Humor

Pacientin e pyeti psikiatri :

- I nderuar prej kur fillove të besosh se je kal ?

Pacienti iu përgjigj:

- Eh! Qyshkur isha mëz !

---

Mua dy kafe!
Nje vajze fshati kishte shkuar ne qytet per te
vazhduar shkollen. Nje dite, nje djale e thirri per te piere kafe. Shkuan ne nje kafiteri. kamarieri e
pyeti vajzen se qfare deshironte per te pire.
Vajza vetem i rrudhi krahet. djali i tha kamarierit: Bjeri
dy kafe! Vajza tha : edhe mua dy kafe!:

brahim Kadriu: 999 arsye për të qeshur!
E premte, 04-04-2008, 11:56pm (GMT+1)

Shkoi Rrusta te avokati dhe e luti që të bënte akuzë kundër fqinjit i cili, në një moment afekti, e kishte quajtur kali i Nilit.
- Mirë, - i tha avokati, - kur ju ka ofenduar ashtu?
- Para tre muajsh!
- Kurse ju me kaq vonesë dëshironi ta akuzoni për ofendim?
- E, po, zotëri avokat, dje për herë të parë kam qenë në kopsht zoologjik dhe e pashë se si dukej kali i Nilit.

6.

Njëfarë Zaza ishte shumë e shëmtuar. Ajo, një ditë, vendosi të shëtiste me qerre. Posa hipi iu drejtua qerrexhiut:
- A mos trembet ky kali yt?
- Mos u frikëso fare, - i përgjigjet qerrexhiu. – Ai nuk e kthen kokën të të sheh!

7.

Majmuni lavdërohet para papagallit:
- Më shiko,
të lutem, eci si njeri, mund të përdor duart si njeri, mund të ulem në
karrige pranë tavolinës dhe të ushqehem si njeri. Në të vërtetë di të
bëj çdo gjë si njeri…
- Krejt kjo që thua ti është mrekulli, - ia kthen papagalli, - kurse unë di të flas.

8.

Në një qytezë angleze një i dehur e rrahë gruan e
vet, ndërsa aty afër në mënyrë të qetë e shikon atë rrahje një prift.
Një zonjë i afrohet priftit dhe, ashtu e shqetësuar, e drejtohet:
- Aman, pse nuk futeni në aksion?
- E pamundur, zonjë, është ende gjallë!

9.

- Po vuaj nga pagjumësia!
- Unë nuk kam probleme të tilla. Po numëroj deri në tre...
- Vetëm deri në tre?
- Jo, nganjëherë edhe deri në tre e gjysmë të mëngjesit.

10.

- Doktor, e kam gëlltitur orën!
- A po të dhemb?
- Vetëm kur po e kurdis!

11.

Burri, pas tri dite, kthehet nga terreni. I drejtohet gruas:
- A mos më ka kërkuar kush?
- Jo, i dashur, askush? Po ka qenë një lypës...
- Dhe...?
- Ai kërkoi diçka që nuk përdor ti dhe unë e futa brenda...

12.

Dy vetë bartin piano në katin e shtatë të një pallati. Pasi arrijnë, të mbushur frymë, njëri thotë:
- Të them të drejtën, më shumë e dua flautin!
- Pse?
- Ka zë më të këndshëm!


13.

Një gjel i ndjek dy pula rreth shtëpisë. Njërës pulë i bëhet monoton ai vrapim, i thotë tjetrës:
- Unë besa po ndalem, çfarëdo le të bëhet!
i përgjigjet tjetra:
- Unë po i bëj edhe nja dy-tri rrathë që të mos mendojë se jam mall i lirë!

14.

Kur ma kaploi zjarri shtëpinë, një njeri nuk di prej
nga erdhi... por ma shpëtoi gruan, e nxori nga zjarri. Në shenjë
falënderimi ia dhashë njëmijë dollarë...
- E ai çka tha për atë shpërblim aq të madh?
- Asgjë, vetëm se pasi shikoi nga gruaja ime, m’i ktheu pesëqind dollarë!

15.

Prifti ngrit dorën dhe e pyet të dehurin:
- Sa gishta janë, zotëria jote?
- E, a e di ti, sa janë? – i drejtohet i dehuri.
- Si jo? E di!
- Ani, pasi po ditke, pse po më pyet?


16.

- Çfarë ndodhi me ty sot, moj bija ime, sa herë merr
receptorin e telefonit nuk e lëshon me orë të tëra... Sot e mbajte
vetëm gjysmë ore...
- Solla një numër gabimisht.

17.

Mësuesi e qorton nxënësin:
- Si nuk po turpërohesh. Gjithnjë ulësh në bankën e fundit!
- Pse të turpërohem, i dashur mësues? Këtu jam afër stufës!

18.

Babai merr djalin në krah dhe i thotë:
- Dëgjo, mora vesh se ti nuk e dëgjon nënën!
- Besa, baba... a di çka...
- Mos belbëzo, por më trego drejt si po arrin të kesh sukses?

19.

Flasin dy shkollarë:
- E kam vendosur të martohem vetëm me atë e cila është e pasur dhe e marrë!
- E pse pikërisht me të tillë?
- Për shkak se, nëse nuk është e pasur, nuk më duhet...ndërkaq, nëse nuk është e marrë, nuk më merr mua!

20.

Në stacionin e trenit në Edinburg një skocez, i shoqëruar me gruan dhe katër fëmijët, i afrohet taksistit:
- Sa kërkon që të na çosh në shtëpi? Nuk është larg. Nga këtu ka vetëm katër kilometra.
- Një funt për të ty; një për shoqen tënde, kurse për fëmijët asgjë.
Skocezi mendoi një çikë dhe iu drejtua fëmijëve:
Hyni ju të katër fëmijët në taksi, kurse unë dhe mamaja juaj i hipim autobusit.

21.

Pasi kthehet nga udhëtimi zyrtar burri e pyet gruan:
- Grua, a ke qenë besnike gjatë mungesës sime?
- Po, i dashur! Herën tjetër do të jem edhe më besnike!

22.

Në një hotel recepcioneri e zgjon mysafirin:
- Zotëri, në sa ora e keni porositur zgjimin, në shtatë apo në tetë?
- Jo, por në nëntë. Sa është ora tash?
- Dhjetë!

23.

- Dy gjëra nuk po të lënë të luash mirë futboll, - i thotë shoku shokut.
- Po thuaj, ore, cilat janë ato gjëra? – u interesua ai.
- Dy këmbët tua!

24.

- Cili është dallimi në mes të trenit dhe policit?
- Treni ka dy klasë!

25.

I thotë i marri atij që sapo arrin në spitalin e të çmendurve:
- Shiko, po e ndez baterinë dhe po e drejtoj nga tavani. Ti ngjitu lart përmes rrezeve të dritës...
- Eheee, - ia ktheu ai, - ti mendon se unë nuk e di atë mashtrim...?
- Çfarë mashtrimi, ore?!
- Kur të ngjitem lart, ti ma ndal dritën e unë përplasem pastaj!

26.

Djali dhe vajza dalin të shëtisin në lulishte. Kalojnë çaste pa folur asnjëri. Vajza, që ta thyeje monotoninë, i thotë djalit:
- Çka po mendon, pash nderin?
- Njësoj si ti! – ia ktheu djali.
- Uh, zoti të marroftë! Sa banal je!

27.

Gjyshja i thotë gjyshit:
- Kur isha e re, e di, kisha fytyrë të lëmuar dhe fustan të ndrydhur, kurse tash, a po sheh: e kundërta!

28,

Në stacionin e policisë i dëmtuari i drejtohet inspektorit:
- Ju lutem, gjithsesi më duhet të flas me hajnin.
- Pse?
- Aq shumë kam dëshirë të di se si ka mundur të futet në banesë në orën tre të mëngjesit e të mos dëgjojë gruaja ime!

29.

Dy lejlekë shikojnë përmes një dritareje në një dhomë fjetjeje:
A sheh ç‘bëjnë? Mandej na akuzojnë neve për fëmijët...

30.

Nëna vëren se bija e saj është “avulluar” diku në
kohën kur i kremtohej ditëlindja. Del në ballkon dhe e sheh në përqafim
të një djaloshi.
- Menjëherë ngrihu dhe eja! – i piskati.
- Nuk dua, unë e para kam arritur!

31.

- A të lejon nëna të bësh dashuri me djaloshin?
- Po, por vetëm në shokë e përpjetë...
- E, pra, si po gjendesh?
- Po qëndroj në duar!

32.

- Doktor, si duket jam impotent!
- Menjëherë do të vërtetojmë këtë. Ma tregoni organin seksual!
Ai e nxjerr gjuhën.

33.

Një çift bashkëshortor në moshë të shtyrë përmes
ekranit televiziv përcjellin një film me skena të “lëngshme”; një film
tejet pornografik...
- Shiko si e puthë, - i thotë gruaja burrit.
- E nuk po pyet sa është paguar ai për atë puthje? – ia kthen burri.

34.

Burri i dehur kthehet në shtëpi rreth orës tre pas mesnate.
- Si duket, pas të gjithave, shtëpia jote është çerdhja më e sigurt, apo jo? – i thotë gruaja.
- Këtë nuk e di, - thotë burri. – Por shtëpia paraqet lokalin e vetëm që, në këtë kohë, është i hapur...

35.

Kah ora pesë, pas mesnate, burri kthehet në shtëpi.
Hyn brenda. Futet në dhomën e fjetjes dhe nis t’i heq rrobat. Pasi heq
një këmbë nga pantallonat dhe bën përpjekje të heq edhe tjetrën dhe
ngadalë-ngadalë të futet nën jorgan, gruas i del gjumi:
- Ku shkon aq herët, or!
- Kam një punë me rendësi. Më duhet të dal... – ia kthen burri, prapë duke i veshur pantallonat.
- Ani mirë, - ia kthen ajo, - por mbylle derën me çelës!

36.

Babai grindet me djalin dhe i thotë:
- Aq shumë
jam munduar e bërë viktimë për ty, që të rritesh e të kryesh shkollën e
mjekësisë, dhe kurrë nuk kam besuar se ti të ma ndalosh duhanin dhe
rakinë!

37.

Hyn ulqinaku në barnatore:
- Ju lutem, më gjeni ndonjë bar kundër flokëve, të bëhem tullac!
- Mos mendoni, ndoshta, për ndonjë bar që ruan flokët?
- Jo, jo! Pikërisht dua ndonjë bar që më bën tullac.
- Pse?
- Nuk mund të duroj më që paratë e mia të shkojnë në xhep të berberit.




38.

Burri befas natën kthehet në shtëpi. E sheh gruan një çikë të shqetësuar. E nxjerr briskun e rrojës.
- Çka të duhet ai brisk?
- Nëse në ato këpucë që i shoh nën shtrat ka edhe këmbë, do t’i pres... e nëse jo – do të rruhem.

39.

I varfëri ndal në rrugë një të pasur:
- Ju lutem, më falni diçka!
-
Jo. Falja do të ishte jashtë parimeve të mia. Punoni! A dini ju se unë,
para dhjetë vjetësh, kam qenë si ti, kurse tash jam pronar i fabrikës
më të madhe...?
- Besoni, unë para dhjetë vjetësh kam qenë pronar i asaj fabrike!

40.


Telefoni cingëron në shtabin policor:
- Alo?
- Unë jam Xuxi...
- Po, çfarë doni?
- Thirra t’u tregoj se fqinji im Rrusta po fsheh drogë brenda drurëve për zjarr.
- Menjëherë do ta hulumtojmë këtë rast.
Policët
nisen në vendin ku duhet, tek Rrusta, ta konfiskojnë drogën e
raportuar. Ata kontrolluan barakën ku ishin drunjtë, copëtuan çdo copë
të drurit, por nuk gjejnë fare drogë dhe largohen.
Pas kësaj Xuxi menjëherë i telefonon Rrustës:
- O Rrustë, a ishte policia në shtëpinë tënde?
- Po!
- A t’i copëtuan drunjtë?
- Po!
- Shumë mirë. Tash është rendi yt. Kam nevojë të madhe ta kem kopshtin e lëruar!



41.

Fqinji i ankohet fqinjit:
- Tmerr! Një bletë e juaj më ka hëngër...
- Vetëm ma trego cila është – do ta lidhi!

42.

- A do të luajmë sonte partinë e shahut?
- Jo, nuk mundem. Më ka vdekur gruaja!
- Nejse de, merri figurat e zeza!

43.

- A bre, Gjylfidane, a është e vërtetë ajo thënia se të mençurit lëshojnë rrugë? – e pyet burri të shoqen.
- Sigurisht!
- E, po, ky fatkeqi im po bëhet gjithnjë e më i mençur!

44.

I ankohet gruaja mikeshës së vet:
- Burri im po më tradhton. Ia gjeta dje një letër.
- Kjo është e tmerrshme!
- Më e tmerrshme është se ai i shëmtuar duhet të paguajë shtrenjtë!

45.

Bashkëshortët e rinj në natën e parë bashkëshortore bisedojnë:
- Shpirti im, - i thotë nusja, - më duhet të pranoj se kam pasur dashnor!
- Edhe unë, e dashur!


46.

- A di ti se kush i ka shpikur dhëmbëzoret?
- Kush?
- Një shqiptar!
- Këtë nuk e kam ditur, por a di ti se kush e ka shpikur sharjen?
- Nuk kam haber!
- I njëjti shqiptar kur, rastësisht, është ulur mes dhëmbëzoreve!

47.

- Sa vjeç je? – e pyet gjykatësi të akuzuarin.
- Shtatëdhjetë e shtatë,,,
- Mund të them se po më duket pak e pazakonshme që, në këtë moshë, të merreni me vjedhjen e veturave...
- Ju mirë e keni, por në moshën time të re nuk kishte vetura...

48.

- Ah, sa të mençëm e paske këtë foshnje!
- Sigurisht, meqë bashkë me mua ka shkuar nëntë muaj në gjimnaz.

49.

Ecën një plakë nëpër varre, herë në një kënd herë në tjetrin kënd, pastaj e sheh një të ri:
- Më fal, biro, a e din ku është parcela nr. 45?
- Auuu, plakushë, bjer diku ku të mundesh, e mos qit kërrname!

50.

Burri kthehet në shtëpi shumë i nervozuar.
- Çdo gjë e di. Më kanë treguar se po më mashtron me njëfarë rekorderi në atletizëm...
-
Ih, ç‘flet? – e qetëson gruaja. – Mos e tepro. Nëse dikush vrapon
njëqind metra për dhjetë sekonda dhe pesë të dhjetat e sekondës, është
ai për ty ndonjë rekorder?

O, tungjatjeta, si je? Më në fund je martuar?
- Jo!
- E çka po pret?
- Autobusin.

52.

Takohen dy miq. i pari pyet:
- Sa është ora?
- Dhjetë e dhjetë, - përgjigjet i dyti.
- E pse menjëherë nuk thua njëzet, por më detyron të bëj llogari?

53.

Bisedojnë dy shtatëvjeçar:
- Mbrëmë afër radiatorit kam gjetur një hap për kontracepsion.
- Njëmend, e ç‘është ai radiator?

54.

- Kamerier, më sjell një rrëmojë për pastrimin e dhëmbëve!
- Pritni pak. Të gjitha janë të zëna.

55.

Dy pensionistë në lulishte zhvillojnë këtë dialog:
- E, or Hasan, ç‘bën? E lexon “Rilindjen”?
- Jo. Lexoj “Rilindjen”!
- Kurse unë mendoja se e lexon “Rilindjen”!

56.

Drejtuesi i kamionit ndalet para policit dhe e pyet:
- A ka në këtë rajon lopë të zeza?
- As të zeza, as të bardha.
- E kuaj të zi?
- Jo!
- E pra, me siguri e paskësha shkel popin!?






57.

Bisedojnë dy miq:
- Të gjithë po thonë se kjo
këngëtarja e re është e mrekullueshme në shtrat dhe unë, mbrëmë,
thashë: hajt të bindem! Por, ç‘të them, gruaja ime dhjetë herë është më
e mirë!
- Plotësisht ke të drejtë! – pajtohet bashkëbiseduesi.

58.

- Për kë anon? – e pyeti myshteriu berberin.
- Për “Prishtinën”.
- E, a e di se për kë anoj unë?
- Jo!
- Mirë. Pra ti mundesh të më rruash.

59.

- Kujt ia çon ato lule?
- Zonjës Sylbije.
- Sa mirë, ajo do të gëzohet shumë, sepse pikërisht sot e ka varrimin.

60.

Vajza e bukur, e veshur me të kuqe, hyn në bar dhe i afrohet banakut.
- Sa herë shoh ngjyrën e kuqe, - i vardiset një djalosh, - menjëherë sikur bëhem dem.
- A di ti se, posa i shoh njëqind marka, përnjëherë bëhem lavire.

61.

Ai:
- Sa kërkon që të flejë me ty?
Ajo:
- Për fjetje asgjë. Por, nëse tenton të lëvizësh, atëherë kushton njëqind marka.

62.

Dy vetë vallëzojnë:
- Sa vjet i ke? – pyet ajo.
- Pesëmbëdhjetë.
- A vetëm pesëmbëdhjetë, a? Në këtë moshë do të duhej të ishe në shtrat.
- Paj, edhe do të isha, sikur të më kishe ftuar.




63.

Dhunuesi e dhunon femrën dhe kur e kryen punën e pyet:
- Çka do t’i thuash tash policit?
- Se më ke dhunuar dy herë.
- Por unë e bëra vetëm njëherë!

64.

- Unë jam njeriu më fatkeq në botë, - i tha Rrusta
një mikut të tij. – Kjo ndodh pse më ra në ujë plani të cilin e kisha
përgatitur të ikja nga shtëpia dhe të vendosesha në një mes tjetër.
Atë plan e përgatita tre muaj.
- Çfarë plani, çfarë ikje, allahile! – befasohet bashkëbiseduesi..
-
Mendoja që, një natë, t’i them gruas se po dal të blej cigare dhe... me
atë rast nuk do të kthehesha më, do të shkoja diku larg dhe do të
vazhdoja jetën...
- Çudë, e pse nuk po e realizon tash këtë plan?
- Nuk mundem, sepse gruaja ma ka ndaluar duhanin.

65.

Rrusta i telefonon veterinarit:
- Dëgjo të lutem, nesër vjen te ti gruaja ime bashkë me macen. Jepja një dozë helmi që reagon shpejt.
- Mirë, - përgjigjet veterinari, - por a je i sigurt se mace mund të gjejë shtëpinë vetë?

66.

Para byrosë për humbjen e gjësendeve një njeri shëtitë i nervozuar. Më në fund i afrohet portierit:
- Pse kjo byro është e mbyllur?
- Nëpunësi e ka humbur çelësin.

