjë të vuajë.



Unë kam qënë i plagosur,

Unë kam qënë i vrarë.

O ëndërr ime e përjetëshme,

Vetëm ti, më mbanë ngjallë.



Me ty, dua të qesh,

Me ty, dua të vrapojë.

Me ty, jam i dashuruar,

Kurrë, s’do bëjë të huaj.



Nuk të dua në imazh,

Ty të dua më pranë.

Ti, nuk je një Satana,

Mos ik, mos rri larg…



Teksti dhe Muzika: Kristaq Thoma Gushi.

POEZIA: MË 29 JANAR 2007 & ORA 23:55’,

MUZIKUAR: MË 21 PRIIL 2007 & ORA 20:45’.



POSTUAR MẼ 24 JANAR 2009 = ORA 10:45’.

M J E R I M …



Unẽ fal miqesi e respekt.

Anjẽherẽ nuk dihem mirẽ,

Kur harres, ti njeri me jep.

Rasti i fundit mẽ ngeli peng.



Prapẽ, s’do ta quhaja mjerim,

Sepse ti, je shumẽ inteligjent.

Po nuk di pse vesi i momentit,

Nẽ brẽndẽsi gelet njẽ mjerim.



Harresa ẽshtẽ mẽ shumẽ

S’e njẽ mjerim i keq pẽr mua.

S’do tẽ doja ta pranoj rastin,

Nẽse nuk do ta perjetoja vetẽ.



Me vjen keq qẽ e pranojẽ sot:

Kẽtẽ, si njẽ realitet tẽ hidhur.

Mẽ dhẽmbẽ shumẽ kjo plagẽ,

S’di nẽ ka ilac tẽ shẽrohem vetẽ…



MẼ 25 JANAR 2009 = ORA 00:35’.

Postuar nga Ktistaq Th. Gushi = 25Janar 2009 = Ora 01:00’.

LE TẼ NGELEMI MIQ



Unẽ jam nẽn lẽkurẽn time

Dhe lekura ẽshtẽ mbi mua.

Ndẽrsa njẽ moment tẽ vetẽm,

Do te doja te isha mẽ ndryshe.



Pse jo edhe siç je edhe ti sot.

Ta provoj se mos ke te drejt ti

Dhe unẽ sot po mẽrzitem kotẽ.

Ke ikur larg, e mẽ ke lẽnẽ pa Zot.



Do te doja te isha ndryshe, siç jam,

Jo me kẽtẽ zẽ melakolik, mes lotẽve.

Sa do tẽ doja t’i ktheja ato bukuritẽ.

Prapẽ, do tẽ ngelem nẽn lẽkuren time.



Ne mbyllje do te doja te isha ky qẽ jam,

Le tẽ vuaj shpirti im e yt, le tẽ qajẽ.

Bẽhu magjistare, ndrysho kẽtẽ botẽ,

Unẽ dhe ti, le tẽ ngelemi tẽ paktẽn miq.



MẼ 25 JANAR 2009 = ORA 01:55’.



Kristaq Th. Gushi

Mostuar mẽ 25 Janar 2009 = Ora 01:58’.

“ KU TA MBËSHTES KOKËN “



Ku je strehuar ti, ku je,

Ku ta mběshtes kokěn, tě měndoj?

S’po tě gjejě sot, kam mbetur vetěm,

Ku tě vete, rrugěn se shikoj?



Thuam ti: ku ta kěrkoj dritěn,

Kam frikě, a do ta gjejě?

Thuam ku: “Ně tokě a qiell”?

Se largě syve, kurrě s’ka jetě.



Toka po mě tundet něn kěmbě

Edhe deti dridhet, kur s’tě shikon?

S’di, kam a s’kam njě shpres,

Mes vetmisě, qě kurrě se besoja.



Plagě ěshtě jeta, plagě ně shpirt,

Mes shiut dhe mes rrebeshi lot.

Sot pa ty, uně edhe lumturia,

S’di ku rri, pěrhumbem ně vetmi.



Errěsirěn se dua, do tě vdesě,

Largohe tě keqen, qě na vret.

