Bashkimi Kombëtar
Mirë se erdhë në forum " Bashkimi Kombëtar "
Qëndro i lidhur me ne ! Disponim te këndshëm të kontribojm për kombin larg ofendimet dhe zënkat...
Bashkimi Kombëtar
Mirë se erdhë në forum " Bashkimi Kombëtar "
Qëndro i lidhur me ne ! Disponim te këndshëm të kontribojm për kombin larg ofendimet dhe zënkat...
Bashkimi Kombëtar
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
ForumForum  PortalliPortalli  GalleryGallery  Latest imagesLatest images  RegjistrohuRegjistrohu  identifikimiidentifikimi  

 

 Femra Shqiptare ne Historinë tonë.

Shko poshtë 
+5
rroni
Orfe@
Sofra
Hana
Beton
9 posters
AutoriMesazh
Beton
Hero anëtar
Hero anëtar
Beton


Numri i postimeve : 5729
Vendi : Zvicër
Profesioni/Hobi : no money no honey
Registration date : 10/09/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Jan 27, 2008 3:10 pm

E verteta eshte qe edhe Femrat ne Historin tone kane pjesen e tyre.
Te diskutohet kjo teme mendoj per mendimin time bjeme mire per rolin e femres shqiptare qe kan lene gjurm ne Historin e Kombit tone.

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Teuta_bust

Princesha Ilire Teuta

Mendoj se nje nder femrat me te rendesishme ne historin Shqiptare ka qen Princesha Ilire Teuta qe ka lene gjurm ne Histroirn tone.


Teuta ishte princeshë ilire, ajo mekembesoi te shoqin, Agronin, ne vitin 231 p.e.s.. Duke qene gruaja e pare dhe tutore (kujdestare),njerka e Pinit,birit te rritur te Agronit (qe e kishte me gruan e dyte),ajo u vu ne krye te shtetit ilir e te ushtrise,duke mbreteruar e komanduar ne vitet 230-228 p.e.s.

Per me shume antare te nderuar do te njihemi ne kete teme per femren shqiptare ne Histrorin tone.

ju uroje vazhdime te mire ne teme.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
http://www.bashkimikombetar.com
Hana
Anëtar i Besueshëm
Anëtar i Besueshëm
Hana


Numri i postimeve : 1192
Registration date : 17/09/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Jan 27, 2008 5:11 pm

Ibe Palikuqi
(1927 - 1944)

Veprimtare e vendosur e Luftës ANÇ, Heroinë e Popullit. Lindi në qytetin e Dibrës. Që nga 1942 shtëpia e saj u bë bazë shokësh ilegalë dhe ajo vetë propagandiste trime e ideve të luftës çlirimtare. U arrestua së bashku me nënën dhe u burgos (1943). Pasi doli nga burgu, vijoi veprimtarinë revolucionare. U rreshtua në batalionin partizan të Dibrës dhe me organizimin e Brigadës XVIII S (1944) u caktua zëvendëskomisare kompanie. Në të gjitha luftimet u shqua për guxim e trimëri të rrallë. Ra heroikisht në luftë kundër nazistëve gjermanë dhe tradhtarëve për çlirimin e Kërçovës në Maqedoni, më 23 shtator 1944.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
Beton
Hero anëtar
Hero anëtar
Beton


Numri i postimeve : 5729
Vendi : Zvicër
Profesioni/Hobi : no money no honey
Registration date : 10/09/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyMon Jan 28, 2008 1:56 am

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Shotegalica
SHOT GALICA:(Qerime Galica 1895 - 1927)

Luftetare e shquar e çetave kryengritese kosovare per çlirimin bashkimin kombetar te te gjitha viseve shqiptare dhe per nje regjim shtetrore demokratik,ne Shqipri.Heroni e popullit pa perfilluar terorin e armikut dhe ligjet e ashpra te fese e te kanunit luftoi heroikishte per 12 vjet kunder pushtuesve serbe,austrohungarez,e bullgar.
Shot e Galica mori pjes ne me shume se 40 aksione te rendesishme kunder armikut.Kundershtoi ne konsekuaence politike e dhunes e te terrorit te regjimit shovenist te Beogradit ndaj popullesis shqiptare shpronesimin e shpernguljen e saj kololizimin sllave te trevave shqiptare Me 1919 mori pjes ne Kryengritjen e Rrafshite te Dugagjinit ndersa me 1922-1923 luftoi per ''zonen e mbrojtjes Neutrale'' te Junikut e cila sherbente si baze per kryengritjen e Kosoves e te Malsise.
Ne Korrike 1924 mori pjes ne mbrotjen e zones se lire te Drenices (Arbanis se Vogel).Ne korrik 1924 pas vdekjes se te shoqite Azem Galices,vazhdoi luftimet ne krye te çetes se tij.Se bashku me qindra luftetar te Kosoves ne dhjetor te te 1924 luftoi kunder ushtrive intervesioniste serbe e bjellogardiste dhe menceranve te Amet Zogut.
Humbi ne luftime ose nga masakrat e shovenisteve serbe 22 antare te familjes.
Nga fundi i vitit 1926 Shot Galica u vendos ne Shqipri,ku vdiq ne Fushe-Kruje e braktisur nga regjimi zogist.


Edituar për herë të fundit nga Beton në Sun Apr 20, 2008 3:44 pm, edituar 2 herë gjithsej
Mbrapsht në krye Shko poshtë
http://www.bashkimikombetar.com
Sofra
Admin
Admin
Sofra


Male
Numri i postimeve : 7564
Registration date : 13/08/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyMon Jan 28, 2008 2:44 am

Nora e Kelmenit

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Nora_e_Kelmendit

Marin Sirdani



SHENIM: Marin Sirdani e perpiloi kët tregim simbas Prël Tom Cubit prej Selcet dhe Gjergj Alezit prej Boget. Gojëdhanat e dy Kelmendasve përkojnë me shkrimet historike të Pjeter Bogdanit, F. Lenormant-it, P.F. Arcangelo da Salto, dhe De Gubernatis-it)

