|
| Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani | |
|
+2shaban cakolli Saimir Sadikaj 6 posters | |
Autori | Mesazh |
---|
Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:24 pm | |
| a. Errësirë
Erdhi nata -
errësirë,
ikën dritat -
errësirë,
iku “dija” -
errësirë,
filloi lufta -
errësirë,
lindi djalli -
errësirë,
humbi dielli -
errësirë,
krisi pushka -
errësirë,
u mbyll dera -
errësirë.
Errësirë,
errësirë,
errësirë:
kështu nis preludin jetë e nxirë.
b. Dritë
Erdhi drita -
dritë,
erdhën dritat -
dritë,
erdhi dija -
dritë,
mbaroi lufta -
dritë,
lindi Ëngjëlli -
dritë,
u ndal pushka -
dritë,
u hap dera -
dritë
Dritë,
dritë,
dritë…
Kështu fillon jeta- dritë. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:24 pm | |
|
Shkëlqimmirë
Ylli më i ndritshëm
jeton me Hënën më të madhe,
jeton në Tokë,
në të gjithë Botën…
Ylli më i ndritshëm
shkëlqen Hapësirat,
shkëlqen Natyrat!…
Mos ma hani
me syrin e keq
Yllin shkëlqimmirë
se kur ndriçimi shikohet
nga sy të tillë,
sytë tanë verbohen!
*
Do të doja flatra shqiponje
(të fluturoja),
zërin e bilbilit
(të këndoja),
bukurinë e lules
(të kundërmoja),
shpejtësinë e erës
(të udhëtoja),
nxëhetësinë e diellit
( të ngroja),
shkëlqimin e yjeve
( të ndezja
dashuritë.)
O…..
Dua të më duash,
o Zot i Qiellit…
….., o Hënë që del Natën,…
o Nënë që më le,…
o Lumturi që nuk më ke,…
o ti, o Gur i Shenjtë!….
Të më doni
sa jam gjallë,
sa të kem frymë,
se po “ika”,
s’do t’ ju dua unë! | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:25 pm | |
| Zjarr
Je zjarr përvlues,
vullkan tmerrues,
frikë hakëruese,
jetë lënduese
dhe mizorja
ngjan e bukur;
ankthi ndërron vend
me lumturinë.
S’dallohet zjarri nga larg,
por afër të përvlon,
të shkrijnë “qiri”,
të digjesh si “dru”,
harrojnë se je njeri…
Çfarëdoqofsh
do digjesh në këtë zjarr! Vetëm hi, vetëm hi…
E blertë
Mbaje mend këtë emër,
është emri im
Mbaje mend këtë emër
se ka një kuptim;
në s’të pëlqen
mbaje si shënim,
në e dëgjofsh
rrite si kujtim
edhe sikur ky emër
të ketë një trillim,
edhe në se
nuk është emër,
edhe në se
sjell mallkim…
Magjia
Diçka ndriti
në sytë e mi.
Më verboi…
Ishte magji,
ishte magji…,
por ndoshta dhe trillim…
Më e rëndësishmja ish:
pasqyrimi kaq bukur
në sytë e mi…
&&&
Dy pika lot
dalin nga sytë blu…
Pikë,
pikë,
pikë
marrin rrugën pa kthim.
Pikëllim në zemër,
pikëllim në damarë…
Një kambanë
bie në shpirtin tim.
Ngjyrat
Pashë nga Qielli
kërkova sqarim;
pashë nga Deti
dhe mallkova përsëri;
pashë nga Hëna
u rrit pikëpyetja ime;
pashë nga Dielli
s’dija ku të shikoja…
Pashë kudo
ku kish ngjyrë blu,
dallova sinqeritet të zbehtë…
Më pëlqeu atje
ku kish të kuqen ngjyrë
se takova dashurinë.
Mes asaj dhe atij
Ishte ajo,
u bë dhe ky,
kur ajo lindi ,
lindi dhe ky…
Lindën të dy…
U rrit Ajo.
U rrit dhe Ai.
Papritur,
midis asaj dhe atij
lindi e quajtura ndjenjë…
Pas disa muajsh,
Ai dhe Ajo, Ju ftojnë në dasëm…
Aids
Lindi ajo që vrau njerinë…
Lindi një i bukur,
njohu një të shëmtuar,
e takoi në rrugë,
e takoi në qoshe
Bukuria u shfytyrua,
atentat pësoi dashuria! | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:25 pm | |
| Fabul
Një bimë e gjelbër,
e bukur shumë,
mori në gotë një budalla…
I pëlqeu bima me gjembashumë,
ra me të në sevda…
Nuk mund të ndahej nga saksia,
u magjeps, u magjeps sa s’ka më…
Bima mendjen helmoi…
Helmbardhi mori një emër,
u quajt “Drogë” emër
dhe mbiemër.
Vasha dhe trimi
Motiv popullor
Shteg më shteg,
krua më krua ,
më kapi zilia mua;
më kapi një drithërimë
që më la pa ëndërrim…
Pashë një vashëzë
shumë të bukur
që ngjante porsi kukull…
Shkonte vasha
mblidhte lule,
rrinte pak
e zbukurohej,
bëhej nuse
dhe shikohej,
shkonte trimi
me një kalë
e zuri vashën
me mallë,
nuk e la
të thosh një fjalë.
U mundua
vashë e shkretë,
përpëlitej
si levrek,
por ta dini
ndihmë s’kërkoi
se Trimin e dashuroi…
Shkuan javë
e muaj plot,
pas një viti…
djepi plot.
Lindi vasha
një tjetër trim
që do të dalë
për dashurinë… | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:26 pm | |
| Përkufizimi
Si mund ta vrisje
atë që unë doja,…
Si mund të vrisje
atë që unë urreja,…
Por, ja që ushqeve krimin
dhe eliminove
atë që unë doja…
Por,
jeta nuk
mbaron këtu,
Ajo vazhdon
siç vazhdon
vdekja!…
Kam dëgjuar se
veç
lulja më e bukur
është JETA!… | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:26 pm | |
| Besmira Abdi
Përtej grisë
së tejzgjatur
poezi
Libri u përgatit nën kujdesin
e Lidhjes së Krijuesve “Pegasi” Gjirokastër
Shtëpia botuese “Marin Barleti” Tiranë, 2004
Abdi, Besmira “Përtej grisë së tejzgjatur”
poezi, skica
Redaktor letrar: Kristaq F. Shabani
Recesentë: Zaim Hysa
Manjola Toska
Ideoi kopertinën: Adelina Abdi
Art grafik:
Copyright Besmira Abdi, 2004
Libri u shtyp në Shtypshkronjën e Shtëpisë botuese
“Marin Barleti” Tiranë | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:27 pm | |
| Një poezi që i mëshon rrjedhjes së vet nga psikologjia sociale
Shfaqjet dhe mënyrat e trajtesës kanë bukurizimin e tyre në rast se shfaqen me natyralitet. Kur gjithçka buron nga spontaneiteti dhe vëzhgimi është realizuar pa sforcime, prezenca e elementeve ndjenjësorë në pikun e vet të krijimit krijojnë një kombinim vlerash dhe kështu realizimi përcjellës është po i natyrshëm.
