parodi rapsodike

Titulli: parodi rapsodike Tue Jun 09, 2009 1:24 pm

Spiunët
vajtojnë në pleqëri :

KUR
JAM KANË ME I VAKT I RI

(Parodi rapsodike)

Kur jam kanë me
i vakt i ri ,

Veshë e mbathë
sikur zotni ,

Me hyqmet zuna
miqësi ,

Me UDB-ashë ,
me milici ,

Shkojsha natën
, kishe po rri ,

Ju kallxojsha për
kojshi ,

Për katun e krejt
nahi ,

Kush ka pushkë,
kush ka allti!...

Shpejt më shkruen
për hafi ,

Më dhanë pushkë
, më dhanë allti ,

M’ dukej vetja
si kapedan ,

N’ krejt nahinë
s’ ka kush çka m’ banë !

Ni ditë dola në
pazar ,

Për me ble ni
plis të bardhë,

Ni kuti, ni qelibar
,

Ni parë tirqi
me xhurdi ,

Shokën dredhun
lahori ,

Kundra t’ zeza
për lakmi ,

Veshë e mbathë
si kallomoqi ,

N’ krejt nahinë
s’ më gjindej shoqi !

Në katun u bana
i parë ,

M’ bajshin gjinja
iftibarë ,

S’ bajshin dasma
, as gazmend ,

Pa ma ba mue naj
vend !

Kund pa mue s’
bahej konaku ,

Gjithkund m’
qitshin n’ ballë oxhaku !

Kriske pitja e
kriske flija ,

Pula t’ pjekne
e revania !...

Kur u nissha me
shkue ndër shokë –

Bardh si bora plisin
mbi kokë ,

Pushkën n’ krah
e alltinë n’ shokë ,

Kryet n’ qiell
- s’ preksha për tokë ,

Dy parë mustaqe
kalavesh ,

Dredhë mi dredhë
deri mbi vesh !

Fëmijët më thirrshin
Katarosh ,

Gratë më thirrshin
Aga Kokrrosh !

Isha i shpejt ,
ma i shpejt se struja ,

Qitsha pushkë
në dasma t’ huja !

Kur këndojshin
kangatarët –

Unë me shokë
, qitshim ma t’ parët !

Përmas nesh, qitshin
fukaraja –

Rritej nami e sevdaja
!

T’ zotit t’
shpisë kurrë s’ ja kem përshosh –

Deri ja bajshim
tavanin shoshë !

T’ nestret herët
para sabahit –

Krejt ja u marrshim
armët prej krahit !

Drejt në burg
i shkokordhojshim ,

Me dënime i sakatojshim
!

Der’ sa rrijshin
n’ burg ata t’ ngratë –

Na te shpija ja
u marrshim gratë !

Prej burgut kur
bajshin me u lëshue –

Gratë e tyne ju
kanë kallxue :

“Kokrrosh Aga,
mos me t’ pas ndihmue –

Kurrë prej burgut
nuk t’ kishin lëshue!

Natë për natë
ardhke te shpija –

Mos t’ na i
ngucin thminë kojshija !”

Grupe t’ forta
rapsodike ,

Knojshin kangë
patriotike ,

Me rafale automatike
,

Bahej dasma heroike
!

Knojshin t’ shkretit
der’ n’ orë t’ vona –

Incizojshim n’
magnetofona ,

I çojshim n’
UDB-e , shiritat falë ,

Ja u përkthejshim
fjalë për fjalë !...

Fill mas dasmave
, rapsodët e shkretë –

I priste burgu
me shumë pendrekë !

Nëpër hotele
, ku kish turista –

Unë përcillsha
nacionalista ,

Veshun n’ tirq
e plis të bardhë ,

Duhan pijsha n’
çehlibar ,

Si çoban , si
katundar ,

Nga ni herë si
rrogëtarë ...

Vijshin grupe dhe
turista ,

Vijshin shumë
nacionalista ...

Knojshin kangë
patriotike –

Për me ba Shqipinë
etnike !

Por pa marrë fund
mirë banketi –

Për ta kriske
i ziu kiameti !...

N’ vend se t’
kthehen nëpër shtëpia –

Përfundojshin
nëpër çelija !...

Ditën gjumë bajsha
në shpi ,

N’ mbramje n’
oda nëpër shoqni ,

Natën n’ UDB-e
– “Bismilahi” ,

Me UDB-ashë m’
çelte sabahi !

Kur dilsha prej
UDB-ës n’ sabah –

Krejt çarshinë
i shtisha n’ gjynah :

“Kqyrni vllazën,
çka jam ty hekë ,

M’ lypin armë
, m’ lypin fishekë ,

M’ kanë ba llom
ty m’ rrehë pendrekë ,

Gjithë natën
s’ m’ kanë lanë me fjetë !”

Tash na erdh demokracia
-

Iku UDB-ja , iku
Serbia ,

Pobratimat e kumbaria
,

Më shkoi pushka
e m’ shkoi alltia!...

Në pleqni vetun
kam mbetë ,

Bash si qeni n’
kolibë t’ shkretë !

S’ po m’ do
grueja, s’ po m’ donë thmija,

S’ po m’ do
rrethi, as shoqnija ,

M’ kanë leqitë
krejt miqasija ,

S’ po m’ do
kisha, as xhamia ,

Haj medet për
mentë e mia !

Zorrtë prej unje
mu kanë prrekë ,

M’ asht afrue
vadja me dekë ,

Kam me u kalbë
qitu në shpi ,

S’ ka me ardhë
kush n’ dhe me m’ shti !

Kokrrosh Aga, ni
fjalë po e flet ,

Ja u len t’ rive
ni amanet :

“Amanet, evladët
e mi,

Nipa , mbesa e
vëllazni ,

Amanet shokë e
miqësi ,

Mos me ba mynafiki
,

Se nuk paska gja
ma zi !

Kur t’ vinë
deka , mos me t’ vorrue ,

Por me t’ qitë
si qenin n’ përrue !

Tash po e shoh
se jam kanë qorr ,

S’ kam lanë
ven kund , as për vorr !

Se spiunat kund
s’ kanë ven,

Dheu mrena nuk
i len !

Gjilan, më 07
Qershor 2009. Demir KRASNIQI