Sali Berisha dhe Politika e tije ndaj Shqiperisë !

Të gjitha gratë dhe burrat e ndëshkuar nga Berisha!

Nga Mero Baze

M’u duk gabim deklarata e djeshme e Arta Dades, që i bën thirrje Sali Berishës të reflektojë për baltën që hedh mbi kryetarin e opozitës. Është gabim të ndalësh këtë dhunim publik të njerëzve të Sali Berishës prej Sali Berishës, pasi kjo është një histori që ka shumë pak shanse të përsëritet në mënyrë kaq diskredituese. Ky është mes të tjerash një moment, që prodhon një detaj të rëndësishëm të jetës së tyre politike dhe karrierës në parti. Kjo është një provë zjarri që duhet ta kalojnë, jo vetëm ata, por dhe aleati i tij, Ilir Meta, i cili në këtë rast jep 20 për qind të pushtetit të tij (në këtë rast një grua me mbiemrin Kodra), për t’u dhunuar bashkë me tufën. Raste të tilla nuk të jepen gjithmonë në atë parti, përveç rasteve kur Familja e Berishës ka rënë në hall dhe duhet shpëtuar. Kishte disa raste të tilla vitin e kaluar, kur sekseri i vajzës së tij, Fazlliç, ishte në hall dhe të gjithë ata që e mbrojtën, u bënë deputetë. Kishte disa momente vjet, kur djali i Sali Berishës u kap me duar në fishekë dhe barut në Gërdec dhe ata që e mbrojtën, u bënë udhëheqës në PD. Tashmë ka ardhur një moment tjetër i artë, kur vetë kreu i Familjes u kap në një moment çmendurie që turpëroi gjithë shoqërinë shqiptare dhe ky turp duhet mbuluar, duke thënë që është nder ta kesh atë për kryetar.
E gjitha kjo paradë treditore po ndodh, se ata njerëz që po ndëshkohen duke u nxjerrë në ekrane si mbrojtës të Berishës, ishin njerëzit që janë pikasur prej kryeministrit si njerëzit që nuk pranuan fjalimin e tij. Berisha konstatoi i tmerruar se shpërthimi i tij në Kuvend tejkaloi kufijtë e normales dhe ai u bë befas njeri qesharak. Ai konstatoi se gjithë burrat dhe gratë e PD e dënuan atë akt në tavolinat e tyre, në kafe dhe në shtëpi. Të gjithë e pamë Jozefinën e pikëlluar, ndërsa kryetari i saj fliste ato që fliste. Dhe të nesërmen nuk vonoi hakmarrja e tij. Ai ka tri ditë që nuk hakmerret më ndaj Edi Ramës, por ndaj të vetëve. Ka tri ditë që po nxjerr në ekrane gjithë ata që ai mendon se nuk ia miratuan fjalimin.
Çdo përpjekje për ta ndalur këtë ndëshkim të kryeministrit, është e dëmshme për të gjithë, për opozitën, për pozitën dhe për shoqërinë në përgjithësi, pasi minimumi u fshehim atyre kryeministrin e vërtetë. Këta njerëz, jo vetëm duhen lënë të flasin, por në dramën e tyre si njerëz të dhunuar dhe me mungesë të plotë lirie, ata kanë vetëm një shans të ndjehen paksa më mirë, të ndjehen sikur kanë të drejtë të flasin. Ndaj ka shumë rëndësi që ata duhen lënë të flasin.
Shikoni nga e nisi përdhunimin e tij publik!
Së pari nga zonja Topalli, pamja e së cilës në ekran rrezatonte haptazi mosaprovimin e saj për ato që ai burrë po nxirrte nga goja. Pastaj për drejtuesit e tjerë të partisë Patozi dhe Bode, të cilët, dhe për shkak të jetës së tyre të re, nuk kanë arsye t’i pranojnë atë fjalor Sali Berishës. Pastaj hakmarrja e tij shkoi tek Edi Paloka, i njohur për jetën e tij liberale dhe natyrisht te më liberali ndër të rinjtë që ka afruar në parti, deputeti Fatbardh Kadilli. Edhe pak dyshime që ka pasur për një djalë të ri simpatik nga Elbasani, deputeti Luçiano Boçi, për ndonjë fjalë që mund t’i jetë hapur në fakultet si pedagog, dhe atë e nxori të dhunuar para ekranit ta shikonte me sytë e vet se si nuk mund të tallet me rrëshqitjen e kryetarit.
Nuk kurseu as Mesila Doden të fliste për vlerat familjare dhe as Albana Vokshin të fliste për rëndësinë e familjes. Për çdokënd që kishte dyshime në atë grup, që ishte kundër fjalimit të tij, ai nisi një fushatë të përdhunimit publik. Nuk dua ta zgjas më me emra, se ata i panë shqiptarët vetë në ekran, por dua të them se, ata që dolën publikisht, janë njerëzit që realisht nuk aprovuan në sallë rrëshqitjen psikike të Sali Berishës. Tashmë ndëshkimi i tyre publik është të dalin dhe të mbrojnë atë që nuk u pëlqeu. Genc Ruli apo Genc Pollo, që duartrokitën kur foli Berisha, duket se nuk janë të ndëshkuar, megjithëse jeta e tyre private është e mbushur me anekdota nga ato që nuk rrëfehen një natë dimri.
Kjo mungesë e madhe lirie, qoftë dhe për të menduar në heshtje kundër liderit të partisë apo për të bërë ndonjë grimasë instiktive, kur thotë diçka që të skuq, është jeta e vërtetë politike me Sali Berishën. Sot Shqipëria nuk ka asnjë hapësirë më të dhunuar se ajo copë toke, ajri dhe drite që është nën hijen e tij. Dhe s’ka njerëz më të dhunuar se sa ata që janë të dënuar të rrinë me të, të mendojnë si ai dhe të përpiqen të bëjnë sikur kanë kaluar në ekstazë nga fjalimet e tij, edhe pse shpesh u vjen për të vjellë. Ne duhet t’i lëmë ata në fatin e tyre, derisa të përpiqen ta ndryshojnë atë vetë.