Në realizimet poetike të Besmirës ndesh me lirshmërinë e kapjes së temës së larmishme që tregon para së gjithash krijimin e personalitetit poetik; realizon shmangien nga karficimet dhe strukturat e standartizuara, apo imituese dhe “krahët” mendimorë të figuracionuar fluturojnë në një qiell ngatërrestar, në një botë të vluar, në gjendjen që kërkon të fytyrëzohet ndryshe. Kryesore është se paçka disa herë mbështetet në disa vargëzime të spikatura të ndonjë poeti të madh që e ka për zemër, me aftësinë shtjelluese deperton lirshëm në trajtesën e idesë së saj.Por këto mbështetje “idesh” janë “episodike” në këtë vëllim modest, që tregon se Besmira ka filluar të startojë me inteligjencën e saj, me produktet e saj poetike pa u sforcuar e kërkuar figuracion për të realizuar montimin e rëndomtë, që vërehet shpesh tek të rinjtë apo kopjimi mekanik që i çmirëfillon dhe çstandartizon duke humbur ekuilibrin poetik e duke paraqitur “krijesa” rakitike që s’të mbeten në kujtesë.
Besmirën herë e sheh të menduar, herë shpërthyese, herë në transformim duke u kthyer në lule, në det, në qiell, në dëborë, në gur, në trëndafil, në impulsues, në mekanizëm lëvizës, në mjet që prodhon “melodi” në partiturë ku vallëzojnë notat, në kambanë që kumbon, në çmontimin dhe çrrënjimin e “akrepave të ndryshkur të orës kohore”, në lajmëtare të së arthmes, në trasformimin e përroit në lumë, të idesë së vogël në të madhe, në qëndrim eposik ndaj çështjeve të mëdha të Kombit… Dhe gjithmonë në pozicion aktrimi protagonist. Precipitimi në materialin lëndor që prodhon është i veçantë, jo i stisur dhe i paramenduar. Ky proces sjell një rimizim krejt vetiak dhe të pasforcuar sa shpeshtas të befason.
Një dukuri, e cila duhet evidentuar është se ajo trajton në substancën e materialit të saj poetik probleme të mprehta psikologjiko- morale në një këndvështrim të vetin; tregon hapësirat e saj rrokëse dhe mëshimin drejt një shfaqje të dhuntisë së saj.
Si çdo moshatare e saj ajo futet edhe në “lëndinat” dashurore, duke tentuar të japi mendimet e saj për dashurinë dhe erotikën me një formë lirike të vetën , tërheqëse dhe “ndjellëse” në varg. Tentativat për të realizuar “poemthin” e strukturuar në këtë vëllim shfaqen dukshëm. Konsulenca me “afirmimin” poetik të Kohës realizoi këtë vëllim të strukturuar bukur edhe nga ana grafike, duke përdorur një teknikë që ndoshta pasqyrohet për herë të “parë”.
Kristaq F. Shabani
poet, shkrimtar
Kryetar Lidhjes së Krijuesve “Pegasi”Albania
Gjirokastër, mars 2004 | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:27 pm | |
| *
Letër e bardhë e zhgaravitur që mban mbi shpinë
zhgaravina, sa herë u flake dhe u lodhe e asnjëherë
s’ t ’u lodh shpina…
Autorja
I.
Ëndërr
e mermertë
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:27 pm | |
|
….Eja
Eja,
m’i merr duart
dhe me to bjeri
kitarës së zemrës tënde,
mos ki frikë se s’t’i thyej telat.
…m’i merr sytë
me to ndërto
liqenin më të kaltër,
mos ki frikë, nuk thahet…
…ma merr zemrën
dhe në të ngul
“gjilpërat” e gjithë Botës,
mos ki frikë, nuk çahet.
Eja, më merr me vete,
më hidh në detin
më të madh të dyshimit,
mos ki frikë , nuk trëmbem.
Jam mësuar me trillin…
Gri
Libohovës
1.
Linde
një natë të errët
tek sa frynte erë ,
binte shi,
piktorit
i “mungonin” bojrat,
ndaj s’ke ngjyra,
vetëm gri.
2.
Mos ndoshta
ishe Ylber,
mbi ty ra baltë,
ra shi,
u lanë ngjyrat,
të la të shkretë
dhe ti mbete
veç gri.
3.
I ftohtë, gur
dukesh që larg
dhe kur të shoh
ftohtë kam,
ti po më tremb
indiferent,
se unë si ti
gri nuk jam..
4. Me gur gri
mbuluar krahët,
këmbët gurëmbuluar
me gurë ke,
dhe duart gurë
mbi gurë zgjaten,
po zemër - gur
më thuaj je?
5.
Ti me gurë “godite”
çdo të huaj,
dhe me gur
çdo mik gostit,
fëmijët e tu
me gurë luajnë,
të tjerë me kokë
gurëve u bien çdo ditë.
6.
Provoj të luaj
me grinë tënde
t’i shtoj ngjyrat
ta bëj më pak gri,
por rrokullisem
mbi shpinën time
e ti më hedh
në çdo çati.
7.
Po marr një gur
që të gjuaj,
por ti gurin
si mik e pret,
i gjen një vend,
e shtron në sofër
dhe bashkë me të
nis një kuvend.
8.
Po fjalët “gur”
tingëllojnë ëmbël
dhe janë të buta
si asnjë gur,
po më pëlqeka
kjo grija jote
e shoh, je tjetër
nën lëkurë.
+++
Se pamja shpesh
të ngatërron rrugët
se pas një grije
ka një ylber,
se poshtë çdo guri
ka një zemër
pa vuri veshin ,
s’dëgjon si rreh.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:28 pm | |
| Gjyqi im
Ti po më var
në litarët më të gjatë,
në litarin e fjalëve
që vetëm ti di;
nuk të dhimbsem
tek sa më merret fryma
po ashtu të varur,
më shikon dhe rri.
