Shqipëria Etnike

Vijon

Shqipëria Etnike dhe prometheu Nga Shefki Ollomani.



Linde në kohë të lashta,

të tejlashta Shqipëri.

Askush nuk e di kur linde Ti. Linde sëbashku me Dheun, atëherë kur u krijua planeti Tokë. Linde e para, Shqipëri, dhe u quajte Pellazgji. Zoti kështu të emëroi dhe fat e mbarësi të uroi. U fundose Atlantidë, dole sërish në dritë, linde Pellazgji, u rilinde Iliri, jetove Arbëri, u përjetësove Shqipëri.

Prometheun e lindi Pellazgia, e rriti Iliria, e burrëroi Arbëria dhe e përjetësoi Shqipëria. Nënë e bir, dorë për dorë e krah për krah ecën nëpër histori, nëpër lashtësi, nëpër tokë e nëpër qiell? Herë në këmbë e herë shaluar, herë duke vrapuar e herë duke fluturuar. Gjithmonë bashkë, gjithmonë tok e të pandarë. Nga parahistoria në histori dhe nga historia në ardhmëri ato bashkërisht çajnë përpara krenarë e të pamposhtur në rrugën e tyre të jetës e të luftës, në tokën e vet, në të drejtën e vet, duke sfiduar ballëlartë të gjithë armiqtë e tyre nëpër shekuj e mijëvjeçarë.

Legjendat thonë se Prometheu ua rrëmbeu "zjarrin" - lirinë "Perëndive" të Olimpit - sundimtarëve të Pellazgjisë, dhe ua dha njerëzve - popullit, prandaj ata e zunë, e prangosën dhe e mbërthyen, e gozhduan për një shkëmbi, sikurse Krishtin në kryq. E dënuan me vdekje dhe internim, duke e dërguar në cepin më të largët verior të Pellazgjisë, në malet shkëmbore të Kaukazit, sepse "Perënditë? e Olimpit i frikësoheshin për së gjalli dhe i tmerroheshin për së vdekuri Prometheut.

Kujtuan se e vranë, kujtuan se e mposhtën sundimtarët Prometheun, por gabuan, sepse nuk mund të vritej liria dhe populli, nuk mund të mposhtej Pellazgjia, sepse ajo pati edhe Promethe tjerë si Herkuli e Anteu. Ajo lindi e rriti Promethe në vazhdimësi që nga Leka i Madh e Pirro Epiroti, deri te Bardhyli e Gjergj Kastrioti. Që nga Muji e Halili deri te Mic Sokoli e Abdyli. Që nga Gjergj Elez Alia e Hasan Prishtina deri te Ismail Qemali e Adem Jashari.


Per te lexuar me shum klikoni linkun e me poshtem ...

http://www.ndryshe.com/mat.php?idm=10537

Faleminderit per kete postim me vlere Bibikimi, i kisha lute gjithe forumistet ta lexojne kete shkrim me shume vlere, sepse do kishin shume me shume perfitim se sa mund te kene nga zajabatjet e chit-chatit.

Shume interesant dhe i rendesishem ky shkrim i Shefki Ollomanit, qe ka sjelle BiBiKiMi dhe eshte per t'u lexuar nga te gjithe, ne pershtatshmeri me kohen ku jetojme.

Te uroje per kete shkrim BiBiKiM,me te vertet eshte diqka qe ia vlen te lexohet...
Rrofte Shqipria Etnike

Ago Muji, Eva, Anila, faliminderit shum, per vleresimin e ketij shkrimi, me te vertet ia vlene te lexohet dhe te analizohet ky shkrim.

Respekt BiBiKiMi...!!

bibikim bravo per ket shkrim eshte shum me vler bravo veq vazhdo

Faliminderit shum Tina, qe ke gjetur kohe ta lexosh ate shkrim me vlere shum te madhe . Ja dhe nje shkrim nga Adnan Abrashi ...

