Kosova e mosvarur!

Gezur Pavarsin. kemi akoma rruge per te bere festa me e madhe po vjen.kush mund te na ndale sot te mos jemi nji shtet.rruga drejt bashkimit kombetar eshte e hapur

vetem dicka nuk me pelqeu,c'eshte ai flamur,ku eshte shqiponja po e kuqja mos ka humbur valle? shikoni pak ne veri-lindje te Ballkanit,kur u shperbe Bashkimi Sovjetik aty u formua republika e Moldavis nje krahine romune e okupuar nga rusia,por keta romune flamurin e tyre zyrtar bene flamurin kombetar romun me ndryshimin e vetem se i shtuan nji shqiponje. perse Kosova te mos kishte flamurin kombetar shqopitar me ndryshimin e vetem mbi kryet e shqiponjes te vendosej perkrenarja me briret e dhis.
A mund te me thot dikush perse? mos valle kjo eshte nje (pa)varesi?

Gezuar, gezuar, gezuar ditelindjen, oj KOSOVE

Gezuar Pavaresine e Shtetit te Ri Shqiptar -Shtetit te lire e te pavarur te KOSOVES

E gezofshim PAVARESINE E KOSOVES te gjithe shqiptaret kudo qe jetojme e veprojme ane e kend botes.

Kemi pune per te bere. Nuk duhet te lodhemi.





Kosova, protektorat

Nga Brian Whitmore, RFE

Me flamur të ri, me himn të ri dhe mbështetjen e pjesës më të madhe të Perëndimit duket se do jetë fillimi i Kosovës si shtet. Por, kur Kosova të bëhet shteti më i ri i Evropës, statusi i shumëpritur do shoqërohet me një numër kushtesh.
Analistët, që janë njohës të mirë të situatës, thonë se vazhdimi i paqartësisë për statusin e Kosovës nuk ndikon pozitivisht në qëndrueshmërinë e pjesës tjetër të rajonit.
Daniel Serwer, zëvendëspresident i Qendrës për Paqe në rajonet e paskonflikteve, në Institutin e Paqes në SHBA, shpjegon: “Kosova nuk do jetë anëtare e Asamblesë së Përgjithshme, çfarë do të thotë se nuk do ketë anëtarësi në klubin e vendeve sovrane. Mendoj se kjo është për të ardhur keq. Për sa kohë të ketë paqartësi mbi çështjen e sovranitetit të Kosovës, atëherë ekziston mundësia e paqëndrueshmërisë rajonale.”
Kontrolli që ka Beogradi mbi vendbanimet me shumicë serbe në veri të Kosovës, çfarë pritet të vazhdojë dhe pas pavarësisë, do të thotë se udhëheqësit shqiptarë të Kosovës nuk do kenë kontroll real mbi gjithë territorin.
Ish-diplomati amerikan i karrierës, Daniel Serwer, thekson se armiqësitë, me të cilat Kosova e pavarur do të përballet pas shpalljes së pavarësisë, do ta bëjnë atë të varur nga ndihma e huaj.
“Është diçka shumë negative ta fillosh historinë tënde si shtet pa njohjen nga fqinji më i madh, që është njëherësh dhe kërcënimi më i madh për sigurinë. Elementi më i rëndësishëm është se në sytë e Serbisë, çështja e Kosovës është ende e hapur. Kjo do vazhdojë të forcojë forcat nacionaliste në Serbi. Në Kosovë, kjo do të thotë se do kenë nevojë për Perëndimin më shumë, sesa duam ne dhe më shumë se ç'është e shëndetshme për vetë ata. Në këtë kuptim, ne po e fusim veten në një angazhim afatgjatë”, - tha Serwer.
Në thelb, Kosova do kthehet nga protektorati i KB në protektorat të BE.
Tim Judah, korrespondent i javores “Economist”, thotë se suksesi i misionit evropian në Kosovë do jetë jetik për vetë Brukselin.
“Shikoni hartën dhe vendndodhjen e Kosovës. Nuk është në skaj të Evropës, por në brendësi të territorit të NATO dhe BE. Ka gjasa për të pasur sukses. Natyrisht, jeta do jetë e vështirë dhe ka mundësi për trazira. Por, bëhet fjalë për një territor që rrethohet nga 27 vendet anëtare të BE, me 500 milionë qytetarë evropianë, ndaj nuk duhet lejuar dështimi”, - tha Judah.
Ato që nuk janë ende të qarta, janë kohëzgjatja dhe fuqia e misionit të BE.
James Lion, ekspert për Grupin Ndërkombëtar të Krizave, mendon se misioni i BE do të zgjasë për një kohë të gjatë.
“Ajo që duhet pasur parasysh është fakti se misioni do zgjasë disa dekada. Nëse bashkësia ndërkombëtare mendon se do jetë mision më afatshkurtër, në fakt ata po tallen me veten. Na duhet të pyesim sa gjatë qëndruan në Evropë dhe në Gjermaninë e pas LDB forcat aleate. Këtë lloj angazhimi duhet ta shohim edhe në Ballkan”, - theksoi Lion.
Analisti britanik, Tim Judah, thekson se decentralizimi mbetet element kyç në Kosovën e pavarur.
“Thelbi i gjërave është decentralizimi. Procesi i decentralizimit parasheh që zonat e populluara me serbë do kenë një shkallë autonomie, që iu krijon lidhje të posaçme me njëra-tjetrën, por edhe me Beogradin”, - tha Judah.
Ekspertët bien në një mendje se mundësia për jostabilitet ekziston, për aq kohë sa statusi i Kosovës të jetë një çështje e hapur për Serbinë.
Por ashtu, siç thotë dhe Lion, Serbia herët a vonë do përballet me realitetin.
“Statusi i Kosovës do jetë një çështje e hapur për Serbinë, por do të vijë një moment i katarsisit. Pavarësisht sesa traumatike është kjo çështje, besoj se thellë serbët e kuptojnë se Kosova është humbur në vitin 1999 nga Millosheviçi.”

