Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit!

Titulli: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 4:06 pm

Besimi apo mosbesimi në Zot, nuk luan asnjë rol të vetëm sa i përket të vërtetës ekzistenciale.

Një prej kushteve fundamentale që njeriu duhet ta arrijë në këtë jetë, padyshim është njohja e Zotit - Krijuesit, Sunduesit, Mbikëqyrësit, Qenies Absolute, i Cili është i Përhershëm, i Pa-fillim dhe i Pambarim. Para se njeriu t'ia ketë frikën Zotit, duhet ta ketë të qartë varësinë që e ka nga Ai (nevojën për Të), ndërsa para se ta kuptojë varësinë nga Ai, duhet ta njohë Atë.
Njohja e Zotit është e lehtë për t'u arritur. Në vetë qenien e njeriut ka argument për ekzistencën e një fuqie të përkryer mbinatyrore, absolute. Në qiej e në tokë, në shiun, ajrin, ndërrimin e stinëve, krijimin e të gjitha gjallesave në qifte, përsosmërinë e krijimit, harmonizimin e lëvizjes së planetëve - ka argumente për ekzistencën e Zotit. S'ka dyshim se nuk do të ekzistonte as edhe krijimi më i vogël, po mos të ishte dëshira e Krijuesit, që ai krijim i caktuar të ekzistonte. A do të kishte ndonjë pikturë pa piktorin, apo karikaturë pa karikaturistin!? Jo assesi!
Njohja e Zotit arrihet së paku nëpërmjet dy mënyrave: mendjes dhe vështrimit të krijimit.
Mendja na bën qenie të veçanta, të arsyeshme. Ajo është krijimi më i dashur i Zotit, pikërisht sepse nëpërmjet saj njeriu arrin ta njohë Atë. Por, është e vërtetë se vetëm me mendje, njeriu nuk mund të arrijë çdo gjë. Me mendje mund të arrijmë shumëçka, por jo edhe gjithçka. Me mendje arrijmë ta njohim Zotin, por me mendje nuk mund ta perceptojmë qenien dhe përhershmërinë e ekzistencës së Zotit. Por, megjithatë, edhe më tej mendja mbetet e rëndësishme, sepse prapë përmes saj po kuptojmë se me atë nuk mund të arrijmë çdo gjë. Duke u bazuar në këtë fakt, konstatojmë se mendja është shkak dhe faktor i vetëm, e cila e arsyeton pa-perceptueshmërinë e qenies së Zotit dhe përjetësinë e Tij.
Shkenca ka ardhur në përfundim se në botë çdo gjë pëson ndryshim. Çdo gjë që pëson ndryshim ka qenë e krijuar, që tregon se ka pasur një fillim, dhe është vërtetuar se çdo fillim e ka edhe fundin e saj, ndërsa çdo gjë që ka fillim dhe fund, nuk ka dyshim se ka pasur një krijim të kulluar, dhe së fundi çdo gjë që është krijuar, ka Krijuesin e saj i Cili është Një dhe i Vetëm, e Ai është Zoti i Madhëruar, i Përhershmi, i Pavdekshmi, i Përkryeri, i Gjithëfuqishmi.
Psikologu i personalitetit, Carl Gustav Jung, pyetjes fundamentale, a besoni në Zot?, i është përgjigjur: "Unë nuk besoj, por unë e di që Ai ekziston". Pra besimi apo mosbesimi në Zot apo diç tjetër, nuk luan asnjë rol të vetëm sa i përket të vërtetës ekzistenciale. Nëse një person qëndron në një greminë, dhe mohon se jashtë atij vendi ka dritë, nuk do të thotë se mohimi i tij ka ndikuar në mos-ekzistencën e dritës, por thjesht personi në fjalë nuk do që të besojë! Lind pyetja - besimi i tij, a e ka ndryshuar dritën!? Jo! Jo, sepse drita prapë ka mbetur dritë, por ai person e ka mohuar duke mos u mbështetur në arsyen e shëndoshë.

