Universi, Materja, dhe Koha

Guximi dhe Xhavo, ju po flisni per te njejten gje. Diskutimi juaj a perceptohet apo jo rendesa ose gravitacioni, ka nevoje per shume perkufizime te tjera si psh c'eshte perceptimi? C'eshte shqisa? etj. Dhe ti Xhavo mezi pret rast ti cytesh njerezit. Mos fyej. Kjo gje nuk eshte nje element i mire karakteri.

Nga wikipedia ju mora kete material:

Rendesa eshte nje dukuri natyrale me anen e te ciles te gjitha objektet qe kane mase terheqin njeri tjetrin dhe eshte nje nga forcat baze ne fizike. Ne jeten e perditshme rendesa mendohet si ajo agjensi qe u jep peshen sendeve. Rendesa mban token dhe planetet e tjera ne orbite rreth diellit, qe mban henen ne orbite rreth tokes, per formimin e baticave, per dukurine e konveksionit (fluidet e nxehte ngrihen larte) per nxehjen e brendesise se yjeve dhe planeteve ne formim ne temperatura shume te larta dhe per shume dukuri te tjera qe i veme re. Rendesa eshte gjithashtu arsyeja e vet ekzistences se tokes, diellit dhe pjeses me te madhe te objekteve makroskopike, pa kete lenda nuk do te ishte koalguluar ne keto masa te medha dhe jeta, sic e njohim ne, nuk do te kishte ekzistuar.

Fizika moderne e pershkruan rendesen duke perdorur teorine e pergjithshme te relativitetit, por edhe ligji shume me i thjeshte i Njutonit i rendeses universale jep nje perqasje te shkelqyer ne shume raste.

Ne pergjithesi, rendesa relative i dedikohet lakimeve (perkuljeve) ne hapesire-kohe qe bejne qe objektet me levizje inercie te pershpetohen drejt njeri tjetrit. 

Perderisa i shohim me sy efektet, i ndjejme dhe e dime atehere rendesa perceptohet. - Keshtu mendoj une, por nuk do fyej njeri sepse do te mendojne ndryshe.

Xhavo, lidhur me shqisat, kush tha qe ato jane keto pese qe njohim ne e nuk ka te tjera? Prandaj edhe ato qe thuhen jane relative.

Telepatia a nuk eshte nje shqise tjeter?
Parandjenja a nuk eshte nje shqise tjeter?
Hipofiza a nuk eshte nje cip qe do te mundesoje komunikimin tone me alienet ne te ardhmen?

Pra duke folur relativisht edhe ti mund te jesh relativisht gabim, prandaj bej kujdes. Ne fund te fundit ne nuk kemi dale te shesim njeri tjetrin ketu, por te bisedojme e te mesojme.

Pershendetje per guximin, inicues i kesaj teme te mire.

Per tju pergjigjur guximit ne pytjen qe ka parashtruar per universin-gjithesine dhe te tjerat qe pasojne me pas duhet se pari te veshtrojm te kaluaren te tashmen dhe te ardhmen ne gjithesi dhe ate ne rruzullin toksore ne pergjithesi.
Qe nga fillimi sa kemi arritur te mesojm jane perdorur dy rruge te kunderta mes njera tjetres apo dy pole magnetike plotsisht te kunderta per ta turbulluar njerzimin secila duke u munduar te fus sa me shume ne rrugen e vete. Rruga fetare e bazuar ne subjektivizem dhe ajo shkencore e cila bazohet ne objektivizem-materje.
Por une ne kete rast do te perqendrohem vetem ne rrugen shkencore, se si ajo e zberthen ceshtjen e univerzit-gjithesise.

Po te veshtrojm gjithesine me te gjitha ato planete gjigante me miliarda yje, poashtu edhe token nese e veshtrojm, jane realitet hapsinor ne te cilen te gjitha jane ne levizje te panderprere dhe te vazhdueshme. Toka me planetet e tjera levizin, rrotullohen perreth diellit, po ashtu edhe yjet te cilat na duken te palevizshme edhe ato levizin me nje shpejtesi shume te madhe. Pos qe levizin rreth diellit toka me planetet e tjera ato ne te njejten kohe levizin ne vetvete.
Deshmitaren me te mire e kem Gjeologjine shkenca me e vlefshme ne kete drejtim e cila deri sot ka arritur te tregoje ndryshimet qe jane bere vazhdimisht ne toke deri me sot.
Vullkanet, termetet lumenjte liqejte jane vetem disa dukuri te natyres te cilat na deshmojne se edhe sot ajo nuk eshte ne qetesi, se ajo vazhdimisht eshte ne levizje.

Dukuri tjeter jane qenjet e gjalla-bimet,kafshet dhe njerzit.Mes tyre dhe natyres kryhet nje bashkveprim i panderprere ne saje te se ciles ato rriten,ndryshojne,shendrrohen. Pastaj ndryshojne sistemet shoqerore dmth levizin edhe ato, shoqeria e sotme dallon nga e kaluara, para ca viteve psh ose e ardhmja e cila do te dallon nga e sotmja.
Me nje fjale mund te themi se jete gjithcka eshte ne levizje, dhe se levizja nuk eshte asgje tjeter vetemse ndryshim ne pergjithesi, por levizje pa materje nuk ka.
Levizja eshte objektive sepse ndryshojne objektet materiale, ajo nuk mund te ekzistoje pa bartes material. Levizja dhe materia nuk mund te ekzistojne pa njera tjetren, do te thote se levizja nuk mund te ekzistoje pa materjen por as materja pa levizjen. Materja ne levizje eshte e lidhur drejtë ne hapsiren e kohes, cdo objekt material e ka nje shtrirje,form,madhesi,largesi,largesi nga njera tjetra.