“Vetëvendosje”: Deklarata e Pavarësisë tre hapa mbrapa për Kosovën
19.02.2008 17:29 ET Prishtinë (KosovaLive)

Aktivistët e lëvizjes “Vetëvendosje”, Deklaratën e Pavarësisë së Kosovës e konsiderojnë tre hapa mbrapa për vendin, ndërkaq njohjen e menjëhershme të pavarësisë së Kosovës nga fuqitë perëndimore e vlerësojnë mjaft të rëndësishme.
Në një analizë që i kanë bërë Deklaratës së Pavarësisë, “Vetëvendosje” vlerëson këtë deklaratë një hap para për vendin në aspektin e vetëvendosjes së jashtme, por jo edhe në atë të brendshmen, pasi që Kosova do të vazhdojë të jetë vend i qeverisur nga një mision jodemokratik i instaluar nga jashtë, e jo i zgjedhur nga brenda.
“Deklarata ka qenë investim në inkurajimin e injorancës dhe harresës së njerëzve për situatën reale në terren. Politikanët vazhdimisht flitnin për datën dhe orën e pavarësisë në mënyrë që të mos flasin për përmbajtjen dhe cilësinë e pavarësisë së deklaruar”, thuhet në një vlerësim që aktivistët e “Vetëvendosjes”, i kanë bërë deklaratës.
Sipas tyre, deklarata përmban Pakon e Ahtisaari-t, e cila do ta krijojë një Republikë Serbe brenda Kosovës ngjashëm me Bosnjën dhe instalon sundimin ekzekutiv jo-demokratik të EULEX-it.
Aktivistët e lëvizjes, “Vetëvendosje”, ndër të tjera, vlerësojnë se misioni EULEX është cenimi i drejtpërdrejt i vetëvendosjes së brendshme, ndërkaq pakoja e Ahtisaari-t është krijimi i entitetit autonom serb brenda Kosovës, nën kontroll të drejtpërdrejt të Serbisë.
“Pavarësia e përshkruar me këtë deklaratë nuk përfshinë ushtrinë dhe nuk do ta sjellë integritetin territorial e as ulësen në OKB. Kështu, Kosova mbetet pa mbrojtjen faktike që do ta bënte përmes ushtrisë së vet, dhe pa mbrojtjen ligjore e cila do të vinte nga fitimi i subjektivitetit ndërkombëtar që fitohet përmes ulëses në OKB”, thuhet në këtë analizë.
Me tutje, në këtë vlerësim të Deklaratës së Pavarësisë së Kosovës, “Vetëvendosje”, thekson se mosanëtarësimi në OKB nënkupton se Kosova nuk do të mund të jetë nënshkruese e asnjë prej Konventave të OKB-së në fushën e bashkëpunimit politik, ekonomik, social, të sigurisë, ekologjik, shëndetësor, arsimor e aspekteve tjera të jetës shoqërore.
“Pamundësia për të qenë pjesë e barabartë e këtij rrjeti ndërkombëtar, nënkupton që qytetarët e Kosovës do të jenë të privuar nga e drejta dhe mundësia e shfrytëzimit të këtij bashkëpunimi për emancipim të vazhdueshëm, dhe që njëkohësisht nuk do të kenë mundësi të kontribuojnë në këto zhvillime globale”, vlerësojnë aktivistët e kësaj lëvizje.
Gjithashtu, në këtë analizë “Vetëvendosje”, përmend se kjo deklaratë e sheh Kosovën vetëm si mjet për interesat regjionale dhe ndërkombëtare, si dhe një deklaratë e cila konsiderohet si çështje marrëveshjeje mes disa politikanëve vendor me ata ndërkombëtar e jo si pavarësi e vendit të një populli të lirë.
“Vetëm vetëvendosja do ta sjellë pavarësinë e mirëfilltë për të gjithë dhe secilin në Kosovë, për shkak se pavarësia e tillë do të ishte vendim i popullit”.

Kosova në Kalvarin e «Pavarësisë», mes «Alzasë-Lorrenës» të Serbisë dhe bashkimit me Shqipërinë