***

Nevoja jonë për Zotin është nevojë qenësore, e pandashme, jo nevojë e fazës. Asnjëherë njeriu nuk mund të ndihet i pavarësuar nga nevoja për Zotin. Jeta e njeriut varet nga shumë fuqi të cilat i ka përcaktuar Zoti. Njeriu nuk mund të jetojë pa ajrin, ujin, diellin, florën e faunën. Varësia e njeriut për Zotin nuk ndikohet nga rrethanat e caktuara, por është nevojë që do ta shoqërojë gjatë gjithë jetës. Ndërsa Zoti qenësisht është i pavarur nga çdo send, pikërisht sepse është Krijues dhe monitorues i çdo gjëje, prandaj të ekzistuarit e Tij nuk varet nga asgjë.
Për të ekzistuar dhe për të jetuar, nënshtrimi jonë ndaj vullnetit të Zotit në ligje natyrore - fizike është i domosdoshëm, ndërsa nënshtrimin për nderin, respektin dhe falënderimin që Ai meriton, Zoti i madhëruar njeriun e ka lënë plotësisht të lirë, duke dëshiruar që besimi i tij të burojë nga vetë vullneti tij e jo si rezultat i dhunës.
Megjithatë, Zoti e ka njoftuar njeriun për ndëshkimet e mundshme që mund të pasojnë si rezultat i mosrespektimit të fjalës së Tij. A thua çfarë do të ndodhte sikurse Zoti të kërkonte nga ne përgjegjësi në mënyrë rigoroze për veprimet tona, ku si rezultat i mosnënshtrimit të na shqiptonte dënimin!? Kjo mbase nuk është vështirë të kuptohet, - nuk do të mbetej asnjë njeri në tokë. Por, mëshira e Zotit, tejkalon hidhërimin e Tij.
Qenia njerëzore përbëhet nga trupi dhe shpirti, ndërsa mendja e bën qenie të veçantë. Është ligj natyror i përcaktuar nga Zoti, që për të jetuar një njeri, duhet të hajë e të pijë. Ndërsa mendjen e ushqejmë me meditim e lexim, trupin me ushqim, vijmë në përfundim se edhe shpirti që është pjesë e trupit, patjetër duhet ushqyer. Ushqimi i shpirtit është besimi në ekzistencën e Zotit, duke u përpjekur për të demonstruar e zbatuar në praktikë fjalën e Tij. Ndërkaq adhurimi jonë ndaj Zotit dhe respektimi i fjalës së Tij, nuk i bën dobi Atij, por vetvetes tonë, dhe shoqërisë në përgjithësi.