Një herë, në një takim privat dhe shoqëror që kam pasur me një politikan të rangut të lartë të lidershipit kosovar, të cilit, për shkaqe të kuptueshme nuk do t’ia zbuloj identitetin e plotë, e pyeta si miku-mikun dhe pa dorëza: Pse politikanët tanë kosovar dhe mjaft sosh edhe nga viset tjera të trojeve shqiptare, në takimet diplomatike ndërkombëtare me delegacionet e shteteve të huaja, nuk kanë guxim që haptazi para tyre,ta shpalosin aspiratën tonë historike si popull: Bashkimin e të gjitha trojeve etnike shqiptare në një shtet unik, bashkim ky, që patjetër dikur duhet të ndodhi në këto hapësira? Ai, vetëm më shikoi me buzëqeshje dhe pa kurrfarë hamendje u përgjigj shkurt dhe bindshëm: Sepse, edhe pa ju thënë haptas, ata e dinë mirë këtë realitet!
Pas kësaj përgjigje të sinqertë të mikut tim politikan, mbretëroi një heshtje e nemitur e cila u thye shpejt nga po ai vetë: “Kur, para disa kohe, si anëtar i një delegacioni kosovar, pata nderin që zyrtarisht t’i bëjë një vizitë SHBA-së, gjatë një takim protokollar të mbajtur me disa kongresist, para nikoqirëve tanë të këtij rangu të lartë politik dhe shtetëror amerikan, në mes tjerash, ne tentonim që me çdo argument t’i kundërvihemi idesë së propaganduar të politikës serbe, se pas shpalljes dhe njohjes ndërkombëtare të Kosovës si shtet, më vonë shqiptarët do të kenë aspirata për krijimin e një “Shqipërie të madhe”. Menjëherë pas këtij termini të takimit tonë zyrtar, në një kotej rasti të organizuar nergut për ne, mu afrua një kongresist dhe, pa një-pa dy, ma bëri një pyetje të papritur për momentin: pse ju politikanët shqiptar gjithnjë po tentoni që me çdo kusht të na bindni se populli i juaj nuk e dëshironit bashkimin kombëtar, kur kjo është një kërkesë e natyrshme dhe çdo diplomat i arsyeshëm e di mirë se një shkrirje e tillë patjetër duhet të ndodhi dikur?”
Nuk ka fare dyshim se këso gafe edhe mund t’i falen lidershipit të ri dhe të pa përvojë kosovar, i cili, gjithnjë para “kolosëve” të huaj të diplomacisë perfide ndërkombëtare, po tregon ndjesinë e theksuar të kompleksit të vlerës së ultë dhe inferioritetit të tepruar. Por, kurrsesi nuk i kuptoj deklaratat të pamatura, të pakuptimta, absurde dhe të panevojshme publike që kohën e fundit, me një intensitet të shpeshtuar, po i bëjnë disa përfaqësues të lartë politik të shtetit tonë ndërkombëtarisht të njohur-Shqipërisë. Një shembull kësisoj më të freskët e kemi tek interviste e kryeministrit shqiptar, z. Sali Berisha, dhënë këto ditë agjencisë së lajmeve Austriake „ Die APA- Austri Presse Agentur“, në të cilën, ai në mes tjerash deklaronte: “ …edhe pas pavarësisë, Kosova nuk do të bashkohet me Shqipërinë”, Ai, madje në këtë intervistë shkoi edhe me larg duke theksuar: “…nuk do të ndodhë kurrë as bashkimi i të gjithë shqiptarëve në rajon”?!!
Aspak nuk e marr vesh dot se çfarë janë ato motive psikologjike apo politike që e kanë shtyre kryeministrin Berisha të bëjë një prononcim të tillë publik, por nëse ai për momentin një veprim të tillë e ka vlerësuar si strategjik dhe të nevojshëm, atëherë i them haptas se ka bërë një gabim trashanik dhe të pafalshëm kombëtar, gabim ky që në të ardhmen mund t’i kushtoj shtrenjtë, në rend të parë, para elektoratit të arsyeshëm shqiptar që ia ka dhënë votëbesimin të jetë në pushtet; e, mos të flasim fare për dëmin moral të krijimit të një hipoteke të pashlyeshme në biografinë e tij, njollë kjo që shumë lehtë mund ta rreshtoj atë në rangun e një figure bashkëkohore politike me kontribut më të dyshimtë kombëtar.
Zoti Berisha duhet ta di patjetër se askush nga opinioni i arsyeshëm gjithëshqiptar, si dhe ai ndërkombëtar me përvojë, intimisht nuk ka besuar në sinqeritetin e përmbajtjes së saj. Përkundrazi, ajo në prapavijë ka prodhuar efekte kontra-produktive, duke e paraqitur atë si njeri hipokrit dhe burrështetas naiv dhe të papjekur sa duhet për atë post.
E ashpër pak, por duhet të jetë i tillë ky vlerësim, sepse, një politikan i nivelit të lartë shtetëror, alla Sali Berisha, në këso pyetje të paevitueshme të një gazetari me eksperiencë, ose është dashur që të jetë konkret dhe ta shpalosi haptazi synimin tonë historik si popull për një shtet etnik, ose, nëse i ka munguar ky guxim, ka mundur të jap një përgjigje me të tërthortë dhe më diplomatike, duke lënë gjithnjë të hapët që kjo në kontestin logjik të nënkuptohet.
Unë aspak nuk dyshoj se ky biri i Tropojës kreshnike nuk e di të vërtetën paradoksale të kësaj deklarate, por ende nuk po mundem me i ra fije se nga cili “baba sheh” ka marrë bekimin për një veprim të tillë denoncues. Ishalla jo nga ata, tek të cilët më shkon mendja mua në këto momente?!
E pra, sa për fund zotëri Sali Berisha, edhe pa qenë i sigurt se ky artikull do t’ju bie në sy, duke mos e thënë haptas identitetin e tij, do ta “shpijunojë”një ministër tuajin, i cili së bashku me grupin e delegacionit të shtetit Shqiptar, të udhëhequr nga kryetari z. Bamir Topi, ishte këto ditë në vizitë miqësore në Kosovë. Gjatë ditës së tretë të qëndrimit në vendin tonë, ky delegacion i madh shtetërorë, në mes tjerash vizitoi edhe Prizrenin dhe Kompleksin memorial historik të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit. I entuziazmuar nga ajo se çfarë kishte parë aty, një ministër i juaj aktual dhe protagonisti i këtij “shpijunumi” tim, deklaroi haptas para kamerave të një TV lokale të Prizrenit: “Pas gjithë asaj çfarë pash në këtë muze, vërtet ndjehem tepër i emocionuar. Posaçërisht më la përshtypje harta e Shqipërisë etnike nga ajo kohë. Eee…sa toka na ishin marrë neve nga fqinjët! Por, nuk duhet të ketë dyshim, do t’i kthejmë patjetër ne ato!”
- Po zoti ministër i Berishës, do t’i kthejmë patjetër ne ato!- them unë - dhe ju kisha lutur që këtë kërkesë të natyrshme të popullit tonë, t’ia përcillni shefit tuaj kryeministër.
I thoni atij se në mesin e atyre shqiptuarve sikur deklaron ai “të paktë që e kërkojnë Shqipërinë etnike”, jeni edhe ju një partizan i ri neofit pushtetar”!
Adnan Abrashi