Teksa ti rri
dhe unë gjej prehje,
ashtu e varur
si për çudi,
këmbët mbështetur
mbi “karrigen” ndërgjegje
se vetëm ajo
më ka mbetur tani.
Ndërgjegjen time
po shkel me këmbë,
me këmbë po e shkel
veten time,
por ajo është e fortë
dhe nuk ndiej dhimbje,
pastaj ajo është
veçse një dru,
një karrige.
Ndërgjegjja ime
u kthye në një karrige
aty ku unë
mund të ulesha rehat,
ti më detyron
t’i vë këmbët karriges,
ta shkel atë si për inat.
Në karvanin e fjalëve
më gjen argumenta,
më thua se u tregova
kurnace, e ligë.
Ti që për vete
je Evgjeni Grande,
kurse unë - Harpagoni
të qëndroj përbri.
Ty që të fala jetën,
dashurinë,
ti që m’ i rrëmbeve
e s’ t’u bë vonë,
ti që tani, kur dua
të iki prej teje,
vjen e më thua,
më pyet: “Ku shkon?!”
Sa shumë
më ke kërkuar jeta ime,
e shumë të kam dhënë…, pse?
Pa të pyetur,
kurse tani që diçka të kërkoj
më var
në litar fjalësh papritur.
Hë jepi,
ç’ pret akoma,
përplase karrigen - ndërgjegje
në shesh,
tani ajo është një dru i thatë
ku unë vë këmbët e njoma;
tani atë e shkela
me këmbë edhe unë vetë.
Rrëzoje karrigen e ndërgjegjes
në tokë
kështu nga ty të iki,
të vdes,
e shoh që të vjen keq,
kurnace,
e shoh
që dhe vdekjen
do të të ma kursesh. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:28 pm | |
| Çast
Ecje që s’ecën
në ecjen e vrazhdë,
kohë që s’ka kohë
të më vijë pranë,
lëvizje që s’lëviz,
kur do të lëviz,
pasojë që s’gjen shkak
që ta prijë si prijës.
Ditë që te nata
sheh fytyrën e saj,
botë që s’gjen botë
nga ëndrra ta ndaj,
kohë që kërkon,
por kohë nuk gjen,
jetë që nga lindja
niset e vjen.
Jetë që nga jeta
kërkon të jetojë,
vdekje që vdekjen
me të do ta ndërrojë.
Nisje pa start
e që nisje nuk do,
Jetë që i thua:
“Vdis!” e të thotë: “Po…”
Dilemë
Thonë
që çdo varg e ka një symbol,
ashtu si ç’do fjalë ka një kuptim,
se ç’do strofë nuk është kot,
hajde gjeja poezisë historinë.
Se
mbahet mend çdo fjalë që thuhet,
çdo varg që shkruhet mbahet mend,
se vargjet i marr ashtu siç thuhen,
të them gjithë poezinë nuk më vjen rëndë.
Çdo
poezi e ka një shkak
dhe ajo është bishti,
një pasojë,
ç’kërkojnë të thonë
poetët me vargjet?
Dua, endem t’ i mësoj.
Dhe shumë për këto
e vras mendjen,
dhe kur e shoh
që dot s’ ia dal,
bëj sikundër
bëri dhelpra më rrushtë,
të gjithë poetët i kuptojnë
ato që shkruajnë vallë?!
Konfuzion
Ata të dy
s’dinin të ishin as miq,
ngatërruan ndjenjat
si dy adoleshentë,
me njëri - tjetrin thonë
ranë në dashuri,
i bënin veprimet
të nxituara, pa mend.
Pse nuk qëndruan
miq si në fillim,
kur i flisnin njëri - tjetrit
pa pyetur për fjalë,
pse e ngatërruan
miqësinë me dashurinë
dhe thonë
se u dashuruan si të marrë. Një ditë do të qeshin
me marrëzinë e tyre
ose do të qajnë me ngashërim,
vetëm për diçka pyes
akoma veten:
“ A do të mund të flasim si në fillim?”
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:29 pm | |
| Ëndrra të fjetura
Jetoj
mes ëndrrash
që gërhasin,
që nuk më shohin,…
dhe nuk më flasin…
Ngrë zërin lart,
që t’i zgjoj,
por s’më dëgjojnë,…
dhe s’ i dëgjoj…
Dembelet ëndrra
duan të flenë
se po të zgjohen
nuk kanë ku të venë…
Për to kufijtë
kanë një limit,
për to ka shifra,
s’ ka infinit…
Dhe unë u lodha
duke bërtitur,
më mirë të flenë
sa s’kanë ikur;
më mirë ëndrrat
kur flenë gjumë
se kur s’ka fare…
E mjera unë.
“Rrugëtim”…
Të heshtur endemi
në natën që s’bën fjalë,
që terin ka endur
me inatin tonë,
që kohën e mat
me errësirën e saj
e ne vrapojmë
se tashmë u bë vonë.
Të heshtur endemi
rrugëve pa fjalë,
që s’duan të flasim
se memece janë,
që shkronjat masin
me gurë kalldrëmi;
ndalemi pak
se frymë s’kam.
Të heshtur endemi
jetës pa fjalë,
që ditët numëron
duke mërmëritur,
ne endemi në të
si shpirtra të vdekur,…
Po ç’bëjmë akoma,
pse rrimë duke pritur?
“Botë i thënçin…
Na duket
se më kot
kemi ardhur;
na duket
se do të ikim
më kot
dhe nuk dimë
se çfarë të bëjmë
dhe veç themi:
“Kjo botë!
O Zot!”
Dhe na vjen keq
pastaj se ikim,
dhe duam
të lindim përsëri,…
…duam njerëz,
kur e shohim
se pranë vetes
nuk kemi njeri.
S’e menduam
për veten tonë
dhe nuk pyet
më për asnjeri
dhe na vjen keq
pastaj se ikim
dhe duam
të lindim përsëri.
Por, kjo lindje
sikur na vret
se nuk dimë
ç’të bëjmë më parë
të ndreqim ato
që prishëm,
apo t’ia rinisim
si në përrallë.
Dhe na vjen keq
pastaj të ikim
dhe kur na thonë
që kokën hëngërshi…
Tani të besoj,
o Faust,
kësaj bote, botë i thënçin!
*
Sa herë të grisa, të zhubrosa, netëve të gjata
pa gjumë, kur vargjet e mia s’më pëlqenin,
kur ishim vetëm: Ti dhe Unë. Sa herë shtegtuam
në lloje rrymash, sa herë aty pezull mbetëm,
por nuk u lodhëm e nuk u zbrapsëm
dhe të zbehur nuk u tretëm. Autorja
II.