***

Përgjithësisht, fetë etiketohen padrejtësisht si fe që qëndrojnë pas frikës. Ky gjykim nuk është aspak i vërtetë, sepse njeriu i nënshtrohet ligjit të Zotit, jo vetëm nga frika, por nga frikë-respekti, pikë së pari duke e falënderuar Atë, që e ka krijuar si qenien më të përsosur; dashurinë e nevojën që ndjenë për Të; si dhe për begatitë e dhuruara.
Për më tepër, frika ndaj Zotit ka dallime diametralisht të kundërta nga frika ndaj një personi, kafshe, pushteti apo çka do qoftë dhe kush do qoftë.
Së pari duhet të kemi të qartë se frika ndaj Zotit na afron me Të.
Por ajo që vlen të theksohet, qëndron në faktin se janë së paku tri dallime themelore dhe thelbësore që e veçojnë frikën ndaj Zotit në krahasim me frikën ndaj krijesave të Tij.
Zoti është Krijues, ne jemi krijesa; Zoti është i pavdekshëm, i përjetshëm, ndërsa ne dhe çdo gjë tjetër jemi të vdekshëm të afatizuar; Zoti është i padukshëm, ne jemi të dukshëm.
1. Zoti është Ai që krijon, ndërsa ne vetëm manipulojmë apo modifikojmë me diçka që ekziston, është krijuar nga Ai. Ajo çfarë njeriu bën, është vetëm një reflektim i asaj që tashmë është krijuar nga Zoti.
2. Zoti është i pavdekshëm, i përhershëm, që nuk ka mbarim, nuk është i afatizuar as në kohë as në hapësirë, Ai është që i ka paraprirë historisë, ndërsa ne një ditë do të vdesim, do të bëhemi ushqim për gjallesat e tokës, dhe prapë do të rikthehemi tek Ai.
3. Krijuesi është i padukshëm dhe i dukshëm, e padukshme është vetëm qenia e Tij, ndërsa ekzistenca e Tij është e dukshme në atë që shohim dhe ndjejmë.
Një njeri i cili sinqerisht e beson dhe e kupton ekzistencën e një fuqie mbinatyrore, të pavdekshme dhe të përhershme, ndryshe ndjenë dhe vepron për dallim nga një tjetër i cili nuk është i pajisur me këto njohuri e tipare.
Njeriu duhet të ketë lidhje të drejtpërdrejta me Zotin, sepse në përgjithësi mëkati bëhet kur Zoti harrohet!
Paperceptueshmëria për përhershmërinë e Krijuesit nuk është argument për mosbesim në ekzistencën e Krijuesit. Një njeri që ka jetuar një kohë të gjatë vetëm në shkretëtirë, sytë e të cilit nuk kanë parë as edhe teknologjinë më elementare, pasi ai të ketë zbarkuar në një qytet me teknologji moderne, nuk ka të drejtë të mohojë se atë teknologji të caktuar e ka ndërtuar njeriu. Pse ai nuk ka qenë i pranishëm në kohën e ndërtimit dhe nuk mund ta marrë me mend se njeriu e ka ndërtuar, nuk do të thotë se e ka të drejtën dhe arsyen të mohojë se ai e ka ndërtuar, e aq më pak të supozojë se ajo rastësisht ka ardhur në ekzistencë, ky supozim ngjanë vetëm tek ata persona që besojnë se një e hedhur shkronjash formon poezinë, të cilët me apo pa vetëdije i dhunojnë të gjitha principet kryesore të racionalitetit.
Kur njeriu nuk mund të dijë për zanafillën e një krijese të dukshme dhe mjaft të dobët - (vezës/pulës), të Krijuesit, si mund të pretendojë të arrijë të perceptojë përhershmërinë e ekzistencës së Krijuesit i Cili është i padukshëm!?

Një gjë duhet të kemi më se të qartë, se frika ndaj Zotit nuk do të kishte efektivitet nëse nuk do t'ia shoqëronim edhe besimin e sinqertë.

Muhamet Krasniqi

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 4:17 pm

Muhamet pergzime per temen, me te vertet ky qenka nje shkrim argumentues, bindes dhe i mrekullueshem...

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 4:41 pm

Muhamet une e 1 miliard njerez ne bote nuk kemi frike nga zoti, si e argumentoni ju personalisht kete fakt? Me intereson thjeshte.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 5:24 pm

guximi, tash po mu deshka te nderroj qeshtjen e shpjegimit sa i perket ekzistences se Zotit, apo me mire te themi se nuk paskam nevoje qe te flas per ekzistencen e Zotit, sepse tashme ju vetem e paskenit kuptuar. Do te thote se ju besoni, por vetem nuk keni frike!? Ne rregull atehre! Edhe pse do te kishte me qene mire te ia keni friken, frike-respektin, ne ate menyre sic e kam shpjeguar.

Ndersa, nese e keni ende ate qendrim qe e keni pase me heret, une nuk mund te te shpjegoj se pse ju nuk keni frike per dicka qe ju mendoni se nuk ekziston.
Nese ju giximi mendoni se nje kafshe e eger, mishngrenese nuk ekziston, une nuk mund te te jap shpjegim se perse ju nuk i frigoheni kafshes, sepse ju nuk besoni se kafsha ekziston. Besoj se kesh i qarte.

