PARTIA "VETEVENDOSJE": BRETKOSA QE DO T'TRASHET SA NJE KA

Bretkosa që do të trashet sa një ka


Nga Salih MEHMETI

Gazeta SOT
E Diele, 04 Korrik 2010 00:00

Një prej shfaqjeve më finoke të luftës aventuriere të zhvatjes së pushtetit, medoemos do të jetë 12 Qershori i këtij viti, dita kur Lëvizja “Vetëvendosje” i dha fund botërisht
identitetit dhe filozofisë së saj rezistuese me ç’rast ngriti velat për lundrim në detërat e tallazitura të politikës. Mbase në dukje s’duket të ketë gjë që të tingëllojë absurde, ama ata [drejtuesit e LVV] duhet të bëhen të ditur, aq sa kurrë të mos thonë kurrë, përderisa syri i pangopur i tyre lakmon politikën, lartësitë eterike të saj dhe pozicionimin e privilegjuar.
Të shumtë qenë ata që u pezmatuan rëndë nga ndërhyrja barbare e skuadroneve speciale të SHPK-së ndaj ish-aktivistëve të kësaj lëvizjeje që dikur predikonte vetëvendosje. Më shumë sesa reagimi prepotent policor, do të duhej të ngjallte krupë dhe pezm pikërisht metamorfoza e pashpjegueshme e LVV në parti politike. Kjo ngjau edhe përkundër mijëra përbetimeve e zotimeve thuajse religjioze të drejtuesve të LVV se kurrën e kurrës nuk do bëhen pjesë e nomenklaturës aktuale të pushtetit sepse “pjesëmarrja në një sistem të padrejtë të bën përmbajtje të tij” po të përdorim ndonjë xhevahir nga ligjërimet e dikurshme të tyre. Pas shpalljes së pseudo-pavarësisë së 17 shkurtit, drejtuesit e LVV i binin avazit se “17 shkurti solli ndryshime veç simbolike, ndaj dhe LVV do të ndryshonte veç simbolikisht” pra do të vazhdonte aktivitetin e saj jashtë-institucional me demek për të sjellë “ndryshime radikale”. Me 12 qershor u etablua si mos më mirë fakti, që alamet ndryshimesh radikale ngjasuan brenda kësaj biçim lëvizjeje dhe jo në sferën ku do të duhej të ndodhnin.
Na ishte njëherë një lëvizje
Prej 12 qershorit e tutje, ngjyra e bardhë që shquante shpirtin e pakorruptuar e të dëlirë të rinisë së këtij organizimi, do të bëhet flamur i bardhë i dorëzimit dhe kapitullimit të një partie që shpërdoron papërgjegjshëm terma sublim siç është vetëvendosja politike e shqiptarëve. Pa kurrfarë hileje mund të themi që ndërhyrja policore kundër kësaj partie rioshe ishte një skenar i mirëmenduar me përpikmëri aritmetike e atyre që e duan këtë lëvizje brenda caqeve institucionale, vend ku do të bëhet dështimi epik i kësaj partie; ku më pas në epitafin e varrit të së saj do të shkruhet “Bretkosa që desh të fryhet sa një ka” e La Fontenit. Reagimi policor krijoi mbresën e lajthitur se gjoja struktura aktuale politike lebetitet nga hyrja e këtij “tigri” të ri. Të tjerëve u është tekë me thanë se LVV ka qenë një ngjyrë e re e domosdoshme për me e zhdavaritë dyngjyrëshin e mërzitshëm të skenës politike.
