BEGZAT RRAHMANI : I ÇMENDUR RRETH SHTËPISË

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008


BEGZAT RRAHAMANI POEZI I ÇMENDUR RRETH SHTËPISË

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

ETNOPSIKOLOGJIA E QENDRESES KRIJUESE	[url=****************.forumi.biz/post.forum?mode=quote&p=14112][/url]

Tendenca për ta shpaluar gjithë atë që duhet të thuhet me këtë rast të mbushjes së njëgjysmëshekulli jetë e mbi një qerek shekulli krijimtari të palodhshme të poetit Begzat Rrahmani, më ka vënë përpara një dileme ! Dhe, sa ndjejë dëshirë ta them poaq druaj se a mund ta shpreh atë që e ndjejë! Prandaj, i vënë në pozitën e një njeriu që jeta na lidhi të jemi edhe shokë pune të një kaush-zyre që ma tepër për nga formati, ashtu siç e matnim ishte shtatëkëmbë për së gjëri e dymbëdhjetë përsëgjati, ku të shpeshtën na e ngushtoi frymëmarrjen e viteve të dekadës së tetë të këtij shekulli,apo na përballi me shumë ngushtica që në dioptrinë krijuese na ngacmuan për aq herë sa ne bisedonim për motivet dhe frymëzimet. Jam i bindur se në ato rrethana të ndrydhjeve qoftë për nga klima e tendosjeve dhe raporteve ndërnjerëzore në organizatë, qoftë për nga rrethanat e zhvillimit shoqërorë, të shpeshtën Begzat Rrafmanin e rrëmbente frymëzimi, dhe ai, ashtu në heshtje, pasi hanim drekën nga ora nëntë e deri më nëntë e gjysmë, pinte grushtin e hapave dhe kushedi se ku ikte me mendimet. Mbase kam kujtuar atëherë se ai bredh shkretëtirës së Saharës, ose brigjeve të Adriatikut, nga e kishte kaluar rininë e tij. Ose, kushedi nga endeshte drejt dëshirave për ta pushtuar yllin e mëngjesit!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

Meqë sot ndeshemi në këtë gjysmëshekull jete të tij, dhe flasim për profilin e krijuesit, me të drejtë konstatoj se Begzati që frymonte rëndë, dhe përthahej e zbehej në trup, sado që kishte një përkujdesje duke marrë terapinë e përditshme të ilaqeve, sërish nuk ndjehej mirë! Nuk ishte rehat! Shprehte moskënaqësinë ! Ashtu siç ngjet me njerëzit që ishin të dashuruar për diçka. E Begzati, në atë kohë, prind i tri voglusheve dhe bashkëshortes së tij, për aq sa deshi të mbesë i shenjtëruar në këtë raport, ma merr mendja se i kishte hyrë meraku i Muzës në frymëzime, dhe e rrëmbente për çdo orë e çast !Ashtu siç dijnë të jenë të dashuruar krijuesit, pastaj të rrëmbyer deri në çmendi, pa iu larguar as natën e ditën botës së krijimit, por me një ngulm të përhershëm e vetmohues,Begzati u bë universi më unikat i mbajtjes së një kontinuiteti , që me të drejtë mund të thuhet se është kontinuiteti i etnopsikologjisë së qëndresës, me një fjalë, është bërë identitet i plotë me gjithë karakteristikat dhe domethënien e një niveli artistik.
Begzat Rrahmani, në dimensionin e poetit, në këtë moment përurimi del me tri veprat letrare :Dje dhe sot, 1995, Valët e Gurrës, 1997, dhe Zoti është kudo 1999 . Ashtu siç munden të jenë dëshmi publikimet e veprave, mund të projektohet edhe realiteti që ndaj tij ishte shumë i rëndë në zhvillimin krijues. Vetë publikimet nëpër gazetat dhe revistat që u botuan që nga gjashtëdhjeta e deri sot në Kosovë, Në Maqedoni, dhe në Shqipëri, flasin për prezencën e tij, seriozitetin krijues, nivelin! Por, të botuara vetëm në periodikun e asaj kohe, e që janë me numër të madh, na japin të drejtën të konstatojmë se rruga krijuese e këtij poeti të palodhur ishte shumë e vështirë! Begzat Rrahmani nuk i përjetoi privilegjet e krijuesit! As nuk u shpërblye nga vlera që krijoi! Bile, padrejtësisht edhe u pengua nga shumë censorë të kohës! Megjithatë, nuk u mposht. Me një energji të pashpjeguar mbajti hapin drejt një apogjeje për ta pushtuar nivelin ideoartistik! Dhe, sot, në letrat shqipe është një emër domethënës, dhe i mirënjohur!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