Me t'mira

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 5:56 pm

Muhamet lere shoku mos dil prej teme se nuk eshte e nevojshme te diskutohet, ta zeme pra se besoje, si e shpjegon mosfriken time ndaj zotit?

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 6:49 pm

hahahah
Me bete te qesh guximi. hahahaha, te pergezoj, sepse kesh pakez nervoz.

Keshtu, une nuk dola nga tema, pikerisht rreth temes diskutova, edhe kjo menyre se si keni kerkuar eshte abstrakte. Sepse ju ne kete rast po i bie se nuk besoni me zemer, e kur nuk beson me zemer, nuk ke se si t'i frikesohesh, sepse nuk e beson.

Me t'mira

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 7:17 pm

Muhamet ka shume e shume kriminel ne bote qe besojne ne zot e kryejn krime, ai fatkisht nuk i frikesohet atij, edhe pse beson ne ekzistence e zotit, ai el kunder ligjeve te zotit edhe pse beson ne ate, ketu rrjedhimi llogjik eshte ai edhe pse beson ne ate nuk ia ka friken...

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 7:30 pm

Mu duk e gjate tema dhe nuk kam durim ta lexoj sepse nuk me terheq aspak,por si emer eshte nje teme e goditur.
E ka emrin e bukur.
Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit!

po pergjigjem vetem si emer te temes.

Per ta njohur nuk dua ta njoh sepse edhe ata qe flasin per te nuk e njohin .

Nevoj nuk e kam sepse eshte njelloj sikur te ngopesh me luge bosh.

Frike nuk e kam sepse nuk egziston.Frike kam nga njerezit qe flasin ne emer te zotit(prifterinjte,hoxhallaret,njerezit bomba etj,etj,)

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 7:49 pm

Të All-llahut, i të cilit është gjithë ç’ka në qiej dhe ç’ka në tokë. Është mjerim për mohuesit për dënimin e ashpër që i pret.” –( Kur’an, 14:2 )

“Ti je i paforcë, ti s’ke asgjë nën pushtetin tënd veçse atë që caktoi Zoti që të krijoi, e që ti me atë pushtet, vetja të duket se je gjithçka!”

