Poezi nga libri më i ri i Rrustem Gecit-KËNGA E UJIT

Poezi nga libri më i ri “ Këngët e ujit)

ART POETIK

Kjo fjalë gjaku o mik
që vjen nga thëllima
është një plagë e jona
nga drita e të sotmes

Njeri,merri rreze diellit
merri edhe pak frymë
që fjala poshtë zemrës
të d a l i më me forcë

O zë i ëmbël i poetit
ti që fjalën shpërndan
si dhuratë të shpirtit
lavdi të qoftë poezia

Kosovë e artit të lartë
Kosovë e artit të artë
Me thërrimet t u a j a
T h u r i këngë për ty

B UJ T Ë S I T

Plot pushtues të huaj
Që i ranë këtej pari
Ata ishin edhe”bujtës”
Dhe s´iknin pa luftë

Që nga Troja e lashtë
Kur u shuan pellazgët
U ngrit Iliro-shqipëria
Nga ishte pellazgjia

Plot bujtës të huaj
Nëpër t r o j e t tona
Frigonin v e t ë s i n ë
Për grurin dhe vajzat

Plot pushtues të huaj
Me emrat më vrasës
Prapa lanë varre, dhe
pemë gjaku të prera

OHRI

Një stuhi e madhe
Në shpirt më buçet
Fryn e r ë e fortë
Një erë me xhaketë

Bari z ë e dridhet
Qielli shungullon
Një erë me xhaketë
Pluhurin lart e qon

Laureshë e malit
Më thuaj a më donë
Laureshë e malit
Pse nuk e pohon

Mos u skuq o shpirt
Mos u skuq o xhan
Se të dashuruarit
Një dhimbje i mban

YJET PREJ UJI

Në këngët me çamëri
Fjalës i bien drithma
Djersë të ftofta kohe
Të rëna të përgjakëta

Në këngët me çamëri
Populli i vogël çam
Çdo ditë i bie daulles
Se toka e tij nuk flë

Në këngët me çamëri
Të trojeve të ilirisë
Çami tregon Greqinë
Lirinë e tij të shkelur

Në këngët me çamëri
Prej ku nis çamëria
Plot lule gjaknxehta
Me këngë çame çelin