Se di pse njerëzit kanë filluar
Të duken si uqër të urritur.
Dhe bota pyll i errësuar
Pa dritë,pa shpresë,e çoroditur
Mjafton që pak ti të afrohesh
Buzë greminës i pa shpresё
Fillojnë luten të rrëzohesh
Të shohin shfaqjen tek ti vdes.
Kur rrëzohesh të rrethojnë
Dhe tinëzisht nisin afrohen
Si hienat të coptojnë
Gjer ne skelet pastaj largohen
Dikush tё shkel me kёmbё
E tё thot mё fal,
Dikush tjetёr tё vret nё zemёr
E nuk tё thot asnjё fjalё.
Dikush tё do me shpirt
E ka frikё ta shprehi..
Ndersa dikush tjetёr nuk ndjen
Por di mire tё gёnjej.
[
Forum 
Portalli 
Gallery 
Regjistrohu 
identifikimi 
Sun Aug 19, 2018 12:51 am