Kosova dhe viset tjera shqiptare ishin, janë dhe do të jenë Shqipëri

Pas deklarimit të pavarësimit nga Serbia, rryma e vjetër titiste, filosllave, e përkrahur fuqishëm nga vende dhe qarqe të njohura kundërshqiptare, ka marrë hyxhym kundër flamurit, kundër gjuhës dhe kundër çdo gjëje shqiptare. Dikur të veshur me petkun ideologjik të titizmit dhe patriotizmit jugosllav, ndërsa sot me petkun ideologjik të “solanomisë” dhe patriotizmit evropian, ky soj i “shqiptarëve” po përpiqen të na bindin se copëtimi i Shqipërisë dhe i kombit shqiptar është i përfunduar dhe i përjetshëm!? Shqiptarët e krahinës shqiptare të Kosovës tashmë, sipas tyre, janë “kosovarë”, gjuha e tyre është “gegërishtja”, ndërsa “flamuri” i tyre është lecka e propozuar nga plani i Atisarit dhe e miratuar nga klasa politike kozmopolite dhe kombmohuese e Kosovës.

Gjithmonë sipas tyre, Kosova dhe “kosovarët” tashmë janë vend dhe popull më vete!? Me vendin dhe shtetin e tyre, Shqipërinë, mund të kenë vetëm marrëdhënie të fqinjësisë, njësoj si me Serbinë, si me Malin e Zi dhe si me “Maqedonië”!? Madje, ndaj Serbisë dhe Malit të Zi, Kosova duhet të jetë më e hapur se ndaj vendit të saj AMË, Shqipërisë! Pastaj, në Kosovë secili mund të jetë dhe është ai që është (serb, malazez, rom, turk, hashkali, egjiptian, etj.), vetëm shqiptari nuk mund të jetë SHQIPTAR, por duhet të bëhet “kosovar”!? Secila nga këto pakica mundet dhe do ta përdor lirshëm flamurin e saj, përveç shumicës, shqiptarëve (95% e popullit të Kosovës), të cilët duhet “doemos” të heqin dorë nga flamuri i tyre dhe ta përvetësojnë si të vetin “flamurin” (leckën) e Atisarit!?

