Poezi të krijuara nga forumistët

Eva0506 shkruajti:

Imazhi i nje heroi te rene per Atdhe…

Keto vargje, heroi im, jane per ty,
Per driten qe ke pasur dhe prape ta shoh ne sy.
Per jeten tende, Diell dhe hapesire,
Per vdekje tende qe keput zinxhire.

Hyjnor, yll i pashuar dhe ze i drejtesise,
Emri yt me pershendet nga krahet e perjetesise.
As frika, as dhimbja jo, ty nuk te ndal,
Imazhi yt eshte trumfi final.

Fjala jote eshte kushtrim i pafund…
Nuk ka me armik qe ty te te munde.
Per ty jam krenare, por syte kam gjithe lot.
Se bashku drejt fitores, askush s'na ndal dot…

Hyjnor, i pavdekshem, drite e vendit tim,
Shpirti yt me ndricon, tek prehet ne ameshim.
Terri, padrejtesia, egersia me s’te ndal,
Vepra jote eshe triumfi final.

Edhe çka mund ti shtoje heroit? E ke bere Hyjnor, të pavdekshëm, dritë e vendit tim. Sigurisht e ke vënë në libra historie, në poezi dhe në detyrat shkollore te nxënësve. Në sheshet e qytetit, në rrugë , uzina e shkolla!

Vepra jote eërtë triumfi final! Edhe pas vdekjes, vetm poetja di t'ia shtojë këtë vlerë. Ajo nuk ndalet teë bëjë xhame e te derdhe lot, por ec perpara se rënia e heroit është bërë fitore.

Uskana shkruajti:

ADEM JASHARI


S'ishte përpjekje shpëtimi ajo luftë
Ajo hapi shtigje të rilindë Kosova
Me çka u ndoz ai flakadan i madh i lirisë
Ma mirë thuaj : Nga gjumi i zgjova!

Vitet e robërisë nuk ishin të gjatë
Dekadat me heshtje e perkulje i pjestonin
Se populli e hante perditë buken e thatë
Por, kush kish nge - shtypësin të hidheronin!

Me pranga, me perndjekje , me vrasje e dhunime
gradoheshin shqiptarët, po merrnin dhuratë!
Ëndërronin lajkatarët ku kishte emërime
Të ngjisin grada pushteti e të bëjnë shamatë !

Të shtypin pastaj në dimër , e në verë
Me gjak të përmbysnin marsin, sa herë vinte behari!
Jo! Nuk shkoj në Prekaz ajo dinakëri
Se doli si jehona - kreshnik Adem Jashari!

bukur fenere

eri M shkruajti:

Ky shi dhjetori qe zu rastësisht
ritmi i rënies qenka mesjetar
në Hotel Dajti nje gjendje e trishtë
Strehët se tij si shpirtra të varë...

Hije të zezë rrethi kishte marr’
gjithë barërat e globit ishin në çdo skaj
çfarë shiu i butë, por sa tinzar
siç bien e rrjedhin dhe lotët në Hotel Dajt !

S' kish drita jeta, asgjë s'jehonte
kishte vetmi... veç shi si litar
e lodhur, e lagur nga streha pikonte
currili i ujit në kujtimin tim të vrarë.

Tinëzar shiu i vjeshtës, ai shiu tipik
Nga lloji bastard më lagu më ngriu
Se dikur kur vija tinës më shpallën heretik
Më ngarkuan me faje nongrata njeriu...!

6 dhjetor Tiranë

Si gjithmone me novacionin krijues eri M . Urime.

E_Bukura shkruajti:

Veneta shkruajti:

Episod i pakuptimte

Vulen e fatit kam varur ne qafe
mbylla porten per te mos u kthyer me
kembezbathur ec ne naten pa hene
rrugeve qe nuk di ku do me lene...

Rrugeve te qytetit tim
qe cdo here me shume i huaj me ngjan
dielli, dimri, toka dhe qielli - jane pllaka varri
megjithese stinet, edhe ato, e gjithat te zymta jane!

Ky shi i inatosur qe flladit naten
cuditerisht sonte nuk me lage
brenda meje vazhdon furtuna
dhe une permes shiut qesharak!

Ec... Vrapoj... Lemerisem dhe mallkoj
rrezohem, ngrihem e lodhur dhe bie pertoke
Pastaj ngrihem prape per te rene akoma me fort!

Dhe godas veten, ҫirrem, por s’ia kaloj dot jetes
Se kamzhiket e saj i japin kuptimin vdekjes,
Egersisht ia ndalin simfonine buzeqeshjes!

Dhe prape une...

ngrihem si hiene, e mllefosur deri ne mekat
pastaj ndalem mu ne udhekryq
...e zhytur ne vorbullen e dhembjes, e pafat!