Nëse, për shumë arsye krijuesi i mbet borxh krijuesit, në këtë çast e ndjej t’ia përmend si shokut, se Begzati shëndetlig , i vënë në dilemën të jetë apo të mos jetë mes nesh, u detyrua ta sfidojë pamundësinë që të ndahet nga krijimet vetëm me një porosi që e ka edhe gjërësinë, edhe thellësinë domethënëse për ta nxierr në plan përkushtimin e tij për muzën poetike! Ishte ai çasti kur u shtri në spital të operohet nga një diagnozë sëmundjeje:
Nëse nuk shpëtoj m’ i publiko krijimet ! më tha!
U ndamë me një dhembje apo mall nuk e di. Megjithat e ndjeva sa ishte i përkushtuar pas poezive! E tashti, kur gjysmëshekulli i tij shënohet për krijuesin, padyshim edhe për ta përuruar për veprat e publikuara , më obligon t’ia them se i duhen edhe shumë gjysmëshekuj t’i publikojë vetë gjithë ato , e ne së bashku me të t’ia përurojmë!
Në fjalën përmbyllëse për poetin gjysmëshekullor, Begzat Rrahmanin kisha dashur jetëgjatësinë e tij shekullore dhe sukseset në krijime...!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

RRUGË TË ERRËSUARA

Pemët ndryshojnë frutat dhe shijen
lulet aromën dhe ngjyrën pranverore
prej kaltërsive qiellore bien copa akujsh
nuset humbin bukurinë dhe krahërorin e shenjtë
dashurija të fut frikën për jetesë në tokën tënde
rrugët të errësohen pasi te dielli të është shtuar urrejtja
të gjithë thirrin për mirëkuptim,
por pas shpine të ngulin thikën…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

HESHTJE TINZARE

Në teh të malit bëra shtëpinë pastaj dhe varrin
ku rradhitën këngë e përalla të moçme guri
bukuritë shtoheshin me rreze drite e tinguj ngjyrash
mendja fundosej në mistere jete dhe dëshira të reja
si ëndërrat e lëna në udhëkryqe të ftohëta koke
si varri që si kalbë përrallat e kujtimet e gjyshit
pasi shpirti për herë gjen forcë për ngacmimet e kohës
që shpesh naj shtërngon gjokset dhe mendimet e kokës
si nata me heshtjen tinzare që vjen me plotë dhembje natyre
kur vetë ngre kështjella në erë që të jeshë Zot i vetes
si shiu që i bie përmes errësirës për të njomur tokën e bukës.

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

GURI SHTRAT VARRI

Shpirti kërkon rrënjët e gjakut
në trupin e varur të gjarpërit dëmëmadh
që dhembjet ja errësonin rrezet e diellit
duke u rrëzuar në gurin shtrat varri
ku me flakë gjarpëri shkatërronte kështjellën e gurit
kurse shpirti me thonjë gërvishte syrin e gjarpërit
për gjakun e trupit me rrënjë të derdhura
në tokën e zezë të shndërruarr në varre…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

MBJELLJA E GJAKUT NËPËR DAMARË TOKE

Kujtimet e lirisë i ruajmë në shpirtë
pasi me errësirrën dhe vdekjen jemi mësuar
prandaj eshtrat i kemi të kalitura e gjakun të fortë
shpeshherë eshtrat na i kanë thyer e mishin djegur
por asesi shpirtin dhe gjakun e mbjellur nëpër damarë toke
edhe sytë i kemi mbajtur në pëllëbë të dorës
dhe kemi vazhduar rrugën pasi rrezzet e gjakut
kanë ushqyer dhe orientuar bebzat e syve
dhe në vapën e shkrumosur kemi shijuar aromë pranverore
pasi nga ne ajri frymon jetë njeriu
- NE S’KEMI DËNIM PËR NË FERR –