Është për t’u shënuar fakti që opinioni publik u ndodh në një zgrip çorientimi meqë nuk kërkoi përgjegjësi për standardet e dyfishta dhe makinacionet perfide që heq kjo parti rioshe, që dikur bënte sikur kërkonte vetëvendosje. Në këtë rast, problemi merr thellësira mistifikimi aq sa kërkon përqendrim për ta çpleksur e thjeshtëzuar. Autoritetet e huaja vendim-marrëse e dinë boll mirë ku pikon çatia: secila parti aktuale që ka qenë protagoniste e skemave, realizimeve dhe makinacioneve të huaja është konsumuar në njëfarë mënyre. Halli i konsumimit të partive politike diktoi nevojën për të bërë katapultimin e një force të re politike ekskluzivisht të pakonsumuar. Duke përvijuar këtë vijë deshifrimi mund t’zbardhet njëfarë dore rebusi i vagullt i deklarimit të ambasadorit amerikan për Kosovën, Christofer Dell kur në fillim të këtij viti parashtroi nevojën e krijimit të një partie të re politike, për aq kohë sa partitë e tanishme i ngjajnë njëra tjetrës si veja vesë. Aluzioni i Dellit parabolon pikërisht në 12 qershorin e këtij viti, dita kur LVV vesh zyrtarisht uniformën e konkurrentes për pushtet. Trumbetuesi më i shquar i kësaj metamorfoze, njeriu sozi që pretendon të jetë Albin Kurti, performoi me një lojë të zhdërvjelltë e inventive fjalësh duke thënë se megjithëse do të konkurrojë në zgjedhje, nuk do të bëhen parti politike. Kjo thjeshtë është Ali Hoxha - Hoxhë Alia. Nëse soziu që pretendon të jetë Albin Kurti mëton kokrrat e elektoratit në zgjedhjet e ardhshme, atëherë i ka rënë shiu n’kallamoç falë ndërhyrjes së 12’tit. Demagogët e kësaj partie do ta përdorin këtë ndërhyrje gjatë kohë për të sajuar një “viktimizim” të partisë dhe konceptit të saj; rrjedhimisht me anë të kësaj mëtojnë të zhvatin hajdutçe një bereqet të mirë kokrrash të quajtura “vota”.
Metamorfizimi i LVV në parti politike jep megjithatë njëfarë ndihmese për parathënien e vijave të përgjithshme dhe skenarëve të mundshëm që do të luhen këto vite. Hyrja e LVV në strukturat e nëndheshme të politikës do të bëjë një lloj legjitimimi të status-quo-së së tanishme me ç’rast skena politike fiton mbijetesë dhe shëndet edhe për nja të paktën dhjetë vite të tjera. Paradigma funksionale e sistemit të këtushëm politik mbështetet në një pluralitet elitash pakicë. Ç’do me thanë kjo? Pluralitet i pakicave elitare nënkupton performim parlamentar e qeveritar elitash pakicë që pretendojnë se përfaqësojnë ‘shumica’. Qendrat vendim-marrëse ndërkombëtare s’janë aq të trasha sa të mos e dinë që një pjesë dërrmuese e qytetarëve të Kosovës si pasojë e margjinalizimit të tyre kanë bojkotuar pashkëputur sistemin politik, e shprehur kjo në bojkotim dhe mos-pjesmarrje në zgjedhje dhe mosbesim të vazhdueshëm ndaj politikanëve biznesmen e partive mafioze. Për ta evituar shfaqjen e asaj që quhet Anti-Politikë e qytetarëve që rrit amplitudat e gjasave për mbështetje ndaj prirjeve anti-sistem, qendrat e huaja e shohin të domosdoshëm aktivizimin politik të një elite të pakënaqurish [në këtë rast LVV] që thirret në ‘përfaqësimin’ e të papërfaqësuarve. Me t’u bërë pjesë e ingranazhit pushtetor, elita partiake e strumbulluar rreth sozisë që pretendon të jetë Albin Kurti, do të bëjë filtrimin dhe amortizimin e pikërisht atyre të papërfaqësuarëve që “përfaqësohen”, nga ku më pas do të fillojë një gjueti shtrigash për ata të mallkuar të kësaj dynjaje që quhen “political uncorrect’.

