“RRUGËTIM PROFIL PEGASI INTERNACIONAL” Vassiliki Kalahani

Vassiliki Kalahani I.W.A, W.P.S,
LNPSHPA “PEGASI” ALBANIA
poet,writer, translator
Greece
“RRUGËTIM PROFIL PEGASI INTERNACIONAL”





Vassiliki Kalahani

Vassiliki Kolliopoulou – Kalahani was born in Liverpool-Australia in February 1962.
She came to Greece with her family when she was ten years old.
She resided in Velo Corinthia. She finished her secondary education there.
She was an English teacher in the private section of education. She deals ith translation . She lost her son Panagiotis in a car accident in 1999. Her son was 19 years old. Today she livew in Krinew Corinthia with her husband and her youngest son George.
She loves history, philosophy and mysticism of Ancient Greece.
She’s an amateur painter. As long as she lives she’ll continue to serve literature with distinguishihg honour and love.
She’s a member of the International Association of Writers and Artists worldwide and an honourable member of the culture association “Pegasi” in Albania.
WORKS:
1. “Hours”, poetry bilingual edition, Greek-English,Kiato 1999.
2. A΄Anthology of Poetry of Greek Literary Writers 2001. in the memory of the poet Panagiotis Kalahanis, Supervised by Vassiliki Kalahani, Katagramma Editions, Kiato 2001, (only in greek)
3. B΄Anthology of Poetry of Greek Literary Writers 2007. In the memory of the poet Panagiotis Kalahanis, and the musician Themis Gerasimopoulos, Supervised – translated into English by Vassiliki Kalahani, Katagramma Editions, Kiato 2007,
( greek-english).

Vasiliki Kolliopulu - Kalahani lindi në Liverpul të Australisë, në shkurt të vitit 1962. Erdhi në Greqi me familjen e saj, kur ishte dhjetë vjeç dhe u vendos për banim në Velo - të Korinthit. Atje përfundoi edhe studimet. Filloi studimet për gjuhën angleze.
Sot është përkthyese dhe banon në Krines të Korinthit me bashkëshortin e saj, Janin dhe djalin e saj të vogël, Jorgon. Në vitin 1999 humbi djalin e saj, Panajotin, në një aksident automobilistik. U shfaq në letërsi në vitin 1992, duke botuar vjersha dhe artikuj në revista. Ka marrë pjesë në shumë konkurse letrare. Dashuron historinë, filozofinë dhe historinë e Greqisë së vjetër. Merret me pikturë dhe me astrologji. Ka përkthyer në anglisht shumë vepra të autorëve grekë, por edhe të huaj. Madje, është përkthyese e poemës së poetit Kristaq F. Shabani “Elegjia e Ëngjëllit” si edhe e vëllimit poetik “Virtyti i gënjyer” në anglisht.
Vepra të saj:
1. “Orët”, poezi, (dygjuhësh në greqisht dhe anglisht). Botuar nga Shtëpia botuese “KATAGRAMA” KIATO, 1999.
2. A΄ Antologjia e poezisë e Letërsisë Greke, 2001, në kujtim të Panajot Kalahanit, botuar nën kujdesin e saj (Vassiliki Kalahani, Shtëpia Botuese “Katagramma” Kiato 2001, vetëm në gjuhën greke).
2. Antologjia e poezisë e Letërsisë Greke, 2007, në kujtim të Panajot Kalahanit dhe të muzikologut Themi Jerasimopulo.
Përgatitja dhe përkthimi në anglisht nga Vasiliki Kalahani. Botuar nga Shtëpia botuese “KATAGRAMA” KIATO, 1999.
Libri poetik “Më djeg Erosi i Qiellit” është një përzgjedhje e krijimeve të saj poetike të pabotuara më parë.
Është anëtare e I.W.A dhe e Lidhjes Internacionale të Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve “PEGASI” ALBANIA.
Fituese e disa çmimeve brenda dhe jashtë vendit të saj…

