Poet e publicist, promovues i letrarëve të rinj dhe aktivist i palodhshëm. Ky ishte Shaban Cakolli, i lindur më 1958 në fshatin Krilevë (KS) kurse rreth dy dekada jetoi në Gjermani. Ndëroi jetë, me 27 korrik 2014.
Shaban Cakolli
Cakolli adhuronte letërsinë që nga femëria. Botoi përmbledhjet poetike : "Tokë Dardane", "Loti i Atdheut", "Deti i Qiellit", "Krisma e Fjalës", dhe "Agsholli" Pas vetes la edhe disa dorëshkrime.
Publikoi në shtypin ditor dhe periodik si dhe në disa portale interneti : "Zëri i Kosovës", "Bota Sot", "Rilindja", "Emigranti", "Kosova e Re", "Zëri", "Filolet" "Devolli" etj.
Cakolli është i përfshirë në antologji poetike në gjuhën shqipe dhe atë gjermane. Disa poezi i janë përkthyer në gjuhën kroate dhe tyrke.
Një ndër karakteristikat kryesore dhe më dashamirëse të poetit është puna e tij në promovimin e emrave të rinj në letërsinë shqipe. Frytdhënës i pakrahasueshëm në këtë drejtim, largimi i tij nga mesi i ynë, lë një humnerë të rëndë në kërkimin e autorëve fillestarë dhe më pak të njohur të letërsisë shqipe. Kurrë nuk kam pasur rastin të has një njeri aq të përkushtuar këtij diapazoni, ku arriti të nxjerr në dritë me qindra emra të atyre që bënin hapat e para në rrafshin letrar.
Pa asnjë zmadhim, them se jam njëri ndër njohësit më të informuar me punën e z. Cakolli e njëherit edhe lexuesi në imtësinë i veprimtarisë së tij, sidomos i asaj pjese që dërgohej vazhdimisht për publikim në një portal ku jam kryeredaktor dhe në disa medie të tjera ku përgatis editorialë etj. Kjo njohje me poetin, na miqësoi dhe për çdo ditë, bashkëpunimi intensifikohej gjersa, para dy muajsh më lajmëroi për dobësim të shëndetit dhe për ndërprerje të aktivitetit. Më bëri përshtypje ajo se për gjatë tërë kësaj kohe, nuk përmendi asnjëherë riaktivizimin, sikur e ndjente se nuk do t’i rreket më penës.
Letrarët e rinj dhe pak të njohur, humbën promotorin kryesor por humbën edhe në aspektin moral e human. Ata shumë pak, e gati aspak, nuk denjën që me një fjalë të shprehin ngushëllime familjes dhe dashamirëve të viganit - promovues veprash.
Zotëri Cakolli, u mësova me shkrimet e juaja, me humanizmin e juaj që tregonit në çdo kënd jete. Ju më mungoni si mik dhe si intelektual.
Zoti ju bekoftë!
Në përkujtim të poetit, i ndaj dy poezi për lexuesit:
ZEMËR E HUMBUR
O zemër e ndarë
ku la nënën dhe babanë
ku le motrën, vëllanë
ku le tokën e të parëve tanë
Kush të ndoq nga trualli yt
pse s´qëndrove fyt për fyt
po ike aq larg
në ato porta, ku s´gjen fat.
O, zemër e gjora
ti më je sikur ora
nëpër kohë punon
një ditë, nga jeta pushon.
Të pushoje për tokë shqiptare
do të ngriteshin lapidare
nëse vdes në tokë Evrope
ka për të humbur varreza jote.
I HUMBURI
Babai për të shkolluar
shiti mbulesën e shtëpisë
ti sikur kishe harruar
s´ju gjete në ditët e pleqërisë
Nëna për të arnuar
kacafytej me varfërinë
ka vdekur e gjymtuar
ti varrin nuk ia din.
Motra që tërë kohën
të këndoi, o vëlla
e ka lidhë kurorën
të afërm askënd nuk ka.
Trojet tu kanë rrënuar
s´dihet ku ka pasur shtëpi
mbi një trung të vjetruar
pushojnë korbat e zi.
Rami Laçi
Nje lajme qe me shokoje, ngushllime familjes se te nderit nga ana ime,.
Forum 
Portalli 
Gallery 
Regjistrohu 
identifikimi 
Sun May 18, 2014 1:38 pm
