Prezantim talentesh te reja

51. Dashurisë së vjetër



Vitet shpejt
po kalojnë,


shpeshherë
unë të kujtoj,


Fati
që s’na bashkoi


ishte
rregjimi që shkoi.





Si
ne kishte dhe të tjerë

që nuk u bashkuan
dot,




Por,
nuk ngelëm të mjerë,


se
shtëpitë i kemi plot.

52. Njeriu i lig





Një grua, një
budallaqe,


burrin
seç e shante shumë,


asnjëherë
s’pranonte paqe,


me
vete fliste në gjumë.





Grindje
të kota
kërkonte,


turpin
me bukë e kish
ngrënë,


sepse
ashtu i shijonte,


ishte
e hidhur e jo nënë.

Myslimanët
nuk i donte,


se
vetë ishte e krishterë,


budallëqe
tregonte,


as
respekt dinte, as nder.





Burrin
mysliman e kishte,


punëtor
dhe nikoqir,


Por
ajo e zonja s’ishte


të
mbante një burrë të mirë.





Të
shumta janë çfarë ka bërë,


në
letra s’mund të shkruhen,


Është
një histori e tërë,


për
shumë vjet ato nuk shuhen.





Por
një ditë i pagoi,


burri
rrugën ia tregoi.


Tani
është egërsuar,


kurrë
s’ka për të mësuar.





Por
tani burri shpëtoi,


se
ajo ra nga kali…


Për këtë vjershë më ngacmoi,


shoqja e saj e ngushtë,
Vali.

53. Edhe po s’më pe në
ëndërr





Edhe po s’më
pe në ëndërr,


të
mos thuash të vërtetën,


veshur
me kostum si dhëndër,


edhe
unë pëlqej gënjeshtrën.





Gënjeshtrën
që është me kripë,


jo
atë që është bajate,


dua
të të shoh përditë,


moj e bukura sorkadhe!

54. Edhe kafja po
mbaron





Kemi shumë
që bisedojmë,


edhe
kafja po mbaron.


Them
që temën ta ndërrojmë,


se
dhe ora po kalon.





Shoqërinë
që ne kemi,


në
dashuri le ta kthejmë.


Familjen
tonë të kemi,


lumturinë
tonë ta gjejmë.

55. Pendimi





Tek një pemë
je mbështetur,


buzëqeshjen
e ke zhdukur.


Vallë
ç’të paska gjetur,


shoqja
ime shumë e bukur.





Pak
rëndë t’u përgjigja,


dhe
falje s’të kërkova.


Nuk
e di se ç’farë kisha,


por
më vonë u pendova.





Për
atë që unë të bëra,


e
“plotë” për mua falja.


Eja
bashkë të jetojmë,


të
fillojmë nga e para.

56.Dëshira





Simpatikë
jemi të dy,


se
natyra është e mirë.


Që
të isha unë me ty,


Oh,
sa do kisha dëshirë!





Të
krijojmë familjen tonë


edhe
prindërit t’i gëzojmë.


Të
jemi gjithmonë çift i ri,


të
tjerët të na kenë zili.

57. Disa burra nuk
kuptojnë





Isha dhe jam
një zonjë,


këtë
e ndiej dhe e di mirë.


Njerëzit
shumë gjëra thonë,


se
është botë fëlliqësirë.





Disa
burra nuk kuptojnë,


se
çfarë shoqe kanë në jetë.


Budallenjtë
i dëgjojnë,


se
nuk janë të mençur vetë.





Vitet
shpejt do të kalojnë,


koha vetë do ta
tregojë.


S’është
çudi ata të lidhen,


me
ato, që nuk mblidhen.

58.Shqipëria jetëgjatë…





E bukur
fjala demokrat,


e
dashur nga e gjithë njerëzia.


Ashtu
si kemi ditë dhe natë,


kudo
të jetë demokracia.





E
bukur fjala demokrat,


ashtu
siç janë vetë demokratët.


Shqipëria
është jetëgjatë,


do
të udhëhiqet nga të aftët.

59.Jetën e paç të gjatë!





Urim Vaçe Zelës





Vaçe Zela,
je e madhe,


më
e madhja mbi këtë tokë.


Ti
je racë shqiptare,


s’ta
kalon asnjë në botë!





Shqipëtarët
kur të dëgjojnë,


çdo
problem ata harrojnë.
Tani ti je Nder i Kombit,


por dhe gëzimi i çdo
robi.





“Në një arë, në një
lëndinë


janë dy vajza tek po
rrinë...”


Këngët
e tua dëgjojnë,


për
dashuri bisedojnë.





“Doli ylli që me natë,


shkrepi ditë e re…”


Jetën
e paç të gjatë!


Këtë
urim e bëjmë ne.

60. Dita e verës





Dita e verës
është traditë,


në
të bukurin Elbasan.


Por
ne e festojmë të gjithë,


bashkë
me të afërmit tanë.





Pleq
e plaka, burra e gra,


djem
e vajza marshallah,


e
festojnë dhe kanë lezet,


tundet
vendi si tërmet.





Djem
e vajza hedhin valle,


të
gjithë ngjajnë si sorkadhe.


Mbushur
vendi plot me lule,


tavolinat me
bollokume.

Në
çdo baçe, në çdo ballkon,


aromë
lulesh kundërmon,


Siç
janë lulet në Elbasan,


atë
pamje vajzat kanë.





Shqipëria sot gëzon,


bashkë
me ne ajo feston.


Ditë
vere, tundet vatani,


rroftë
e qoftë Elbasani!