Nder shum pashallarë qi i lanë nji emen të zi vedit në Shqypnin e Verit per barbarizem e mizori njehet edhe nji farë a Vuçi Pashet. Mbasi ky nier i mbrapshtë me nji ushtri të madhe turke i ra kryq e terthuer Kosovës mbarë, tuj ba shka i shkojte neper mend; ba at krahinë per shkop, mësyni Kelmendin, fisin ma të fortin e asajë kohe. Bashkue nji mori ushtrijet niset ky prej Shkodret, e tuj kalue neper Shkrel, Kastrat e Rapshë të Hotit bjen në Grabom.
Kushtrimue Kelmendi, betohet më shtatë e shtatdhetë, jo vetem burrat por edhe grat, mos me i ra Turkut në dorë per së gjalli. Nji tubë sish aty per aty me të leta u turren e u ndeshen me terbim n'anmik më nji lug, ku u derdh gjak i pamasë, e prandej qëme atëherë e më sod i mbet emni Breg-gjakës.
Perballë njaj anmiku teper të madh Kelmendsit shkuen tuj luftue e tuj u smbrapë kadales derisa ushtrija turke zotnoi dy lugjet e Kelmendit. Atëherë, lanë disa çeta të shperdame malesh, u ngujuen me rob e robi në Nikç, në vendin qi quhet "Gjytetza e Kelmendit".
N'egercim të dameve e të trazimeve qi paten prej Kelmendsve ushtrija t'a pershkoi vendin tuj rroposë e tuj prishë gjithshkahin, kshtuqi në pak dit u ban ato vise si mos të kishte banue kurr rob i Zotit n'at dhé, shpijat zhdukë me themel, pemët pre për tokë, arnajët prishë e deri ledhet e bashtinave dermue.
Por para atij mjerimit Kelmendsit nuk ishin kurrkund të lodhun. Burra e gra bishin dita me ditë e natë me natë aty ktu prej gerllatave e shkamive si të terbuem në çeta ushtarake e bajshin kërdi në ta.
Tuj e pa Vuçi Pasha se me të keq ishte e kotë me shtrue at fis të fortë, mendoj me e thye me premtime. U çoi prandej lajmin se mbrenda nji jave kushdo, burrë a grue, do t'u dorzojte, jo vetem ishte i falun per shkado kishte bâ, por edhe do t'i shperblehej dâmi qi kishte pasë për shkak t'asajë lufte.
Kur mbërrijti lajmi i Pashës te Gjyteza e Kelmendit ku ishte fuqija ma e madhja e tyne, Kelmendasit u mblodhen në kuvend, e mbasi nuk i shkojte asnjanit as neper mend me u dorzue me gjithse kishte hipë nji zi aq e madhe buke sa me u mbajtë i lum aj qi muejte me u ngî me lkura ahi, persriten bén qi kishin pasë bâ kur nisi lufta, "mos me i ra per së gjallit Turkut në dorë". Posë kësajë, perforcuen edhe ndeshkimin e zakonshem të tyne—me bâ batare kedo që guzonte me bâ spionazhë a me tradhtue vendin.
Me burra, n'at mbledhe, ishin edhe nji numer i mirë grash e vajzash qi ma se nji herë kishin ra në luftë e ishin da me nderë. Nji nder to, emnit Norë, e bija e njaj kryetarit, vajzë kund njâ njizet vjeçe, e bâshme, e lidhme e me nji bukuri të jashtzakonshme, e quejtun prandej edhe Nora e Bukur, lypë lejen me folë. Nxjerrë at leje, u thotë se po kje se e kishte fatin me u ndeshë vetem per vetem me [sup]Vuçi Pashën do t'i a marrte jetën.
ati, i cili ndollej aty në mbledhje, i dha pa tjeter bekimin, veç i tha të mendohej mirë para se me bâ at hap— a me këthye me nderë a me dekë me nderë. E prekun vajza prej atyne fjalve i pergjegjë t'et faqe gjith atij burri: "Se si ka me mbarue jeta e erne, lum tata, veç Zoti e din. Ndoshta Vuçi Pasha asht jetëgjatë e jetëgjati nuk bahet jetëshkurtë, por per vedi di me thânë se qe besa e Zotit, un po shkoj e virgjën. A do të këthej e virgjën a por do të des e virgjën".
Ndërsa kjo po flitëte, krenët i lshojn syt shoqi-shoqit, e mbasi e dishin për fort të virtytshme dhe e kishin pa disa herë tue ra në luftë me ta e tue u pre me Turq si ma i miri djaloç, ke mendoj shin se edhe bukurija e saje do t'i ndimojte me u ndeshë vetem per vetem me at Pashë, të tanë nji zanit, si të marrun vesht, i thonë: "Ta priftë Zoti mbarë, o Sokoleshë!".
Me kaq kuvendi dahet, e kush shpresoj te në vepren e sajë, tjerët mjerojshin per rrezik ma fort të nderës se të jetës së sajë. Nora nuk u hutue, por marrë ngrykë t'an e ma t'afermit e vet, 'veshet, mathet e kapistallet, e shtin nji kurqele në postavë, dhe drejtohet fill e te Pasha.
Roja tuj pasë urdhnin mos me i thânë kujë gjâ po deshti me u dorzue, dhe mbasi Nora tha se ishte e çueme prej krenve me u marrë vesht me Pashen per punen e dorzimit, s'i bani fije pengimit, kështuqi mbrrijti në Tamaré, ku ishte qandra e ushtris, pa i hi ferrë në kambë.
Lajmue Pasha se kush ishte e pse dojte me u pjekë më tâ, menjiherë e grishë në shatorre të vet. Aty nisë kjo me e rrejtë e me e kaçarrejt mbi mendimin e krenve. Pasha, para sajë, kishte mbetë shtang prej gojëtarfs e ma fort prej bukuris së saj, e tuj e pa kjo se i a kishte marrë mendët e tretë krejt fillin, nxjerrë me të shpejtë kurqe1in prej postavet e t'ia a rnshon dy-tri heresh lik në zemer, e pa e lanë me bâ as-ih as-uh e len shakull per tokë. Prehë kambët atëherë Nora e çan rrugës drejt kahë kishte ardhë, e roja ke e kishte pa pak orë perpara tuj kalue andej s'i bani fjalë, me mendue se ajo do t'ishte ndermjetsja e Pashës me Kelmend.
Nuk vonoi shum e u perhap lajmi i vrasjes së Pashës, e ushtrija u perzie si flokët e harapit, po heroina kishte kalue n'anë të t'vetve e kishte pshtue. Kelmendsit, tuj perfitue prej asajë rase të bukur, porsa u ra muzgu, u lshuen si egercina, burra e gra, me brimë zajesh e pushke, me krizem e rrokollim shkrepash me të vojtë mendja se po shembej toka. Ushtrija tuj mos i dijtë manâ vedit muer hiken, rrugë e pa rrugë, tuj lanë nozull e gjithshka pat. Në ket pshtjellim disa çeta Kelmendasei ndoqen kambë per kambë turqit tuj i damtue per së forti, disa xûnë gryka e shtiqe e bânë rrenim në ta, tjerë rrokllojshin shkambij e shkrepa kahë kalojshin turqit lugjeve e gerllatave ei bajshin me iu dhimbët gurit e drunit. Aq kerdí u ba n'ushtri të Turkut n'at luftë neper ato vende të thyeshme, sa me t'u dukë prrallë shka u diftojte per ta, e prandej atye mbrapa mbet fjalë: "S'lufton Kelmendi, por lufton vendi".

