Serbia ka organizuar gjenocid në kosovë

Në Portalin informativ "PASHTRIKU.ORG",mund te lexoni nga autori Faton Mehmetaj shkrimin e më poshtë shënuar:

FATON MEHMETAJ: ROLI DHE PËRGJEGJËSITË E 'DREJTORISË SË GJASHTË' (DREJTORISË PËR VRASJE) TË SHËRBIMIT SEKRET SERB NË DREJTIM TË KOSOVËS (I)

(Prishtinë, 13. 01. 2013) - Problemet e Serbisë ndaj Kosovës, që vazhdojnë të jenë temë aktuale në skenën politike, të sigurisë dhe në aspektin diplomatik, po manifestohen me kërcënime të vazhdueshme të Serbisë ndaj Kosovës. Në fakt këto kërcënime, shantazhe, sabotime, diversione e forma tjera të luftës speciale nuk janë vetëm kërcënime të Serbisë ndaj Republikës së Kosovës, por janë kërcënime edhe ndaj paqes dhe sigurisë në nivel rajonal e ndërkombëtar. Siç dihet, përgjegjës për sigurinë në Kosovë është KFOR'i - NATO dhe elementë të tjerë të sigurisë vendore dhe ndërkombëtare, prandaj nëse vazhdon gjendja e tillë e presioneve dhe e kërcënimeve të Serbisë ndaj Kosovës, acarimi i gjendjes mund të merr përmasa më të mëdha.

Raportet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë edhe më tutje e kanë karakterin e konfliktit ndërshtetëror. Serbia vazhdon ta kërcënojë Kosovën me skemën e vjetër, nëpërmjet të cilës po i bën presion rajonit dhe skemës së re të sigurisë në përgjithësi. Edhe pse disa ekspertë të fushës së sigurisë (ndërkombëtarë, por edhe vendorë), kërcënimet e Serbisë ndaj Republikës së Kosovës i konsiderojnë kërcënime të profilit të ulët të sigurisë, në terren gjendja është shumë më serioze. Serbia i ka vënë në dispozicion të gjithë mekanizmat për ta shantazhuar dhe dekoncentruar gjendjen në Kosovë. Për këtë arsye duhet të bëhen presione të mëdha nga bashkësia ndërkombëtare tek Serbia që ta detyrojnë atë të heqë dorë nga politika luftënxitëse e destabilizuese në raport me shtetin e pavarur të Kosovës dhe me shqiptarët në Kosovën Lindore (Luginën e Preshevës).



Shefat e Sigurimit Serb (1991 - 2008)

Deri më tani Serbia e ka shfrytëzuar në mënyrë të përkryer krizën e mandateve të pranisë ndërkombëtare në Kosovë, sepse misioni ndërkombëtar i UNMIK-ut e më pas ai i EULEX-it, edhe pse të deklaruar për “neutralitet” politik, e kanë mbajtur haptazi anën e Serbisë. Madje, UNMIK-u shtypi në të gjitha pozicionet vullnetin e popullit duke u shndërruar në një autoritet kolonial, gjë që prodhoi revoltën e vitit 2004, që e solli vdekjen klinike të tij. Po ashtu edhe EULEX-i ka ardhur në Kosovë pa mandat të qartë, për vet faktin se Bashkimi Europian (BE) nuk ka qëndrim unik ndaj shtetit të Kosovës, ngase pesë shtete anëtare të BE-së (Spanja, Greqia, Qiproja, Sllovakia dhe Rumania) nuk na kanë njohur ende si shtet. Në fakt, me politikën që po e ndjekë, Serbia është pengmbajtëse e integrimeve europiane të Ballkanit Perëndimor, duke ia ekspozuar poshtërimit vet Bashkimin Europian, në rast të tejzgjatjes ose të dështimit të këtij integrimi.

Për realizimin e këtyre qëllimeve, e në veçanti për realizimin e projekteve serbomëdha ndaj Kosovës, Serbia i ka vënë në dispozicion të gjithë mekanizmat e saj. Në realizimin e këtyre qëllimeve Rusia konsiderohet sponsorizues i destabilitetit në Kosovë, në ish-shtetet e ish-Jugosllavisë dhe në Ballkan, duke e mbajtur anën e Serbisë me çdo kusht, duke tentuar të ketë një rikthim të ndikimit rus në rajon. Për t’i arritur qëllimet dhe për ta mbajtur gjendjen në tension të vazhdueshëm pos disa sektorëve të MUP-it, KOS-it, sektorit të shërbimit sekret, që vepron në kuadër të Ministrisë së Jashtme të Serbisë, BIA-s, xhandarmërisë e segmenteve të tjera, Serbia e vuri në veprim edhe “Drejtorinë për Vrasje”, të ashtuquajturën “Drejtoria e Gjashtë” e Shërbimit sekret serb. Sipas një raporti hetues të BIA-s (për nevoja të prokurorisë) thuhet se kjo drejtori e ka mbyllur aktivitetin e saj në vitin 2001, mirëpo ky konstatim formal i shërbimit sekret serb, duhet të shikohet dhe të konstatohet nga prizma të tjerë të vërtetësisë nëse është mbyllur me të vërtetë, apo vazhdon punën me dukje tjetër.

Në vitin 1999, në kuadër të Qendrës së Sigurimit Shtetëror serb në Beograd, ishte formuar edhe një njësit i veçantë për likuidime, ekzistenca e të cilit u bë publike vetëm një dekadë më vonë. Në përfundim të mandatit të regjimit të Millosheviqit, Qendra e Sigurimit Shtetëror në Beograd, në mënyrë të jashtëligjshme e themeloi Drejtorinë e Gjashtë (Šesto Odeljenje Centra DB u Beogradu), e njohur si “Drejtoria për Vrasje” (Odeljenje DB za ubistva), nën përkujdesjen e të cilës, rezulton të jenë kryer krime monstruoze, vrasje politike dhe ekzekutime enigmatike të kundërshtarëve politikë në Serbi, por edhe jashtë saj.



Ratko Romiq, kryeshef i “Drejtorisë së Gjashtë” (Šesto Odeljenje - DB u Beogradu)

Siç bëhet e ditur, “Drejtoria e Gjashtë” apo ”Drejtoria për Vrasje” është formuar më 22 nëntor 1999, me vendim të Sigurimit Shtetëror të Serbisë, në kohën kur kryeshef i Sigurimit Shtetëror serb ishte Radomir Markoviq, menjëherë pasi ishte bërë publike përfshirja e Sigurimit Shtetëror në vrasjen e katër aktivistëve-funksionarëve të Partisë SPO të Drashkoviqit (Veselin Boshkoviq, Zvonko Osmajliq, Dragan Vushuroviq e Vuçko Rakoçeviq), në magjistralen e Ibrit, më 3 tetor 1999, dhe se ka vepruar deri më 27 shkurt 2001, kur është nënshkruar vendimi për shpërbërjen e saj (!).

Veprimtaria e “Drejtorisë për Vrasje” e Sigurimit Shtetëror serb është trajtuar në një raport tepër sekret të BIA-s (Agjencisë Informative dhe të Sigurisë së Serbisë), të datës 4 prill 2011, të përgatitur për zyrën e prokurorit në rastin gjyqësor kundër Millan Radonjiqit, shefit të Sigurimit Shtetëror serb në Beograd, Ratko Romiqit, kryeshef i “Drejtorisë së Gjashtë” dhe Stevan Bashtës, shef i Drejtorisë së Tretë (kundër ekstremizmit) të Sigurimit Shtetëror Serb, të akuzuar për përgatitjen e atentatit kundër Vuk Drashkoviqit në Budvë, më 15 qershor 2000.

Ndonëse kjo drejtori për vrasje ishte formuar jashtë të gjitha rregullave dhe procedurave standarde ligjore dhe nuk kishte asnjë përshkrim të fushëveprimtarisë apo detyrave, në raportin e BIA-s lidhur me veprimtarinë e “Drejtorisë së Gjashtë”, të përgatitur dhjetë vjet më vonë për nevoja të gjyqit, thuhet se detyra e kësaj drejtorie ishte “për përgatitje dhe realizim teknik” (“za pripremu i tehničku realizaciju”), duke shtuar se terme të tilla nuk janë përdorur normalisht në Sigurimin Shtetëror serb (DB). Duke cituar një deklaratë të shkurtër të kryeshefit të “Drejtorisë së Gjashtë”, Ratko Romiq, thuhet se kjo drejtori është formuar “për kryerjen e shërbimeve të fshehta dhe aktiviteteve operative jashtë vendit” (“za vođenje obaveštajno-operativnih aktivnosti u inostranstvu”).

Sipas medieve serbe, del se kjo drejtori është krijuar nga vetë kreu politik serb. “Drejtoria për Vrasje” është konsideruar si një lloj policie politike e Sllobodan Millosheviqit, i cili e ka mbajtur pushtetin me dhunë në Serbi dhe në ish-Jugosllavi, nëpërmjet dhunës, shantazhit, terrorit dhe luftërave që i ka zhvilluar në hapësirat e ish-Jugosllavisë, duke bërë krime, masakra, gjenocid e zhdukje masive të popujve joserbë në këto hapësira.

Në këtë kontekst duhet vënë në dukje se “Drejtoria e Gjashtë” (“Drejtoria për Vrasje”) ishte e ngarkuar edhe me detyra të veçanta politike në “ribërjen e kombit” në Serbi dhe në mbajtjen gjallë dhe në pushtet të Sllobodan Millosheviqit dhe të kreut mafioz që aso kohe e udhëhiqte shtetin e Serbisë.

Struktura e kësaj drejtorie ishte plotësuar me profesionistë dhe kriminelë të rryer, të cilët ishin veshur me petkun e sigurimit shtetëror të Serbisë dhe mbështeteshin nga strukturat më të larta politike të kohës. Ky njësit kishte kryer disa nga krimet më monstruoze ndaj personaliteteve të rëndësishme në Serbi.

Krahas vrasjeve politike dhe likuidimeve misterioze, ekipet e kësaj drejtorie njëkohësisht thuhet të jenë marrë me zhdukjen e dëshmive dhe të dëshmitarëve të krimeve të luftës në gjithë hapësirën e ish-Jugosllavisë, pra edhe në Kosovë.