Magjia
e fatit
Hënës
S’di përse ajo
i ngjan një monedhe
që unë e marr,
e hedh në fall
dhe luaj me të
si me monedhën
tregtar ëndrrash,
lundërtar.
Ti shpesh
më fshihesh
pas deteve,
por unë s’di not,
dot s’arrij,
veç jam e pasur
me monedhën në duar
më ka mbetur ajo tani.
E mbaj në duar
monedhën time,
kam frikë
se më fshihet,
maleve pas
dhe e shikoj
monedhën time,
më vjen me të
të të godas.
Ajo më qesh
si pa të keq
dhe ndonjëherë
e shoh të ngrënë,
mos e hëngra unë
me inatin tim
apo si ma rrëmbeve
mbrëmë.
Netëve të qarta,
kur është e plotë,
monedhën e marr
e hedh në fall,
asaj kërkoj sytë
t’i zbuloj,
shoh dhe vras mendjen
ku i kam parë… | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:29 pm | |
| Mall
Kadareniane
Ca pika shiu
ranë mbi qelq
dhe unë për ty
seçndjeva mall,
dhe u mundova
të ndalja të tjera pika,
por zemra shpejt
m’u bë oqean.
+
Dhe u mundova
të të rrokja
ashtu sërish
në krahët e mi,
por sytë e tu
u bënë xham
dhe pika loti pashë aty.
Dhe e mallkova
syrin jashtë,
që hynte thellë
në timen zemër,
ky shi bastard
i ardhur kot
pa ngrohtësi,
pa shkak,
pa emër.
+
Pastaj edhe vetë
e kuptova
shiu s’kishte
faj aspak,
… ishe ti,
… ishe pranë
dhe që pas pak
do të ikje larg.
+
Fillova të imagjinoja
qysh tani
ditë monotone ,
pa shpirt,
pa jetë,
ku s’do të jem
më me ty,
dhe vetë jeta
s’do të quhet jetë.
+
S’do të ketë
më ecje në asfalt
që të kthej kokën
kur t’i dëgjoj;
s’do ketë më sy,
kur t’i shoh larg
drejt atyre të vrapoj.
+
S’do ketë më duar
t’i kem më praë,
t’i përkëdhel
si tani,
s’do ketë më diell
në qiellin tim,
por kohë të vrejtur:
ditë me shi.
+
Dhe në qoftë verë
a pranverë,
kur dielli
të dalë përsëri,
do ta gjej
pak shi për veten,
do ta gjej
për ne të dy.
+
Se kur të shoh
e s’të kam pranë,
do të qaj
aq shumë për ty
sa dhe retë
do të qajnë
dhe pastaj
do të bjerë shi!
+
Shiu vazhdon
të trokasë xhamave
ashtu furishëm
përsëri,
thua, zemër,
po qan koha,
i vjen keq për ne të dy?
Për një çast ndala
dhe pashë qiellin,
që qante
aq shumë
dhe për një çast
pyeta veten:
“Mos ndoshta
ai
të do më shumë
se unë?”
Dialog
- Të dua!
- Faleminderit!
- Përgjigje është kjo? S’ke një më të mirë.
- Ku ta gjej përgjigjen? Tani është errësirë.
- Përsërit fjalët e mia. Është shumë e thjeshtë.
- Kam frikë se s’të dua, prandaj nuk ta them.
- As unë s’të dua, po s’më do ti.
- Sa shpejt ndërron mendje, moj zemër!- E di!
Dehur nga dashuria
+
Të bësh poezi për dashurinë,
kur dashuri s’di ç’do të thotë,
kur s’e di kuptimin e fjalës
pse do të mbushësh faqet kot?
Perëndi e adhuruar
Më thua që e ke provuar
… ajo quhet “dashuri”,
nga ta di unë që s’ke gabuar,
se bën gabime, o njeri!
Sikur ajo ndjenjë
të kishte tjerët emër
dhe me dashuri e ngatërron,
e i thur vargje plot lavdi
e si Perëndi e adhuron.
Frikë prej…
A nuk më thua se
dhe Venera ,
e bukura perëndeshë
e dashurisë,
asnjëherë s’u dashurua… Thua kish frikë prej dashurisë?! | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:30 pm | |
| Fajin dashurisë
Dhe ti si i marrë
më dashurohesh
dhe dashurisë vargje i thur ,
hiq dorë nga dashuria
të deh si pija, more burrë!
E ty pija, kur të të dalë,
mos ia hidh fajin Perëndisë,
fajtorja ka tjetër adresë,
t’ i hidhja fajin dashurisë.
Vargu i pirë
Shkruaji vargjet
kur të jesh i pirë,
a kur ti “esëll” të jesh,
se kur të të dalë pija
fjalë të bukura
më s’do të kesh.
Vargu i papirë
Si kurrë dehu dashuria
për dashurinë
do të vuash,
provoje një herë
pastaj më thuaj e shkruaj
vargje sa të duash,
Vargu i “papirë” nuk vlen…
Liqeni “Zemër”
E mora vallen e yjeve
ndjeva se dija ta kërceja;
u zhyta thellë
në fletët e hapura të saj
dhe kuptova:
veten s’mund ta gënjeja.
Përdore e mora Lasgushin
dhe shëtitëm bashkë
anëve të liqenit të bukur,
plot flakë,
Liqeni i zjarrtë
më joshte nga pak;
në krahët e tij
u gjenda sakaq…
Por, s’ ishte më liqeni i Pogradecit,
një tjetër liqen
i bukur çfarëdo
dhe pamja e tij
në perëndim të diellit
të thoshte: “Mos fli, veç jeto!”
Dhe zemra e liqenit
m’u shfaq përpara
rrahjet e zemrës
më ndritnin si yjet,
kur dorën zgjata,
m’u duk se e kapa
dhe zemra më rrahu fort,
dije.
Dhe ndala vallen
ku shtrohet vala,
ku vala dallgës
i kish zënë vendin
dhe aq bukur,
siç shtrohet vala,
mbi valë të valës
të shkrova emrin.
Dhe shkopi
që mbaja në dorë
rrëshqiti lehtë
dhe vala, padashur,
u ça në mes;
në çast m’u duk se prisha,
një qetësi
që kish zënë vend.
Dhe një pulëbardhë
përsëriti veprimin,
u duk se i prishi
qetësinë e shpirtit,
por në të vërtet
një liqen kurrë nuk dremit,
thjesht prêt;
pushon
dhe thotë: “Më prit!”
Ne
Personazhet
e një nate si kjo,
jemi vetëm
unë dhe ti…
Në sfond Heshtja
që nuk na flet,
por ashtu e heshtur
rri aty.
