KUSH JEMI

ORIGJINA EMRIT

Shqiperia e quajtur ndryshe me termin "Albania", së bashku me emra të tjera evropiane dhe mesdhetare, të tilla si Alpet dhe Albion, ka dy etimologji mundshme, të dyja bindës: * albho-, protoindoeuropeo për "të bardhë", ose * alb-, protoindoeuropeo për "Kodra".

Një nga shenjat e para të përdorimit të fjalës "Albanoi" si emër të një fisi ilir i vendosur në Shqipëri të veriut vjen në 130 AD, në një punë të Ptolemy Albanopolis e Albanve, një vend në hartën e Ptolemy (3.12.20), dhe gjithashtu del e emereruar në një epitaf te vjetër se familjes Scupi, u identifikua me Zgërdhesh, një qytet i fortifikuar në Krui në veri të Shqipërisë. Përveç kësaj, Arbanon duket të jetë emri i një rrethi - është ndoshta plaini i Matit - më shumë se një lokacion. Një tregues i lëvizjes drejt lartësish më të larta ne periudhat me te lashta është sugjeruar nga shpërndarja e emrave te lokalitetesh qe mbarojn në-esh, që duket të jenë nxjerrë nga latini enisis o-ESIS, midis Shkumbin dhe Mat, me një koncentrim midis Elbasan dhe Krui.



Termi Albanoi është përhapur ngadalë neper fise te tjera ilirie deri në përdorimin e saj te natyrshem i të gjith popullit shqiptar.

Sipas shqiptarit Konitza, termi "Albanianon" zëvendëson "Ilirin" në fund të shekullit XVIII. Emri "Alba" o "Arba" duket të jetë i lidhur me qytetin Arba (modern Rab në Kroaci), në herën parahistorike e banuar nga ilire Liburniani përmendet për herë të parë në 360 AD Rrënjët e emrit nga gjuha ilire Arb ( "e zezë", "të gjelbërta", "i drunjtë") dhe u zhvendos në emërin Arba, Arva, Arbia, i cili është përmendur nga kozmografet e kohes.

Të derivim i emrit Shqipëria është e konsiderueshme antikitetit ndoshta origjinën nga para-kelt alb (kodrën), nga e cila Alpet, ose ndoshta nga Indoeuropeo albh (i bardhë), dhe nga e cila albino Albion. Disa shkrimtarë bizantine përdoren fjalët "Albanon" e "Arbanon" për të treguar rajonin e Krujës. Sipas Anjou, në shekullin e XIII, emrat "Albania" e "Albanenses" tregojnë kombit e plotë të gjithë popullsinë si tregohet nga shkrimet e shumtë te lashtë shqiptare e shkrimtarëve të tillë si Budi, Blanco dhe Pjeter Bogdani. Ne mësojmë për herë të parë per shqiptar në rajonin e tyre amtare si Arbanites nga Arbanon në raportin e Anna Comneno (Alexiad 4) e trazirave në këtë rajon të shkaktuara nga babai i tij Aleksej Comneno I (1081-1118). Në "Historin" e shkruar në 1079-1080 nga Mikael bizantine Attaliates ka një referencë në Albanoi që morën pjesë në revoltën kundër Konstandinopojën në 1043 dhe Arbanitai si subjekt i dukës se Dyrrakiumit (Durres).

Italo-shqiptarët dhe pakica shqiptare (ende e pranishme në Greqi) janë quajtur në mënyra të ndryshme gjatë viteve: Arbënuer, Arbënor, Arbëneshë, Arbreshë. Nuk ka dyshim se root Alb-o-Arb është më i lashtë se Shqip-, nga i cili buron emri modern i shtetit (Shqiperia), një emër që shfaqet vetëm në kohën e pushtimit turk. Emri i kombit shqiptar, Shqiperia, përkthehet si Toka e shqiponjave, nga e cila shqiponja me dy koka në flamur dhe ne emblemin kombëtar, për shkak të pranisë së këtyre kafshët në zonat malore të Shqipërisë.

NGA ILIR NE ARBERESH



Historia e Dalmacisë fillon kur fisi nga i cili vjen vet emri vendit e shpall veten të pavarur nga Gentius (Genti), mbreti ilir, dhe ngriti një republikë. Me kapital Delminium e cila me von do te kaloje nen perandorin Romake, e me pas nen ate Bizantine e cila ne shekullin IV - VII, ne qendër të luftrave në Lindje kundër Persianve dhe arabëve musliman, shtendos autoritetin e tij dhe kontrollit e nen tokes ne Ballkan. Goths, Huns, Avars, serbë, kroatë, dhe Bulgar me von, dyndin tokat ilire.