Ndonëse e ashtuquajtura “Drejtoria e Gjashtë” për shkaqe konspirative përbëhej vetëm nga pesëmbëdhjetë persona:

1. Ratko Romiq - kryeshef, i dënuar për pjesëmarrje në atentatin kundër Drashkoviqit;

2. Millan Nikoliq, i ngarkuar me punë teknike, tash i punësuar në Telenor;

3. Millutin Ateleviq, i ardhur në “Drejtorinë e Gjashtë” nga Njësia për Operacione Speciale JSO (Jedinice za Specijalne Operacije), tash i sistemuar në Departamentin për Siguri në kabinetin e Daçiqit;

4. Dejan Filipoviq, pjesëtar i Xhandarmërisë;

5. Dejan Careviq, para sistemimit në “Drejtorinë për Vrasje” kishte punuar si avokat, tash është shef i kabinetit të ministrit të Mrejtësisë në qeverinë Daçiq;

6. Radosllav Srgjan Babiq, i ardhur nga JSO në “Drejtorinë e Gjashtë”, tash në Zhandarmërinë e Serbisë, kandidat për shef të Inteligjencës;

7. Sllavisha Arsiq, po ashtu kishte ardhur nga njësitë e JSO-së në “Drejtorinë e Gjashtë”, tash me detyra në Xhandarmërinë e Serbisë;

8. Zhivojin Joviçiq, shofer i Millan Radonjiqit, kryeshef i sigurimit shtetëror serb;

9. Branisllav Duniq,

10. Dragosllav Todoroviq, i ardhur nga JSO, tash në polici;

11. Zhelko Mandiq, i ardhur nga JSO, tash me detyra në MUP-in serb;

12. Dushan Kupreshanin,

13. Zoran Matarkiq, nuk janë dhënë shënime shtesë për punën dhe pozicionin e tyre sot…

Shumica prej pjesëtarëve të “Drejtorisë për Vrasje” sot kanë pozita të larta në qeverinë Daçiq, në polici, xhandarmëri dhe në institucionet qendrore të Serbisë.



Goran Petroviqi, kryeshefi i parë i Sigurimit Serb, i emëruar në janarin e vitit 2001.

“Drejtoria për Vrasje” kishte fuqi të jashtëzakonshme dhe të drejtë që të angazhonte në operacionet e saj çdo pjesëtar aktiv të Shërbimit Shtetëror serb, e në veçanti pjesëtarët e Njësisë për Operacione Speciale (JSO). Deri më tani janë ndriçuar vetëm disa vrasje të kundërshtarëve të Millosheviqit, që i ka kryer ky njësit brenda Serbisë, por nuk është trajtuar profili i vrasjeve të tilla nëse kanë ndodhur në Kroaci, Bosnjë e Hercegovinë, Vojvodinë, Maqedoni, Kosovë e në Mal të Zi. Po ashtu nuk është trajtuar profili i vrasjeve të tilla nëse kanë ndodhur edhe në shtetet e perëndimit. Në Serbi është tentuar që të mbyllet kapitulli i këtij dikasteri të pashembullt të vrasjeve, duke thënë se dëshmitë për punën e “Drejtorisë së Gjashtë” janë zhdukur, dhe se askush nuk di ose nuk do të flasë për to. Madje as Goran Petroviqi, kryeshefi i parë i Sigurimit Shtetëror Serb, i emëruar në janarin e vitit 2001, pas ndryshimeve të tetorit të vitit 2000, kur në Serbi kishte një (pseudo) tranzicion kah demokracia.

VEPRIMTARIA KRIMINALE E “DREJTORISË SË GJASHTË”

Në raportin e përmendur të BIA-s, të hartuar rreth punës dhe veprimtarisë së “Drejtorisë së Gjashtë” të sigurimit sekret serb thuhet se me Njësitë për Operacione Speciale JSO (Jedinice za Specijalne Operacije) të Drejtorisë së Gjashtë, kanë qenë të ngarkuar Radosllav Srgjan Babiq (43) vjeç dhe Dragosllav Todoroviq (38). Në qendrën e Sigurimit Shtetëror (DB), në Beograd përveç të lartpërmendurve nga radhët e JSO-së janë transferuar edhe pesë pjesëtarë të JSO-së, prej të cilëve Zhivojin Joviçeviq (53) ka qenë shofer i Millan Radonjiqit, shef i qendrës në Beograd. Sipas raportit të BIA-s, në strukturën e Drejtorisë së Gjashtë ishin paraparë vetëm kryeshefi, zëvendësi, sekretari administrativ-teknik, katër pjesëtarë me kualifikim superior për përgatitje dhe realizim teknik dhe tetë pjesëtarë me përgatitje të lartë profesionale për përgatitje dhe realizim teknik. Deri vonë nga raportet zyrtare, dihej vetëm për tre veta: kryeshefin Romiq dhe dy pjesëtarë të JSO-së. Në një deklaratë të mëvonshme të kryeshefit të Drejtorisë së Gjashtë, Ratko Romiq, të dhënë për nevoja të gjyqit, thuhet se ky njësit ishte formuar për të “zhvilluar aktivitete zbuluese-operative në botën e jashtme”.

Duke pasur parasysh se kryeshefi i “Drejtorisë për Vrasje” të Sigurimit shtetëror serb, Ratko Romiq (49), është i akuzuar edhe për vrasjen e gazetarit Sllavko Çuruvija gjatë kohës së luftës (11 prill 1999), pra para themelimit zyrtar të kësaj drejtorie, dhe se vrasjet politike me të njëjtat karakteristika kanë vazhduar edhe para por edhe më vonë në Serbi, por edhe në shtetet tjera të ish-Jugosllavisë, vështirë të besohet se aktiviteti i “Drejtorisë për Vrasje” të ketë pushuar në fundshkurtin e vitit 2001, apo se aktiviteti i saj të jetë kufizuar vetëm brenda territorit të Serbisë.

Duhet përmendur se pas nënshkrimit të Marrëveshjes së Kumanovës, më 9 qershor 1999, përkatësisht pas përfundimit të luftës në Kosovë dhe tërheqjes së forcave ushtarake, policore dhe paramilitare serbe nga Kosova, megjithatë pjesa dërmuese e Brigadës 125 të Motorizuar të ushtrisë jugosllave (UJ), e cila gjatë luftës në Kosovë komandohej nga gjenerali Dragan Zhivanoviq, ka mbetur me detyra speciale në Kosovë, për të vazhduar me realizimin e objektivave të shërbimeve sekrete serbe. Pjesëtarët e kësaj brigade të mbetur prapa në Kosovë ishin urdhëruar t’i heqin gradat dhe uniformat ushtarake dhe të familjarizohen me ambientin, të kërkojnë ndihmën e KFOR-it dhe të ankohen sa më shumë tek strukturat ndërkombëtare për pasiguri dhe për mjedis të pasigurt për t’i krijuar vetes rehati dhe komoditet për veprim.



Gjenerali Dragan Zhivanoviq, komandant i Brigadës 125 të Motorizuar të UJ'së,

gjatë luftës në Kosovë 1998 - 1999.

Pjesëtarët e mbetur prapa në Kosovë të Brigadës 125 të Motorizuar të UJ-së, urdhrat për veprime diversive i kanë marrë fillimisht nga komandanti i kësaj brigade Dragan Zhivanoviqi. Nga pjesëtarët e kësaj brigade u formuan një varg organizatash ilegale, u kryen në vazhdimësi akte dhe veprime që ia zbehnin imazhin Kosovës në arenën ndërkombëtare. Por këto grupe vazhdimisht tentuan dhe vazhdojnë të tentojnë ta destabilizojnë gjendjen në Kosovë në mënyrë të organizuar. Njëkohësisht duhet përmendur se kanë qenë të urdhëruar të bëjnë kidnapime të caktuara të përfaqësuesve të organizatave ndërkombëtare e të qytetarëve të Kosovës, veçanërisht në pjesën veriore të Kosovës. Kidnapime të tilla të paligjshme po ndodhin edhe sot e kësaj dite nga xhandarmëria serbe, ku në disa raste në pikë të ditës janë kidnapuar qytetarë serbë dhe u janë dorëzuar organeve të drejtësisë në Serbi, gjë që është shkelje e rëndë e sovranitetit dhe integritetit territorial të Republikës së Kosovës.

Për realizimin dhe kryerjen e veprimtarisë të saj, “Drejtoria e Gjashtë” e Sigurimit shtetëror serb, siç u tha më lartë, i ka pasur në dispozicion edhe pjesëtarët e njësisë për operacione speciale JSO të inkorporuar në OSA (të ashtuquajturën “Ushtria Çlirimtare Serbe”), të cilat është e dokumentuar se kanë kryer një varg vrasjesh dhe aktesh tjera terroriste në Kosovë jo vetëm gjatë kohës së luftës, por edhe pas luftës. Pra, veç tjerësh, “Drejtorisë së Gjashtë” i kanë bërë shërbime edhe disa pjesëtarë të JSO-së, në krye me Millorad Ulemekun - Legijan, i cili më vonë është burgosur dhe dënuar në Serbi, për organizimin e vrasjes së kryeministrit serb Zoran Gjingjiq, me pretekst se ka bashkëpunuar me perëndimin në dëm të interesave të Serbisë. Tashmë është e ditur publike se që nga viti 1999 e deri më 2003, JSO - Njësia për Operacione Speciale (JSO), si njësi ekzekutive e RDB-së, e cila udhëhiqej nga Millorad Ulemek - Legija, ishte i vetmi institucion serb që nuk i kishte shkëputur marrëdhëniet me Kosovën.



Millorad Ulemek - Legija, Shef i Njësisë për Operacione Speciale (JSO),

si njësi ekzekutive e RDB-së.

Millorad Ulemek (i njohur edhe me mbiemrin Llukoviq), i takonte stafit më të ngushtë të Millosheviqit dhe linjave më të besueshme të tij. Në luftën e Bosnjës, të Kroacisë dhe të Kosovës njihet me emrin Legija, ish-komandant i njësisë së tmerrshme “Beretat e Kuqe”, ku ishin mbledhur kriminelët më të dëshmuar në luftë nga të gjitha njësitë policore, ushtarake e paraushtarake serbe, të cilët kanë kryer masakrat më të tmerrshme mbi popullsinë civile.

Pra, me veprimtarinë e “Drejtorisë së Gjashtë” ndërlidhen njësitet e JSO-së dhe të forcave speciale policore PJP (Posebne Jedinice Policije), që ishin njësite të RDB-së, të cilat kryen masakra të tmerrshme në Kosovë, përfshirë edhe masakrën në Likoshan e Qirez, masakrën kundër Familjes Jashari në Prekaz, masakrën në Reçak, në Lybeniq, në Mejë e Korenicë, etj. Faktikisht, Njësia për Operacione Speciale JSO gjatë luftës në Kosovë (1998-1999) e la tërësisht kazermën e vet “13 maj” në Beograd për të luftuar në Kosovë, duke pasur bashkëpunim të ngushtë me “Tigrat” e Arkanit, “Belli Orlovi” (“Skyfterët e Bardhë”) të Sheshelit, me të ashtuquajturat njësi të rregullta të MUP-it e të Ushtrisë Jugosllave.

.....................................