Çka thotë Historia?
Kemi para sysh katër shkrimtarë qi flasin mbi ket luftë të pergjakshme qi bani Kelmendi kundra Turkut, e mbasi nuk munden me u pasun perdoresh letas prej kujdo veprat e tyne, po botojm shka thotë seicili veças, pse ashtu sbashkut plotsohet kallximi. Prej tyne, si ka me u pa, dishmohet numri i madh i ushtris turke tridhetë mij vetshe me nozull e municjon per ball të shum-me-thânë nândqind Këlmendasve në gjendje ke s'vé-mâ-keq buke, ndima qi paten prej grave, vrasa e Vuçi Pashës, dhe disfata e turpshme e Turqve.
Posë ndonji rrethane lufte e trimnisë së heroinës, e cila, si u diftue sypri, asht e ruejtun shum bukur në traditen e fisit kreshnik të Kelmendit, perkojn shqimit me kallximin populluer, prandej mbarë rrjedha e ksajë lufte mund të xehet e vertetueme shi si e difton populli.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
Beton
Hero anëtar
Hero anëtar
Beton


Numri i postimeve : 5729
Vendi : Zvicër
Profesioni/Hobi : no money no honey
Registration date : 10/09/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyMon Jan 28, 2008 3:50 am

Arjeta Ajeti Shabani

Arjeta lindi me 19.06.1982 ne Kumanove.
Shkollen fillore e kreu ne vendlindje.Edhe pse ishte maturante ne shkollen e mesme te mjeksis ne Kumanove,ajo me vullnetin e saj te çelikte dhe me ndenja te thella atdhetare i nderpreu mesimet dhe shkoje te luftoje per çlirimin e Kosoves.Stervitjet e para ushtarake i beri ne Burrel te Shqipris.
Ajo luftoj ne zonen e Junikut e me pas edhe ne Koshare.Ne betejen e Koshares hyri me 30 prill 1999,ne piken me strategjike te betejes,te Rrasa e Zogut.Rrjedh prej nje familje arsimdashes.I ati i saj Ajeti,ishte mesues.Arjeta qe luftetarja e pare shqiptare e kesaj ane qe e theu akullin shekullor dhe luftoi bashke me dy shoqet e veta ne beteja te tjera.
Mesazhi i saj ishte qe femra,perveç te qenit ushtare e denje,mund te kryeje edhe detyra operative me pergjegjesi.Pas luftes,ajo me muaj te tere ne Shtabin e Pergjitheshem informativ per çeshtjet statistikore-informative ne Shtabin e Koshares.

Me respekt per sakrificen e dhene.!

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Flamuri

Urime per jete.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
http://www.bashkimikombetar.com
Orfe@
V.I.P
V.I.P
Orfe@


Female
Numri i postimeve : 9104
Age : 113
Vendi : Ne zemer te njerit
Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum !
Registration date : 26/03/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Apr 20, 2008 1:33 pm

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Mh_Albanien_Kruje_Liga

Nënat dhe vajzat e lirisë

Shkruan: Sadik Muraj
Në historinë tonë për liri, ne kemi shumë gra dhe vajza si simbole të lirisë. Kështu, Teuta, Bubulina, Mamica Kastrioti, Miro Tërbaçi, Nora e Hotit, Tringa e Grudës, Nora e Kelmendit, Shote Galica, Maro Mokra, Nënë Pashakua, Musine Kokalari, Margarita Tutulani dhe sa e sa të tjera heroina dhe dëshmore të lirisë. 25 gra dhe vajza janë shpallur si Heroina të Popullit, të rëna në periudha të ndryshme pas shpalljes së Pavarësisë, por veçanërisht gjatë Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare, kur heroizmi mbarë popullor mori përpjestime të mëdha kundër pushtuesve fashistë dhe nazistë. Atëherë luftës së popullit tonë i dha optimizëm dhe vrull luftarak edhe lidhja me Koalicionin e Madh Antifashist Botëror Anglo-Sovjeto-Amerikan. Është rasti që të përmendim ato 25 gra dhe vajza, që janë dekoruar me titullin më të lartë si Heroina të Popullit: Shote Galica, Sado Koshena, Qerriba Derri, Margarita Tutulani, Shejnaze Juka, Bule Naipi, Persefoni Kokëdhima, Nimete Progonati, Inajete Dumi, Zonja Çurre, Mine Peza, Liri Gero, Prenda Tarazhi, Marta Tarazhi, Fato Berberi, Ganimet Terbeshi, Ylbere Bylykbashi, Hibe Palikuqi, Qybra Sokoli, Mrike Lokja, Dila Marku, Emine Bahja, Shkurte Cara, Floresha Myteveli, Pinellopi Pirro.


Nga këto 25 Heroina të Popullit rron vetëm zonja Emine Bahja. Ndërsa ditët e fundit edhe Musine Kokalarit iu dha titulli më i lartë Nderi i Kombit.


Disa nga këto heroina fashistët dhe nazistët i varën në litar. Heroizmi i nënave dhe vajzave shqiptare që luftuan për liri, duke llogaritur popullsinë tonë as dy milion banorë, është tejet impresionues. 6ooo gra dhe vajza u rreshtuan në formacioinet partizane, çka do të thotë se në çdo 10 partizanë në Ushtrinë Nacionalçlirimtare të Shqipërisë, një ishte shoqe. Disa duke patur edhe detyra komanduese në kompani dhe batalione, shprehën edhe aftësi të mëdha luftarake. Edhe numëri i të rënave dëshmore është shumë i madh, 249 që janë verifikuar me saktësi dhe të evidentuara në një regjistër të veçantë të Organizatës së Familjeve të Dëshmorëve të LANÇ dhe dëshmorëve të tjerë të Atdheut.