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, s’e respekton, madje as nuk e përfill, dije dhe të betohem, se shpejtë do të të vijë çasti, kur ti me dëshirë apo pa dëshirë, Atij do t’i përulesh, jo kokëlartë, por kokë përdhe, duke kërkuar mëshirën e Tij!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, s’i ke frikë, sepse ti je edukuar që të mos kesh frikë nga asgjë, veçse prej gjësë që mbi kokë të rëndon, por dije, dhe të betohem se, shumë afër do të shijosh madhështinë e Tij, por madhështi që ty do të të gjej jo vetëm respektues, por edhe i nënshtruar përdhe duke kërkuar Faljen e Tij!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, s’i jep asnjë konsideratë e as peshë, por dije se, dhe të jesh i sigurt, koha do të të mbaroj, edhe ti vetëm Atë do të gjesh, e askënd tjetër përveç Atij, por atë ditë, ti je i paforcë, i pavullnet, i pajetë, ti atë kohë më ke përfunduar!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, për Të ke dëgjuar vetëm se falë, e është mëshirues, i butë e i urtë, por ti, as që dëshiron të dëgjosh e as të ndjesh madhështinë e Ashpërsisë së Tij, Dënimit të Dhimbshëm, por ka për të ardhur çasti, kur ti nga pendimi do të bresh edhe majat e gishtërinjve!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, jo vetëm që e mbulon tërheqjen e shpirtit për Të, por edhe e lufton atë ndjenjë, jo larg, do të gjesh vetveten në humnerën e padrejtësisë, në gërmadhën e kryelartësisë, por jo vetëm kaq, ti një ditë, e ajo dije se, të vjen befas, do të ndjesh edhe me tërë shqisat tua, që prekin e s’prekin, Lartmadhërinë e Krijuesit tënd, që ti sot e mohon!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, për Të s’e mundon veten aspak, madje as nuk ndjehesh keq, e as e kërkon të drejtën e të vërtetën, shumë shpejtë ti do të ndjesh nevojë për Të, dije se, më shumë se njëherë Ai të ka ndihmuar, por do të vijë çasti kur ti i zhytur në thellësitë e padrejtësive tua, do të dëshiroje të mos kishe qenë fare kurrë në jetë!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, tallesh kur emri ALLAH përmendet, e kur Fjalët e Tij thuhen, por dije dhe të siguroj i betuar, se ti tanimë i dënuar je, por që ti emërtimin s’ia di, e ti vetëm dhembje ndjen, por dije se dënimin e njëmendtë shumë afër e ke, e prej këtij dënimi vetëm çasti i vdekjes të ndan!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, jetën që ti e çnderove, dinjitetin, që ti e nëpërkëmbe, shpirtin, që ti e torturove, ndjenjat, që ti i tradhtove, dije dhe ji i sigurt, se je njeriu më i padrejtë në fytyrën e tokës; ty gjithçka lojë e dëfrim të duket, por edhe mos harro: gjithçka, edhe loja e dëfrimi yt ka një fund, por jo si çdo fund, që mund të ketë fillim tjetër e të ri, por fund me përjetësi të mjerë!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, pasha Atë, që është Jetëdhënës dhe Jetëmarrës, secili njeri në një ditë të madhe, që quhet DITA E GJYKIMIT, do të dalin para Tij, një ditë e llahtarshme, ku frika, tmerri e trishtimi, ku vuajtja, mundimi e lodhja, marrin kuptim të vërtetë, e çdo gjë e jetës së mëparshme – ku ende je ti, i humbet kuptimi!

O ti njeri që Zotin, i Cili të krijoi frikë s’i ke, je i dobët, je i paaftë, ti s’mund të bësh asgjë, ti vetëm sillesh sikur je dikush, ti as veten s’e njeh, ti vetveten po e mashtron, ti të pastrën e të bukurën po e ndytë, jo ti s’e ndytë dot, ti vetveten po e poshtëron! Vetja të duket sikur je më shumë se një pikë, po ti në pikë do të kthehesh!

O ti njeri i paedukuar drejtë, e i pa arsimuar me dritën e udhëzimit të drejtë, ti je asgjë pa Zotin që të krijoi! A nuk e sheh se si ti po dobësohesh! Ti ishe foshnje, u rrite, e tani mund të jesh ende në kohën e rinisë, por mund të jesh edhe “i pjekur” e “burrë” i moshuar, por ti në cilëndo moshë të jesh, do të vyshkesh, do të rrudhesh, do të deformohesh, vallë, ende s’e ke kuptuar paaftësinë tënde për të mbijetuar ashtu siç do ti!

Ti je i paforcë, ti s’ke asgjë nën pushtetin tënd veçse atë që caktoi Zoti që të krijoi, e që ti me atë pushtet, vetja të duket se je gjithçka! A nuk e sheh se si ti plakjen tënde s’e ndalon dot! Jo po ti o njeri që vetes hallin s’ia di, të ka cytur epshi, të ka cytur mendjemadhësia, të ka cytur padituria, të mos ndjesh e as të mos mendosh veçse çka ty të bën të ndjehesh ashtu siç ta do ëndja. E ç’ëndje ke, vallë! Ëndje që të humb, e ndaj Zotit tënd, që ty e gjithçka krijoi, nuk i ke frikë e as nuk e respekton!

Jo, ti vazhdon të tallesh e të dëfrehesh! Prit, edhe unë jam duke pritur!