67.

- Pushimin vjetor e kam kaluar në një vend ku, edhe sikur të ecësh me kilometra, nuk sheh asnjë fytyrë njeriu.
- E ku ishte ai vend?
- Në plazhin e nudistëve.

68.

Një vajzë e re dhe modeste për herë të parë shkon në klubin e nudistëve:
- Sa duhet të zhvishem? – e pyet përcjellësin e vet.
- Prej belit drejt pjesës së sipërme dhe asaj të poshtme.



69.

Njëri vëren një njeri i cili me kohë të gjatë qëndronte me sy të zgurdulluar mbi ujë.
- Zotëri, ç‘jeni habitur ashtu, ç‘po shihni aq interesante?
- Asgjë, por syzat më kanë rënë në Elbë...
- Në lumin e Elbës? Po ky nuk është lumë, por Deti i Veriut.
- E shihni çka mund të ndodhë kur njeriut i humbin syzat.

70.

Kur u kthye Rrusta nga Vendiku, tha:
- Beli, ata venedikas kishin nerva të trasha. Të gjitha rrugët ishin vërshuar nga uji, kurse ata tërë ditën këndonin.


71.

Të sapomartuarit menjëherë pas kurorëzimit shkojnë te fotografi të bëjnë një fotografi.
- A do të jetë fotografia e mirë dhe e qartë? – pyeti dhëndri.
- Si jo! Pyete gruan tënde e cila për të shtatën herë, për rast të njëjtë festiv, është fotografuar.


72.

Rrushja e pyet imituesin:
- A mund të imitoni burrin tim?
- Mund të provoj. Ku e keni dhomën e fjetjes?

73.

Rrushja fjaloset me shitësin e shtazëve:
- Dje për këtë mace keni kërkuar pesëdhjetë marka, kurse sot njëqind marka, pse?
- Mirë e ke, por i kishim edhe dy papagaj që kushtonin dyqind e pesëdhjetë marka. Pyete macen...

74.

Mjeku e kontrollon pacienten dhe i thotë:
- Thoni: aaaa!
- Mrekulli, bre doktor!, - i thotë ajo, - Ti je i pari mashkull që nga unë kërkon diçka tjetër.

75.

Gruaja e re e lind fëmijën në ashensor të klinikës
akusherike, ende pa arritur në sallën e lindjeve. I vjen shumë keq
prandaj ia nis të qajë. Infermierja e cila qëllon aty përpiqet ta
ngushëllojë:
- Mos u bëj merak, kjo s’është gjë. Para dy vjetësh, merre me mend, njëra ka lindur mbi bari, pa hyrë ende në klinikë.
- E di, - ia kthen me nervozë, - edhe ajo kam qenë unë.

76.

- Si kalove sot në shkollë? – e pyet nëna të birin që sapo ishte kthyer nga shkolla.
- Mirë, por mësuesja më dënoi pse Agimi i vuri një gjilpërë në karrige, - tha ai.
- E pse të dënoi ty?
- Sepse ia hoqa karrigen e ajo u rrëzua në dysheme!

77.

- Doktor, e kam thyer këmbën në gjueti.
- Sigurisht e keni ndjekur thiun e egër!?
- Jo, ai më ka ndjekur mua.

78.

- Sot ia bleva burrin tim një fshesë elektrike për ditëlindje.
- Budallallëk. E çfarë dhurate është kjo?
- Është praktike. Po ankohet se po i dhemb shpina kur po i shkund qilimat.

79.

- Grua, derisa isha në terren, a mos më ka kërkuar ndonjë mashkull?
- Besa, nuk ishte edhe farë mashkulli!

80.

- Livadhi im është aq i gjerë sa që, për të arritur në skaj të tij, më duhet të kalëroj tri ditë rresht.
- E di, e kam pasur edhe unë një kali të tillë!

81.

- Ju lutem, ma jepni një pullë poste për një letër prej një eurosh.
- Urdhëroni!
- E sa kushton?



82.

Treni kalon nëpër pjesën malore. Një udhëtar thotë:
- Sa mrekulli po vozitë makinisti kryesor i këtij treni.
- Ku e dallon atë mrekulli?
- A po sheh se me çfarë shpejtësie shkon dhe gjithherë ia qëllon çdo tuneli.

83.

Baba i thotë vogëlushit:
- Mos ha aq shpejt!
- Pse?
- E para, nuk është mirë. E dyta, nuk është shëndetshëm. E treta, nuk do të mbetet asgjë për ne të tjerët.

84.

- Kamerier, pse ma prutë peshkun para supës?
- Gjellëbërësi më tha se peshku nuk mund të presë më!

85.

Djali çel derën dhe e sheh se kush i kishte rënë derës.
-
Nënë, - i drejtohet ai, - erdhi pronari i banesës. A ke para të
mjaftueshme që të paguaj qiranë, apo dola të luaj pak në rrugë?!

86.

Derisa hante mëngjesin burri dukej i mërrolur, pastaj i drejtohet gruas:
- Mbrëmë disa herë ke piskatur në gjumë: Jo, Agron, jo... kurse emri im nuk është Agron.
- Pse po shqetësohesh? Edhe vetë ke dëgjuar, qartë i kam thënë: jo!

87.

Kolegia i ankohet koleges:
- Paramendo, të lutem,
se çka më ndodhi sot. E thirra një djalosh te unë në dhomë, kurse ai
posa u fut në dhomë menjëherë me rrëzoi dhe...
- A u mbrojte fare?
- Jo, sepse i kisha thonjtë të ngjyrosur me llak.

Baba në bisedë me të bijën:
- Nëse bëhesh e mirë, për ditëlindjen tënde të tetëmbëdhjetë do ta blejë një qafore të argjendit.
Ajo duke qeshur ia kthen:
- Or koprrac, dje nuk isha e mirë dhe, për këtë, nga djaloshi im fitova një qafore të arit.

89.

- Më falni, a mos e keni parë, këtu afër, ndonjë polic?
- Jo!
- Shumë mirë. Nxire kuletën!

90.

E ndal polici skocezin e dehur:
- Ku shkon në këtë natë?
- Në ligjëratë!
- Kush mban ligjëratë në këtë kohë?
- Gruaja ime.

91.

Daja e zbret nga përqafimi nipin e vet dhe e pyet:
- Si të pëlqeu kalërimi mbi shpinë të dajës?
- Jo aq i jashtëzakonshëm. Njëherë kam hipur mbi gomar të vërtetë!

92.

- Help, help...! – kërkon ndihmë anglezi që po mbytej.
- Më mirë të kishte mësuar të notojë, i gjori, se që ka mësuar anglishten, - tha një vëzhgues.

93.

Skocezi i vogël e thërret babën e vet me zë.
- Baba, lopa e fqinjit po kullotë në livadhin tonë...
- Mos piskat, idiot! Shko mile!

94.

- Sipas mendimit tënd, cili është shkaku kryesor i prishjes së kurorave?
- Kurora!

95.

- Kam dëgjuar se Zyla të ka refuzuar kur ke shkuar me kërkesë për fejesë.
- Po, por për shkaqe religjioze. Unë nuk kam para, kurse ajo beson në para.

96.

- Do ta merrni rrogën fillestare prej njëmijë markash.
- A di çka, më mirë m’i jepni tetëqind.
- Po ti qenke i marrë!
- Jo, jo. Sepse kur humbi, i shpenzoj të gjitha në pije, kështu që humbi më pak.

97.

Bashkëshortët shkojnë në kinema për të shikuar një film. Në një moment gruaja pyet:
- Në fund, si thua ti, a do të martohen ata dy?
- Sigurisht. Filmat modernë gjithmonë kanë përfundim të keq.

98.

Dy miq takohen në rrugë pas një kohe të gjatë:
- Po shkoj t’ia blej të fejuarës një dhuratë.
- Mrekulli!
- Do t’ia blejë një këmishë nate...
- Besa, nuk më duket se po ia qëllon. Me sa më kujtohet mua, ajo natën fare nuk veshët me kurrfarë këmishe!

99.

Bisedojnë dy vajza:
- Kur provon djaloshi që të më puth, mbrohem me sa fuqi kam.
-
Takimet tuaja me djaloshin, me sa mund të kuptoj, qenkan të tmerrshme
meqë, siç mund të merret me mend, po humbka gjasa që të ndodh diçka.
- Tradhtohesh, sepse unë dal në takim vetëm me ata që janë më të fortë se unë.

100.

- Do ta lajmëroj Fazën time që të marrë pjesë në lojën televizive.
- E pse?
- Sepse përherë ia qëllon se në cilën kafene gjendem!


1o1.

E pyesin një tifoz të katundit:
- Kush është shenjëtari më i mirë në katund?
- Dauti, qe besa! Ai në çdo ndeshje e qëllon referuesin me guri mu në kokë!

102.

Polici i drejtohet hajnit të cilin e mbante përkrahu:
- Thoni se e keni thyer shitoren vetëm për një pako cigaresh?
- Po!
- E pse, pra, keni provuar ta thyeni edhe arkën e parave?
- Që t’i paguaja cigaret.

103.

Gjykatësi i drejtohet dëshmitarit:
- Kur je kthyer vonë në shtëpi hajni ua ka mëshuar me një send të fortë në kokë. Pse nuk keni thirrur ndihmë?
- Paj... mendova se ishte gruaja ime!

104.

Bisedojnë dy shoqe:
- Jam martuar më shumë se
njëzet vjet. Edhe pak e mund të kremtoj përvjetorin e argjendtë,
ndërkaq ende jam e dashuruar vetëm në një njeri.
- Mrekulli! Burri yt me siguri për këtë duhet të jetë shumë i lumtur.
- Sigurisht se është i lumtur, meqë asnjëherë nuk ia kam thënë emrin e atij që e dua.


105.

Në gjysmë të natës Hata e zgjon burrin e vet, Sylën:
- Sylo, zgjohu! Shpejt zgjohu!
- Çka u bë, bre? – murmurit Syla nëpër hundë.
- Shpejt ngrihu se nuk e ke marrë hapin për fjetje.

106.

Në një muze turistët shikojnë mumien. Skaj një mumie ishte numri 1243 para epokës së re.
- Baba, - iu drejtua djali i vogël që ishte pranë babait, - çka domethënë ky numër?
- Ai është numri i regjistrimit të automobilit që e ka shkelë atë faraon.

107.

Shkoi burri i botës në gjueti i përgatitur në mënyrë komplete; i veshur deri në dhëmbë, kurse gruaja e tij iu drejtua fqinjit:
- Me siguri do të sjellë shumë peshq...
- Pse? A është aq peshkatar i mirë?
- Jo, jo... vetëm se kur ta shohin peshqit se si është veshur, do të cofin së qeshuri.

108.

Çifti i ri arrin në hotel. Posa hyjnë në dhomë burri menjëherë thërret restorantin:
- Ju lutem, ma sillni një shishe shampanjë në dhomë!
Nusja e shikon dhe me frikë i thotë:
- Të lutem mos porosit, sepse nuk mund të pi.
- Pse?
- Sepse sa herë pi, bëj ndonjë marri!

109.

Mysafiri e thërret kamerierin:
- E shikova menynë, por kurrsesi nuk mund të vendos çfarë të marr... Më ndihmoni ju lutem, sipas zgjedhjes suaj.
- Nuk mundem. Unë ushqehem në restorantin përtej rrugës.


110.

Turisti i huaj shëtitë nëpër qytetin të cilin nuk e njeh. Pas një shëtisë e ndal njërin dhe i thotë:
- Më ndihmoni, ju lutem, desha të shkoj në kopsht zoologjik.
- Si çka?

111.

- Kam dëgjuar se vajza juaj, gjatë kësaj vere, ishte në pushim veror në Havaje.
- Po!
- Çka solli për kujtim?
- Ende nuk e dimë. Lindja pritet në pranverë.

112.

Nëna shëtitë me të birin e vet të vogël. Kur arrin fqinja e re përskaj tyre, nëna i thotë djalit:
- Puthe zonjushën!
- Nuk dua!
- Pse sillesh kështu?
- Nuk dua, sepse e kam parë kur deshi baba ta puth, kjo ia mëshoi shpullë!

113.

Një pijanec i thotë kolegut të vet në kafene:
- Dëgjo, ore, kur të vdes kam dëshirë që të ma ujitësh varrin me raki. Ma jep fjalën se do të veprosh kështu?
- Mirë, veç, a bën që ajo raki më parë të kalojë nëpër veshke të mia?

114.

- Çka të tha gruaja kur u ktheve i dehur në orët e vona të natës?
- Asgjë!... Kurse këta dy dhëmbë edhe ashtu e kam pasur ndërmend t’i nxjerr...

115.

- Doktor, vazhdimisht më dridhen duart.
- A pini shumë?
- Jo. Të shumtën më derdhet rakia.

116.

Burri i dehur qëndron në mes të dhomës dhe i ankohet gruas se i ishte rënduar koka dhe i dhembte.
- Pse nuk ulesh në karrige?
- E pres që të vijë afër meje!

117.

Biciklisti, në nxitim e sipër, e rrëzon njërin pikërisht në vendkalimin e këmbësorëve, pastaj afrohet dhe e ngushëllon:
- Ore, keni pasur fat!
- Çfarë fati, bre! – hidhërohet këmbësori. – A më sheh se si jam lënduar?
- Ama, fat keni pasur që policët ma kanë marrë lejen e shoferit, përndryshe unë i grahi autobusit.

118.

- Si ndodhi që ju shpërthye goma?
- Paj, në mënyrën më banale. E shkela një shishe...
- Domethënë nuk e keni parë shishen?
- Jo. Ai tipi e kishte pas futur në xhep!

119.

- Si je njoftua me burrin tënd të tretë?
- Me rastin e një fatkeqësie në komunikacion.
- Interesant, e si ashtu?
- Besa, ai shkeli burrin tim të dytë.

120.

Automobilisti e ndal automobilin e tij skaj rrugës dhe e pyet autostoperën para se ta lejonte të futej brenda:
- Nëse do të provoja që..., ti po e di më çfarë dua të them... A do të thirrni ndokënd në ndihmë?
- Vetëm nëse ju keni nevojë!

121.

- Zonjë, a keni dëshirë t’ju vozis?
- A mos shkoni, ndoshta, në veri?
- Po!
- E, pra, përshëndetni eskimezët...

122.

- Kah çon kjo rrugë? – pyeti shoferi një katundar.
- Nëse shkoni në këtë drejtim, arrini te ara ime, kurse nëse vazhdoni andej – shkohet drejt...

123.

Francezi, në një rrugë në periferi të Parisit, e
bind bashkudhëtaren e vet që të futet nën veturë për të çuar dashuri.
Pas gjysmë ore afrohet polici i komunikacionit dhe e prekë në shpinë
duke e pyetur se ç‘po bënte.
- Po e ndreq një defekt në veturë... – përgjigjet ai.
-
Më vjen keq, zotëri, por nuk mundem të pranoj shpjegimin tënd. A dini
ju se , pas jush, është bërë një kolonë e madhe e automjeteve? Sa
njeriu është në rrugë. Mendve zarar! Përveç kësaj, zotëri, dikush ua ka
vjedhur veturën.

124.

E sheh polici shoferin i cili me veturën e tij futet në rrugicën një kahe.
- Ore ti, - thërret polici, - a nuk sheh se ajo rrugë është një kahe?
- Po mirë, - përgjigjet ai, - edhe unë vozis vetëm në një kahe, a s’është kështu?

125.

Polici e ndali shoferin që po ngiste veturën në rrugicën në një drejtim:
- A dini ku po shkoni?
- E di, dhe më duket se jam vonuar, sepse që të gjithë po kthehen.

126.

Binekët presin të lindin. Thotë njëri prej tyre:
- Mos të dalim njëherë. Të presim.
- Pse? – e pyet i dyti.
- Jashtë po bie shi...
- Ku e di?
- Po shoh se tash hyri brenda një njeri me mantel gome.

127.

- Kisha dashur që gruaja e ardhshme imja të jetë e bukur, e mirë, e mençme dhe e pasur
- i thotë i pamartuari një mikut të vet.
- E, besa, në bazë të këtyre kërkesave, duhet të martoheni katër herë.

128.

- Uf! – dëgjohet zëri i burrit në banjë.
- Çka u bë, i dashur? – e pyeti gruaja.
- Ky brisku im i rrojës fare nuk pret.
- Lëre, ore, mos ia nxjerr fundin. Mjekra jote nuk mund të jetë më e fortë se linoleumi.

129.

Në një tavolinë të kafenesë luhej shah. Njëri prej të pranishmëve në atë tavolinë e pyet kamerieren:
- Sa është ora?
- Gjysma e natës... edhe shtatë minuta.
- Auuuu, më duhet të shkoj, gruaja më pret në drekë.

130.

- I thashë burrit tim se jam gruaja më e mirë në botë.
- Dhe, a u pajtua?
- Nuk di. Ende nuk ka pushuar së qeshuri.

131.

- Isha e marrë kur u martova për ty...
- Sipas të gjitha gjasave kam qenë aq i dashuruar, saqë nuk kam mundur të hetoj.

132.

- Më në fund sot u zgjova në orën time.
- Si ashtu?
- Gruaja ma mëshoi me të në kokë.

133.

Pas një grindjeje të ashpër burri ia mëshoi gruas një flakaresh.
- Ndihmë, ndihmë! – bërtet ajo.
- Mos u frikëso, mos u frikëso! – e qetësoi burri. – Këtu jam!

134.

- Sa herë nisemi të përlahemi gruaja ime bëhet historike.
- A mos e kishe fjalën te histeria?
- Jo, jo, sepse, e di... fillon të rrëmihë në të kaluarën time.

135.

- Pse ia ke mëshuar gruas me karrige?
- Sepse nuk kam mundur ta çoj pianon.

136.

Gruaja i drejtohet avokatit:
- Dëshiroj të shkurorëzohem!
- A keni ndonjë motiv?
- Po, jam martuar.

137.

- Ju dua shumë! – i thotë ai.
- Por, ju lutem, unë kam burrin dhe djalin... – mbrohet ajo.
- E po, e dini, siç i thonë një fjale: ku ka për dy ka edhe për të tretin.

138.

I ankohet miku mikut se si e ka zënë gruan në shtrat me dashnorin.
- Dhe çka ju the?
- Asgjë! Mirëpo, sipas asaj se si i kam mëshuar derës, kanë mundur të kuptojnë se nuk më ka ardhur mirë.

139.

- Pranoje se ke fjetur me gruan time!
- Për nderë as nuk jam kotur!

140.