Βιογραφικό

Βασιλική Καλαχάνη
Η Βασιλική Κολλιοπούλου-Καλαχάνη
Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ της Αυστραλίας τον Φεβρουάριο του 1962.
Ήρθε στην Ελλάδα με την οικογένεια της όταν ήταν δέκα ετών.
Εγκαταστάθηκε στο Βέλο –Κορινθίας.
Εκεί τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της.
Ασχολήθηκε με την διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας.
Ασχολείται με μεταφράσεις.
Έχασε το μεγάλο υιό της Παναγιώτη σε τροχαίο ατύχημα το 1999.
Το παιδί της ήταν 19 ετών.
Σήμερα ζει στις Κρήνες Κορινθίας με τον σύζυγό της και το μικρότερο υιό της Γιώργο.
Αγαπά την ιστορία την φιλοσοφία και τον μυστικισμό της Αρχαίας Ελλάδας.
Είναι ερασιτέχνης ζωγράφος.
Όσο ζει θα συνεχίσει να υπηρετεί τη Λογοτεχνία με ιδιαίτερο σεβασμό και αγάπη.
Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρίας Συγγραφέων και Καλλιτεχνών του όσμου και επίτιμο μέλος του πολιτιστικού συλλόγου “ Πήγασος” στην Αλβανία.
ΕΡΓΑ:
1. “ Ώρες” ποίηση, δίγλωσση έκδοση ελληνικά-αγγλικά, Κιάτο, 1999.
2. Α΄ Ανθολογία Ποίησης Ελλήνων Λογοτεχνών 2001, στη μνήμη του ποιητή Παναγιώτη Καλαχάνη. Επιμέλεια: Βασιλική Καλαχάνη. Εκδόσεις Καταγράμμα, Κιάτο, 2001.
3. Β΄Ανθολογία Ποίησης Ελλήνων Λογοτεχνών 2007, στη μνήμη του ποιητή Παναγιώτη Καλαχάνη και του μουσικού Θέμη Γερασιμόπουλου. Επιμέλεια- Μετάφραση στα αγγλικά: Βασιλική Καλαχάνη. Εκδόσεις Καταγράμμα, Κιάτο, 2007.








Greetings
Greetings to all the academic writers and poetes from all over the world that are gathered writers and poets from all over the world that are gathered here today. To all our friends, greetings.
My Precious Colleagues. We are on film land when we talk about poetry, when we gather and dedicate ourselves to special purposes. We are on high lands… And April is here to greet us in its inmost energizing will. Who can permit me today from saying that I feel like a Gorgon, that left the waters of the deep Mediterranean Sea, who climbed up the Ionian and Adriatic Waters, and now feeles content this beutifil, poetic nest.
My dearest Albanian friends. We have been lovoing you for years, as we were almays eager to search the circulating magazines to find eachother’s heart, to find eachother’s poetry.
In this devine nectar and wine the Olimpic Gods are proud to see and they still admire, the existsting firey poetry that all of the poetes of this world give… to be absorbed in this Universe.
My Brilliant Minds!
You now that we are living in very cruel times.
Everything is deteriorating and everything is becoming unhearted and lovely. But poetry comes to us like friendly consolation, like water, like a very deep present it comes to us. And what is tryly worth and honourable to see, is this ecumenical symbol of the flying horse Pegasus, that aims towards the Skies, that aims towards the lighs, that wants to attach itself to the lights and bring the lights to Earth.
And what I must say in this special, Albanian, poetical symbol, is the force I truly see between the eyes, the determination that’s fixed between the eyes, the innocent unicorn that has become a very strong horse, the speedy horse that is reatrained in an inner, invisible, firey bull, the three dimensional body that holds a white ball of spiritual activity and fire above it, that is determined to pass, to orientate itself in this world.


What in Universalism, if I cant’s unfold my heart in a little poem. What is a little poem, if I can’t exprees the truth that I feel inside me what is truth, if I cant’t ease the pain from a suffering fellow-being, that’s struggling, that’s fighting to rise towards the surface.
Everyone has a spirit. A man, a tree, a flower, the mountain, the sea has a spirit. A country and a whole nation has a spirit. This world itself has an enormouw, unlimited spirit, and everything on earth belongs to this eternal, beautiful Spirit.
May you always have flowers
May you always have folklore traditions at your presence… literature, music, dances, paintings, sculpture, architecture, theatre.
May education, science and research reach a high peak in your country. May education science and research reach a high peak in your country. May democraticcedures rise in your contry. May you become finically strong and independent. May all the countries of the Balcanic Region have friendship and peace between them. May we all have prosperity and pece between us.
Albania
May you gather back the thousands of your emigrant children and grand children, scattered in all the corners of the earth. May the families find prosperity in their homes again. May all the people become happy again in their country. And in front of this devine calling, what can I do? …What can I say?... In front of the devine sounds of the Mother calling her children I just listen and watch…
I … May God be with you… Thank you for listening to me…

Një letër e bukur e veçantë…
Vasiliki Kalahani, shkrimtare, përkthyese, kritike

Unë e ndiej, e kuptoj se zemra juaj është pak e rrëmbyer. Ju dëshironi të komunikoni dhe të zgjeroni kualitetet e mira të kulturës tepër të ngritur në një shoqëri shqiptare dhe të mënyrës të jetuarit shqiptar, siç është duke zhvilluar përballë oportuniteve më të mira sot në botë