O Allah, Zoti im, Ty të takon tërë Lavdia dhe Falënderimi, që atyre, të cilët të drejtohen me lutje dhe sinqeritet, ua mundëson të të njohin Ty dhe vetëm Ty të të binden dhe të nënshtrohen, dhe i emërtove: muslimanë! El hamdu lilah!

Vizitor

nardlushnja shkruajti:: Mu duk e gjate tema dhe nuk kam durim ta lexoj sepse nuk me terheq aspak,por si emer eshte nje teme e goditur.
E ka emrin e bukur.
Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit!

po pergjigjem vetem si emer te temes.

Per ta njohur nuk dua ta njoh sepse edhe ata qe flasin per te nuk e njohin .

Nevoj nuk e kam sepse eshte njelloj sikur te ngopesh me luge bosh.

Frike nuk e kam sepse nuk egziston.Frike kam nga njerezit qe flasin ne emer te zotit(prifterinjte,hoxhallaret,njerezit bomba etj,etj,)

Po mire e paske thene! Frika eshte ajo qe i ben njerezit te besojne ne zote. Une e kam mundur kete frike, fatmirsisht.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 8:04 pm

Po guximi, njeri prej parimeve te Islamit eshte se, nuk ka besim pa veper. Do te thote ata njerez nuk besojne sinqerisht ne Zot, ata edhe nese besojne ne Te, mendojne se nuk ndeshkohen per veprimet qe i kryejne.
Frika vie vetevetiu, po te besohet Zoti sinqerisht.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 8:09 pm

nardlushnja, ju e paskenit shkretuar te teren. Po si duskuton per temen pa e lexuar temen!?
Se a e njohin te tjeteret juve nuk duhet te ju hyje ne pune, ju duhet ta njohni per veten tuaj.
Jo qe ke nevoje, por jeni teresisht e varur nga Ai, kete kuptoje njehere e pergjithmone.
Ndersa frike ndoshta edhe s'ke sepse mendon se nuk ekziston.

---

Premtimi, nardlushnja nuk ka thene se frika i ben njerezit qe te besojne. Edhe nuk eshte vetem frika qe i ben njerezit te besojne, por edhe sikur te ishte vetem frika, frika ndaj Zotit ka dallime nga ajo ndaj njeriut. Dallimet i ke ne shkrim.

Me t'mira

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 8:11 pm

Po Premtim.
Frika ka dale nga padituria.
Njerezit e pare qe nuk dinin kishin frike nga gjithecka(zjarri,uji,vetetimaetj .etj.etj)

Ata kishin te drejte te frikesoheshin!!!

Keta te sotmit qe dine gjithcka rreth ketyre (fale shkences )pse frikesohen??????

Une them se frika vjen si pasoj e karakterit te dobet.Njerez me karakter te tille behen pre e gogolit fe

Vizitor

MUHAMETII shkruajti:: ---

Premtimi, nardlushnja nuk ka thene se frika i ben njerezit qe te besojne. Edhe nuk eshte vetem frika qe i ben njerezit te besojne, por edhe sikur te ishte vetem frika, frika ndaj Zotit ka dallime nga ajo ndaj njeriut. Dallimet i ke ne shkrim.

Me t'mira

As qe e krahasoj friken ndaj zotit me ate ne diqka tjeter. E verteta eshte se, njeriu lind vetem me dy lloje frika...( lexo Frojdin). Me pas, duke u rritur si femije deri ne pjekuri, jane prinderit, familja dhe rrethi i ngushte apo i gjere qe ndikojne tek njeriu dhe fiton edhe shume lloje te frikes, siq eshte frika nga zoti. Dikush edhe mund ti tejkaloj keto dhe te dal fitues nga keto lloj te frikave. Une te pakten ja kam harrite.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Oct 23, 2008 9:07 pm

o leje frojdin pash Zotin. Normal se si femij nuk ia ka friken Zotit, sepse nuk din.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Wed Feb 25, 2009 7:44 pm

Cito :: Akili shkroi:
As qe e krahasoj friken ndaj zotit me ate ne diqka tjeter. E verteta
eshte se, njeriu lind vetem me dy lloje frika...( lexo Frojdin). Me
pas, duke u rritur si femije deri ne pjekuri, jane prinderit, familja
dhe rrethi i ngushte apo i gjere qe ndikojne tek njeriu dhe fiton edhe
shume lloje te frikes, siq eshte frika nga zoti. Dikush edhe mund ti
tejkaloj keto dhe te dal fitues nga keto lloj te frikave. Une te pakten
ja kam harrite.