Të dyve
na pëlqen errësira,
na fsheh ajo
nga sytë kureshtarë,
ti më fsheh me krahët e tua,
në krahët e natës
fshihemi përnatë. Veçse qiellit
si bëjmë dot bisht,
ai është gjithmonë aty,
kërkojmë një pemë
ku të strukemi,
po sikur
të jetë vjeshtë, si tani.
Qielli dhe yjet
na bëjnë shoqëri,
dëshmitar
të përjetshëm
të dashurisë sonë,
herë më shkeël syrin
dhe i vjen zili,
si yjet rrinë
dhe na vështrojnë.
Eja , Paradoks!
Ik,
ik tani,
që ik akoma në unë,
se kur ajo të ikë
të penduar
do të më gjesh,
veçse unë
s’pendohem,
veçse unë
s’gjej pendesë.
Largohu,
largohu,
tani që mallkim
nuk kam
se mallkimin e bëre
të thotë: “S’jam…,”
se mallkimi
u tret venave të tua
atëhere,
kur rridhte
gjak i dashuruar.
Ik,
struku
atje ku s’dua të të gjej,
atje ku frikë
kam të shkoj;
në sirtarin
ku ëndrrat
fshehur janë
e të dalin s’duan…
Ik,
ik tani,
sa s’jam penduar.
Shko,
merre
pas çdo gjë tënden,
çdo gjë tënden
që më trëmb,…
Shko
dhe kur të shkosh aty,
ku të vesh
s’ka më,
mos u kthe.
Nuk të pres!
Shko tani,
kokën pas
mos e kthe,
bëhu anije piratësh
që humbet nëpër dete
dhe kokën pas
mos e kthe, pirat,
vajzë e valëve ….
u tret nëpër valë.
Shko,
ik largohu,
zhduku,
ç’ folje tjetër
do të kem?
Se tani
dhe foljet
m’u mbaruan.
Do të “Të dua!”
të them. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:30 pm | |
| Mos urre lojtarin, urre lojën..
Të urrej…
Jo, mos qesh!
Me të vërtet
të urrej.
As mos qaj…
Sill në mend,
sikur të gënjej.
Pse?…
Se s’ të njoha
që në fillim
që ishe ti…
Po të të kisha njohur?!
Çfarë do të bëja?
Nuk e di…
Jo, e gjeta:
Do ikja me vrap,
jam e sigurt
që ti dot s’ ma kap,
por unë budallaqja
qëndrova aty,
aty ku në krah
të kisha dhe ty.
Të urrej atë?!
Por, ai
s’më ka bërë asgjë.
Pse ta urrej?
Të urrej ty,
Lojë, se lojtarin
s’di ta gënjej.
Djep apo varrezë puthjesh
Ju
u përkundët
në djepe puthjesh,
që kurrë s’ju lanë të flinit,
por lindët,
u drodhët
sa herë njëri - tjetrin shihnit.
Ju
u hidhëruat,
u çatë sa herë të tjerat
larg i kishit,
njëra tjetrën
filluat të hanit me dhëmbë
dhe gjak pikonte ,
të përgjakura ishit. Tek ju puthjet flinin
të mbetura në mes
nga pamundësia
për të zgjatur shumë,
ato prisnin dikë
t’i zgjonte nga gjumi,
nga frika se
s’do të puthnin më kurrë.
U thatë si lulet,
në dimër u tretët
sa herë u lagët
nga rrebeshe lotësh,
veçse të njoma,
të bukura mbetët. Ju u bëtë djep
e varr puthjesh,
i patë të lindnin,
të vdisnin atje;
i përkundët djepin
kur ishin të vogla,
kur i patë të vdisnin
i mbuluat me dhe. Sa puthje
filluan dhe mbaruan aty,
secila një strehë,
një shtrëngatë,
por ju s’u trëmbët
nga shtrëngatat
binte shi dhe ishte natë.
Hakmarrje mbi vete
Hakmarrja është
një pjatë që serviret ftohtë,
frazën ia vodha një filmi,
menynë gati ta bëra;
e di ç’lloj të pëlqen gatimi.
Tavolinën me qiri e përgatita
dhe verën e kuqe,
boll të vjetër… Dy karrige
përballë njëra - tjetrës
dhe unë
që po prisja dikë tjetër…
Mbulesa e tavolinës
për çudi e kuqe,
dukej pak e kuqe
mes atij inati,
edhe pse s’kishte
shumë vend për dashuri.
Ti nuk vonove
dhe erdhe,
të prita
me përqafime,
buzëqeshje që gris,
tek sa po nxirrja
pjatën me hakmarrje,
pjata m’u rrëzua dhe u bëra pis.
Maska
Një ditë
vendosa të bija në dashuri,
e zgjodha dhe temën dhe subjektin:
“Ishe ti”,
i zgjodha dhe fjalët
që do të të thoja,
shumë herë i përsërita
nga frika mos i harroja.
Madje,
dola edhe para pasqyrës
dhe vetja m’u duk aktore e mirë,
faqet i bëra me ton të kuq
dhe sytë i nxiva akoma
me të nxirrë…
Pastaj mendova
tualetin ta fshija,
kështu më të brishtë
më tregonte pasqyra
se dhe pasqyrës
ia vija veshin,
me sy të nxirra
i ngjaja dreqit.
Dhe ti
do të mendoje
se isha e përdalë,
se doja të dukesha
më e bukur
se më parë,…
Unë thjesht
shikoja pasqyrën
dhe sytë e saj
dhe mendoja në sytë e tu
si do të ngjaj.
Flokët i lidha
në një mënyrë
jo komplekse
dhe ngjaja
me një vajzë të thjeshtë,
rreth shtatë herë
i rashë rreth e rrotull dhomës
që zemra
të më rrihte më shpejt. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:31 pm | |
| U mundova
duart t’i bëja
të më dridheshin;
qeshja tek sa i shihja
drejt pasqyrës të shtriheshin,
por buzëqeshja ime
m’u duk shumë meskine,
ndaj e zëvendësova
me një tjetër, më fine.
Bluzës së hapur,
të shkurtër vend i gjeta në dollap,
“takat” pas derës i pashë,
atletet më prisnin, jo shumë larg,
i shihja, çuditesha me veten,
isha betur kurrë mos t’i vishja.
Derën e tërhoqa lehtë,
çelësin rrotullova dy herë.
Thua ishte herë e fundit
që mbyllja derën?!
Vetja m’u duk më e qetë se kurrë,
hapat e mia ecnin me erën.