1. Ndez një dritë qiriri të vogël për letërsinë
Në Greqinë lashtë antike numri 8 ishte një numër i shenjtë i transformimit ose i ndryshimit (rezonancës). Kjo nënkupton që, unë kam marrë këtë letër të bukur dhe gjithë këto lajme të mira , të bukura dhe materiale letrare. Unë mendova që ndryshimi po troket në jetën time! Mund të duket e errët, e pakuptimtë, por, kur unë shkoj në varreza dhe drita e djalit tim mbrëmjeve llamburit (ju e dini që unë e kam humbur djalin tim Panajotin në një aksident rrugor, në vitin 1999, kur po vizitonte një tempull të vogël të ringjalljes në varrezë) midis të gjitha llojet e tjera të qirinjve. Unë gjithashtu ndez një dritë qiriri të vogël për letërsinë, për të shkruar, për të qenë gjithmonë e inspiruar, të kem miq, të cilët vinë, që t’i ndiej afër meje, që gjithmonë të komunikoj dhe të kem kënaqësinë e sadisfaksionin nga aktivitetet, lëvizjet shpirtërore dhe etike. Zoti nuk më ka braktisur mua! Unë kam miq!
2. Kam marrë “pikturën“ (tablon, panoramën) më të thellë të punës suaj:”Seli në qiejt”
Poemat tuaja janë të shkëlqyeshme, të ndritura dhe inteligjente.

