ALBANIA LETERSI PROFILI I NJE SHKRIMTARI DHE POETI

1.
The torture reaches the peak
The fingers of revenge hesitate,
The ticks of the hour fade away …


2.
The bud gives up
The curtain of an act is opened…
The freaky face spits on itself.

3.
The height is afraid of maximum,
The structure expels the stairs,
The dignitary looses the emblem.

4.
The equilibrium is misbalanced,
Feels dizzy,
The paralysis osseous arms.

5.
The saint prays at an altar,
Of a sudden the fog dashes insanely,
Forgets the dreams and the Altar.

P… Dy sy si Globe të vegjël prodhues

mbi to thurrin
këngërimin laureshat…
Shpërthen dinamikisht
lirizmi,
“kodrushka e maja majesh”
konturojnë ndjenjat…

U… Dy dy sytë
E ndritshëm lëshojnë vetëtima
“Mbrojtja” organizon
shërbimin nëpër bedena..
Korsojnë vargjet
nëpër shina,
“Oh, ah, eh, oj, of…”
zjarrmojnë pasthirrmat
nëpër “tela”…

KRISTAQ F. SHABANI
PROFETI I LIRUAR



Shtëpia botuese “ Marin Barleti”, Tiranë , 2010



KRISTAQ F. SHABANI
“ PROFETI I LIRUAR ”
skica dhe tregime


“ A mund të zbrazet
me lugë DETI”
PYET PROFETI
Në kompjuter: ALBANA HYSA
Shtëpia botuese “ THAMIRIS”
Fidhipidhu 6, Athinë 11526
Tel. 7758537 – 7486958, fax 7716761

ATHENS, GREECE 1998
Ribotim
COPYRIGHT © KRISTAQ F. SHABANI, 1998
Adresa
Kristaq F. Shabani President I lidhjes sw Krijuesve “PEGASI” ALBANIA
Lagjja ’18 shtatori” pallati 87/4 Gjirokastwr Albania
Mobil ++3550693846682
Tel ++355084265867
E-mail: pegasi2003@yahoo.com, kristaq_f_shabani@yahoo.com, kesh_koord-trev-jugut@yahoo.com
Wsite: htpp://kristaniada.tripod.com http://pegasialwriters.tripod.com

QERPIKU I BUKUR I VËZHGUAR
NGA BOTA E XHAMTË
Në shtëpi po shkonte buzëvarur. Fytyrën e tij të ëngjëllt e kishte pushtuar një sinoptikë e pakuptimtë. Dyzimi kishte qenë i huaj dhe asqë mund të mendohej se do të finalizohej në një farë partneriteti... Ç’kishte ngjarë në disa pak intervale kohe?... NJË PËRMBYSJE E MADHE!...
Koha, në pamje dukej e qelqtë, por edhe në një kohë të tillë bien rreshje të shumta e lumenjtë kanë “prurje”. Me habitjen daravitej dhe gjasa ëngjëllore. S’kishte zgjatur shumë. Sa të numëroje nga sekonda e parë tek e dhjeta...
E ndiente që klima kishte ndryshuar; s’ishte më e pranueshme koha e parë “e njohur” dhe e përfytyruar si një vajzë fqinje, që hera herës del në dritare të kornizuar dhe hedh qerpikët e bukur edhe tronditës. Dhe zemra s’e ka të lehtë të kapërcejë këtë shans që i jepet...Dhe mendja fluturon me jastëkun fluturues në akrobacira fantazie: “Si ta bëj pronë qerpikun e bukur?… Një qerpik dredhës tek matesh ta kapësh e nxitimthi shfanitet e fanitet si xixillonjë dansi !”
E ndiente zbraztësinë si një femër e virgjër, që e prishi “virgjërinë” në ditën e madhe te “Shtrati i Artë” dhe ëndërroi një cicërimë pas 9 muajsh të të krijuarit në “akuarium”. Por, dëshira u zvenit si një gjethe e zverdhur vjeshte dhe ra në tokë!
E ndiente zbraztësinë si një syth, e cila, në vend të gjethes apo lules, nxjerr nga mundimi veçse pak lot dhe thotë faqe botës: “S’mund, jo, s’mund të sjell në jetë gjallesën që prisnit...Dua, por... kurrsesi, s’mundem!...”.
Ah, zverdhje !...
Ah, rrënoje “demografike”, që stërmundon!. . .

ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Φ. ΣΙΑΜΠΑΝΗΣ
«Ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ»
Ποίημα
Εκδοτικός Οίκος ”ΘΑΜΙΡΑΣ», ΑΘΗΝΑ 1997
“Ξένια Κόλια”
Φιλιπίδου 6, Αθήνα 11526

Λογοτεχνικός συντάχτης: Ευθύμιος Χατζηιωάννου
Βιβλιοκρισία:
Εξώφυλλο: Μαϊλίντα Σιαμπάνη
Γραφικές τέχνες: Αθανασία Αρβανιτάκι
Αλμπάνα Χύση- Πρίφτη
ΙΣΒΝ 960-7839-04-2

Copyright ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΣΙΑΜΠΑΝΗ , 1997
ISBN

Τηλ. 0692553056
Η εκτύπωση του βιβλίου
έγινε στο τυπογραφείο «Marin Barleti”,2009

Εκδοτικός Οίκος
ΑΘΗΝΑ, 1997

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Πάντοτε με έχει ανησυχήσει ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ... Αναζητούσα να βρω τον παλμό αυτού του πόνου...
Έβλεπα τους ανθρώπους που πονούσαν για όλα, μάλιστα και τη σκέψη τους! Το πρόσωπό τους γέραζε παράκαιρα από τον πόνο, στο πρόσωπό τους οι ρυτίδες μεγάλωναν. Στα μάτια τους η πίκρα είχε στήσει τη φωλιά της. Η νευρικότητα τριγύριζε στους δρόμους. Το πείσμα για τον εαυτόν σου ζητούσε την παγίδα της Φυγής... Τα βάσανα προχωρούσαν τρομαχτικά... Στη θέληση και στις προσπάθειες κόβονταν τα χάλκινα φτερά... Η υπομονή σήκωνε καλύβες μοναξιάς σε κάπια γωνιά σταυροδρομίου... Η δυσαρέσκεια έδειχνε τα δόντια για φοβέρα, που στα κρυφά έγραφε στο «Ημερολόγιο της Ζωής».
Το κρύο καταχτούσε με παγωμένα μπράτσα τα νήπια, κι όλα τα μικρά. Το τρεμούλιασμα ήταν η επωδός του «Τραγουδιού του Κρύου»...
Η αγάπη σκεπασμένη με φερεντζέ... Το αίσθημα κατεβασμένο από τη σέλα του Αλόγου του γαμπρού... Το χαμόγελο ήταν μόνο στα μισά χείλη... Η κοροϊδία κι οι μούντζες πίσω απ’τον τοίχο... Η δουλοπρέπεια έμοιαζε με έναν κώνο με κουλουριασμένη ουρά...
Τα χαρτονομίσματα μετρώνταν κι αντηχούσαν σαν οι νότες της μελωδίας του Πόνου... Ποιος είναι ο ΠΑΛΜΟΣ, που χτυπά στο θώρακα του Πόνου, που στον άνθρωπο με τους χτύπους του έφερε και την Ελπίδα, αλλά ολόγυμνη, όπως την έχει γεννήσει η «μητέρα»...
Που είναι αυτός ο παλμός, που χτυπά και χτυπά συνεχώς στη ζωή του ανθρώπου;

Ι. ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

(Άγα-λμα...
Προ – τομές...
Μνη – μείο...
Πλα-κάτ
Πα - νό...
Πορ-τρέτο...
στον Ψηλό τοίχο
με πέτρες ΠΟΝΟΥ!
Ναι, ναι , μόνον ο Πόνος:
Πρόσωπο – Π,
Μάτια που το πονούν,
Χείλη που τρέμουν,
Ραχητικά ανίκανα, χέρια.
Το στήθος πότε χορταίνει μ’ανάσα
και πότε όχι....
Σαν φυσαρμόνικα μόνο με δυο νότες:
“ΟΥΧ... και ΩΧ!...»
Να είναι τάχα, πόνος ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ;
«Πριστίνα» Μπαγράμ Τσούρι, 1981

Η ΠΕΤΡΙΝΗ Η ΜΑΓΙΚΗ Αρυρόκαστρο

Πόλη μου ασπρομάλλα,
την άγνοια την γκρεμίζει με γλυκάδα σιγά,
το πρόσωπό σου το γενναίο
σφραγισμένο με την σφραγίδα «Καλιά»
φωτεινή ακτινοβολία σκορπίζει...

Πόλη μου μαργαριτάρι,
με τα θαυμάσια σπίτια,
Πάνω σου: το λίθινο χαλί
τριγυρίζει η μαγία σαν σε παραμύθι...
Ανοίγει τα μάτια εκπληκτικά:
«Το πρώτο λουλούδι!»

Φιλοσοφική μου πόλη
με ματωμένες φλέβες,
Πέτρινο τριαντάφυλλο η Αργύρω,
αψηφά και την πυραμίδα του Χέοπα,
στις Εγκυκλοπαίδειες αρχίζει ν’ανθίζει...

Πόλη της ψυχής μου,
με το κεφάλι στηριγμένο στους θεούς,
Στο πέτρινο κεφάλι βάζω τον πόνο της ΦΥΓΗΣ
κι η πέτρα ανθίζει σε γάμους και γεννήσεις!...

Με κάρφωσες με πόνο με πέτρινα χέρια,
τα χέρια μοιάζουν με χέρια από «κρέας»
το χέρι δε ‘αφήνεις να φύγει απ’την πηγή,
την καρδιά μου δεν μ’αφήνεις να χτυπά δυνατά!...