Fast and Furious

E mundshme është që EULEX-i të arrestojë edhe ca peshq të vegjël korrupsioni për të kursyer peshkaqenët e mëdhenj. Kursimi i këtyre peshkaqenëve do të këmbehet me blerjen e dëgjueshmërisë së tyre politike veçmas kur pas vendimit të GJND-së do të fillojnë negociatat “teknike” që do përfundojnë apriori në dëm të Kosovës. Është shumëçkathënës “lirimi” i sozisë që pretendon të jetë Albin Kurti nga EULEX-i. Së pari dëshmon që opurtuniteti dhe korrektësia gjithnjë e më e madhe e tij u shpërblye me “mbylljen” e dosjes së tij politike. S’dyti, “lirimi” i sozisë që pretendon të jetë Albin Kurti është i njëvlershëm me burgosjen faktike të tij; diçka e njësojtë me atë të Ramush Haradinajt dhe Fatmir Limajt [e shumë të tjerëve] që u liruan prej grilave të burgjeve ordinere për të hyrë në grilat e padukshme të politikës.
Funksionarët e kësaj partie rioshe kanë pohuar shpeshherë të jenë mbledhur më shumë se 175 mijë nënshkrime në mbrojtje të Albin Kurtit, ndërkaq sozia që pretendon të jetë Albin Kurti e ka blerë vrimën e miut për treqind grosh. Do të jetë për mbamendje rasti kur i ‘imunizuari’ i 175 mijë nënshkrimeve nuk guxoi të përballej me policët që denjonin ta arrestonin. Përndryshe, derisa kordoni me trupa aktivistësh të rinj po platitej nga grushtet e shkopinjtë e policisë, vetura ku ndodhej soziu që pretendon të jetë Albin Kurti, iku me një shpejtësi të tërbuar sikur të kishte dalë nga sagat kinematografike ‘Fast and Furious’ ose ‘Taxi’. Ky s’është Albin Kurti që njohim ne!?