Shikoni: Pukovnik Legija-Super Tigrovi,JSO



Këto njësi pothuajse të gjitha operacionet kriminale që janë kryer në Kosovë i kanë të përbashkëta. Një pjesë prej tyre kur mbaroi lufta i deshën uniformat dhe vazhduan me detyra të reja në Kosovë, duke u bërë pjesë e organizatave ilegale serbe dhe grupeve të mafies e të krimit të organizuar. Për të gjitha këto makinacione që po i bën Serbia në Kosovë është në dijeni BE-ja, është në dijeni KFOR-i, EULEX-i, opinioni i brendshëm dhe ai ndërkombëtar, mirëpo deri më tani nuk janë ndërmarrë hapa konkretë për ta stopuar këtë gjendje. Rrjedhimisht, UNMIK-u nuk pati as mandat, as kapacitet e as vullnet, që ta përgatitë Kosovën për statusin e saj të ri në pajtim me vullnetin e popullit. Këtë nuk po e bën as EULEX-i, i cili që në fillim ishte mision i dështuar, i cili rrjedhimisht ishte përqendruar për ta shkatërruar dhe shantazhuar ish-strukturën e UÇK-së, pa u interesuar mirëfilli për misionin e vet në Kosovë. Në trazirat e dhunshme të serbëve në veri të Kosovës, me ç’rast ata sërish i dogjën pikat doganore të Jarinës, EULEX-i u turpërua. Në këtë rast policët e EULEX-it ikën në panik. Kjo ngjarje ishte e përafërt me turpin që përjetuan ushtarët e UMPROFOR-it në Bosnjë, kur terroristët serbë i lidhën ushtarët e këtij misioni për shtylla telefoni, për ura e vende të dukshme për t’i degraduar si mision.

ORGANIZIMI MAFIOZ DHE KRIMINAL NË SERBI

Pas gjithë kësaj në Mitrovicë dhe në vende të tjera strukturat ultranacionaliste serbe, pra humbësit, po kërkojnë fitore pas kapitullimit, por në Kosovë kjo nuk do të ndodhë kurrë! Tashmë është dekonspiruar dhe konsumuar projekti i Beogradit, i cili për çështje kamuflimi, përdorë një retorikë të paqes, por në esencë synimi mbetet i njëjtë - aneksimi i Kosovës ose copëtimi i një territori sa më të madh të saj, ashtu siç bënë në Bosnjë me krijimin e të ashtuquajturës Republikë Serbe, nëpërmjet të cilës defunksionalizuan shtetin e Bosnjë dhe Hercegovinës. Nëse dikush e dëshiron këtë nuk ia do të mirën Serbisë as Kosovës, sepse luftërat dhe gjakderdhjet për territore do të vazhdojnë në dimensione të tjera. Kosova Lindore, Sanxhaku dhe Vojvodina do të jenë vatrat e reja të trazuara. Kosova Lindore dhe Sanxhaku janë territore shqiptare të mbetura nën administrimin e Serbisë, të cilat nuk janë fare të kënaqura me trajtimin që ua bën Serbia. Këto vende dhe Vojvodina ka kohë që nuk janë pajtuar me regjimin serb. Ka kohë që këto territore kërkojnë autonomi të brendshme dhe shkëputje. Duhet përmendur se pjesëtarët e “Drejtorisë së Gjashtë” kanë vepruar edhe në Sanxhak, Kosovën Lindore, Vojvodinë, etj. Këto struktura i kanë shantazhuar, iu kanë bërë presion dhe i kanë mbajtur nën mbikëqyrje të gjithë ata që janë përpjekur të organizojnë pavarësimin e këtyre vendeve nga Serbia.

Legija ishte njëri ndër kapotë e “Klanit të Zemunit”, të cilët në shumicën e rasteve i merrnin urdhrat nga një organizatë sekrete, e cila e kishte futur nën mbikëqyrjen e vet këtë strukturë që përbënin fuqi në Serbi dhe në të gjitha ish-republikat e ish-Jugosllavisë. “Drejtoria e Gjashtë” e Sigurimit Shtetëror serb, mbante lidhje me kreun e “Beretave të Kuqe” dhe me “Klanin e Zemunit”, nëpërmjet të cilit i grumbullonin të ardhurat të gjitha grupet mafioze që ndërlidheshin me stafin e besueshëm të Millosheviqit. Organizimi mafioz dhe kriminal i “Klanit të Zemunit” kishte tubuar rreth vetes pothuajse të gjitha strukturat e pakënaqura me pushtetin e kohës në Serbi, që nga mbarimi i luftërave në rajonin e krizës në territorin e ish-Jugosllavisë. Ky grup u forcua aq shumë saqë në disa raste e sfidoi edhe pushtetin serb. Këto grupe në fakt ishin fuqia e Millosheviqit. Pas një pune të koncentruar operative “Klani i Zemunit” shtrihet në gjithë rajonin e ish- Jugosllavisë ku më shumë e ku më pak. Ky klan në Kosovë edhe më tutje ka një përbërje të fortë veçanërisht në pjesën veriore të Mitrovicës, në Graçanicë, Fushë-Kosovë, etj.

Ky klan në bashkëveprim edhe me një varg organizatash ilegale serbe, që veprojnë në të gjitha hapësirat e ish-Jugosllavisë, për një kohë të shkurtër arritën që t’i vrasin dhe t’i asgjësojnë pothuajse të gjithë dëshmitarët e mundshëm që mund të dëshmonin në Tribunalin e Hagës kundër Millosheviqit dhe të tjerëve dhe që mund t’i zbulonin sekretet e thella të luftës në territoret e ish-Jugosllavisë.

Këto grupe e kishin vënë nën kontroll edhe Njësinë për Operacione Speciale (JSO), e cila ishte shpërndarë në grupe të vogla, të cilat përfaqësonin njësinë e policisë sekrete, duke mbajtur lidhje të ngushta me Ministrinë e Punëve të Brendshme dhe me Shërbimet Sekrete të Serbisë.

Pjesëtarët e “Drejtorisë së Gjashtë”, dyshohen për një varg vrasjesh politike në Serbi, me theks të veçantë, për vrasjet e kryera kah fundi i mandatit pushtetar të Millosheviqit. Kjo Drejtori ishte formuar jashtë të gjitha rregullave dhe procedurave standarde ligjore. Kishte fuqi të jashtëzakonshme dhe të drejtë të angazhonte çdo pjesëtar aktiv të Sigurimit Shtetëror e posaçërisht të Njësisë për Operacione Speciale (JSO). Viktima të kësaj “Drejtorie”, veç tjerësh, kanë qenë duke filluar nga kreu politik, ekonomik, i drejtësisë, por edhe nga vet radhët e shërbimit sekret serb. Brenda kohës sa thuhet se ka vepruar zyrtarisht “Drejtoria e Gjashtë” është kidnapuar dhe ekzekutuar ish-presidenti serb, Ivan Stamboliq (25 maj 2000), është vrarë Pavle Bullatoviqi, ministër i Mbrojtjes i ish-RFJ-së; është vrarë drejtori i JAT-it Zhika Petroviq; gjykatësi Nebojsha Simeunoviq; ish-pjesëtari i JSO-së Lluka Pejoviq, për të cilin dyshohet se ka qenë vrasësi i gazetarit Sllavko Çuruvija (dëshmitar i mundshëm në procese gjyqësore) dhe shumë vrasje të tjera, të kryera për qërimin e hesapeve mes klaneve mafioze e politike në Serbi.

Pas kryerjes së disa aksioneve të suksesshme pjesëtarët e “Drejtorisë së Gjashtë” janë pajisur me dokumente zyrtare të identifikimit nëpërmjet rrugëve tepër sekrete. Për të gjitha veprimet që i ka ndërmarrë “Drejtoria e Gjashtë” ka qenë në dijeni shefi i atëhershëm i Sigurimit Shtetëror (DB), Rade Markoviqi, nëpërmjet të cilit janë koordinuar shumica e veprimeve të kësaj Drejtorie, pasi që kjo “drejtori e vrasjeve” ka kryer operacione speciale në kuadër të Shërbimit shtetëror sekret serb. Këtë e kanë vërtetuar më vonë edhe burime brenda kësaj drejtorie. Fotografitë e shtëpisë së Vuk Drashkoviqit dhe dëshmitë e tjera të nevojshme për të përgatitur atentatin ndaj tij (të dështuar), i kishin përgatitur pjesëtarët e “Beretave të Kuqe”, disa prej të cilëve si Branko Berçeku, Leonida Milivojeviqi dhe Nenad Iliqi, për këtë janë dënuar nga “Gjykata Speciale” e Serbisë.

“Drejtoria e Gjashtë” për realizimin e objektivave të veta në Kosovë, i ka shfrytëzuar strukturat e bashkëpunëtorëve, të cilët zyrtarisht kanë qenë pjesëtarë të qeverisë së Sllobodan Millosheviqit në Kosovë, që kanë punuar në departamente të ndryshme, duke përfshirë këtu edhe resorin e sigurimit shtetëror dhe atë ushtarak. Një pjesë e tyre e kanë ruajtur kontinuitetin e veprimit me shërbimet sekrete serbe (veçanërisht me ato ushtarake) edhe sot e kësaj dite.

Në qoftë se u referohemi regjistrave të asaj kohe të qeverisë së Millosheviqit, del se pjesa dërmuese e tyre janë pjesë e institucioneve të sigurisë dhe resorëve të tjerë në institucionet e Kosovës pas vitit 2000 e këndej. Në qoftë se i besohet një dosjeje që e kishte hartuar ish-administrata e UNMIK-ut në vitin 2008, lidhur me praninë e shërbimeve sekrete serbe në Kosovë, del se deri në atë vit (por të paktën edhe deri në vitin 2010), MPB-ja (MUP-i) e Serbisë në Kosovë kishte dhjetë zyra që vepronin ilegalisht. Sipas atij raporti, Ministria e Drejtësisë, Ministria e Punëve të Brendshme e Serbisë (MUP), xhandarmëria dhe BIA zhvillojnë aktivitet të përditshëm në Kosovë, aktiviteti i të cilave është përcjellë deri në vitin 2010 edhe nga mediet, shoqëria civile, e nga monitorues të tjerë. Raporti i UNMIK-ut, pos këtyre, paraqet edhe aktivitetin e gjashtë ministrive të Serbisë: asaj të arsimit; të shëndetësisë; të punës dhe mirëqenies sociale; të kulturës; të administratës publike dhe të të ashtuquajturës “ministri për Kosovë e Metohi”, të cilat sipas raportit rezultonte t’i kenë mbi 161 zyra veprimi në Kosovë, duke mos i përjashtuar rastet e dyshimit që edhe Ministria e Mbrojtjes e Serbisë t’i ketë zyrat e veta në Kosovë. Me pak modifikime dhe kamuflime, ndoshta duke e thjeshtuar personelin për shkak të kufizimeve buxhetore, ekziston dyshimi i bazuar se ky sistem organizativ diku më shumë e diku më pak është aktual edhe sot e kësaj dite.