Ndodhesha palëvizur, atje ,
përballë teje,
tek sa duke qeshur
po vije drejt meje,
zemra më rrihte fort,
duart shtriheshin tek ti,…
Thua me të vërtetë
kisha rënë në dashuri?!
****
Ti poezinë time
provo ta lexosh
dhe po e provove
bëje deri në fund;
pastaj më kritiko
sa të duash,
lëshoi kritikat
me sa ke dhe mund.
Të paktën,
vëmendjen ta tërhoqa,
të bëra të mendosh
për poezinë.
Në vargjet e mia
po deshe më var,
ashtu siç var
urrejtja dashurinë. Lexo një varg
dhe po të pëlqeu,
prano aty unë të të var
se poezia është si vera
fillon ta pish pak e nga pak. Lexo pastaj
dhe një varg tjetër
ashtu si një gotë tjetër të pish,
ashtu si do të mbarojë poezia,
ashtu ti do t’i nxjerrësh
fundin fuçisë. E di që
për të vlerësuar verën
s’ka nevojë të pish fuçinë të tërë,
ashtu siç di
edhe oreksi gjithmonë
vjen duke ngrënë. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:31 pm | |
| Idil
Të shoh
dhe takoj në sytë e tu
një pyll pa masë,
ku gjithë jetën
do të doja të shëtisja,
të përkëdhelja
të gjithë drurët me radhë
dhe pastaj përkëdheljen të prisja.
Të shoh
dhe takoj në buzët e tua,
buzë burimi,
që rrjedhin gjithmonë
fjalë të bukura,
do të pija ujë për jetë
në atë burim
që përditë ato buzë
të mund t’i puthja.
S’të shoh
dhe kuptoj se je veç një iluzion,
siluetë e pakapshme
nga duart e brishta.
Sikur të të prekja,
siç të preka me sy,
nuk do të më vinte keq
edhe po të vdisja.
Letrës
*
Letër e bardhë,
e zhgaravitur,
që mban mbi shpinë
zhgaravina,
sa herë u flake
dhe u lodhe,
e asnjëherë
s’t’u lodh shpina.
*
Sa herë të grisa,
të zhubrosa,
netëve të gjata pa gjumë,
kur vargjet e mia s’më pëlqenin,
kur ishim vetëm:
Ti dhe Unë.
*
Sa herë shtegtuam
në lloje rrymash,
sa herë aty pezull mbetëm,
por nuk u lodhëm
e nuk u zbrapsëm…
Dhe të zbehur
nuk u tretëm.
*
Të dyja shoqe të përjetshme
unë vitale, ti po jetë mbi kurriz;
t’i shfryja ndjenjat
se ti më dëgjoje vërtet!
*
Të jëp pak jetë nga jeta ime,
të bëj humane dhe pse s’mund të jesh;
ti që mbi shponë mban njerëzoren,
s’ka si njerëzoren aspak të mos kesh.
Të dyja shoqe të përjetshme. Unë vitale,
ti po jetë mbi kurriz; t’i shfryja ndjenjat
se ti më dëgjoje vërtet! | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:33 pm | |
| III.
Tinguj
dhe ëndrra
poemtha
Tingujt e kambanës së hekurt
poemth
&&& Hyj…
Kishe rënë në qetësi,
o jetë e plakur,
fjalëpak’
dhe e dëgjove hapin tënd
të pasqyruar
diku larg.
Hapi i moshës
Hapi yt si heshtje vdekur,
andej mbi dilema
lashtësish,
kapej pas fijesh të paprekur
i këpuste ato
më dysh.
S’ kish mëshirë për thepa malesh,
me dhëmbë i thyente
një nga një,
ku valë e detit nuk e ndalte
dhe kur përrenjtë
nuk bënin zë.
Por,…
Por, tani, ti thjesht u plake
dhe nuk ke hap
e nuk vrapon,
tani edhe këmbët u lodhën
ti s’di të ecësh,
veç çalon.
Dhe kërkove që të ecje,
kur këmbët
s’të mbanin më,
me këmbë e duar u zvarrite,
por zëri yt
s’bëri zë.
Asnjëherë
nuk derdhe lot,
kur lot derdheshin
për ty;
asnjëherë
nuk the një fjalë,
ku lumë fjalësh
binin mbi ty.
S’kishte frikë
nga plakja jote,
kur qartë fliste
plakja – plak,
s’të erdhi keq
për plakjen tënde?
S’të erdhi keq?
Sadopak?!…
&&&
Ti dhe kambana
Këmbanë e hekurt
e kësaj bote
di të bjerë
edhe për ty,
di të thotë se ka trishtim,
por ka mes tij
dhe dashuri.
Di të thotë
se në botë
ka lufëtra,
ka dhe vdekje,
ti e di,
por mes lotëve,
hidhërimit gjen ,
kërko dhe
pak dashuri.
Se di të thotë
se ti u plake,
se ti u plake
që tani,
por hidh sytë
pak rreth e rrotull
afër teje
ka rini.
Yje dhe rini
Do ta ndriçojnë
rrugën tënde
yje të ndritshëm,
të paparë,
me vezullime dhe shkëlqime
dhe do të thuash :
“Jam në përrallë!”
Do marrësh
pak nga rini e tjetrit
për t’u rinuar
edhe vetë
dhe do të mendosh
se prapë u linde
dhe prapë u ngjalle
me të vërtetë.
Dhe kur gëzimi
të trokasë
në zemrën tënde,
në njërën derë
i thuaj gëzimit
të mos bërtasë,
ke një komshi
që do flerë… | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:33 pm | |
| Dhe derën
ti mos e përplas,
kur gëzimi nga gëzimi
të fluturojë,
është trishtimi
që po flë në krah,
zhurmë e gëzimit
mund ta zgjojë.
Por do të thotë
që plakja s’ndalet,
ashtu siç s’ndalet
lëvizja jonë,
por “filli” shumë
edhe u plak
dhe fjalët e saj
u bënë jehonë.
Kosovë, ëndrra ime
Kosovë, gjaku im që nuk falet
poemth
1.
Era vazhdonte
të frynte furishëm
duke sjellë në veshët tanë
ulërimën e maleve.
Si padashur përzihej
me vajtimin pa zë të gjyshes,
e kthehej përsëri
andej nga erdhi,
drejt shpateve.
2.
Teksa ndriçohej
nga gjurmët e flakës
unë e shikoja fytyrën e saj
i ngjante Kosovës së djegur,
të plakur,
nga frika mos binte
desha ta mbaj!
Rrudhat e fytyrës
u ngjanin lumenjve,
veçse të shumtë
i shihja tani
dhe uji i tyre
më shumë i turbullt
vinte si dikur,
tani përsëri.