Djemtë e Rrugës Pal

Shndërrimi i LVV në parti konkurruese për pushtet do të mund të quhej i ndershëm dhe i njerëzishëm vetëm nëse do të bëhej çiltërisht, ndershmërisht dhe posaçërisht pa prapaskena djallëzore. Po ashtu, funksionarët e kësaj partie do të duhej të kërkonin botërisht të falur për premtimet e rrejshme të kohës sa ishin të rinj. Spekulim i paskrupullt i këtij metamorfizimi dhe pervertimi, ishte edhe deklamimi i një debati të paqenë brenda instancave të ish LVV. E para e punës, termat “debat”dhe “instanca” janë barabartësisht të pasaktë ngaqë:
- LVV nuk e ka pasur atë kapacitet numerik që të ketë instanca sepse numri i aktivistëve zor të ketë kaluar 40 frymë gjatë kohës së metamorfizimit në parti.
-Debati s’është mbajtë ndonjëherë për arsyen e thjeshtë se s’ka pasur me kë të bëhet. Byroja Qendrore (për këtë do të flasim më poshtë) ka qenë grushtbashkuar dhe e njëzëshme pro metamorfozës në parti politike. Kësisoj, aktivistët janë gjetur në një situatë para aktit të kryer.
S’mund të thuhet me përpikmëri nëse metamorfoza bëri të metamorfizuarit apo të metamorfizuarit bënë metamorfozën, por në rastin në fjalë Byroja Qendrore e Lëvizjes për ta mënjanuar rrezikun e një kryengritjeje brenda rradhëve të saj, nuk u deklarua drejtpërdrejtë për qëllimin për shkak se ai binte ndesh polarisht me vlerat e proklamuara të aktvistëve. Krijimi i të ashtuquajturave ‘komitete’ e ‘sekretariate’ u shestua si një fazë kalimtare gjatë së cilës u shënuan hapa thelbësor në evoluimin e shpejtë në parti politike. Rishtas që të dy termat e naltcekun janë sajesa formale për të mbitheksuar kapacitete të paqena. Në të vërtetë, komiteti nënkupton një grupim ekspertësh e profesionistësh të një lëmi të caktuar që është i nënrenditur brenda një agjencie qeveritare apo strukture vendimmarrëse. Me nder me thanë, komitetet e kësaj partie rishtare s’numërojnë më shumë se një ose dy vetë. Tërë kjo farë maskarade hedh paralele të nduarnduarshme me çapkënllëqe kalamajsh nga ‘Djemtë e rrugës Pal’ të hungarezit Ferenc Molnar ku përshkruhet jeta e fëmijëve në Budapestin e urbanizuar, lojërat e tyre me krijimin e “ushtrive”, sajimin e ‘përgjegjësive’ e ‘detyrave’ prej Shtabit të Përgjithshëm, kryekomandantit, ndihmësit të tij, nënkomandantit, sekretarët, ndihmësit e tyre, përgjegjës për çdo lloj detyre hierarkike, përgjegjës për financa, oficerë të çdo grade përveç një fëmije të vetëm i cili ishte i dënuar të luante ‘ushtarin’ dhe ta kuptimësonte tërë atë hierarki prej hiçgjëje.
Instalimi prej çapkënësh i një dimensioni të këtillë burokratik edhe brenda LVV bëri që fryma e aktivizmit të asgjësohej ndërkaq numri i aktivistëve të mpakej si mosmëkeq. Burokratizimi gjoja meritokratik cyti një valë prirjesh hirearkizuese nga ku çdo gjë u burokratizua simbas një hullie “uniteti” e uniformiteti mendimesh e veprimesh. Për habi kjo nuk e pengoi Glauk Konjufcën që me 10 qershor në emisionin ‘Interaktiv’ në KTV të proklamojë “debatin” brenda LVV. Mirëpo ky burokrat fillestar duhet të jetë në dijeni të mjerimit në të cilin është katandisur lëvizja e dikurshme: nga 15 mijë aktivistë, antarë e simpatizues, tani kanë fundërruar zor më shumë se 40 vetë. Nëse konvertohet në përqindje kjo shifër në raport me numrin maksimal të që kanë qarkulluar brenda këtyre pesë viteve në LVV, atëherë del se partia është sajuar në “vullnetin” e 0, 02% të “aktivistëve”. Balzaku thoshte se ‘burokracia është një mekanizëm gjigand i drejtuar nga xhuxhmaxhuxhë’. Mekanizmi gjigand burokratik i krijuar nga Byroja e LVV nuk kishte krahë të mjaftueshëm pune për ta vënë në lëvizje atë. Prandaj për ta kompensuar këtë mungesë krahu, në të famshmin ‘Statut’ të tyre stimuluan se anëtar/e në lëvizje (dmth parti) mund të jetë çdo kush i/e cila “ka mbushur 16 vjeç”. Me këta rekrutë nga mbarimi i shkollave fillore, Byroja mban shpresë që këtë mekanizëm gjigand ta mbajë gjallë derisa të armatoset me një trohë pushtet dhe fonde monetare. Pas konsumimit të tyre fizik e mendor, makina do t’i zëvendësojë me fluksin e ‘vullnetarëve’ të të gjitha llojeve: gjuetarë të thesareve monetare, politikanë që deri më sot kanë qenë të shpërfillur, të mënjanuar ose të dështuar, ojqëist ambicioz, hakmarrës, aventurierë etj. Mbase fundi kaq i palavdishëm i LVV është i njësojtë me atë te ‘Ferma e Kafshëve’ e George Oruellit ku “të gjitha kafshët janë të barabarta përveç disave [derrave] që janë më të barabarta së të tjerët’. Për m’i dhanë një porosi që ata do të duhej ta merrnin seriozisht, pëlqej të citoj “The Good, the Bad and the Ugly”: “I like big fat men like you. When they fall they make more noise”. (Më pëlqejnë burrat e mëdhenj e të trashë si ju. Kur rrëzohen bëjnë më shumë rrapëllimë). Që të jetë kjo zhurmë tamam rrëkëllyese, u lutemi atyre që t’i mbërrin lartësitë eterike të pushtetit dhe gjatë kësaj kohe mundësisht të dhjamosen sa më shumë. Në mënyrë që rrëzimi dhe zhurma të jenë fenomenale.

TO BE CONTINUED…


http://www.sot.com.al/index.php?option=com_content&view=article&id=29666:bretkosa-qe-do-te-trashet-sa-nje-ka&catid=55:komente

Vetvendosja apo Bashkimi?

Se pari Vetevendosje ather Bashkim

vetvendosja esht e pa diskutushme,pra dot fiton VETVENDOSJA/Albini.
Nuk kem rrug tjeter,drejt BASHKIMIT.