Ky përfundim doli edhe nga një debat në RTK-në kundërshqiptare nga sahanlëpirsit e tipit Kelmendi, Matoshi e Spahiu. Ndërsa filozofi i shkretë, Kullashi, tha se “flamuri i ri ishte bërë me plebishit”!? Nëse u besojmë shpjegimeve që japin fjalorët për fjalën “plebishit”, del se Kullashi ka gënjyer… Plebishit, sipas fjalorit, do të thotë “votim i përgjithshëm për një çështje politike me rëndësi të veçantë; referendum: plebishit popullor”. Për leckën-flamur, more zoti filozof, jo që nuk ka pasur votim të përgjithshëm, referendum, por për të nuk është votuar as në Kuvendin e Kosovës!! Sikur nuk është votuar as për planin dhe kushtetutën e Atisarit. Mbase ke qenë larg, në Paris, e s’e ke marrë vesh!

Propagandë dhe dhunë e shfrenuar institucionale dhe

mediale ndaj identitetit shqiptar

Këta kalemxhinj të paguar mirë nga qarqe, fonde dhe shtete kundërshqiptare kanë në dorën e tyre dhe i kontrollojnë plotësisht edhe mediat e shkruara dhe ato elektronike. Soji dhe sorollopi i tyre ishin të lirë dhe të paguar mirë edhe në kohën e pushtimit. Pena e tyre villte helm e vrer kundër përpjekjeve kombëtare për ruajtjen e identitetit gjuhësor, kulturor e kombëtar dhe kundër përpjekjeve për çlirimin e tokave të pushtuara të Shqipërisë nga Serbia, Maqedonia dhe Mali i Zi. Kjo bandë mercenarësh dhe soji i tyre atëherë përpiqeshin dhe angazhoheshin për krijimin e kombit “jugosllav”. Eksperimenti i tillë u kushtoi popujve jo serbë të Jugosllavisë qindra mijëra viktima dhe shkatërrime kolosale. Fitorja e kombit shqiptar ndaj forcave pushtuese serbe në Kosovë i frikësoi dhe i luhati përkohësisht këto forca, që vepronin si kolonë e pestë brenda kombit shqiptar. Mirëpo, kalimi i disa drejtuesve të Luftës Antipushtuese Çlirimtare të UÇK-së në anën e tyre u dha zemër dhe forcë këtyre bastardëve të gjuhës dhe të kombit shqiptar. Shpalosja e leckës së Atisarit në kullën e Komandantit Legjendar, Adem Jashari, nuk ishte vetëm fyerje dhe provokim i pashembullt për KULLËN e Jasharajve dhe për KULLËN shqiptare, por ishte edhe një shenjë dhe dritë e gjelbërt për forcat kundërshqiptare në Kosovë e më gjerë në trojet shqiptare.

“Ai që s’do kombin e mëmdhenë e tij është tradhtar e i lig; i tilli s’mund të quhet njeri. Shqiptarët më tepër se çdo komb duan dhe e nderojnë kombin e mëmdhenë e tyre. Shqiptari i vërtetë vritet për kombin e tij dhe s’mund kurrë të duroj e të dëgjoj njeri t’i shaj shqiptarinë” – shkruante i madhi Sami Frashëri. Sot, njëqind e nëntëmbdhjetë vjet pas botimit të veprës madhore të S. Frashërit, “Shqipëria ç’ka qenë, ç’është e çdo të bëhet”, sot, gati nëntë vjet pas çlirimit të krahinës më të madhe shqiptare të pushtuar, Kosovës, jetojnë ca matoshër, ca kelmendër, ca spahinj e ca politikanër, të cilët, me moton “grusht bashkuar”, kanë marrë përsipër zhbërjen e shqiptarisë në Kosovën e mbetur pas copëtimit dhe ndarjes së tokave të pushtuara të Shqipërisë midis Serbisë, “Maqedonisë” dhe Malit të Zi.

vazhdon ...