Unë isha tepër e kënaqur, kur kam marrë “pikturën“ (tablon, panoramën) më të thellë të punës suaj:”Seli në qiejt”. Unë duhet të rrëfej që imazhi më i thellë i të qenurit poetik tuaj nuk është prezantuar tashmë në “Keleno, sepse ata nuk kanë komunikuar me ju tashmë, sepse ju shkruani në një anglishte akademike të lartë, pasi poemat tuaja janë të shkëlqyeshme, të ndritura dhe inteligjente dhe shkojmë me mënyrën vazhduese, qarkulluese, me rrymën e të jetuarit me gjuhën angleze, e cila përqëndrohet apo konsiston te idealet shprehëse, madje eskstravagancë ndonjëherë, dëshmi e një procesi miksimi të një pikture të lartë realistike të fantazisë së avancuar të mendjes. Ishte shumë e çuditshme dhe suprizuese për mua që të komunikoj në mënyrë poetike me dikë, që shkruan në përshtatje me mënyrën e të jetuarit me një anglishte tepër të avancuar për një kohë të gjatë të tillë. Është e tillë kjo kënaqësi e rrallë dhe shumë e çmuar (thesar) për ta patur, për të qenë në gjendje, i aftë për të komunikuar me mendjen poetike nga jashtë vendit.
3. Unë e ndiej dhe e kuptoj se ju luftoni për një jetë më të mirë për mëmëdheun tuaj
Këtu në Greqi, gjërat janë tepër të vështira për dikë, i cili, çdo ditë përpiqet në mënyrën e tij të jetuarit, kur hapjet e dritareve të një kualiteti ose të një cilësie të tillë vijnë tepër rrallë brenda në jetën e tij (të saj). E vertetë është Kjo mbrëmje është e vërtetë mjaft e bukur, kur unë jam duke ju shkruar juve këtë letër të gjatë dhe rrëfyese nëmjedisin prapa shtëpisë tonë; unë zotëroj letrën tuaj dhe poemat tuaja së bashku me bashkëshortin tim dhe mikun shqiptar, Paulon, i cili e admiron,vlerëson letërsinë. Ai (Pauloja) gjithashtu më sqaron, shpjegon shumë gjëra specifikisht në detaje, hollësi për edukimin e përgjithshëm, interesin, ndoshta të edukimit, tradicionin dhe kulturën ekzistuese të zhvillimit në Shqipëri. Unë mendoj se e kam bërë Paulon ta adhurojë poezinë shumë, megjithësee ai është tepër realist edhe pse është tip i mbyllur, është i bindur për disa gjëra; ndershmërisht është shumë i ndjeshëm dhe ka një shpirt të rrallë, i cili njeh dhe pranon dritën speciale në këtë jetë.
Këtë mbrëmje zemra ime është e kënaqur dhe është në momentet e një pushimi të bukur në dritën e shkëqimin e yjeve dhe shkon me këtë monolog shprehës.Unë e ndiej ose e kuptoj se zemra juaj poetike është pak e rrëmbyer. Ju dëshironi të komunikoni dhe të zgjeroni kualitetet e mira të kulturës tepër të ngritur në një shoqëri shqiptare dhe të mënyrës të jetuarit shqiptar, siç është duke zhvilluar përballë oportuniteve më të mira sot në botë. Unë e ndiej dhe e kuptoj se, ju luftoni për një jetë më të mirë për mëmëdheun tuaj. Në beteja të trishtueshme kemi luftuar edhe në Greqi në vitet 1960,1970 . Tani gjërat janë bërë tepër të vështira me ndarjen e botës. Tashmë ne insistojmë e këmbëngulim për t’u ndeshur e triumfuar.
4. Surprizuese:
Një antologji ku ju zeni vend. Sekreti për moszbulesë. Zbulesa vetëm në sezonin e Krishtlindjeve të vitt 2006
Puna me antologjinë do të fillojë me fillimin e shtatorit. Tani grupi editorial i Shtëpisë botuese në Kiato është me pushime; shumica e shtëpive botuese, këtu në Greqi, mbyllen në gusht për pushime. Sa me fat janë ata ! Dhe ju jeni me fat. Pse? Pasi ju po hyni në antologji, sëbashku me zotin Dudi dhe ky është një sekret i madh, të cilin unë po ua prezantoj, por s’po shfaq tani se cilat poema do të zbuloj për ju. Një surprizë e mirë për sezonin e ardhshëm të Krishtlindjeve! Apo nuk është kështu?
5.Unë ju falenderoj juve shumë për dallimet e ndershme
Çfarë tjetër do t’u shkruaj për sonte? Tashmë dhe hëna është madhështore, e lavdishme me rrethin e saj të bardhë dhe e lavdëruar me ndriçim, shkëlqim. Çfarë tjetër mund t’u tregoj juve? Unë ju falenderoj juve shumë për dallimet e ndershme, që ju më jepni mua edhe unë jam një person i ”thjeshtë“, gjithmonë duke lexuar me mënyrën time, gjithmonë duke mësuar nga vetja ime, nëpërmjet librave dhe dokumentarëve në televizion. Unë kurrë nuk jam përpjekur t’i japë fund, të pushoj së bëri këtë gjë dhe unë jam shumë e kënaqur, kur unë ndiej që poezia është gjithmonë duke më pushtuar me pikturat më të mira të brendshme që kanë nevojë për një mendje dhe një shpirt të pavdekshëm. Oj, unë jam shumë shumë e kënaqur! Unë do të doja t’ju jepja juve përshëndetjet më të mira gjithë familjes suaj të bukur dhe zotin Dudi për poemat e tij të këndshme dhe në të vërtetë besoj në letersinë e vertetë ekzistuese dhe në një korrespodencë miqësore midis meje teje dhe të gjithë kolegëve dhe kolegëvet të mrekullueshme që punojnë në Lidhjen e Krijuesve „”Pegasi’”. Shumë, shumë përshëndetje nga Korinthi, Greqi. Një admirim te veçantë për punë tuaj tepër të rëndësishme.
Përktheu nga anglishtja: Aleksandra Shabani
Shënim: Titulli dhe nëntitujt jan ë nxjerrë nga substrati i letrës përshëndetëse dërguar Kryetarit të Lidhjes “Pegasi” që daton datën 08.08.2006 të shkrimtares dhe përkthyes së mirënjohur greke .