Prishtinë, 12 korrik – Lëvizja “Vetëvendosje” ka vendosur të mos heqë
dorë nga strategjia e vjetër e akteve demonstruese për pakënaqësitë e
saj, ani se më herët ka marrë vendim të garojë në zgjedhje, shkruan sot
“Koha Ditore”. Por njohës të zhvillimeve politike e kanë këshilluar atë
se po qe se ia do të mirën vetes në politikë atëherë do të duhej që t’i
thoshte “lamtumirë” metodologjisë së vjetër vepruese.
Akti i fundit
protestues i Lëvizjes që drejtohet nga Albin Kurti ka qenë ai i së
premtes së javës që shkoi në Gjilan, ku një grup aktivistësh ishin
lidhur mes vete para derës së Komunës, duke penguar zhvillimin e debatit
të këshilltarëve për ndryshimet dhe plotësimet e Statutit të Komunës së
Gjilanit, deri në intervenimin e Policisë së Kosovës, gjë e cila pati
për bilanc katërmbëdhjetë aktivistë të lënduar dhe një polic.
Mirëpo,
pavarësisht kësaj, aktivisti i kësaj lëvizjeje, Glauk Konjufca, ka
thënë se lëvizja ku graviton ai asnjëherë s’heq dorë nga mënyra e
veprimit sikur qysh e ka karakterizuar prej daljes së saj në skenë në
qershor të vitit 2005. “Kurrë nuk do ta ndryshojmë strategjinë tonë,
sepse mendojmë që ajo është e drejtë”, ka thënë Konjufca të dielën.
“Metodat e veprimit të Lëvizjes “Vetëvendosje” kanë qenë dhe do të
mbesin: mobilizimi qytetar, aksione të drejtpërdrejta, demonstrata,
tubime... Këtyre tash, përmes vendimit për pjesëmarrje në zgjedhje, ne
ua kemi shtuar edhe angazhimin institucional, por ai nuk është
zëvendësim për këto, as ndryshim i strategjisë, ne tashmë e kemi futur
në metodologjinë e veprimit tonë edhe një metodë më shumë”, ka shtuar
ai, duke u shprehur se synimi kryesor i lëvizjes është: “Të bëhet
pavarësia sovrane e Kosovës”.

Konjufca nuk është dukur të jetë i shqetësuar për faktin nëse aktet e
“Vetëvendosjes” arrijnë t’ia krijojnë dikujt perceptimin se lëvizja ka
elemente dhune. “Nuk mendojmë që ky është një problem i madh, për arsye
se ne mendojmë që padrejtësia është në anën e regjimit, kurse mendojmë
që e drejta është në anën e qytetarit. Me këtë po dua të them se sa herë
që ne e rezistojmë padrejtësinë, ne jemi të bindur që kemi të drejtë
dhe kjo paraqet vetëm një metodë për arritjen e konceptit tonë politik”,
ka thënë Konjufca
(Gjerësisht në numrin e sotshëm të “Kohës Ditore
”

edhe vetvendosja kure te vyjne ne pushtet kane me ba me zi se LDK istet .
keta kane me ba edhe me keq se keta..

E vetmja force e cila deri me sot ka dhene kontribut dhe eshte aktive ne Kosove pas lufte eshte Levizja Vetvendosja.

edhe keta kane mu ba me zi se keta parti servile qe perqdo dite po shkaterrojne qenjen shqiptare ..

jo detektiv, por dhe nese po, po bile besoj se nji hap dot avancon,sepaku nji Vetvendosja te mirfillt dot ta bijn,pra nji hap ne politik, esht shum kilometra........

ishalla bre xhem,po mos u ben aq optimist se ne lv jane po ata djem te ldk pdk.
vetem Albini eshte i mir e me nje lule nuk qel pranvera.
e kan pacifizue edhe kete levizje.

nga Albin Kurti
[
Politikanë vendës e ndërkombëtarë thonë që ndërmarrjet publike duhet të shiten meqë po vjedhen. Ky është dorëzim i shtetit para hajnave. Meqë nuk qenka e mundur të ndalen hajnat, u dashka ta shesim atë që hajnat patjetër do ta vidhnin! Por, a nuk e konfirmon mu kjo qasje privatizimin si vjedhje, si kopjim e imitim që iu bëhet hajnave?