Kthehu tek uně, mos mě lěr,

Hiqmi loti nga sytě, e dua jetěn…

“ BUZËT TONA … “



Sa mbylla sytë përmbi jastëk,

Me ty, në ëndërr rashë.

Të ulur mbi lëndinën e lulëzuar,

Buzët tona, luleshtrydhet shijuan.



Por ëndrra nuk zgjati shumë,

Sytë u hapën nga pagjumësia.

Prezent, errësira dhe vetmia,

Pa ty, prapë dhe ky agim.



Nga sirtari nxora kujtimet,

Mbi shtrat i hapa përsëri.

Folëm gjatë, zgjuar tjetër njeri,

Ditët dhe netët, i kaloj pa ty.



Kujtimet u lodhen, ranë për gjumë,

Mua lotët, përsëri m’u bënë lumë.

Në cep të shtratit u strehova unẽ,

Sytë i mbylla, për të mos parë kurrẽ…



MË 2 MARS 2007 = ORA 23:50’.



Postuar nga Kristaq Th.Gushi

Mẽ 25 Janar 09 = Ora 02:15’.

Mẽ lejoni tẽ dashur lexues tẽ faqes sime poetike, tẽ kẽpus nga kopẽshti i respektit tim, lulet mẽ tẽ bukura tẽ mirẽnjohje pẽr ju dhe me dashamirẽsi njẽrẽzor, t’jua dhuroj me

me zemer.

Respekt pẽr tẽ gjithẽ dhe shumẽ fml

Nga kristaq Th. Gushi

“ DASHUROJ VETËM NJË HERË “



Dua të bëhem një gur i rënd,

Si mermeri përmbi varë.

As në ëndrra, të mos ju mbajë,

Sytë t’i mbyllë, për të mos parë.



Por kurrë s’do kem në krah,

Një tjetër vajzë të gjatë.

Ty të dashurva, me ty do vdesë,

Por i vetëm, lumturi nuk ka.



Dua të bëhem i keq, mastrues,

Të rri larg, si ti moj vajzë.

Por unë dashuroj vetëm një herë

Dhe dashurinë asnjëherë se vrasë.



Dua të mos qajë, si po qajë,

Dua të kem ty, përsëri pranë.

Një jetë kemi, jeta s’është e gjatë,

Nemi buzët, të miat kanë zjarr...



MË 12 PRILL 2007 = ORA 10:40’.

Postuar mẽ 25/1/09=ora 03;00’.

Nga kristaq Th. Gushi 0682082067

SA TË DUA O ZOT



Asnjẽherẽ nuk të dua ty:



Një meteor ẽndrrash e kujtimesh,

As në imazh nuk dua të më qëndrosh.

Gjallë, e zgjuar, unẽ dua të të shoh,

Ty të dua përherë, një yll ndryçuesh.





SINQERITETI IM



Unë eci i sigurt nẽ kẽtẽ jetẽ,

Unẽ eci mbi sinqeritetin e kohës.

Unẽ eci me ngrohtësin e diellit,

Qẽ ushqehet dhe jeto shumẽ kohë.



Tek prehëri i hënës syshkruar,

Sinqeriteti i shpirtit tim tẽ madhẽ,

Do të mbështesë vështrimin e tij.

Sinqeriteti, është vyrtit në shpirt.



Sinqeriteti. Mua më rritet në sy,

Bashkë me respektin, kanë jetë.

Unë e manaxhoi mire sinqeritetin,

Për të qënë gjithmonẽ njẽ njeri.



Postuar nga Kristaq Th.Gushi,

Mẽ 26 Janar 2009 = Ora 21:00’.

SI, O VAJZË ?!



Ti, o e dashur,

A nuk më sheh?

Unë jam thellë tek ty,

Brënda qënies tënde.



Në frymëmarrje,

Në shikim.

Në shëtitje,

Mbi lëndinë.



Si, o vajzë nuk më sheh?

Dashurinë, si s’po e gjen?

Në rrahjet e zemrës sate,

Impulset e mia, s’i ndjen?