Është tepër e vështirë që sot të përshkruash ato motive që i bënin vajzat të luftonin si djemtë dhe burrat. Por gjithçka përmblidhet në një motiv të vetëm: ideali i lirisë.


Vajza partizane që hodhi mbi trup vellon e lirisë, është një dëshmore e quajtur Anife Kiça nga Tërbaçi i Vlorës. E vogël ishte, 17 vjeç, por shumë e zonja, duke luftuar donte t'u ngjante të dy vëllezërve partizanë. Të gjithë ata që e njohën Anifenë në luftë, e quajnë atë si një vajzë të jashtëzakonshme. Ajo nuk u bë nuse, nuk e hodhi vellon mbi fytyrë, por shkrimtarja Natasha Lusha, që ka shkruar një monografi të admirueshme për të, thotë se Anifeja hodhi mbi trup vellon e lirisë. Një figurë e goditur për një dëshmore 17 vjeçare. Po ka shumë thënie të bukura për këtë trime. Ata që kanë skalitur gurët e lapidarit të dëshmorëve në Tërbaç, kanë shkruar edhe një epitaf për të: "Tërbaç, Brataj e Smokthinë/ Gjashtë, Sarandë e Delvinë/Anife, moj heroinë/E dhe jetën për lirinë".


Për trimërinë dhe guximin e Anifesë kanë shkruar shumë bashkëluftëtarë të saj. I vëllai, Kadri Kiçaj, edhe ky një trim i rrallë, i ka kushtuar një elegji të prekshme. Nuk i ka shpëtuar portreti i saj as frymëzimit të shkrimtarëve Resul Bedo dhe Sevo Tarifa. Mbase mjafton të përmendim një vlerësim të ish komandantit të Brigadës 14 Sulmuese Partizane ku ishte luftëtare Anifeja. Komandanti Gjon Banushi në një kujtim të tij shkruan: "Anifeja kur pa se po binin shokët njëri pas tjetrit në fushën e betejës, nuk mundi ta duronte këtë situatë të rëndë dhe me automatikun e saj sulet drejt nazistëve, shkrep të gjithë karikatorin e automatikut duke lënë mjaft nazistë të vrarë. Por më në fund nazistët e goditën për vdekje Anifenë dhe ajo ra dëshmore e Atdheut."


Ashtu e plagosur luftoi edhe në Kosovë.


Nekie Roshi nga Kavaja ka shkruar diçka në ditarin e saj nga koha e luftës, ku edhe u plagos dhe mbeti invalide. Ideali i lirisë, që i kishte pushtuar zemrën kurrësesi nuk mund ta largonte nga fronti i luftimeve edhe pse ishte plagosur rëndë. Ja si e përshkruan ajo situatën luftarake: "Në përleshje me nazistët unë u plagosa në kofshën e majtë në Zallher. Predhën ma hoqën shokët me thikë primitive dhe mjekime të çastit. Nga Zallheri marshuam në drejtim të Dibrës. Kaluam Drinin e Zi dhe Drinin e Bardhë ku për pak desh u mbyta. Më shpëtoi partizani trim Adnan Qatipi. Mbasi kaluam Drinin e Zi kaluam në Kukës -Tropojë. Në të dalë të kufirit në Junik ramë në luftime me nazistët. Atje na u vranë ca shokë, midis të tjerëve Heroina e Popullit Ylbere Bylykbashi. Nga Juniku marshuam në Kosovë, Sanxhak, Maqedoni, Resnjë dhe u kthyem përsëri në Kosovë. Në Shqipëri u kthyem më 1945. Parakaluam si fitimtarë se ishte festa e Ushtrisë."


Për liri gratë dhe vajzat shqiptare shpalosin një nga faqet më të lavdishme të historisë së popullit tonë liridashës.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
Beton
Hero anëtar
Hero anëtar
Beton


Numri i postimeve : 5729
Vendi : Zvicër
Profesioni/Hobi : no money no honey
Registration date : 10/09/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Apr 20, 2008 1:43 pm

Te falemenderoi biligoia per gjithe keta informata per Nënat dhe vajzat simbolet e lirise sone.

Respket
Mbrapsht në krye Shko poshtë
http://www.bashkimikombetar.com
Sofra
Admin
Admin
Sofra


Male
Numri i postimeve : 7564
Registration date : 13/08/2007

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyMon May 19, 2008 2:15 am

Bubulina Pinoci 1771-1825
Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Bubulin_nafplion

Më 11 maj 1771, lindi Bubulina shqiptare që luftoi për pavarësinë e Greqisë. Ajo ishte vajza e Stavri dhe Parashqevi Pinocit, e cila lindi dhe u rrit në Hidër, fshat me popullsi shqiptare në Greqi. Bubulina që 17 vjeç veshi rrobat e luftës dhe ata nuk i hoqi kurrë deri sa vdiq. Bubulina arriti të bëhej prijëse e shqiptarëve të Çamërisë dhe e grekëve të Peloponezit në luftë kundër Turqisë për çlirimin e Greqisë. Anijet dhe ushtarët e saj çliruan shumë qytete në Greqi. Historianët tregojnë se në Tripolicë, (Peleponez) Bubulina hyri e para hipur mbi një kalë të bardhë në krye të mijëra ushtarëve. Më pas, ajo çliroi Nafiliosin që u bë kryeqytet i përkohshëm i Greqisë. Asaj i dedikohet ngritja në luftë e gjithë Peloponezit kundër Perandorisë Turke. Shkrimtarë, poetë, publicistë e burra shtetesh shkruan për Bubulinën shqiptare .N.V. Gogoli e përshkruan Bubulinën si një luaneshë të fortë, të bukur, autoritare dhe trupmadhe si një lis. Filimoni grek thotë: Frikacaku përpara saj turpërohej, ndërsa trimi tërhiqej. Për të shkruan Zhyl Vern, Viktor Hygo, Zef Serembe, Naim Frashëri etj. Megjithëse luftoi më shumë se vet grekët për çlirimin e Greqisë, ajo u vra nga ata që nuk donin që në krye të tyre të kishin një arvanitase. Në mbrëmjen e datës 22 maj 1825, Bubulina u vra pabesisht në shtëpinë e saj. Ajo u varros nga 5 mijë luftëtarë në fshatin Spece të Peloponezit në kohën kur grekëve nuk u duhej më se lirinë e kishin fituar.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
rroni
Anëtar i Besueshëm
Anëtar i Besueshëm
avatar