Rade Markoviqi, Shef i Sigurimit Shtetëror të Serbisë (1998 - 2001).


Nëpërmjet rrjetit të sipërpërmendur, që nga viti 2009 e deri më sot, 33 mijë shqiptarë të Kosovës, janë pajisur me pasaporta serbe, edhe përkundër faktit se ata nuk përfitojnë nga liberalizimi i vizave sikur qytetarët e Serbisë. Bashkë me pasaportat ata kanë marrë edhe shtetësinë e Serbisë. Nëse u referohemi deklarimeve të deputetes nga radhët e pakicës serbe (Vesna Mikiq), të bëra në Kuvendin e Kosovës (mars 2012) lidhur me këtë çështje, nuk është i vogël as numri i zyrtarëve të institucioneve së Republikës së Kosovës, që janë të pajisur me dokumente të Serbisë. Dyshtetësia është e lejueshme dhe nuk ka problem lidhur me këtë, por në anën tjetër, minoritarët serbë dhe qytetarët e Serbisë shumë pak disponojnë me dokumentet e Republikës së Kosovës.

VIJON…

................................................................

(ILUSTRIMET I PËRGATITI KTYEREDAKTORI I PASHTRIKU.ORG)

kthehu

Lexues të nderuar të Bashkimit kombëtar është me interes ta lexoni këtë shkrim analitik nga autori Faton Mehmetaj,se kush janë ata shqiptar që përmes shpifjeve sharjeve dhe ofendimeve kundër mbar shqiptarëve u ndihmojnë gjenocidistëve serbo-çetnik.

FATON MEHMETAJ: ROLI DHE PËRGJEGJËSITË E 'DREJTORISË SË GJASHTË' (DREJTORISË PËR VRASJE) TË SHËRBIMIT SEKRET SERB NË DREJTIM TË KOSOVËS (II)

(Prishtinë, 14.01.2013) - Njësiti i “Drejtorisë për Vrasje” të Sigurimit Sekret serb, ishte i konstruktuar mbi doktrinat e organizatës së mëhershme me përmasa ndërkombëtare “Crna Ruka” (“Dora e Zezë), e cila u formua në maj të vitit 1903, si organizatë sekrete terroriste politiko-ushtarake serbe, që u riformua dhe mori përmasa të mëdha në vitin 1911, duke luajtur rol të madh në organizimin e Luftërave Ballkanike, për pushtimin e shumë tokave shqiptare dhe për likuidimin e krerëve të Lëvizjes së Rezistencës Shqiptare dhe të të gjithë kundërshtarëve politikë në gjithë hapësirat ballkanike. Qëllimi i kësaj organizate ishte bashkimi i të gjitha territoreve që kishin pakica të kombësisë serbe në një shtet me Serbinë dhe serbizimin e tyre. Përpiqeshin për aneksimin e Kosovës, të Maqedonisë, Vojvodinës, Malit të Zi, Bosnjë-Hercegovinës dhe tërë bregdetit Adriatik. Kjo organizatë kishte programin dhe statusin e vet me moton “Ujedinjenje ili Smrt” (“Bashkim ose Vdekje”) dhe përbëhej kryesisht nga ushtarakët serbë të dalluar për aksione e sakrifica, udhëheqës të grupeve militante çetnike si dhe intelektualë të dalluar, të gjithë të kombësisë serbe, nënshtetas serbë dhe banorë të Serbisë, të përbetuar për ta kryer detyrën që parashtronte motoja e programit të kësaj organizate.



Dragutin Dimitrijeviqi - APIS, shef i organizatës “Crna Ruka”

(“Dora e Zezë), e formuar në maj 1903

Udhëheqësi kryesor i “Dorës së Zezë” ishte Dragutin Dimitrijeviqi, i njohur me nofkën APIS. “Apisi” ishte shef i sigurimit ushtarak në ushtrinë serbe dhe tërë komandat serbe gjatë Luftërave Ballkanike dhe Luftës së Parë Botërore ishin nën kontrollin dhe sigurimin e tij. Organizata sekrete terroriste serbe “Crna Ruka”, shoqëria e fshehtë ushtarake serbe, e masakroi mbretin Obrenoviq dhe i solli në fron Karagjorgjeviqët. Sundimin e saj e shtriu në Beograd, pasi që në qershor të vitit 1903 masakroi kralin Obrenoviq dhe me puç e solli në fuqi kral Pjetër Karagjorgjeviqin, i cili gjatë gjithë jetës së tij do të jetë rob i kësaj organizate.



Ulur: Dragutin Dimitrijević - Apis, në këmbë: Dušan Glišić dhe Antonije Antić.

Veprimtarinë e kësaj organizate më së miri e tregon procesi i Gjyqit Ushtarak në Selanik më 1917, kur qeveria serbe në mërgim, bashkë me komandën ushtarake franceze nën gjeneral Sarajn, akuzuan shumë oficerë e gjeneralë të ushtrisë serbe si pjesëtarë të organizatës terroriste “Dora e Zezë”. Tre krerët kryesorë të kësaj organizate i dënuan me vdekje dhe i ekzekutuan menjëherë në Selanik, ndërsa rreth 20 ushtarakë të tjerë i dënuan me nga 7-20 vjet burgim.

Pra, veprimtaria terroriste e “Dorës së Zezë”, u gjykua dhe u dënua në Selanik, në qershor të vitit 1917, nga qeveria serbe dhe nga faktori ndërkombëtar i asaj kohe. Me ardhjen në pushtet, kral Aleksandër Karagjorgjeviqi, që të shpëtojë nga “Dora e Zezë” formoi në kohë të luftës një shoqëri të re të fshehtë ushtarake të quajtur “Bella Ruka” (“Dora e Bardhë”) e cila grushtin e fundit ia dha “Dorës së Zezë” në Selanik më 1917, duke vrarë disa nga drejtuesit e saj. Qysh atëherë sundimtare e Jugosllavisë mbeti “Bella Ruka”, me kralin Aleksandër në ballë, e ndihmuar kurdoherë nga “Narodna Odbrana” që të dyja këto shoqata të fshehta terroriste serbe.

VRASJET E PAZBULUARA NË SERBI

Edhe përkundër kësaj, programi i organizatës “Crna Ruka”, “Bella Ruka” (“Dora e Bardhë”) e “Narodna Odbrana” (Mbrojtja Popullore), mbetet bazë e veprimtarisë ushtarake serbe për të gjitha kohërat. Që nga ajo kohë e gjer më sot Serbia nuk ka ndryshuar asgjë në korrelacion me vendet e ish-Jugosllavisë. Kjo u pa qartë me luftërat e përgjakshme që i zhvilloi Serbia nën drejtimin e kasapit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviq, në fundshekullin XX për aneksimin e këtyre vendeve me dhunë. Politika serbomadhe e Millosheviqit po vazhdon me ritëm të njëjtë nga pasuesi i tij Nikoliq, i cili është vënë në krye të shtetit serb. Është interesant të përmendet fakti se vrasja e Arkanit, ka shënuar të paktën vrasjen e 500-të, në serinë e vrasjeve të pazbuluara që kanë ndodhur në Serbi. Lidhur me këtë i referohemi raportit të IWPR-së (BCR Issue 108, të datës 18 janar 2000), të titulluar “Katalogu i vrasjeve në Serbi”, ku thuhet se vrasja e Zhelko Razhnjatoviq - Arkanit (15 janar 2000, Beograd), brenda gjashtë vitesh, është të paktën vrasja e pesëqindtë (500) në një seri vrasjesh të pazbuluara në Serbi. Në raportin në fjalë jepen të dhëna interesante lidhur me çështjen në trajtim. IWPR shkruante se duke iu referuar njohësve të mirë të botës së fshehtë të Beogradit, “numri i policëve të vrarë është në një proporcion të çuditshëm me atë të kriminelëve të vrarë në Serbi” dhe se “vendimet për sa i përket rangut të kriminelëve, shkallën e krimeve të tyre dhe ndoshta edhe vendin dhe kohën e kryerjes së vrasjes merren në disa qendra, të cilat ndoshta janë të njëjtat si për policinë ashtu edhe për mafien”. Si vrasjet e oficerëve të policisë ashtu edhe ato të kriminelëve kanë të njëjtat karakteristika. Në shumicën e rasteve vrasjet përbëjnë një mesazh për dikë.

Sipas këtij raporti, një kriminel nga Beogradi, në dokumentarin “Shihemi në Morg”, të xhiruar në Beograd në vitin 1994, Serbinë e ka përshkruar si “një pellg i vogël uji me shumë krokodilë”, por ai nuk jetoi gjatë për ta parë veten e tij në televizion, sepse u vra brutalisht një pasdite në një parking të Beogradit.

Një ekspert i dalë në pension nga Instituti për Hetimet Kriminale dhe Sociale të Beogradit, i cili ka dashur të mbetet anonim, i ka deklaruar IWPR-së se në Serbi “dhuna dhe vrasjet janë të kontrolluara”, gjë që ndikon edhe në profilin dhe në numrin e vrasësve. “Në Serbi ekziston modeli i vjetër, por i famshëm, bazuar në shërbimet sekrete ruse, i njohur me emrin “modeli i rrethit”. Ky sistem përfaqëson një organizatë ku autorët e një krimi bëhen viktima të krimit të ardhshëm, dhe kështu me radhë. Për këtë arsye rrethi kriminal po zvogëlohet sepse ata vrasin njëri-tjetrin dhe “cilësia” e vrasjeve mbetet e njëjtë”, ka thënë ai.

Sipas këtij eksperti, mënyra e planifikimit, koha dhe faktorë të tjerë në ekzekutimin e vrasjeve tregojnë se ekziston një “tru” apo qendër, e cila “kontrollon vrasjet dhe është përgjegjëse për efektet e tyre”.

Njësiti i “Drejtorisë së Gjashtë”, njëri ndër njësitet më misterioze, mendohet se ka likuiduar, pa mëshirë dhe pa zhurmë, kundërshtarët e regjimit, me pretekstin e rrejshëm të interesave nacionale dhe kombëtare të Serbisë, ashtu siç vepronte organizata terroriste “Dora e Zezë”. Ky njësit ishte shndërruar në instrument të qërimit politik të hesapeve, në mes diktaturës që kishte filluar të binte dhe forcave demokratike e qytetare në Serbi që tentuan t’i kundërvëhen këtij regjimi. Ky njësit njëkohësisht ishte i ngarkuar që t’i zhdukë të gjitha dëshmitë dhe dëshmitarët e luftërave dhe të krimeve në ish-Jugosllavi dhe në vet Serbinë. Pos kësaj ishte i ngarkuar të gjejë dëshmitarë, t’i përpunojë ata, t’i paguajë mirë dhe t’i përdorë në gjyqe kundër kundërshtarëve të Millosheviqit dhe kundër atyre që kishin bërë luftëra mbrojtëse në hapësirat e ish-Jugosllavisë.