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

HISTORIA E COPTUAR

Shpirti më shtryth lotët e kujtimit
për qiellin e trishtuar nga rebelët e kohës
që me organe fëmijësh rivitalizojnë pleqërinë
kurse gjaku i tyre i njomë shkruan historinë
e coptuar si zemra e qytetit pa njerëz
me varre të hapur dhe loket plotë uri
pa vajë, pa këngë, përplotë trimëri shpirti
si rrëkeja e kroit nga plasa e gurit
që lotët e shtrydhur i japin shije jete
me vite të kaluar por kurrë të mplakur…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

MODERNE

Nëpër grillat e dritares shoh mure të hirta
kurse shtrati buzëqeshte me përbuzje misteri
për katër anët e botës dhe krimbin me gjuhë mistike
dhe çatitë e blozta nga helmet e paqta
ku lulet dhe mollët në degë vdesin në mëngjes
bashkë me kalimtarin e rastit si miza pa kokë
duke mos e kuptuar stuhinë moderne të kohës
që dikush e ruanë në sirtar të florinjt
dhe sa herë që do e stolis zemrën shtazarake
së bashku me sadistët që i rrinë për rreth
duke numëruar varre fëmijësh në ëndërr
ashtu të lodhur grillat më këthejnë pamjen
nga trëndafili ngjyrë zjarri me aromë të shenjtë jete
duke i parë edhe fëmijët me kujtimin e lirisë…?!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

URREJTJE PATOLOGJIKE

Kokat i kemi pasur të përmbysura
nga rrebeshi i shiut, copa akujsh të shkrumit veror
që na shtonin dhembjet te fëmijët e palindur
bashkë me prindërit që vdisnin sa herë që duhej
për pirësit e gjakut njerëzor si shushunja bataku
që tërë kohën e kalonin nëpër lulishtet e bareve plotë pisllëqe
me kokat e mbushura plotë urrejtje patologjike
duke harruar kujtesën e mësimeve rinore
dhe shikimin e botërorëve për tokën kiklopijane
me mjeshtri gjarpëri dhe huti të pa parë karpatiane
mundohen ferrin tokësor ta paraqesin si Ylber paqe…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

RINGJALLJE KUJTIMESH

Me djersën time ujitja shpresën e jetës
endërrat e tmerrshme i zhdukja në mëngjes
duke i futur në strajcën e harrimit të natës
bashkë me shenjat e lodhura të moshës
duke ringjallë kujtimet e bukura të largësisë
me fluturat nëpër lulet plotë ngjyra bote
ku shaloja rrugët me frerin në sy zemër e shpirtë
dhe trëndafilin që tërë vitit si vyshkej fytyra
si letrat e fshehura që më ruajnë kujtimet e jetës
që shpesh më lidhen nyje në fyt si kujtesë dhimbjeje…!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

LABIRINTHI I JETËS MODERRNE

Kujtimet s’mbaruan me kujtesën e vjetër
dhe largimin nëpër rrugën labirinth të jetës moderrne
bashkë me topthin e dheut të mbështjellë në zemër
për të lidhur shpirtë e kokë me rrapin në mes katundit
ku thithej tymi sert e biseda shtruar plotë urti
që krejt rrugicat vinin aty si damarë gjaku
dhe shkrolat plotë vlera që mbulonin gurin e varrit
duke mbërthyer historinë e themelit tim
me dryrin çelik të dryshkur prej shekujsh
dhe si mëkatar për atë që mundohej të hapi
bashkë me deshifrimin e gurit plotë shkrola
që përherë qiriun na e fikte terri
duke menduar se sëmundja e pistë
kurrë s’do të ketë shërim për shkrolat e pa kuptuara…???!!!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