3.
Flokët e thinjur
me dëborën më ngjanin
që malet kishte mbuluar
pa mëshirë,
nën petkun e saj
ata nuk dridheshin,
por rrinin ashtu,
të heshtur,
të ngrirë.
4.
Tejet
ishte plakur ky bust
që nuk lëvizte,
por shkëndija
kishte në sytë e tij
dhe mendimet
që doja t’i zbuloja
fillonin aty
dhe
përfundonin aty.
5.
Ishin
tepër të errta,
të turbullta, të fshehura,
mendime
që isha i vogël t’i kap,
mes asaj enigme të madhe,
veçse shpresës
munda dritaren t’ i hap.
6.
Prushi në oxhak
digjte si për çudi,
ndoshta ishte hera e fundit
që e shihja të ndezur,
dhoma më e bukur
se kurrë m’u duk,
muret e saj
rreth oxhakut
ishin mbledhur.
7.
Drama zhvillohej
mes katër mureve,
që doja t’i përqafoja,
në krahë t’i rrekja,
por duart i kisha
shumë të vogla,
fillova me buzë
t’i puthja,
t’i prekja. | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:34 pm | |
| 8.
E shikoja dhomën
në çdo detaj,
mend përherë
për ta mbajtur,
gjithçka e ndieja
edhe më pranë
me pak gjëra,
vetja m’u duk
më e pasur.
9.
Drurët
për ironi
digjeshin në oxhak,
ato nuk e dinin
që nesër do të ikja;
nesër
nuk do t’i ngronim
duart e gjyshes plakë;
nesër
nuk e di,
ku do të na gjente dita.
10.
Në ëndërr
shtëpinë e pashë
të djegur
dhe dritaret
të shkatërruara i pashë…
Kanatet e thyera
i shkundte era,
ndërsa pragu,
oh pragu,
ishte lyer me gjak!
11.
Netëve të tjera
ëndrra nuk shihja,…
Netët e tjera
ishin të shkreta,
pa gjumë…
Kisha frikë
se mos muret
rrëzoheshin,
kisha frikë
se lumenjtë
derdhnin
gjakun lumë.
12.
Një ditë,
gjakun e djemve
e pashë të falej,
por gjaku i falur
nuk falet kurrë,
e pashë shpresën
të lindte,
të ngjallej,
e pashë mbi themele
të viheshin gurë.
13.
E pashë macen
me lëmshin të luante,
e pashë ëndrrën
nga sirtari të dalë,
teksa po ngrohte
duart e saj
afër oxhakut,
gjyshja filloi
të më tregonte
një përrallë.
14.
Përralla
fillonte
ashtu si të tjerat,
veçse ishte një përrallë
që ndodhte në kohë,
zëri i gjyshes
më i bukur m’u duk
tek sa shqiptonte:
“Na ishte një herë
një ëndërr
me emrin Kosovë…” | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:34 pm | |
| III.
Shpirti
i inatosur
skicime
Qyteti im
Përshkrim social, infrastrukturor
Qyteti i është qepur malit, një qepje dashëse, ndërsa këmbët i ka shtrirë në fushë duke nxjerrë “jashtë lojë” atë shprehjen e famshme popullore: “Shtri këmbët sa ke jorganin!…” Këmbët e qytetit janë të mbuluara, kështu që “jorgani” na qenka mjaft i madh! Shtëpitë ngjasojnë me kërpudhat pas shiut, të cilat kanë mbirë kudo, vend pa vend, një atje, një këtu, një lart, një poshtë… Kurse për arkitektonikë shtëpish?!… Lere mos e nga dhe mos e zer në gojë! Ka sa të duash… “Potpuri shtëpish”: kasolle, shtëpi të vjetra një e dy katëshe prej guri, që nuk kanë datimin e ngritjes së tyre, por sfidojnë me qëndrimin e tyre stoik shtëpitë e reja dhe pallatet e lartë, të cilët me pallatet reale kanë përbashkësi vetëm “emrin”. Distancat e shtëpive nga njëra- tjetra janë mjaft të mëdha. Ndoshta, kjo shpjegohet që banorët e këtij qyteti marrin për bazë “frikën” nga fqinjët, apo nga njëri - tjetri?! Po rrugët? Të çfarëdolloji: me asfalt, beton, çakëll, gurë e deri tek më të përhapurat “baltë e lucë”! Gjarpërojnë nëpër rrugët e qytetit dhe duken sikur më shumë ngatërrojnë vetveten se sa kalimtarët e rastit. E kam fjalën për ata që ecin, ose tentojnë të ecin, kurse për ata që iu “priten” këmbët sa dalin nga dera, është e këshillueshme të marrin “shërbimin taksi”, të shkojnë atje ku duan, por të bëjnë mirë llogaritë! Për të shkuar në një lagje rreth tre kilometra larg nga qendra, duhet të paguash trefishin e asaj që paguan për të shkuar njëzet kilometra larg. Megjithatë, është e vështirë të mendosh se në një faqe të pjerrët mali zien jeta e disa banorëve. Lajmi merr dhenë ose më mirë merr malin dhe arratinë. Qyteti ofshan nga papunësia e madhe, mbi e gjysmës së banorëve të tij… Çlodhje e tyre janë varganët e filxhanëve të kafesë të shoqëruara me thashethemet e rastit që vijnë gurgulluese nga rruga, sidomos ajo kryesore e mbetur me emrin “PAZAR”.
Të parët, që merren me kapjen e fjalëve më të reja, tek sa po shikojnë filxhanet e kafesë mes rrugëve, kryqeve, mirësive, zogjve apo gjarpërinjve, në mes të tavolinës janë, banorët e pallateve. Nuk mund t’i ngarkoj e t’u vë faj. Përderisa janë më afër vendit të ngjarjeve, në shumicën e rasteve, s’kanë se si të mos i marrin vesh të parët. Kështu që lajmi shtrëmbërohet, ndryshohet dhe iu përcillet lagjeve të sipërme të qytetit, deri sa arrin te rrëza e malit, në majë të Hoxhallarës e sikur të kishte mundësi do të vazhdonte edhe më, por merr malin dhe arrin jo “anapulla”, por “atjuz”, siç shprehen plakat. Nejse, mos u çudisni ndonjëherë, kur të shikoni se të gjithë Libohovën e ka zënë “lemza”. Faji është i të gjithëve, që zënë njëri -tjetrin në gojë. Unë s’kam faj se evidentoj. E dini se ç’do të thotë të zërë njq qytet të tërë lemza?!