Veprimtaria e kalemxhinjve të paguar mirë dhe e politikanëve të dalur nga shkolla titisto-kolaboracioniste nuk i habit shqiptarët. Ajo që ka ngjallur habi dhe shqetësim është nënshtrimi dhe bashkimi me shkollën titisto-kolaboracioniste i disa figurave të dalura nga shkolla e qëndresës dhe e luftës kundërpushtuese!! Të parët janë betuar e stërbetuar para padronëve të vjetër e të rinj për zhbërjen e qenies shqiptare në Kosovë, ndërsa të dytët ishin betuar e stërbetuar për çlirimin dhe bashkimin e tokave të pushtuara të Shqipërisë!! Populli shqiptar i Kosovës dhe i gjithë Shqipërisë nuk mund ta besonte kurrë se pas Luftës së UÇK-së, pas gjithë atyre përpjekjeve, flijimeve dhe pas atij gjenocidi e holokausti serb do të përpiqej dikush t’ia ndërronte flamurin dhe përkatësinë kombëtare!?

Klasa politike dhe institucionale ahtisariane, media e shkruar dhe ajo elektronike, si dhe një pjesë e inteligjencies në Kosovë po prodhojnë dhe ushtrojnë dhunë të pashembullt institucionale, mediale, politike, psikologjike dhe shpirtërore ndaj popullit shqiptar. Nuk po lënë formë as mjet pa përdorur për ta detyruar këtë pjesë të popullit shqiptar të heq dorë nga identiteti i tij kombëtar, gjuhësor, kulturor, shpirtëror, etj., në një kohë që të gjitha pakicave në Kosovë u njihet e drejta, madje janë paraparë garanci kushtetuese, ligjore, administrative, politike, financiare, etj., për mbrojtjen dhe fuqizimin e identitetit të tyre!!

Askush nuk ia ndalon Matoshit, Kelmendit, Spahiut dhe sojit të tyre, por as atyre që kanë tradhtuar bindjet dhe shpirtin e tyre shqiptar, të deklarohen francezë, italianë, evgjitë, romë, “kosovarë” ose “jugosllavë”, e çka të duan, sepse kombi shqiptar nuk mbetet keq pa ta, por duhet t’u ndalohet të ushtrojnë dhunë mediatike, politike dhe institucionale ndaj popullit shqiptar. Këtë e ndalojnë edhe të gjitha dokumentet dhe aktet ndërkombëtare, të cilat është zotuar t’i respektojë “paria” e Kosovës. As ata, dhe askush në botë nuk ka të drejtë ta përdor gazetën, televizionin, institucionin shtetëror, arsimor a politikë për t’ia mohuar të drejtën një populli dhe për t’ia dhunuar dhe nëpërkëmbur identitetin e tij gjuhësor, kulturor dhe kombëtar. Po të bëhej një fushatë dhe dhunë e përmasave shumëherë më të vogla se kjo ndaj pakicës serbe, ndaj gjuhës, flamurit dhe kulturës së saj, do të bëheshin fletëparaqitje dhe ndjekje penale, do të dënoheshin autorët dhe të mbylleshin mediat me arsyetimin “e nxitjes së urrejtjes kombëtare”, etj. Edhe përpjekjet dhe dhuna për spastrimin shpirtëror, kulturor dhe gjuhësor të popullit shqiptar në Kosovë duhet të denoncohen, të ndiqen penalisht dhe të dënohen e të ndalohen. Barra kryesore për mbrojtjen e shqiptarëve jashtë kufijve të shtetit shqiptar bie mbi Tiranën zyrtare, e cila për këtë detyrohet edhe nga Kushtetuta. Kjo fushatë dhe dhunë e shfrenuar ndaj shqiptarisë duhet të denoncohet edhe në gjykatat ndërkombëtare.

Nuk mund të zhbëhet identiteti shqiptar në Kosovë

Këta maskarenj të tipit Matoshi, Kelmendi e Spahiu, që kapen shumë pas demokracisë evropiane (sa për t’i hedh hi syve opinionit), asnjëherë nuk e ngritën zërin kundër ndarjes dhe copëtimit të tokave shqiptare. Këta mercenarë, që thirren në filozofinë e integrimeve evropiane, kur vjen puna te integrimet shqiptare, kanë fytyrë dhe guxim të ngriten edhe kundër gjuhës së njësuar shqipe!! Porosinë e Samiut të pavdekshëm se “s’mund të ketë Shqipëri pa shqiptarë, s’mund të ketë shqiptarë pa gjuhë shqipe, s’mund të ketë gjuhë shqipe pa shkronja shqipe, pa shkolla në të cilat mësohet gjuha shqipe” e kanë kuptuar ashtu siç e ka kuptuar Serbia dhe shovinistët tjerë, që i tremb për vdekje ribashkimi i Shqipërisë dhe i kombit shqiptar.