Wednesday, 20 February 2008

Nga Kastriot Myftaraj - Në 28 nëntor të vitit të kaluar unë kam botuar në gazetën «Sot» shkrimin me titull «Plani sekret i Hashim Thaçit, shpallje e pavarësisë dhe moratorium», ku kam paralajmëruar se ajo që do të bëjë Kosova është shpallja e njëanshme e pavarësisë dhe pastaj një moratorium (pezullim) juridik i pavrësisë.Pikërisht kështu ndodhi. Kryeministri Thaçi, në Deklaratën e shpalljes së pavarësisë u shpreh: «Ne, udhëheqësit e popullit tonë, të zgjedhur në mënyrë demokratike, nëpërmjet kësaj Deklarate shpallim Kosovën shtet të pavarur dhe sovran». Kjo është sigurisht shpallje e pavarësisë. Por gjithashtu Thaçi u shpreh: «Ne mirëpresim mbështetjen e vazhdueshme të bashkësisë ndërkombëtare për zhvillimin tonë demokratik nëpërmjet pranive ndërkombëtare të themeluara në Kosovë në bazë të Rezolutës 1244 të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara». Kjo nuk ka kuptim tjetër veç atij që juridikisht u shpall një moratorium (pezullim) i pavarësisë. Sipas nenit 10 të rezolutës 1244, të 10 qershorit të vitit 1999, statusi i tashëm i Kosovës është përcaktuar në këto terma, nga Këshilli i Sigurimit i OKB: “Të autorizojë Sekretarin e Përgjithshëm që me ndihmën e organizatave përkatëse ndërkombëtare të vendosë një prani ndërkombëtare civile në Kosovë për të siguruar një administrim të përkohshëm për Kosovën nën të cilin populli i Kosovës të mund të gëzojë një autonomi substanciale brenda Republikës Federale të Jugosllavisë, prani që do të sigurojë një administrim kalimtar ndërkohë që edhe do të themelojë institucionet e përkohshme demokratike vetëqeverisëse si dhe do të mbikëqyrë zhvillimin e tyre për të krijuar kushtet për një jetë paqësore e normale për të gjithë banorët e Kosovës”. Merret vesh, pavarësia dhe rezoluta 1244 përjashtojnë njëra tjetrën. Unë e kuptoj se sigurisht që, në rrethanat e tashme, shpallja e pavarësisë në kuadrin e rezolutës 1244 ishte e vetmja mënyrë që Kosova të njihej si shtet i pavarur nga pjesa më e madhe e shteteve të botës. Por kjo e ve Kosovën në një pozitë delikate juridike, se duke pranuar Rezolutën 1244, firmëtarët e Deklaratës së Pavarësisë së Kosovës, praktikisht pranojnë se me shpalljen e pavarësisë kanë dhunuar dokumentin e së drejtës ndërkombëtare, në zbatim të të cilit ka dalë dhe Kuvendi i Kosovës, që shpalli pavarësinë. Me t’ u shpallur pavarësia e Kosovës, Serbia e shpalli Kosovën «Alzasë-Lorrenën» e vet, pra një territor shkëputja e të cilit i është imponuar me anë të forcës, dhe për të cilin ajo pretendon se ka legjitimitetin që të bëjë çdo gjë që ka në dorë për ta rikthyer. Franca u detyrua ta nënshkruante aktin që i impononte humbjen e Alzasë-Lorrenës, në 1871, pas Luftës Franko-Prusiane të vitit 1870, por realisht nuk e pranoi kurrë lëshimin e këtij territori dhe bëri gjithçka për ta rikthyer, derisa