Privatizimi përherë i nxituar në Kosovë po bëhet thuajse ndodhemi para ndonjë apokalipsi. Gjithçka duhet shitur shpejt pa marrë parasysh çmimin. Njëfarë vetëdije paniku paraapokaliptik. Janë neoliberalët ata që neoliberalizmin si njëra nga alternativat doktrinare për zhvillim ekonomik, duan ta paraqesin si nevojë të ngutshme për zhvillim ekonomik. Kjo është pjesë përbërëse e doktrinës së tyre dhe jo mbështetje për të – ajo s’jeton dot pa u paraqitur kështu.

Neoliberalizmi iu premton të varfërve se do t’i nxjerr nga varfëria meqë të pasurit, pronarët e mëdhenj, do të rriten aq shumë saqë do t’iu nevojitet shumë fuqi punëtore dhe, rrjedhimisht, të varfërit do të punësohen. Pra, neoliberalët premtojnë se do të ketë dromca për të varfërit të cilëve, kësisoj, iu mbetet të shpresojnë tek efektet dytësore dhe indirekte të pasurimit të të pasurve, e që do të jenë të dobishme për ta. Por i ashtuquajturi ‘trickle down effect’ gjithnjë na është aktualizuar vetëm si ‘down effect’. Jo pse punësimi nuk është e thënë ta nxjerr njeriun nga varfëria; ne, thjesht, nuk arritëm as deri aty.

Privatizimi është proces depolitizues. Privatizimi i nxjerr qytetarët prej politikës. Kur privatizohen prona shoqërore dhe publike, sigurisht që dobësohen shoqëria dhe publiku, qytetarët e humbin të përbashkëtën e tyre, por edhe rritet hendeku midis institucioneve politike dhe qytetarëve. Vendimet kryesore politike merren nga ata të cilët nuk preken nga ato vendime. Prona (e bërë) private është ekskluzive: ajo është e dikujt dhe e askujt tjetër. S’ka se çfarë flitet aty – të tjerët janë të përjashtuar.

Politizimi i qytetarëve sot imponohet si emancipim për socialen dhe publiken të cilat neoliberalizmi i ka shporrë jashtë prej politikës duke e degraduar politikën në menaxhim e teknikë. Kontrolli demokratik është i privuar nga sfera ekonomike si askund tjetër dhe si asnjëherë tjetër. Qeveria teknike, qeveria e ekspertëve apo profesionistëve, pikërisht ky është ideali i neoliberalizmit. Qeveria të jetë teknikalitet që e rrit efikasitetin e një politike të paradhënë. Problemi rritet kur vetë politikanët duan të jenë teknikë dhe jo politikë. Me gjasë, ata vetëm duke qenë teknikë, e pikërisht pse ishin teknikë, u pasuruan. Politikanët që kanë biznese sigurisht që janë biznesmenë, apo jo? Konflikti ndërmjet qeveritarëve dhe qytetarëve është konflikt ndërmjet përfitimit privat dhe interesit shoqëror. Privatizimi nuk është një gjë por ai është një marrëdhënie (midis shoqërisë e publikut që shpronësohen dhe politikanëve, korporatave dhe bankierëve që pasurohen).

Kjo është arsyeja pse regjimi ndërkombëtar teknikisht nuk e lejon qeverinë teknike vendore. Ajo do të ishte formalizim i asaj që gjithmonë e kishim. Nuk është çështja që kemi shumë parti politike por pse kemi shumë parti e pak politikë.

Qeveria e Kosovës nuk mund të na ndihmojë për kurrfarë zhvillimi ekonomik për mirëqenien e qytetarëve pasi që ajo i konsideron kapacitetet ekonomike të Kosovës si një barrë nga e cila do që të lirohet. Sektori publik nuk po shkatërrohet sepse po keqmenaxhohet, por pse qëllimi është që të shkatërrohet ai. Nuk e kanë për qëllim që ta ruajnë e rregullojnë sektorin publik por që ta shkatërrojnë atë. Nëpërmjet privatizimit po e bëjnë mu këtë. Tash Kosova është bërë një vend në të cilin shumë më kollaj e humbet vendin e punës sesa që mund ta gjesh një të tillë. Asistenca sociale në Kosovë nuk iu jipet qytetarëve për të pasur ata jetë të dinjitetshme, por për të mos u ngritur kundër Qeverisë dhe rendit ekzistues.