Për fatkeq , ushtrohet politika e gabuar në trojet Shqipetare me përgjithesi.

...jo e gabuar, por tradhetare.

Kolapetrit ... më vjen mirë se të vizitoj shkrimet e tuaja edhe këtu .
antar i ndershëm kam respkte per ty.


te kthehem temës;

- Pse dhe kush ta mer mendja pengon për politikën e mirfillt në vendet tona?

Problemi eshte shekullor dhe une do te shkruaj kete fund jave, por shkurt mendoje se si ne Shqiperi, Dardani, Ilirad... shqiptaret ne krye jane vegla te te huajve qe kane interesa antishqiptare, Greqi, Serbi, France, Itali, Rusi.
Kjo bene qe veglat vec duan te vjedhin, te presin te shesin dhe t'ja mbathin, por cdo gje eshte evidentuar dhe kane per te dhene llogari kudo qe mendojne se do te fshihen.

Kjo pune ndryshon shpejt. Brenda dy vjeteve (u vonuan pakez planet) shpallet dhe realizohet Bashkimi.

Petrit Kola,nje misionar klanit mafioz,antishqiptar-Rama-Ruçi-Gjinushi-Dade-Bushati-Ylli-Peza......e te gjithe me rradhe.Ky je ti more Petrit qe na hiqesh si i djathte,je vetem nje zedhenes i devotshem i atyre qe organizojne protesta [er vendin e tyre vetem e vetem qe te marrin pushtetin(se nuk i djeg barku per Shqiperine,jo)

Ja kush asht Sali Berisha .

https://www.youtube.com/watch?v=NnSt6m5iQ1Q

Djali i malsise ft Spinxak-SALI BERISHA

Historia e Shqipatrve është shkruar gjithmon ne qyfteli Që nga kohërat e lashta .
Edhe pse disave ju dhemb kjo Histori dhe manipulojn lloj lloj trillime për intersa të tyre apo të huajve për që arsyeje edij ato vetë ?
po të dëgjoni këngën me vëmendje do kuptoni shum gjëra me fjal të shkurtra por domethënje të mdha që ti përmledhësh ne shkrime do bëhje nji grumbull libra.

Kush e bëri kët rrug si bëhet Bashkim më mir ,
Do e bënin ato që po tentojn ta shkatrrojn?

Do ta bëjshin kët rrug ata ?
Ky e bëri.

O i nderuar,Delia,a di se çbejne keta,keta d alin neper bote dhe mundohen me çdo menyre ,te ulin figuren e mire qe po bene Shqiperia ,ne procesin e reformave,ai miu (se si mi eshte),Bushati...pupu sa turp,keta jane veçse minj dhe do te mbahen mend si hienat e mketij kombi.

Kush është Ky Shqiptar që arrit të sjell në Shqipri njeriun më të fuqishëm më bot .?

Vazhdojne genjeshtrat dhe pikturat e nxjerra. Ura nuk eshte e vertet. Rruga nuk eshte e vertet por e bere ne kompjuter.
Rruga do edhe nja pese vjete te mbaroje. Ne se eshte mbaruar c'fare kerkon firma ne ato vende.
Ne se eshte mbaruar perse nuk e jepni ne googleearth qe cdo njeri ta shikoje vete me syte e tij?