Dick Marty

Sigurimi Shtetëror Serb përkatësisht Drejtoria e Gjashtë e tij, në bashkëpunim edhe me Shërbimin për Hulumtim dhe Dokumentim (SID), të agjencisë së zbulimit të Ministrisë së Jashtme të Serbisë, kanë arritur të përvetësojnë një strukturë të caktuar të njerëzve të UNMIK-ut dhe të zyrtarëve të tjerë, të shpërndarë në administratën ndërkombëtare në Kosovë, të cilët kanë punuar ekskluzivisht për hesape të Serbisë, duke fabrikuar dosje e duke improvizuar gjyqe në shumicën e rasteve kundër ish-pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) pa kurrfarë baze ligjore. Është vërejtur haptazi përpunimi i mbi 30 dëshmitarëve të rrejshëm në disa procese në gjykatat vendore dhe në Tribunalin e Hagës, të përpunuar fillimisht nga mekanizmat përkatës të Serbisë, të cilët janë përdorur në një varg gjyqesh kundër ish-strukturave të UÇK-së. Ka pasur edhe raste të zhdukjes fizike të dëshmitarëve të komprometuar, me qëllim të ruajtjes së sekretit se kush ka qëndruar në të vërtetë pas tyre.

“Drejtoria e Gjashtë” e Shërbimit Sekret serb edhe ashtu është përkujdesur për asanimin e krimeve të luftës, të fshirjes së gjurmëve të krimeve të luftës, të përpunimit të një pjese të dëshmitarëve në Gjyqin e Hagës, të gjetjes dhe pagesës së dëshmitarëve të Hagës kundër ish-eprorëve të UÇK-së e deri tek afera e Dick Martyt, i cili e ka ngritur zërin kundër ish-UÇK-së duke e denoncuar atë para opinionit vendor e ndërkombëtar me fakte e të dhëna të fabrikuara nga Serbia, pa kurrfarë baze faktike as juridike. Dick Marty me këtë e ka njollosur popullin e Kosovës dhe të Shqipërisë, prandaj edhe duhet të japë llogari bashkë me ish-kryeprokuroren e Tribunalit të Hagës, Del Ponte, dhe rrjetin e personave të tjerë të implikuar në këtë proces të fabrikuar, që kanë qenë pjesë e “Drejtorisë së Gjashtë” të Sigurimit Sekret të Serbisë.

Drejtoria e Gjashtë ishte një lloj kundërvënie ndaj forcave demokratike, ndaj atyre forcave që tentonin të bashkëpunonin me SHBA-të dhe botën perëndimore. Në këtë kohë zhvillohet një luftë e ashpër edhe brenda vet shërbimeve sekrete serbe të të gjitha profileve. Dikush nga eprorët e lartë brenda shërbimit sekret ushtarak i kishte spiunuar tek shtetet e perëndimit, se me dijen e kreut të shërbimit sekret ushtarak është strehuar brenda objekteve ushtarake Ratko Mlladiq, i kërkuar për krime lufte nga Tribunali Ndërkombëtar i Hagës. Kjo ishte njëra ndër aferat e mëdha brenda shërbimeve sekrete serbe. Madje, shefi i Agjencisë Ushtarake Serbe të Inteligjencës VBA (Vojno Bezbednosne Agencije), Svetko Kovaç, në një mbledhje të Këshillit të Lartë të Sigurisë, në Beograd, e kishte paraqitur një raport tek në vitin 2006, ku thuhej se Ratko Mlladiqi po fshihet në objektet ushtarake nga njerëzit e shërbimeve sekrete të ushtrisë serbe. Pas zënies së Mlladiqit u vërtetuan këto pohime dhe brenda VBA-së e VOA-s (Agjencia Ushtarake e Inteligjencës/Vojno Obaveštajne Agencije) u krijua një komision për hetimin e rasteve se kush po e spiunon ushtrinë serbe dhe kush po i jepte informata perëndimit nga radhët e shërbimeve sekrete ushtarake serbe.



Svetko Kovaç, shefi i Agjencisë Ushtarake Serbe të Inteligjencës VBA

(Vojno Bezbednosne Agencije)

Pak kohë para se të kapej Mlladiqi, shërbimet sekrete serbe filluan ta bëjnë një “refresh” të bashkëpunëtorëve - të oficerëve që i kishin kryer shkollat, gjegjësisht trajnimet në vendet e ndryshme të Europës dhe në SHBA, si dhe të oficerëve që e kontrollojnë vijën e Kosovës, të Shqipërisë, Maqedonisë e Malit të Zi dhe në formë shumë diskrete filluan t’i ndërrojnë aty-këtu bashkëpunëtorët dhe stafin operativ kinse për punë të reduktimit të stafit.

Në fakt, shërbimeve sekrete serbe iu kishin zbuluar disa plane të klasifikuara si sekrete shtetërore, siç ishin rasti i Mlladiqit, rasti i vendosjes së raketave ruse në territorin e Serbisë dhe rasti i vendosjes së një njësie të shërbimit të kundërzbulimit rus në një kazermë të ushtrisë serbe, afër kufirit me Kosovën, me qëllim të mbledhjes së shënimeve rreth gjendjes së sigurisë në Kosovë. Duhet vënë në dukje se sekret shtetëror konsiderohej edhe vrasja e Gjingjiqit, sepse shërbimet sekrete ushtarake të Serbisë kanë qenë të implikuara në këtë vrasje. Madje, strukturat e shërbimit ushtarak të inteligjencës VBA kanë qenë nën vëzhgim dhe hetim të vazhdueshëm rreth vrasjes së Gjingjiqit. Shumica e njerëzve që kanë marrë pjesë në atentat kanë qenë pjesëtarë të këtyre shërbimeve, të mbrojtur nga këto shërbime, apo bashkëpunëtorë të këtyre shërbimeve. Madje, në atë kohë, Vlladimir Popoviqi, kreu i zyrës së informacionit në qeverinë Gjingjiq, i kishte akuzuar shërbimet ushtarake për përzierje në atentat të Gjingjiqit, ndërsa shefin e atëhershëm të shërbimit ushtarak serb, Aca Tomiq, për lidhje dhe kontakte të përhershme me “Klanin e Zemunit”, të akuzuar për ekzekutimin e Gjingjiqit.

Sipas analistëve serbë, dy shkaqet kryesore të ekzekutimit të kryeministrit serb Gjingjiq në atentatin e organizuar nga Millorad Ulemek - Legija dhe të tjerët ishin se Gjingjiq, u vra për arsye se i kishte filluar reformat në Serbi, kishte arritur ta përmbysë pushtetin e Millosheviqit dhe ta dorëzojë atë në Tribunalin e Hagës bashkë me një grup funksionarësh të lartë serbë, si gjeneralë të ushtrisë, kuadro të larta të policisë, por edhe politikanë përgjegjës për krime lufte në Kroaci, Bosnjë, Kosovë etj. Pos kësaj, Gjingjiq kishte filluar një operacion tjetër me përmasa të mëdha - luftimin e krimit të organizuar.

ATENTATET E PËRGATITURA NGA SIGURIMI SHTETËROR I SERBISË

Në periudhën e vrasjes së kryeministrit serb Gjingjiq, ishte akuzuar një klan i shërbimit ushtarak serb për dhënien e arkivit ushtarak të VBA-së dhe VOA-s shërbimeve sekrete të SHBA-ve. Mbase shërbimet sekrete serbe e kishin urdhëruar vrasjen e Gjingjiqit për arsye se Gjingjiqi e kishte urdhëruar shefin e atëhershëm të shërbimit, Rade Bullatoviq, që t’ua dorëzonte arkivin shtetëror të shërbimeve të sigurisë zyrtarëve të shërbimeve amerikane. Kjo situatë në atë kohë kishte kaluar edhe në gjyq.

Që nga viti 2003 deri në vitin 2008, qe bërë një pastrim i brendshëm brenda shërbimeve ushtarake serbe. Në këtë rast vijave properëndimore iu ishte mundësuar që të instalojnë rrjetet e tyre në këto shërbime (bëhet fjalë për klane të caktuara të ushtarakëve serbë dhe punonjësve të shërbimeve ushtarake serbe).

Shërbimet sekrete ushtarake kishin urdhëruar edhe likuidimin e Vuk Drashkoviqit, i cili, sipas tyre, punonte në dobi të shteteve të perëndimit dhe punonte sipas instruksioneve të tyre. Nuk kanë qenë as nuk janë të vogla as problemet e kësaj natyre brenda policisë serbe. Nga qarqet ultranacionaliste, të cilat janë të instaluara sot në qeverinë serbe dhe në institucionet e sigurisë në Serbi ishte kërcënuar me vdekje Natasha Kandiqi, ish-presidenti serb Boris Tadiq e një varg liderësh tjerë të lartë e të mesëm që kishin pikëpamje properëndimore.

Për të mos u zgjatur, thuhet se ky njësit që vepronte në kuadër të “Drejtorisë së Gjashtë” nuk shkruante raporte. Kryeshefi i kësaj drejtorie, Ratko Romiq, i ka përdorur kryesisht njësitë e JSO-së për të kryer operacione të fshehta, duke filluar që nga likuidimet e deri tek shantazhet dhe presionet politike.



Lideri i SPO-së, Vuk Drashkoviq.

Sipas raportit të BIA-s, ku është trajtuar veprimtaria e Drejtorisë së Gjashtë, që mbanë siglën “Tepër Sekret”, thuhet se ajo është formuar jashtë rregullave dhe protokollit të sigurimit shtetëror të Serbisë. Po ashtu, në raportin hetimor të BIA-s lidhur me Drejtorinë e Gjashtë janë shikuar mundësitë nëse kjo drejtori është shfrytëzuar për vrasje politike në Serbi dhe jashtë saj të kundërshtarëve politikë. Raporti i BIA-s për Drejtorinë e Gjashtë / Drejtorinë për Vrasje të Sigurimit sekret serb dhe shkeljet që i ka bërë ajo, i është dorëzuar Gjykatës së Lartë në Beograd, më 4 prill të vitit 2011.