Kjo lloje frike ka ndikim te madhe ne krijimin e personalitetit, dhe shfaqet ne femijerin e hershme. Eshte me te vertet i mahniteshem interpretimi i S.Frojdit mbi kete lloj frike, ta tejkalosh kete frike nuk do te thote qe do dalesh fitues.
Egzistojne shume metodat mbi tejkalimin e gjendjes se krijuar nga ankthi, por sejcila nga rruget qe ndermiret do le pasoja ne karakterin e njeriut.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 4:09 am

un shoh shum njerez qe besojn ne zot duke shkuar ne gjami ne kish tempull sinagog o si ta ket emrin sa her ti jepet munsija pse se jan te mir? jo vtem se kan frig nga zoti un nuk kam frig nga ai sepse nese sillem mir nuk kam arsyje te kem frig e nese jam i mir ai e sheh qfar mbaj ne shpirt prandaj nuk kam nevoj te maskohem mbas ketyre gjerave qe jan shpikja e njeriut per te ber te mirin kur ne shpirt jam i lig

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 11:55 am

"Vuajtjet për arsye të feve janë njëkohësisht shprehja e vuajtjeve të vërteta dhe një protestë kundër vuajtjeve të vërteta. Feja është psherëtima e një krijese të shtypur, zemra e një bote pa zemër, shpirti i një kondite të pashpirt. Eshtë opiumi i njerzve."

Karl Marks

Mund ta lidhim kete thenie te Marksit me funksionin parësor social te fesë qe është promovimi i solidaritetit. Ky funksion social u shnderrua ne një mënyrë për të shprehur në mënyrë teorike pabarazinë sociale tek Zoti ndërsa praktikisht me te pasurit, me te fuqishmit dhe shfrytezuesit e kane perdorur historikisht për të ruajtur dhe justifikuar status kuonë dhe mireqenien e tyre.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 11:56 am

Tungjatjeta Agrone

Nuk duhet te harohet nje gje se frika eshte nje emocion univerzal ne lindim me te. Une sikurse ju i kemi frike, i frikesohemi te panjohures, por une dhe ju ndoshta dallojm sa i perket ne te shfaqurit te kesaj frike.
Nese per nje moment do i mbyllje syte dhe te filloje te mendoje se pse ti pikrishte bene gjera te mira. Keto te mira a i bene per ndonje shperblim apo per tu larguar nga ndonje ndeshkimi.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 12:08 pm

Tungjatjeta ILTA.

Ne shkrimin tuaj, keni postuar nje thenje qe ka bere ndryshime dhe ka shkaktuar ndikim tek njerzimi.

Cito :: Ilta shkroi:
Mund ta lidhim kete thenie te Marksit me funksionin parësor social te
fesë qe është promovimi i solidaritetit. Ky funksion social u shnderrua
ne një mënyrë për të shprehur në mënyrë teorike pabarazinë sociale tek
Zoti ndërsa praktikisht me te pasurit, me te fuqishmit dhe
shfrytezuesit e kane perdorur historikisht për të ruajtur dhe
justifikuar status kuonë dhe mireqenien e tyre.

Eshte nje perfundim ne dukje te pare i logjikshem. Por pas kesaj lind nje pyetje a egziston ndonje ideal apo sistem apo fe apo madje edhe ndonje zbulim shkencore ne bote te cilin te pasurit nuk jane munduar apo nuk e kan shfrytezuar per mireqenjen personale?
Nuk duhet te harojm se disa njerez jan egoist e te tjeret jan vetijak

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 12:34 pm

socratus shkruajti:

Tungjatjeta ILTA.