Politika pa politikën ekonomike është spektakël. Kosova ka nevojë për zhvendosje paradigmatike nga ‘tregu i lirë’ te ‘prodhimi vendës’. Tregu i hapur na ka sjellë në situatën ku jemi vërshuar nga produktet e huaja e posaçërisht nga ato të Serbisë. Tregu i hapur e ka mbytur prodhimin edhe ashtu të pakët vendës duke e pamundësuar rritjen e tij. Është ekonomia ajo që duhet ta përmbajë tregun dhe jo tregu ekonominë. Për këtë zhvendosje paradigmatike parakusht është që politika ta nënkuptojë politikën ekonomike. Pra, jo sikurse tani ku edhe furnizimi me energji elektrike është më i larti në Prishtinë meqë aty lulëzon tregtia e burokracia dhe jo prodhimi.

Zhvillimi socio-ekonomik duhet të jetë plan kurse privatizimi eventualisht pjesë e planit. Dhe jo privatizimi të jetë pikënisje kurse zhvillimi ekonomik eventualisht pasojë. Ashtu siç pat konstatuar prof. Ismet Hamiti në një punim të tij, me privatizimin si argument të vetvetes ngjan veçse privatizimi i profitit dhe nacionalizimi i humbjeve. Zhvillimi i tanishëm në Kosovë nuk është më shumë sesa zhvillim i privatizimit. [/i]

Organizata VETËVENDOSJE nëse garon në zgjedhje do të shkatërrohet tërësisht.
Sikur Balli Kombëtar.NDSH’ja dhe disa parti tjera.

OSMAN- mos u tut se bile se paku sa qeta matrapazt e sodit dot i perballoj stuhive pa problem veq ta perkrahim.
dy mandata ka 4 vjet mjafon.

ma pak vjedhin keta qe jan tani ne pushtet
se me bo me nxon karigen Albini ka me jau kalu ktyre

Na shkoj jeta tuj provuar.
Por përkrahja e popullit është e vogël.edhe nepër demostrata për tema shumë të arsyeshme nuk ka numër të madh.Po kur është për zgjedhe nuk besoj.

valla na shkoje jeta tuj i provue....budall popull..

Cito :

valla na shkoje jeta tuj i provue....budall popull..

Ha-ha , me dite sa kom kesh ..

po keshtu e ka jeta o shok politika esht i vetmi mjet i cili na shpie drejt shtigjeve te bashkimit KOMBETAR por duke i zgjedh te duhurit, dhe meritort, e pa diskutim se asht ALBIN KURTI -UKSHIN HOTI shqiptarve kam than dhe me heret dhe dot del keshtu. ket e tham me plot bindje se moti mir shfet ne mengjes. se i vetmi qe po kerkon bashkim me Shqipri me trungun e vet.
ALBIN KURTI ESHT DIAMANTI I YN...

po po vetem enderroni ,si dikur per rugoven...
deri te vijne ne politik.te njejten valle kan me lujte.
se ne lv jan djemt e ldk -pdk -akk. te ish komunistave..

Në Kosovë nuk ka mbetë ASËGJË çdo gjë është shitë te miqt e dashamirët.Çka ka mbetë më.Fabrikat jan berë depo,Tokat buqësore janë shitë dhe janë tu u stershit copa-copa,bile edhe për troje.Blej 30-50 euro shit deri 3000 për troje.
aeroporti tani posta,pastaj KEKU e Trepça,çka po jetë?
Edhe në viset tjera gjendja sësht ma e mirë.
Për shqipërin Administrative të Sali Milicës (Berishës) të mos flasim se Nano-Beisha e kan bërë Venezuel

Valla Osman halitj
ska me asgje
te gjitha i kane zaptue hajnat dhe klanet mafioze
Nje Kryetare komune ka ble 300 hektare toke e qka jo e leji ma keta te Politikes se nalete...
Asgje ska mete
Populli gjumash krye trashe ...duda..apo koken kungell.
Populli qe heshte vdese