Populli im në sytë e mi
skicim
- Tani e gjetën këta të fikin dritat?
- S’ka gjë se e pamë “Kloni”.
- U, erdhën, kaq e kishin, sa të ndiznim ne qirinjtë.
- Ndize pak televizorin.
“Unë jam ky që jam dhe prapa më vjen historia!”
- Po mbylle gojën. Dëgjo mua:
- Te sheshi, te sheshi e hodhëm qelbësirën!…(Cili është qelbësira?!]
Ja, ky është refreni që dëgjuat sot nga goja e popullit. E të thuash që ky është populli im, e të thuash që unë jam një qelizësë e këtij populli… E të imagjinosh që shumë vjet, mijëra vjet më përpara, në kohën e Ilirëve, ky popull sulmonte anijet pirate dhe mbronte brigjet e Adriatikut!
Kalojmë në shekullin e pesëmbëdhjetë.
“Me shpatë në dorë” u mblodh përreth Skënderbeut, i cili nuk u solli andej nga erdhi lirinë, por gjeti në mes të këtij populli. Ishte ky popull që u bashkua dhe zhbatoi zgjedhën shekullore osmane.
“Do të rrojë Shqipëria” kënga e kënduar dhe e dëgjuar nga veshët e
këtij populli? E kënduar nga zemra dhe zëri i po këtij populli, kur shpalli veten të pavarur.
“Para partizanë!” Lufta e Dytë Botërore na gjeti të përleshur me armikun me italianët dhe pastaj me gjermanët. Të parët akoma nuk erdhën dhe shpallën: “Fuoco”. Kështu që s’na mbeti gjë tjetër veçse t’i përgjigjeshim zjarrit me zjarr. Të dytët donin të tregoheshin miqësorë dhe i shkëputëm nga balli i tij disa shkronja elementë dhe më pas nëpër male u dëgjua refreni:
“Mora pushkën, dola malit,
të luftoja për Atdhe,
ku ta dija unë i shkreti
që armiku ishim ne!”
Nejse. Partizanët e çliruan Shqipërinë duke e radhitur mes shteteve fituese dhe pastaj për 50 vjet të tëra brohoritëm:
“Parti – Enver! Jemi gati kurdoherë!”
Por, për një gjë më vjen çudi: Ta thuash 50 vjet të tëra dhe pastaj ta harrosh brenda një nate!? Të shkelmosh e të rrafshosh të gjithë djersën e shekujve!… Dale se ka edhe më. Ta zëvendësosh me:
“Liri- Demokraci!”
…E të pyes, o popull se ç’doje të thoshe me këto dy fjalë?!…
Për “Lirinë” e di përgjigjen, jam e sigurt, po këtë “demokracinë” nga e nxore?!
Po me filozofët nga vendet e tjera që i kanë pleq e me flokë të thinjur, kemi të rinj, studentë. E çfarë studentësh! U bënë Sokratët dhe na thanë se vinte nga greqishtja e vjetër: “Demokraci - pushtet i popullit”. Hajde, popull, hajde! Doje ta ushtroje pushtetin vetë!?…
Zgjodhe disa përfaqësues, gjoja më të mirët që kishe dhe i dërgove në Parlament. I mburre dhe i lavdërove se ishin më të ndershmit, më të pakorruptueshmit, njrëz të aftë, pa fjalë…
- Por, kur i pe të ziheshin, të rriheshin, të grindeshin, i re kokës me grushte dhe the: “Pse unë i paskam zgjedhur këta?!… Ja, pa për katër vjet, do të zgjedh të tjerë.
Po s’ t’u durua katër vjet, krijove qeveri koalicioni e bëre zgjedhje të parakohëshme dhe, kur erdhi puna tek vota, prapë ata zgjodhe. Se si të bënë për vete?!… Zoti e di! Në fakt populli e di kur vjen koha për zgjedhje dhe e ka në majë të gjuhës: “Po ndryshuan, o derëbardhë!” U kthye mendja:
“Po fundja nuk kanë faj, se e kemi ne trashëgiminë.”
Një herë e pyetën shqiptarin se a pranonte të shkonte në ferr dhe ai u përgjigj: “Sa do të paguaj aty?” Por, po të mendosh mirë, Partia nga gjiri i popullit ka dalë dhe ç’thotë ajo e bën populli….
Këtë popull s’ e shoh mirë unë. O unë kam probleme, o ky popull ka probleme nga mentë.
Po unë ç’ kam që shaj popullin?! Sikur s’jam pjesë e këtij populli!? | |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 65 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani Thu Oct 16, 2008 10:35 pm | |
| Thyeni orët
Thyeni
orët me çekanin
e kohës,
shkulni akrepa
me darat e vjetra,
zhdukni numrat
nga faqja e Dheut,
mbërtheni sekondat
në prangat e Prometeut.
Merrni çekanët
e thyeni orët ,përpara
se akrepat t’ju shpojnë dorën;
ndaleni kohën
të mos ketë asgjë,
mos lini më tik- tak
të dëgjohet më.
Ndaleni kohën,
mbërthejeni larg,
Zeus,
bëhuni njerëz për një çast!…
Promete bejeni,
lidheni
në shkëmbenjtë e Skithisë
që pastaj keq
të mos i vijë
edhe Perëndisë.
Lerini matjet…,
boll më…
se kur të mbarojë…,
s’do të ketë më asgjë.
Jeni të shurdhër,
se s’ka se si merrni
çekanët e bjerini tani.
Kjo kohë
që ecën…
e kurrë nuk ndal
Në krahët e ecjes
do t’ju çojë more të marrë.
Thyeni orët
me çekanët e kohës
dhe kur tik- tak
të mos ketë mbi dhe,
do t’ju duket se koha ndali
e nuk do të pyesni: “Sot apo dje.”
Korpus jete
Ti shpesh i ngjan
një mozaiku
me ditët e mia guralec
dhe vetja ime –
një apostrof
që s’di të kapet,
s’ka ku ngec’’.
Piramidë inati
Inatin po end
Pëlhurë Penelope,
që kurrë s’e shqep.
Ai endet qilim
që Odiseja të shkel.
E ngriti në këmbë
një Piramidë Inati,
e ngriti me pëlhurë,
një Piramidë plot inat…
Mos trokit…
Mos i bjer derës!
Nuk e hap.
| |
| | | Sponsored content
| Titulli: Re: Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani | |
| |
| | | | Bashkimi Kombetar-talentet te rinj. Redaktor Kristaq Shabani | |
|
Similar topics | |
|
| Drejtat e ktij Forumit: | Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
| |
| |
| |