Faktikisht, Stevan Bashta (55), ish-kryeshef i Drejtorisë së Tretë (kundër ekstremizmit) në Qendrën e Sigurimit Shtetëror (DB), në Beograd, është dënuar me shtatë vjet burgim për ndihmën e ofruar për pjesëtarët e JSO-së në tentimvrasjen ndaj liderit të SPO-së, Vuk Drashkoviq, në Budvë, më 15 qershor të vitit 2000. Lidhur me këtë është dënuar edhe ish-shefi i Sigurimit Shtetëror (DB) në Beograd, Millan Radonjiq, me tetë vjet burgim dhe kryeshefi i “Drejtorisë së Gjashtë” të Sigurimit Shtetëror serb, Ratko Romiq, me shtatë vjet burgim.

Në njërin nga atentatet e përgatitura nga Sigurimi Shtetëror i Serbisë kundër politikanit serb Vuk Drashkoviq, përkatësisht në atentatin e kryer në magjistralen e Ibrit (i përmendur më parë) kishin mbetur gjurmë në bazë të të cilave u zbulua përfshirja e shtetit. Me këtë rast, pas hetimeve, ishte zbuluar se kamioni me të cilin ishte shkaktuar aksidenti i përkiste shërbimit. Pra, Sigurimit Shtetëror (RDB)!

Megjithëse, Qeveria kalimtare në Serbi gjatë vitit 2000 kishte formuar një komision të veçantë (POSKOK), për të hetuar dhe zbuluar tri vrasjet më të rënda me motive politike: atë të gazetarit Çuruvija, atë të katër funksionarëve të SPO-së dhe zhdukjen e ish-presidentit serb Ivan Stamboliq, ky komision arriti të dinte se prapa vrasjeve qëndronte Sigurimi Shtetëror, por nuk arriti të siguronte fakte për këtë, sepse ky shërbim ishte një sistem i mbyllur, i cili me kohë ishte përkujdesur për zhdukjen e fakteve dhe të dëshmive që e komprometonin këtë Drejtori. Tashmë dihej se Radomir Markoviq, kryeshef i atëhershëm i Sigurimit Shtëtëror të Serbisë, kishte lidhje formale dhe joformale me vet pushtetin politik.

Sipas disa publikimeve në mediet serbe, Stevan Bashtës (ish-kryeshefit të Drejtorisë së Tretë), kohëve të fundit iu kanë ofruar mundësi që të bëhet dëshmitar bashkëpunues i gjykatës dhe, nëse ndodhë kjo, shumë vrasje të motivuara politikisht që janë kryer në Serbi dhe jashtë saj, në periudhën e Millosheviqit mbase do të zbardhen, duke filluar që nga vrasja e Sllavko Çuruvijas, pronar i “Telegrafit”, gjykatësit Nebojsha Simeunoviq, Dade Vujasinoviqit e shumë të tjerëve.

Vrasja e Sllavko Çuruvijas dhe disa të tjerëve, për shkak se akuzohen Millan Radonjiqi dhe Ratko Romiqi, si udhëheqës të këtij operacioni të shifruar “Çurani”, ku implikohet edhe “Drejtoria e Gjashtë”, janë me rëndësi të madhe të zbardhen dhe të dalin para drejtësisë. Kjo do të ishte një shenjë treguese se Serbia fillon të lirohet nga ndikimi i shërbimeve sekrete ushtarake dhe të sigurisë në politikë, në gjykata dhe në ekonomi.

Me porosi të Sigurimit Shtetëror serb u vra edhe gazetarja e BBC-së, Jill Dando, nga një serb vrasës me pagesë, pasi Jill kishte kritikuar ashpër regjimin e Millosheviqit. Vrasja e Jill Dandos ndodhi në vitin 1999, por u rikthye në qendër të vëmendjes pas deklaratave të serbes Branka Prpa, gruas së Sllavko Çuruvias, gazetar, i cili pasi e kritikoi ashpër regjimin e Millosheviqit, u vra dy javë para vrasjes së gazetares së BBC-së, Jill Dando. Branka Prpa është shprehur publikisht se të dy vrasjet kanë ndodhur në rrethana të ngjashme dhe në një distancë kohore të shkurtër. Sipas saj, apeli i gazetares Dando u shndërrua në shënjestër që në momentin kur prezantonte apelet në emër të BBC-së për shqiptarët e Kosovës që po dëboheshin me dhunë nga shtëpitë e tyre prej regjimit të Millosheviqit. E veja e gazetarit serb Sllavko Çuruvia, Branka Prpa, ka deklaruar për gazetën britanike “Daily Mail” se vrasësi i burrit të saj ka likuiduar edhe gazetaren e BBC-së, Jill Dando.

Po të shikosh kohën dhe rrethanat e vrasjeve kupton se ato janë kryer në të njëjtin kontekst, evidenton vejusha Branka Prpa ngjashmëritë mes dy krimeve. Faktikisht, si prezantuesja e BBC-së, edhe Sllavko Çuruvija ishin gazetarë të profilit të lartë dhe janë ekzekutuar në të njëjtën mënyrë: me plumb në kokë teksa ktheheshin në shtëpi.

Pronari i “Dnevni Telegrafit”, Sllavko Çuruvija, është vrarë në mes të ditës më 11 prill 1999, para shtëpisë së tij në ditën e pashkëve ortodokse. Sipas medieve, Çuruvija kishte qenë një njeri i afërt me regjimin e Millosheviqit, por ishte larguar nga ky rreth pas botimit nga ana e tij e “Letrës së hapur për Millosheviqin”.

E veja e Çuruvijas, historiania Branka Prpa, është e bindur se vrasësi i burrit të saj është personi i njëjtë që e ka vrarë gazetaren britanike Jill Dando pesëmbëdhjetë ditë më vonë, në prill të vitit 1999. Ajo beson se të dy gazetarët janë vrarë për shkak se kanë kritikuar regjimin e Millosheviqit. “Unë mendoj se ekziston një lidhje midis Jill Dandos dhe burrit tim. Janë vrarë si armiq politikë. Të dy janë qëlluar me plumb në kokë, kur ktheheshin në shtëpi”, ka thënë Prpa, në komentin e saj dhënë “Blicit”. Thuhet se, shërbimi i zbulimit britanik ka gjetur se pas bombardimit të televizionit shtetëror serb, Zheljko Razhnjatoviq - Arkan, ka urdhëruar vrasjen e John Birt, atëherë Drejtor i Përgjithshëm i BBC-së. Mirëpo, pasi sigurimi i Birt është përforcuar, veprimi është zhvendosur në një objektiv të ri - gazetarja Jill Dando.



Ana Lind (Anna Lindh)

E ngjashme me këto vrasje është edhe vrasja e ministres së jashtme të Suedisë, Ana Lind (Anna Lindh) në fillim të shtatorit të vitit 2003, nga një kriminel serb Mihajlo Mihajloviq (25 vjeç) për shkak të deklaratave të saj përkrahëse në fillim të ndërhyrjes ushtarake të NATO-s ndaj caqeve serbe.

Tashmë është e ditur publike se ka të paktën tridhjetë vjet që dihet publikisht, por është pranuar edhe zyrtarisht se të ashtuquajturat aksionet më delikate e më të besueshme për mbrojtjen e interesave të shtetit serb u janë besuar bartësve më të errët të botës së krimit. Ka tridhjetë vjet që kur shumë kundërshtarë të regjimit, me theks të veçantë nga radhët e emigracionit kroat e shqiptar, veçanërisht në diasporë janë vrarë në atentate spektakolare, apo edhe janë kidnapuar me urdhër të sigurimit shtetëror serb UDB nga kriminelë të njohur serbë, të cilët paraprakisht jo vetëm në ish-Jugosllavi por edhe në Europë ishin dënuar e burgosur për dhunime, plaçkitje, vrasje, etj. Të tillë ishin Arkani, Legija, Gishka, Ashanini e shumë të tjerë, të cilët me të shpërthyer të luftërave në ish-Jugosllavi, morën pozita qendrore në policinë, ushtrinë e politikën serbe.

Ndaj, duke pasur parasysh zhvillimet para dhe pas periudhës formale të veprimtarisë së “Drejtorisë së Gjashtë”, ritheksojmë se është tepër e vështirë të besohet se ka pushuar veprimtaria e këtij mekanizmi kriminal shtetëror serb. Aq më tepër kur pjesa dërmuese e pjesëtarëve të kësaj drejtorie për vrasje gjenden në pozita të larta shtetërore në Serbi. Mekanizmat përkatës ndërkombëtarë, e veçanërisht Bashkimi Europian nuk guxojnë të heshtin më tutje, por duhet të kërkojnë llogari dhe të zbardhin veprimtarinë e pashembullt kriminale të Drejtorisë së Gjashtë/Drejtorisë për Vrasje të Sigurimit Shtetëror serb, veprimtaria e të cilës vazhdon të përbëjë rrezik jo vetëm për rajonin por edhe më gjerë, aq më tepër kur Serbia edhe pasi i shkaktoi katër luftëra të përgjakshme në territorin e ish-Jugosllavisë, që shkaktoi qindra mijëra të vrarë e të masakruar, miliona të dëbuar nga vatrat e tyre, me veprime konkrete po tregon se ka mbetur vendnumëro në mentalitetin luftënxitës të fillimviteve ’90-të. Çdo vonesë në këtë drejtim mund të ketë pasoja të pariparueshme. (FUND) - Faton Mehmetaj, Dr. Kandidat -

....................................................................

(ILUSTRIMET I PËRGATITI KTYEREDAKTORI I PASHTRIKU.ORG)

kthehu

Në kuadër të këtyre forcave të errëta antishqiptare,për fat të keq janë edhe një grup i vogël shqipfolësish që shkruajnë gjithqka zi e keq për kombin hyjnor shqiptar.Po sjellim dis aprej tyre për ju lexues të nderuar të Bashkimit kombëtar,po japim një shkrim të botuar në "Zëri i Amerikës".