______________________

Pra sikur kam thene une Berisha nuk ka qene ne themeltarte e PD-se.

Po kush eshte i vertete ti
Ju qe vetem nxini ,çfare nuk eshte e vertete rruga...genjeni mor te mjere se ju ka ardh fundi dhe fundi i juaj i turpshem eshte Shqiperia e barabarte ne Evropen Demokratike,njesoj si te gjitha shtetet e tjera evropiane!
Ju jeni me te zinj se vete enveri,qe ju shofte fara,ju jeni armiqte e Shqiperise.

oj arbrie, kur do mushesh mend moj, po kto autosdra jan ber me parat e kti populli te shkret te cille ju tha buka nga goja ore, more ju karagjoza te mjer pos sa rruga e autosdrada shtrohen ne gjermani more te mjer gjermanet dot ngordhin si hardhucet po ktu sheti ka bugjet vetanak pe qdo aspekt. Dhe populli si mer vesh fare sa tuneli gjerat qe behen,per popull a sal ziu kjo autosdrat e cilla duhet te kushtonte 7-8 qind milion shkoj mbi nji miliar. ballni ma me ket shkatrrus te kombit ton e ky basdard qe po e perkrhani ju dhe po na vritni te ter popullin me doren tuaj. se zoti do tju shkatrroj se shpejti ket pest te shqiptarve.....

Kush je ti more qe na krahasoke me Gjermanine....
Po pse more njesoj ,hajde e na krahaso me Ameriken...hajde mendje hajde...
Po ti paske dash me na lene pa rruge fare dhe te ecnim me gomar ..ik ore se nuk mund te te mbush mendjen une ty qe te jesh sado pak nje shqiptar i vemendeshem per c 'ka ndertohet ketu te ne.Rri atje ku je dhe soditi dhe mati mira ato autostradat e Gjermanise dhe fol qe andej ti me gjuhen e helmet te nje njeriu qe i vriten syte nga ecja perpara e Shqiperise.

sala dhenderr serbe.

Sala eshte shqiptar 100 karad

Emigrantët para ministrave të OSBE: Mos na thoni të ulim kokën para padrejtësive zgjedhore

Ura e postuar ketu nuk eshte e vertet.

Ne se rruga ka perfunduar perse vazhdojne punimet?

Ne se rruga eshte perfunduar perse nuk filmohet ghjithe rruga, nga km zero deri tek perfundimi?

