Shkaku i varferise nder shekuj dhe rezistenca Shqiptare

Te nderuar forumiste dhe forumiste te forumit Bashkimi Kombetar.

Po e hapi kete teme ta diskutojm bashakrisht lloj bisedash e tregimesh që dikush nga të moshuarit ua ka treguar se si dikur në trojet tona qeverit ndër shekuj, dekada, vite ua kanë mbledhur shtëpi më shtëpi pasurin vjetore familjeve.
Në kohën e pushtimit Otoman psh pos pasuris ishin edhe dërgimi i të rinjëve tanë Nizam deri në 30 vjet larg atdheut, gjatë kohës së Zogut ishin bejlerët dhe agallarët të cilët rjepnin fshatarsinë.


Kosova pas ndarjes nga trungu amë në vitin 1912/13 pos varfërisë ajo përballej edhe me pushtimin e serbisë e cila në shumë rrugë duhej të luftonte dhe të përmballej që të mbijetojë populli jonë si gjatë së kaluarës ashtu edhe sot vazhdon të përballet me dukurit si gjatë së kaluarës shekullore.

Sillni ato që ikeni ndëgjuar nga të parët tanë në këtë temë, sepse është një kontribut i cili nuk merrë shumë kohë, por është shumë e vlefshme për popullin tonë dhe mbetet pasuri që nuk harrohet për gjeneratat e ardhshme.

Varfërija ishte një nga shkaktarët i cili shum e shum familje psuan edhe me vdekje nga urija apo për kafshtën e gojës nga mungesa e Bukës ,Jo që nuk kishte por nga regjimet e ndrishme u a impononte kët ,duke u a mar drithrat nga hambaret si gjoja tatin shteti e që në ish Jugoslavi njihej si koha e tatimit (otkupit )nën regjimin e rankoviqit e që kjo metod ishte vetëm në ato vende ku jetonin Shiptarët .
Që kontrollonin qdo shtëpi dhe ku gjenin ua mershin po thuajse te tërin apo një të tretën u a lente dhe tjetrën e merte misrin grunin tërshanen si dhe ishte edhe mishi në pytje nese kishin tri lop një e mirte shteti . kush nuk kishte ishte i detiruar që ta blente dhe ta dërgonte ne thesarin komunal ,
(Mirpo vlen të theksohet se kjo u zhvillua nga vetë shqiptarët që punonin për at pushtet dhe e njifni mir sejcili vendin e vetë vetëm e vetëm për të rrit nderin ngaj pushtetit apo më mir të then tradhtarët e kombit ,sepse pushteti qendror nuk e dinte kush ka dhe kush nuk ka por me ndihën e tyre arrinte qëllimet e veta ,

Ja disa tregime nga njerz që e kan përjetuar kët tragjedi .
Punohej tan ditën për 10 kg misër por ishte rrezik ta sjellin ne shtëpi si dhe problemi për ta bluar ,
kush nuk gjente pun detirohej të bënte të pamundëren për të gjetur sa do pak miel për dark .
Të rrallët ishin ato që kishin me shumic sepse edhe kush kishte e ruante se nuk i dihej që sjelle nesrmja .

Për një thes misër jan dhan një pen kije (paramendoni se qfar situate ka qen)

Në Ferizaj diku afër magjistrasen Ferizaj Prishtin për 100 kg miser jan dhan 1 hektar tok e që sod ajo tok kap vlerën e një milion Euro.
Do të thot urija nuk pyet as gjë .
E sod nga do që sillesh shef buk të hudhur edhe rrugës e që asht një gjë shum e keqe sepse buka nuk hidhet sepse zoti të denon ,më mir asht të mblidhet dhe të i jipet nej kafshe .

Si dhe kam dëgjuar shpesh nuk hahet buka e ftoft ose që ka mbet nga mbramaja për tu habitur.

Si dhe shum furra që u kthehet buka mbarpa nga shitoret e hudhin e jo për të i dhan ndoj fukaraje që ka edhe sod që vuajn për bukë ose për ti dhën ndoj fashatari që tu jep kafshve ,
Një kshill për ata që kan kafsh dhe i ushqejn me bukën që marrin nga furrat apo shitoret ,kjo buk i ban kafshët të shëndosha por ata kafsh që duhen të mbeten me barrë (apo duhet të mbahet për të pjell) sipas disa veterinarve kjo buk nuk i len të mbeten me barr sespe asht fara e bukës e thart dhe nuk po i lijke të mbeten me barr kujdes .