Një femër tejet e pispillosur vjen te avokati dhe i thotë:
- Dëshiroj të shkurorëzohem nga burri.
- Sipas cilit motiv? – e pyet avokati.
- Për shkak të tradhtisë. Jam e bindur se po më mashtron.
- E pse po mendon kështu?
- Sepse, ç‘të them, nuk besoj se ai është babai i fëmijës tim.

141.

Dy miq shohin dy gra të cilat shëtisnin në anën tjetër të trotuarit.
- Shiko, të lutem, - thotë njëri. – Nuk kisha haber se gruaja dhe dashnorja ime njihen mes veti.
- Vërtet – ia ktheu tjetri, - ma more fjalën prej goje!

142.

- A bën ashtu? Po pi konjak, ndërkaq ti je anëtar shumëvjeçar i Shoqatës për luftë kundër alkoolit?
- E, po,çfarë të bëj unë i gjori, pasi që nuk kisha para të paguaj anëtarësimin për këtë muaj.

143.

Gruaja bie prej dritares së pallatit drejt e në kontejner të mbeturinave.
E sheh një pensionist i cili pastaj e kritikon fqinjin.
- Ej, bukë përmbysës, i marrë! Ajo do të mund të shërbente bile edhe nja pesë-gjashtë vjet...

144.

Nëna ia bleu djalit një biçikletë. Ai menjëherë i hipi dhe mori turr, duke ia bërë nënës me dorë:
- Shih, nënë, po e ngas edhe pa duar...
Pas pak kohe, prapë me shpejtësi të madhe, duke i larguar këmbët nga pedalet, i drejtohet nënës:
- Nënë, a po më sheh? Po e ngas edhe pa këmbë!
Dikur më vonë, por më ngadalë dhe me një zë të çuditshëm, djaloshi tha:
- Ih, nënë, po ngath pa dhëmbë!

E si po i ha ato lajthi pa ua hequr lëvozhgën?
- S’ka gjë, e di se ç‘kanë brenda!

146.

- Motra ime i ka vetëm pesë vjet dhe di të shkruaj emrin e vet edhe mbrapsht.
- Vërtet, e si e ka emrin?
- Ana!




147.

- Nënë, a e di atë vazon për të cilën përherë kishe gajle?
- Po, e di!
- E, pra, më nuk do të lodhesh me gajle!

148.

- Si mund t’i thuash motrës sate se është e marrë? Menjëherë kërkoji falje!
- Më fal, motër, që je e marrë!

149.

- Babë, - thirri çuni, - dëshiroj të martohem.
- Qy-qy, - bën shaka i ati. – E kujt ia ke vënë syrin?
- Gjyshes!
- Ore, prit pak. A mos mendon se do të lejoj të martohesh me nënën time?
- E pse jo? Edhe ti je martuar me nënën time!

150.

Fotografit të bardhë dhe gruas së tij, po ashtu të bardhë, i lind një foshnje e zezë.
Fotografi për pak çaste mbetet i nemitur para atij fenomeni. Pastaj i kujtohet:
- Aha, po, kam bërë eksponuar gjatë!

151.

Hyn i marri në barnatoren bujqësore:
- Më jepni një ilaç kundër morrave.
- Për sa?
- Nuk i kam numëruar!

152.

- Ku ke lindur?
- Në spital.
- E çfarë sëmurje pate?

153.

- Kujt po i shkruan letër? – e pyet mësuesja nxënësin e dobët.
- Vetes!
- Çfarë është përmbajtja?
- Ku ta di unë, ende nuk e kam marrë!

154.

- Ore, a e ke gjyshin ende gjallë?
- Jo, ende është i vdekur!

155.

Vjen njëri në stacionin e policisë:
- Një kopuk ma ka vjedhur kuletën.
- E kur ka ndodhur kjo? – e pyesin.
- Edhe këtë nuk e di sepse ma ka vjedhur edhe orën.

156.

- Ju lutem, një litër verë!
- Të bardhë, a të zezë?
- Nuk është me rëndësi, e kam për një të verbër!

157.

I marri është shumë i mërzitur sepse i ka humbur qeni...
- Pse nuk e jep një shpallje në gazetë?
- Nuk ka efekt, qeni im nuk di të lexojë.

158.

- Njerëzit e mençur çdo gjë e marrin me rezervë... Vetëm të marrët përnjëherë binden.
- A je i sigurt?
- Absolutisht!

159.

- Auuu, dikush ma vodhi kuletën! – bërtet njëri në autobus.
- A nuk e ndjeve fare kur e futi hajni dorën në xhep? – e pyeti gruaja.
- Po, po, e ndjeva, po mendova se ishte dora ime.

160.

Një grua e moshuar i afrohet policit të komunikacionit dhe e pyet:
- Ju lutem, a mund të më tregoni se cila rrugë më shpie më së shpejti deri në spital?
- Kaloje këtë shesh me sy të mbyllur dhe do të jesh atje brenda pesë minutash.

161.

- Shih, shih, ti ke dalë në rrugë dhe nuk i ke veshur brekët?
- Si e di?
- Sepse nuk i ke veshur as pantallonat.

162.

Në autobusin urban udhëtari i drejtohet tjetrit që është afër tij:
- Më falni, zotëri, a mos punoni në polici?
- Jo!
- A mos keni rastësisht ndonjë të afërt në komitetin e qytetit?
- Jo!
- A mos e keni pasur ndonjë të afërt në UÇK?
- Jo!
- A mos merreni, ndoshta, me karate?
- Jo!
- Atëherë largoje këmbën që e ke vënë mbi këmbën time, more derr, se e hëngre shpullën!

163.

- Pse po shqetësoheni aq shumë? – e pyet kirurgu pacientin i cili përgatitej për t’u operuar.
- Doktor, ky është operacioni im i parë.
- Edhe imi!

164.

- Ndihmë, ndihmë! – bënte ai që po fundosej. – Nuk di të notoj...
- Punë e madhe, - ia kthen njëri që gjendej në breg. – As unë nuk di të bëj muzikë me piano, por për këtë nuk gërvallem.

165.

Në automobilin e ndihmës së shpejtë doktori e pyet fatkeqin e shtrirë që ka plagë të mëdha.
- A mund të ma thoni emrin tuaj dhe adresën që ta lajmëroj bashkëshorten tënde?
- Nuk ka nevojë. Ajo e di emrin dhe adresën time.

166.

- Eja të luajmë një lojë. Më pyet a jam lepur?
- Mirë. A je lepur?
- Po.
- E tash më pyet a jam krokodil?
- A je krokodil?
- E shuli i zotit! A të thashë njëherë se jam lepur?



167.

- E kujt është ajo kafkë? – pyet një turiste jona e
cila, me një agjensi turistike prishtinase, kishte shkuar të vizitojë
një muze të Romës.
- Ajo është e Jul Cezarit, - i përgjigjet udhëheqësi turistik.
- E ajo kafka e vogël?
- Gjithashtu është e Juil Cezarit, kur ishte i vogël.

168.

Në kohën e sundimit të Turqisë në këto anë, ushtarët
turq kishin zënë disa kryengritës dhe i afrojnë te Drini për t’i varë.
Kur provuan ta varin të parin, litari këputet. Ai bie në ujë, noton dhe
ikë...
- Aman njerëz, - iu drejtohet jeniçerëve kryengritësi që
ishte në radhë e që ishte merzitur për varje, - gjenie për mua një
litar të fortë se bëri e u këput, nuk di të notoj!

169.

- E kam vendosur që më të mos lidhi bast dhe të mos luaj bixhoz!
- Po, po, të njoh unë ty! Ky vendim yti nuk do të zgjatë!
- Po, a? A lidhim bast?

170.

Kur dëgjon për vdekjen e kolegut të vet një shkrimtar ofshanë:
- I mjeri!... sikur të jetonte vetëm edhe dhjetë ditë do të kishte rastin të lexonte romanin tim më të ri.

171.

- Po e shkruaj librin e memoareve të mia, - i thotë
në besim politikani i vjetër një udhëheqësi të ri. – Mirëpo, për shkak
të do arsyeve të mia, kam vendosur që të botohet ai libër vetëm pas
vdekjes sime.
- Aha, - ia kthen i riu, - mezi po pres ta lexoj!

172.

Dy mjek rreziteshin në diell.
- Shih, koleg, sa këmbë të bukura paska ajo femër! – thotë njëri.
- Paj, nuk di çfarë të them, unë jam specialist për gjoks...

173.

Një grua e re dhe e bukur e sjell një fëmijë të zbehtë te mjeku për kontrollim.
-
Hëëëmm... – murmuritë mjeku pasi që e kontrollon fëmijën. – Qenka
dobësuar shumë meqë, me sa po mund të kuptoj unë, ushqimin e paska të
dobët. Por, zonjë, më lejoni... – dhe ia shpërthekoi bluzën e ia shikon
gjinjtë Me atë rast në mënyrë profesionale ia lëmon, ndërkaq në një
moment edhe ia shtrëngon.
- Pikërisht ashtu siç kam menduar, - thotë. – Ju fare nuk keni qumësht.
- Pse po habiteni? – ia kthen ajo. – Unë jam tezja e kësaj foshnje.

174.

Një zonjë e moshuar bashkë me një të re të bukur hyjnë në ordinancë.
- Hiq rrobat, zonjushë! – i drejtohet mjeku të resë.
- Më falni, doktor, - ndërhyn e vjetra, - ajo ka ardhur të më shoqërojë
Mua.
- E, po, mirë... nxirre gjuhën jashtë.

175.

Mjeku: - Çka ankoni?
Pacienti: - Gjithmonë kur zgjohem, në gjysmë orën e parë po ndjehem tejet i lodhur.
Mjeku: - Pse, atëherë, nuk zgjoheni gjysmë ore më vonë?

176.

- Ndihmë! Ja, pak më parë, më dhunoi një malazez i shurdhër...
- Ku e dini se ishte malazez?
- Sepse mu desh që ta bëj vetë tërë punën.

177.

- Fat që nuk jam zog!
- Pse?
- Sepse nuk di të fluturoj.

178.

- Dëgjova se ke lindur një fëmijë. A është djalë?
- Jo.
- Domethënë femër?
- Ja qëllove.




179.

Menjëherë pas martesës nusja punësohet në teatrin
amator dhe merr rolin e parë; një rol i vogël sipas të cilit i duhej
vetëm njëherë të kalonte nëpër skenë, e veshur vetëm me brekë.
- I dashur, - iu drejtua burrit të vet, - athua çfarë do të thonë njerëzit kur të më shohin vetëm në brekë.
Burri i mërrolur ia kthen duke i shtrënguar dhëmbët:
- Do të thonë se jam martuar me ty vetëm për shkak të parave.

180.

Hajni hyn në banesën e katit të nëntëmbëdhjetë. Pasi
dëgjon një zhurmë çel dritaren dhe del. Mbështetet në një si strehë,
por humb drejtpeshimin dhe derisa bie bërtet:
- Më zini! Kapeni hajnin!

181.

Në Nju Jork i panjohuri i afrohet kalimtarit:
- A doni të blini një orë?
- Çfarë ore? – e pyet ai.
- Hesht, mos fol zëshëm... Ai atje ende e ka në dorë!

182.

Në spitalin neuropsikiatrik mjeku e pyet pacienten:
- Si quheni?
- Madona, - përgjigjet ajo pa mëdyshje.
- Si ashtu? Dje keni thënë se jeni Ketrin Danev.
- Po, por jam rimartuar.

183.

Mjeku hyn furishëm në stacionin e milicisë:
- Ngutuni shpejt, ju lutem, ndërmerrni diçka! Një i sëmurë mental ka ikur nga spitali.
- Si duket? – e pyet polici kujdestar.
- Tërësisht është tullac, ka flokë të gjata...
- Çka? E si mund të jetë edhe tullac edhe me flokë të gjata?
- A ju thashë unë se është budalla?

184.

Hyri njëri në ambulancën stomatologjike, nxjerr revolen dhe duke luajtur me të i bërtet dentistit:
- Menjëherë dua të m’i nxirrni dhëmbët, të gjithë dhëmbët, madje pa injeksion...
- Por dhëmbëve tuaj asgjë nuk u mungon! – provon dentisti ta qetësojë.
Ai pastaj ia futë tytën e revoles në fyt dhe i thotë:
- Vepro si të them ose do të jesh i vdekur!
Duke
u dridhur dentisti bën ashtu siç i urdhërohet. Ia nxjerr dhëmbët. Kur
ia nxjerr edhe dhëmbin e fundit, njeriu me revole hidhet nga karrigia,
tërheq këmbën e revoles dhe nga tyta e saj del një flamur i vogël në të
cilin shkruan: BAM! Duke dalë nga ordinanca, njeriu me revole i thotë
dentistit:
- Aprillilli...!



185.

Dy të marrë përgatiten që në mbrëmje të flinë në kamp.
- Ore ti, çka po të duhet ai gyp metali?
- Që të më shërbejë në vend të jastëkut.
- Ndoshta pak mund të jetë i fortë!
- Shiko, shiko, e çfarë njeriu më konsideron ti? Kam menduar unë për këtë prandaj e kam ndërmend që ta mbush me kashtë...

186.

I marri qeshet me zë të lartë e pa ndërprerje. I afrohet kolegu:
- Çfarë djallin ke? Çfarë është aq qesharake?
- Po më kujtohen disa barsoleta. Tash mu kujtua një që kurrë më parë nuk e kam dëgjuar.

187.

I marri tenton të zgjidh nyjën e litarit. Kolegu i tij i thotë:
- Kot e kërkon anën tjetër të litarit. Atë e kam prerë.

188.

I marri e pyet të marrin:
- Çka kam në dorë?
- E di, buburrecin!
- Nuk ia ke qëlluar!
- Atëherë, e ke mizën.
- S’është as mizë.
- E, pra, devenë!
- Nuk është fe drejtë, e ke parë.




189.

Tetë ditë rresht pa ndërprerje i marri shfleton librin e numrave të telefonit.
- A është ai libër zbavitës? – e pyet kolegu.
- Si jo!... Vërtetë nuk ka shumë ngjarje, por protagonistët mjaft mirë janë të tipizuar.

190.

I marri e pi pak ujë në pishinë.
- E çuditshme, - thotë, - uji fare nuk është i ëmbël, sado që pak më parë kam hedhur në të një kokërr sheqer.
- Ndoshta për shkak se nuk e ke përzier! – ia kthen tjetri.

191.

Duke i vizituar dhomat e klinikës psikiatrike mjeku e vëren njërin se si rrinte i ulur në mes të dhomës dhe kruhej.
- Pse po kruhesh?
- Për shkak se në këtë klinikë, - përgjigjet ai, - i vetmi unë jam që di saktësisht se ku po më kruhet.

192.

Një tip ecte rreth gropës së kanalizimit kapaku i së cilës ishte i hapur. Derisa shpejton hapat rreth gropës thotë:
- Nëntëmbëdhjetë, nëntëmbëdhjetë, nëntëmbëdhjetë...
Andej kalon polici.
- Ore ti, - i thotë ai, - ç‘vërtitesh rreth asaj grope dhe pse numëron?
Tipi e shtyn policin papritmas dhe e hedh në gropë dhe vazhdon të numërojë:
- Njëzet, njëzet, njëzet...

193.

Prifti i afrohet të dënuarit me vdekje që ishte i lidhur në karrigen elektrike:
- A mund të bëj për ju diçka, bir?
- Po, më mbani përdore!

194.

Ajo: - A më do?
Ai: - Si jo!
Ajo: - E, pra, a do të më marrësh për grua?
Ai: - Prit, mos e ndërro menjëherë temën!




195.

Flasin dy të njohur:
- Dëgjova se ishe martuar javën e kaluar.
- Ashtu është.
- Si ashtu?
- Qëlloja!
- Po mirë... babai i saj të ka gjetur punë?
- Nuk është ashtu.
- Baba i saj është plot me para dhe me shëndet të dobët?
- Nuk është as ashtu.
- Ka trashëguar pasuri?
- Me asgjë!
- E pra, po i ngre duart. Dorëzohem. Fol!
- E dua!
- E kam ditur se këtu ekziston njëfarë lidhje..

196.

Takohen dy shoqe:
- Dhe ashtu, pra, ti ishte kurorëzuar! Kurse unë mendoja se me të takoheshe vetëm sa për një dashuriçkë!
- Ashtu edhe ai mendonte!

197.

Bisedojnë dy vetë të moshuar në kupe të trenit:
- Allahile më trego a të ka ndodhur ndonjëherë të përjetosh ndonjë shqetësim në dashuri?
- Po... Kaherë e kam dashur një femër...
- Dhe është martuar me tjetrin?
- Jo, është martuar me mua!

198.

Duke paguar llogarinë e shtrenjtë myshteriu i drejtohet berberit:
-
Para disa ditësh jam kthyer nga Londra dhe më duhet t’ju them se këtë
qethje me larje flokësh, që ma bëtë, atje do ta paguaja gjysmë për
gjysmë më lirë.
- Me siguri, - ia kthen berberi, - por llogaritni sa do t’ju kushtonte rruga deri atje.

199.

- Rrobaqepësi im po ma ulë çmimin njëzet për qind, vetëm që t’iu tregoj të gjithëve se rrobat i qep te ai.
- Kurse rrobaqepësi im ma ulë çmimin pesëdhjetë për qind vetëm që askujt të mos i tregoj se ku i qep rrobat.

200.

Një djalosh i ri hyn te berberi dhe pyet:
- Sa janë para meje?
- Një është për qethje dhe rrojë dhe një vetëm për qethje... – i thotë berberi.
Djaloshi me vrap del, por nuk kthehet.
Të shtunën tjetër, prapë njësoj pyet dhe shkon.
Të shtunën e tretë, posa hyn ai djalosh në dyqan, mjeshtri i thotë:
-
Kam dy vetë për nën qethje, kurse ti... - dëshiron ta pyet berberi
djaloshin se për çfarë arsye nuk kthehej, por ai kishte dalë jashtë
dere...
Berberi pastaj i thotë ndihmësit:
- Shko pas tij, të lutem, dhe shiko kush është dhe me çka merret.
Ndihmësi del dhe kthehet pas gjysmë ore dhe i thotë mjeshtrit:
- Ende nuk e di se kush është ai, por e di se ku shkon.
- E ku? – u interesua berberi.
- Drejt e në shtëpinë tënde!

201.

Kozmonauti kthehet nga pushimi i parë në Mars.
- A na tregon, allahile, si ishin ato të Marsit? – e pyesin shokët.
- Paj, përafërsisht si gratë tona, me përjashtim se gjinjtë i kishin në shpinë.
- Gjinjtë në shpinë? O Zot, kur kacafytesh me to, nuk është bash këndshëm.
- Besa, edhe nuk është... por, ju them unë juve se është mrekulli kur mashkulli vallëzon me to.