Hapseria eshte shtrirja ku karakterizon cdo gje materiale kurse koha eshte zgjatja e ekzistences,vijushmeria qe karakterizon cdo send,dukuri apo proces material.

Tom Sojeri dhe Lumi deshta te ju pershendes dhe te ju falenderoj per materialin e derguar.

Rruga fetare e bazuar ne subjektivizem dhe ajo shkencore e cila bazohet ne objektivizem-materje.

Lumi te lumt or mik, shum shum thenje e mire.

Është shumë fakt se rruga religjioze është e bazuar në subjektivizëm, ndërsa ajo materialiste (jo çdoherë shkencore) bazohet në objektivizëm. Mirpo është edhe një rrugë mes këtyre dyjave - rruga Islame - e cila bazohet edhe në subjektivizëm edhe në objektivizëm. Kjo është edhe arsyeja se përse shumë shpesh Islami nuk është fe në kuptimin europian te fjalës, nuk është religjion në kuptim te ngusht.

Islami është emri për një parim te unitetit mes shpirtit dhe materies. Njerëzit jetojnë, ndiejnë dhe e pranojnë botën në mënyrë dualiste. Dualizmi është pjesë e idealizmit. Idealizmi në filozofi është drejtim i ontologjisë e cila studion qenien. Sipas idealizmit në botë ekzistojnë dy qenie: materiale dhe shpirtërore, ndërsa materializmi pohon se ekziston vetëm qenia objektive apo materiale. Te gjitha rregullat bazë te islamit paraqesin një unitet "bipolar" mes shpritërores dhe materiales, mes subjektive dhe objektives. Islami është fe (nëse mund ta quajm fe) i kthyer kah natyra, që shumë qartë e pranon këtë botën dhe ku mungon çdo përleshje me natyren.

"O ju që besuat! Mos i ndaloni të mirat që për ju i lejoi dhe mos teproni, se All-llahu nuk i do ata që e teprojnë" (Kur'an 5:87)

Shkenca për nga natyra synon studimin e objektives, mirpo kjo shumë pak ka rëndesi, sepse jeta (si dualiste) qëndron përmbi shkencën.

Njeriu mund të mendoj dhe te besoj në një jetë (materiale apo shpirtërore), mirpo kur jeton, ai jeton dy jeta.

Cito :

Guximi: Ate shprehjen e ke pas madhore nuk ta humbi kurr: "Pershembull tek asnje kafshe nuk ka humanizem"- jo bre vallahin nuk ka hahaha, bile kjo thenje e verteton qe ti sdi hiq as qa flet as qa shkrun, hiq, veç muuumuuu

.

Unë bëj muuu muuu, sepse ty s'ta kap truri. Ky është problemi. Humanizmi si term nuk përkthehet bukfalisht në "njeri". Humane është proces i tërë i veprimeve te çuditshme, te pashpjegueshme, mistike, mitike, irracionale, te vetëdijshme apo te pavetëdijshme etj. të njeriut, qe s'mund te gjenden tek asnjë kafshë. Ky kalim nga zoologjikja në humane, përveç tjerash, në këtë aspekt është i pamundur.
Ne mund te themi se tek çdo njeri gjendet zoologjikja ("njeriu është ujkë, shtazë, hanë, pinë etj."), mirpo për asnjë kafshë s'mund te thuhet se tek ajo gjendet njerëzorja (shkruan poezi, lutet, agjëron etj.). Pra në këtë drejtim, nuk ka asnjë të vetmen gjurmë qe njeriu ka prejardhje shtazore.

@ Tom Sojeri

Problemi nuk qëndron tek kurrfar filozofie për shqisat. Shumë njerëz, për të besuar Zotin, kërkojnë nga unë apo dikush tjetër, që Atë t'ia bëjmë "material", te kapshëm për shqisat në kuptimin klasik (d.m.th. për sy, vesh, gjuhë, hundë apo dorë). Mirpo, siç dihet, përveç këtyre, ka edhe disa mënyra për arritjen e njohjes, te cilat ne s'mund t'i mohojmë. Informacionet që na vijnë neve nga parandjenja, intuita, arsyeja, logjika (te gjitha këto jomateriale) nuk mund t'i hedhim poshtë vetëm sepse nuk i kemi parë apo nuk arrijmë t'i kuptojmë me shqisa, me sy, vesh apo dorë. Përceptim shqisore ndaj një objekti është atëhere kur ti atë objekt e njeh direkt përmes po atyre shqisave. Njohja indirekte, p.sh. përmes veprave, shkrimeve apo ndonjë gjurme tjetër nuk është njohje e vetvetës së saj apo tij, por pasqyrim i asaj qenie.

Unë asnjërin nga ju nuk iu kam parë apo dëgjuar, nuk iu kam prekur, nuk iu kam përceptuar në asnjë mënyrë shqisore, nuk e njoh formen apo madhësinë tuaj, mirpo unë besoj ekzistencën tuaj logjikisht dhe me arsye, duke parë shkrimet dhe aktualitetin tuaj edhe pse nuk iu shoh juve direkt. Shkrimet e juaja nuk janë vetvetja e juaj, por pasqyrim i juaj. Po ashtu rënja e mollës, qëndrimi në këmbë etj. "bëjnë gisht" drejt gravitacionit, por ato nuk janë vetë gravitacioni. Pra, edhe ekzistenca e Zotit mund te kuptohet shumë lehtë, por jo forma e Tij.