Vasiliki Kahahani
Përshëndetje Gjirokastër! Përshëndetje Shqipëri! Përshëndetje Simpoziumit Ndërkombëtar “Muza Poetike PEGASI 2009” që mbahet sot në Shqipëri.
Përshëndetje zotit Kristaq F. Shabani, president dhe themeluesi i Lidhjes së Krijuesve “PEGASI” Albania. Përshëndetje Sekretarit të Përgjithshëm z. Agron Shele. Përshëndetje gjithë anëtarëve të Lidhjes së Krijuesve “PEGASI”. Përshëndetje speciale për z. Petro Dudi.
Përshëndetje të gjithë besimtarëve, kulturave, ushtarakëve, politikanëve, zyrtarëve nga gjithë Shqipëria, që janë mbledhur këtu sot. Përshëndetje zonjës Teresinka Pereira, Presidente Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve Ndërkombëtarë. Përshëndetje z. Dino Kubatisit, president i Lidhjes “Kafe e Ideve“ Salaminë, Greqi; Përshëndetje zotit Dhimitrios Kraniotis, President i Lidhjes së Poetëve Bashkëkohorë, zotit Antonis Zalonis, zonjës Panajota Zaloni, presidente e Lidhjes së shkrimtarëve dhe poetëve “XASTETON”, drejtuese ekzekutive e revistës letrare greke “KELENO”.
Përshëndetje gjithë shkrimtarëve, akademikëve dhe poetëve nga disa vende të botës që janë mbledhur sot këtu, gjithë miqve tuaj, kolegëve të mi të çmuar, të respektuar!
Ne gjendemi në një tokë filmash të mjegulluar, ku ne flasim rreth poezisë, ku ne mblidhemi dhe ia dedikojmë vetvetet tona qëllimeve të veçanta. Ne gjendemi në lartësi tokash. Dhe prilli gjendet këtu për të na përshëndetur ne me më të brendshmen dëshirë të tij të energjizuar. Kush do të mundte të më jepte mundësinë mua sot duke thënë se unë ndjehem si një gorgonjë, që lë pas ujërat e Detit Mesdhetar dhe kërcen e ngjitet lart në ujërat e Jonit e të Adriatikut dhe tani ndjehet e lumtur, e kënaqur në këtë fole poetike të bukur?! Të dashur, miqtë e mi shqiptarë! Ne kemi qenë duke ju dashur për shumë vjet, sikurse ne ishim gjithmonë të paduruar për të kërkuar revistat duke i qarkulluar për të gjetur zemrat e njëri - tjetrit, për të gjetur poezitë e njëri – tjetrit. Në këtë nektar të shenjtë dhe verë, Zotat olimpikë janë krenarë për të parë dhe ata tashmë e admirojnë poezinë ekzistuese të zjarrtë, që gjithë poetët e kësaj bote dhurojnë për t’u përpirë në këtë Univers. Mendjet e mia brilante. Ju e dini që ne jemi duke jetuar në kohë shumë mizore. Çdo gjë është duke u keqësuar, duke u prishur, duke u bërë e përshtatshme për të qenë i pashpirt dhe i dashur. Por poezia vjen tek ne si një ngushëllim miqësor, si ujë, si një dhuratë shumë e thellë që vjen drejt nesh. Dhe çfarë është sinqerisht me vlerë dhe e ndershme për të parë është ky simbol i përgjithshëm i kalit fluturues “Pegasi”, që ka si qëllim drejtimin në lidhje me qiejtë, që synon në drejtim të dritave që dëshiron t’i bashkëngjisë vetvetes drejt dritave që sjellin dritat në tokë, që synon në drejtim të dritave, që dëshiron t’i bashkëngjisë vetvetes drejt dritave, që sjellin dritat në tokë. Dhe çfarë unë duhet të them se këtë speciale të veçantë shqiptare? Simboli poetik është forca që unë sinqerisht shikoj midis syve, përcaktimi që është i caktuar midis syve kali njëbrirwsh i pafajshëm që është bërë një kalë shumë i forte. Shpejtësia e kalit që është e përmbajtur në një diçka të brendshme, të padukshme, dem i zjarrtë, trup dimensional, i cili mban një top të bardhë të aktivitetit shpirtëror dhe zjarr mbi të, që është përcaktuar për të kalëruar, për të orientuar vetveten në këtë botë. Çfarë është universalizmi, nëse unë nuk mund të mos ta përqafoja zemrën time në një poemë të vogël?! Çfarë është një poemë e vogël, nëse nuk mund të shpreh të vërtetën, të cilën unë ndiej brenda meje atë se çfarë është e vërteta, nëse nuk mund të qetësoj vuajtjen nga një vuajtje shoqërore e të qenurit e tillë, e cila është duke u ndeshur për t’u lartësuar në drejtim të sipërfaqes. Çdokush ka një shpirt: një njeri, një pemë, një lule, mali; deti ka një shpirt. Vendi dhe një komb i tërë ka një shpirt. Kjo botë në vetvete është shumë e madhe, shpirt i palimituar dhe çdo gjë në këtë tokë i përket kësaj përjetësie, shpirtit të bukur. Mund që ju gjithmonë të keni lule të çelura, përherë të bukura dhe të këndshme në zemrën tuaj Shqipëri. Mund që ju të keni gjithmonë tradita folkloresh në prezencën (ekzistencën) tuaj: letërsi, muzikë, kërcime, piktura, skulpturë, arkitekturë, teatër. Mund që edukimi, shkenca dhe kërkimet të arrijnë të realizojnë një kulm të lartë në vendin tuaj. Mund që procedurat demokratike të ngrenë vendin tuaj. Mund që ju të bëheni të fortë financiarisht dhe të pavarur. Mund që gjithë vendet e Ballkanit të kenë marrëdhënie miqësore dhe paqe midis tyre. Mund që ne të gjithë të gëzojmë prosperitet dhe paqe midis nesh, Shqipëri. Mund që ju të mblidheni, të ktheni pas dhjetë fëmijë të emigrantëve tuaj, nipër e mbesa të shpërndara në të gjithë qoshet e botës. Mund që familjet të gjejnë prosperitetin në shtëpitë e tyre përsëri. Mund që të gjithë njerëzit të bëhen sërish të lumtur në vendin e tyre. Dhe përballë kësaj thirrje të shenjtë, çfarë unë mund të bëj? Çfarë unë mund të them? Përballë tingujve të shenjtë të Mëmës, që është duke thirrur fëmijët e saj, unë tashmë dëgjoj dhe shikoj. Unë një poete i vogël.
Mund që Zoti të jetë me ju. Faleminderit juve që më dëgjuat mua
Përktheu nga anglishtja e shqipëroi Aleksandra Shabani W.P.S, UPLI