202.

- Unë burrin tim e kam bërë milioner...
- E çka ishte para se të martoheshe?
- Miliarder!

203.

- Afroje veshin, - i thotë një djalosh dhëndrit të ri në gostinë e dasmës. – A e keni fotografinë e nuses suaj, të cullakuar?
- Sigurisht se nuk e kam.
- E, a dëshironi ta keni?

204.

Dhëndri me nusen, menjëherë pas përfundimit të
dasmës, nisen me tren në pushim martesor. Posi futen në kabinën e
fjetjes, nusja thotë me zë të lartë:
- Uh, shpirt, thjesht nuk mund të besoj se, më në fund, lidhem kurorë.
Treni vazhdon kurse nusja vazhdimisht e përsëritë këtë refren, bile duke e ngritur zërin shumë më shumë.
Më pastaj një prej kabinës tjetër bërtet:
- O ti, atje, allahile mëshoi më, binde njëherë... që të mund të flemë.

205.

Takohen dy miq në stacionin e trenit:
- Ku je nisur kështu me gjithë ato valixhe të mëdha?
- Në udhëtim bashkëshortor. Dje kam lidhur kurorë...
- Mirë, e ku e ke gruan?
- Ajo ka mbetur në shtëpi. Dikush duhet të kujdesët për fëmijët!

206.

- E dashur, a jam unë i pari?
- Ndoshta edhe je, sikur më dukesh i njohur!

207.

- A do të jam unë i pari që do ta bëj atë punë? – i pëshpëritë ter veshi dhëndri nuses së re.
- Pyetje pa lidhje. Por unë ende nuk e di se cilin pozicion do ta zgjedhësh?

208.

- I dashur, dua diçka të tregoj... – thotë nusja
natën e parë të martesës. – Para se të njoftohesha me ty kam çuar
dashuri me një djalosh, i cili e kishte vetëm një këmbë me emrin Albert.
- Mos bre, e si e kishte emrin këmba e dytë?

209.

Voziten burrë e grua me veturë. Në një çast polici i ndalë dhe pyet:
- Pse ke vozitur 65 kilometra , kur nuk lejohet më shumë se 55?
Burri: - Jo bre! Nuk kam vozitur aq shpejt!
Gruaja: - Pse po rren, kur ke vozitur 70 kilometra?
Burri: - Mbylle gojën, bre zhabë!
Polici: - Por ti as rripin nuk e ke lidhur!
Burri: - E kam lidhur, por tash e hoqa...
Gruaja: - Mos rrej, se nuk e ke lidhur.
Polici: - Zonjë, a bisedon burri kështu gjithnjë me ju?
Gruaja: - Jo, vetëm atëherë kur është i dehur!



210.

Dhëndri xheloz bën gabim të hatashëm natën e parë të martesës, duke iu drejtuar nuses:
- Prano haptas, sa meshkuj i ke pasur para meje?
Nusja nuk flet fare.
I
tronditur nga pyetja pa kurrfarë taktike që ia bën asaj, ai tani nuk di
nga t’ia fillojë bisedës. Një kështu kalon më tepër se gjysmë ore në
qetësi të plotë, mandej ai, duke mbledhur fuqinë, i drejtohet asaj:
- Më fal, a u hidhërove?
- Jo, jo... – ia kthen ajo, - vetëm se po i numëroj.

211.

Burri i lumtur i drejtohet nuses së vet:
- Derisa
ishim të fejuar, e di ti, shpesh të kam bezdisur duke të folur që të më
dorëzoheshe. Tash po të them haptas, sikur të ishe dorëzuar para
martesës me siguri nuk do të martohesha me ty.
- E, or ti, nuk jam aq e marrë! – i thotë ajo. – Në atë mënyrë tri herë ma kanë punuar!

212.

Nusja: - A më falë nëse të tregoj se e kam nofullën artificiale?
Dhëndri: - Si jo?! Tash mund të flas lirisht se kam parukë, këmbën e drurit dhe syrin e xhamit!

213.

Ishte shtrirë lakuriq në shtrat në atë mëngjes të ditës së parë të martesës, që me vite e kishte pritur.
- I dashur, - thirri ajo pasi ia dëgjoi zërin burrit të vet në banjë. – A i pastrove dhëmbët?
- Po, zemër! Pasi i lava të mit, po i laj edhe tuajt.

214.

Grindja e parë bashkëshortore:
- Dhe ende po më flet se të janë ofruar shumë për fejesë?
- Po, sigurisht!
- Eh, do të ishte fat sikur të martoheshe me budallain e parë që të ka propozuar martesë!
- Ashtu edhe kam vepruar!

215.

Mysafiri e kishte harruar çadrën në dhomën ku kishte
fjetur në hotel. Kur u kthye ta merrte banakieri i tregoi se në atë
dhomë tashmë ishte vendosur një çift bashkëshortor.
Meqë banakieri
kishte punë më me rëndësi, mysafiri vetë ngjiti shkallët dhe shkoi te
dhoma ku kishte fjetur. Kur deshi të trokasë në derë, nga brenda dëgjoi
zërin e mashkullit:
- Të kujt janë këto molla, zemër!
- Tuajat, shpirt! - përgjigjet zëri i butë i femrës.
- Të kujt janë buzët?
- Vetëm tuajat, i dashur!
- E të kujt janë këto bythë?
- Edhe këto janë tuajat, daci im!
- Ehhhej, ju atje, - dëgjohet zëri nga jashtë derës, - kur të arrini te çadra, ajo është imja!

216.

Nusja e re u shqetësua shumë kur, pas martesës, kuptoi se burri i saj i vjetër kishte pasur edhe dy martesa të tjera.
Duke qarë e lotuar e pyeti se ç‘kishte ndodhur me dy gratë e para?
A di çka? –iu përgjigj burri, - gruaja ime e parë është helmuar me këpurdha...
E, e dyta?
Ajo ka vdekur nga fraktura në kokë... Por vetë e ka pasur fajin... Nuk pranonte të hante këpurdha!

217.

Bashkëshortët e rinj shëtisin trotuarit kur, pranë tyre, kalon një vajzë e bukur e cila i drejtohet dhëndrit të ri:
- Tungjatjeta, shpirt!
Kur largohen nga ai trotuar, nusja i drejtohet burrit të vet:
- Kush ishte ajo?
- Allahile më lë rahat, mos më merr në pyetje tashi. Mjaft telashe kam pasur me të duke i shpjeguar se kush ishe ti...

218.

Çifti bashkëshortor bisedon për bashkëshortët e rinj të cilët ishin vendosur në banesën përball tyre.
-
Si duket shumë dashurohen, - thotë gruaja. – Ai vazhdimisht po e puth
atë, bile edhe kur po del prej banese po i dërgon të puthura me dorë.
Pse edhe ti nuk vepron kështu?
- Aman, - habitet burri, - por unë ende nuk e njoh atë!

219.

Nusja e re i propozon burrit:
“Të luajmë symbyllas. Nëse më gjen do të përdhelemi e nëse jo, do të jam në dollap!”

220.

- Gjithnjë po më duket se sot është e hënë!
- Por sot vërtet është e hënë!
- E di, prandaj po më duket...

221.

- Dije se para të mira po fitoj me këtë kitarë që ma ka blerë daja im për ditëlindje, - i thotë djaloshi shokut të vet.
- E ku po bën muzikë me të?
- Askund! Baba im për çdo javë më paguan që të mos e marrë në dorë kitarën.

222.

- Unë nuk kam pasur kurrfarë marrëdhënie me gruan time derisa nuk kemi qenë të martuar, e ju?
- Nuk di...Çfarë mbiemri kishte para martesës?

223.

Pensionisti i moshës gati nëntëdhjetëvjeçare, për
çdo mëngjes delte në shëtitje dhe përherë blinte gazetat te i njëjti
kioskë dhe te e njëjta shitëse. Në një rast kur mori gazetën hetoi se
nuk kishte para me vete.
- Nuk ka dert, merrni gazetën, e paguani nesër! – i thotë shitësja.
-
Por mund të ndodh të mbeteni pa ato para... Nuk i dihet plakut, nëse
deri nesër më gjen ndonjë e ligë, vdekja... – mahitet ai, kurse
shitësja ia kthen:
- Ani, nuk do të ishte ndonjë dëm i madh!

224.

Një djalosh në autobus vazhdimisht i tërheq qyrat.
- Ore çun, - i drejtohet një zonjë, - a ke faculetë me vete?
- Po, po kam, por askujt nuk ia huazoj!

225.

Se është ai njeri heshtak e dinë të gjithë, përveç një gruaje të panjohur e cila, një ditë, shkon në shtëpinë e tij dhe e pyet:
- A e keni gruan në shtëpi?
- Jo!
- A më lejoni ta pres?
- Po!
Pas nja një ore, e panjohura nuk mund ndenj e qetë. I drejtohet zotit të shtëpisë:
- Po mirë, a mund të më tregoni ku është gruaja juaj?
- Te varret!
- E çka mendoni, kur do të kthehet?
- Nuk kam haber. Atje është qe njëmbëdhjetë vjet!

226.

- Me qindra herë më kanë propozuar të martohem! – potencon vajza.
- Moj ti, - interesohet shoqja e saj, me pabesim, - e kush të ka propozuar?
- Prindërit e mi!

227.

Mjeku në korridor para dhomës së spitalit:
- Jam i merakosur bukur shumë për gruan tënde. Aspak nuk më pëlqen çehrja e saj.
- Besa as mua nuk më pëlqen prejse jam me të! – ia kthen burri.

228.

- A ta kam treguar mahinë më të re?
- A është e mirë?
- Po!
- Nuk ma ke treguar.


229.

Parashutisti pa paramenduar bie në një mal të
shpeshtë me plot kaçuba. Me orë të tëra nuk ia del ta gjejë rrugën.
Bëhet natë, kurse ai ende mbetet duke kërkuar dalje nga ai mal, duke
bërë përpjekje të mëdha të ndeshet me civilizimin. Dikur vëren një
dritë bukur larg. Ecën në atë drejtim dhe arrin te një derë. Troket në
atë derë.
- Kush është? – dëgjohet zëri nga brenda.
- Thuaj babait le të ma çel derën.
- Baba nuk është këtu!
- Nuk është aty?
- Jo. Shkoi kur erdha unë.
- Mirë, atëherë thuaj nënës le të më lëshojë brenda.
- Nuk është as ajo këtu. Shkoi kur erdhi gjyshi...
- E pra le ta çel derën ai!
- Nuk është as ai këtu. Shkoi kur erdhi gjyshja.
- Ashtu? Thuaji gjyshes, pra!
- Por as ajo nuk është këtu. Ajo shkoi kur erdhi baba...
- Moj ti, familja juaj asnjëherë nuk është së bashku?
- Në shtëpi po, ndërkaq këtu ku jam unë - është nevojtore!

230.

- Po shoh, gotën e ke të zbrazur. A dëshiron edhe një?
- Or jaran, ç‘të bëj me dy gota të zbrazura?

231.

Djaloshi me fytyrë fëmije i afrohet një zonjës e cila ishte e shtyrë në moshë. Djaloshi kërkon nga ajo që të vallëzonin bashkë.
- Nuk vallëzoj me fëmijën! – i thotë ajo me një përbuzje.
- Më falni, nuk kam hetuar se jeni me barrë!




232.

Kalimtarja i afrohet një vogëlusheje e cila po qante në trotuar.
- Çka ke vogëlushe ime, pse qanë?
- Kam humbur... Nuk di si të kthehem në shtëpi.
- Fare mos u mërzit. Të çoj unë. Në cilën rrugë banon?
- Nuk e di... Dje e kemi ndërruar banesën!
- Mirë, do të gjendemi disi edhe pa adresë. Por si e ka emrin nëna jote?
- Nuk e di as atë... Dje është rimartuar.


233.

- Ore, a të bërtet gruaja që kthehesh vonë në shtëpi?
- Por unë fare nuk jam i martuar!
- Ani, pse pra po kthehesh vonë?!

234.

- Sa?
- Njëzet!
- Çka njëzet?
- E çka sa?

235.

- Ore ti, a ke qenë në Singapor?
- Jo, kurrë!
- Atëherë, sigurisht e njeh Selim Cungun, edhe ai kurrë nuk ka qenë në Singapor!

236.

Babai ia shpjegon çunit të tij mrekullitë e botës moderne.
-
Telefoni, - i thotë ai, - është si një qen i madh bishti i të cilit,
fjala vjen, është në Shkup, kurse koka në Beograd dhe kur e shkel në
bisht në Shkup, ai leh në Beograd.
- Mrekulli, - thotë vogëlushi. – E tash më trego si punon radioja?
- Gati njësoj, por pa qen.

237.

- Uh çka ka murmuruar mbrëmë!
- Pse nuk më ke zgjuar nga gjumi? Ti e di se nuk mundem të flejë kur murmuron!




238.

- Mos provo të ecësh nëpër shkallë se i kam hequr!
- Tash është vonë, kam arritur në gjysmë të rrugës!

239.

- Dëgjoni, ju lutem, shumë po i përngjani poetit Mirko Gashi!
- Por unë vetë jam!
- Aha, ashtu!? Prandaj kjo ngjashmëri me të!

240.

- Më falni, a mund të më tregoni sa është ora?
- Më vjen keq, nuk jam prej këndej!

241.

Dikush i bie ziles në hyrje të banesës. Vajza e vogël e çel derën. Para saj ndodhet një njeri i cili pyet:
- A e ke nënën aty?
- Shkova të shikoj.
Vogëlushja shpejt kthehet:
- Nëna thotë se nuk është aty!
- Mrekulli, atëherë thuaj edhe ti asaj se edhe unë nuk kam ardhur!

242.

- I ke të çuditshme çorapët në këmbë: njërën të kuqe, kurse tjetrën të bardhë...
- Çka pengojnë? Një palë çorapë të ngjashme i kam në shtëpi...

243.

Një e ve dhe një vejan kalojnë së bashku gati pesë
vjet. Plaku më në fund ka vendosur të kërkojë nga ajo të jetë gruaja e
tij. Ajo menjëherë u përgjigj: “Po!”
Mëngjesin e ardhshëm kur ky
zgjohet, nuk mund të mbante në mend se çfarë ishte përgjigja e saj. “A
ishte ajo e lumtur? Mendoj se po. Jo, ore, ajo më shikonte me ironi...
Një kështu i silleshin atij këto fjalë në mendjen e tij.
Një orë më
vonë, pasi nuk mund ta kujtonte përgjigjen e saj, kapi telefonin dhe e
thirri. I turpëruar, ai pranoi të thotë se kishte harruar përgjigjen
për ofertën e tij të martesës. Plaka përgjigjet: “Oh, sa mirë që më
telefonove. Unë mbaj mend se dikujt i kam thënë “po”, por nuk e dija se
ishe ti ai...!

244.

- A e di sa është ora?
- E di!
- Të falem nderit!




245.

Kamerieri i drejtohet profesorit hutaq:
- Mos keni harruar gjë?
- Si, mos keni harruar gjë?... Të kam paguar... bakshishin ta kam dhënë!
- Po, por keni harruar ta hani atë që e kam sjellë!

246.

- A mund të m’i huazosh njëmijë marka?
- Më vjen keq se nuk kam para me veti...
- E në shtëpi?
- Faleminderit për pyetje, të gjithë janë mirë!

247.

Shkon i dëmtuari në polici:
- Më ka humbur portofoli...
- M’i jep shënimet, do të përpiqemi ta gjejmë.
- Por ai është i gjetur... E ka gjetur ortaku im!
- E, ç‘dëshiron prej nesh?
- Ta gjeni ortakun tim!

248.

- Unë vetëm po ëndërroj të fitoj milion gjatë muajit, si babai im!
- Babai yt fiton aq shumë, a?
- Jo, ore, por ëndërron!

249.

- A mund të ma huazosh njëqind euro?
- Çka po të duhen?
- Që t’ia huazoj Dautit.
- E pse bash atij?
- Sepse m’i ka borxh dhe dëshiron të m’i kthejë.


250.

Të dënuarit me vdekje pasi ia lidhin litarin në qafë, i thonë:
- A doni të thoni diçka?
- Tash për tash jo!


251.

- Alo, po më duhet drejtori i shkollës…
- Unë jam, çka deshe?
- Zotëri drejtor, Agron Lushi ka grip dhe nuk mundet të vijë sot në shkollë.
- Ashtu?… E, kush po telefonon?
- Baba im!

252.

- Të kam thënë të vizatosh tendën dhe njeriun. Ku është njeriu? Po shoh se ke vizatuar\- vetëm tendën…
- Njeriu është brenda në tendë, mësuese!

253.

- Mbrëmë në mënyrë të ashpër jam fjalosur me gruan, por fjala e fundit ishte imja.
- E, çka i the asaj në fund?
- Duke dalë prej dere, para se të tërhiqja derën me rrëmbim, i thashë: mirë, de, blije atë fustan!

254.

- Më duhet të pranoj, - i thotë burri në moshë
kolegut të vet, - në shtëpi unë i bëj të gjitha punët: laj enët,
rrobat, parketin… pastaj edhe dritaret…
- Po mirë, ti e ke atë shërbëtoren e re, ç‘bën ajo?
- Fatkeqësisht, ajo lahet vetë!

255.

- Ore ti, a vetë i zure gjithë ato peshq?
- Jo, më ndihmuan do skraja!

256.

- Po shoh se gruaja juaj është veshur me të zeza… Kush i ka vdekur?
- Askush, por diçka është hidhëruar me mua dhe mban zi me burrin e parë!

Po shoh se gruaja juaj është veshur me të zeza… Kush i ka vdekur?
- Askush, por diçka është hidhëruar me mua dhe mban zi me burrin e parë!

257.

- Na vdiq fqinji!
- I ndjeri, e prej çfarë sëmundjeje?
- Nuk dihet…
- Nuk është habi, meqë nuk dihet as me se ka jetuar!

258.

- Vdiq Xhelua, a do t’i shkosh në varrim?
- Paj, më duhet, përndryshe ai nuk do të vijë në varrimin tim!

259.

- Të lutem, Shaban, na trego ndonjë barsoletë politike…
- Më lëreni të qetë, ju lutem! Nuk ka më barsoleta…Çdo gjë është e vërtetë.

260.

- Doktor, erdha se në çdo moment po kollitem…
- Por, - iu drejtua doktori, - ata që kolliten, nuk shkojnë te doktori.
- E ku shkojnë?
- Në teatër!

261.