Postuar nga Kristaq Th.Gushi,

Mẽ 26 Janar 2009 = Ora 21:05’.

ZGJODHE DASHURINË



Unë i dituri

Dhe zemergjeri,

Unë i pakursueri,

Dhurova pak lumturi.



Yjet i mbusha,

Me inteligjencë,

Retë i lashë të qeta,

Qiellin e hapa krejt.



Dje, kur shkreptiu ajo vetëtima

Dhe shiu u derdh mbi tokẽ rrebesh,

Vetẽm tii m’u strtehove në shpirt,

S’hape çadrën, zgjodhe dashurinë time...



SA E BRISHT



E perjetëshmja lumturi,

Kur të njoha ty,

Ajo ishte e brishtë,

Ishte naive në dashuri.

E përkëdhelja në shi.

Nga puthjet e zjarrta,

Merrja shumë dashuri.

“E pavdekshme mendoja,

- Do të ngeleshe ti.

Por dashuria u nda nẽ dy.

E brishta dhe naivja ime,

Sa dëshpërim më la sot.

Unë që e puthja, e në shi,

Sot derdhë, lot në vetmi.

Sa yje ndriçues, e hẽnẽ,

Unẽ nuk po shikoj!

Përse sot, piẽrisht ti,

E torturonë dashurinë tone?



Postuar nga Kristaq Th.Gushi,

Mẽ 25 Janar 2009 = Ora 21:10’.

NUK TẼ LARGOJ NGA SYTẼ



Mbesẽ ANJEZẼS



S’tẽ largo nga sytẽ, pranẽ do tẽ mbajẽ,

Kurrẽ s’do vdesẽ, pavndẽksi po marr.

Unẽ nuk kam dimẽr, unẽ jetoj veç behar,

S’i pẽr çdo ditẽ, e natẽ dhe nẽ pẽrjetẽsi.



Sa lule e bukur je, çfarẽ zambaku ngelesh,

Ti je karafil me herẽ dhe lulẽja ime jargavan.

Mẽ ka ikur errẽsira, ti mẽ ngelesh dritẽ gjatẽ,

Oh, çfarẽ kohẽ tẽ bukur kam, lumturi e paparẽ.



Si ikin 3 vjet, o bilbil me rritesh, o zẽ i rradhẽ?

Pyllin e shpirtit, ma gjelberon nẽ pambarrim,

Kurrẽ s’do tẽ tẽ humbas ty, je ẽngjẽll i gjallẽ.

Ti qẽ mẽ rri s’i xhevairẽ nẽ sy, lumturi tẽ kam.



Ti m’i zbukuron pranverat, mẽ mban tẽ gjalle,

Unẽ tẽ shikoj gjithmonẽ nẽ tokẽ dhe qillin lart.

Ti je Diell, ti je Hẽna, je yjet dhe orbit i madhe.

Me ty o ẽnderr e bukur, me ty kẽndoj bashkẽ.



Edhe sot qẽ shkruaj muzike dhe poezi tẽ gjatẽ,

Me ty kẽndoj, me ty o mbesẽ qẽ mẽ rritesh nẽ sy.

Nẽ kẽtẽ 20 vjetor me shampanja po e ngrẽ dollinẽ:

“Gezuar o diell, gẽzuar dhe pẽr ty uroj: Pẽrjetẽsi”.



ME 4 MAJ 2007 = ORA 11:30’.



Postuar mẽ 26 Janar 2009 = Ora 03:55’.

Nga Kristaq Th. Gushi – Gjirokaster.

Syrit plot me shpresẽ



Sot, unẽ do bẽhem loti i gẽzimit

Loti im, do rrjedhe vetẽm pẽr ty.

E me bojẽn e shpirtit tim tẽ mirẽ,

Unẽ do shkruaj fjalẽt e arta pẽr ty:



Se tẽ kam xhanẽ, e tẽ dua shumẽ,

Respektin, mbi ty do derdhet lumẽ.

