Lutfi coka/Cikel poezishe

Poezi /Lutfi coka

Pse kështu!?
Nuk është habi
Por është trishtim,
Nuk është faj
Por është krim.

Të gjithë të turren
O populli im,
Historinë me përdhunuar
Që me gjak e ke shkruar.

Ngrihet plot sherbes
Një palo fashist.
Me ngrit vlerat
E babas ballist.




U doli gjumi
Bijëve të mbretit,
Kërkojnë lavdinë
Prej sikletit.

Shumë të shitur
Shumë të paguar,
Këtë vend të lashtë
Me errësuar.

Janë bashkuar
Hijenat e politikës,
Me nxjerrë vendin
Jashtë etikës.

Janë të vdekur
Për së gjalli,
Për pushtet
I ka marr malli.



Kjo akademi
E paguar për dituri,
Lufton lavdinë e kombit
Luftën e madhe per liri.

Paradokës në vendin tim
Të gjithë me tërbim,
Të shitur e paguar
Shqipërinë me errësuar…

Po në kulmin e ҫudisë
Shteti i vendit tim,
I paguan u jep trimëri
Me zhduk komb e histori…

Moj Shqipëria ime
Ku të kanë katandis,
Historinë e lavdishme
Po t’a bëjnë pis.



Deri kur kështu
Do të shkoj tradhëtija,
Deri kur kështu
Do vdes Shqiperia.

Deri kur kështu!?

Ҫ’është kjo xhorulldi
Për ti o Shqipëri.!
Bijtë e tu për habi
Po të nxjerrin të dy sy.

Trimërinë që e kishe në zemër
Po i vendosin tjetër emër.
Po ta zbusin urtë e butë
Moho veten ,vletësotë huajtë.




Trimerinë e Shqiptarit
Amanetin e të parit,
Bijtë e tuaj për habi
Po e quajnë plot marrëzi.

Për Betimin me shumë vlerë
Jepje jetën si me lerë,
Kaҫakët e politikës
Po e nxjerrin jashtë etikës.

Plot betime në tribuna
U shëndrit balli dhe hunda,
Janë betime me hipokrizi
Në thelb kanë vetëm tradhëti.

Në udhëtimet shekullore
Ke mbrojt vendin me armë në dorë,
Ke lutuar me vetëmohim
Për atdhe e për ҫlirim.



Pseu-idelogët e kohës sonë
Me djallëzinë që kanë në zemër,
Mohojnë luftën e popullit tonë
Tu e djallosur me trjetër emër.

Në këtë botë a ka vend
Bijtë e vet ta denigrojnë,
Me servilizëm e tradhëti
Me njëllos komb e lavdi

S’kanë lënë gjë pa shkatërruar
Tani luftës janë drejtuar,
Duan njëllosin historinë
Të ulin kombin
Të lartësojnë tradhëtinë..

Po ky gjaku kuq e zi
I derdhur në pafundësi,
Do bëhet ortek stralli
Do ju djeg për së gjalli.


A soset durimi!?

Moj Shqipëri vend i bekuar
Në histori forte qëndruar,
N’luftë u linde,n’luftë u rrite
Vlerat e kombit lart i ngrite.

Deshe vehten të jesh e lirë
Pa pa pranga e zinxhirë,
Me shpatë në dorë barrikadë
Ke luftuar e ҫarë bllokadë.

Gjën më të shtrejtë kishe lirinë
Ke pas besën e burrërinë,
Ke pas flamurin kuq e zi
Që të nderonte nënë shqipëri.

Shumë luftra pakufi
Kanë shkruar histori,
Për mbrojtjen e vendit tim
Po kurrë aggresive për pushtim.


Po tani ku je ti ?
O atdhe shpirtit tim,
Bijtë e tu në ditë të sot
Po të gjuajnë me pushkë e top.

Të shkaterruanekonominë
Të vodhën pasurinë.
Kanë ngrtit pallate e vila
Ne në vujtje, ju në të mira.

Betimi i shqiptarit plot vlerë
Po e përdhosin herë –pas herë,
Në vendin e betimit
U fut neni i mashtrimit.

Patriot tani kush është
Ai që ikën prej sikletit,
Ai që i këthen atdheut shpinën
Në kurbet me shiju të mirën.



Për kulturë e për arsim
Është ҫudi në vendin tim,
Shteti im plot sherbes
E ka shëndrru në biznes.


Është bisnes për fukara
Që s’ka bukë e para,
S’ka shkollë ku s’është leku
Të luan mendja e tepeleku.