61. Mirëmngjes, o
interes





Nga mëngjesi
në mëngjes,


mirëmëngjes
o interes,


me
ty në punë vemi,


pa
ty të gjallë nuk jemi.








Mirëmëngjes
o interes,


që
na njeh të gjithëve ne,


kontinentet
që të pestë,


nga
qielli gjer në përdhe.





Ti
nuk ke nevojë për ftesë,


ti
e sjell botën vërdallë.


Në
çdo tavolinë ke pjesë,


ti
je bërë trimi me pallë.

62. Urim


Kosovës





Kosovë, e mira Kosovë,


s’kam
ç’të bëj, veç të uroj.


Dëshirat,
ëndrrat e tua,


më
gëzojnë edhe mua.





Kosovë, bijë e trimërisë,


me
erën e Shqipërisë,


ditë
të mira po afrojnë,


se
punët mirë po shkojnë.





Bijtë
e tu, moj Kosovë,


ata
janë shëmbullorë.


Lavdinë
më lart do ta ngrenë,


Se
janë djem për atdhenë.

63. Vendos dhe zgjidh
një





Bukuroshe,
sa vlen ti,


nuk
vlen një botë e tërë.


Me ty rashë në
dashuri,


nuk e di çfarë më ke
bërë.





Trupi
yt si selvi,


syri
yt sterrë i zi.


Si të mos e
kesh zili


një
bukuroshe si ty!





Shumë
djem po mundohen,


që
me ty të fejohen.


Ne
nuk presim më,


Vendos
dhe zgjidh një.





Ti
e lumtur do të jetosh,


dhe
nga ne do të shpëtosh,


se
ne mendjen do ta mbledhim,


syrin
tek një tjetër do ta hedhim.

64. Çdo ditë të më
telefonosh





Zërin kur
dëgjoj,


as
muzikë unë nuk dua.


Biseda të mos mbarojë,


zëri yt më qetëson
mua.





Çdo
ditë të më telefonosh,


të
të dëgjoj e të më dëgjosh.


Jeta jonë është
pranverë,


këtë dashuri paçim
përherë.

65. Tek azilja në
Janinë





Tek azilja
në Janinë,


shqiptarët
gjithë ditën rrinë.


Po kështu dhe tek
xhamia,


rri
e pret djalëria.





Mos
kalon ndonjë pronar,


që
për punë ata t’i marrë.


Ah,moj Shqipëri e
shkretë,


larg vetes i çove
djemtë!


Kështu
ndodh në gjithë Greqinë,


për
djemtë që lanë Shqipërinë.


Çdo
ditë ata rrojnë me shpresë,


se
mos vendi ynë bën kthesë.

66. Të mos ketë asnjë
armik





Lum kush
mjaltë nxjerr nga goja,


lum
kush duart ka flori.


Mjerë
ai që i del
boja,


s’është
për shokë e për shtëpi.





Brezi
i ri të edukohet,


njëri-tjetrin
të kenë mik.


Shoqëria
të zhvillohet,


të
mos ketë asnjë armik.

67.Një trim të dashuroi





Moj vajzë me
flokë të verdhë,


pse
kaq rëndë po kalon?


Mos
u bëj mendjelehtë,


djemtë
shumë po të durojnë.





Shumë
herë ke kaluar,


asnjëherë
s’të kam qëndruar,


por
tani më s’të lejoj,


se
me ty do bisedoj.





Hapi
i parë i dashurisë,


me
ne sapo filloi.


Ik
e u thuaj njerëzve të shtëpisë,


se
një trim të dashuroi.

68. Kur do të vijë ajo
flokëverdha





Nuk e di si
veprohet,


për të puthur një të
bukur.


Mos në seminar
kalohet,


dhe
mëson për të puthur.





Mos seminar është
jeta,


a mos është dashuria?


Kur do vijë ajo
flokëverdha,


që
të shfaqet lumturia!

69. Lypsari i rremë





Në qendër të
qytetit,


një
lypsar paska dalë.


Ki
kujdes, bijë e mbretit,


më
duket të vjen vërdallë.





Hej
Zoti ju ndihmoftë,


pasurinë
më shumë ua shtoftë.


Sytë
nga ti po i hedh,


sa
dhe veten dot s’e mbledh.

70. Ti, ma shuan
zjarrin





Copëtoje
zemrën time,


bëje
çfarë të duash,


sepse
kam shumë përvëlime,


zjarrin ti mund të ma
shuash.





Prandaj
kush botën gëzon,


çdo
ditë qesh pak e nga pak.


Edhe
jetën mirë e shkon,


asnjëherë
me merak.

71. Ëndërroj për ty





Moj vajzë e
bukur nga fshati,


paske
ngjarë shumë nga nëna.


Vallë
kujt do t’i vejë fati,


se
të gjithëve na ka ënda.





Po do Zoti të ma bëjë
fat,


që
të jem unë me ty.


Dhe
të thonë të gjithë në fshat,


nuk
paska çift si ky.

72. Nxitimi





Si mundet që
dashuria,


të
kthehet në urrejtje?


Si
mundet që fëmija


rrugëve
të mbetet?





“Vogëlushe” u nxitove,


për
familjen nuk mendove.


Të
duket vetja mbretëreshë,


por
ti s’je as për bareshë.

73. Dua të të kem pranë





Unë thashë
të martohem,


mbase
kështu lumturohem.


Dhe
tani që u martova,


lumturinë
fitova.





Nëqoftëse
Zoti na ndan,


kjo
nuk është puna jote,


unë
dua të të kem pranë,


çdo minutë që kalon.