e rimori me forcë në 1918, pas kapitullimit të Gjermanisë në Luftën e Parë Botërore, marrje që u legalizua më pas me Traktatin e Versajës. Nga pikëpamja juridike, Serbia për Kosovën, është në një pozitë shumë më të mirë se Franca për Alzasë-Lorrenën dikur. Derisa Franca në 1871 nënshkroi traktatin e paqes me Gjermaninë, sipas termave të të cilit Franca pranonte aneksimin e Alzasë-Lorrennës nga Gjermania, Serbia në 1999 pranoi Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, sipas termave të së cilës statusi juridik i Kosovës ishte autonomia, por duke qenë në administrim ndërkombëtar, deri në momentin që do të përcaktohej statusi i saj ndërkombëtar, me një tjetër rezolutë të Këshillit të Sigurimit të OKB. Dihet se kjo gjë nuk u bë e mundur për shkak të paralajmërimit të Rusisë për të vënë veton ndaj zbatimit të Planit të Ahtisaarit. Atëherë u gjend një mënyrë që Plani i Ahtisaarit të mos kalojë në Këshillin e Sigurimit, në mënyrë që të mos rrëzohet, por të zbatohet informalisht. Shpallja e njëanshme e pavarësisë së Kosovës, duke njohur rezolutën 1244 në fakt është një aprovim i qëndrimit juridik të Serbisë për Kosovën. Sa kohë që Kosova është e detyruar që të mbështetet tek rezoluta 1244, që të mos prishet konsensusi ndërkombëtar për njohjen e saj, por dhe nuk bëhet e mundur që të miratohet një rezolutë e re, gjë që nuk do të ndodhë për shkak të kundërshtimit rus, pozita e Kosovës është shumë e brishtë dhe shumë e dyshimtë juridikisht, nga pikëpamja e së drejtës ndërkombëtare. Kjo kuptohet nga fakti që Serbia ka filluar procedimin penal ndaj firmëtarëve të Deklaratës së pavarësisë të Kosovës, pra edhe ndaj Hashim Thaçit, ndërsa në Kosovë, Albin Kurti, është në burg me urdhër të një gjykatësi ndërkombëtar, për shkak të protestave të tij ndaj Planit “Ahtisaari”. Sa kohë që Albin Kurti rri në burg në Kosovën e pavarur, me vendim të një gjykatësi ndërkombëtar, Serbia është e legjitimuar nga pikëpamja e së drejtës ndërkombëtare që të procedojë penalisht firmëtarët e Deklaratës së pavarësisë së Kosovës. Pozita e Kosovës është shumë më delikate se ajo e Alzasë-Lorrenës në vitet 1871-1918, kur atë e rivendikonte Franca. Alzasa dhe Lorrena në fakt ishin territore të banuara me popullsi gjermane, të cilat Franca i rivendikonte vetëm mbi bazën e së drejtës së dyshimtë historike, dhe jo të asaj etnike. Franca edhe sot e kësaj dite nuk i njeh asnjë të drejtë popullsisë gjermane të Alzasë-Lorrenës dhe i quan ata francezë etnikë. Traineri i Arsenalit Arsene Wenger është qytetar francez me nacionalitet gjerman nga Strasburgu, kryeqendra e Alzasës, por emri i tij nuk pronuncohet gjermanisht “Venger”, por frëngjisht “Venge”. Franca i rivendikonte Alzasë-Lorrenën edhe si territor me vlera historike për Francën se Kryqi Lorrenës (kryqi i dyfishtë) ishte simboli i Zhanë D’Arkut, në të njëtin sens