Njeriun s'mundemi ta reduktojmë vetëm në shqisa (objektive) apo vetëm në arsye (subjektive). Ato janë një tërësi. Kur njeriu e sheh një person tjetër në një distancë 100 metra, në syrin e tij reflektohet si objekt i vogël, mirpo në bazë të përvojes, arsyes e logjikës ne arrijmë te "konstruktojmë" madhësinë e tij reale. Ky bashkëveprim është i domosdoshëm.

Disa njerez janë aq naiv sa qe te kërkojnë t'iu sjellësh Zotin përpara, ndërsa unë i them sille gravitacionin përapara qe ta shoh, ta prekë, ta dëgjoj, ndjejë apo shijoj.

xhavo_ shkruajti:

Cito :

Guximi: Ate shprehjen e ke pas madhore nuk ta humbi kurr: "Pershembull tek asnje kafshe nuk ka humanizem"- jo bre vallahin nuk ka hahaha, bile kjo thenje e verteton qe ti sdi hiq as qa flet as qa shkrun, hiq, veç muuumuuu

.

Unë bëj muuu muuu, sepse ty s'ta kap truri. Ky është problemi. Humanizmi si term nuk përkthehet bukfalisht në "njeri". Humane është proces i tërë i veprimeve te çuditshme, te pashpjegueshme, mistike, mitike, irracionale, te vetëdijshme apo te pavetëdijshme etj. të njeriut, qe s'mund te gjenden tek asnjë kafshë. Ky kalim nga zoologjikja në humane, përveç tjerash, në këtë aspekt është i pamundur.
Ne mund te themi se tek çdo njeri gjendet zoologjikja ("njeriu është ujkë, shtazë, hanë, pinë etj."), mirpo për asnjë kafshë s'mund te thuhet se tek ajo gjendet njerëzorja (shkruan poezi, lutet, agjëron etj.). Pra në këtë drejtim, nuk ka asnjë të vetmen gjurmë qe njeriu ka prejardhje shtazore.

O Xhavo a kupton shqip, a cfare gjuhe duhet te flas qe ty ta kap truri, humanizem eshte njerzore, harro kete pune mos te diskutojm me, ja se cfare thot ne fjalorin e gjuhes shqipe, per ta mbyllur krejt gojen:

Ndjenjë e lartë e fisnike dhe dashuri e thellë ndaj
njerëzve, kujdesi për mirëqenien e njerëzve,
qëndrim njerëzor.

...Rrjedhimi...

Te asnje kafshe nuk mund te kete kujdes per mirqenje njerzore, dhe as qendrim njerezor, humanizem- njerezore, a kuptove, le tash mos te diskutojme me per kete pune, se eshte absurd.

Po atëhere si ka mundësi qe një shtazë të shëndrrohet në diçka humane, fisnike, njerëzore? Si ka mundësi të kapërcehet ky kufi mes zoologjikes dhe humanes?

Humanizmi është subjektiv, i brendshëm. Ndërsa në aspektin objektiv apo material një majmun dhe një njeri nuk dallojnë aq shumë. Mirpo njeriun si njeri e bën subjektivja, e brendshmja, humanja. Prandaj thuhet se tek asnjë kafshë nuk ekziston humanja, nuk ka asnje gjurmë te fisnikrisë. Shkenca materialiste kur shpjegon botën, anashkalon pjesën me të rëndesishme te saj - subjektiven, te brendshmen. Nëse kjo anashkalohet atëhere teoria darviniste është jo vetëm gjysmake por edhe e dështuar në pikën më kyçe, me të rëndesishme për ta arritur njohjen e së vërtetës.

Absurde është shpjegimi darvinist-materialist i botës dhe kokëfortësia në të. Ky është absurdi më i madh.

O xhavo prej teme po shkon ne nje teme tjeter, ne deri tash po flasim ne lidhje me termin humanizem, ti po i ike temes o lal. Mirpo ja po flasim tash se si ka mundesi...

Shkenca sot thot se ka mundesi, sepse shtaza evoluon, dhe si nga aspekti i jashtem, evoluan edhe nga aspekti i brendeshem, pra permiresohen organet te cilat jane baze e asaj te brendshmes qe po thua ti. Evolucioni eshte perparim i dy anshem.
Humanizmin njeriu e ka kriju si pasoj e zhvillimit te tij nga ana e brendshme.
Ti nuk po i qasesh mire pikepmjeve materialiste per kete qeshtje, dhe pastaj po trillon gjera palidhje.
Materializmi "per te bredshmen" ashtu si shkenca , thot se formohet nga organet perkatese, nuk ka ketu asgje tjeter, organet formojn trurin i cili ne nje shkall te zhvillimit krijon terme sikurse humanizmi , ndonjehere edhe te gabuara sikurse dogmat fetare.
Pse eshte i gabuar shpjegimi materialist-darvinist?

Humanizmi sigurisht se është pasojë e zhvillimit te brendshëm te njeriut, mirpo kush është shkaku? Kur thuhet subjektiv, nuk nënkuptohet me organet e brendshme. Është konstatuar se organet e disa kafshëve mund te transplantohen me sukses në trupin e njeriut, pa ia humbur njeriut aspak "humanizmin". Apo eksperimetet rreth efekteve te disa medikamenteve në trupin e njeriut së pari zhvillohen tek minjtë e bardhë apo tek ndonjë kafshë tjetër, përshkak te një uniteti te organeve, te materies. Mirpo ky unitet "bën me gisht" drejt vetëm Një Krijuesi, i cili është i Gjithdijshëm dhe i Plotfuqishëm. Në bazë të këtyre argumenteve ne e njohim Zotin, ekzistencën e Tij, i njohim vetit e Tij edhe pse nuk e njohim vetë Atë.