« A SEAT IN HEAVENS »
….I was very pleased to receive the « depest picture » of your work… « A seat in Heavens »… I most contess that the deepest image of your « poeting bening » hasn’t been preseded yet in « KELAINO », becanse they haven’t communicated with you yet, because you write in upper academic english, because your poems are very bright and intelligent, and go with the living current of the englkish language that consists of expresshil ideals, extraveganza sometimes, mixing with hyper realistic pictures of the advenced fantasy of the mind….
Vassiliki Kalahani

VASSILIKI KALAHANI I.W.A.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΛΑΧΑΝΗ
Më djeg Erosi i Qiellit
Με καίει ο Έρωτας τ’Ουρανού...
The Love of the Sky burns me…
POEZI, ΠΟΙΗΣΗ, POEMS Ποιήματα και πεζή ποίηση
Redaktor letrar dhe përkujdesje: Kristaq F. Shabani I.W.A, W.P.S
Recesent: Agron Shele W.P.S
Përkthyen, shqipëruan nga greqishtja: Kosta Gaxhoni, Kristaq F. Shabani
Përkthime nga anglishtja: Aleksandra (Majlinda) Shabani W.P.S
Përkthyese në anglisht: Vasiliki Kalahani I.W.A
Kopertina: Vasiliki Kalahani
Μετάφραση από τa ελληνικά: Kosta Gaxhoni, Kristaq F. Shabani
Translated in Albanian: Kosta Gaxhoni, Kristaq F. Shabani
Translated in English: Vasiliki Kalahani I.W.A
Adresa: Vasiliki Kalahani Rruga Thermopilu
Krines- Korinthi TK 20002
e-mail: ntinaKol@hol.gr

Ο Άγγελος και το θαλασσινό νερό

…Κάποια πρωινά νόμιζε πως περνούσε κάποιος Άγγελος από πάνω της, την ξυπνούσε κάποιος Άγγελος.., έτσι απροειδοποίητα και ξαφνικά ενώ ήταν ακόμα βυθισμένη στον ύπνο της, ένοιωθε μια ηλεκτρισμένη φτερούγα ν’αγγίζει το στήθος της, να περνά πάνω απ’τα στήθια της αφήνοντας μια κατάλευκη, φωτεινή γραμμή πάνω τους… Και ξύπνησε νοιώθοντας κρύες στάλες πάνω στα στήθια της, στάλες από θαλασσινό νερό… …Πήρε την πρώτη στάλα στα δάχτυλά της, την έφερε στα χείλη της κι η στάλα μίλησε, είπε:
«Είμαι το χάος κι ο απέραντος βυθός.. Eίμαι μια πέτρα, είμαι μια σπίθα απ’το πoρφυρό, παρθενικό στρώμα της γης, με γέννησε το Χάος όμως για σένα έρχομαι μέσα στη φωτεινή ακτίνα.. Με στέλνει ο ΄Ερωτας, με στέλνει Εκείνος…» …Όταν κοίταξε τη δεύτερη στάλα.. είδε πως είχε παράξενα μάτια, είχε τα δικά σου μάτια σε μια παράξενη διάθλαση μέσα κι οι χρυσές ακτίνες του Ήλιου δεν μ’άφηναν ν’απαγκιστρωθώ από μέσα τους.. Δεν μ’άφηνε ο Ήλιος ν’απαγκιστρωθώ μες απ’το παράξενο κύμα τους...
…Προχώρησα στις άλλες στγόνες, προχώρησα στις άλλες στάλες, ψηλαφούσα το στήθος μου ολοένα μ’αγάπη να τις βρω…Όμως μια παράξενη θέληση δεν μ’άφηνε να προχωρήσω.. Ο Χρόνος με γύριζε πίσω.. Μια Μοίρα με καθήλωνε εκεί, γυμνή, ανυπεράσπιστη, ιδρωμένη, τυφλωμένη στα φώτα, στη λαύρα του Πρωινού.. να είμαι ακόμα εκεί ξαπλωμένη στο κρεβάτι ν’αναπνέω ευτυχισμένη κι έκπληκτη μ’αυτό το πoρφυρό τόξο που επιτέλους διέσχισε τη Νύχτα και με βρήκε στον ύπνο μου μέσα στην παραζάλη μου μέσα με βλέφαρα να τρεμοπαίζουν…
…Κι άφησα το μυστικό κοχύλι ν’ανοίξει πάνω στην καρδιά μου και να μιλήσει ο Άγγελος..
Είμαι στην άκρη του Παραδείσου.. Μπαίνω μές στον Παράδεισο…
Και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να με βρει εδώ…
Νοέμβριος 2007
Κρήνες-Κορινθίας


