Çka fituan shqiptarët pas tri luftërave çlirimtare?
Vështruar gjendja e përgjithshme në të cilën është duke frymuar Kosova dhe viset tjera shqiptare jashtë juridiksionit të Shqipërisë Londineze, jo edhe pa fajin tonë, edhe nga optimisti i papërmirësueshëm nuk mund të vlerësohet ndryshe, pos shumë e rëndë.
Ky realiteti i hidhur i cili sa vije e rëndon mbi shpatullat e popullit shqiptar, imponon shumë pyetje.
Njëra nga këto pyetje e cila kërkon përgjigje të menjëhershme, për nga rëndësia radhitet në ato të dorës së parë.
Kjo pyetje parashtrohet në çdo cep të trojeve shqiptare dhe nga të gjitha shtresat e popullit, pa dallim moshe dhe gjinie.
Nga bujku, punëtori i krahut, intelektuali, familjari i dëshmorit, invalidi e veterani i luftës, studenti, nxënësi...me të drejtë dhe me lot në sy parashtrohet pyetja: Çka fituam ne shqiptarët pas luftërave heroike dhe sakrificave sublime që bëmë, për t’u çliruar përfundimisht nga pushtuesit shovinist serbo-sllav?
Në këtë pyetje, shumica e kinse pushtetarëve, të përfaqësuesve të partive kryesore politike dhe të manipuluarit e tyre, përgjigjen shkurt dhe me nervozizëm prej prepotenti: “e keni fituar lirinë(!)”
Në realitet kjo përgjigje e këtyre “përfaqësuesve” të popullit, të cilët përpiqen me “përkushtim” për të mirën e popullit, nuk është gjë tjetër pos njëra prej rrenave nga arsenali i tyre, për ta mashtruar popullin.
“Rrena i ka këmbët e shkurta”-thotë populli.
E vërteta është diçka krejt tjetër!
Para tri luftërave të fundit dhe heroike që zhvilluan shqiptarët, edhe pse ishin të ndarë në tri republika federale jugosllave, ata shkonin të njëri tjetri, pa pasur nevojë të kenë pasaportën për udhëtim jashtë vendit. Sot, jo vetëm se shqiptarëve u duhet ky dokument për të shkuar nga Prishtina për vizitë familjarit apo një miku në Shkup, apo anasjelltas, por atyre u duhet të paguajnë dhe të presin në rend në vendkalimin kufitar për të marrë një vizë dy-treditore.
Kështu, që një “privilegj” të tillë, nuk e kanë pas as në vitin 1913, kur këto troje të tërësisë shqiptare u pushtuan nga ushtria barbare dhe hegjemoniste serbo-madhe. Pra, “fitoret” janë të mëdha.
Për të argumentuar këto “fitore” evidente, mjafton t’u referohemi, vetëm disa fakteve në vijim.
Mjafton të krahasohet “Plani Ahtisari” (të cilin e aprovuan njëzëri “deputetët” tanë) me Kushtetutën e Krahinës Autonome Socialiste të Kosovës dhe deshëm apo nuk deshëm të pranojmë apo na pëlqeu apo jo, por do të gjejmë: se të drejtat që parashihen me këtë “Plan” për popullin shqiptar, i cili përbënë shumicën absolute të popullit të Kosovës, nuk i afrohen as për së afërmi atyre të drejtave që u njiheshin me këtë Kushtetutë!
Mjafton të krahasohet “Plani Ahtisari” (në të cilin betohen Grupi i Unitetit dhe bishtat e tij) me Marrëveshjen e Konçulit dhe do të vërehet se shqiptarët e Luginës së Preshevës, pas të gjitha atyre sakrificave që u detyruan të bëjnë dhe pas gjithë atij gjaku të derdhur, për të siguruar një jetë të lirë dhe të dinjitetshme, nga ky dokument i hartuar nga ahtisarët ndërmjetësues( me siguri në bashkëpunim me Beogradin zyrtar), nuk fituan as për së afërmi të drejtat që u ofrohen sipas Planit Ahtisari minoritetit serb në Kosovën unmikistan,. Këtë të vërtetë e konfirmojnë edhe burrështetas evropian, si p.sh kancelari austriak Scshussel.
