ANEGDOTA

SHQIPTARËT JAN SI SHQIPET



Në një ndejë në Mal të Zi, Mark Milnai i thotë Ali pashë Gucisë:

- Ju shqiptarët jini sikur dhitë e egra. A i ke parë dhitë e egra, njëra në atë rrëpirë, tjetra në rrëpirën përball thërasin e bërtasin se nuk u rrihet vetëm, por kur bëhën bashkë, të parën punë që bëjnë, godasin njëra-tjetrën në lule të ballit, veç në këmbë të prapme për të bërë belanë...

Ali pashë Gucia buzëqeshi e tha:

- E more Mark Milani, sa di unë, edhe ti prejardhjen e ke shqiptare, por pasi u bërë malazez “të koftë me sherr kombi i ri...” E për dhitë e egra, po them, e ke gabim!

- Pse e kam gabim?

- Sepse shqiptarët nuk janë sikur dhitë e egra, por janë shqiponja. I ke parë buburrecat? Ata janë të vegjël, qyqar, rrinë bashkë e punojnë bashkë se vetëm nuk ua mban dhe s’ia dalin dot. E shqiptarët sillen sikur shqiponjat. I ke parë shqiponjat në fluturim, i bien qiellit trup e tërthor e askënd se mbajnë afër vetes, sepse ato janë sundimtare të plota të qiellit e nuk ia kanë nevojën kujt për ndihmë.

- Hollë ke qitur Ali pashë Gucia!...

- Jo, s’thashë gjë të re, o Mark Milani! Shqiptarët prej shqipeve e kanë marrë emrin, e mjerë ata që s’kanë ndenjur me shqipe, po janë bërë bashkë me buburrecat!

NJË PITE TË KEQE PËR MYSAFIRIN E MIRË!



Një natë dimri Ramadan Shabani shkon mysafir te Xhemajl Abria.

Te dy pleqnar të njohur që i kishte Kosova.

Të gëzuar për takimin, te dy pleqtë në kullë harrohen në bisedë.

Dikur, nëna e Xhemajlit, që e dinte se në kullë është një mysafir i mirë, shkon dhe troket në derë.

Del Xhemajli në der të kullës:

- Hë nënë, ç’e mirë të solli këtu?

- Më thanë se të ka ardhë një mysafirë i mirë bre loke?!

- Po, bre nënë, pasha zotin, mysafirë më të mirë kjo kullë nuk pret!

- Ani lokes, çka po ta do zemra të të gatuaj nana për darkë? I kemi, shyqyr zotit tana të mirat e, për mysafirin e mirë - diçka ma të mirë!

- Gatuaja nënë një pite të keqe!

- Qysh loke, pite të keqe për mysafirin e mirë?

- Oj nënë, ruaje bulmetin për llaskuçë që vijë për bark, ata ta marrin për gojë konakun, se ky ka ardhur për llaf e muhabet - tybe e treqind tybe as mendja nuk i shkon se çka i qet në sofër!...

LIVADHET E SHTRENJTA



Takohen në Fushë-Krujë Ismail Qemali dhe Ali pashë Gucia.

Ali pashë Gucia u ndal e po i sheh livadhet e bujshme, tërë rrafshinën e pëlleshme të Fushë-Krujës.

- A thua, more zotëri Ismail, këto livadhe kaq të mira e të buta, a janë të shtrenjta? - foli Ali pashë Gucia.

- Shumë të shtrenjta janë! - u përgjigj Ismail Qemali.

- Çka ta merr mendja, sa teneqe flori bëjnë?

- Eh, more Ali pashë Gucia, këto livadhe të buta e të mira e kanë vlerën e lartë, rrafsh sa një grua!

- Sa një grua, po unë në malësi...?!

- Jo Ali pashë, jo ashtu qysh po mendon ti. Këto livadhe të buta e të shtrenjta e kanë vlerën sa një grua e mirë, bujare e fisnike si ajo që ka lind një Ali pashë Guci!

GJYGYMI I ÇAJIT



Shkon njëri n’Shtime, n’pazar. E sheh njërin që kish ra në varfëri e e kishte qitur për ta shitur edhe gjygymin e çajit. E kishte pas shitur edhe tokën, e tash e kishte qitur për ta shitur edhe gjygymin.

Po e pyet ky tjetri.

- A po e shet gjygymin a?

- Po, po e shes - përgjigjet ky.