Mysafiri e pyet zotin e shtëpisë, sa është ora. I
zoti i shtëpisë ngrihet në këmbë, afrohet te dritarja, e shikon diellin
dhe i thotë:
- Një pa njëzetepesë minuta.
- Si? – habitet mysafiri – a nuk ke orë, a?
- Nuk kam! I urrej orët. Ky është parimi im…
- Dhe gjithë herë ia qëllon sa është ora me të shikuar të diellit?
- Po!
- E kur të del gjumi në gjysmë të natës, për shembull, dhe dëshiron të dish sa është ora, ç‘bën?
- E kam burinë!
- Çka? Nuk po kuptoj!
-
Po të them, për raste të tilla e kam burinë. Nëse natën më del gjumi
dhe më intereson sa është ora, e marr burinë. I afrohem dritares. E çel
dritaren dhe me sa fuqi kam, i bie burisë.
- Dhe?
- Ashtu…
Gjithmonë gjendet ndonjë fqinj i cili çel dritaren e vet dhe bërtet:
“Kush është ai idiot që i bie burisë në orën tre të mëngjesit…?”

262.

Vdes një artist në varrimin e të cilit shkojnë shumë
njerëz dhe vetëm me atë rast kishte pasur aq shumë publik. Një koleg i
pëshpëritë tjetrit:
- Eh, sikur ta dinte se për të do të vinin kaq vizitorë, do të vdiste ai shumë më herët!

263.

- Më ndihmo të lutem me propozim, çfarë t’i dhuroj të dashurës sime për ditëlindje?
- Jepja numrin tim të telefonit!

264.

- Dëgjova se ishe fejuar me Jakupin. Nëse është e vërtetë, urime ty! A, nëse nuk është e vërtetë, urime atij!

265.

Njëri i flet në besim mikeshës së vet:
- A di ti se, një njeri, më tha se shumë të përngjaj?
- Uh, i poshtri! Sikur ta takoja do t’ia puthja shpullë!
- Mos u merakos, mikeshë ime, e ka hëngër atë shpullë!

266.

Dy shoqe takohen:
- Si moti nuk ia kam ndie zërin Anës, a di ç‘ka ndodhur me të?
- Ka vdekur, oj!
- Aha, kisha frikë se mos ishte hidhëruar diç me mua!

267.

- Pse i the atij njeriu mirëmbrëma në mesditë?
- Sepse, sa herë e shoh, më bie terri në sy!

268.

- Dëgjova se Duli ishte martuar.
- Bash mirë. Ai njeri kurrë nuk më është dukur simpatik.

269.

- Dëgjo, kur jam vetëm, jam i pa disponuar!
- Prandaj nuk dua të jem me ty kur je vetëm!

270.

Në një rrugicë gjysmë të errët një e rrugës i afrohet kalimtarit:
- Afrohu, shpirt, sa do të m’i jepje?
- Paj, çka di unë, nja gjashtëdhjetë vjet…

271.

- Zonjushë, për rastin tuaj nuk mund të gjejë farë ilaçi efikas, pos t’ju propozoj që të martoheni…
- Por, doktor, unë jam e martuar!
- Atëherë ju propozoj të ndaheni!

272.

- A ke një cigare?
- Me sa di unë, ti e ke lënë duhanin…
- Ende gjendem në fazën e marrjes së vendimit. Tash për tash vetëm e kam vendosur të mos blej cigare…

273.

I ankohet pacienti mjekut se kurrsesi nuk mund ta lë duhanin.
- Provoni, - i thotë doktori, - që në vend të cigares së duhanit, blini sakëz…
Pacienti prapë vjen te doktori:
- Nuk bën punë, doktor!
- Pse?
- Sepse vështirë ndizet!

274.

Hazreti Ademi në Parajsë ua ngjet emrat shtazëve:
- Kjo shtazë do të quhet pinguin, - thotë ai posa e sheh shtazën.
- E pse, pikërisht pinguin? – e pyet Hava.
- Sepse i përngjan pinguinit, moj budalla!

275.

275.

Vdes një njeri i cili gjatë jetës kishte pasur
afarizëm të mirë duke i shtyrë punët e veta përmes autoriteteve dhe me
të njohur. Kur arrin atje… kërkon që t’i gjendet një vend në Parajsë.
- Çfarë veprash të mira keni bërë gjatë jetës, - e pyet Shën Pjetri.
- Ia kam dhënë një të verbëri një lek e gjysmë në vitin 1956.
- Mirë. Tjetër?
- Një shurdhmemeci, i cili i kishte dy duart e prera, më 1967 ia kam dhënë dy lek!
- Ashtu? Këto janë gjitha veprat tuaja humane?
- Po, përndryshe pse ekzistojnë institucionet sociale?
- Hëë… Shiko, ,- i drejtohet Shën Pjetri një engjëllit, që e kishte afër, - çka mendon, ç‘të bëjmë me të?
- Unë do t’ia ktheja ata tre lekë e gjysmë dhe do ta çoja në dreq të mallkuar!

276.

Gasterbajteri ynë i lodhur e i djersitur dhe i mbushur frymë, i drejtohet punëdhënësit:
- Po më vret ndërgjegjja pse punoj te ju.
- E, pse? – habitet punëdhënësi.
- Sepse ua kam marrë punën dy kuajve tu…

277.

Profesori kthehet në shtëpi dhe i tregon gruas se e kishte humbur çadrën.
- Kur e hetove se e kishe humbur? – e pyet gruaja.
- Atëherë kur nisa ta mbyll!

278.

- A mos ma keni parë kund stilografin? – e pyeti drejtori sekretaren e vet.
- Ja ku e keni, mbi vesh!
- Edhe ti, a nuk sheh se po ngutem? Pse nuk flet, në cilin vesh?

279.

- I dashuri koleg, a mund të vini te unë të premten në mbrëmje? Po e organizoj një darkë për nder të doktorit, Demush Dudit.
- Por, profesor, unë vetë jam Demush Dudi!
- Nuk ka rëndësi, me gjithë këtë ejani!

280.

- Pse e ke lidhë perin rreth gishtit?
- Ma ka lidhë nëna që të mos harroj ta hedh letrën në arkën e postës.
- A e hedhe?
- Jo. Nëna ka harruar të ma japë letrën!

281.

- Ku i kam këpucët? – pyeti profesori nxënësit.
- Në këmbët tuaja, profesor!
- Sa mirë që më treguat, ndryshe do të shkoja i zbathur në shtëpi.

282.

Profesori ishte i sëmurë, prandaj të afërmit e tij e thërrasin mjekun.
- Ja, erdhi mjeku! – i treguan ata.
- I thoni se nuk mund ta pranoj, - porositi profesori, - sepse nuk e ndiej veten mirë!

283.

Vonë në mbrëmje profesori kthehet në shtëpi. Kur
arrin para dere heton se nuk e kishte çelësin, prandaj i bie ziles.
Gruaja ia çel derën, por meqë ajo ishte e përgjumshme, ishte pak si
terr dhe nuk e sheh mirë, i thotë:
- Më vjen keq, por profesori nuk është në shtëpi!
- Nuk prish punë, - ia kthen ai, - kthehem nesër!

284.

- Romansieri amerikan, romani i të cilit kishte
pësuar debakël të vërtetë, e gjen një ide të shkëlqyeshme. E boton në
gazetë një shpallje të vogël me këtë përmbajtje:
“Multimilioneri
kërkon të njoftohet, me qëllim që të martohet, me një femër e cila i
përngjan personazhit së romanit “Amazoneja e bukur”.
- Dhe ç‘ndodhi pastaj?
- Brenda një jave u shit tërë tirazhi.

285.

Gjinekologu pasi e kontrollon pacienten, thotë:
- Për ju, zonjë, kam një lajm të mirë!
- Por unë jam zonjushë, - ndërhyn pacientja.
- E, pra, për ju kam një lajm të keq!

286.

- O, tungjatjeta, moti nuk të kam parë! Çka ka të re? Si je?
- Keq… Më është djegur shtëpia!
- Uh, bre, çfarë fatkeqësie…
- Jo. Nuk është keq. Sigurimi më ka paguar më tepër se ç‘e kishte vlerën e vet. të vërtetë…
- Oho, çfarë fati për ty!
- Por, ah, më vdiq gruaja!
- Mos, bre, çfarë fatkeqësie!
- Me gjithë këtë nuk është aq keq. Prapë jam martuar me një grua të re, të bukur dhe të pasur…
- Oho, çfarë fati!
- Por… po më tradhton me inxhinierin, i cili banon përtej rrugës sime…
- Uh, bre, ç‘fatkeqësi!
- Nuk është keq, jo! Ai inxhinieri e ka gruan e bukur dhe, sa herë që gruaja ime shkon te ai, gruaja e tij vjen te unë dhe…
- Oho, çfarë fati të mirë ke!
- Jo, e gjithë kjo nuk është as fat, as fatkeqësi. Por, ja ashtu, nuk është keq…

287.

- Kamerier, në supën time është një qime…
- Pritni, tash ua sjell krehrin!

288.

- Kamerier, sa është ora?
- Më falni, ky nuk është terreni im!

289.

- Kamerier, prej nga kjo mizë në akulloren time?
- Ndoshta ka ardhur të mësohet të bëjë ski.

290.

- Nuk mund ta ha këtë gjellë, - i ankohet mysafiri kamerierit. – Ma thirrni shefin!
- Nuk bën punë, zotëri, as ai nuk mund të ha!

291.

Mysafiri i drejtohet kamerierit:
- Ma jepni një çaj pa sheqer.
- Na falni, na është sosur sheqeri. A dëshironi, ndoshta, një çaj pa liman?

292.

Një zë dëgjohet në telefon:
- A është burri im në zyre?
- Jo! – i përgjigjet sekretare: - Çfarë t’i them, cila po e thërret?

293.

Pasi kishin vjedhur çdo të vlefshme nga shtëpia, njëri nga hajnat i pa vazot me lule dhe tha:
- T’i lagim lulet, do t’i gëzojmë kur të kthehen në shtëpi.

294.

Ushtari bashkë me të dashurën shkojnë në lulishte të
qytetit. Edhe pse gjatë gjithë rrugës ajo e kundërshton afrimin e tij,
kur arrijnë në pjesën e errët, ajo i dorëzohet… Pastaj, kur ngrihet, ia
plasë vajit:
- Si t’i shikoj tash prindërit në sy, meqë brenda njjë nate dy herë jam bërë e padëgjueshme!
- Dy herë!? – e pyeti ai me dyshim.
- Paj, me siguri do ta bëjmë edhe njëherë…, a?

295.

Një natë para se të martohet vajza nëna ia jep këshillat e fundit intime.
- Nënë, - i tha ajo, - a nuk ke këshilla tjera pos këtyre që m’i the? Hë, nuk është çudi pse baba aq shumë të ka tradhtuar!



296.

- Biri im, nuk di nga t’ia nis, por… a di çka, më në
fund, mendoj se është koha që, unë e ti…a kupton? Unë e ti duhet të
flasim mbi jetën seksuale…
- Pse jo, babë, vetëm më trego se çfarë të intereson!

297.

Në mes të një ligjërate shumë të mërzitshme, ligjëruesi pyet të pranishmit:
- A mund të më dëgjoni të gjithë?
Një zë i lodhur, nga një rresht i fundit i sallës, dëgjohet:
- Unë ju dëgjoj shumë mirë, por me qejf do të ndërrohesha me ndonjërin që ka pengesa dëgjimi.

298.

- Mu deshën gjitha ato vite që të kuptoj se nuk kisha pasur talent për punë në arsim.
- E pse, pra, nuk e ndërrove profesionin?
- Nuk munda, sepse kur e kuptova, më kishin zgjedhur ministër të arsimit.

299.

- E, pra, a e kërkuar më në fund pëlqimin e babait tim për mua?
- Po, bile me telefon!
- Dhe çka tha?
- Se, nëse dua, mundem të martohem me ty që nesër!
- Veç këtë e tha?
- Jo… Para se ta lëshonte receptorin e telefonit më pyeti si quhesha.

300.

- Pse nuk më telefonon?
- E kam telefonin e prishur…
- Pse nuk e thërret mjeshtrin?
- Nuk mundem, sepse e kam telefonin e prishur!

301.

- Alo, Teutë, a mund të vi sonte te ti?
- Sigurisht, Agron, shpirt, eja sonte rreth orës shtatë…
- Por, unë nuk jam Agroni!
- Nuk prishë punë, edhe unë nuk jam Teuta!

302.

Telefoni cingëron në orën tre pas mesnate. Merret
vesh se zotin e shtëpisë e thërret një miku i tij i cili kishte
qëlluar në një qytet të largët.
- Çka ka të re? – e pyet i zoti i shtëpisë. – A mos të ka ndodhur ndonjë e ligë?
- Jo, asgjë!
- E po çka do në këtë kohë?
- Asgjë, besa, por mu kujtua se tarifa e bisedës telefonike natën është përgjysmë më lirë.

303.

Në ora dy të natës pacienti e thërret mjekun:
- Doktor, - i thotë, - më mban shpresa se nuk ju kam shqetësuar në këtë kohë? – arsyetohet ai.
- Jo, aspak. Edhe kështu më është dashur të ngrihem nga shtrati, sepse cingëroi telefoni!

304.

Në një kohë, pas gjysmës së natës, cingëron
telefoni. Trashallani ngadalë ngrihet ashtu si nëpër ëndërr, e merr
receptorin dhe dëgjon zërin:
- Dëgjo ore ti. Po të thërret fqinji
yt… Ai qen juaj po leh aq shumë sa sytë nuk mund t’i mbyll prej tij…
Nëse nuk e qetëson, dije se nesër do t’i këpus veshët!
Natën tjetër,
në të njëjtën kohë, Trashalluku i afrohet telefonit dhe sjell numrat e
telefonit të fqinjit. Fqinji ngrihet nga shtrati, e merr receptorin dhe
e dëgjon zërin:
- Ore ti, - i thotë Trashalluku, - unë nuk mbaj kurrfarë qeni!

305.

Selimi si tifoz i flaktë e përcjell një ndeshje futbolli në ekranin televiziv.
Papandehur futet brenda biri i tij i vogël dhe i thotë:
- Babë, nëna vdiq! E shkeli një automobil.
- Nis qaj! – i thotë ai duke mos e hequr shikimin nga ekrani. – Tash po vi!

306.

Një gjel i drejtohet gjelit tjetër:
- A po vjen të shkojmë deri te shitorja e mishit, shohim pula lakuriq!

307.

- Ishte i mërzitshëm ai organizim argëtimi, - i
ankohej shoqja shoqes. – Bile, të them të drejtën, asnjëherë nuk më
është dukur më monoton!
- Me gjithë këtë ke ndenjur deri në përfundim!
- Por unë kam ndenjur se nuk arrija t’i gjeja rrobat e mija!

Nënë, çfarë domethënë homoseksual?
- Pyete babanë, ai do të tregojë!

309.

- A shitni jastëk? – pyet blerësi.
- Po, çfarë madhësie?
- Nuk di saktë, por kapela ime ka numër 60.

310.

Hyn femra në shitore:
- Desha ta provoj atë fustan në vitrinë…
- Na fal, zonjë, por provën do ta bëni në kabinë!

311.

Vjen lypësi te dera e shtëpisë dhe e pyet shtëpiaken:
- A më jepni diçka për të ngrënë?
- A ta ka ënda supën e ftoftë?
- Paj… po!
- Atëherë, eja nesër!

312.

- A e din se në Amerikë, gruaja që nuk ka mirëkuptim
në familje, mund të shkojë te psikiatri dhe të shtrihet në kanapenë e
tij. A nuk mund të aplikohet kjo te ne?
- Po, por a patjetër duhet të jetë psikiatër?

313.

Në një gosti mysafiri i afrohet një zonje:
- A mos ju ka thënë ndokush se përngjani në Brizhid Bardon?
- Jo!
- Kanë pasur të drejtë!

314.

Djaloshi i vardiset një bukuroshes:
- Beso, për çdo mëngjes mendja më shkon te ti!
- Ashtu po më thotë edhe Rrahimi…
- Po, por unë zgjohem më herët se ai!

315.

Djaloshi i drejtohet femrës së panjohur:
- A mund të ma jepni numrin e telefonit tuaj?
- E gjeni në librin e telefonave…
- A emri i juaj?
- Edhe emrin e gjeni atje!

316.

Një zonjë e cila nuk mund të lavdërohej për nga bukuria, shkon në muzeun e artit:
- Kjo pikturë, - e pyet ciceronin, - është e Koros, a po?
- Jo. Kjo është piktura e Rembrantit!
- Kjo tjetra sigurisht është e Renoarit…
- Mjerisht, zonjë, nuk është. Ajo i përket Brojgelit.
- Eh, me këtë me siguri nuk do të gaboj, është e Pikasos.
- Jo, është pasqyra!

317.

Takohen dy të njohur në rrugë:
- Ore, pse e mbanë dorën ashtu të lakuar në bërryl?
- Au, tash po shoh se dikush ma paska vjedhur bostanin!

318.

Vizitori i një ekspozite i rrudhë sytë para një pikture:
- Çka paraqet kjo?
- Livadhin me lopë.
- Aha… Por unë nuk po e shoh atë livadh!?
- Sigurisht se nuk e sheh, meqë lopët e kanë hëngër livadhin.
- Por nuk po i shoh as lopët?
- E pse të rrinë ato në livadh, pasi që e kanë kullotur barin?

319.

- A na bën qejfin, - i drejtohet zonja e shtëpisë tenorit, - të na këndosh ndonjë arie…
Mysafiri përpiqet që në mënyrë të sjellshme të refuzojë propozimin:
- E shihni se është bukur vonë dhe fqinjët tuaj mund të ankohen…
- Për ata as që e kam gajle… Ata e kanë qenin që leh tërë natën!

320.

- Tash që kam fituar aq shumë para në loto, do të
ndërtoj një shtëpi pushimi me tri pishina. Njëra do të jetë me ujë të
ftohtë, njëra me ujë të nxehtë, kurse njëra pishinë nuk do të ketë fare
ujë.
- E çka të duhet ajo pa ujë?
- Për shkak se shumë nga miqtë e mi nuk dinë të notojnë.




321.

- E pashë atë shpallje në gazetë me të cilën kërkoje të interesuar për ta shitur shtëpizën për kamping. A e shite?
- Jo, u pendova. Kur e lexova shpalljen, erdha në përfundim se pikërisht një shtëpizë e tillë më përshtatet në mënyrë ideale.

322.

- Ata të cilët e kuptojnë muzikën le të ecin dy hapa përpara! – Urdhëron eprori ushtarët në rresht.
- Disa nga të rekrutuarit ecin dy hapa përpara.
- Mirë, shkoni në sallë, merreni pianon dhe hipeni në katin e katërt.

323.

