GJIROKASTRA "EMBRIONI" NEPRAVISHTE NGA SHEZAIR KOKO

10. Fodullëk = defekt

11. Thjeshtësi= pafundësi.

12. Lum si unë që tranformohem,
ndaj luftoj dhe lumturohem.

13. Dobësi nuk është të rrëzohesh,
Por, pasi je rrëzuar,
dot të mos çohesh…

14. Lum si ato palw,
që dinë të komunikojnë,
se, edhe baltën
do ta fisnikërojnë!

15. Shumë, shumë të mendojnë,
veç prej trurit tonë kullues,
gjenë më të shtrenjtë të zbulojnë
e t’ia dhurojnë të madhit mësues.

AFORIZMA NGA HENRIK IBSEN (1828-1906)
Populli është si anija, secili duhet të jetë i përgatitur për ta marrë timonin.
Zogu i pyllit nuk dëshiron kurrë kuvli.
Njeriu kurrë nuk duhet veshur me kostumet më të bukura kur ai shkon në betejë për lirinë dhe të vërtetën.
Pakica mund të ketë të drejtë, dhe shumica e ka gjithmonë gabim.
Një mijë fjalë nuk do të linin një mbresë kaq të thellë sa një veprim.

Mos e përdor fjalën e huaj "ideal". Ne kemi fjalën e hatashme burimore "gënjeshtër".
A di çfarë jemi ne që e mbajmë veten si shtylla të shoqërisë? Ne jemi vetëm tullat e saj, as më shumë, as më pak.
Jeta në shtëpi nuk është më e lirë dhe e bukur nëse ajo është e ngritur mbi mërzitjen dhe borxhet.
Druaj për të gjithë ata që do t'u shkulen mjekrat nga këto makina. Sa punë i është dashur shkencës dhe kapitalizmit për t'i vënë në përdorim të gjitha këto shpikje, përpara se shoqëria të ketë prodhuar një brezni e cila të jetë e kualifikuar që t'i përdorë ato!Është e pafalshme që shkencëtarët t'i torturojnë kafshët; le t'i bëjnë eksperimentet e tyre mbi gazetarët dhe politikanët.
Shiko të lutem në zemrën e çdo njeriu dhe do të gjeni gjithmonë tek secili së paku një njollë të zezë të cilën ai e fsheh.
Martesa! Asgjë tjetër nuk kërkon më shumë prej një burri.
Njëra nga cilësitë e lirisë është se, sa kohë që luftojmë për të, ajo zgjerohet. Prandaj ai që ndodhet në mes të betejës dhe thotë "ia arrita", vetëm sa tregon se sapo e ka humbur atë.

Ata njerëz që nuk dinë ta ruajnë shëndetin e tyre, duhet ta kenë nderin ta varrosin veten, dhe të mos humbet kohë me ta.
Ligësia është kompromis.

Kryeredaktori i gazetës
Shezair Koko,mësues matematike, autor i dy librave poetikë , anëtar i LNPSHA “PEGASI” ALBANIA. Ka botuar krijime të tij edhe në Itali e Greqi. Ka në dorë vëllimin e tij të tretë “AKROPOLI i SHPIRTIT”, një libër i cili, siç e përcakton poeti, shkrimtari dhe studiuesi Kristaq F. Shabani, ka risi në aspekte edhe pedagogjike, kur ai shprehet në parathënien e këtij libri:”...Është më i çlirët nga kornizat krijimore, tenton që të përsiatet në figurimin dhe trajtimin e letërsisë numerike dhe lëndore, duke përdoruar “ termime” të shkencave të sakta e të përpikta. Ky, natyrisht, është një kontibut edhe në aspektin e trajtesës, por edhe në planin e kuptesës dhe shpjegimit metodik, një formatim të këndshëm, që sjell ngulitje në kujtesë të mendësisë, të nocionit, të përkufizimit nga lexuesi, e sidomos nga kontaktuesi me literaturën. Kjo vërtetësi përcaktohet vetëm nga njohësit e letërsisë së sotme moderne. Një prirje e tillë shpjeguese ka të bëjë me bashkërendimin dhe procesin e metodëdhënies në shkolla në këto objeksione progresiste”.
Kristo Stoja , publicist

PORTRETE
Një pasqyrim i shkurtër i Abedin Nepravishtës, kryebashkiaku, i cili në vitet '33 –‘39 zbatoi planin e arkitektit Armando Brasinit për rregullimin e Tiranës.
Abedin Nepravishta një nga themeluesit e shtetit të ri shqiptar.