Përse është i dështuar shpjegimi materialist-darvinist? Së pari le ta bëjmë të qartë se shkenca si e tillë dhe perceptimi materialist i shkencës janë dy gjëra të ndryshme. Ai shpjegim është i dështuar në pikat kyçe: në shëndrrimin e inorganikes në organike, te qënies së pavetëdijshme në të vetëdijshme, të zoologjikes në humane.

Përse quditesh kur unë them se ska humanizëm tek kafshët, kur dihet se sipas darviznimit njeriu ndryshon nga kafshët tjera vetëm në shkallë, por jo në cilësi. Njeriu i darvinit nuk ka esencë të veçantë njerëzore.

Ku shkon njeriu që është në gjumë edhe pse te gjitha organet e tij vazhdojnë te funksionojnë?

Pastaj si shpjegohet ndryshueshmëria e personaliteteve te të gjithë njerëzve në botë edhe pse përbëhemi nga e njejta materie, nga te njejtat organe?

Qenësia e njeriut e tejkalon kuptimin e tij fizik, substancor dhe qenësia e tij nuk përbëhet vetëm prej nevojave fizike e fiziologjike. Vendimi që luftëtarët e lirisë morrën për ta flijuar vetveten për lirinë, te mirën dhe të drejtën - ky manifestim tregon se njeriu (shpirti i tij) e qeverisë dhe e sundon trupin, e jo trupi atë.

guximi shkruajti:

O xhavo prej teme po shkon ne nje teme tjeter, ne deri tash po flasim ne lidhje me termin humanizem, ti po i ike temes o lal. Mirpo ja po flasim tash se si ka mundesi...

Shkenca sot thot se ka mundesi, sepse shtaza evoluon, dhe si nga aspekti i jashtem, evoluan edhe nga aspekti i brendeshem, pra permiresohen organet te cilat jane baze e asaj te brendshmes qe po thua ti. Evolucioni eshte perparim i dy anshem.
Humanizmin njeriu e ka kriju si pasoj e zhvillimit te tij nga ana e brendshme.
Ti nuk po i qasesh mire pikepmjeve materialiste per kete qeshtje, dhe pastaj po trillon gjera palidhje.
Materializmi "per te bredshmen" ashtu si shkenca , thot se formohet nga organet perkatese, nuk ka ketu asgje tjeter, organet formojn trurin i cili ne nje shkall te zhvillimit krijon terme sikurse humanizmi , ndonjehere edhe te gabuara sikurse dogmat fetare.
Pse eshte i gabuar shpjegimi materialist-darvinist?

Shum pika ose nuk ke dashur ti lexosh ose paske harruar.

Shkencëtarët e kaluar por edhe ata bashkëkohorë gjithnjë e më tepër janë duke ardhur në përfundime se i gjithë universi ka një projektues të përkryer, i cili përcakton gjithçka në gjithësi.

Isak Njuton (1642-1727) njëri prej shkencëtarëve më të mëdhenj të të gjitha kohrave - zbulues i ligjit të gravitetit, ka theksuar se "Graviteti shpjegon lëvizjen e planetëve, por nuk shpjegon si janë vënë në lëvizje planetët. Perëndia drejton gjithçka dhe ai di si bëhet". Ndërsa në një rast tjetër ai thoshte se: “Ky sistem kaq i bukur diellor, planetët dhe kometat do mund të burojnë vetëm nga sugjerimi dhe dominimi i një Qënieje inteligjente dhe të fuqishme. Kjo Qënie qeveris të gjitha gjërat… si Sundues mbi të gjithë, dhe sipas dominimit të Tij. Ai zakonisht quhet Zot, Sundues, Rregulluesi i Gjithanshëm”.

Ndërsa David Darling, një fizikant bashëkohorë, pohon se as koha, as lënda, as energjia, as edhe një njollë a vrimë nuk ka ekzituar në fillim.



Se jeta nuk e ka zanafillën si rezultat i rastësisë, njeriut i janë ardhur argumente të mjaftueshme të cilat sqarojnë ekzistencën e një fuqie të përkryer mbinatyrore, dhe mohojnë rastësinë, mundësinë e probabilitetit.

Njeriu duke medituar përmes arsyes së shëndoshë atë çfarë ka në qiej e tokë dhe mes tyre, saktësinë dhe precizitetin e lëvizjes së planetëve, përsosmërinë e qenies së tij, do të vërej se Universi dhe qenia e tij duhet të kenë qenë të modeluar nga një fuqi e gjithëfuqishme e cila është e pavarur, e përhershme, të cilën ne e quajmë Zot. Sikur thoshte Ajnshtajni: “Kur ne shohim një modelim kompleks, kuptojmë se ai është një produkt i një vepruesi inteligjent.



Për më tepër, zbulimet shkencore nga gjysma e shekullit XX e këtej kanë provuar se të gjithë ekuilibrat fizikë në univers janë planifikuar në mënyrë aq precize, sa të bëhet e mundur jeta për qeniet organike.

Njëri ndër filozofët më të mëdhenj, Aristotel, ka thënë: “Zoti është shkak i të gjitha shkaqeve, i Cili nuk shkaktohet”.

Por ateistët nuk e pranojnë këtë fakt, nuk ndalen me kaq, dhe si rrjedhojë parashtrojnë pyetjen se kush qe krijues i Krijuesit.