- Pse ti sot nuk je rrua? – e pyeti rreshteri ushtarin.
- Sot në mëngjes tetë ushtarë jemi shërbyer me një pasqyre. Mund të ndodh se e kam rruar ndonjë tjetër.

324.

- Ndalo! Kush është? – piskat roja.
- Askush!
- A është dikush me ty?

325.

Në kohën e pushimit rrinë bashkë dy ushtarë dhe njëri i drejtohet tjetrit:
- Të lutem, a ma jep lapsin kimik për pak kohë?
- Ja, merre!
- Të falem nderit. A mos ke, rastësisht, pak letër?
- A mund të shërbejë kjo letër që e kam në zarf? Merre edhe zarfin, nëse të duhet.
-
O, mrekulli! Do ta marrë edhe letrën edhe zarfin… - tha i dyti dhe u ul
të shkruante letrën. Kur e përfundoi, e mbështolli letrën, e futi në
zarf dhe e mbylli.
- Mos të ka qëlluar edhe ndonjë pullë poste? – e pyeti.
- E kam një, merre! – ia jep me një gjest që shpreh nervozë.
Pasi e lagu pullën poste dhe ia ngjiti zarfit, prapë iu drejtua:
- A keni mundësi, ju lutem që këtë letër ta lëshoni në postë?
- Ani… A të duhet edhe diçka?
- Po… - tha ai duke u përgatitur të shkruante adresën, - cila është adresa e vajzës suaj?

326.

- A po argëtohesh ende me atë…?
- Jo. Shumë i ri është për mua. Për këtë as që më erdhi keq që ma rrëmbeu nëna…

327.

Shkoi njëri në neuropsikiatri dhe u ankua:
- Doktor, jam brengosur shumë për gjendjen psikike të gruas sime. Dje lakuriq ka marrë pozë para fotografit.
-
Kjo nuk është ndonjë arsye për t’u brengosur, - e ngushëlloi psikiatri.
– Ndoshta ajo shpreh interesim për art… E, ç‘i duhet ajo fotografi?
- Për nxjerrjen e lejes së shoferit.

328.

Një burrë ishte shtrirë në rërë, krejtësisht lakuriq. Derisa rrezitej me një gazetë e kishte mbuluar fytyrën.
Andej kalojnë tri zonja kureshtare, shikojnë drejt tij.
- Ai nuk qenka burri im, - thotë njëra.
- Ke të drejtë, - pajtohet tjetra, - nuk është burri yt, por as imi.
- Ai fare nuk është i hotelit tonë! – e përfundon bisedën e tretat.

329.

Fill sa del trenia nga tuneli, gruaja i pëshpëritë burrit në vesh:
- Çka të ndodhi ashtu që më puthe?
-
Por unë nuk të putha, e kisha dashur të di kush e shfrytëzoi aq shpejt
terrin e tunelit. Dhe sikur ta gjej, do t’i tregoja unë atij…!
- Qetësohu, ebu, se ti asgjë nuk ke çka i tregon…

330.

Dy pleshta dalin nga salla e kinemasë. Njëri i drejtohet tjetrit:
- A ecim këmbë, ose marrim një qen!

331.

Studenti i shkencave natyrore bën eksperiment me një
plesht. E merr pleshtin dhe e vë në letër mbi tavolinë. Pleshti kërcen.
Pastaj ia prenë këmbët dhe e urdhëron:
- Hajt, kërce prapë!
Por pleshti nuk kërcen. Pastaj studenti e shkruan përfundimin:
- Kur pleshtit i shkurtohen këmbët, ai shurdhohet!

332.

- Bëëërrr, dridhet zogu mbi një tel.
- Ke ftohtë? – interesohet tjetra që gjendet afër.
- Jo, por po më siglon një telegram.

333.

I lavdërohet pula pulës:
- Unë gjithnjë bëj vezë të klasës së parë, kurse ti të klasës së dytë.
- E, moj ti, - ia kthen e dyta, - nuk jam e marrë që për atë dallim të vogël në çmim të shqep prapanicën.

334.

Shëtitë mesa e vogël me gjyshen në parkun e qytetit. Duke shëtitur ndeshin një qen dhe një kudër në pozë klasike intime.
- Gjyshe, çka po bëjnë ashtu? – pyet vogëlushja.
-
A di çka, zemër, - ia kthen gjyshja me njëfarë gjeturie, - ai qeni
përpara është i verbër, kurse ky mbrapa po e shtyn ta çojë në klinikën
e syve.

335.

- Ai qen që e mban ti, a është i rasës së pastër?
- Si jo! Bile, edhe çdo plesht i tij është me pedigre.

336.

- Çka hanë dhelprat?
- Çdo gjë që gjejnë…
- E kur nuk gjejnë asgjë?
- Atëherë hanë diçka tjetër.

337.

- I dashur, bëhu se je i lumtur!
- Nuk jam artificial…
- Të lutem shumë, se tani po kalon ai që më pat kërkua për grua…

338.

- Athua, lum miku, në Parajsë rrinë së bashku gruaja dhe burri?
- Jo inshalla!
- Pse?
- Po çfarë Parajse do të ishte?




339.

- Çfarë emri do t’ia lini djalit?
- Ferr.
- Si ashtu?
- Ky emër do të ma kujtojë babanë e tij.

340.

- Të lutem doktor, lidhma kokën se po më duket se trutë do të më dalin…
- A mos je i martuar?
- Jo!
- Ani, si të ngjau që u lëndove në kokë?
- I kam rënë murit…

341.

- I dashur, shikomë dhe më trego, a i përngjaj Monalizës?
- Po, moj, jashtëzakonisht shumë i përngjan. Por, po habitem se si nuk të vodhi askush deri më sot.

342.

- A është i lirë drejtori?
- Po, moj, për këso farë bukuroshe gjithmonë është i lirë!
- Atëherë thoni se po e pret gruaja!

343.

- Bija ime e dashur, ti po kalon shumë keq me burrin tënd. Mbrëmë më thanë fqinjët se tërë natën jeni grindur…
- Nuk është e vërtetë. Ka tri javë që nuk flasim.

344.

Një djalosh erdhi tapë në shtëpinë e vet në orën katër të mëngjesit. Ai e dëgjoi mirë ding-dongun e orës dhe tha:
- E di se ora është një pas mesnate, andaj s’ka nevojë ta përsëritësh katër herë.

345.

- Ti dole si trim nga ambulanca. A më shumë pate dhembje nga injeksioni, apo kur ta nxori dhëmbin?
- As njëra, as tjetra, sepse mjeku s’ishte brenda…


346.

- Po si ia dhe të gjitha ato të holla garderoberit? Si bakshish, a?
- E ka merituar! Shih çfarë manteli më ka dhënë, në vend të atij timit të vjetër.

347.

- Kamerier, pse kjo qofte aq e vogël?
- Nuk është
e vogël, por ju duket. Kësaj dukurie i themi mashtrim optik, që do të
thotë se është zgjeruar restoranti për dy herë, kurse qoftja ju duket e
vogël…

148.

Dritoni i vogël posa e pa vëllain e vet të sapolindur, i tha babait:
- Baba, ngutu ta kthejmë në spital brenda kohës së garancionit, a e sheh se nuk është në rregull: s’ka dhëmbë, as flokë…

349.

- Erdhe këmbë, e dashur, po ku e le automobilin?
- Karburatori është lagur dhe nuk ndez dot!
- Po ku mbeti, të shkoj me mjeshtrin ta ndezi…
- Ja, atje, në fund të liqenit…

350.

- Të lutem, një tufë lulesh për gruan time, për ditëlindjen e saj…
- Kur e ka ditëlindjen?
- E ka pasur para disa ditësh, por… s’bën pa lule!

351.

Dëgjova se e ke prishur fejesën që kur i dashuri yt nisi të mbajë syza?!
- Jo, përkundrazi, ai më la!

353.

- Pse jeni zhytur kaq thellë në ujë?
- Dëshiroj të mbytem!
- Atëherë ma jepni brezin tuaj që t’u shpëtoj juve dhe veten…

354.

- Shikoni atë qen, a mos është juaji?
- Jo, qeni s’është imi, po më duket se tenxherja po!
- Atëherë e vërtetë qenka se djali juaj ia ka lidhur për bishti…

355.

- A e dini se është e ndaluar të pini duhan në këtë kupe?
- E di, andaj nuk pi duhan.
- E pse e mbani cigaren në gojë?
- Për këtë nuk shkruan se është e ndaluar…

356.

- Nuk bëre mirë që e hidhërove gruan aq shumë!
- E di, por kjo e ka anën e vet praktike.
- Çfarë ane praktike?
- Sot do ta shkund tepihun më mirë se kurdoherë tjetër!

357.

- Ju lutem, kur bëhet tërheqja e lotarisë?
- Pse?
- Kam investuar bukur shumë dhe mezi po pres…
- Pasnesër!
- Auuu! Por, unë nesër e kam kontrollin financiar!

358.

- Biri im, dhjetë herë po të thërras, kurse ti nuk më përgjigjesh, ndonëse e di se shumë mirë je duke më dëgjuar.
- Por, baba, a më ke thënë vetë?
- Çka të kam thënë?
- Se kur të rritem, do të bëhem kamerier?
- Ani?
- Që tani po bëj ushtrime për profesionin e kamerierit, që të mos i dëgjoj porositë.




359.

Në shtëpinë e mallrave të Nju-Jurkut, nëna që kishte gjashtë fëmijë, pyet tregtarin:
- Ku është sektori për fëmijë?
- Nënë, mos blej më foshnje të lutem. Mjaft jemi ne! – iu drejtua njëri nga fëmijët që ishte me te.

360.

- Shoku drejtor, dje ishte dhe të kërkoi një njeri
shumë i nevrik. Ai bile, kur treguam se mungoje, tha se po të takojë do
t’i thyej hundët!
- Po ti çka i the?
- Fatkeqësisht nuk është këtu!

361.

Petriti shkoi dhe u takua me lulen në banesën e saj.
Në ndërkohë cingëroi telefoni. E zonja e shtëpisë u lajmërua. Petriti
pyeti:
- Kush ishte në telefon?
- Burri im tha se bashkë me ty ndodhej në një mbledhje të rëndësishme.

362.

Në studion e filmit u takuan dy starleta:
- … dhe atëherë më tha se në fillim ka menduar se jam farmaciste…
- A e di se ç‘është kjo?
- Nuk e di!
- Edhe unë nuk e dita, por për çdo rast ia dhashë dy flakaresha.

363.

- Si të pëlqeu shfaqja? – e pyet njëra shokun e vet, i cili kurrë nuk kishte qenë në teatër.
- Paj, si të them… e mirë ishte, por… më së shumti më pëlqeu fundi.
- Çka ishte ajo e pëlqyeshme në fund?
- Në fund ndanin pallto. Unë shkova pa të dhe u ktheva me nja tri sosh.

364.

Në një fshat jetonin një plak dhe një plakë. Ata
jetonin mirë, por nganjëherë kishin zënka mes veti. Një ditë plaka
përgatiti drekën, kurse plaku ishte shtri buzë vatrës. Ishte vjeshtë,
frynte një erë e fortë dhe dera u çel.
- Oj plakë, mbylle derën! – i tha plaku.
- S’kam kohë, - u përgjigj ajo. – Mbylle vetë!
Kështu zunë të grindeshin se kush duhej ta mbyllte derën. Më në fund plaku propozoi:
- Kush flet i pari ai do ta mbyllë derën…
Që
të dy përnjëherë heshtën. Plaka përgatiti drekën dhe u ul të pushojë.
Erdhi mbrëmja e, në shtëpi, heshtje… Andej pari kaluan dy vetë. Hynë në
shtëpi dhe pyeten:
- Kush jeton këtu?
Plaku dhe plaka nuk folën. Atëherë kalimtarët morën supën, gjellën, piten, i hëngrën të gjitha dhe thanë:
- Të gjitha ishin të shijshme, por pitja ishte i papjekur!
- Jo! – bërtiti plaka. – Kjo s’është e vërtetë. Pitja ime ishte i pjekur mirë.
- Plakë, mbylle derën! – tha plaku.

365.

Gjykatësi e pyet fshatarin:
- A mos doni të shtoni edhe diçka?
- Jo, zotëri gjykatës, paranë e fundit ua dhashë juve!

366.

Djaloshi i thotë nënës:
- Nënë, më duket se fqinjit tonë që banon nën ne i pëlqen shumë kur i bie tupani!
- Ku e di ti? – e pyet nëna.
Djaloshi shpjegon:
- Sepse ai axha ma dha briskun dhe më këshilloi që të shikoj se çka ka brenda tupanit.

367.

Dy vetë jetonin në një shtëpi. Gjysma e shtëpisë i takonte njërit, kurse gjysma tjetrit.
Njeri i tha fqinjit të vet:
- Kisha dashur të blejë edhe gjysmën tënde të shtëpisë në mënyrë që, e tërë shtëpia, të bëhet imja, por nuk kam të holla.
- Të propozoi, - i thotë tjetri, - ti shite gjysmën e shtëpisë sate dhe me ato para blije gjysmën time.


368.

Dielli e pyet Hënën:
- Përse je gjithmonë e zbehtë?
- Sepse tërë jetën e punoj vetëm natën!

369.

- Baba. Ku ke lindur ti?
- Në Gjilan.
- E nëna?
- Në Ferizaj.
- E unë?
- Ti ke lindur në Prishtinë.
- Sa mirë që u takuam na tre!

370.

Dy njerëz të panjohur bisedojnë në autobusin urban:
- Ku do të ndaleni ju?
- Afër ndërtesës së fakultetit.
- A mos ndoshta e keni ndërmend të shkoni në një ligjëratë që po e mbante profesor Maksuti?
- Po!
- Aman, Mosni! Thanë se shumë dobët ligjëron…
- Mua më duhet të shkoj!
- Mosni, bre!
- Po, po, sepse unë vetë jam profesor Maksuti.

371.

- Agron, prapë po gënjen. Nuk mund të kuptoj si më shikon në sy dhe më gënjen!
- Ndoshta është e mundur. Njeriu me kohë mësohet me çdo gjë…

372.

Në shërbimin e informative në një shtëpi mallrash një fëmijë i afrohet një njeriut të panjohur.
-
Xhaxha, tash edhe pak një grua do të piskasë si e çmendur, do të qajë
me zë, sepse e ka humbur fëmijën. Unë do të jam në repartin e lojërave…

373.

Zeneli e rrëzoi me biçikletë një kalimtar.
- Ore ti, a di t’i biesh ziles?
- Ziles po, por nuk di të ngas biçikletën.

374.

- A e di se alkooli të mbyt ngadalë?
- Mrekulli, unë kam kohë…

375.

Shitësi i gazetave ecte rrugës dhe bërtiste:
- Mashtrim fantastik: 37 viktima!
Një njeri i nxitur nga kjo reklamë afrohet dhe e blenë gazetën. Ndërkaq shitësi vazhdon:
- Urdhëroni, urdhëroni… mashtrim fantastik: 38 viktima!

376.

- A është e vërtetë se sillesh në shoqëri të keqe? – e pyet gjykatësi të akuzuarin.
- Po, zotëri gjykatës. Vazhdimisht jam me policë, avokatë, gjykatës, prokurorë, porotë… - ia ktheu i akuzuari.

377.

- Ma merr mendja se tullacëve, siç jam unë, ua paguan qethjen më lirë se të tjerëve? – i thotë myshteriu berberit.
- Gabim e keni. Tullacët nuk paguajnë për qethje, por pse ua kërkojmë qimet nëpër kokë…

378.

Zonja e shtëpisë e pyet ndihmësen e re:
- A u qite ujë të pastër peshqve në akuarium?
- Jo, - përgjigjet ajo, - ende nuk e kanë pirë as të djeshmin.

379.

Bisedojnë dy fshatarë:
- A e di, ti Hasan, pse këndon gjeli aq herët?
- Sepse më vonë zgjohen pulat dhe nuk mund të dëgjohen prej tyre…

380.

Gruaja i thotë burrit:
- Dua të bisedoj me ty!
- Nisja grua, - ju përgjigj ai. – Unë jam në udhëtim nja dy ditë dhe sigurisht do të kthehem derisa ta kryesh ti fjalën tënde.

381.

- Një aktore shkoi te mjeku:
- Të zhveshëm, doktor? – i thotë.
- Jo, nuk ka nevojë. Mbrëmë e pashë një film ku luaje ti.


382.

Dy shokë bisedojnë për një libër. Njëri prej tyre tha:
-
Po të ishte ndonjë trim ai personazhi kryesor i librit me siguri do ta
vriste shkrimtarin, dhe nuk do të lejonte të shkruante më.

383.

Gjykatësi e pyet të akuzuarin:
- A ke qenë ndonjëherë i dënuar?
- Po, njëherë, para njëzet vjetësh.
- E çka keni bërë në ndërkohë?
- Kam qëndruar në burg!

384.

Njëri i ankohet shokut se nuk mund të flinte tërë natën për shkak të një dhëmbi.
- Si i ke punët ti me dhëmbët? A të dhëmbin?
- Aspak! – i përgjigjet. Ai, - na flemë ndaras.

385.

I thotë një tregtar tjetrit:
- Si mund të flini i qetë me gjithë ato borxhe që i keni?
- Përse të mos fle unë i qetë? Mos të flenë të qetë ata të cilëve u kam borxh.

386.

E pyetën njërin që ishte anëtar i një orkestre:
- Në çfarë instrumenti luani?
- Luaja me klarinetë, e tash në saksofon…
- E, a i bini zambos?
- Uh, atë e kam dërguar te mjeshtri.

387.

Dy shokë drekonin në restorant:
- Çka i ke hapur sytë? Pse s’ha?
- Po shikoj mantelin tim…
- Pse?
- Sepse tëndin e vodhën!

388.

- Çka punon tash?
- Jam shitës i rrugëve…
- E sa kushton një metër rrugë?

389.

- Ka shumë mënyrë që fitohet paraja, - i thoshte një
ekonomist kolegut, që punonte në një përfaqësi jashtë vendit, - por
vetëm një është e ndershme.
- Cila?
- E kam ditur se nuk e di!

390.

Kauboji qëndron i shtrirë në shtrat gjysmë i alivanosur. Ka dhembje të mëdha. I thotë gruas:
-
Darling, po e shoh fundin… Mirëpo, që të shkoj me ndërgjegje të pastër,
e kam ndërmend të tregoj për pabesinë time. Atë ditë kur të thashë se
po shkoj në panair, të kam tradhtuar…
- E di, i dashur, ndryshe nuk do të helmoja!

391.