Mjafton të krahasohet Marrëveshja e Ohrit me Planin Ahtisari dhe do të vërehet se me këtë dokument të hartuar nga ahtisarët ndërmjetësues në bashkëpunim me qeverinë e IRJM dhe që iu imponua shqiptarëve, pasi që u aprovua pa vërejtje, së pari nga (a)politikanët shpirtëservil shqiptar të cilët me “konstruktivitetin” e tyre edhe kishin kontribuar në sajimin e kësaj fantazme dhe do të vërehet, se drejtat që u rezervohen shqiptarëve, të cilët përbejnë më shumë se 25% të popullatës së këtij shteti artificial, nuk janë as për së afërmi me të drejtat që u ofrohen minoritarëve serb me Planin Ahtisari.
Fatmirësisht, populli edhe pse pak me vonesë, ka filluar ta kuptojë të vërtetën, se këta të pa fytyrë, që na hiqen si përfaqësues tanë, të cilët e shfrytëzuan gjakun e luftëtarëve të lirisë dhe sakrificat e popullit, për të siguruar pasuri marramendëse, nuk hezitojnë edhe të rrejnë.
Fatmirësisht, për t’u kuptuar plotësisht kjo e vërtetë nga masat e popullit, po kontribuojnë veprimet në vazhdimësi dhe gjithnjë në rritje, sidomos të bijve dhe bijave të tij, të cilët veprojnë në kuadër të Lëvizjes Vetëvendosje dhe të subjekteve tjera gjithëkombëtare, të cilat janë duke punuar me përkushtim dhe me vendosmëri për të jetësuar amanetin e Dëshmorëve të Kombit, për çlirimin e plotë të vendit dhe ribashkimin e tij në një shtet të vetëm kombëtar-Shqipërinë Natyrale.
Këta veprimtar në shërbim të popullit dhe Vatanit, po i demaskojnë në vazhdimësi, pamëshirshëm dhe me argumente të qëndrueshme, të gjitha rrenat e “përfaqësuesve” të popullit, se liria e fituar me gjakun e dëshmorëve dhe vetëmohimin e luftëtarëve të lirisë, është uzurpuar nga grupe profiterësh, të cilët janë vënë në shërbim të kolonizatorëve unmikistanez.
Këta veprimtarë të dëshmuar, se janë të vendosur për të vepruar me përkushtim e vetëmohim, në shërbim të interesave të shenjta të popullit dhe Atëmemëdheut, me argumente të qëndrueshme po i shpjegojnë popullit, se po të kishim fituar lirinë, me siguri nuk do të pengoheshim nga “drejtësia “ ndërkombëtare, për të ushtruar të drejtën e tyre të natyrshme, ashtu sikur të gjithë popujt tjerë të lirë, për t’u vetëpërcaktuar dhe për të vetëvendosur për të sotmen dhe të ardhmen e tyre.
Përkundër faktit, se përbuzen, përndiqen, prangosen dhe dënohen nga “drejtësia” unmikistaneze dhe servilja e saj vendore, këta veprimtarë të palodhshëm dhe trima, vazhdojnë t’i tërheqin popullit vërejtjen, se nëse lejon që të “përfaqësohet” edhe më nga klani aktual, i kanoset rreziku real që të humbas edhe shumë prej të drejtave të tij, njerëzore dhe kombëtare. Se do të ishte vetëmashtrimi jonë i radhës, nëse presim që çështja jonë, do të zgjidhet drejt, mirë, e plotë dhe përfundimisht, nga po ata butakë, të cilët me nënshkrimet e tyre në Ramboullet e legjitimuan integritetin territorial të Serbisë mbi Kosovën shqiptare; nga ata bukëshkalë të cilët në të ashtuquajturat “Bisedimet e Vjenës”, duke bërë “kompromise të dhembshme”, legjitimuan enklavat serbijane. Të cilët me këtë veprim të tyre qyqar, legjitimuan prezencën e pushtetit të Serbisë, në jo më pak se në 35% territorit të Kosovës shqiptare; nga ata që hoqën dorë nga bashkimi kombëtar, nga Himni, Flamuri dhe simbolet tona kombëtare, të cilat i mbrojtëm të papërlyera dhe me krenari, brez pas brezi, me gjakun e djemve dhe vashave tona më të mira; nga ata që ia falen Kishës Ortodokse “shensavjane” serbijane terë trashëgimin tonë kulturore, të ruajtur me gjelazi brez pas brezi...!
Është momenti i fundit – të veprojmë më vendosmëri për t’u bashkuar, për të punua me përkushtim për ribashkimin e Shqipërisë Natyrale!
Koha do të vërtetojë, se tjetër zgjidhje nuk ka!