Numri i postimeve : 1721
Registration date : 09/05/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyMon May 19, 2008 1:17 pm

Femra shqiptare ka dhen shum kontribut ne te gjtha drejtimet historikisht , a si domos kontributin me te madh e ka dhen me lindje te femijve qe un konsideroj se pikrisht kjo e ka pshtu Kosoven nga zhdukja . Citoj nje ish xheneral Serb ku thot.
Femrat shqiptare na i prishen planet e shfarosjes deportimit dhe zhdukjes se shqiptarve nga Kosova me lindje te femijve , ku ska shtepi qe ska 6 deri 10 femi.
E per ket i kemi borq te madh Femres Shqiptare.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
rolling
Anëtar i Suksesshëm
Anëtar i Suksesshëm
rolling


Male
Numri i postimeve : 2086
Age : 31
Vendi : Shqiptari
Profesioni/Hobi : Revolucionar
Registration date : 17/05/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyFri May 23, 2008 10:00 pm

kur femra ka qene undheqese e shtetit tone, popujt evropiane kane qene kanibale :p
Mbrapsht në krye Shko poshtë
luan mreti
Anëtar aktiv
Anëtar aktiv
avatar


Numri i postimeve : 1007
Registration date : 15/04/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySat May 24, 2008 8:53 pm

femna ilire ka qen mretnesh po ne kohen ilire ,po pas ISAJIT dhe deri sot femn ashqiptare ska pas poste ta mdhaja
Mbrapsht në krye Shko poshtë
murturi
Ushtarak
Ushtarak
murturi


Male
Numri i postimeve : 517
Age : 48
Vendi : Bruksel
Registration date : 19/04/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Jul 20, 2008 9:22 pm

Beton shkruajti:
Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Shotegalica
SHOT GALICA:(Qerime Galica 1895 - 1927)

Luftetare e shquar e çetave kryengritese kosovare per çlirimin bashkimin kombetar te te gjitha viseve shqiptare dhe per nje regjim shtetrore demokratik,ne Shqipri.Heroni e popullit pa perfilluar terorin e armikut dhe ligjet e ashpra te fese e te kanunit luftoi heroikishte per 12 vjet kunder pushtuesve serbe,austrohungarez,e bullgar.
Shot e Galica mori pjes ne me shume se 40 aksione te rendesishme kunder armikut.Kundershtoi ne konsekuaence politike e dhunes e te terrorit te regjimit shovenist te Beogradit ndaj popullesis shqiptare shpronesimin e shpernguljen e saj kololizimin sllave te trevave shqiptare Me 1919 mori pjes ne Kryengritjen e Rrafshite te Dugagjinit ndersa me 1922-1923 luftoi per ''zonen e mbrojtjes Neutrale'' te Junikut e cila sherbente si baze per kryengritjen e Kosoves e te Malsise.
Ne Korrike 1924 mori pjes ne mbrotjen e zones se lire te Drenices (Arbanis se Vogel).Ne korrik 1924 pas vdekjes se te shoqite Azem Galices,vazhdoi luftimet ne krye te çetes se tij.Se bashku me qindra luftetar te Kosoves ne dhjetor te te 1924 luftoi kunder ushtrive intervesioniste serbe e bjellogardiste dhe menceranve te Amet Zogut.
Humbi ne luftime ose nga masakrat e shovenisteve serbe 22 antare te familjes.
Nga fundi i vitit 1926 Shot Galica u vendos ne Shqipri,ku vdiq ne Fushe-Kruje e braktisur nga regjimi zogist.





Shote Galica në letërsinë shqiptare



Historia jonë është përplot

data dhe ngjarje, në të

cilat, krahas burrave,

morën pjesë edhe gratë shqiptare. Ato me forcën dhe fuqinë e vet, kur kërkohej mbrojtja e atdheut, nuk i përfillnin zakonet e vjetra dhe kanunet e mykura, por dilnin maleve, përkrah vëllait, burrit apo djalit dhe luftonin për lirinë dhe pavarësinë e vendit. Pjesëmarrja e tyre në beteja tregon se luftërat tona ishin të drejta dhe çlirimtare. Këtë e vërteton edhe thënia e Sami Frashërit: "Në cilën anë të luftës sheh se gratë kanë rrokur armët, mos dysho në të drejtën që ka ajo anë, sepse gruaja nuk i kap armët pa qenë gjendja e padurueshme".

Në mesin e gjithë atyre grave e vajzave shqiptare, që bën emër në histori, qëndron si një kurorë lavdie NUSJA E MALEVE, Heroina e Popullit, amazonja shqiptare, Qerime Halil Radisheva, e skalitur në faqet e historisë me emrin SHOTË GALICA (1895 - 1927).

Shota u lind më 1895 në Radishevën heroike. Vajzën topolake, te vetmen motër midis gjashtë vëllezërve, e pagëzuan Qerime, por nga dashuria e thërrisnin SHOTË. Ky emër përkëdhelës dalëngadalë do ta zëvendësojë emrin e saj të vërtetë dhe do të mbetet i shkruar me shkronja të arta në altarin e pavdekësisë.

Më 1912, Azemi e Shota fejohen. Mirëpo koha rodhi ndryshe. Trimi po vuante në burgjet e Serbisë, ndërsa Vasha po e përgatiste pajën e nusërisë. Dhe, një ditë u thyen dyert e burgjeve, u vranë rojat, u kapiten malet dhe Trimi u gjend në Radishevë. Ishte fundi i vitit 1915. Shota, shpejt e shpejt, u bë gati, lidhi gërshetat, e vuri plisin e bardhë në kokë dhe e futi nagantin në brez. Trimi dhe Vasha, hipur mbi kuaj e të përcjellë nga bashkëluftëtarët vajtën në Galicë e prej andej në male.

Dalja e Shotës në mal, e veshur si burrë, kishte rëndësi të dyfishtë: e luftonte armikun, që ua kishte marrë lirinë dhe, në anën tjetër, i luftonte zakonet prapanike, të cilat femrën shqiptare e kishin robëruar dyfish

Krahas luftës me armë, Shota e çmonte edhe luftën me penë. Ajo thoshte: "Shtylla e kombit është shkolla në gjuhën e nënës". Shoqërohej shumë me Igballe Prishtinën dhe librat që ua sillte Hasani nga mërgimi i shpërndanin në popull. Edhe vetë sa ishe në "Zonën Neutrale të Junikut" e kishte mësuar shkrim-leximin nga mësuesi patriot Nimon Ferizi.