Abedin Nepravishta u përket atyre personaliteteve të pakta të periudhës së Pavarësisë së viteve 1912 - 1939, si : Hil Mosi, Mirash Ivanaj, Faik Shatku etj, që qëndruan asnjanës ose mbajtën pozicion të ndërmjetëm ndaj dy rrymave politike të kohës, nolizmit dhe zogizmit. Një vit ishte i caktuar në drejtimin e qytetit, në postin e prefektit të Tiranës… Pastaj po në këtë post në: Elbasan, Durrës, Shkodër, e më pas në Korçë e Vlorë. Abedin Nepravishta i dhuroi kryeqytetit: të parin plan urbanistik, të cilit edhe sot, shtatëdhjete vjet më pas, i referohen arkitektët modernë, atij plani të punuar nga mjeshtri italian, me mbështetjen e kryetarit të bashkisë, i cili, i sapoemeruar në këtë post në vitin 1933, vendosi ta fillonte punën me zbatimin e atij plani, që prej vitesh flinte në letra.
Kur "Architecture Studio", studioja franceze e arkitekturës fitoi konkusin ndërkombëtar për rregullimin e qendrës së Tiranës, u tha

se një nga pikat e forta të projektit kishte qenë harmonizimi i Tiranës historike me atë të sotme dhe të nesërme, njëfarë gërshetimi i projekteve të së ardhmes me monumentet historike. Ne analizat e ditëve të mëpasshme, u tha se projekti i ri i qendrës dukej krejt i ngjashëm me fotografitë e Tiranes së viteve '30, me sheshin "Skenderbej", godinat e ministrive dhe bulevardin e qetë. Me atë që, shumëkush e njeh si plani rregullues të arkitektit italian Armando Brasini. Me cilesinë e kryebashkiakut, përgjate viteve 1933 '37, Abedin Nepravishta dha leje për ndërtimin e një serë vilash luksoze në kryeqytet si : shtëpitë e F.Shatkut, O.Jonuzit apo A.Atibit si dhe të lulishtes prapa Bashkisë, me të famshmen kafene "Kursal". Nga arkivat e kohës, zbulohet se, kur Nepravishta u vendos në krye të Bashkisë së Tiranës, qyteti kishte një shtrirje prej katër kilometrash, ndërsa, kur e dorëzoi pushtetin, kryebashkiaku la një qytet dyfish më të madh, tetë kilometra katrore.

Një punë gjigande, që do të niste me asfaltimin e rrugës së Kavajës në vitet 1934 - 37 dhe me qendisjen me gur të gdhendur të rrugës së Dibrës në vitin 1934. Brenda dy vjetëve 1933 - 1934 u ndërtua shtëpia e oficereve, që më pas do të shërbente si godina e Lidhjes se Shkrimtarëve në rrugën e Kavajës. Në muajt e parë te vitit 1934 do të niste ndërtimi i Bankës Kombëtare, i asaj kryevepre arkitekturore që shumë shpejt do të kthehej në emblemën e sheshit "Skenderbej". Paralelisht me këto ndërtime, Abedin Nepravishta filloi ndërtimin e urës së madhe mbi Lanë, ura pranë hotel "Dajtit", duke u dhënë mundësi tiranasve të shëtisnin deri te kodrat e Shën Prokopit (liqeni artificial) e duke hapur trasenë e bulevardit madhështor "Dëshmorët e Kombit" për të cilin Ilia Ehrenburgu në vitin 1945 do të thoshte: "Kam parë kryeqytet pa bulevard por, jo bulevard pa kryeqytet. Dhe për më tepër kaq të bukur".

Tiranës, ishte asfaltimi dhe rregullimi i sheshit "Skenderbej", me të gjithë përbëresit e tij, që nga asfaltimi dhe trotuaret përpara godinave të ministrive tek ndërtimi i një shatërvani në qendër. Një shatërvan rrethor, krejt i ndryshëm nga ai i sotmi, që kujtohet vetëm nga fotografitë e kohës. Në vitin 1937, mbaroi së ndërtuari edhe parku i ministrive, një zgjidhje e shkëlqyer e Brazinit, i cili e konceptoi nën nivelin e bulevardit për të respektuar ndërtimet e ulta të sheshit.
Me cilesinë e kryebashkiakut, përgjate viteve 1933 '37, Abedin Nepravishta dha leje për ndërtimin e një sërë vilash luksoze në

kryeqytet si : shtëpitë e F.Shatkut, O. Jonuzit apo A. Atibit si dhe të lulishtes prapa Bashkisë, me të famshmen kafenë "Kursal". (Nga arkivat e kohës). Emri i Abedin Nepravishtës hyn ndër ata emra, që gjate historisë pesëdhjetë vjeçare të Shqipërisë, që fillonte nga viti 1945, ishte i destinuar të harrohej.

Abedin Nepravishta i dhuroi kryeqytetit, pra, të parin plan urbanistik, të cilit edhe sot, shtatëdhjetë vjet më pas i referohen arkitektet modernë, atij plani të punuar nga mjeshtri italian, me mbështetjen e kryetarit të bashkisë, i cili, i sapoemëruar në këtë post në vitin 1933, ku vendosi ta fillonte punën me zbatimin e atij plani, i cili prej vitesh flinte ne letra.

Gazetën do ta gjeni : Shkolla 9 vjeçare Nepravishtë
Kryeredaktori : Shezair Koko Mobil 0682927394, 0695159144(CLUB) http://shezairkoko.tripod.com
e-mail shezair_koko@yahoo.com

Zevendës Kryeredaktore : Klodiana Bajo

Redaktore përgjegjëse : Anisa Halili
Këshilli botues: Kujtim Mushi(Kryetar) , Kozeta Shabani, Inerta Mushi, Hatibe Qepa, Kudrete Hoxha, Fatjona Caca, Enklid Çobani , Adela Kulla, Hysen Çobani, Seit Mushi.