E di....e di se nuk e di aq mire se cfare po shkruaj,por ja disi nuk mund ta ndalja veten...ngase frymezimi,inspirimi me vinte nga shpirti,nga mendja te cilat ishin mbushur me miliona shprehje,emra autoresh,tituj librash,me ngjarje te verteta dhe te imagjinuara,por ende aty ne mendje e ndjej nje zbrastir ende ka vend, ende........
Jeta me ka qene gjithmone tradhetare,e pa bese,me detyronte te isha une dhe vetem une pa asnje mbeshtetje,asnje perkrahje me te vogel nuk ma dha.....ishte e ashper,gje per te cilen i falenderohem aq shume sepse tani jam e gatshme te perballoj cdo situat,asgje me nuk ndikon aq shume ne mua...Jo pse i kam mbytur ndjenjat,jo,por sepse kam fituar gjakftohtesi me te cilen i shikoj gjerat une..!!!
Kam mesuar qe une jam une dhe vlej shume per rrethin ku gjendem,jo ndoshta pse me duan,pornuk munden dot pa mua.Ngase keshtu s'do kishin ke ta urrejn,per ke te flasin keq,jo pse jam me e mire se ta ose me e mencur,por ata me bejne te ndihem keshtu,sepse te gjithe me sulmojn,por duke harruar se une di te mbrohem..!!..
Jetes nuk i friksohem aspak,por ndoshta vetes po!!!?Sepse me jane formuar dy semundje:e para jam e varur aq shume nga leximi,pa te cilin me duket nuk ka jete dhe e dyta une di te shpreh ate qe ndjej apo mendoj ne rast se i lexoj mendimet apo ndjenjat e mija,por asnjehere nuk ja ndal mban nese i them ato ashtu kot....
Por sikur t'ju them se kam frike aq shume kur shoh miun,sa qe mundohem me cdo kusht te mos rastis kurre ne te se pse e di se do klithe aq shume sa do ndihem ne qiell,por do te qesh kur te shoh ujkun,se di se une do e mund ate,e di...
Une e di qe nuk kam te drejt gjithemon,por skam degjuar ndoken qe ka te drejt me shume se une kur flet..!!
I kam mesuar kurthet e jetes,rrezohem,bie me miliona here per Toke,por ngrihem dhe do ngrihem sa her qe te jete e nevojshme,se kam nje shpirt luftarak,nuk derzohem dhe prape nuk derzohem s'do derzohem kurre,sepse e di qe humbja eshte e natyrshme,por thjesht si takon natyres sime.........