siç e rivendikon Serbia Kosovën. Alzasë-Lorrena, në vitet 1871-1918 ishin së paku pjesë e një shteti tjetër, me titull të plotë ndërkombëtar, vendit-amë, Gjermanisë. Ndërsa Kosova është një “Alzasë-Lorrenë” e shkëputur nga “Franca”(Serbia) me titull të dyshimtë ndërkombëtar. Është e natyrshme që Serbia kështu do të joshet që ta shohë Kosovën si një pre të sajën të predestinuar, të cilën do ta rifitojë dikur në të ardhmen. Madje edhe vetë adoptimin nga Kosova të Planit “Ahtisaari” Serbia do ta shikojë si një avantazh të sajin në strategjinë për ta rifituar Kosovën, se Plani “Ahtisaari” përcjell destabilitet në Kosovë, duke e bërë Kosovën praktikisht një konfederatë në raport me serbët e Kosovës dhe një federatë, në planin institucional, në raportet me të ashtuquajturat minoritete të tjera të Kosovës. Kosova “e pavarur” vlen vetëm për të vërtetuar se “pavarësia” nuk mund të funksionojë dhe se si zgjidhje e vetme mbetet që Kosova të bashkohet me shtetin me të cilin së paku 95% e banorëve të Kosovës, shqiptarët, ndajnë të njëjtin nacionalitet, Republikën e Shqipërisë. Sa më tepër që të kalojë koha dhe të mos funksionojë “pavarësia” e Kosovës, aq më e qartë do të bëhet se kjo mbetet zgjidhja e vetme. Tashmë Kosovës i duhet të kalojë Kalvarin e “Pavarësisë” për të arritur deri në bashkimin me Republikën e Shqipërisë, pra për t’ u përmbushur Deklarata e Pavarësisë e vitit 1912, sipas së cilës Kosova duhet të ishte pjesë e shtetit të pavarur shqiptar. Por do të thotë dikush që i lexon këto rreshta, nëse i qëndrojmë krahasimit me “Alzasë-Lorrenën” atëherë duhet që Kosova edhe pas bashkimit me Republikën e Shqipërisë, duhet të mbetet “Alzasë-Lorrena” e Serbisë, se Alzasa dhe Lorrena edhe pasi u bashkuan me Gjermaninë në 1871, u rivendikuan nga Franca që bëri gjithçka për t’ i marrë derisa e arriti këtë gjë në 1918. Sigurisht që kështu do të jetë! E kush tha se problemet dhe konfliktet në Ballkan do të përfundojnë ndonjë herë. Por së paku shqiptarët të jenë bashkë në një shtet që të bashkojnë forcat për të mbrojtur veten. Se nëse i shikon gjërat në pikëpamjen historike, bashkimi nuk do të jetë vetëm në dobi të Kosovës, për t’ u mbrojtur nga Serbia, se nuk janë vetëm shqiptarët e andej kufirit të rrezikuar, por edhe ata të këtej kufirit. Në lojë nuk është vetëm fati i shqiptarëve të Kosovës, por edhe i shqiptarëve të këtej kufirit, se fjala është për një proces historik të zgjerimit të Serbisë dhe Greqisë, në aleancë mes tyre, në territoret shqiptare, që fillon me krijimin e këtyre shteteve. Në këtë proces ato e shohin ndarjen e Shqipërisë shtetërore të 1913, si përmbushjen finale të këtij procesi, dhe si garancinë se territori i bregdetit Adriatik ndërmjet tyre nuk do të përdoret nga asnjë fuqi e madhe, për t’ u vendosur në Ballkan, gjë që ato e shohin si të dëmshme për interesat e tyre.