Individë, që fenomene shoqërore, natyrore e universale i shpjegojnë në mënyrë racionale, e kanë të qartë se Zoti është krijues dhe sundues i gjithësisë, i Cili është i pari i pafillim, dhe i fundit i pambarim, të cilët janë të bindur se vetëm nën kompetencën e tij është krijimi nga asgjëja. Por sërish ateistët nuk e pranojnë këtë ligj logjik, të vetëkuptueshëm!

Të nisemi nga këndvështrimi i tyre. Të kthehemi në retrospektivë dhe të orvatemi nëpërmjet disa shifrave, t’i gjejmë shkaqet e shkaqeve të përkohshme. Të marrim X1 dhe të përpiqemi të gjejmë shkakun e tij, që është X2, por lind pyetja e radhës - kush është shkaku i X2, natyrisht se X3, nga erdhi X3, vetëm si rezultat i X4, dhe kështu arsyetimi vazhdon deri në Xn, por edhe më tej, deri në infinit, në pafundësi.

Kështu krijimi i X1 nuk do të realizohej pa krijimin e Xn, problemi njëjtë do ngjante edhe nëse shkojmë deri në infinit. Ky fakt jep të kuptohet se X1 nuk do të krijohej asnjëherë, ngase ekzistenca e tij do të varej nga gjitha këto shkaqe të përkohshme.

Dhe çfarë do të ngjante atëherë!? Asgjë! Pikërisht asgjë! Sepse, në këtë rast, nuk do të kishim një varg shkaqesh të ekzistencës siç kemi tani, por një varg shkaqesh të mosekzistencës, me fjalë të tjera nuk do të ekzistonte as edhe grimca më e vogël. Pikërisht pse secili shkak i përkohshëm po varet nga shkaqe tjera, po ashtu të përkohshme, dhe ky proces shkon drejt e në pafunësi e regres, ndërsa regresi në këtë rast është i pamundur, sepse ne shohim se në gjithësi ka progres, kemi një varg shkaqesh të cilat japin të kuptojnë se shkaku përfundimtar i ekzistencës së tyre nuk mund të jetë i përkoshëm por i përjetshëm, i përhershëm.

Duhet të kemi të qartë, se duhet të ketë qenë një shkaktar i pavarur, i cili ka krijuar shkaqe tjera të varura e të përkohshme, i Cili është i pakufizuar në kohë dhe hapësirë, i pakufizuar dhe i papërcaktuar në kohë ngaqë i ka paraprirë asaj, ka qenë është dhe do të jetë i njoftuar për të kaluarën, të tashmen përkatësisht të ardhmen; i pakufizuar në hapësirë, sepse është kudo i pranishëm dhe thyes i çdo bariere.

Si argument për mosbesim në ekzistencën e Krijuesit, ateistët e marrin padukshmërinë e qenies së Krijuesit. Por as ngjarjet historike që kanë ndodhur, ne nuk i kemi parë, por ja që ato kanë ngjarë dhe ne iu besojmë; për shqisat tona nuk janë të dukshme as shpirti e mendja, por si shpirti ashtu edhe mendja ekzistojnë, por nga këndvështrimi i njeriut pothuajse janë të pashpjegueshme; gjithashtu ne nuk shohim as gëzimin e hidhërimin, por që të dyja ekzistojnë – njeriu është përjetues i tyre. Ky është vetëm njëri prej fakteve i cili jep të kuptohet, se padukshmëria e qenies së Krijuesit nuk është argument për mosbesim në ekzistencën e Krijuesit. Ngase Krijuesi është i dukshëm dhe i padukshëm. Ekzistenca e Tij është e dukshme përmes fakteve dhe argumenteve bindëse që dokumentojnë për ekzistimin e Tij, ndërsa vetëm qenia e Tij esenciale është e padukshme e paarritshme dhe e paperceptueshme për ne e cila nuk është argument për mosbesim në ekzistencën e Tij.

Kur shqisat tona të shikuarit nuk mund t’i rezistojnë rrezeve të diellit, i cili në krahasim me Universin është tejët i vogël, (ku nga largësia prej 1 trilion km, ai duket sikurse një yll në qiell), atëherë si mund të pretendojmë të shohim pamjen e vet qenies së Zotit!? Sado që dielli të ketë madhësi të gjerë, kufijtë e tij janë të kufizuar dhe të dukshëm për shqisat tona!

Kushtrimi pershendetje.

Isak Njuton (1642-1727) njëri prej shkencëtarëve më të mëdhenj të të gjitha kohrave - zbulues i ligjit të gravitetit, ka theksuar se "Graviteti shpjegon lëvizjen e planetëve, por nuk shpjegon si janë vënë në lëvizje planetët. Perëndia drejton gjithçka dhe ai di si bëhet".

Kushtrim duhet dalluar shkenca me shkencetaret, shkencetari eshte nje person dhe ka mendimin e tij personal a shkenca eshte nje njohuri e përgjithshme e njerezimit, edhe pse shum njerez te cilet i perkasin shkences ata kurr nuk jane munduar ta vertetojn me po ate shkence ekzistencen e zotit.

Ndërsa David Darling, një fizikant bashëkohorë, pohon se as koha, as lënda, as energjia, as edhe një njollë a vrimë nuk ka ekzituar në fillim.

Ky "shkencetar" eshte krejtesisht anti-shkence dhe pro idealizmit, sepse universit i krijuar prej hiqi eshte krejtesisht absurd dhe pa pike logjike, duhet hedhur e gjith shkenca bashkohore posht per tu pranuar ky fakt, sepse ajo thot se nuk mund te krijohet asgje prej hiqit, kuptohet pervec hiqit.