S’e je e bukur, e zguar, inteligjente,

Shumẽ gẽzuar, e 100-vjeç nga mua.



Syrinẽ e bukur, unẽ s’dua tẽ tẽ vuaj,

Syrinẽ filxhanẽ, qẽ po rri pẽrballẽ mua.

Aty ku shpresa jote, kurrẽ s’do vdesẽ,

S’e ti ke vlera, ngelesh nẽna e vertetẽ,



Me tre yjet, e tre ẽngjejtẽ qẽ tẽ japin jetẽ.

Ai babai i shkret, tẽ ishte, tẽ qeshte vetẽ,

Me ty qẽ te kishte vajzẽ, shoqe tẽ vẽrtetẽ.

E di kẽtẽ, nga skicat qẽ shkruanẽ pẽr tẽ.



Dhe unẽ vargje tẽ dhuroj, si tort po t’i dergoj ty.

Aty ẽshtẽ shpirti im, qẽ nuk po ndal vargezimim.

Edhe 100-vjec, miljona u befshẽ - URIMI PẼR TY,

O ti njeri, ti hẽnẽ, o ti yll qẽ po ndriçon gjithẽsinẽ.



MẼ 26 JANAR 2009 = ORA 00:15’.

Poestuar me 27.1.09 = Ora 13:35'.

Nga Kristaq Th, Gushi

DO NGELEM PREFEKT



Unẽ nuk kam qẽnẽ prefekt

Ti mẽ bẽre tẽ tillẽ nẽ jetẽ.

S’kam qẽnẽ i keq, nuk jam,

Me largẽsinẽ, po mẽ vrarẽ.



Unẽ e kam patur afẽr dritẽn,

Por ti ma ushqeve syrin tim.

Me qeshjen, me atẽ bukurinẽ,

Por me sjedhjen, ndryshe sot.



Po mẽ bẽnẽ shumẽ tẽ dyshoj,

Pẽrse ky ndryshim sot, tek ty?

S’mẽ bẽsohet qẽ ti je bẽrẽ dy,

S’dua ta pranoj, dyshim pẽr ty.



Sa çuditem sot, u zgjaova pa ty,

Sa e çuditẽshme me ty o njeri.

Po çuditem se agimin e prita vetẽ,

E si mundem unẽ sot ta kapẽrdẽ?



Kẽtẽ ndryshim, tek sytẽ e mi?

Sa mẽ mungn ti, sa larg mẽ rri,

S’do ta besoja asnjẽherẽ tjetẽr,

Po tẽ ma kishe thẽnẽ edhe ti, ti.



E rritheksoj: S’kam qẽnẽ prefekt,

Por kurrẽ nuk kam qẽnẽ unẽ, dy,

Por nga sot dhe njẽ jetẽ tẽ tẽrẽ,

Unẽ do tẽ ngelem prefekt, si njeri…



MẼ 27 JANAR 2009 = ORA 01:35’.



Postuar nga Kristaq Th. Gushi

Me 27 Janar 2009 = Ora15:50'.

FAJË I PËRSËRITUR



E di mirë, që më do edhe ti, e di,

Që më doni shumë dhe pa interes.

Por sot më mungoni, s’ju kam pranë,

Kur të vdesë, lule mos më vendosni.



Unë dua respekt, e dua kur jam i gjallë,

Nuk dua lot dhe lule mbi varrë tim nesẽr.

Ndryshe do ngrihem nga poshtë mermerit

Dhe si fantazëma e keq, do t’ju rri nga pas.



Ju do të vdisni nga pendimi i fajit tẽ sot,

Dhe kurrẽ s’do të jetoni, si mua në parajsë.

Pendesa e vonuar, do t’ju dënoj me fajë

Dhe burgu tuaj, nuk do jetë në qiellin lartë.



Jeta është ndarë, në tokë dhe nẽ parajsë,

Ne lindim mbi lule, e rritemi nẽ det e diell.

Kur fal respekt dhe mirënjoje, jeton gjatë,

Si njeri i tillë, pavdeksia të mbanë në krah.