Ne shekullin VIII Fiset sllave u vendosen në territoret e sotme Sllovenia, Bosnja, Kroacia, Mali i Zi dhe Serbia, duke asimiluar dhe popullsitë ilire të këtyre rajoneve si Dalmacia, të cilet mbajtjen gjuhën e tyre varresë ilire ndryshe nga iliret e jugut te cilet arriten ti shmangeshin asimilimin.

Sllavët ishin në gjendje të zënë dhe një shumicë të Greqis se shkatërruar. Costandino VII (912-959) ishte menduar për të ndalur slavizazionin e plotë grecis duke lejuar emigrimin e qytetarëve ilir në jug të Greqisë deri ne Peloponezit.

Që nga mesi i shekullit IX deri në 1014 krahina u pushtua nga sllavët nga Lindja, bullgarët. Ishte në këtë fazë qe këta njerëz filluan të jenë të identifikuar nga fqinjët si "Arbanon" i cili gjithashtu e përshkroi dhe gjuhën, nga e cila nuk ekziston ende që prej agimit e Rilindjes as nje shenj ose formë të shkruar, ose forma të pavarura të shtetit. Pas rënies së bullgarve nga Byzantinet, Dardanët, i propozohen Byzancios të krishterë, behen tributar te Basil II dhe aleatët e Perandorisë romake në Lindje kur, në 1054, u consumua përçarja Lindje-Perëndim. Ndërkohë, sllavët depërtuar nga veriu në gadishullin e Ballkanit, duke u ndanë në tre grupe te mella homogjene: sllovenë, kroatë dhe serbë e kishin, nga shekulli XII, të marra në mënyrë të vendosur tokat e banuara nga shqiptar, e kontrollin e të gjithë pjesën perëndimore të Gadishullit të Ballkanit deri në kufirin e sotem te Shqipërisë dhe Kosovës.

1272 1272 Forcat e mbretit të Napolit zënë Durresin dhe vendosin Mbretërin Arbanon' e para e historisë, shqiptare që prej rënies së Iliris.

NGA ARBERESH NE SHQIPTAR



në antikitet, ne toka e ilirve (shqiptar) e fisit Epirots, nje mbret i mall i quajtur Pyrro erdhi në pushtet. Së shpejti ai pushtoj tokat e afërta të tokës e të Epirots, madje mori dhe ushtria e tij dhe luftoi në jug të Italisë. Pyrro ishte një gjeni ushtarak dhe ai fitoi shumë beteja me shpejtësi të pabesueshme. Pasi, pas fitimit të një tjetër luftë, ushtarët e tij e plotësojn kështu atë: "O Pyrro madh. Ju luftoni dhe fitoni si një shqiponjë." Pyrro tha: "Po miqtë e mi. Bëj luftën si një shqiponjë, por ju, ushtrija ime, jeni krahët e mia." Nga pastaj e mbrapa, shqiponja ka pasur një sinjifikat të madh për shqiptarët në emrin me të cilën ne vetë thirritemi në gjuhën ton do të thotë "djemtë e shqiponjes", por me Gjiergj Kastriot sinjifikati u bë më i rendesishem sepse shqipondja lindin dhe vdesë e lirë në ket mënyrë që ata quajten dhe tokën Shqiperia, toka e shqiponjave, dhe emrin e gjuhën ton (Shqip) qe do të thotë thjesht "shqiponjë". Shqiponja ne flamur e cila ka dy kryetarët, është përdorur nga heroi i madh, kështu gjithmonë ka një kryetar të gatshëm për të zëvendësuar tjetrin, shqiptarët janë të përfaqësuar nga një organ i vetem.

SHQIPTARET



Tacito me fjalë na përshkruan kështu: meshkuj energjik, tip mediterran, flokët te zeza dhe sy të errët, njerëz të matur, përmbajtur, patrembur, kryelartë, ushtarë të mirë, pak të prirur për jetën të qytetit, me shum pastor se fermer. Pas kaq shumë shekujsh, këto karaktere ende mbesin sot.

KULTUR E TRADIT

Në Shqipëri janë përdorur stimuj moral për veprimtari të ndryshme artistike, sportive, ushtarake si edhe pune. Ndër stimujt më të njohur janë Artist i popullit, Artist i Merituar, Mjeshtër Sporti etj. Këto stimuj dedikoheshin dikur nga Kuvendi Popullor por sot këtë të drejtë e ka vetëm Presidenti i Republikës së Shqipërisë. Vlersimet që presidenti i bënë shtetasve janë edhe Urdhërat:

Urdhri i Skenderbeut
Urdhri Nderi i Kombit
Urdhri Nene Tereza
Urdhri Mjështër i Madh
Urdhri Naim Frasheri
Medajla e Arte e Shqiponjes
Medalja për Sherbime Ushtarake
Medalja për Merita te Vecanta Civile
Medalja e Mirenjohjes

Për shqiptarët, mirëdashësija dhe mikpritja janë vlera që do të rezistojë me kalimin e kohës, pavarësisht nga ndryshimet në sociale, ekonomike dhe politike të vendit.
Në Shqipëri, vlera e strehimit është një nga ligjet e Kanunit, ose të përbashkët të ligjit, një nga të paktët që e ka mbajtur në Evropë. Baza e Kanunit, dokument shpirtërore që i përket më shumë në histori deri më sot në Shqipëri, është një sërë ligjeve morale se "çdo person të drejtë" të ndjehen se ata kanë.