Dhe e gjithe kjo eshte nje episod i pakuptimte,
me publik shurdhmemecesh,
nje rrugetim i gjate,
por qe i ngjan nje rrethi vicioz, pa fillim dhe fund
nje jete te pa jete, nje nate te pa nate!

Dhe prape une...

E hekurta

Ndjek historine!

Me pelqeu tejet shume kjo poezi ! Ngase me keni bere te kthehem ne retrospektive...dhe ta shoh veten permes kesaj poezie !

Pergezime dhe suksese ty, dhe gjithe te tjereve. Se vertete me gjithe keto poezi te bukura po i veni "qershin mbi torte" ketij forumi kaq te mrekulluheshem !

Flm shume E_Bukura.

Nje dite

nje dite do te behem zot i buzeqeshjes tende,
zot i shikimit tend,

dhe nese do vazhdosh te qash me syte e ulur pertoke,
dielli do te rrokulliset poshte kembeve te mia!

E syte e mi do zene vend midis reve te zeza,
Do te te verbojne me shkelqimin vrases!

NË QAFË TË KËRRABËS


Vijnë e shkallëzohen lakoret si vezullima
në Qafë Kërrabë jeta ec drejt
janë shtruar tryzat e agimeve me therrima
janë të gjithë dhe mungojnë të krejt!

Sa ullinj shekullor të vyshkur presin gjeneratat
prej katarzave dalin në diellin e lirë
në kreshperime qëndrojnë e janë pellgezuar
të presin gjithcka e te ruajnë Ilirë !

Më dalin perpara ,dhe më pershëndesin
vargani i gjatë i shitësve më kthejnë fëmijërinë
i rinisin shtigjet se ku do të na qesin
ta ruajmë të kaluarën të presim ardhmerinë !

Janë këto lakadredhat e Qafë Kërrabës
Ku vëzhgim e mbrojtje në net e ditë
krahapur qëndruan pa gjumë sytë e shkabës,
ta ndjenim ne se Atdheu është në pritë !

Pas nje enderre krenare...

Je ti dhe rreth teje askush-c'siguri...!
Gjithe te tjeret i ke nen kembe-c'marrezi...!
Gjithe jeta si nje xham me avull, e veshur
Me vetekenaqesi...

Dhe pak...fare pak dhe zgjohesh...
Humbur neper gjysme erresire plot turbullim
Ishte veqse nje enderr...
Bota eshte perseri ajo realja, e djeshmja
C'trishtim...!

haj haj more akil, qas po ni prej teje hahahaahha, nejse e mire ehhehhehe, po duhka edhe une nje me shkru tash

Vrana Konti shkruajti:

haj haj more akil, qas po ni prej teje hahahaahha, nejse e mire ehhehhehe, po duhka edhe une nje me shkru tash

Vrana, inati eshte gje e keqe, ahahahaha. Perveq kesaje ka njerez qe nuk kuptojne bukfalisht dhe duhet ti percjellim mesazhet permes kesaj menyre!

**Embelsira** shkruajti:

BiBiKiM shkruajti:

Nese nuk jam me Ty …..


Nese nuk jam me ty do t’i heq mendimet te gjitha.
Sepse ato mund te me bejne te cmendem.

Nese nuk te shoh do ta shkepus trurin nga koka
Sepse nuk dua me te mendoj per ty.

Do t’i heq te gjitha ndjenjat nga shpirti,
Sepse me torturojne per vdekje.

Nese nuk do jemi bashke do ta shkul zemren,
Sepse nuk dua me t’i ndjeje rrahjet e saje.

Po mos te shoh do t’i largoj edhe syte e mi
Se ashtu, te ftohte, do pasqyrojne vetem dhimbje

Do t’i heq te gjithe gishtat e duarve,
Sepse nuk me duhen me nese nuk te preke.

Te gjitha do t’i bej per te mos vuajtur…
Tani ti me thua kaq shume fjale te embla

Dhe une nuk rrezikoj te heq asgje nga vetja
Sepse ti me dhuron gjithe Jeten...!!

Wow nuk e pasna dite qe e kam nderin te rrij me nje talent kaq te madh si ty.Une postova ketu sepse kjo poezi me pelqeu me se shumti,te sugjeroj te mos ndalosh se shkruari sepse kete pune po e beni shume buker..Pergezime!

Embelsira, me vjen mire qe te ka pelqyer kjo poezi dhe te falenderoje per pergezimin, do mundohem te sjelle dhe poezi tjera.

Po ashtu faleminderit Ago Muji, Eva, Tina.

Eva, Veneta, pergezime per poezite tuaja shum te mira, suksese ...!!
Akili, pergezime shoky, per poezin vazhdoni te hyni ne "tunelin" pa dreite ...!!