Πόλη μου λαβύρινθος...
Ανοιχτές συμφωνίες,
φθογκόσημο της συμφωνίας,
- μόνο τ’Αστέρια!
Αργυρόκαστρο 1992

Peneli i llavës pikturon
Metafora konkurron me hiperbolën…


Topaheshturit

Kaq topa tashmë kanë mbetur
në heshtësi të plotë…
Kanë mbetur të heshtur gojëzjarrtët,
(marrësjetët e frikshëm)
shkaktarët e humbjeve totale,
të gjakosjeve njerëzore
të sakatosjeve dhe zbatues të teorive maltusiane…
Tashmë i përkëdhelin topëzjarrtët e heshtur,
vendosur në muze tradicionale
dialogojnë me sytë njerëzorë
heshtakeqët dhe lozin rol muzeal…
duket sikur frazojnë një frazë:
“Ne u përdorëm dashakeqësisht
nga tërbimi i okupimeve
të njerëzve të çmendur…
bredharakë në gojën tonë të zjarrtë
Gojëzjarrtët të heshtur tashmë,
numërojnë vitet e plakjes së tyre prej metali.
Njerëzit që kapërcyen
në breza dhimbjet
tashmë i ledhatojnë pikërisht në grykën e tyre
ku u lëshuan predhat e vdekjeve të pamëshirshme…

Në varreza kryeurdhëruesit e masakrave…
metaltopat jetojnë të djeshmen e tyre të hidhur
dhe përkëdheljen e sotme
pa kuptim të të rinjve
që i shohin me një sy tjetër,
dhe dancojnë krahë tyre,
rrëmbejnë puthërimet,
pa ditur që jeta e stërgjyshërve
u pre në mes
nga këta gojëzjarrtë vdekës…
ndoshta dhe jo dëshmues
të së shkuarës së hidhur të Luftrave…

4. Festival gamilesh, apo konkurrim gamilesh

Ç’habitëri kthyer përmbys!...
Gamilet dyluftojnë si spartane dredharake
në festival Gamilesh...
Një dyluftim nderimi apo mposhtjeje?..
Triumfi - porta e vetme e dafinëzimit...
Kush është humbësi dhe kush fituesi?
...Mbas dyluftimit jargavadë në arenë ,
vetëtijnë virtyte, ndoshta “ njerëzorë”...
ç’shpirt të bardhë gamilet paskan
përgëzojnë njëra - tjetrën,
sikur të mos kishte ndodhur kurrë
përballim ndërmjet tyre,
sikur në këtë arenë
të mos kishte fitues e humbës,
sikur të mos kishte baste dhe inkurajim fitimi,
buzëqeshje krenarimi dhe dhimbje…
ky dyluftim kënaqësie
i pronarëve të tyre ëndërronjës…
Ç’tokje “putrash“ dhe spërkatim miqësie!
Ç’duel gamilesh, ç’duel gamilesh
e rikthim në jetë të zakonshme…
pa zenka dhe kompozicion zilie...

Eol, të falem

poezi

kristaq f. shabani

1. K. E HËNË

SH
K
E Shiu ngjason me një vajzë
T që ka lidhje me Perëndinë,
tek qan fajtorët e përmbytur…

Shiu – Vajzë
shtrëngohet dhe lind,
Shiu – Grua
shket si xhind…

2.
Pelivani qëndron kokëprerë.
P (I pëlqen kokëprerja e tij)
Ë Më shumë vëmendje tërheq,
L se sa me kokë në vend!
Q Simbolika shndërrohet në tellall!
E
S
Ë

3.

Rrathët mistikë vërtiten
L si rrathë eliptikë,
A Misteri i trukeve shket
J në përdredhjen e lajthitur
TH me kokë dhije:
I Daullja ka kohë që bie!
T
J
E

4. Përralla habitet me vetveten:
S Refleks i artë,
T Flakë e zjarrtë.
I
L Përralla ndez veten si qiri:
Stili është njeriu me komb!

5. Nina, zemrën femërore
me çelësin e syrit të hap,…
I Dhoma të qenkërka e boshuar:
SH Vazo mbetur pa lule
a me ish lule tharë!
L Mesnata mbetet e ve,
U tek e përqesh thika
L që preu damarë!
E

Kristaq F. Shabani
Eol, I pray
poems

2. K. MONDAY

S Rain resembles a girl
L sent by God,
I To mourn the drown sinners…
P The rain – Girl
S Tightens and gives birth,
The rain – Woman
Slips as a jinn…

2.
L The pompous person Stands with his head cut.
I (he likes his head-cut)
K Attracts more attention,
I than with the head on its place
N the symbolic is transformed into a bellman!
G

3.
C The mystic circles move round
R like ecliptic circles,
A the mystery of fetches slips
Z on the bonkers twist
E with the head of a goat:
the tambour is being heard for a long time now!

4. The tale is amazed with
S Itself:
T Golden reflection,
Y Ardent flame.
L The tale lights itself like a candle:
E Style is the man with a nation!

5.
E Nina, opens the feminine heart
X With the key of the eye,…
the room seems to be empty
F vase left without flowers
L Or with withered flowers!
O Midnight becomes a widow
W while being mocked by the knife
E which cut veins!
R

II. MONDAY

Who is the night’s guard?
The wounded “caress”
? Since autumn?
Is this caress capable
To fly
To the hot regions
Howsoever beautiful-weathered it be?..