KËNAQËSIA E ÇMENDUR

I çmenduri kënaqet me pamjen e fytyrës së vet
duke përjetuar lëvizje buzësh dhe kafshime mendimesh
turrin s’ia ndal era as troku i kalit të zi
për ëndërrën e bukur dhe dashurinë e humbur
në fytyrën e vet plotë kujtime marrëzish për kënaqësi
të çmendura në qiellin blu që rrudhet nga mjegulla
për shiun e bereqetit por ato plotë kokrra breshëre
që ia plasën buzët dhe pamjen e bukur të çmendurisë
duke thyer pasqyrën e ujit të pistë nga mjegulla e trurit
për kënaqësinë e çmendur të pamjes së vet…???!!!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

DRITARET E MUREVE PA THEMELE

Në gurin e votrës hodha pleqërinë
në mendimet e zeza të kohës pa kufi
dhe trimëritë e lëna nëpër dritaret e mureve pa themel
për gëzime e hidhërime në fushat e shkreta trishtuese
duke fajsuar të pafajshmit dhe moshën që erdhi pa ftuar
për famën vrasëse dhe mendimet pa fije shprese
për kokën pa kulm dhe qiririn e harxhuar në mungesë
si akulli i dimrit të egër në tehun e malit nga rreze dielli
dhe shkrirja e trupit nga pleqëria e hudhur mbi te
në kujtim kënaqësie për votrën e lindjes…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

KTHINAT TRURORE

Të vdekurit ruajnë mendime të gjalla
ata i ruajnë ndodhitë e gurëzuara në kokë
të gjallët turren pas tyre me hamendje marramendëse
për të nxjerrë kajmakun që gjarpërinjt e bolla kanë bërë gosti
dhe lirisht marshojnë nëpër kthinat trurore të kokës njeri
prandaj çdo gjë është e mundur por dhe jo trurit të harxhuar
aty në kthina fillon e mbaron profecia njerëzore
me gjygjin për mendimet e të vdekurit
duke mallkuar varrin me emër për jo rehati
dhe zënkat me aktakuzat e mosdijes shqetsuese
mallkon truri i bërë nevojë gjarpëri për shkarravinat në letër.

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

JETA MESKINE

U ktheva që ta hedh hakmarrjen që e qava në rini
bashkë me librat e vjeshtës dhe ata që kalben pa faj
dhe lajmin që e mësova i pari nga plumbi i armës akull
me trishtim si det i hutuar me piktura vdekje
për jetën meskine të ditëve të mia dhe atyre përpara
duke ngujuar të qeshurat rinore me trishtime dashurie
me ndërrime vendesh si statuja të kuqe parqesh
pasi edhe zogjtë e qiellit s’lejnë rehat të prehesh
për jetrat e shuara të kohërave meskine…???!!!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

OAZA E GRILLOSUR

Aty ku mungon kryefjala këndohen këngë misteri
dikush ec pa kokë kurse tjetri s’njehë vetveten
porositë vinë me kujë nga tutorë të pa autorizuar
që rrugët e jetës i mjegullojnë si ujqët me ujit e turbullt
pa gjurmë burrërie për ligjëronjësin e ëndrrave sterile
duke rrahur gjoksin brinjë kalbur si brengë kryefjale
për baladën plotë stoli dhelprake për oazën e grillosur
duke dashur t’u thejnë flatrat e atyre që duan tokën e vet
sa jetën dhe varret shekullore duke thurur vargje të zjarrëta
për foletë e gurta plotë fëmijë dhe kurrë të braktisur…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

LËNDIMI I YLBERIT NË QIELLIN BLU

Çmenduria njerëzore për luftëra në kohëra të pacaktuara
në vende të rrebeluara për pushtet majtist në kohën e djathtë
me gjëmim toke dhe futje frikë në zemrat plotë mllef
duke futur urrejtje në besim dhe rrënim të asaj njerëzore
si barbarët robërues në vende të huaj që vetëm ata shajnë Zotin
dhe dinë të bëjnë përçarje me dredhi djallëzore
për trupin e lënduar bashkë me ylberin e qiellit blu
urrejtje këthehet në katarzë në lulishten e Oazës vrasëse…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