Respekt,
BiBiKiMi.

ne dasmen tende

pse kaq shum sot shi po bjen
pse sot dilli nuk po nxen
dit e rend qenka per mu
se i dashuri me esht martu

kur degjova ket lajm te zi
ju luta zotit ne dhe meme shti
pse keshtu ndodhi nuk edi
fajtor jan prindrit e mir

ulem qaj dhe mendoj diten
me te i kujtoj e veshtir kjo
jet per mu ata qe na ndan
qofshin te mallkuar

ne dasmen e ti kur shkova
nje tuf lule ja dhurova dhe
martesen ja urova

mu drejtua me keto fjal
faliminderit me tha duke
qajt kjo nuk osht jet per mu
pasi ste kom ty qe te dua

per kete jom veshur zi
por fajtor nuk je ti dhe
te lutem mos me mallko se
fajtor sjom por prinderit qe
s na lan bashk me jetu

shpresoj tju pelqej

Egzona, Eva, pergezime per keto poezi shum te mire, iu deshiroje suksese...!!

Ju falenderoj Sofra, BiBiKiM per fjalet e mira. Suksese te metejshme deshiroj edhe per ju!

Eva shkruajti:

Kur nuk te takova…


Une nuk isha, ndersa ti derdhje lot,
Dhe lotet e qiellit binin mbi ty.
Shpirti me thyhej, sa shume s’e them dot,
Ne naten qe shtrihej ngadale mbi te dy.

Mungova, isha atje ku nuk doja.
Trishtuar, me duhej te recitoja gezim…
Nuk shihja as yje, as henen kundroja,
Teksa doja te rendja ku ish shpirtin tim.

Me mire, ndoshta, qe me lot nuk te pashe,
Me mire qe dhe ti me lot s’me pe mua.
Ne enderr me dhimbte, me vriste, pa fjale
Ajo largesi nga zemra qe dua.

Ne diten qe erdhi, nje diell me shihte
Trishtueshem, sikur te me thoshte me fal,
Qe s’u be aq i nxehte, sa te tera t’i shkrinte
Malet dhe rruget qe neve na ndane…

Te lumte Eva ! Je e mrekullushme te lexoj me endje .

lepurush shkruajti:

Veneta shkruajti:

Ti, une dhe nata


Lotet nen driten e henes shkelqenin

si margaritare binin nga syte e mi

shpirtin e derrmuar ma ngushellonin

po jetonim naten e fundit per ne te dy!

Trishtimin ta lexova ne sy

ne shterngimet e tua ndjeva ikjen tende

nje cope shpirti te fala

per ta falur me pas gjithe jeten time!

Ti me naten erdhe

ndeze zjarrin tim,

nata u dogj bashke me ne,

lumturine xhelozoi i ngrohti agim...

shum bukur fenere !

Mjerimi nuk ka kufi. Edhe kjo shpifje dhe denigrim ndaj Venetës bëhet nga lepurushka! Koha do te deshmoje per gjithcka ! Veneta do te bëhet identitet!

Lepurush, a mos te jan perzier kabllot pak shoky-shoqe ??

Ku e sheh ate Fener, kur eshte Veneta, mos i ngaterro antaret pa nevoje, vetem e vetem kinse po them dicka, a ne fakt nuk thua as gje.

BiBiKiMi.

Uskana shkruajti:

lepurush shkruajti:

Veneta shkruajti:

Ti, une dhe nata


Lotet nen driten e henes shkelqenin

si margaritare binin nga syte e mi

shpirtin e derrmuar ma ngushellonin

po jetonim naten e fundit per ne te dy!

Trishtimin ta lexova ne sy

ne shterngimet e tua ndjeva ikjen tende

nje cope shpirti te fala

per ta falur me pas gjithe jeten time!

Ti me naten erdhe

ndeze zjarrin tim,

nata u dogj bashke me ne,

lumturine xhelozoi i ngrohti agim...

shum bukur fenere !

Mjerimi nuk ka kufi. Edhe kjo shpifje dhe denigrim ndaj Venetës bëhet nga lepurushka! Koha do te deshmoje per gjithcka ! Veneta do te bëhet identitet!

Ah Uskana, 'Qente qe lehin nuk kafshojne' -thonin te vjetrit. Therima te imta jane keto, saqe as mikroskopi nuk do t'i vente re, lere me une! Rendesi ka qe 'fenerizmi' po perhapet si poleni ne pranvere, dhe atyre qe u shkakton alergji kjo le te mbyllen mes kater muresh!

PËRSHËNDETJE


Desha me këngë ta zgjoj heshtjen,
në brendi shqetësimesh -
të hynte urtia ,
e, të rritej blerimi!

Desha me dritë ta lajë errësirën,
nga yjet -
të mblidhen gëzimet,
për zjarr dashurie!

Desha me djersë ta ujis rritën,
të hapëronte e buzëqeshur-
pas shpresave dhe nderit
nur i agimeve !

Pastaj në lojë të hynin pëllumbat,
në kaltërsi lartësie
të shperndanin përshëndetjet
me flatrat e mirësisë - përshëndetje!