Sonte të shkruaj një letër…
O dashuria ime…, si do të nxëjë Nata në një telefonatë?
Hëna sonte ndriçon si një fener i plotnxehtë mbi buzët tona…
Si të flesh me flesën e Natës mbi gjinjtë e tu?
Yjet janë të panumërta… dhe pemët janë Naose… kudo që do të pikturosh ikonën e yjeve brenda tyre.
Si të kalosh të gjitha të mirat e tokës?… Akoma dhe uji ka një tjetër emër Sonte…
Nata është një vogëlushe, ka krahë të argjenda dhe një kordhelë ngjyrë mov në flokët e tu dhe i dëgjon kapërcimthi… atje do të gjesh një këngë,… atje do të gjesh dhe ujë, atje do të shpëtosh nga etja… atje është Shekullorja. Si të flesh me ftesën e Erosit rreth e rrotull dhe brenda ekzistencës sate?...
Të gjitha ngjajnë të errësuara, por të gjitha janë të tendosura nga Dashuria… Të gjitha janë të krahëzuara nga Habia… Mendime mistike edhe të bukura që vijnë ndërmjet nesh dhe na shikojnë…
…Po kthehem rreth e rrotull nga një shtëpie re. Është Shtëpia Poezisë. Po hedh hapa dhe të ecurit po na sjell jehonën e bletëve që bëjnë një patrullim ecejak - roje të natës, në mes hapësirës së Ajrit…
O Natë! O Natë!…
Fikusi i madh po bën një kamare tepër madhore dhe eci nën hijen e gjetheve të tij edhe, herë pas herë, po i prek gjethet e tij… Dhe derisa të arrij në vendstacion, të qëndroj atje, ku Hëna e nxehtë shkëlqen…
Perënditë kanë sjellë një himn tjetër brenda meje Sonte! …
Ajo ngrohtësi… ky disk i madh i përvëluar i Hënës, që ndriçon sonte në Qiell… më tërheq në një rrymë të çuditshme. Ku do të më çojë kjo rrymë e çuditshme? Pa më thuaj, o Dashuria ime, ku do të më çojë?
Hëna e plotë
3 shtator 2003
Krines, Shtëpia ime, Prapa oborrit.

-Tonight I’m writing a letter to you

Tonight I’m writing a letter to you…
My Love, how can the Night fit in a telephone-call;
The Moon shines a very warm lamp on my lips… How can you sleep with the calling of the Night deep in your chest;…
The stars are infinite.. and the trees are temples.. where you want to draw stars inside them…
How can you pass through the goods of this Earth;…Even the water has another name tonight…
…Night is a child, that has silver wings and a mauve ribbon on its hair... And wherever you hear it walking.. There you’ll find songs.. There you’ll find water… There you’ll become unthirsty…There is Eternity...
Hοw can you sleep with the calling of Love around you and in your existance;…
=Everything seems dark.. but everything is stretched by Love…Everything is winged by Ecstacy…
Spirits of mysticism and beauty that stand among us and see… …I walk around a new house. It’s Poetry’s House. I walk and my steps take me to the sound of the honey bees that perform a night- patrol in the distance of the Air… Oh Night! Night!... …The great fycus-tree creates an enormous arch .. and I walk under the apse of its leaves.. and here and there I touch the leaves of the tree… And until I reach the point where I stand to see the Moon shining so warmly… The Gods brought another Anthem inside me Tonight!
…This warmness.. this glorious great, big, firey disc of the Moon that shines so brightly tonight in the Sky.. attracts me to a very strange current…
Where wil this strange current take me to?… Tell me, tell me my Love!.. Where will it take us?..
Full Moon
3 September 2003
- Krines at home at the back of the yard.
Μοίρες

Μοίρες γιατί βυθίσατε
Γιατί μου το βυθίσατε;
Και πνίξατε το ρόδο μου
Στη χαρά του Μαγιού…

Fatet
O Fate, pse u fundosët
Pse ma keni fundosur?
Dhe mbytët luleshegën time
Në gëzimin e Majit.