Vështruar gjendja e përgjithshme në të cilën është duke frymuar Kosova dhe viset tjera shqiptare jashtë juridiksionit të Shqipërisë Londineze, jo edhe pa fajin tonë, edhe nga optimisti i papërmirësueshëm nuk mund të vlerësohet ndryshe, pos shumë e rëndë.
Ky realiteti i hidhur i cili sa vije e rëndon mbi shpatullat e popullit shqiptar, imponon shumë pyetje.
Njëra nga këto pyetje e cila kërkon përgjigje të menjëhershme, për nga rëndësia radhitet në ato të dorës së parë.
Kjo pyetje parashtrohet në çdo cep të trojeve shqiptare dhe nga të gjitha shtresat e popullit, pa dallim moshe dhe gjinie.
Nga bujku, punëtori i krahut, intelektuali, familjari i dëshmorit, invalidi e veterani i luftës, studenti, nxënësi...me të drejtë dhe me lot në sy parashtrohet pyetja: Çka fituam ne shqiptarët pas luftërave heroike dhe sakrificave sublime që bëmë, për t’u çliruar përfundimisht nga pushtuesit shovinist serbo-sllav?
Në këtë pyetje, shumica e kinse pushtetarëve, të përfaqësuesve të partive kryesore politike dhe të manipuluarit e tyre, përgjigjen shkurt dhe me nervozizëm prej prepotenti: “e keni fituar lirinë(!)”
Në realitet kjo përgjigje e këtyre “përfaqësuesve” të popullit, të cilët përpiqen me “përkushtim” për të mirën e popullit, nuk është gjë tjetër pos njëra prej rrenave nga arsenali i tyre, për ta mashtruar popullin.
“Rrena i ka këmbët e shkurta”-thotë populli.
E vërteta është diçka krejt tjetër!
Para tri luftërave të fundit dhe heroike që zhvilluan shqiptarët, edhe pse ishin të ndarë në tri republika federale jugosllave, ata shkonin të njëri tjetri, pa pasur nevojë të kenë pasaportën për udhëtim jashtë vendit. Sot, jo vetëm se shqiptarëve u duhet ky dokument për të shkuar nga Prishtina për vizitë familjarit apo një miku në Shkup, apo anasjelltas, por atyre u duhet të paguajnë dhe të presin në rend në vendkalimin kufitar për të marrë një vizë dy-treditore.
Kështu, që një “privilegj” të tillë, nuk e kanë pas as në vitin 1913, kur këto troje të tërësisë shqiptare u pushtuan nga ushtria barbare dhe hegjemoniste serbo-madhe. Pra, “fitoret” janë të mëdha.
Për të argumentuar këto “fitore” evidente, mjafton t’u referohemi, vetëm disa fakteve në vijim.
Mjafton të krahasohet “Plani Ahtisari” (të cilin e aprovuan njëzëri “deputetët” tanë) me Kushtetutën e Krahinës Autonome Socialiste të Kosovës dhe deshëm apo nuk deshëm të pranojmë apo na pëlqeu apo jo, por do të gjejmë: se të drejtat që parashihen me këtë “Plan” për popullin shqiptar, i cili përbënë shumicën absolute të popullit të Kosovës, nuk i afrohen as për së afërmi atyre të drejtave që u njiheshin me këtë Kushtetutë!
Mjafton të krahasohet “Plani Ahtisari” (në të cilin betohen Grupi i Unitetit dhe bishtat e tij) me Marrëveshjen e Konçulit dhe do të vërehet se shqiptarët e Luginës së Preshevës, pas të gjitha atyre sakrificave që u detyruan të bëjnë dhe pas gjithë atij gjaku të derdhur, për të siguruar një jetë të lirë dhe të dinjitetshme, nga ky dokument i hartuar nga ahtisarët ndërmjetësues( me siguri në bashkëpunim me Beogradin zyrtar), nuk fituan as për së afërmi të drejtat që u ofrohen sipas Planit Ahtisari minoritetit serb në Kosovën unmikistan,. Këtë të vërtetë e konfirmojnë edhe burrështetas evropian, si p.sh kancelari austriak Scshussel.