Tung

Levizja eshte veti e brendshme e lendes. Masa dhe levizja krijojne terheqjen dhe shtytjen.

guximi shkruajti:

Kushtrimi pershendetje.

Isak Njuton (1642-1727) njëri prej shkencëtarëve më të mëdhenj të të gjitha kohrave - zbulues i ligjit të gravitetit, ka theksuar se "Graviteti shpjegon lëvizjen e planetëve, por nuk shpjegon si janë vënë në lëvizje planetët. Perëndia drejton gjithçka dhe ai di si bëhet".

Kushtrim duhet dalluar shkenca me shkencetaret, shkencetari eshte nje person dhe ka mendimin e tij personal a shkenca eshte nje njohuri e përgjithshme e njerezimit, edhe pse shum njerez te cilet i perkasin shkences ata kurr nuk jane munduar ta vertetojn me po ate shkence ekzistencen e zotit.

Ndërsa David Darling, një fizikant bashëkohorë, pohon se as koha, as lënda, as energjia, as edhe një njollë a vrimë nuk ka ekzituar në fillim.

Ky "shkencetar" eshte krejtesisht anti-shkence dhe pro idealizmit, sepse universit i krijuar prej hiqi eshte krejtesisht absurd dhe pa pike logjike, duhet hedhur e gjith shkenca bashkohore posht per tu pranuar ky fakt, sepse ajo thot se nuk mund te krijohet asgje prej hiqit, kuptohet pervec hiqit.

Tung

Z.guxim Shkenctaret e bejne shkencen,pa shkenctar nuk mund me pas shkenc,Ajnshtajni ka then kur e shohim nje krijim kompleks e shohim se eshte rezultat i nje krijuesi intelegjent,ne kete kontekst ka thene.Shkenca e ka vertetu ekzistencen e Zotit permes krijimeve madheshtore qe jane te pa kapshme per mendjen e njeriut.

David Darling nuk ka then qe universi eshte krijuar prej hiqit por me kete thenje kuptojm qe ka dashur te thot se eshte krijuar nga Zoti,sepse vetem Zoti krijon nga asgjeja.

Permes cfare gjerash madheshtore, pershembull...
Vete atributet qe i ka dhene feja zotit, nuk mund te verteohet kurre as ekzistenca as jo ekzistenca e tij. Si e shpjegon faktin qe asnje shkencetar ne bote nuk merret me studimin e ekzistences te nje fuqie mbinatyrore, nuk merrret se eshte loje femijesh, sikur te "Liza ne boten e qudirave"

David Darling nuk ka then qe universi eshte krijuar prej hiqit por me kete thenje kuptojm qe ka dashur te thot se eshte krijuar nga Zoti,sepse vetem Zoti krijon nga asgjeja.

Ehhh, tash kjo nuk hyn fare ne shkence, keto jane vetem fjale palidhje personale, te cilat edhe une kam fuqine t'i them por jo ti provoje shkencerisht. Por perseri per tu pranuar ky fakt duhet hedhur posht fizika teorike, ndryshe jane vetem fjale.

Kete pse e anashkalove kushtrim:

Kete fare fjaline e fundit, mos e llogarit ne tekst sepse e ndryshove mendimin.

ndryshova bree, sepse nuk po kemi edit, haha.

Te pershendes

guximi shkruajti:

Permes cfare gjerash madheshtore, pershembull...
Vete atributet qe i ka dhene feja zotit, nuk mund te verteohet kurre as ekzistenca as jo ekzistenca e tij. Si e shpjegon faktin qe asnje shkencetar ne bote nuk merret me studimin e ekzistences te nje fuqie mbinatyrore, nuk merrret se eshte loje femijesh, sikur te "Liza ne boten e qudirave"

David Darling nuk ka then qe universi eshte krijuar prej hiqit por me kete thenje kuptojm qe ka dashur te thot se eshte krijuar nga Zoti,sepse vetem Zoti krijon nga asgjeja.

Ehhh, tash kjo nuk hyn fare ne shkence, keto jane vetem fjale palidhje personale, te cilat edhe une kam fuqine t'i them por jo ti provoje shkencerisht. Por perseri per tu pranuar ky fakt duhet hedhur posht fizika teorike, ndryshe jane vetem fjale.

Kete pse e anashkalove kushtrim:

Per ato gjera te cilat ne vetem mund ti imagjinojm,ku ka gje ma madheshtore se krijimi i Gjithsise dhe gjith asaj qe ekziston ne te.Ndersa sa i perket asaj qe feja i ka dhene Zotit atribute me duket qesharake sepse Zotit nuk mund ti dhurosh asgje,pra feja nuk i dhuron asgje por i pershkruan cilesit e Krijuesit.Permes te derguarve te tij Allahu e ka argumentuar ekzistencen,gjithashtu ekzistenca e Tij është e dukshme përmes fakteve dhe argumenteve bindëse që dokumentojne për ekzistimin e Tij, ndërsa vetëm qenia e Tij esenciale është e padukshme e paarritshme dhe e paperceptueshme për ne e cila nuk është argument për mosbesim në ekzistencën e Tij.
Kur shqisat tona të shikuarit nuk mund t’i rezistojnë rrezeve të diellit, i cili në krahasim me Universin është tejët i vogël, (ku nga largësia prej 1 trilion km, ai duket sikurse një yll në qiell), atëherë si mund të pretendojmë të shohim pamjen e vet qenies së Zotit!? Sado që dielli të ketë madhësi të gjerë, kufijtë e tij janë të kufizuar dhe të dukshëm për shqisat tona!