Tjetri >

Argument i Platonit ishte se shteti rritet jashte natyres se individit,keshtu qe individi vihet logjikisht para shtetit.

Shteti eshte nje instucion natyrore thont Platoni,sepse ai reflekton strukuren e natyres njerzore.


Origjina e shtetit eshte nje reflektim i nevojave ekonomike te njeriut,sepse ''nje shtet fillon te ekzistoje,sepse asnje individ nuk eshte i vetmjaftushem;ne te gjithe kemi shume nevoje''

Nevojat tona te shumta kerkojne shume eftesi dhe asnje nuk i zotron te gjitha aftesit qe nevojiten per te prodhuar ushqim,streh dhe vetmbathje,duke mos permenduar artet e ndyshme. Prandaj duhet nje ndarje e punes,sepse'' me shume gjera do te prodhoheshin dhe puna do te behej me e mire dhe me e lehet,kure ç'do njeri do te ishte i lire nga te gjitha okupimet e tjera,dhe do te behet ne kohen e duhur vetem nje pune per te cilin ai e zotrone afetesi natyrore''.

Gezuar per gjithmon Pavarsin e ju uroi te gjithve pune te mbare e me aftesi natyrore ne te ardhen per te miren e Kosoves.

Bashkimi eshte shpetimi. Edhe Kosova edhe Shqiperia jane te humbura pa bashkim. Pa Kosova edhe Cameri, nuk ka Shqiperi.