Por në jetën e gjatë, jetẽn frymore, ka dhe

Aksidente, gabime, por s’duhet lẽnẽ dhe fajë.

S’e kur falesh dhe pendohesh, njeri qëndron.

Ndërsa njẽ faji i përsëritur, në ferr të strehon...



MË 8 NËNTOR 2007 = ORA 12:35’.



Postuar me 27 Janar 2009 = Ora 23:55'.

Nga kristaq Th. Gushi

KURRË S’DO T’JU URREJ



Ma shoqëroh atë shpullë,

Me atë që më dhe dje,

Duke më bërë si vetja,

Që t’ju harroj njëherë.



Më jep force e ndarrjes,

Të mos t’ju kujtoj sot

Dhe t’ju lë, s’i më ke lë.

Në një harres inati.



Unë kurrẽ s’do t’ju urrej

Edhe pse sot më mungove.

Mungove bashkë më vesën,

Kur hapa sytë në mëngjes.



Mësom t’ju mbaj lagë syve,

S’e s’do t’ju heqë nga shpirti.

Sot dolan i vetmuar në rrugë,

E përshëndeta shumẽ njerëzë.



Edhe pse isha mërzitur nga ty,

nuk e dhashẽ veten ndj tyre.

Unẽ e kujtova shpullën tënde,

Por prapë, ty nuk do të urrej...



MË 7 JANAR 2008 = ORA 23:35’.



Postuar nga kristaq Th.Gushi

Mẽ 29 Janar 2009 = Ora 02:55’.

A MË NJEH TË TILLË ?



Mos prirt nga unẽ tẽ tẽ them: ”Lamtumirë”.

S’e unë kurrë ty, do të them: Je e keq.

Ti ke qẽnẽ drita që më ushqej syrin dje,

Ngelesh lumturia që më mungon vẽrtetẽ.



Po e quhaj edhe sot një gabim nga ty, ty,

Si ato gabimet e më parëshme edhe pse:

Shuplaka në faqen e kuqe, është akoma.

Sot po e quhaj një 5 minutësh njerëzor.



Po, e quhaj 5 minutësh, që sejcili e kalon.

Të lutem, mẽ mëso të harroj të djeshmen.

Atë që mendove dhe shkruajte pa pẽrtim.

Po tẽ fal, e suportoj atë në nuk suportohet.



Mësom mua të pafajëshmit që u ndëshkova

Dhe po dënohem me tẽ padrejt nga ty o njeri.

Unë të dua shumẽ, e do të dua përjetësishtë,

Por kurrë të lutem, mos mendo pẽr mua si dje.



Të lutem, nëse të ka mbetur pak respekt nẽ sy.

Nuk po kërkoj shpjegimin tẽnd, zgjidheni vetë ju.

Ulu e këmbëkryq aty dhe mendo vetem njẽherẽ,

Mbylli e sytë. e futu në labirinthet e mirësjedhjes.



Unë në emër të respekti, do ta harroj atẽ qẽ bẽre.

Harroje e ti, të mos vuaj, e të mos qajë, të qeshim.

Respkti të jetoj në sytë tanë, pse jo nẽ pẽrjeetẽsi,

S’e jem njẽ njeri i ndjeshëm, nuk nglem gur varri.



Në dhomën e mistereve, ku labirinthet e pendimit

Do të çojnë në rrugë të pashkelura, pyet aty edhe:

Mëso më shumë për mua. Pastaj mendou s’i di ti.

Unë të lë kohën e mundëshme që do dhe më folë.



Nëse emrin e dëgjoj, do kthej kokë, sy dhe shpirtin,

Dhe dy fjalë ti, do të dẽgjosh:“Kẽrkoj paqe e respekt.

S’e jeta ẽshtẽ e shkurtẽr, s’na pret, nuk na lẽ nẽ fajẽ,

Hekuri e gabimet, duan farketar tẽ vertetẽ nẽ jetẽ...



MË 8 JANAR 2008 = ORA 22:20’.



Postuar nga kristaq Th.Gushi

Mẽ 29 Janar 2009 = Ora 03:45’.