• Zeri amerikes
Message flagged
Friday, August 10, 2012 2:26 AM
[Attachment(s) from bahtir hamza included below]
YUGOSLAVENSKA AGENTS UDBA ALBANIANSERBO SECRET FAITH1920-1999

UDBA FROM THE REPUBLIC OF KOSOVO ALBANIAN

1. ADEMI IZET ALJI 12.07.1947. PESTOVE VUCITARENS
2. MAZICI HAJRIZ KOSOVSKA MITROVICA
3. AHMETI BAJRAM JUP. 15.11.1958.SAMIR VITINA
4. KASTRATI ISMET CHEF GJILAN
5. ALACI MURTEZAN BEHAJDIN.07.04.1963. PREZREN
6. RAMADANI ZIJADIN SHEF PRIZREN
7. ALIJAJ SELMAN JASHAR 28.12.1949. KOVRAGE ISTOK PEC
8. ALITI AMDI DZEVAT 08.12.1961.BALABAN PRISHTINA
9. AJAZI NAUSF LJUTFI CHEF
10. HALILOVIC SLAVENKO CHEF
11. ARAPI MILJAIM DZEMAILJ 01.03.1956.GORNJA SLATINA VITINA
12. BUNJAKU ISA CHEF
13. ARIFAJ HAMDIJAJ MALIC. 1952. PECANE SUVA REKA
14. KUCI HADJI 1957 SUVA REKA
Shenim i plotësuar:
(Haxhi (Latif) Kuçi (Krasniqi),nga Suhareka,ku edhe ka vendbanimin në Rr.”Nëna Tereze”,pa nr.i lindur më 18.08.1955, bir i fshatarit Latif (Ismajl) Krasniqi,(Kuçi)nga Janqishta komuna e Malishevës dhe Naxhije Sylaj nga fshati Sllapuzhan komuna e Suharekës.Gjat kohs së luftës ka ikur fillimish në Gjermani,pastaj ka ikur në Francë ku e ka nderruar identitetin në ashkali.)ky person provokan ofendon dhe shpif mbar kombin shqiptar është demaskuar publikisht nga Reshat Badallaj,Avdi Ibrahimi,e shum të tjerë.Ky nëpër forume përdor lloj lloj emrash duke i keqpërdorue ata për qellime të veta destruktive dhe antishqiptare.Në portalin Informativ Bashkimi Kombëtar ka disa pseudonime si përparmi,arbëri.fr,Haxhi Kuçi që është emri i vërtet i tij dhe së fundmi ka nofkën në këtë portal si sheqet,gjiti,detektivi e emra tjerë që më kohë do ti demaskojmë.Ky person është duke u përgjuar nga CIA-FBI e sherbime tjera antiserbe dhe antiruse.
15. ARIFI MYRTA ELEZ 01.04.1919. BATUSHA DJAKOVICA
16. SAHATCIU SEJFULAH CHEF DJAKOVICA
17. ARIFI SULA IDRIZ 09.04.1949.UGLJARE GNJILANE
18. KASTRATI ISMET CHEF
19. AVDULAHI SHIP ELVER 19.11.1955.SHURLANE GNJILANE
20. AVDULHI MUSA ZAHIDE 04.05.1956. MALISHEVO GNJILANE
21. AVDULAHU HASIPA SAMI 15.04.1960. SHURLANE GNJILANE
22. AVDJLI SHIQERI NAZIF 11.05.1955.PLESHINA UROSHEVAC
23. SHERIFI NEZIR 13.03.1964.GORNJA SLATINA VITINA
24. ZEKOLLI QAMIL BINCA VITINA
25. ZAPLLUZHA ADEM 1943 PRIZREN
26. AZEMI MUSLI MUSTAFA 28.12.1946. UGLJARE GNJILANE
27. BADALAJ ISTREF RIDVAN 15.01.1954. ZHUR PRIZRENI.
28. KOSHI ASTRIT CHEF
29. BAJRAKTARI MEHDI ABDULAH,10.05.PLESHINA FERIZJA,
30. SHERIFI NEZIR
31. BAJRAAKTARI AHMET BAICA GLLOGOVC
32. BAJRAKTARI VELIJA DIBARAN 1939 GLLOGOVC
33. RAMA AJAZI SANKOVAC GLLOGOVAC
34. BAJRAKTARI MUSA 1946 RADAFCI PEJE
35. BAJRAKTARI MURAT PEJA
36. BAJARAKTARI IDRIZI SABRIE 10 .12.1952. LIPA PEJE
37. ISUFAJ NERVUZ CHEF
38. ABAZ JUSUF HAJDINI .30.04.1959.GADISH GNJILANE
39. HYSNE FADILI FERIZJA,
40. ABDJLLAHI ASIM KADRI 12.05.1954. SHURLANE GJILANE
41. ADEMAJ RAHMON MALUSH 27.10.1952.PASHINO PEC
42. KURHASANI MALJUSH PEC
43. BAJRAMI BISLIMI ILJZA, 13.06.1943.DEVAJA VITI
44. KASTRATI ISAMET CHEF
45. BAJRAMI JET ISLAMI,DONJA KOROTAICA GLLOGOVC
46. SULJICI EMIN KISHNAREKA GLLOGOVAC
47. SULJA AZEM 04.05.1951.KISNAREKA GLLOGOVAC
48. BAJRAMI BAJRAM MURAT DONJA KOROTICA GLLOGOVC
49. ZENEL HOTI CHEF
50. BAJRAMAI KADRI RAMADANI,06.04.1958.ZHEGOVAC GNJILANE
51. KASTRATI ISMET
52. BALAJ FAZLI ZENELJ 08.11.1920.LAUSH SERBICA( SKENDRAJ)
53. BALIU BEGZAD DONJI MAKRESH GJILANE
54. HAMZA FADILJ,GORNJA KLINA KOSOVASKA MITROVICA ,CHEF
55. HADZOSAJI HALIL 16.11.1946. DJAKOVO
56. HASI LATIF GLLOGOVAC
57. ESMA JAUBELI, KOSOVSKA MITROVICA
58. BALAJ MUSA MEHEMET,15.01.1957.ISTINIC DECAN
59. BRUCI MEDJUN FLORI.29.06.1952.ISTINC DECANI
60. BECIRAJ DJELADIN CHEF PEJE
61. GERVALLA BARDHOSH 1951. DUBOVIKI DAECANI
62. GUNGA FAHERADIN PRISHTINA
63. BUNJKAU FERIZA SHEMSI 17.02.1953 DESIVOJCE KOSOVSKA KAMENICA
64. BASHA BAJARAM DJAFER 15.08.1949 VRANIC SUVA REKA
65. KUCI HADZI 1955 SUVA REKA
66. HADZIU MURSEL POKLEK GLLOGOVAC
67. HADZIU FAZLI POKLEK GLLOGOVAC
68. HADZI MUHADJERI 04.06.1967 KUSIRICI PEJE
69. BECA MADJUN SULJEJMAN 24.09.1957 MOLIC DJAKOVICA
70. SAHATCIU SEJFULAH CHEF
71. BEGA HALIT SHABAN 11.06.1964. JEZERCE FERIZJA
72. MALOKU SHABAN CHEF
73. SULJEJMAN HIVZI CHEF FERIZAJ
74. BEGISHOLLI BAJRAM AVDI 15.03.1935.MANASTIRCE FERIZJA
75. IBARHIM ADEMI
76. BEGU SHEFKI FAZLI 03.02.1951.VLAHINJA TITOVA MITROVICA
77. ASLANAJ BAHTI TITOVA MITROVICA
78. BEKA NEBIH HARUN 03.06.1957. GUSHEVAC TITIOVA MITROVICA
79. MAZHICI HAJRIZ CHEF
80. MISINI FADIL DONJA KOROTICA GLLOGOVAC
81. BEGA HAJRUSH BEQIR 30.06.1964.SELO VAROSH FERIZJA
82. HISENI FADIL SHEF
83. BERISHA RAMADANI ZYMER 01.03.1959. MAJANCE PODUJEVO
84. KADRI OSMANI KOSOVSKA KAMENICA
85. KRASNIQI ADEM CHEF
86. KRASNIQI MUSTAFA SHABAN GLLOGOVAC
87. FETAHU HARADINI DAUT GLLOGOVAC
88. BERISHA VELIJE AMRUSH 08.09.1950 MALA HOCA ORAHOVAC
89. PECANI EMIN GORNJA KOROTICA KOMORANE
90. RAMA BEDZET CHEF
91. RAMADANI HAJDARI ARIF DONJA KOROTICA GLLOGAVC
92. RAMADANI DESTAN SASIVAR DONJA KOROTICA GLLOGOVAC
93. BERISHA SAITA DESTAN 1920.GILUSHA PRIZREN
94. BERISHA AVDULJA HADZI 01.11.1960.PAPRACNE DECANI
95. HASKAJ MEHMET PEJE
96. BERISHA RAMADAN HALIL 11.04.1949.BUCE DRAGSH
97. DULAJ LATIF PRIZREN
98. BERISHA RAMADAN IMER 01.09.1957.MAJANCE PODUJEVO
99. LUMNIJE MEHMETI PODUJEV
100. OLLANI ALI PRISHTINA
101. RECICA JAKUP KOSOVO POLJE
102. RUSTEMI FEJZA RUSTEM GLLOGOVC
103. RRAHMON MORINA PEJE
104. GERVALLA JUSUF 01.10.1945. DUBOVIKI DECANI KOSOVO
105. BERISHA DAUTA JASHAR 17.05.1934.KPUZ KLINA
106. MICUNOVIC TOMISLAV
107. DJOKA BAJRMA GLLOGOVAC
108. DJAFOLLI GANI 25.11.1942. DREVOVAC PRISHTINA
109. BICAJ MUSTAFA ISMET 14.05.1958 VRELA ISTOK
110. BICAJ DZAVIT VRELA ISTAOK
111. BOGICI ISLAM, GLLOGOVAC
112. KURAHASANI MALJUSH CHEF PEJE
113. GASHI MURAT KOSOVO POLJE
114. GECI SHABAN 07.12.1935.RAGANA KOSOVSKA KAMENICA
115
116. GREICEVCI RIZHA STANKOVC GLLOGOVAC
117. BICI ABDULLAH BEHXHET 22.07.1950.GODISHNJAK PODUJEVO
118. TRUKOLLI OSMAN DUMOSH PODUJEVO
119. ISUFAJ NERVUZ PRISHTINA
120. BIRIINDJIKAJ RIFAT HYRA 15.11.1967.CUBRELJ SERBICA/SEKENDERAJ,
121. SLAMNIKU ASLAN CHEF PEJE
122. BITICI RAMADAN AZEM 25.02.1039.STUDENCAN SUVA REKA
123. SKENDERI ASLAN PRIZREN SHEF
124. BITICI AZIZ REDJEP 10.05.1924.LESHANE SUVA REKA
125. NISHOVIC MILORAD PREZREN SHEF
126. BITICI DJEMA SOFIJA 15.09.1934.KABASH PRIZREN
127. KRASNICI MARK 19.10.1920. PRIZREN
128. BLJAKA SELIMA MILJAIM ,01.05.1956. PEJE ( BASHKEVARSES I ENVER HADRIT NE BELGJIKE )
129. BLJAKAJ ZECA SADIK 18.07.1947. BEGOV LUKAVAC ISTOK
130. HASKAJ MEHMET PEJE SHEF
131. BOBAJ DESTAN SHABAN02.07.1951. KABASH PRIZREN
132. ASTRIT KOSHIJ, PRIZREN SHEF
133. BOJKU MIFTARA BLJERIM 28.11.1960 ISTINIC DECANI
134. KURHASANI MALJUSH PEJE SHEF
135. BROCI HAJRULAH ZEKI 12.07.1929 PEJE
136. BUCOLI SOKOL ISO 07.01 .1941. RASHIC PEJE
137. MUHADJERI SHABAJDIN PEJE SHEF
138. BUJUPI DESTANA SHCIPE 21.02.1961. PEJE
139. AMRUSH ANDJELKO PEJE SHEF
140. KELMENDI IBARHIM. 23.06.1954.PEJE ( BASHKVRASES I UDBASHIT JUSUF GERVALLES )
141. BUNJAKU MUSTAFE HAVA 23.03.1953. GNJILANE
142. GECI RUSTEME 1950. ROGANA KOSOVSKA KAMANICA
143. TAFIL ZENA GLLOGOVAC SHEF
144. SADRIJA SADRI RIZAH, GLLOGOVAC
145. ZAPLUZHA ADEM 1943.PRIZREN
146. PACOLLI BEDJET PRISHTINA
147. PEVCELI NAZMI PRISHTINE
148. ZARICI NEZIR BAICA GLLOGOVAC
THIS LIST IS VERY LONG, DIESE LISTE IST SEHR LANG, CETTE LISTE EST TRÈS LONGUE
ОВАЈ СПИСАК ЈЕ ВЕОМА ДУГАЧАК, KJO LIST ESHTE SHUME E GJATE