Shotë Galica nuk iu nda burrit deri në vdekje. Pas varrosjes së tij në thellësinë e shpellës Çuku që kërcet (73 m), Çetën do ta kryesoj Shota, e cila zhvilloi edhe disa beteja fitimtare.

Pas betejës së fundit në Llaushë, në vjeshtën e vitit 1926, ku edhe plagoset rëndë, ajo me disa fëmijë të shokëve të vrarë, niset për në Shqipëri. Në fillim u vendos në Shullaz e më vonë në Derven të Fushë-Krujës, në një shtëpi përdhese. Plaga e rëndë, mërzia për Kosovën e robëruar e të lënë në mjerim, dhembja për jetimët kosovarë, që po hiqnin të zitë e ullirit e dobësuan shumë. Gishtat e dorës së djathtë ia prenë mjekët se iu kishin ngrirë nëpër male duke e mbajtur pushkën. Mezi e siguronte kafshatën e bukës për vete dhe për jetimët që i rriste. Nga skamja u detyrua ta shes edhe pasurinë e fundit që e kishte, kalin e Azemit.

Më 10 korrik 1927, në moshën 32-vjeçare, në gjendje të mjerueshme, i mbyll sytë njëherë e përgjithmonë heroina shqiptare Shotë Galica. Varrimi i saj në Fushë- Krujë, nuk u bë në heshtje, siç dëshironte qeveria e Ahmet Zogut. Në përcjelljen e saj të fundit erdhën shumë njerëz nga rrethe të ndryshme.

Në vitin 1962, Shteti Shqiptar ia ngriti lapidarin në Fushë-Krujë duke e nderuar edhe me titullin e lartë HEROINË E POPULLIT.

As në Kosovën martire kujtimi për këtë heroinë nuk u shua kurrë. Por, edhe sot e kësaj dite, urimi më i dashur që u bëhet vajzave kosovare është t'u thuash "U BËFSH SI SHOTË GALICA!"

Francezët e pagëzuan "Zhan d'Arka shqiptare" që më 1920 kur e panë foton e saj në fonotekën e Kel Marubit në Shkodër.

* * *

Heroina Shotë Galica mbetet simbol i qëndresës së femrës shqiptare për të gjitha kohët. Ajo, me trimërinë e saj, frymëzoi dhe cyti të gjitha mendjet krijuese. Kështu, për të u thurën këngë, u skalitën lapidarë, u hartuan poezi, u shkruan tregime, romane e drama.

Meqë tema është e gjer dhe, fillimisht më takonte t'i them ca fjalë për jetën dhe veprimtarinë e saj luftarake, punimi më doli i gjatë, por, me qëllim që t'u lë hapësirë referuesve të tjerë, do të lexoj shkurt.

Si përherë, përmendoren e parë dhe më të bukurën ia bëri krijuesi popullor me vargjet e tij brilante. "Ajo pasqyrohet këtu, ndër të tjera, me vlera kulminante të së bukures dhe të së moralshmes kombëtare historike"(Dr. Ilaz Metaj: Shotë Galica- Heroinë e Kombit, Prishtinë, 2003, f. 246).



Kënga thotë:

N'Drenicë lindi nji trimëreshë,

E ka lind nana me armë ngjeshë,

N'kapuç t'bardhë e n'tirq të zi

Boll e bukur me pa me sy.

Që ditën kur ajo bashkohet me Azemin, lidhje kjo që simbolizon unitetin dhe bashkimin kombëtar të të dy gjinive në luftë për çlirim kombëtar, krijuesi popullor e cilëson si bashkim të dy luanëve, duke e quajtur Nuse të luftës, emër ky që do ta përcjell deri në amshim:

Mëngjes i bardhë, në të ague

Nuse Shota n'luftë ka shkue.

Hoqi unaza e jelek,

Ngjeshi gjerdanin me fishekë.

Mbete ti Nuse e Luftës.

Trimëria dhe heroizmi i saj pasqyrohet në shumë këngë, por pa u thelluar në to, nuk mund ta kapërcejmë atë që flet për vrasjen e naçallnikut të Mitrovicës, më 1921, kur ia numëron plumbat në ballë:

Naçallnik, he fytyrzi/Boll ke dalë shpi për shpi/Boll me gra ke ba mahi/Ke vra fëmi tuj pi n'gji/Tash po sheh grua me sy/e djeg veten të vret ty./Rreptë po qet Shota allti

Duken n'tokë e ka shtri.

Kjo heroinë del edhe me emra të tjerë, si: Kreshnike, Dada Shotë, Burrë mbi burra etj.

* * *

Edhe poetët e poeteshat tona ia kushtuan vargjet më të bukura kësaj heroine. Në to, Shotë Galica, del luftëtare e paepur, që here- herë ua kalonte edhe burrave. Pena e tyre nuk është lodhur shumë për bukurinë e saj fizike, por më tepër për atë shpirtërore, luftarake e kombëtare. "Fytyra e gruas zbehet dhe zhbëhet para portretit të bashkëluftëtares"- konstaton Sala Ahmeti (Shotë Galica- Heroinë e Kombit, Prishtinë, 2003, f. 101).

Epitetit Nuse e luftës që ia dha këngëtari popullor nuk kanë mundur t'i largohen as poetët. Kështu, Dritë Azemi-Kelmendi, shkruan:

A e mban mend Qyqavicë plakë?

Nusen e Maleve mbi kalë

A të kujtohet moj Galicë?

usja trime në Drenicë…

Ndërkaq poeti Zeqir Gërvalla do të thotë:

Azemi - sokol djali

Burrë me Besë e Trimëri

Shota - Nuse Mali

Rreze mbi Arbëri

Përafërsisht kështu shkruan edhe poeti Agim Gjakova :

Shotë, ata s'të kishin pa

As vajzë, as nuse

As grua, as burrë.

Të panë me pushkë.



Edhe atdhetari, Abdyl Krasniqi, shprehet kështu:

Kush ta bëri dasmën malit?

Azem Bejta pika e djalit!

Kush ta dhuroi xhamadanin?

Kush ta dha jataganin?