Nga Afrim Krasniqi Më 11 dhjetor përkujtohet pluralizmi politik në Shqipëri. Një ditë më vonë festohet krijimi i Partisë Demokratike, e para parti jokomuniste dhe opozitare në vendin tonë. Festa e vërtetë dhe më e madhe është ajo e datës 11, megjithatë, datëlindjet e partive shqiptare vijojnë të jenë më të rëndësishme sesa datëlindjet e Shtetit Shqiptar... Jashtë këtij protokolli formal, madhështia dhe rëndësia e 11-12 dhjetorit mbetet e pacenueshme në memorien kolektive dhe historike të shqiptarëve. Ajo është dita kur Lëvizja studentore hyri në institucione, krijoi partinë e parë politike dhe pluralizmi politik u bë konkret, me adresë, simbol dhe aktorë të vërtetë. Për këtë arsye, secili ndjehet pjesë e kësaj atmosfere kujtimesh, të cilat edhe pse të shkurtra në kohë, bëjnë pjesë në ngjarje që njeriu ka fatin t’i përjetojë vetëm njëherë në jetë... Oratorët e sotëm në fjalime nuk do të fl asin as për themeluesit, as për drejtuesit dhe as për identitetin. Ata do të fl asin ca gjëra të përgjithshme, për suksese të mëdha dhe për misionin historik për të qëndruar edhe më tej në pushtet. Kjo. ndodh, sepse në Partinë e sotme Demokratike nuk ka kujtesë institucionale, nuk ka arkiv historik, nuk ka sistem meritash dhe historia ribëhet e bëhet sa herë dikush merr një post të lartë drejtues. Për vite me radhë PD-ja, media dhe politikanët e saj, kanë kritikuar ashpër dhe me të drejtë Partinë e Punës dhe sistemin komunist për krimin e mashtrimeve me faktet historike, me manipulimet në memorien dhe ngjarjet, për personalizim nga liderët komunistë të sukseseve historike dhe për injorim e harresë të figurave themeluese të përjashtuara në vite. PD-ja premtoi që ditën e parë të krijimit se do ta çrrënjoste këtë mentalitet komunist dhe përjashtues, duke krijuar një sistem të ri vlerash, meritash dhe konkurrimi demokratik. Fatkeqësisht, edhe sot pas 18 vitesh, asgjë nuk ka ndryshuar në aplikimin e këtij modeli të vjetër antivlerë dhe anti-kujtesë. Jo më larg se dy vjet më parë, numri dy i PD-së u pyet mbi Eduart Selamin, ish-sekretarin e parë të përgjithshëm të PD-së, themelues të saj, figurë mjaft e njohur politike e parlamentare, kryetar i PD-së gjatë viteve 1993-1995 dhe kryetar i Komisionit të Jashtëm në Parlament. Në bazë të statusit aktual të PD-së, z. Selami është anëtar i përjetshëm në Këshillin Kombëtar. Por, numri dy në hierarkinë shtetërore e partiake të PD-së tha se nuk e njeh këtë njeri dhe ky emër nuk i kujton asgjë. Sepse Shqipëria politike dhe PD-ja brenda saj, vijojnë të dominohen nga mentaliteti: Historia fillon me mua, historia jam unë. Aq i theksuar është ky mentalitet primitiv, saqë është bërë traditë që në çdo fjalim rutinë parlamentar e elektoral, të flitet për "moment historik", "rëndësi historike", "reforma historike", "fate historike" etj. Në fakt, ngjarjet historike ndodhin rrallë dhe për PD-në, ato kanë ndodhur më 8-12 dhjetor 1990, kohë kur shumica e ushtruesve të sotëm të pushtetit në emër të saj, për shkak të hezitimit, frikës, detyrimeve apo moshës, nuk janë ndodhur aty dhe kështu, nuk kanë qenë pjesë e kësaj historie... PD-ja duhej të ishte parti - tribunë e disidencës antikomuniste, por në kryesinë e saj aktuale bëjnë pjesë pesë ish-anëtarë të PPSH-së dhe asnjë i persekutuar politik nominal. Nga katër kryetarët e PD-së në vite, tre janë përjashtuar në kohë të ndryshme. Sot, njëri nuk jeton më, një jeton në emigracion, një është përjashtuar dhe, i fundit, ndodhet ende në detyrë. PD-ja ka propozuar dhe zgjedhur tre presidentë, dy të anatemuar ashpër, i treti drejton vetë partinë. PD-ja ka pasur dy kryeministra, një i përjashtuar dhe tjetri në detyrë. PD-ja ka pasur dy kryetarë parlamenti, njëri ndërroi jetë i lënë në harresë nga partia e tij, tjetri është në detyrë. PD-ja ka pasur pesë kryetarë të grupit parlamentar, tre të përjashtuar, një i vdekur dhe një në detyrë; ka pasur tre kryetarë në Bashkinë e Tiranës dhe të tre i ka përjashtuar, (madje në prag të përjashtimit janë edhe dy nga tre kandidatët për këtë bashki në vitet 2000 dhe 2003). "Rilindja Demokratike", gazetë zyrtare e PD-së, ka pasur në vite gjashtë kryeredaktorë, tre të përjashtuar, një nuk jeton më, dy të fundit në detyrë. Forumi Rinor i PD-së, që doli nga Lëvizja e Dhjetorit 1990, ka pasur në vite gjashtë kryetarë, një nuk jeton më, tre të përjashtuar, një ndodhet në burg dhe dy të fundit akoma në detyrë. Forumi i Grave në PD ka pasur katër kryetare, dy të përjashtuara, dy akoma aktive. Në Kuvendin e fundit Kombëtar u zgjodh një sekretariat me shtatë anëtarë, dy prej të cilëve janë të "ngrirë", njëri i përjashtuar. Në faqen zyrtare të internetit të PD-së nuk ka asnjë resht mbi historinë e saj, gjithçka nis me KOP-in dhe marrjen e pushtetit më 2005-ën. Këto e shumë fakte të tjera janë dëshmi e krizës së identitetit në 19 vitet e funksionimit dhe aktivitetit politik të Partisë Demokratike. Kjo është një sëmundje e pashërueshme për të gjitha partitë dhe politikën shqiptare, por për PD-në, partinë e parë antikomuniste dhe premtuesen e ndryshimit të madh, përgjegjësia është më e dukshme... PD-ja, si çdo parti tjetër e madhe përbën një pasuri kombëtare, sidomos kur parti të tilla bëhen mbartëse të vlerave më të mira demokratike e kombëtare. Parë nga ky këndvështrim, PD-ja ka nevojë për përcaktimin e identitetit të saj politik, t'u rikthehet vlerave dhe aspiratave që e krijuan 18 vjet më parë, të çlirohet nga kultet dhe mentalitetet e së kaluarës, për të krijuar hapësirë dhe kushte reale konkurrimi, vlerësimi dhe karriere.