UDBA ALBANIAN FROM THE REPUBLIC OF MACEDONIA
1. ALIU ALI SHKUP
2. GJEGJ MARK KOLA.1935.SHKUP
3. ABDJULAJ DERVIS AMZA .15.10.KRANI RESANE MAKEDONIJA
4. RISTOVSKI VANGEL BITOLA
5. ADILJI FAIK JUSUF 08.07.1927 .KERANI RESEN
6. ALIJI DEMIRA NEVZAT 06.05.1934. GOELMA RECICA TETOVO MAKEDONIJA
7. GACOSKI MITKO CHEF
8. ANASTASOV CIRIL NENKO 28.05.1933.BISTAR BOSILEGRAD
9. NAUMOVSKI GLIOGOR SKOJE CHEF
10. 11. ASHIKU USNIJA TEFIK 11.01.1957.SERBICA KICEVO
12. BEDIU HAKI CHEF
13. AZEMI VELIJA JUSUF 1924. DOBROSHTE TETOVO
14. JONUZOVSKI ZIJA
15. JOVANOVSKI BOJANCE
16. BILALI GANI SHAIP 10.01.1945.CEGRANE GOSTIVAR
17. CEGRANI NAFI GOSTIVAR
18. JASHARI DZEMO CHEF
19. BOGDANOVSKI NASHKO DRAGAN 18.09.1929. KLECEVCE KUMANOVO
20. NIKOLOV TOMO SKOPJE SHEF

VALLEY OF THE ALBANIAN UDBA PRESEVO OF REPUBLIC SERBIA

1. AJDINI AJDIN BESNIK. 25.12.1961.ORAVICA PRESHEVO
2. ISMAJLJI MUSTAFA .07.03.1960.PRESHEVO
3. STOSHIC ZORAN CHEF LESKOVCU
4. ALIJAJ SHEMSI .13.05.1940.BUKOREVAC PRSHEVO
5. TODOROVIC STANOJLO
6. ALIMOVIC SHUKRI NASUF 09.08.1941.RAJNICE PRSHEVO
7. MILANOVIC STANKO
8. ANDREJEVIC MILAN RATOMIR .01.06.1944.LALINOVAC LEBANE
9. STANKOVIC MIROSLAV
10. BAJRAMI ZIMER MEFAIL 18.09.1960.PRIBOVCE BUJANOVAC
11. BECIRI NEVZAD IDRIZ 07.10.1945. ORAOVICA PRESHEVO

UDBA ALBANIAN FROM THE REPUBLIC OF MONTENEGRO

ALAJ DULJO MEHDI .23.12.1943.VLADIMIR ULCINJ
STOJOVIC BOZHIDAR CHEF
ALOVIC CAZIM CEMAL .11.11.1950.MARTICI BAR
AVDIU ALIJA DJULAVER 13. 04.1955.SUKOBIN ULCINJ
BEGOVIC STANOJE BRANKO 1922 DANILOGARD
BERISHAJ NIKA PJETER25.07.1951.PRIFTI GS TITOGRAD/PODGORICA
DJOKA OSMAN CHEF
BJELICA RADE STEVAN 1923 NIKSHIC
BULATOVIC ILIJA LJUBOMIR 11.03.1938. BAR
BULATOVIC RADOMIR UROSH 1920. GORNJE LIPOVO KOLASHIN
LJEVAKOVIC LEONARD TITOGARD

UDBA ALBANIA OF REPUBLIC OF ALBANIA

BERISHA UKA ISMET 14.03.1931.SELO CERT ALBANIJA
HADZIJA AJET TIRANA ALBANIJA
NAZIM BUSHI, BUSHAT SHKODER ALBANIJA,CICAGO
ENGJELL MUHEDIN SHEHU, 17.03.1962.TEPELENA,ALABNIJA,BELGJIK
KURHASANI MALJUSH CHEF PEJE

Por në këtë shkrim të lartëshënuar nuk pajtohem assesi se agjent i UDBE-s jugosllave të ketë qenë heroi ynë kombëtar Jusuf Gërvalla,Bardhosh Gërvalla,Zerqir Gërvalla e Begzat Baliu,dhe ndonjë që nuk e njohë për momentin,prandaj autorit të këtij publikime paksa i bie vlera e besueshmërisë publike.sepse Haxhi Kuçi dhe udbashët tjerë që më të vërtet janë të tillë,justifikohen përmes këtyer emrave patriotësh e atdhetarësh shqiptar të më lartë cituar,duke demantuar publikimin e emrave që vërtet janë dhe ishin në bashkëpunim me sherbimet sekrete serbe.Mendoj se autori i këtij publikime me emra të udbashëve ti largoj katër emrat e patriotëve dhe atdhetarëve të mirëfillt kombëtar shqiptar e ndoshta edhe të ndonjë tjetri që janë publikuar me pa të drejt në listën e UDB-ës jugosllavo-serbe.

Dreni drenova
Na e shpike nje emen te ri e sje tu ba tjeter vetem tu provokue dhe tu etiketue njerez
Me ba me ja marre autobiografit e juve dove na delni qull e pershesh
me kshir ashtu sa udbashi seshte permend ketu qe ka plot
e sote na shiten patriota me bateri
deri dje punuan per serbine ne komuna mbrojtje popullore komitetet polici
e sote po na shiten bash ata qe ishin deri para lufte me serbine patriota
u futen ne uck jo me perkrahe po te bejne demin dhe ti tradhtojne ata trima
e sote po shihet puna e tyre se qfare shteti na kan prue qfare flamuri e qfare kombi
nate e dite punojne me shkije pijn e hajne ,vjedhin pasunin shtetrore pasunohen e qka sbejne
po se shpejti te gjithe do te pergjigjen per hajni dhe korrupsion dhe maskat do tju hjeken dhe do te dalin ne sheshe secili se kushe qka ka qene.
seshte mire te mirremi me qeshtje personale ne forum
se ka kushe te vkereson secilin puna e tije aktiviteti i tije ,jo me llafe se u knaqem ti ba qef vetvetse
me duket se nje person ka zene krejt forumin e ja merr mendja se eshte me i menqun se te tjeret
bollni ma se naj gerdit edhe forumin
patriotizmi nuk blehet po fitohet me pune ,e jo kam luftue po tashe vjedhi sa muje
patrioti se vjedh popullin as shtetin
bollni ma me 100 nofka nje person e 100 nofka
smundet askushe te akuzone diken se ky apo ai eshte ai qe po verifikojka diken tu ja fut paushall.
Thojne nje fjale popullore merre nje shtag e ruaj bethen tane

Po me kqyr biografin tende more detektiv ti na dalish kryespin........

Pse je ti me nofk dil haptas ta dim kush je me emer e mbiemer...pse fshihesh mrapa keti emri se je kryespiun i serbisë...

Dreni Drenova

Une kurr ne jeten time nuk kam ndegjue kesi emretimi te juain.
Me falni,por ju jeni vertete nje dinak,dhe shume i rrezikshem per kombin shqipetar.
Detektivin e njeh e tere diaspora qe ka kontribue per bashkimin e trojeve shqiptare.
Sa i perkiset ketyre emrave qe i paske marrur nga spiuni Bahtir Hamza,vete e tregon veten tende se çenke vertete nje spiun i serbise.
Si te besojm ne ty qe nje here i ke botuar emrat e tradhetareve,pastaj i bjen pishmanit per disa !
Ty ti paska derguar ky fare Bahtir Hamza,i cili keto shenime i paska marr nga sherbimet sekrete serbe ,e sidomos nga zeri i amerikes ne gjuhen serbe.
Po me habisin shume antaret e ketij forumi qe nuk reagoin ndaj shkrimeve tua te paskrupullta.Ti ketu ne kete forum qenke inkuadrue qe ti perqan shqiptaret.Sa rroge merr nga qeveria e serbise ?Ai shqiptar qe i beson ketyre shkrimeve tua ,nuk e merito te quhet shqiptar.
Saiperket detektivit,ti as te bagla e tij nuk ke shanca ti afrohesh.Dil ti me emer te vertete.
Por ti ske guxim te shpalohesh,sepse del me fel e pel perdore si bashkpuntor i shkjaut.
Ti ke qen i burgosur politike,por serbet ty bashk me tjeret u liruan nga burgu me qellim qe ti zbuloni atdhetaret,dhe ja keni arritur qellimit fam zi ne dem te kombit shqiptar e ne favor te serbise.
Te vrafte buka e Kosoves dhe te helmoft uji saj qe e pin me dredhire.
Dil haptas ne pazar ,e jo me emra te rrejshem ore djalli i zi.
Qiftat si ti,i nxisin nderkombetaret te na urrejn dhe mos te qain koken per kombin tone.

iiiiiii Koka ba koklavitje e madhe skam qen moti ksajde por spo kam qare pak per hir te arsyes dhe reales.
Dreni Drenova sa i perket disa pseudenimeve te cillat i ke cek bindu dhe beso per zotin te dyt i njoh,edhe Detektivin dhe Haxhi Kuqin per bes te zotit ja dy persona te ndryshem!100%...)))
Sa per nofken( Arber )nuk e besoj edhe ket se mund te jet ky person qe po mendon po sjam i sigurt. per tjerat nofka sdi dhe sjam i sigurt dhe spo flas...

Dreni- ndoshta po tenton te nxjerresh dicka nga kjo, spo di qka te leverdis por skisha than te i thush do gjera pa i dit ose pa i njoftur sepaku (ket apo at ) vetum per arsye te etikes dhe karaktirit te cillin e bartim si qenje njerzore nqoft se e posedojm ket veti.. hetimet vazhdoj mos rri koti....!!