Azem Bejta ai shkëmb mali!

Poeti tjetër, Nuhi Potoku, përmes këtyre dy figurave kombëtare personifikon bashkimin e trojeve tona dhe në fund edhe katandisjen e heroinës në mjerim marramendës:

Gjëmë kanë malet nuk hesht Drenica,

I ka bashkuar çetat Azem Galica

Herë bëhet Kosovë herë Arbëri

Nuse bëhet Shota në secilën shtëpi

Ç'të mori shpella Nuse Shotë Galica

Gjithë nusërinë ta përtëriu Drenica

Po ajo plagë pa bukë pa ujë

Gjëmë e madhe jotja doli në Fushë- Krujë.



Se Shota nuk ishte hyjnore, por një trimëreshë e lindur në trojet tona të nëpërkëmbura nga barbarët, tregojnë edhe vargjet e Vasil KOÇIT:

S'ke lindur nga përrallat, nga legjendat/as nga hyjnitë mitologjike,/të lindën hallet, vuajtjet, brengat dhe koha jote e madhe epike.



Miëpo, Azemi dhe Shota ishin unikat, të papërsëritshëm apo siç thotë Hasan Hasani "Ishin dy Shqiponja që njëherë i ka shkrepur rrufeja". Ose siç shkruan poeti tjetër, Rustem Bajraktari:

Azem Bejta me sytë flakë

Dhe ti shqiponjë prej fisi

Me komitët trima skofiarë

Prore ishit tmerri i armikut.

Kjo trimëreshë sypatrembur nuk do të gjejë prehje as në pavdekësi, sepse Atdheu i saj ende vuan, i ndarë e i copëtuar, andaj Jakup Ceraja thotë:

Me fis e pa fis

Në derë të historisë

E re për Londër

Pa krah për Paris

Shotë amazonja

Hartë e Arbërisë.

Nisur nga kjo, Edi Shkuriu konstaton:"Ende duhet të ecim bashkë Shotë". Dhe, ashtu ngjau. Vashat tona luftëtare të UÇK-së, si Xhevë Krasniqi- Lladrovci, Fatime Hetemi, Antigonë Fazliu etj. përtërinë amanetin e saj, andaj poeti durrsak, Baftiar Nanaj konstaton se "Shotë Galica qenka gjallë". Apo "ajo kishte lindur për ta mposhtur harrimin", siç shkruan Qibrije Demiri.

* * *

Kjo figurë madhore e kombit zë vend të rëndësishëm edhe në prozën tonë tregimtare e romaneske. Kësaj radhe jemi ndalur të dy tregimet e Shefqet Tiganit: "Plisat e bardhë" dhe "Pushkët e Galicës" dhe të tregimi "Nusja e Maleve dhe Trimi" të Adem Gashit. Nga ky i fundit shkëpusim përshëndetjet e plakut galicas kur i thotë:

"Mirë së na erdhe, o Nusja eTrimit, por ne do të të thërrasim NUSJA E MALEVE, se ti qenke burrë e shkuar burrit. Këto male do ta ruajnë hijeshinë tënde, se ti ua fale nusërinë atyre".

Në to, edhe pse me temë historike, nuk dominon faktografia historike, por artistikja dhe përgjithësimi i ngjarjeve reale të kohës. Duhet cekur se të tregimi "Pushkët e Galicës" na del edhe një heroinë tjetër, Sherife Galica, nëna e Azem Galicës, e cila, kur rrethohet në kullë vetëm me Shotën luftojnë dhe qëndrojnë derisa u shkojnë në ndihmë galicasit.

Ndërkaq, në botën romaneske jam fokusuar tek romanet: "Shota dhe Azem Galica" të Ajet Haxhiut, "Prijësja e komitëve" të Sylejman Krasniqit, "Shote Galica" të Mehmet Kajtazit dhe "Nusja e Maleve" të Riza Greiçevcit.

Me përjashtim të veprës së parë, ku dominon faktografia historike, në tri të fundit, Shota është si strumbullar rreth të cilës krijohen subjekte, tabllo e karaktere që pasqyrojnë artistikisht atë periudhë të artë historike. Kryesore, ajo kudo del simbol i heroizmit dhe atdhedashurisë, ajo është lavdia e gruas shqiptare, ajo është vetë Kosova në rrugën e saj luftarake."Ajo na del si mishërim i vlerave morale pozitive, prandaj edhe përfaqëson konstitucionin shpirtëror të shqiptares"(Fazli Hajrizi: Shotë Galica- Heroinë e Kombit, Prishtinë, 2003, f.222).

Gjatë përgatitjes së kësaj teme iu kemi referuar edhe dy dramave; "Gurët e Kreshanës" të Loni Papës dhe "Gërsheti i Luftërave" të Avni Mulës, tek të cilat dominon imagjinata krijuese dhe trilli letrar, ku edhe vetë Shota e Azemi dalin me emra të tjera, megjithëse fare lehtë nënkuptohet historia reale.

Në të përfunduar, kërkoj falje nga të gjithë ato pena që kanë skalitur ndonjë varg për

-Fjala e mbajtur ditën e takimeve të poeteshave shqiptare, pranë varrit të Azem dhe Shote Galica (pa eshtra)-



EPOPEJA E ARBËRISË SË VOGËL

Të respektuara poetesha dhe artiste shqiptare!

Të nderuar të pranishëm!

Sot gjendeni në truallin ku, më 15 korrik 1924, u zhvillua beteja e fundit e Azem e Shotë Galicës, e cila në histori njihet me emrin Epopeja e Arbërisë së Vogël. Ardhja Juaj është një nder i veçantë për ne dhe për heronjtë, sepse nuk thuhet kot: Kush nderon historinë, krijon ardhmërinë!

Azem Galica, që nga rinia e hershme u radhit në çetat e lirisë dhe për 12 vjet rresht, bashkë me Nusen e maleve- Shotë Galicën, nuk i lëshuan armët nga dora. Ata zhvilluan mbi gjashtëdhjetë beteja fitimtare kundër pesë pushtuesve të mëdhenj perandorakë: Turqve të rinj (1908-1912), Serbisë së Parë (1912- 1915), austro-hungarezëve dhe bullgarëve (1915-1918) dhe Mbretërisë SKS (1918- 1924).

