Begzat Rrahmani : COPTIM NATE

Begzat Rrahmani : Coptim Nate

---

B E G Z A T R R A H M A N I















C O P Ë T I M N A T E
Poezi

GRISJA E NATËS


Drita Hënë
griste
terrin e natës
këtë e vërejta
nëpër xhamin e vdekjes
Astma gërrynte
mushkëritë pa forcë
shqetsoheshin rrezet!

I. Vdekjen E Kemi Hëngër

PIEDESTAL I KALBUR


Simfoni varresh
në tokën time
ofkëllimë
vitesh makabër
për zhdukje gjurmësh
prijësit e sëmur
piedestali i kalbur.

SHPIRTI PA FJALË


Nëpër kreshtat
e një vendi të huaj
me shekuj ruhet
vendlindja në zemër
një ditë të kthehet
gjaku në damarë
të mundi akullin
e lules pranverore
-SHPIRTI I FJALËS-
i tokës - FENIKS
në lëkurën e stinës sime.

MERIMANGA


Thurë rrjetën
kafshon pafajsinë
kënaqet si lavire me të pasurin
pa turp drejton gishtin
kah ecin shqiptarët
drejt zjarrit që vet e kallë
për lotë nënash
syri ngjyrë gri i kohës moderrne !