- Me një rast i grahja aq shpejt automobilit sa që,
shtyllat e telefonit, më dukeshin sikur të ishin gardh… - tha njëri,
kurse tjetri ia ktheu:
- S’është ajo asgjë. Unë aq shpejt i preja kthesat sa që, në atë shpejtësi, e shihja targën e automobilit tim.

392.

- Si s’të vjen turp, - e qortoi gruaja burrin, - të vije aq i dehur në shtëpi?
- Gjepura, ç‘flet ashtu?
- Por ti vetë më the mbrëmë!
- Lëre, çfarë nuk thotë njeriu kur është i dehur…

393.

Një i dehur hiqte të zitë e ullirit me çelësat e veturës së vet, kurse një polic po e vështron gjithë kohën:
- Ndoshta nuk e ke ndërmend të ngasësh automobilin në këtë gjendje?
- Pse? Ç’kuj…tove ti… Nuk e shshsh…eh se nuk jam i zoti të ec?

394.

- Ju kolliteni shumë. Duhet të leni duhanin, pijet dhe shëtitjet në mbrëmje, - i thotë mjeku pacientit.
- Domethënë tash e tutje më mbetet vetëm të kollitem?!

395.

I dashur, e kam një befasi për ty?
- Thuaje të lutem!
- Së shpejti do të bëhemi tre veta…
- Oh, e dashur, a është e vërtetë kjo?
- Po, besa, nëna ime është ndarë nga babai dhe do të vijë të banjë te ne…

396.

Maksuti kthehej prej shkollës me porosi nga mësuesi
që të bëjë hartimin me temën: “Prejardhja ime”. Ai kur arrin në shtëpi,
hyn në kuzhinë dhe i afrohet nënës, e cila ishte duke e përgatitur
darkën:
- Nënë, a më tregon si kam ardhur unë në këtë botë?
- Paj, biro, të solli lejleku…
- E babai im, si ka ardhur ai?
- Edhe atë e kishte sjellë lejleku…
- Sigurisht edhe gjyshin?
- Po!
Ai shënon çdo gjë që i thotë nëna dhe, të nesërmen, ia dërgon mësueses hartimin në të cilën kishte shkruar:
-
Sipas hulumtimeve të mia kam ardhur në përfundim se në shtëpinë time,
nga tri brezat e fundit, askush nuk ka lindur në mënyrë normale…

397.

Nëpunësi i gjendjes civile, një ish tregtar, e pyet vashën e re që po lidhte kurorë:
- E pëlqen këtë njeri për burrë?
- Po!
- Ta mbështjell!

398.

Rrugaçi ecën me vetëm një këpucë në këmbë. E pyet shoku i tij:
- Çka të ndodhi? Të ka humbur njëra këpucë?
- Jo, ore, e gjeta këtë!

399.

- Ore ti fqinji im, diçka po më dukesh i lodhur.
- Më lë, të lutem, mbrëmë kam ëndërruar aq shumë, saqë nuk kam mundur fare të flej…

400.

- Natën e kaluar pashë një ëndërr të tmerrshme.
- Çfarë ëndrre?
- Pashë ëndërr se haja shpageta.
- Nuk paska qenë ëndërr e tmerrshme. Çfarë tmerri prej shpagetave?
- Ashtu është, por kur jam zgjuar pashë se nuk e kisha ushkurin e pizhameve të mia…

401.

Gruaja e zgjon bashkëshortin e saj dhe i bërtet:
- Kam parë ëndërr se si, ti, flije lakuriq me një femër. Si nuk të vjen marre?
- Oj grua, ajo ishte vetëm ëndërr.
- Mos më trego ti mua. Nëse gjëra të tilla bën në ëndrrën time, athua çfarë bën ti në ëndrrat tua?

402.

- Kolege, të tregoj se mbrëmë të kam parë ëndërr.
- A prapë, a? E si?
- Ti më dukeshe si … motor i klasës parë të automobilit luksoz.
-
Shumë mirë… Shyqyr zotit që, bile njëherë, nuk më ke parë ëndërr ashti
siç flisje, me pafytyrësi… E di ti sa herë më ke nevrikosur?
- Po, por a di si e kam parë ëndërr vetveten? Kinse isha bërë spirale për të vërtetuar vajin në motor…

403.

- E dashur, të kam parë në ëndërr sonte.
- Ashtu? Dhe a…?
- Jo, më refuzove!

404.

- Hasan, të lutem më trego si mund të mësohet femra më së miri për të bërë not?
- Paj, e kap ngadalë në bel dhe ia vë njërën dorë në bark, sa më poshtë të jetë e mundur…
- Dhe mendon ti se kjo do t’i pëlqejë motrës sime?
- Idiot, nëse është ajo motra jote, vetëm shtyje në ujë!

405.

- A ta kam kthyer biçikletën javën e shkuar?
- Jo. Pse pyet?
- Desha ta huazoj prapë.

406.

Të gjithë e dinë se shitësja në kioskë fare pak dëgjon, prandaj një blerës i bërtet sa mundet:
- Ma jep një shkrepës…
- Pse bërtet aq shumë? – ia kthen ajo. – A mos mendove se jam shurdhuar? A deshët me filtër, apo jo?!

407.

Një plakë i ankohet mjekut:
- Nuk di çka më ka ndodhur, sikur gjithnjë e më shumë po shurdhohem. Më nuk mundem t’i dëgjoj as pordhët e mia…
- Po ua jap disa hapa… - ia kthen doktori.
- Dhe… më mirë do të dëgjoj?
- Jo, por do të pirdhni më zëshëm!

408.

Vajza e vogël i drejtohet gjyshes:
- Gjyshe, a të kujtohet puthja e parë me mashkullin?
- E, moj bijë, nuk më kujtohet as e fundit, e lëre më e para…

409.

- A din të flasësh spanjisht?
- Nuk di. Asnjëherë nuk kam provuar…

410.

Gjykatësi e pyet të akuzuarin:
- A po ndjeheni fajtor?
- E, këtë ende nuk e di. Varet se çfarë të dhënash dëshmuese keni.

411.

Gjykatësi pyet:
- Pse keni shtënë me armë në orën e murit?
- Që ta vrisja kohën!

412.

Mësuesja thërret:
- Drita Belushi…
Nxënësit në kor përgjigjen:
- Nuk është këtu!
Mësuesja:
- Qetësi, lëreni le të përgjigjet vetë!


413.

- Çfarë shënohet me SO4H2? – pyet profesori.
- Shënohet… si të them, profesor… shënohet…
- Domethënë se nuk e di?
- Profesor, nuk po më kujtohet, por e kam në gjuhë…
- Shumë keq nëse e mban në gjuhë thartinë sulfide!

414.

Në një ligjëratë monotone studenti e prek me gisht kolegun afër tij:
- Shiko, ky para nesh paska fjetur…
- A vetëm për këtë po ma nxjerr gjumin, a?

415.

Një myshteri futet në librari dhe shfleton libra para se të vendos të blejë ndonjë.
- Edhe këta arabët janë të çuditshëm, - i thotë shitësi.
- Pse?
- Shiko si i shkruajnë librat mbrapshtë. Që në fillim të librit e merr vesh ngjarjen.

416.

Pacienti i drejtohet doktorit:
- Doktor, kam ardhur në përfundim se një kohë të gjatë nuk jam normal, prandaj më ndihmo!
- Çfarë janë ankesat tuaja? Ku të dhemb?
- Ore, unë nuk kam dhembje, por e dua gruan time, kurse ndaj sekretares ndjehem indiferent!

417.

Gjatë udhëtimit martesor nusja sëmuret. Bashkëshorti e thërret mjekun i cili, duke e kontrolluar nusen, i thotë:
- Gruaja juaj duket mirë…
- E di, doktor, por i ati i saj ka të holla shumë!

418.

Djaloshi vallëzonte me një femër të panjohur. Në vallëzim e sipër dëshironte që t’ia niste bisedës me të. E pyet:
- Kush ishte ai i shëmtuar që pak më parë rrinte me ty?
- Vëllai im!
- Aha… - tha ai shpejt e shpejt. – Si nuk e vërejta përngjasimin me ty?

419.

- Zoti drejtor, erdha të them se kam dëshirë të zëvendësoj kolegun tim që vdiq.
- Unë nuk kam asgjë kundër, nëse të jep leje drejtoria e varrezave…

420.

- Më thuaj Vjollcë , po të biesh në ujë e unë të shpëtoja, a do të bëheshe imja?
- E pse të mundohemi që të dytë, pasi edhe ashtu më pëlqen?






421.

E pyeten njëherë Artur Toskaninin, pse nuk pranon femra në orkestër?
- Sepse kur janë të bukura, m’i pengojnë anëtarët e orkestrës. Kurse kur janë të shëmtuara, më pengojnë mua.

422.

- Djalosh, - i drejtohet një zonjë në moshë shitësit
në antikuar, - nuk i kam marrë syzat dhe nuk e shoh dot se çfarë
shkruan në atë mur?
- Atje shkruan: “Nëse myshterinjtë i prekin
gjërat e ekspozuara, edhe ne kemi të drejtë të bëjmë të njëjtën gjë me
myshterinjtë…”
- Interesant! Ta dini, pra, unë t’i kam prekur disa eksponate!

423.

- Më dukesh paksa i lodhur, - i thotë kolegu kolegut në zyre.
- Nuk do të më besosh…?
- Si jo!
- Sot kam punuar pa hile…
- Kishe të drejtë. Nuk të zë besë!

424.

- Çfarë bëni tash në mesnatë në rrugë?
- Po kërkoj banesë!
- Çfarë banese në këtë kohë?
- Banesën time!

425.

Një djalosh i drejtohet kalimtarit:
- Ju lutem , a mos ju kanë humbur njëqind marka?
- Po, a mos i keni gjetur ju?
- Jo, jo, vetëm se po bëj provë se sa njerëz kanë humbur sot nga njëqind marka. Të ju them se ju jeni i shtatëdhjetenjëti.

426.

Një grua fillestare në krijimtari, i dërgon
shkrimtarit Leonid Leonov dorëshkrimin për vlerësim. Pas pak ditësh
prej tij merr këtë përgjigje:
- Zonjë e nderuar, ja vlerësimi im: koret e librit tuaj janë jashtëzakonisht larg njëra prej tjetrës…

A po të pëlqen kjo sallatë ruse? – e pyet nusja burrin.
- Po më duket e mrekullueshme, por më thuaj…
- Çka?
- A vetë e ke… blerë në vetëshërbim?

428.

Në një dasmë kalimtari e pyet krushkun:
- Cili është dhëndri?
- Ai që është i mërrolur…
- E ai tjetri që duket i gëzueshëm, kush është?
- Babai i tij!

429.

Njëherë ndodhi që një kanibal të marrë udhë me aeroplan. Në një moment i afrohet stjuardesa dhe e pyet:
- Çfarë dëshironi, ju lutem?
- Ma jep listën e udhëtarëve… - i përgjigjet ai.

430.

- Posa u martua me vajzën time m’i kërkoi njëmijë marka…
- Ani, a të ktheu gjë?
- Po, vajzën time!

431.

Dy vetë zihen në rrugë. Një vogëlush qëndron prapa tyre dhe qanë. Një tjetër kalon andej dhe i drejtohet vogëlushit:
- Pse qanë?
- Po ma rrahin babanë…
- Cili është babai yt?
- Nuk di, prandaj po rrihen!

432.

- E paske qenin e mirë. Si e ka emrin?
- Nuk ka emër.
- Si ashtu? Qeni duhet të ketë emër!
- Nuk është me rëndësi. Meqë edhe kur e thërras nuk më dëgjon…



433.

Ibushi që po rregullonte kulmin, i thotë gruas:
- Largohu se mund të bie!
Gruaja pasi largohet një çik, i thotë:
- U largova, tash mund të biesh!

434.

Në librari:
- Ma jepni ndonjë roman!
- Diçka të lehtë?
- Nuk prish punë, jam me veturë!

435.

Në Skoci.
- Pse bija ime nuk martohesh me Billin?
- Sepse është krejt tullac…
- E, po, sikur t’i kishte flokët, merre me mend sa paratë do t’i shkonin për qethje…

436.

- Unë të dua shumë dhe dëshiroj të martohem me ty, por nuk jam i sigurt se do të pajtohet babai juaj.
- Deri me tash sa herë që jam martuar është pajtuar dhe besoj se do të pajtohet edhe kësaj radhe.

437.

- Si nuk më keni pranuar mua në vendin e punës të daktilografistes, kur isha më e shpejtë ndër të gjitha kandidatet në testim?
- Për shpejtësi keni qenë e shkëlqyeshme, por keni harruar të futni letrën në makinë!

438.

- Doktor, kam halle. A mund të më shëroni nga pagjumësia?
- Po, por së pari duhet përjashtuar shkakun.
- Nuk bën, doktor. Gruaja ime e do shumë foshnjën.

439.

- Babi, a është e vërtetë se peshku i madh e ha të voglin?
- Po, biri im, sepse ashtu bëhet ekuilibrimi i natyrës.
- Çudi, e si i çelin konservat?

440.

- A keni dhembje shpesh?
- Po, pas çdo pesëmbëdhjetë minutash…
- Sa zgjasin ato dhembje?
- Nga gjysmë ore…

441.

- Kamarier, shikoni, filxhani ka pëlcitur…
- Ishte shëndosh e mirë kur e solla kafenë!
- Ishte, por nuk është më!
- E shihni, pra, se çfarë kafeje të fortë bëjmë ne?

442.

- Koleg, sa herë ke rënë në provimin e anatomisë?
- Nesër do të bëhen rrumbullak shtatë herë!

443.

Dy grupe punëtorësh hapin një kanal të gjatë dyqind
metra. Njëri grup, në njërin skaj, hap nga pesëdhjetë metra kanal në
orë. Kurse grupi tjetër, në skajin tjetër, hap nga pesë metra kanal në
orë. Pas sa orësh do të takohen?
- Rreth orës dhjetë në bife!

444.

- Doktor, gjatë natës burri im flet jerm. Kam halle se nuk mundem të fli prej tij. Çka të bëj?
- Lëre të flasë edhe ai gjatë ditës ndonjëherë, e mos fol vetëm ti. Do të shërohet.

445.

Kush e di për të satën herë bie studenti në provim. Shoqja e tij përpiqet ta ngushëllojë.
-
E di se është vështirë. Të kuptoj plotësisht. Përherë i njëjti lokal, i
njëjti profesor, të njëjtat pyetje… Kjo vërtetë është shumë e
merzitshme.

446.

- Kështu nuk bën më! Nuk mundem t’i duroj rrahjet për çdo ditë…
- Ndaju!
- Nuk bën, ende nuk jemi kurorëzuar!

447.

- Vërtetë jeta është shumë e çuditshme. Njeriu
asnjëherë nuk mund të jetë njësoj. Sot të pashë në gjips, kurse dje të
pashë me atë zeshkanen e bukur…
- Edhe gruaja ime më pa…

448.

- Zotëri drejtor, dikush në telefon kërkon të zbulojë fshehtësinë e suksesit tuaj…
Pa menduar mirë drejtori e pyet:
- Ishte polic, apo gazetar?

449.

- A mund të më japësh hua një milionë dollarë?
- Nuk kam, por të falem nderit për kompliment!

450.

- Nervozizmi i bashkëshortes suaj nuk është i rrezikshëm. Me të mund të jetohet edhe njëqind vjet.
- Mirë, doktor, po a mendoni se edhe unë mundem?


451.

Në Paris, një gjykatës për kundërvajtje, para të paditurit lexon aktakuzën:
-
I paditur, je dënuar të paguash pesëqind euro për shkak se e ke
ofenduar policin gjatë kohës kur ka qenë duke e kryer detyrën. A keni
çfarë të thoni lidhur me këtë?
- Po, si jo!… Por, me këtë çmim nuk mund të flasë.

52.

- A mos ju kam mbrojtur unë ndonjëherë kur keni qenë i akuzuar për hajni? – pyet avokati klientin e tij.
- Jo, - ia ktheu ai. – Më ke mbrojtur kur isha i akuzuar për mashtrim. Ndërkaq për hajni kisha tjetër avokat.

453.

Një postier ankohet:
- Ai fqinji im për çdo ditë
i shkruan vetes nga një letër dhe e poston me urgjencë, vetëm për shkak
se nuk kam pranuar t’ia jap bijën time për grua.




454.

- Dëshiroj një këmishë si kjo që e kam veshur!
- Më vjen keq, por ne nuk shesim këmishë të përdorur.

455.

- Ai djalosh atje më nevrikos shumë!
- Por, Zana, ai as që të shikon!
- Pikërisht për këtë!

456.

Pas uraganit të tmerrshëm fermeri pyet fqinjin:
- Dëgjova, Bob, se uragani i djeshëm ta ka dëmtuar shumë sallën…
- Nuk e di sa është dëmtuar, por prej dje e kërkoj dhe ende nuk e gjeta.

457.

Mysafiri nga qyteti i thotë mikut te i cili kishte ardhur në fshat:
- A keni orë?
- Jo nuk kam. Ne na zgjon gjeli…
- Atëherë i thoni të më zgjojë në pesë e tridhjetë!

458.

- Gjithnjë më duket se kam gabuar diçka ndaj burrit tim…
- Pse mendon kështu?
- Sepse qe një gjysmë viti nuk vjen në shtëpi!

459.

- Kam bërë gabim të pafajshëm. Jam martuar me ty. Më vjen t’i bie vetvetes me shuplakë, - thotë e nevrikosur bashkëshortja.
- Shpirt, ta bëj atë punë në vend tëndin?

460.

Gjykatësi shpall vendimin:
- Për kundërvajtjen që keni bërë dënoheni me gjashtëdhjetë ditë burg.
- Shumë mirë, natën, së paku, do të mund të jam me gruan! – mori frymë lirisht i dënuari.

461.

- T i ke fqinjët njerëz të ndershëm?
- Po, të ndershëm janë!
- E pse e mban, pra, pushkën e mbushur?
- Që edhe të tjerët të bëhen të ndershëm…

462.

Gjykatësi i drejtohet të dënuarit:
- Gjashtëqind marka ose dymbëdhjetë ditë burg?
- Po i marrë gjashtëqind marka, zotëri gjykatës.

463.

- A sheh, Jonuz, si sillet ai njeri aq butësisht ndaj gruas së vet. A s’do të mund të bëje edhe ti ashtu?
- Si jo, por unë atë grua as që e njoh!

464.

- Përpara, i dashur, e “lexoje” çdo dëshirë timen vetëm kur më shikoje, e tash?
- Ashtu është, grua, por tash mjeku ma ka ndaluar të lexoj lekturë që shqetëson.

465.

Duke shikuar banesën e një miku mysafiri ndalet para një pikture:
- Pikturë e vjetër, a?
- Po!
- Kush është në të?
- Gruaja ime kur ka qenë vajzë…

466.