MARRËVESHJA ARA-MARA

Nënshkrim për marrje shpirtërash në kohën e luleve
kur krushqit këndonin himnin e poetit të vdekur
bashkë me luftëtarët e lirisë të lidhur në pranga
duke ua prerë gishtin e pushkës dhe qitur syrin e nishanit
Kodrën e Diellit e mbuloi gjaku i borës së zezë
me marrveshje të kuqe të autodidaktëve në Lihnidë ara-mara
dhe me gojë e duar të lidhur për dy jetra njeriu
vdekjet e bardha të murosura në kohën e zezë
nga zvarranikët dhe mjekrroshët me pisllëk shpirti
me dhembje shpirti e shprese presim shekullin tjetër
ndoshta piqet truri i lisit me degë shumë…???!!!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

VDEKJA E MESJETËS

Janë mërzitur të kuqtë për vdekjen e mesjetës
pasi fjalët e tyre kan humbur drejtimin e erës
çdo njeri është këthyer vetvetes me sy kokë e këmbë
secili ka rrugën e vet pa influencë e drejtim ere
ata thinjen e ngelin pa flokë por vdekja është vdekje
lëshon rrënjë zie edhe pse varri ngel i zbuluar
për t’u parë ndytsira e kuqe me veset e mesjetës
në qendër të Ballkanit me civilizim të rrejshëm…!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

ESHTRAT E GJYMTYRËVE TË SKALITURA

Nëpër udhën e gjatë të jetës labirinth për dijeni nga libri i moçëm
amanetin e gjeta në gurin e varrit të tokës së robëruar
nëpër eshtrat e gjymtyrëve ishte skalitur fjala e shenjtë besë
dhe një kokërr kripe e dalur nga zemra bënte roje sigurie
tepen e shoqëronte një lule së bashku me rrezet e përgjakura të hënës
që eshtrat e skalitura i jepnin kurajo lules në tokën e robëruar
bashkë me librat e moçëm që ruhen si gurë varri për robërinë…!

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

THONJË ËNDËRRASH TË PRISHURA

Mbi krahë të eshtrave të thyera na peshojnë carranikët
zemrat na i gërvishën me thonjë ëndërrash të prishura
nëpër dhoma varresh të errta e të mbërthyera me grilla
derisa gjaku ngrinte në damarë pa shenjë jete trupi
carranikët na i vëndonin si shenja frike për jetë të vdekur
për trupi na shndërrohej në feniks me avull zjarri të lules mbi varr
me rrënjë të thella e të vjetra sa edhe vetë toka…

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

URA E GJATË SA VETË LUMI

Jeta më thotë nisu nëpër terrin e natës së gjatë si lum i qetë
kur valët qetësohen nga rrezet e hënës së plotë me yjet valltarë jete
mendimet thellohen në kurora lulesh me ngjyra fluturash fëmijërore
ura e gjatë sa vetë lumi lidhë zemrën e tokës shpirtë të bleruar
me erën e fladëshme nata shtrydhë kujtime vuajtjesh të tokës së copëtuar
duke peshuar fatet nëpër valët e tërbuara të lumit tash të vërshuar
që më vetë ka këputur prangat dhe ngjitet nëpër bregun e lirisë
me këngët e valëve të ngjitura në shtizën e flamurit plotë kujtime jete
si flutur e bukur me ngjyra gjallërie të pranverës plotë rreze dielli.

V.I.P Numri i postimeve : 2101 Registration date : 26/03/2008

DJEPI VARR DHOME

U shterë shtrati i gruas me dryrrin e derës në gjumin e rëndë
kur në malin e thatë era palonte ëndërrën e flokëve të gjata
fluturat luftonin me mizat e mërzitshme si pupla zogjësh nga huta
mbi djepin ku fëmija i trembur hapte e mbyllte sytë me lot të përgjakur
duke kërkuar nënën në cepin e dhomës te shtrati i shterur
bashkë me buzët e fëmijës që djepi ishte bërë varr dhome
me pikat e fundit të gjakut që vinin në zemër si thika
vaji që shterej bashkë me luftën e flutrave
dhe korbën e murosur si legjendë në gjumin e rëndë…!