Prandaj, janë kaq të zëshëm kundër çdo gjëje që bashkon, janë për një copëzim sa më të madh të qenies shqiptare. Sepse, vetëm kështu Serbia, Greqia, Rusia, etj. mund të shpresojnë të sundojnë në Ballkan pa asnjë telashe dhe t’i shfrytëzojnë dhe zhbëjnë tokat e pushtuara të Shqipërisë. Këta paloshqiptarë kur shkruajnë dhe flasin gjuhën e Vuk Stefanoviç Karaxhiçit, kur shkruajnë dhe flasin gjuhën angleze apo ndonjë gjuhë tjetër të huaj u përmbahen tërësisht normave të atyre gjuhëve. Vetëm normën dhe njësimin e gjuhës shqipe nuk mund ta durojnë këta maskarenj të padenjë për emrat më të bukur në botë, SHQIPTAR dhe SHQIPËRI. Ata parapëlqejnë të vetëquhen “kosovarë”, sepse kështu ndihen më afër Serbisë se sa Shqipërisë… Të bindur se kanë marrë përsipër një “mission impossible”, ky grup dhe politikanët që e mbështesin atë po kërkojnë shpëtim dhe mbështetje kudo dhe te kushdo që është i gatshëm t’i përkrah. Për realizimin e këtij misioni dhe të këtij programi të papërfunduar (pjesë të tij janë realizuar më herët) të Garashaninit, Cvijiçit, Çubriloviçit, Pashiçit, Rankoviçit e Titos kanë dështuar dhe kanë thyer qafën dhe kokën e tyre sa e sa presednikë dhe sa e sa laro të tipit Hasani, Shukriu, Vllasi, Morina, etj. Në përpjekjet e tyre për ta zhbërë popullin shqiptar, gjuhën dhe flamurin e tij kanë dështuar edhe sa e sa perandorë, sulltanë e krajla. Do ta thyeni qafën dhe kokën tuaj edhe ju në murin shqiptar. Për këtë nuk ka asnjë dyshim

vazhdon ...

Në ndihmë të kësaj bande “kosovare” ditë më parë u vu edhe Solana, i cili deklaroi se “në Kosovë po lind një komb i ri”. Po ta “përkthejmë këtë deklaratë i bie që në Kosovë nuk do të ketë më popull shqiptar!? Kjo deklaratë sigurisht që ishte një frymëzim i fuqishëm për zvarranikët e tipit Matoshi. Mirëpo, të nesërmen, Ambasadori amerikan në Tiranë, i erdhi në ndihmë popullit të pathyeshëm shqiptar, duke deklaruar se “në Kosovë duhet të fuqizohet identiteti shqiptar”. Deklarata e Solanës u botua në të gjitha gazetat e Kosovës dhe u dha në media elektronike, ndërsa deklarata e Ambasadorit amerikan, që ishte përgjigje publike në deklaratën e Solanës, nuk u botua në asnjë gazetë dhe as u transmetua nga ndonjë medium elektronik “kosovar”!! Megjithatë, populli shqiptar i Kosovës, i përkrahur nga mbarë kombi, po ecën rrugës së tij shekullore, rrugës shqiptare.

Është fat që kjo rrugë e ka edhe përkrahjen e Amerikës dhe të gjitha vendeve që respektojnë të drejtën e popujve dhe të njerëzve për ta ruajtur dhe deklaruar identitetin e tyre kombëtar. Por, nuk duhet të mungojnë edhe përpjekjet dhe bashkërendimi i tyre nga të gjithë atdhedashësit dhe shqiptarët përparimtarë, të cilët, bashkë me mbarë kombin shqiptar, do të duhej të krijonin një digë të pakapërcyeshme për fundrrinën e kombit dhe për vendet kundërshqiptare, që duan një gjeografi, një histori, një kulturë shpirtërore e materiale, një gjuhë, një ekonomi dhe një komb shqiptar të copëzuar dhe të shkërmoqur. Kjo DIGË (ribashkimi i Shqipërisë në një shtet) do të ishte ndihmesë jashtzakonisht e madhe edhe për paqen dhe qëndrueshmërinë afatgjate në Ballkan e më gjerë. Zaten edhe nuk kemi rrugë tjetër. Jemi të detyruar ose “të dënuar” të bashkohemi dhe të jetojmë si popujt tjerë të qytetëruar me nder dhe dinjitet…