Ne shkrimin tuaj, keni postuar nje thenje qe ka bere ndryshime dhe ka shkaktuar ndikim tek njerzimi.

Cito :: Ilta shkroi:
Mund ta lidhim kete thenie te Marksit me funksionin parësor social te
fesë qe është promovimi i solidaritetit. Ky funksion social u shnderrua
ne një mënyrë për të shprehur në mënyrë teorike pabarazinë sociale tek
Zoti ndërsa praktikisht me te pasurit, me te fuqishmit dhe
shfrytezuesit e kane perdorur historikisht për të ruajtur dhe
justifikuar status kuonë dhe mireqenien e tyre.

Eshte nje perfundim ne dukje te pare i logjikshem. Por pas kesaj lind nje pyetje a egziston ndonje ideal apo sistem apo fe apo madje edhe ndonje zbulim shkencore ne bote te cilin te pasurit nuk jane munduar apo nuk e kan shfrytezuar per mireqenjen personale?
Nuk duhet te harojm se disa njerez jan egoist e te tjeret jan vetijak

Tungjatjeta socratus
Une mendoj se ekziston nje sistem i tille, i cili eshte i pamundur te shfrytezohet per mireqenien personale te me te fuqishmeve. Mendoj se edhe per ju nuk eshte e veshtire te gjeni se cili eshte ky sistem.
Respekt.

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 12:54 pm

Tungjatjeta

Do shpresoj edhe une se nje dite do e gjeje, por deri me tani ishin te kota kerkimet e mia. Do pres ndoshta ne kete rubrik nje dite do e mesoj.

Besoj se jeni fatlume pasiqe e paskeni zbuluar. E sheh sa e vertet eshte kjo thenje:
disa njerez jane egoist e te tjeret jan vetijak

mire mbeteshi

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 1:09 pm

socratus shkruajti:: Tungjatjeta

E sheh sa e vertet eshte kjo thenje:
disa njerez jane egoist e te tjeret jan vetijak

mire mbeteshi

Tungjatjeta , mos harroni edhe modestet, ku ben pjese vete socratusi...

Respekt

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Thu Feb 26, 2009 1:20 pm

Tungjatjeta

Mendoj se edhe modestia eshte nje nga kategorit e egoizmit.
Po ashtu edhe sokrati ishte egoist. si une dhe si ju.

socratus

Titulli: Re: Njohja, nevoja dhe frika ndaj Zotit! Fri Feb 27, 2009 2:28 am

pershendetje sokratus

vetem budalla nuk ka frig por qfar i perke te panjohures ndoshta dhe mundem te kem frig por sot per sot as qe nuk me shkon neper mend dhe aksionet e mia te mira nuk jan dhe aq, prandaj un thash se pavarsisht qfar nje person ben gjykohet nga ajo qe mban ne zemer qfar ai ben esht pun tjeter se nese un me te vertet bej mir per shperblim ateher un nuk duhet te meritoj meshir se do te thot se ne zemer kam veten time e te tjeret nuk me interesojn e mos te ite feja do besha keq te tjerve per te jetuar un me mir, ajo e se mires duhet te jet naturale jo se e thot feja, ketu dallohet i verteti elle nese ben aksione jo te mira per fen ky esht cikli jetes nuk shkohet kunder natures si na thot feja, un nuk kam ber vetem mir e per kut jam ne dieni por nuk kam ber as mir per shperblim se kjo esht natyra ime

» Frika nxit sëmundjet e zemrës
» Dr. Shefqet Krasniqi: FALËNDERIM ZOTIT PASTAJ NATO-S
» Mëshira e Zotit
» Mëshira e Zotit
» Pse shkenca dështon në shpjegimin e Zotit