Flates
Flates why did you sink
Why did you sink him?
And yoy choke my rose
In the happiness of Blooming...

The Angel and the Sea-Water
…Some mornings she thought that an Angel was passing over her.. a certain Angel woke her up.. just like that.. unexpectedly and suddenly while she was still deep in her sleep.. she felt an electrifying wing touching her breasts.. passing over her breasts.. leaving a shiny white line upon them…
And she woke up feeling cold drops on her breasts, drops from sea-water…
…She took the first drop in her fingers, she brought the drop to her lips and the drop spoke and said:
”I’m a rock, I’m a sparkle from the firey, virgin layer of the earth, Chaos gave birth to me but for you I’ve come through a very luminous ray… Eros is sending me.. He is sending me…
…When she looked at the second drop.. she saw that it had very strange eyes, it had your eyes in a peculiar reflection inside them and the golden rays of the Sun that wouldn’t let me uncling from inside…the Sun wouldn’t let me get detached from their very strange wave…
I moved onto the other drops, I succeeded with the other drops.. I touched my breasts all the time trying to find them with love…But a strange will wouldn’t let me move on…Time made me turn back, a Fate nailed me there, naked, defenceless, sweaty, blinded by the lights in the heat of the morning to be lying there in bed, breathing so happily and surprisingly with all this firy bow that finally managed to pass through the Night, that found me in my sleep, in my dizziness inside with eyelids so shivering…
…And I let this mystic shell open tenderly upon my heart with love…I let the Angel speak to me…
I’m on the edge of Paradise…I’m entering Paradise…
And noone, noone can ever find me here…
November 2007
Krines-Korinthia



Liqendeti

Sytë e mi, dy sfera dashurimi,
dhe nuk më kundron ende.
Ngatërrohesh në shi,
në hapin tim të ngadaltë,
në të panjohurat gjethe, që i shpërndau Jugu.
E dashura ime,

Dua tri Vera
të më ndjekësh në Shkretëtirë
dhe të mos më mohosh…
Sepse shkretëtirat ishin dikur
të pambaruara, pa formë,
Liqendetësor mistik.
Kur dallëndyshepeshqit fluturonin
dhe përqafonin krahërisht Botën…
Në brigjet e ujit qëndronin Perënditë
Dhe udhëhiqnin retë,
Udhëhiqnin Netët…
Nga baza e ujërave

hipnin granitë, papirusë,
të gërshetojnë
në trupat e Stuhive…
O Perëndi e Lindjes…
Mos më moho tani, kur s’pranoj
mizërinë e këtushme të njerëzve të botës…
O Dheu im…
O Orë e Shenjtë…
O Orë e larë prej rreze diellore...
Irida fteson lulet e Pasdites…
Dhe hëna kalon në thellësi të vetevetes sime.
Tani që rri në shkallët e Shkretëtirës
dhe dëgjoj Stuhinë.
Ah, në objektin kishtar të Shkretëtirës,
rri dhe pres,
po pres Ty, o Dashuria ime!...
15. 11. 2002



THE LAGOON
My eyes two spheres of Love
But you still can’t see me…
You get mixed up in the rain
in my very slow steps
in the unknown leaves
that the South wind blows…
My Love!..
I want you three summers
to follow me in the Desert
and never leave me…
Because the Desert was once
A vast, beautiful, mystic Lagoon
where the flying fish flew
and embraced all the World…
On the banks of the waters
Gods stood still
and they led the clouds
they led all the Nights…
From the depths of the waters
granites and papyruses rose
to weave flirting desires
with the bodies of the Winds…

Oh Divinity of the East…
Don’t desert me now
as I reject this earthly, horrible world…
My Earth…
The Hour is full of Divinity…
The Hour is full of Sunshine…
Iris calls for the afternoon flowers
And the Moon passes deeper and deeper
inside me…
as I sit on the steps of this desert
and listen to the Wind…
Oh, in the temple of this Desert
I’m sitting and waiting…
I’m waiting for you my precious Love!...

15. 11. 2002