Mjafton të krahasohet Marrëveshja e Ohrit me Planin Ahtisari dhe do të vërehet se me këtë dokument të hartuar nga ahtisarët ndërmjetësues në bashkëpunim me qeverinë e IRJM dhe që iu imponua shqiptarëve, pasi që u aprovua pa vërejtje, së pari nga (a)politikanët shpirtëservil shqiptar të cilët me “konstruktivitetin” e tyre edhe kishin kontribuar në sajimin e kësaj fantazme dhe do të vërehet, se drejtat që u rezervohen shqiptarëve, të cilët përbejnë më shumë se 25% të popullatës së këtij shteti artificial, nuk janë as për së afërmi me të drejtat që u ofrohen minoritarëve serb me Planin Ahtisari.
Fatmirësisht, populli edhe pse pak me vonesë, ka filluar ta kuptojë të vërtetën, se këta të pa fytyrë, që na hiqen si përfaqësues tanë, të cilët e shfrytëzuan gjakun e luftëtarëve të lirisë dhe sakrificat e popullit, për të siguruar pasuri marramendëse, nuk hezitojnë edhe të rrejnë.
Fatmirësisht, për t’u kuptuar plotësisht kjo e vërtetë nga masat e popullit, po kontribuojnë veprimet në vazhdimësi dhe gjithnjë në rritje, sidomos të bijve dhe bijave të tij, të cilët veprojnë në kuadër të Lëvizjes Vetëvendosje dhe të subjekteve tjera gjithëkombëtare, të cilat janë duke punuar me përkushtim dhe me vendosmëri për të jetësuar amanetin e Dëshmorëve të Kombit, për çlirimin e plotë të vendit dhe ribashkimin e tij në një shtet të vetëm kombëtar-Shqipërinë Natyrale.
Këta veprimtar në shërbim të popullit dhe Vatanit, po i demaskojnë në vazhdimësi, pamëshirshëm dhe me argumente të qëndrueshme, të gjitha rrenat e “përfaqësuesve” të popullit, se liria e fituar me gjakun e dëshmorëve dhe vetëmohimin e luftëtarëve të lirisë, është uzurpuar nga grupe profiterësh, të cilët janë vënë në shërbim të kolonizatorëve unmikistanez.
Këta veprimtarë të dëshmuar, se janë të vendosur për të vepruar me përkushtim e vetëmohim, në shërbim të interesave të shenjta të popullit dhe Atëmemëdheut, me argumente të qëndrueshme po i shpjegojnë popullit, se po të kishim fituar lirinë, me siguri nuk do të pengoheshim nga “drejtësia “ ndërkombëtare, për të ushtruar të drejtën e tyre të natyrshme, ashtu sikur të gjithë popujt tjerë të lirë, për t’u vetëpërcaktuar dhe për të vetëvendosur për të sotmen dhe të ardhmen e tyre.
Përkundër faktit, se përbuzen, përndiqen, prangosen dhe dënohen nga “drejtësia” unmikistaneze dhe servilja e saj vendore, këta veprimtarë të palodhshëm dhe trima, vazhdojnë t’i tërheqin popullit vërejtjen, se nëse lejon që të “përfaqësohet” edhe më nga klani aktual, i kanoset rreziku real që të humbas edhe shumë prej të drejtave të tij, njerëzore dhe kombëtare. Se do të ishte vetëmashtrimi jonë i radhës, nëse presim që çështja jonë, do të zgjidhet drejt, mirë, e plotë dhe përfundimisht, nga po ata butakë, të cilët me nënshkrimet e tyre në Ramboullet e legjitimuan integritetin territorial të Serbisë mbi Kosovën shqiptare; nga ata bukëshkalë të cilët në të ashtuquajturat “Bisedimet e Vjenës”, duke bërë “kompromise të dhembshme”, legjitimuan enklavat serbijane. Të cilët me këtë veprim të tyre qyqar, legjitimuan prezencën e pushtetit të Serbisë, në jo më pak se në 35% territorit të Kosovës shqiptare; nga ata që hoqën dorë nga bashkimi kombëtar, nga Himni, Flamuri dhe simbolet tona kombëtare, të cilat i mbrojtëm të papërlyera dhe me krenari, brez pas brezi, me gjakun e djemve dhe vashave tona më të mira; nga ata që ia falen Kishës Ortodokse “shensavjane” serbijane terë trashëgimin tonë kulturore, të ruajtur me gjelazi brez pas brezi...!
Është momenti i fundit – të veprojmë më vendosmëri për t’u bashkuar, për të punua me përkushtim për ribashkimin e Shqipërisë Natyrale!
Koha do të vërtetojë, se tjetër zgjidhje nuk ka!
Forum 
Portalli 
Gallery 
Regjistrohu 
identifikimi 
Sun Aug 03, 2008 5:26 am