Nëse Zoti ekziston apo jo, nuk është subjekt i asnjë prej shkencave ekzakte, natyrore apo sociale. Por faktet apo çfarë nganjëherë supozohen si fakte, të shkencave natyrore, veçanërisht fizikës dhe biologjisë përdoren ndonjëherë për të mbështetur një pikëpamje ose një tjetër. Pra pyetja nëse ekziston Zoti apo jo nuk është subjek i asnjë shkencë empirike, por shkenctarët janë qënie njerëzore. Ato nuk mund të mos mendojnë rreth implikimeve jetësore jo shkencore të shkencave të tyre. Ato nuk mund të mos kenë ndjenja kundrejt këtyre implikimeve.

Ndersa sa i perket asaj qe feja i ka dhene Zotit atribute me duket qesharake sepse Zotit nuk mund ti dhurosh asgje,pra feja nuk i dhuron asgje por i pershkruan cilesit e Krijuesit.

Shum i dobet ne logjikë parashkollore.

Pershkrimi i nje cilsie, te mire apo te keqe, qe rrjedh nga nje logjike eshte atribut. Atribut ti japesh zotit nuk eshte "me ja gju e me ja thy kryt", atributi eshte dicka subjektive. Pershembull floket e gjata ose te shkurta te nje njeriu eshte cilesi e tij qe ne pikpamjen tone eshte atribut i atije personi.
Une te jap atribute ty ( se duhet ne disa raste edhe ma i'a vizatu disa personave) : flokë te shkruta, të zeza, sy te ngjyre kafe etj etj, keto jane atributet fizike qe i ke ti, pershembull.


Nuk po kuptoj per cfare argumentesh e ke fjalen, vetem nje eshte e arsyeshme ta permendesh dhe une dorezohem.

Cilisite dhe atributet ne nuk ia dhurojme Zotit, por Ai vetevetiu i posedon ato, pa ndihmen e askujt. Dicka tjeter eshte me i dhuru cilesi, e dicka tjeter me i pershkru ato.

O zoteri argument eshte edhe qenja jote, rregulli qe mbreteron ne bote.
Pse aeroplanet benje ndeshje (aksidente) ne hapsir, ndersa gjithe ato planete bejne levizje ne menyre mahnitese, me nje shpjetesi marramendese dhe jane aq mire te harmonizuara, si dhe nuk ndeshen mes vete.

Gjithesia ndryshon, dhe mundesite do ishin me te medha qe ato te ndesheshin ndermjet vete, mirepo kjo nuk ndodhe.
A e dini pse!? Sepse Zoti i madheruar drejton gjithqka, se sa per shkenctaret fizikant dhe teknologjite te cilat i disponon bota bashkekohore, gjithesia do te shkaterrohej.

Nga kushtrimi

Cilisite dhe atributet ne nuk ia dhurojme Zotit, por Ai vetevetiu i posedon ato, pa ndihmen e askujt. Dicka tjeter eshte me i dhuru cilesi, e dicka tjeter me i pershkru ato.

Pershkrimi i nje cilsie, te mire apo te keqe, qe rrjedh nga nje logjike eshte atribut. Atribut ti japesh zotit nuk eshte "me ja gju e me ja thy kryt", atributi eshte dicka subjektive. Pershembull floket e gjata ose te shkurta te nje njeriu eshte cilesi e tij qe ne pikpamjen tone eshte atribut i atije personi.
Une te jap atribute ty ( se duhet ne disa raste edhe ma i'a vizatu disa personave) : flokë te shkruta, të zeza, sy te ngjyre kafe etj etj, keto jane atributet fizike qe i ke ti, pershembull.

O zoteri argument eshte edhe qenja jote, rregulli qe mbreteron ne bote.
Pse aeroplanet benje ndeshje (aksidente) ne hapsir, ndersa gjithe ato planete bejne levizje ne menyre mahnitese, me nje shpjetesi marramendese dhe jane aq mire te harmonizuara, si dhe nuk ndeshen mes vete.

Ha, ha ,ha, nuk e di sa je i informuar se edhe ne hapesire ka aksidente, parashikohet qe edhe toka do te dal prej orbites se saj, parashikohet se dielli do te shuhet, me miliona kometa ne vite kalojn nerper sistemin tone diellor dhe ne te shumten e rasteve gadsin pa meshire, hapsira kozmike eshte hell i vertet, kete e quan harmonizim.
Kjo eshte shume e thjesht, a ben ndonjehere ndeshje satelitet e tokes ne hapisre, jo kurr, nuk ka asnjem mundesi ne qofse e eleminojme faktorin e jashtem, ky faktor eshte ai qe i rrezon edhe airoroplanet edhe shkakton demitme ne satelite.

Gjithesia ndryshon, dhe mundesite do ishin me te medha qe ato te ndesheshin ndermjet vete, mirepo kjo nuk ndodhe.
A e dini pse!? Sepse Zoti i madheruar drejton gjithqka, se sa per shkenctaret fizikant dhe teknologjite te cilat i disponon bota bashkekohore, gjithesia do te shkaterrohej.