Rasti për qartësim

Nga The Economist

Pse i jep Perëndimi Kosovës pavarësi, kur refuzon të njohë Transdniestrinë, Osetinë Jugore dhe Abkhazinë? Këto tri vende janë formalisht të pavarura, së paku në sytë e tyre, dhe kanë qenë për shumë vite.
Në shikim të parë duket si një rast i qartë i standardeve të dyfishta të Perëndimit. Shqiptarët kosovarë nuk duan të jenë nën udhëheqjen serbe, njëlloj si abkhazët që nuk ndihen si gjeorgjianë apo transdniestrianët si moldavë. Ata e kanë vendosur statusin e tyre me forcë të armëve dhe e kanë ngulitur këtë gjatë dhjetë vjetëve të kuazi pavarësisë. A nuk është tregimi i vërtetë vetëm një lojë fuqie e Amerikës në Evropë, që dënon Serbinë dhe shpërblen të vetmit myslimanë pro amerikanë në botë?
Askush nuk mund të mohojë se llogaritje të tilla kanë ndikuar në vendimmarrje. Por dallimi i vërtetë është një gjë tjetër.
Kosova dëshiron t’i bashkohet Bashkimit Evropian. Kaq është e qartë, sado keq që udhëhiqet tani Kosova dhe sado gangsterizëm dhe etnonacionalizëm që mund të lulëzojë atje nën udhëheqjen kuturu të së ashtuquajturit komunitet ndërkombëtar. Kosova nuk dëshiron t’i bashkohet, le të themi, Turqisë në një “Kalifat Otoman” të ri. Bilé, as nuk është e interesuar në krijimin e “Shqipërisë së Madhe”. Kjo bën një dallim të madh. Transdniestria, Abkhazia dhe Osetia Jugore nuk po nënshkruhen për vizionin euroatlantik të sigurisë së shumanshme dhe lirisë politike të qeverisur nga ligji. Prioriteti kryesor i elitave udhëheqëse atje është vetë pasurimi, i përcjellë nga së paku një përkushtim retorik për integrim më të afërt me Rusinë (një qëllim, të cilin Kremlini e mbërthen në teori, por bëhet tejet i kujdesshëm, kur vjen në pyetje praktika).
Perëndimi ngurron ta thotë këtë kaq hapur, por kjo bën një dallim. BE po dërgon mijëra avokatë, prokurorë dhe policë në Kosovë, në atë që mund të quhet si aventura më ambicioze kolonialiste e kontinentit në dekada. Ky “imperializëm i butë” krijon së paku një shans të suksesit për pavarësinë e Kosovës.
Kjo ende mund të dalë nga binarët. Bosnja po copëtohet sërish; Maqedonia ende duket e brishtë; dhe Rusia nuk kishte mundur të gjente një tokë më fertile për dinakëri, me Evropën e ndarë dhe të pavendosur. Por ia vlen të provohet. Krahasoni këtë me Transdniestrinë apo Abkhazinë. Paramendoni se Rusia dhe një tufë shtetesh të tjera – Bjellorusia, Uzbekistani, Armenia dhe le të themi Venezuela - kanë vendosur t`i njohin këto shtete të vogla përçarëse. Është pothuajse qesharake të paramendohet çka do kishin mundur të ofronin kësi përkrahësish nga jashtë për promovimin e rendit, ligjit dhe qeverisjen e mirë. A do të ofronte Hugo Chavezi i Venezuelës policë? A do të sillte Rusia prokurorë, apo Uzbekistani të fillonte t’i mësonte punonjësit civilë abkhazë për eqeverisjen? Kjo është dobësia në zemrën e të gjitha orvatjeve të politikës së jashtme të Kremlinit në shtetet e ish-Bashkimit Sovjetik. Ofron shumë për elita. Disa kënaqin mirëseardhje luksoze dhe diktatura fitimprurëse. Të tjerët marrin bashkëpunim të inteligjencës dhe shitje të armëve të përparuara. Por Rusia ka shumë më pak të ofrojë nga pikë pamja e publikut. E vërtetë, ofron pasaporta dhe një pasaportë ruse nuk është e pavlefshme.
Por mbijetimi i sistemit propiska nga epoka sovjetike (rregullore e dizenjuar për të kontrolluar lëvizjet e brendshme të qytetarëve, duke i lidhur ata me vendlindjen apo vendbanimin), do të thotë se nuk jep të drejtën e çmuar të jetesës dhe punimit në Moskë. Madje, edhe aleatët më besnikë të Kremlinit nuk mund t’iu ofrojnë këtë qytetarëve të tyre si punë të kryer. (Duhet pranuar, vizat Schengen dhe amerikane ende janë turpërisht vështirë të merren, madje edhe për qytetarët e ish-kombeve të robëruara që janë besnikërisht euroatlantikë nga jashtë).
Ajo që BE nuk do të thotë, por e mendon privatisht, është kjo: Ne po e përkrahim pavarësinë e Kosovës për shkak të shansit që do të bëhet më shumë si ne, pra, edhe një fqinj më i mirë. Ne kundërshtojmë pavarësinë për Transdniestrian e të tjerë, sepse kjo do t’i bënte më shumë si Rusia, andaj më të këqija për Evropën.

Ai urime njehere, CIA "njeh" pavarsine e Kosoves!

Shihni te dhenat dhe mesojeni kete faqe permendesh se do ju thyej:

https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/kv.html

Kosovë, o perlë e Ballkanit
Që digjesh, dridhesh
Dhunohesh, e vritesh
Me paramendime e pa deshmitar krimi.
Kallinjtë e tu të gjelbërt
S’do t’i harrojë ato pamje,
Muzete e tu
Mos paçin të ardhme.

(Bahtir Hamza)