Ne disa zona janë ende disa festivale dhe ceremoni tradicionale. Ju mund të gjeni gjurmët e folklorit dhe vallėzime te lashtë për të marrë pjesë në të tilla si acrobatic pirrike gjatë luftës të cilat ata janë të veshur me veshje tradicionale shumë të lashtë. Ky kostum është një nga trashëgiminë e lënë nga ilirët e lashtë.

VENDI



Shqipëria (geg. Shqipnia, int. Albania) është një vend mesdhetar i cili shtrihet në juglindje të Evropës, në perëndim të Gadishullit Ballkanik, me koordinatat gjeografike: 41°19'39" gjerësi veriore dhe 19°49'8" gjatësi lindore. Shqipëria ka një sipërfaqe prej 28.748 km²



Relievi
Relievi i Shqipërise është kryesisht malor. Vargmalet e para alpine u formuan nga mbarimi i jurasikut, ndërsa gjatë erës kenozoike u shpejtua procesi malformues në tërësine e Albanideve, që aktualisht përbëjne tokën e nëntoken e Shqipërise. Lartësia mesatare e relievit është 708 metra, ose 2 herë më e lartë se mesatarja e Evropës. Lartësitë më të mëdha gjenden në Alpet shqiptare dhe në malet e Lindjes (Korabi 2751 metra mbi nivelin e detit, përben edhe majën më të lartë të Shqipërisë).

Fushat zëne kryesisht pjesën perëndimore, pergjatë bregdetit Adriatik, por ka edhe në pjesë të tjera të vendit. Fushat më të larta janë ato të pellgut të Korçes, mbi 800 metra mbi nivelin e detit. Fushat gjenden kryesisht përgjatë lumenjve kryesore si: Vjosë, Devoll, Osum, Shkumbin, Erzen, Mat e Drin, ku gjenden, gjithashtu, edhe tokat bujqësore e qendra të mëdha banimi, si dhe përshkohen nga rrugë te rëndësishme komunikimi.

Territori i Shqipërisë ndahet në 4 krahina të mëdha natyrore (fiziko-gjeografike): Alpet shqiptare, Krahina malore qendrore, Krahina malore jugore, Ultësira bregdetare.

Lagunat kryesore janë: Laguna e Lunrës (Vilunit), e Patokut, e Bishtrakës, e Karavastasë, e Nartës dhe e Pashalimanit.

Plazhet kryesore janë: Plazhi i Velipojës, i Shëngjinit, i Talës, i Durrësit, i Divjakës, i Semanit, i Vlorës, i Dhërmiut, i Himarës dhe ai i Sarandës.

Kepat kryesore janë: Kepi i Rodonit, i Bishtit të Pallës dhe ai i Gjuhezës.


Klima
Shqipëria bën pjesë në brezin subtropikal dhe përfshihet në zonën klimaterike mesdhetare, me dimër relativisht të shkurtër e te butë dhe me vere të nxehtë e shumë të thatë. Klima e Shqipërise ka ndryshime të mëdha nga një krahinë në tjetrën dhe kontraste të mëdha në temperature, reshje, ndricimin diellor, lagështiren e ajrit, etj.

Ndriçimi diellor lëviz nga 2731 orë në vit në Xarë të Sarandës, në 2722 orë në vit në Vlorë, 2560 orë në vit në Tiranë, 2246 orë në Peshkopi dhe 2046 orë në vit në Kukës.

Bien mesatarisht 1430 mm reshje në vit dhe vijnë duke u pakësuar nga perëndimi në lindje.

Anabela shkruajti:

Jemi iliret... arbereshet...dardanet...Jemi Shqipetare. JEMI ATA QE JAN NE KTO TREVA DEN BABA DEN, jemi ktu para gjith atyre qe lehin neper parlamente te tyre dhe pohojne se kto treva jan te tyre...

dhe macedonet, malsoret, pirotet, arvanitet, etrusket etj.

Anabela..ashtu pra, por skemi nevoj per Flamur te ri, e kemi me te bukur kuq edhe zi... nuk na duhet nje Flamur ce e kan kriu te huajt per ne...


Jemi Arberesh Ilirian, do e do na quajn Kosovar por emrin e kemi Shqipertar... =)