E muarr në duar e po e shikon gjygymin e po i thotë:

- I mirë tek ashtë, po pak i vogël po doket!

- Po t’doket i vogël, se valla dymdhetë hektar tokë m’i ka hangër.

MENDJA E MADHE



Në një kuvend të burrave, hyri me pakë vonesë edhe Shaban Hoxha i Isniqit. Ishte vonuar pak dhe, natyrisht, plakun e mençur e pret kuvendi.

Mirëpo, një mendjemadh i Strellcit, me mustaqe të holla si bishti i miut, që ja kishte mbushur mendjen vetes se e ka vendin në kuvend të burrave, i hidhëruar pse kuvendi po e respektonte Shabanin, mezi priste që t’ia thoshte ndonjë fjalë.

Shaban Hoxha u rahatue në kullë. Ia sollën edhe kafen.

Njëri prej pleqve në kuvend tha:

- Fol diçka Shaban Hoxha!

Ende pa e çelur gojën Shabani, ai mendjemadhi ia priti:

- Çka ka me fol Shaban plehu që vonohet në kuvend të burrave?

Të gjithë u prekën. Ai plaku që i tha Shabanit më parë “fol diçka”, u zu ngushtë, por foli:

- Mos u hidhëro lum Shabani, se është martue rishtas dhe e ka pak veten n’qejf?

- Jo - tha Shabani Hoxha, -nuk hidhërohem. Plehut ia sheh hajrin dikush, se plehu e rrit bimën, e mendjes së madhe, pasha zotin, kush mbi dhe hajrin deri sot s’ia ka pa!

Nje polic e sheh nje fshatar me nje pele per dore,dhe i thote;ku po e dergon ate grua.fshatari pa hezituar fare i ja kethen pergjegjen;po e qoje ne komun per divorc se me ka tradhetuar me police.

Ne shkoll te policis, i kishin sjell disa polic per nje trajnim ne gjuhe
dhe letersi shqipe, edhe instruktori qe po mbante ligjerat, dikur i
pyeti nxenesit (policin): A din mem fol dikush per Naim Frasherin?
Njeri nga policet po e shiqon shokun e vet edhe po i thot ngadal: A po e
njeh ti ket personin qe po e permend instruktori a jo?, jo valla ja
ktheu shoku, se qeky nuk punon me neve veq mesiguri me ate ndrrimin
tjeter ka punu ..

fionaa shkruajti:

NJe djal i dergon nje kartolin Baba Dimrit , me ket mbishkrim,
Te lutme ma sjell nje vlla per vite te ri ??

PO BABA DImri kthej mesazhin , ma dergo mamin nje here ?/

HOXHA I POZHORANIT DHE POPI I TANKOSIQIT ,NJ DIT VERE PO KTHHET HOXHA I POZHORANIT NGA FERIZAJI, NEPER TANKOSIQ DHE PE SHF POPIN E SHKIVE TU PRASHIT KALLAMOQ ,HOGJA E PERSHENDET DHE VAZHDON RRUGEN POR POPI PO E THRRET HOXHEN ME TE MADHE HOXHA NDALET DHE I THOT SE SHK DON KY PO I THOT ALLAHILE HOXH MOS TE KA QELLU NJI BRISK ME VETI PO I THOT HOXHGA PSE MORE BURR, KY JA KTHEN E KAM MARR BUKEN ME VETI SE JAM LARG SHPIE PO KAM HARRU BRISKUN E SKAM DHAM E SUN PO EHA DREKEN NXURR HOXGA BRISKUN E JA DHA, PASI EMBAROJ TE NGRANUNIT E DREKES POPI PO JA KTHEN BRISKUN E PPO I THOT FALIMINDERIT SHUM POR ME FAL SE MISHIN QE E PREVA ASHT KAN I DERIT; HOXHA PO JA KTHEN SKA PROBLEM SAHER TE DUSH TA JAP KET BRISK SE PRET SHUN MIR E PERDORI VETEM PER SYNNETI E MIRUPAFSHIM.




Mos shkruaj me shkronja kapitale, se per ndryshe fshihen shkrimet.

[i
Thërret djali nënën në telefon.
-Alo nënë, i kam dy lajme, një të mirë dhe një të keq!
- E cila është lajmi i mirë?, pyet ajo...
- E kam lënë drogën!
- Të lumtë djali im, ashtu duhet, tash më trego cili është lajmi i keq?
- Për Zotin, nuk po e di ku e kam lënë[/i]