Bisedojnë dy gra të trasha:
- Vetëm dy gjëra nuk mund t’i ha në mëngjes:
- Cilat gjëra?
- Drekën dhe darkën.

467.

Një pianist në shoqëri me disa muziktarë, flet për të fejuarën e vet:
- Ajo është vajza më e mirë në botë. Gjithmonë mendoj vetëm për të. Në koncertin e mbrëmshëm ekzekutova vetëm për të.
- Jeni shumë modest, - thotë njëri prej muziktarëve. – Unë dëgjova se përveç saj në koncert ishin edhe dy njerëz të tjerë.




468.

Njëherë dy veta u grinden keq, dhe njëri i thotë tjetrit:
- Kur ta mëshoj, t’ i thyej të gjitha dhëmbët, përveç njërit…
- Si ashtu, përveç njërit?
- Atë dhëmbë do ta lë që ndonjëherë të dhemb!

469.

Mysafiri rrotullohet në një shtrat reprezentativ.
Nuk e zë gjumi nga zhurma e madhe që bëhej në korridor. Më në fund e
thërret me telefon recepsionistin dhe fillon të protestojë për shkak të
zhurmës.
- Më vjen keq, zotëri, - ia kthen recepsionisti, - por ne nuk mund t’i detyrojmë zjarrfikësit që të punojnë në qetësi.

470.

- Përse kërkon nëpër xhepa?
- Dua të shikoj a jam ende i etshëm!

471.

- Kamerier! - thërret me zë të lartë mysafiri.
- Urdhëroni, dëshiruat gjë?
-
Jo, nuk dua tjetër… por në gjellë gjeta një copë druri. Nuk them që të
mos zieni mish kali, por jo kalin me gjithë samar. Kjo është e tepërt,
ju lutem!

472.

- Si je? – e pyet miku mikun në rrugë. – A gjete punë?
- Shyqyr zotit, më në fund, u bëra me punë. U mundova shumë deri sa e gjeta këtë punë.
- Domethënë tash gjithçka është në rregull?
- Po. Tash bile mund të pushoj.

473.

Drejtori i një cirku angazhoi një artist i cili në skenë duhej të hante një kulaç një kilogram.
- Dhe mos harroni, - e porositi ai, - të dielën i kemi dy shfaqje.
- Dy shfaqje? E po mirë, kurdo të ha darkë?

474.

- Shikoni, në këtë punë duhet të jeni shumë diskrete, - i thotë shefi nëpunëses së re.
- O, ju lutem, mos u brengosni për këtë. Unë bile edhe vitrinën kur e hap së pari njëherë trokas.

475.

E pyesin filozofin e njohur, Diogjenin, se kur është koha më e mirë martesë?
- Në rini është tepër herët, kurse në pleqëri është vonë.

476.

Rrusta i thotë Selimit: - Mendoj se sendi më fantastik në botë është termosi.
- E pse thua ashtu?
- Sepse,
për shembull, kur shkoj në deti e marr me veti dhe e mbushi me ujë të
ftohtë. Gjatë kohës sa lahem termosin e la në rërë dhe kur kthehem dhe
pi ujë nga ai uji është I ftohtë akull. Dimrit shkoj në Sharr, dhe atje
në borë e marr me veti dhe e mbushi me qaj të ngrohtë. E la në borë një
kohë e kur kthehem e ]çeli – qaji është I nxehtë.
- Ani, ]çka ka këtu fantastike?
- Habitem se si e di termosi kur është dimër e kur është verë?

Një bionde hyn në bibliotekë dhe e pyet bibliotekistin:
- A ka këtu bredha për Vitin e Ri?
- Zonjushë, - ia kthen ai, - këtu është bibliotekë!
- Më falni, - vazhdon bionde tani me zë të ulët, duke pëshpëritur, - a ka këtu bredha për Vitin e Ri?
478.

- A thua pse u vonua ky tren?
- Paj me siguri në të ë gruaja ime e cila kurrë nuk ka ardhur me kohë!

479.

Takohen Rrusta dhe Dyla.
- O Dyl, - i drejtohet Rrusta, - a e di ti se në kosovarët jemi popull fatlum. Ne në Kosovë fare nuk kemi homoseksual.
- Kemi, ore, po si nuk kemi?
- Nuk ka bre!
- Ka!
- Nuk ka!
- Ja tash do të bindesh ti se ka. Për shembull. A do të pranoje ti ta kaloje natën me homoseksualin?
- Jo!
- Për 1000 euro?
- Hiç!
- Për 10.000 euro?
- Jo bre!
- 100.000?
- S’ka shanse!
- Po për 1.000.000?
- Hëmmm…paj, për një milion… po ore, pse jo?
- E sheh, ne kemi homoseksualë, por nuk kemi investime!

480.

Hyn hajni në minibusin e Prishtinës dhe me revole kërcënon udhëtarët:
- M’i jepni parat!
Lajmërohet një gjyshe plakë.
- Allahile, edhe gjyshja plakë, a?
Hajni reagon:
- Mbylle, thashë të gjithë. Tash të gjithë hiqni brekët…!
Pas këtyre fjalëve një udhëtar konfuz ndërhyn:
- Vallë, edhe gjyshja plakë, a?
Ndërsa gjyshja plakë reagon:
- Mbylle, a dëgjove që tha të gjithë!?

481.

- Ku ngutesh kështu?
- Në shtëpi.
- Pse?
- Më duhet të përgatis drekën.
- E ke gruan e sëmurë?
- Jo, është e uritur!

482.

Kalimtari u ndal para lypësit dhe e fut dorën në xhep:
- Më falni, unë jam mësues dhe nuk kam më shumë se pesëdhjetë cent…
- Edhe unë jam mësues, por tash jam në pushim.

483.

- Çfarë profesioni keni?
- Jam artist.
- Çfarë artisti?
- Bëj çadra…
- Qysh kur qenka kjo punë arti?
- E po, bëje një ti, pra!

484.

Një grua e moshuar e këshillonte një vashë të re:
- Duhet të vendosni, ose të mbeteni e pamartuar dhe tërë ditën të kërkoni burrë, ose…
- Ose?
- Ose të martoheni dhe çdo mbrëmje ta kërkoni burrin nëpër kafene…

485.

Ai po e bindte atë me fjalë të zjarrta të dashurisë:
-
Fatkeqësisht, në zemrën time ka zënë vend një tjetër! – i thotë ajo.
Mirëpo, pasi e shikon atë dhe ia sheh atë fytyrë aq të mjerë, ajo
vazhdon: - Por, ai, megjithatë, nuk rri tërë ditën në shtëpi…

486.

Grua e burrë grinden derisa po shtrohej dreka.
Gruaja vë pjatën në tavolinë, kurse bashkëshorti e hedh nëpër dritare.
Pastaj bashkëshortja e hedh edhe një karrige nëpër dritare.
- Pse e hodhe? – e pyeti bashkëshorti.
- Që të kishe ku të ulesh kur të shkosh për të drekuar.

487.

- Ka ditë që nuk të kam parë në teatër…
- Ç’më duhet… teatrin e kam në shtëpi.

488.

- Pse nuk e duan gratë historinë?
- I pengon e kaluara!

489.

I thanë muzës: - E kujt je?
Ajo u përgjigj: - E të pafytyrit.


490.

- A keni losion për rritjen e flokëve? – e pyet një mashkull shitësin.
- Po, kemi. A doni shishe të vogël, apo të madhe?
- Të vogël. Nuk e kam ndërmend të bëhem si këta, flokëgjatit e sotëm.

491.

- Çka kemi të re? – e pyeti miku mikun.
- Në këtë fushatën e themelimit të ndërmarrjeve po e themeloj një ndërmarrje për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve bashkëshortore.
- Çfarë kapital themelor ke?
- Shtatë çupa të vogla.

492.

- Një vajzë ishte në gjendje të bënte çdo gjë vetëm e vetëm të blinte një qyrk
- Ani, a e bleu?
- Po, por tash nuk mund ta mbërthejë, sepse nuk e lë barku…

493.

Dy shoqe bisedonin për një tjetër:
- Besarta nuk është fare inteligjente…
- Ku e di ti?
-
Merre me mend, pesë vjet rresht punon në shtëpinë publike, e tash e ka
marrë vesh se shoqet e tjera, për shërbime që bëjnë marrin shpërblime…

494.

Një djalosh vjen te argjendari dhe e pyet, duke ia afruar unazën:
- A mund të kthej këtë unazë që e bleva para pak ditësh?
- Pse? Nuk është e mirë? – u interesua argjendari.
- Jo, jo… kjo është e mirë, por unë nuk jam… - u përgjigj djaloshi

495.

- A është e mundur që edhe ti të martohesh?
- Po, por pas shumë studimeve të thella e analitike të kapitalit të saj…

496.

- U plakem, na shkeli koha. Çdo ditë po na shkelë koha gjithnjë e më shumë! – ankohet pensionisti para kolegut të vet.
- Ore, kur të shkelë koha nuk të dhemb, por ruaju mos të shkelin me automobila këta të rinjtë e sotëm!

497.

- Po të ishe i mençur siç nuk je, - e këshillonte
miku mikun, - do të martoheshe me një grua të pasur dhe njëherë e
përgjithmonë të çliroheshe nga huadhënësit.
- Nëse huadhënësve të mi u duhen të hollat, le të martohen vetë!

498.

Djaloshi i tregonte shokut të vet:
- Dje, në automatin para shitores, e shtypa një pullë…
- Dhe çka doli?
- Shitësi me një fshesë në dorë!

499.

- Zonjushë, sytë e tu sikur i kam parë… Athua ku?
- Me siguri aty ku i shihni edhe tash!

500.

- Unë nuk di të këndoj, po mund të them se pikërisht ky zëri im ma ka shpëtuar jetën me një rast.
- E si ashtu?
-
E vendosa në një hotel. Dikur, natën, isha i disponuar dhe fillova të
këndoj me këtë zë që e kisha. Dikush i ra murit me grusht dhe bërtiti:
“Nëse nuk pushon, do të vras!” E lashë këndimin dhe, ja, si po më sheh,
jam gjallë!

501.

Drejtori i shkollës e qorton pastruesen:
- Shikoje sa e trashë është shtresa e pluhurit në këtë glob?
- Ta merr mendja, kur e tërhiqni gishtin pikërisht mbi Saharë!

502.

- Kur lexoj ndonjë tregim kriminalistik i tëri shtangem…
- E si i shfletoni faqet, pra?

503.

- Ore axhë, po habitem me ty, ti i paske te dy sytë!
- E pse të mos i kem, ore çun?
- Paj nëna ime dje tha se ia ke hedhur një sy asaj fqinje…

504.

- Sa keq që dolën nga moda fundet e shkurtër. Tani të gjithë kreatorët po bëjnë funde të gjatë.
- Nuk prish punë, mua kjo gjë nuk më pengon. E kam kujtesën e shkëlqyeshme.

505.

- Kush ishte ai tipi që të pashë me të?
- Ishte burri im, por ai nuk është tip imi.

506.

Dy të dehur shkonin këmbë në shtëpi dhe njëri thotë:
- Ih sa e gjatë edhe kjo rrugë
- Sikur të ishte më e shkurtë nuk do të na kishte prurë në shtëpi, - ia ktheu tjetri.

507.

Ushtarët e çetës së kalorësve po bënin stërvitje dhe komandanti i tyre urdhëron:
- Nga kali zbrit!
Të gjithë zbresin, pos njëri që mbeti mbi shalë.
- Çka është puna jote, pse nuk zbret?
- Nuk di ç‘të bëj, unë jam mbi pelë!

508.

- A mos ka punuar kuzhinieri juaj në televizion?
- Jo, pse?
- Sepse për çdo ditë përgatitë të njëjtën gjellë!

509.

- Çka është kjo, kamerier? Vitin e kaluar në këtë restorant kam hëngër peshq më taze, e tash m’i keni sjellë bajate.
- Vitin e kaluar peshqit kanë qenë më të ri!

510.

- Në ç‘vend e keni njohur gruan tuaj kur ishte vajzë? Dua të them nga e keni gruan?
- Pse të intereson ty?
- Hiç. Më falë, vetëm desha të di, që të mos njoftohem edhe unë me ndonjë nga ajo anë!



511.

- Vitin e kaluar astrologu më tha se do të njoftohem me një djalosh, se do të martohem me të dhe se do të më lind një fëmijë…
- Ani, a ia ka qëlluar?
- Krejtësisht, vetëm për martesë jo!

512.

- Unë po dyshoj në gruan time se po më tradhton me gjelin.
- Si është e mundur?
- Nën shtrat gjeta pendla të gjata…
- Atëherë edhe unë duhet të dyshoj në kamionin, sepse nën shtrat gjeta shoferin.

313.

- Çfarë bën ashtu, bija ime?
- Po i shkruaj letër Elenës.
- Por ajo ende nuk di të lexojë…
- As unë nuk di të shkruaj!

514.

- Doktor, për çdo natë po shoh ëndrra të tmerrshme;
po shoh veten mbi valë të larta të detit dhe, nganjëherë, po ngjan edhe
të mbytem në ato valë…Si mund të shpëtoj?
- Nuk besoj se do të ngjajë zhgjëndërr, por për çdo rast të propozoj të mësosh notimin.

515.

- Ju kam parë duke puthur tezën time në dhomën tjetër.
- Merri njëqind marka dhe hesht!
- Ja merre kusurin prej pesëdhjetë markave sepse as të tjerëve nuk u marr më tepër.

Dëgjova se dje kishe bërë një vepër humane, koleg!
- Çfarë?
- Ua kishe shpëtuar jetën lepujve… Kishe shtënë për t’i vrarë!




517.

- Mësuese, ti je fajtore që jam vonuar në mësim…
- Pse nuk erdha të zgjoj prej gjumit?
- Jo, por jam shurdhuar nga ato dy shpulla që m’i ke dhënë dhe, sot, nuk e dëgjova zilen e orës në mëngjes…

518.

- Më bëjnë veshët, apo vërtetë po dëgjohet sirena e autoambulancës?
- Po, e vërtetë… Sirena e autoambulancës është?
- Auuu! Para dhjetë minutash më ka rënë nga dritarja një çekan.

519.

- Grua, desha të dal një çik në shëti, por nuk e gjej kapelën dot.
- Kapelën e ke në kokë!
- Të falem nderit, ndryshe do të dilja pa të!

520.

- E kam blerë një orë që askush s’e ka.
- Çfarë është?
- Edhe e lirë, edhe ecë shpejt!

521.

- A të luajmë sikur të ishim në kopsht zoologjik.
- Unë nuk di aso loje.
- Shumë lehtë është.
- E si?
- Unë bëhem majmun, kurse ti më sjell banane!

522.

- Merre me mend, të lutem, isha në Prizren dhe e pashë Heminguejin në tramvaj…
- Mos fol marri, të lutem. Në Prizren nuk ka tramvaj.

523.

- Burri im të gjitha punët në shtëpi i kryen vetë.
- Jo, imi s’prek punë me dorë, por kurrë s’ma thotë një fjalë të rëndë.
- E qe sa kohë jeni ndarë?



524.

Hyn një plak me vonesë në autobusin që qarkullon në
relacionin Prishtinë-Pejë. Si gjithmonë autobusi ishte i mbushur plot.
Duke e parë plakun tek qëndronte në këmbë, Rrusta i drejtohet:
- Mixhë, a dëshiron të ulesh?
- Natyrisht, ore bir!
- Po ku?

525.

- Drejtori nuk është këtu. Ka shkuar në ankand publik, e ndoshta kthehet.
- Po e pres, se me siguri kthehet. Kush është ai i çmendur që do ta blejë atë?

526.

- Të lutem të më lejoni vetëm një orë sa të dalë me gruan për të blerë do gjëra.
- Nuk bën, assesi! Vetëm pas orarit të punës.
- Shumë të falem nderit, zotëri shef!

527.

- Lidheni qenin në anën tjetër të shtëpisë sepse tërë natën leh dhe nuk më lë të flejë.
-
Ishte në atë anë një natë më parë dhe fqinji më këshilloi që të lidh në
këtë anë, pasi ju gjatë kësaj jave punoni në ndërrimin e natës.

528.

- Zonjë, ende nuk janë bërë tre muaj nga koha kur e
keni marrë patentën e shoferit dhe tre-katër vetë i keni rrëzuar në
rrugë! Andaj, e keni tepruar dhe keni shkelur çdo rregull…
- Ju lutem, sa sish kam pasur të drejtë t’i rrëzoj?

529.

- Janë mbushur tre vjet që kur nuk flas fare me gruan.
- Pse, ore burrë!
- Sepse ajo flet aq shumë kohëve të fundit, sa që mua kurrë nuk më vjen radha.

530.

Një grua që po përpiqej ta parkonte veturën, me
pjesën e përparme i bie automjetit që e kishte para veti, pastaj
tërhiqet dhe e “grith” veturën anësh dhe, në fund, i mëshon veturës që
e kishte pas. Në atë moment vjen polici i trafikut:
- Zonjë, a po parkoni, apo po luani bilardo?




531.

- Doktor, a është e vërtetë se do të më zhduket pagjumësia po qe se fli jashtë shtëpisë sime?
- Po, por do të zhduket edhe nëse flini në shtëpi.

532.

- Burri im me të vërtetë është shpikës i talentuar…
- Pse? çfarë ka shpikur?
- Tash tri vjet çdo mbrëmje kthehet vonë në shtëpi dhe gjithnjë gjen arsye tërësisht të reja.

533.

- Më jepni një televizor.
- Me ngjyrë?
- Po, por pa lajme, sepse janë të mërzitshme.

534.

- Grua, isha në ankand dhe bleva këtë papagall. Mund
të them se pati mjaft të interesuar… Por, gjëja kryesore është se as që
e di a di të flasë!
- Si, a di të flasë? – ia ktheu papagalli. – Kush kujton ti se i ngriti çmimin?

535.

- Birin tim e regjistrova në dy fakultete, në bujqësi dhe në muzikë.
- E pse, për çfarë profesioni përgatitet ai?
- Që të mi ruaj delet duke i rënë fyellit.

536.

- Nuk është e mundur të jetoj më me gruan time…
- Pse?
- Për çdo natë shëtitë prej kafeneje në kafene…
- A pi shumë, a?
- Jo, por duke më kërkuar mua!

537.

- E more shoq, nuk më njeh mua… Një ditë t’ia mësy
ujkut dhe, a di ç‘kam bërë? E nxora briskun dhe me një të mëshuar ia
preva bishtin…
- E pse bishtin, e jo kokën?
- Kokën ia kishte pre dikush tjetër…