O zotni une nuk foli ne hava sic po flet ti kete e shpjegon shkenca dhe mund ta shpjegoj edhe une por nuk lodhna me qa drrasa me ty qe nuk i paske dy lidhje ne astronomi.
Perderisa shkenca e shpjegon nje veti te nje trupi a grimce te caktuar, une nuk flas per kete, keshtu thot shkenca edhe pike, harro zotin, a ne disa hipoteza ne te cilat nuk eshte e bindure shkenca, sic eshte krijimi i materies, ti mund te thuash zoti e ka kriju, edhe pse ai "fakt" do te ishte i till sa qe nje djale i mposhes 5 vjeqare do ta hidhte poshte.

Me duhet te nderhyj guximi.

Guximi, parashikohet qe nje dite te ndodhe kataklizma dhe dielli te lind ne perendim e te perendoj ne lindje. Por krejt shkon me kohen.

Eshte e vertete se dielli vie duke u shuar, por normal me nje intenzitet tejet te vogel.
A ka mundesi te na jepni fakte dhe argumente rreth atyre kometave qe e godasin ne hapesire pa meshire!?
O zotri, po si i krahasoni satelitet e tokes me mijera platene qe levizin me nje shpejtesi gjigande, kjo eshte absurde.

Ti guxim i the kushtrimit nuk po foli ne hava, ndersa pikerisht ne hava jeni duke folur, sepse nuk po sjellni fakte dhe argumente bindese, te cilat e mbeshtesin ate qe e deklaroni.

Aman mos e perzini materializmin me shkencen moderne, te lutem.
Pastaj vazhdoni e thoni: "harro zotin, a ne disa hipoteza ne te cilat nuk eshte e bindure shkenca, sic eshte krijimi i materies, ti mund te thuash zoti e ka kriju, edhe pse ai "fakt" do te ishte i till sa qe nje djale i mposhes 5 vjeqare do ta hidhte poshte."

Po mosni ore zotri me keto fjale, mosni ju lutem sepse asgje nuk jeni duke thene, ne njeren ane thoni: "keshtu thote shkenca edhe pike..." , ndersa ne anen tjeter: "...nuk eshte e bindur shkenca...", kjo po tingellon dyshim, pse i besoni kur ajo nuk eshte e perkryer.

O zotri me tregoni se si ka pase mundesi qe qeliza e pare te kaloje nga materia inorganike ne ate organike?

Shume me iracionale eshte te besosh se eshte krijuar rastesisht, - me kete rast i dhunon principet e racionalitetit, sesa te besosh se e ka krijuar Zoti materien e pare nga hici dhe e ka bere transformimin e materies nga ajo inorganike ne ate organike, - pikerisht pse kete e ka bere Zoti.
Ne te kunderten edhe nje djale jo i moshes 5 vjecar sic thekson ti, por edhe me i vogel do e verente se kjo eshte e pamundur.
Pikerisht kur dikush nuk di dicka per astronomi ju duhet ti shpjegoni, per ta mbeshtetur veteveten, e jo te i thoni anetareve se, nuk qaj drrasa me ty. Ky ishte vetem nje sugjerim imi.

Me t'mira

Guximi tha:Ha, ha ,ha, nuk e di sa je i informuar se edhe ne hapesire ka aksidente, parashikohet qe edhe toka do te dal prej orbites se saj, parashikohet se dielli do te shuhet, me miliona kometa ne vite kalojn nerper sistemin tone diellor dhe ne te shumten e rasteve gadsin pa meshire, hapsira kozmike eshte hell i vertet, kete e quan harmonizim.
Kjo eshte shume e thjesht, a ben ndonjehere ndeshje satelitet e tokes ne hapisre, jo kurr, nuk ka asnjem mundesi ne qofse e eleminojme faktorin e jashtem, ky faktor eshte ai qe i rrezon edhe airoroplanet edhe shkakton demitme ne satelite.

Shume gjera kane ndodhur e do te ndodhin qe i ka then Kur'ani e te cilat Shkenca shume vone i ka vertetuar,ashtu sic thuhet se dielli do te lind ne perendim e do te perendoj ne lindje dhe nje dite do te shuhet sepse
Sasia e energjise qe çlirohet nga dielli eshte e atille qe masa e diellit zvoglohet me ritmin 4.3 bilion kg/s. Megjithate kjo eshte nje mase aq e vogel sa eshte shume e veshtire te dallohet.... Dielli yne besohet se eshte 4.5 bilion vite i vjeter dhe mundesisht do te vazhdoje aktivitetin e tij edhe për 4.5 bilion vite te tjera.

Ndersa sa i perket kometave argumentona se cilet planete i kane goditur,se sic ka then me pare gjithe ato planete bejne levizje ne menyre mahnitese, me nje shpjetesi marramendese dhe jane aq mire te harmonizuara, si dhe nuk ndeshen mes vete,ashtu sic ndeshen aeroplanet.

O zotni une nuk foli ne hava sic po flet ti kete e shpjegon shkenca dhe mund ta shpjegoj edhe une por nuk lodhna me qa drrasa me ty qe nuk i paske dy lidhje ne astronomi.
Perderisa shkenca e shpjegon nje veti te nje trupi a grimce te caktuar, une nuk flas per kete, keshtu thot shkenca edhe pike, harro zotin, a ne disa hipoteza ne te cilat nuk eshte e bindure shkenca, sic eshte krijimi i materies, ti mund te thuash zoti e ka kriju.

Ti je ai person qe po flet ne hava sepse asgje nuk je duke argumentuar.
Asnje problem shkencor nuk eshte me i rendesishem sesa enigma e shfaqjes se universit. A mund te kete ndodhur kjo pa veprimin e nje force mbinatyrore? Mekanika kuantike thekson faktin qe "nuk mund te perftosh diçka nga asgjeja"

Nga Kushtrimi