Luftërat e tyre kishin karakter mbarëkombëtar dhe dirigjoheshin nga ideologu i madh, Hasan Prishtina dhe Komiteti i Shkodrës. Se ata punonin me PROGRAM tregon fakti që, gjatë Kryengritjes së madhe të vitit 1919, e cila nisi në Drenicë e përfundoi në Llapushë, ishin të mobilizuar 11 mijë luftëtarë nga të gjitha trevat shqiptare.

Në vitin 1923, Qeveria serbe u detyrua të lëshonte pe karshi luftëtarëve shqiptarë. Kështu u krijua Zona e lirë e Drenicës, që më shumë njihet si ARBËRIA E VOGËL, e cila fillimisht përfshinte të gjitha fshatrat e komunës së atëhershme të Prekazit e më vonë kufizohet në: Galicë, Lubovec dhe Mikushnicë. Kjo bërthamë shtetërore, për ca vite rrezatoi atdhedashuri mbi të gjitha trojet shqiptare dhe frymëzoi luftërat për liri...

Në Beograd, atëbotë, reagimet ishin të ashpra. Më 11. X. 1923, deputeti i Kosovës, Jovan Magovçeviqi, i inatosur tha: "Zotërinj, unë i kam dy vota: një si deputet i rregullt i Kuvendit Popullor dhe një si deputet i jashtëm i shtetit të Azem Galicës".

Mirëpo, Serbia dinake, më 15 korrik 1924, ditën e tretë të Bajramit të Vogël, në mënyrë tinëzare, me mbi 12oo veta, ushtarë e xhandarë, rrethojnë këto tri fshatra. Ata me vete kishin marrë edhe shtatë topa , të cilët i vendosën nëpër kodrat përreth...

Beteja qe e përgjakshme dhe zgjati gjithë ditën. Kryetrimi, me ata pak luftëtarë që i kishte këtu, sepse shumica kishin vajtur nëpër shtëpitë e tyre për të festuar, arritën t'i çajë të tri rrethimet.

Atë ditë të përgjakshme, nga të dy palët pati shumë të vrarë: 90 serbë e 83 shqiptarë, kryesisht pleq, gra e fëmijë (në Galicë 35, në Mikushnicë 23 dhe në Lubovec 24).

Kapedani i plagosur rëndë jetoi deri më 25 korrik 1924. Shokët e tij besnikë dhe e shoqja, Shotë Galica, trupin e tij e varrosen në varrin më të thellë në botë (73 m), në shpellën "Çuku që kërcet", në malet e Përçevës.

Në krye të Çetës kreshnike u vu Shotë Galica, e cila me ca fëmijë jetimë kaloi në Shqipëri, derisa vdiq në mjerim të plot, më 4 korrik 1927, në Fushë- Krujë. Shteti shqiptar e shpalli Heroinë dhe ia ngriti një Lapidarë të mrekullueshëm në Fushë- Krujë dhe në Kukës.

Edhe Azem Galicën, Sali Berisha, më 26. I. 1993, me dekretin nr. 435 e dekoroi me "URDHRIN E KLASIT TË PARË".

Sot, siç po e shihni edhe vetë, kapedani pushon në Galicën e tij të dashur, eshtrat e tij i nxori nga shpella atdhetari Abdyl Krasniqi më 1971. Ama, ai disi është i shqetësuar, sepse ky Kompleks, i filluar më 2004, në 80-vjetorin e Epopesë së Arbërisë së Vogël, ka ngelur në fazën fillestare dhe se po i mungon Shota..

Varri i zbrazët i Shotës në Galicë është kenataf i llojit të vet, për të cilin grekët e vjetër do të bënin çmos!!! Bashkimi i tyre nënkupton bashkimin tonë shpirtëror e kombëtar!
Mbrapsht në krye Shko poshtë
http://www.fbdk.eu
Orfe@
V.I.P
V.I.P
Orfe@


Female
Numri i postimeve : 9104
Age : 113
Vendi : Ne zemer te njerit
Profesioni/Hobi : Bum - Bum bum !
Registration date : 26/03/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptySun Jul 20, 2008 9:51 pm

Ibe Palikuqi
(1927 - 1944)


Veprimtare e vendosur e Luftës ANÇ, Heroinë e Popullit. Lindi në qytetin e Dibrës. Që nga 1942 shtëpia e saj u bë bazë shokësh ilegalë dhe ajo vetë propagandiste trime e ideve të luftës çlirimtare. U arrestua së bashku me nënën dhe u burgos (1943). Pasi doli nga burgu, vijoi veprimtarinë revolucionare. U rreshtua në batalionin partizan të Dibrës dhe me organizimin e Brigadës XVIII S (1944) u caktua zëvendëskomisare kompanie. Në të gjitha luftimet u shqua për guxim e trimëri të rrallë. Ra heroikisht në luftë kundër nazistëve gjermanë dhe tradhtarëve për çlirimin e Kërçovës në Maqedoni, më 23 shtator 1944.

Mbrapsht në krye Shko poshtë
ylber1992
Fillestar/e
Fillestar/e
ylber1992


Male
Numri i postimeve : 6
Age : 111
Vendi : dfdf
Registration date : 24/07/2008

Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. EmptyThu Jul 24, 2008 6:58 am

Po ka shum femna sepese trimnija dhe krenarija asht te shqipetaret ne gjak nuk ka lidhje femen apo mashkull.
Kena shembulla plot si per shemull Nena Terez kjo asht gruja ma e mira ne bot nuk e di a len ma grue si kjo ...Shot Galica trimeresh deri ne fund apo edhe Gjeve LLadrovci keto jan vetem disa shembulla se ka me mijra trimeresha femra shqipetare................
Mbrapsht në krye Shko poshtë
Sponsored content





Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty
MesazhTitulli: Re: Femra Shqiptare ne Historinë tonë.   Femra Shqiptare ne Historinë tonë. Empty

Mbrapsht në krye Shko poshtë
 
Femra Shqiptare ne Historinë tonë.
Mbrapsht në krye 
Faqja 1 e 1
 Similar topics
-
» Çfarë thotë KARL MARKSI për historinë
» Mos na prekni historinë – po klithin falsifikatorët e histor
» Tendenca e modës vjeshtë-dimër, femra "ushtarake"
» MOS UA VIDHNI HISTORINË SHQIPTARËVE!
» Shfletojmë historinë-MBRETËRIA ILIRE

Drejtat e ktij Forumit:Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
Bashkimi Kombëtar :: Shqiptarët :: Histori-
Kërce tek: