Masoneria (Frimasoneria - Muratorët e lirë)

Ç’ËSHTË MASONERIA ( MURATORËT E LIRË) I.


Sipas: Mihajlo Popovski: “Bota e fshehtë masone” (GP “Bosheli” Skopje 1993); Harun Jahja (Yahya): “Frankmasoneria globale”(Int.); Xhasper Ridli: “Masonët” (Muratorët e lirë), Beograd, 2003; Anri Tor-Nuges: “Ideja masone”, Beograd: EVRO, 2004; Iva Zhic: Sociologjia II; Dan Braun: Kodi Da Vinçi, Bota Shqiptare,Tiranë, 2004; Dan Braun: Engjëj dhe djaj, “DUDAJ”,Tiranë, 2000; Simon Cox: Sekretet e Kodit Da Vinçi dhe Sekretet e engjëj & djaj, Bota Shqiptare,Tiranë, 2005;Jose Antonio Ullate Fabo: Kundër Kodit të Da Vinçit, Dituria, Tiranë, 2005; Nikola M. Nikolov, Komploti Botëror, Tetovë, 2003; Emil Çiç (Int.); Dr. Sever Havali: Premtimi i vërtetë Premtimet e rrejshme, Shkup, 2004, si dhe shkrime të tjera nga Interneti etj.[/size]

Përktheu dhe përshtati Abdullah Nishefci
Këtu dërgoi (postoi) Andi Ballshi


HYRJE

Kush e përbën këtë Shoqatë misterioze, të qujatur: edhe Rrymë e Lëvizje, edhe Organizatë, edhe Rend e Urdhër, Institucion, edhe Shoqëri edhe Vëllazëri, Klub etj. por gjithnjë i-e fshehtë?

Anri Tor-Nuges , (Anri Tor-Nuges: “Ideja masone”, Beograd: EVRO, 2004),Mjeshtër i Madh i Lozhës së Madhe Franceze, në hyrje të librit, shkruan: Në të vërtetë njerëzit që nga moti kanë shprehur interesimin për këtë institucion të quajtur “i fshehtë” por edhe “mistik”, dhe, edhe sot pyesin: Ç’është masoneria? Pse masoneria? Cila është natyre e saj? Cili është qëllimi? Cilat janë planet e masonerisë”... Pra, pse masonët? Pse njerëzit bëhen masonë? Pse ajo fshehtësi? Çfarë duan ata? Cilat janë qëllimet e tyre? Vërtet duan ta sundojnë botën apo kjo është vetëm një shpifje”?! A janë të gjithë masonët të rrezikshëm? A është e vërtetë se ata organizuan të gjitha luftërat, të gjitha revolucionet, me karakter botëror por edhe lokal? A është e vërtetë se asnjë kryetar shtetesh, as kryeministër nuk mund të zgjidhet pa “izën” – pëlqimin e tyre?!

Këto janë pyetje që shtrohen më së shumti për masonët dhe veprimtarinë e tyre, që gjithnjë quhet ekzotike, e fshehtë e mistike por edhe shumë e rrezikshme.

Përgjigjet janë të ndryshme, dhe shumë kundërthënëse, varësisht nga ata që merren me këtë çështje.


Është vështirë të jipet një përgjigje e saktë, kur për këtë Lëvizje, ka mendime tejet të skajshme e kontradiktore. Ka mendime se përgjigjja e saktë nuk mundtë të jipet fare. Disa studiuesë mendojnë se përgjigjen e saktë këtë mund ta jepë vetëm ndonjë mason apo iluminat!.

Natyrisht, ATA që i takojnë kësaj organizate, si dhe miqtë e simpatizuesit e tyre, flasin dhe shkruajnë vetëm për anët pozitive, ndërsa kundërshtarët e tyre vetëm për anët negative, deri në skajshmëri të thellë, duke fajsuar për të gjitha të këqijat që i kanë ndodhur, madje edhe që janë duke i ndodhur njerëzimit, madje, madje edhe për sëmundjet epidemike, si për sidën, katastrofat, termetet, etj. Për disa, përgjigjja është farë e thjeshtë: Masoni (muratori i lirë) është pjesëtar i vëllazërisë më të vjetër, që quhet edhe Masoneri, dhe se “Gjithçka ka filluar me formimim e shoqatatve të muratorëve të lirë”… Masoneria është një vëllazëri që paraqet një grup meshkujsh (mu ashtu siç paraqesin motrat një grup femrash) që bashkohen meqë: Ekziston diç që ata duan të bëjën në këtë botë, në rend të parë për vetveten, por edhe për të tjerët – ATA janë për progresin, dhe që duan ta ndryshojnë botën, natyrisht për të mirë, siç theksojnë vetë por edhe miqtë e tyre, që nuk janë të pakët. “Ishin ata njerëz që besonin në lirinë, dhe të drejtat njerëzore, Ishin ata që besonin në arsimin, përparimin…Qëllimi më i lartë i tyre ishte dhe është t’i shërbejnë jo vetëm kombit që i takojnë por edhe mbarë njerëzimit...” Për të tjerët ata janë një shkollë e çoroditur filozofike me karakter materialist e për disa vetëm një Mafie ndërkombëtare – një Grup njerëzish i organizuar në mënyrë të fshehtë, për të nxjerrë fitime me mjete dhune dhe të jashtëligjshme...

Njëri ndër hulumtuesit më serioz, në këtë lëmi, turku, me pseudonimin Harun Jahja (Harun Jahja (Yahya): “Frankmasoneria globale”(Int.), thotë:“Frankmasoneria është temë që ka ngjallur diskutime të shumta gjatë shekujve. Disa kanë akuzuar Masonerinë për krime dhe keqbërje përrallore. Në vend që të përpiqen që t’a kuptojnë “vëllazërinë” dhe t’a kritikojnë në mënyrë objektive, kritikën ndaj organizatës e kanë ashpërsuar deri në armiqësi. Nga ana e tyre, masonët kanë thelluar edhe më shumë heshtjen e tyre tradicionale ndaj këtyre akuzave, duke preferuar që të prezentojnë veten e tyre si një klub i zakonshëm shoqëror- çfarë në të vërtet ata nuk janë”. Heshtjen masone e theksojnë shumë autorë. Masoneria, vazhdon Harun, ka qenë njëri ndër fenomenet më interesante në dy shekujt e kaluar. Natyrisht, ajo ka tërhequr vëmendjen pasi ka karakter të mbyllur, të rezervuar dhe mistik. Në të njejtën kohë, një antipati ndaj Masonerisë u lind; ajo tenton që t’a prezentojë veten si një “institucion i parrezikshëm i mirëbërjes”, derisa kundërshtimet e caktuara ndaj Masonerisë janë rritur si rezultat i pohimeve kontradiktore të organizatës... Anri Tur, ndër të tjera shkruan: “Masoneria është një pjesë e historisë njerëzore. Ajo mund të kuptohet vetëm nëse e vëmë në kontekstin historik, shoqëror dhe kulturor... Duke iu falënderuar masonerisë, vazhdon Tur, kam njohur njerëz nga të gjitha nacionalitete, nga të gjitha racat, të të gjitha religjioneve, të gjiha filozofive, senzibilitetet dhe idetë e të cilëve kanë qenë dukshëm të ndryshme madje shumëherë edhe të kundërta. Njëkohësisht kjo njohje më ka sjellë miqësi të forta e të ngushta të cilat më janë të pazëvendësueshme...”. )


Shpirti çifut i masonerisë

Shumë kritikë, e sidomos ushtaraku i njohur gjerman Erich von Ludendorff, pohojnë se Masoneria është një institucion çifut. Historia shkallët-gradat zyrtare, parullat dhe deklaratat, në tërësi janë çifute. Masoneria e fshehtë, vazhdojnë ata, është çifute. Masoni, nëse nuk është çifut, ai në lozhë shndërrohet në një "Çifut artist”, respektivisht ai përvetëson mentalitetin dhe cilësitë çifutet. Masoneria u shërben interesave çifute, ngritjes dhe sundimit të tyre me tërë botën, përfundon Ludendorffi, ashtu si dhe shumë bashkëmenditarë të tij. “Edhe pse pohimet e Ludendorff-it deri diku mund t’i konsiderojmë të tepruara, megjithatë, në tezën themlore të Ludenrorff-t, ka të vërteta, se masoneria është një refleks dhe vepër e shpirtit çifut. Nëse hollësisht i shikojmë ideologjitë masone, simbolet dhe ritulate e tyre drejtpërdrejt shihen ndikimet dhe influenca e tyre. Andaj është i pamohueshëm fakti se masoneria në të kaluarën më së shumti u ka shërbyer interesave të popullit çifut, i ka ndihmuar të lirohet nga getoja (Ghetta), ndarja nga bota tjetër, dhe u ka shërbyer të jenë në të gjitha rrethet diplomatike... Shpirti çifut ka depërtuar thell dhe është feymëzim i masonerisë, andaj sot janë dy nocione të pandashme. Janë dy binjak që me vështirësi mund të dallohen. Janë mu si zoti i lashtë - Janusi (Janoshi) me dy fytyra” thuhet në një fletushkë kroate të viteve të 30-ta... (Kromika sociale moderne). Iva Zhic, kroat, në librin Sociologjia (për vitin II), lidhur me Historinë dhe zhvillimin e masonerisë, shkruan se masonët, që nga shoqatat e para të muratorëve, themelimit të Lozhës së Madhe, përhapjes së tyre në shumë vende dhe përzierjes në disa revolucione, kanë qenë një shoqatë mistike... Për ta kuptuar masonerinë, në rradhë të parë duhet ta njohim historinë e saj, që zë fill nga Mesjeta. Zanafilla e saj është mjaft specifike, me çka edhe dallon nga grupet tjera mistike. Qëllimet e masonëve kurrë nuk janë zbuluar. Fshehtësia e ruajtur me një fanatizëm shpesh ka qenë një nxitje për të hyrë në këtë vëllazëri të fshehtë... Masonët janë një shoqatë në përgjithësi filantropike, dhe se njëri nga qëllimet e tyre është “shqyrtimi i të gjitha çështjeve shoqërore e ekonomike” që kanë të bëjnë me fatin e njeriut“, përfundon Zhic. Por, sipas promasonëve qëllimi i bashkimit në Masoneri është “Dëshira për ta ndryshuar, jo vetëm vetvetën por edhe mbarë njerëzimin e me këtë edhe vetë botën. Në Librin e Simon Cox: Sekretet e engjëj & djaj”, thuhet: Kjo shoqëri e ashtuquajtur e “fshehtë”, që numëron rreth katër milionë anëtarë dhe që ka qenë objekt i më shumë se gjashtëdhjetë mijë (60.000) librave, është njëra prej organizateve më të njohura të botës. Në tre shekujt e fundit, kjo vëllazëri në gjrin e saj ka përfshirë presidentë, senatorë e gjykatës të Shteteve të Bashkuara, anëtarë të familjes mbretërore britanike, përveç kryeministra, gjeneralë të ushtrisë dhe shefa të policsë së Mbretërisë së Bashkuar. Por, edhe në vende të tjera, ka prej kohësh një peshë të madhe...

Viteve të fundit janë publikura, sidomos në internet, shumë vepra e dokumnte të ndryshme për masonerinë, veprimtarinë e saj dhe veçmas rolin në zhvillimin e ngjarjeve më të mëdha botërore, duke filluar nga revolucioni Anglez, Revolucioni Francec e revolucionet tjera ku shihet roli i madhe i kësaj lëvizjeje. Por, mjerisht në gjuhën shqipe, përveç disa shkrimeve, më shumë pseudonime, në internet, sa dimë ne, kemi fare pak ose aspak botime të kësaj natyre. Fatos Aliu ka përkthyer dhe botuar Procesverbalet e pleqësisë sioniste, me titull: Sekreti i sundimit të botës, Tiranë, 2002, për të cilat është shkruar e përfolur shumë se prodhim i kujt janë: Të masonëve-çifutëve apo të kundërshtarëve të tyre. Edhe libri i përkthyer i Nikola Nikolov, Komploti botëror, Tetovë, 2003, trajton po këtë temë...

(Vijon)

ZANAFILLA E MASONERISË


Masonët dhe krijimi i njeriut të parë – Adamit

Lidhur me zanafillën e Masonerisë ka mendime dhe rrëfime të ndryshme, të skajshme, madje dhe për atë moderne që, siç u tha në fillim, merret viti 1717, kur u themelua Lozha e Madhe Angleze, dhe ai i Konstitucioneve (Kushtetuta e Andersonit, viti 1723. Sipas masonëve ekzistojnë vetëm dy teori: 1. Zanafilla e tyre fillon që në lashtësi, në Greqinë antike, madje në Egjiptin e vjetër... dhe 2. Masonët rrënjët i kanë te esnafët gurëgdhendësit e Evropës mesjetare… Në fakt, edhe pse Masoneria zyrtarisht ishte themeluar dhe pranuar vetëm në fillim të shek. 18-të, (më 1717) në Angli, mendim i përbashkët i shumicës së studiusëve të kësaj lëmie, është se gjeneza e kësaj lëvizjeje zë fill gjatë kryqëzatave nga shek.12-të, dhe se janë vazhdues të Tempullarëve... Por, për të tjerët, masoneria rrjedh drejtpërdrejt nga çifutët. Ndërsa disa pohojnë se lozhat e para masone i themleuan protestantët... Origjinën e masonerisë, sipas Harun Jahjas, (Harun Jahja (Yahya): “Frankmasoneria globale”), por edhe shumicës së studiusve të tjerë që u morën me këtë çështje, e gjejmë (edhe më herët): te paganizmi, te magjistarët, priftërinjtë dhe materialistët e Egjiptit të Vjetër; te druidët e lashtë, te kabalistët, te judaizmi, te Abrahami e veçmas te Salomoni, madje edhe te Adami dhe bijt e tij,... “Ajo është themeluar nga qytetërimet e lashta pagane të Egjiptit të vjetër, Greqisë antike dhe Romës dhe verbërisht pason traditat e faraonëve dhe magjistarëve të tyre... Masoneria është pasuese e Tempullarëve, rosikrusantëve, e veçmas e Iluminizmit që konsiderohet si një degë e saj, përfundon Haruni por edhe të tjerët... Studiuesi tjeter, turk, Dr. Selami Isindag, në lidhje me ndikimin e Egjiptit të vjeter në origjinen e Masonerisë shkruan: "Frankmasoneria është organizatë shoqërore dhe rituale që i ka fillet e saja në Egjiptin e vjetër."

Masoni i njohur rus, Elagini, sipas Popovskit, (Mihajlo Popovski: “Bota e fshehtë masone” (GP “Bosheli” Skopje 1993),“Masoneria nuk është trilluar nga mendja e njeriut, por ka ardhur nga vet Perëndia, meqë është fjalë e Zotit”. Ndërsa sipas interpretimit të një mësuesi të masonerisë, “Muratorët e Lirë” – Masoneria është “shkenca më e vjetër e shenjtë sekrete e cila ka ekzistuar me shekuj që nga fillimi dhe është “mbuluar” fshehur me alegori dhe simbole, kurrë nuk do të mbetet në harresë dhe nuk do të ndryshojë. Është e njëjta urtësi – mençuri e madhe që është ruajtur te patriarkët e Dhjatës së vjetër, pastaj në tempujt haldeje, egjiptiase, në shkollat e Salomonit, jeseje, sinaje dhe mësimet e Gjonit Pagzues, pastaj i është zbuluar Krishtit si bekim i ri...


Masonët për herë të parë u përmendën me rastin e ndërtimit të Kullës së Babilonit. Me rastin e ndërtimit të Ninivejit dhe qyteteve të tjera në Lindje, mbreti Nevrod, që edhe vetë ishte mason, dërgoi 30 masonë, të cilëve ju dha këto urdhëra: “T’i besoni njëri-tjetrit, ta duani çiltërisht njëri-tjetrin, dhe t’i shërbeni me besnikëri patronit, për nder dhe famë të mjeshtrit dhe për nderin tuaj... Duke i hulumtuar rrënjët e veta, Muratorët e lirë (masonët) konstatojnë se në zhvillimin e tyre ka ndikuar edhe veprimtaria e shoqatave fetare dhe vëllazëritë të cilat kërkonin kthim në shkencën e drejtë dhe të pastër të Krishtit. Shoqata të tilla kishte në të gjitha vendet e Evropës të shekullit XVII. Në Çeki ishte e njohur “Vëllazëria Çeke”. Udhëheqës i saj ishte pedagogu i shquar Jan Amos Kamenski... Një version tjetër, sipas, Popovskit e të tjerëve, thotë se zanafilla e muratorëve të lirë – masonëve, rrjedh nga e ashtuquajtura “Tradita esnafe”, sipas të cilës ekzistojnë shtatë shkenca të lira: gramatika, metodika, dijalektika, matemetika, gjeometria, muzika dhe astronomia. Të gjitha këto janë bazuar në një shkencë – gjeometri. Parimet e të gjitha shkencave i kanë gjetur dy të bijtë e Lamehut, Juvali dhe Toveli. Edhe këta dijet e tyre i kishin skalitur në dy shtylla guri, që ishte e mundur të jenë gjetur pas përmbytjes së Noit. Germesi gjeti njërën shtyllë për çka dhe njoftoi njerëzimin me dijen që ishte skalitur në atë shtyllë...


Edhe Adami, madje edhe vetë Zoti ishte mason!

Për zanafillën, e masonëve dhe traditën masone ka edhe shumë mendime të tjera dhe ekzistojën shumë legjenda e rrëfime të ndryshme.

Shumë hulumtuesë e studiuesë, thonë është fakt se nuk kemi shënime të besueshme mbi ekzistimin dhe veprimtarinë e tyr para sh. XVII, edhe pse, siç u tha, ka mendime se kjo organizatë, jo nën këtë emër, ka ekzistuar edhe para Krishtit që nga kabalizmi... Masonët për vete, pohojnë se prejardhjen e kanë nga njeriu i parë, e Ai njeri i parë, edhe sipas Biblës, edhe sipas Kuranit, edhe sipas masonëve ishte Adami. Sipas hebrenjve Adami erdhi rreth 4.000 apo saktësisht 3.760 vjet para Krishtit. Sipas masonëve Adami ishte i pari dhe i vetmi njeri që u pa ballë për ballë me Krijuesin, Arkitektin e Madh, të të gjitha botërave... Pra, sipas tyre, masoneria filloi me Adamin e të bijtë e tij, vazhdoj me Noun, pastaj përmendet Abrahami, i cili edhe e shpiku gjeometrinë, të cilën ia mësoi Euklidit. Nga shkrimet e Euklidit bota mësoi gjeometrinë. Salomoni, sipas shumë autorëve ishte njëri nga më të njohurit, me ndërtimin e Tempullit të shenjtë mbretëror, e sidomos Kryemjeshtri i këtij Tempulli, Hiram Abifi... Edhe Krishti sipas tyre ishte mason... Dhe mu për atë që zbuloi fshehtësinë e ringjalljes, ngjalli Lazrin, masonët e kryqëzuan!

Simon Cox, (Simon Cox: Sekretet e Kodit Da Vinçi dhe Sekretet e engjëj & djaj, Bota Shqiptare,Tiranë, 2005), shkruan: Zanafillat e para të Masonerisë qëndrojnë të mbështjella me mistere, pavarësisht vitetve të tëra me hulumtime intensive të drejtuara nga historianë masonë, nga teoricienët e konspiracionit dhe nga autorë të historisë alternative. Veprimtaritë e zhvilluara në vitet e para të Masonerisë (që mendohet se i takojnë shekullit XIV) regjistroheshin shumë pak, për këtë arsye thjesht nuk ekzistojnë prova të dokumentuara. Duke qenë të pakta të dhënat historike, është spekulluar lirisht dhe kanë lindur shumë legjenda, që i përkasin zanafillave të shoqërisë. Ka plot teori mbi transmetimin e një kulture të vjetër të fshehtë (për shembull dijet alkimike dhe gjeometria e shenjtë) tek masonët e parë nga ana e tempullarëve, (një urdhër i diskutueshëm murgjish-luftëtarë të krishterë), të arratisur në vitin 1307 në Skotlandë, pasi ishin përndjekur nga Kisha. Megjithatë, nuk ekzistojnë prova historike të asnjë farë lloji në mbështetje të kësaj teorie. Në Skotlandë nuk kishte as edhe një strehë të vetme të sigurtë për tëmpullarët: urdhëri u procedua në Edimburg në vitin 1309 dhe nuk pati “tempullarë të arratisur”, shkruan ndër të tjera Simon Cox. Harun Jahja thotë se Masoneria teorike apo organizata bashkëkohore (moderne a.n.) e Masonerisë është themeluar nga esnafët, ndërtimtarë mesjetar që i referojmë si Masoneria Vepruese (aktive, operative). Por, ata që sollën elementet teorike themelore të këtij krijimi ishin anëtarët e organizatave të caktuara që studiuan sistemet e fshehta parahistorike dhe njohurinë që ato përmbanin. Më e rëndësishmja nga këto organizata ishin Tempullarët dhe rosikrusanët, (Rosenkreutz) të cilët quheshin sipas një udhëtari të imagjnuar, me emrin Rose Cross... (Kristian Rozenkrojci). Ky rend, i dëgjuar për herë të parë në shekullin XV, tregoi interesim të madh për alkiminë, posaçërisht në Evropë, për çka anëtarët e tij thonin se posedonin njohurinë sekrete. Por trashëgimia më e rëndësishme e sotshme e rendit Rose Cross është filozofia natyraliste, dhe idea e evolucionit, që është pjesë e saj, shton Haruni Jahja. Lidhjen e rrënjëve të masonerisë me Tempullarët, (që sipas Simon Cox, ishte i pari Urdhër i Murgjëve Ushtarak, i krijuar më 1118, kur një kalorës i Shampanjës, një farë Huges de Peins, dhe tetë ( shokë të tij...) e përkrahin gati të gjthë ata që mërren më këtë temë. Edhe Haruni thotë se Rendi i Tempullarëve ishte formuar në vitin 1118, apo, 20 vite pasi luftëtarët e Kryqëzatave pushtuan Jerusalemin. Ata u akuzuan si heretikë dhe u përndoqën e u dënuan që nga viti 1307, nga Kisha dhe nga mbreti francez Filipi i Bukur- (Philip Le Bel). Sipas Simonit Tempullarët ishin bërthama e parë prej së silës u zhvillua urdhëri i njohur më pas si Parësia (Priorati) e Sionit, kjo kishte ndodhur gjatë Kryqëzatës së Dytë... Disa të tjerë, nuk e mohojnë ekzistimin e Parësisë, por theksojnë se nuk kanë lidhje me tempullarët. Sipas historianit britanik, Dejvid Stivensonit, gjithçka fillon në vitin 1598 në Skotlandë, në Edinburg (Edinburgh), kur Vilijam So, ministër në mbretërinë e pavarur skoceze, themelon profesionin e muratorëve - ndërtimtarëve dhe futi gradat (shkallët) në kët profesion. Njëkohësisht territorin e ndau në ”lozha”, që në fillim ishin vetëm baraka për mjeshtrit. Ky ishte thjesht një profesion operativ muratorie, për dallim nga frank-masoneria, e ashtuquajtur murator të lirë ”spekulativ”... Siç shihet shumica pajtohen se gjithçka ka filluar në Mesjetë, me esnafët e muratorëve mesjetare - formimin e shoqatatve të muratorëve të lirë”… Përndryshe vetë masonët historinë e tyre e ndajnë në dy periudha:

I. kohën kur në lozhë pranoheshin vetëm muratorët dhe

II. në kohën kur shumicën e përbënin ndërtuesit simbolik- ndërtuesit e harmonisë dhe shkencës botërore...

Shpjegimi më prozaik, por gjërësisht i pranuar, i zanafillës së Masonerisë, është ideja se ajo rrënjët i ka te shoqatat (Xhilda (esnafëria) e muratorëve mesjetarë) e para zejtare të muratorëve të cilët në Mesjetë, kur muratorët filluan të ndërtonin kështjella, ura, kisha e katedrale dhe se, në fillim, ishte një shoqatë e përbërë vetëm nga meshkujt dhe nga muratorët profesionistë...

Nje tjeter Urdhër. (mendohet degë e Masonerise) ne shekullin XIX ishte Illuminati (Iluminizmi an.). Flitet qe njerezit me te pushtetshem ishin anëtarë të këtij Urdhri. Bëhet fjale për presidentë, mbretër kryeministra, njerëz të fesë, peshkopë e kryepeshkopë e kardinalë, etj.

Emil Çiç, historian, kritik dhe muzikantë kroat, lidhur me zanafillën e masonerisë, pasi pohon se, edhe pse teza më e popullarizuar është: „Masoneria është një vazhdimësi i rendit të tempullarëve, mendim të cilin e përkrahin shumë autorë...“, thekson se versionet e përmendura janë pak të besueshme, dhe se sot edhe masonët edhe një pjesë e madhe e kundërshtarëve të tyre këto tregime i hedhin poshtë si legjenda dhe si version zyrtar pranojnë se masonët rrënjët i kanë nga organizatat e pavarura zejtare, (cehët) të Mesjetës.

Shumica e historianëve pajtohen se Masoneria, është Vëllazëria më e vjetër në botë, dhe, meqë fillet e saj kanë humbur në lashtësi, askush nuk di saktësisht se sa e vjetër është ajo.

Vijon

MURATORËT (MASONËT) ISHIN NDRYSHE

Sipas Xhasper Ridlit, në Angli, në Francë, dhe në Evropën e Mesme, në Mesjetë, ka mbisunduar mendimi se muratorët janë ndryshe – dallojnë nga njerëzit tjerë. Ata ishin specialistë muratorë... ishin artizanë thellësisht të respektuar... Në Evropën e Mesme, shumica e popullësisë ishin çifçinj që punonin në pronat e feudalëve, që kurrë nuk ishin larguar nga vendlindja, përfveç ndonjëherë deri në tregun më të afërt... Muratorët udhëtonin në tërë vendin. Andaj ATA ishin ndryshe. Ata ndërtonin me gurë, në fillim ishin të rralla ndërtimet me gurë, vetëm pallatet mbretërore ngriheshin me gurë, dhe ndonjë ndërtim që më parë jepte leje mbreti, si kisha, katedrale, famulli, kështjella apo ndonjë urë me rëndësi....

Në Francë, në mes të viteve 1050-1350 u ndërtuan 80 katedrale, 500 kisha të mëdha dhe shumë famulli Në Angli ndërtimi i katedraleve shpesh zgjaste edhe mbi 100 vjet. Ndërtimi i tyre kërkonte mjaft shumë fuqi punëtore – profesionale dhe jo profesionale (argat). Muratorët ishin punëtorë profesionalë. Ekzistonin dy kategori. Kategoria e parë: “gurgdhendës-murator i thjeshtë” ose “Gurgdhendës i vrazhdë”. Kategoria tjetër quhej “murator fin”, muratorë me profesion të lartë, të cilët latonin dhe zbukuronin fasadet... Këta punonin me gurë të butë kretor-deltinor (Ky lloj guri gjendej në Angli por edhe në vende të tjera të Evropës) dhe quhej “Gur i lirë”, ndërsa muratorët që përpunonin-latonin këtë gur quheshin “muratorët e gurëvë të lirë”, që shpesh shkurtohej në “Muratorë të lirë”. Meqë ishin të njohur për shkathtësitë dhe aftësitë e tyre muratorët ftoheshin nga peshkopët dhe abatët për të ndërtuar katedrale. Merrnin oferta nga viset tjera të Anglisë, Francës dhe Gjermanisë që ta lënin punën dhe të shkonin atje për fitime-mëditje më të larta. Peshkopët dhe abatët dëshironin të pengonin shkuarjen e tyre pa përfunduar punimet, andaj, kushtet e përfundimit të punimeve caktoheshin me kontrata. Shpeshherë me këto kushte, muratorët nuk pajtoheshin, andaj mbreti shfrytëzonte fuqinë dhe autoritetin e vet që t’i detyronte ata që të punonin për të, madje edhe me dhunë barteshin deri në vendpunishte. “Masoneria ka një mendim të lartë, një mburravecëri për vete se ajo është diç e veçantë “ Mu për atë që Zoti i krijoi njerëzit që të jenë mbi të gjitha gjallesat, ashtu i krioi masonët që të jenë mbi të gjithjë njerëzit tjerë. E gjithë kjo ishte një ide e pakuptimët, por masonëve kjo u pëlqente. Meqë besonin atë që dëshironin, lexojmë në librin e përmendur të Xhasper Ridlit. Në periudhën 1555-1700, shkruan Ridli, u bënë ndryshime edhe në masoneri... Sindikatat e muratorëve, të cilat kishin pranuar doktrinën e Kishës katolike, tash nuk ishin më të paligjshme. U krijuan organizata intelektualësh të cilat ishin të gatshme për një tolerancë fetare dhe për miqësi në mes të njerëzve të feve të ndryshme. Mendonin që një besim i thjeshtë në Zotin mund të zëvendësojë doktrinën kundërthënëse fetare. Me gjuhën e asaj kohe “muratorët e pranuar” ose “zotërinjë muratorët”, si quheshin më shpesh në Skotlandë, u zëvendësuan me “muratorët operativ”, më vonë muratorët e pranuar u quajtën “muratorë spekulativ”, por këto shprehje nuk janë shfrytëzuar gjer në vitin 1757. Nuk ka prova të sigurta se si u bën këto ndryshime, ka vetëm supozime dhe skjarime që janë në kundërshtim njëra me tjerën si të vetë masonëve po ashtu të antimasonëve... Ka qenë një traditë e gjatë e shoqatave zejtare që për anëtarë të pranonin edhe njerëz që nuk ishin kurrëfarë zejtarësh. Shoqata e zejtarëve të Londrës (shoqata më e vjetër ishte e endësve, e formuar më 1155), në fillim përbëhej vetëm nga anëtarë të një zejeje të caktuar… Muratorët spekulatorë (në kundërveprim me muratorët e vërtetë, ata “veprues”, në realitet, ishin anëtarë nderi. Me kalimin e kohës dhe me mbizotërimin e “spekuluesve” këto esnafëri punëtorësh u shndërruan në (free masons) vëllazëri të muratorëve të lirë ose të pavarur. Muratorët që punonin me gurë ranorë në Skotlandë ishin më pak të suksesshëm, sa i përket pozitës së priveligjuar (nuk gëzonin privilegje) meqë në Skotlandë nuk kishte gurë të tillë. Në Skotlandë koha e shegertit u shkurtua për të fituar gradën e mjeshtrit murator, andaj ata u përpoqën të përforcojnë pozitën e tyre përmes parullave të cilat i dinin mjeshtrit muratorë, por jo shegertët paraprak. Në kët mënyrë njiheshin mesveti dhe u pamundësonin shegertëve të kryenin punët e tyre. Parulla ishte e njohur si “Besa masone”. Në Skotlandë ishte bërë shprehi të ftoheshin njerëzit me influencë për r’u bërë anëtarë të shoqatës...


Konstitucionet (Kushtetuta) e Andersonit

Siç pamë më lart ekzistojnë shumë rrëfime dhe legjenda mbi zanafillën dhe zhvillimin e masonerisë. Pas themelimit të Lozhës së Madhe të Londrës (1717), sipas urdhërit të Lozhës së Madhe, thekson Xhasper Ridli, në vitin 1723, i mblodhi dhe i publikoi, teologu i njohur, skocezi, z. Xhems Anderson (James Anderson), në librin e tij: “Libri mbi konstitucionet” (diku quhet edhe Kushtetutë e diku Statut). Në Statutin e Andersonit, shkruan: muratori duhet t’i përkulet ligjit të moralit; të lidhet për fenë që përcaktohen shumica: nuk guxon të përziehet në komplote kundër të mirave të vendit; të mos përzihet në politikë dhe religjion, etj... Popovski thotë se Andersoni punoi në këto dokumente plot gjashtë vjet, titulli i të cilave ishte: Detyrat e muratorëve të lirë të nxjera nga arkivët e vjetër, si nga lozhat përtej detit, ashtu dhe nga lozhat angleze, skotlandeze, dhe irlandeze, për nevojat e Lozhës në Londër – për t’i lexuar me rastin e pranimit të vëllezërve të rinj apo kur këtë urdhëron Mjeshtri”. Shihet se Andersoni është bazuar dhe frymëzuar në idetë e Valentin Andresë dhe Jan Komenskit. Këtë e vërtetojnë detyrat që dalin për muratorët e lirë: Muratori i lirë ka për detyrë t’u nështrohet ligjeve të moralit dhe nëse detyrën e vet e kupton mirë, nuk do të jetë i humbur nga Zoti, e as jobesimtar… Secilit anëtarë i lejohet përcaktimi i lirë fetar… Idetë e Komenskit, thekson Popovski, u përkrahën në tërësi, ndërsa pjesë të librit u përshkruan me dorë, u përhapën dorë pas dore. Ja disa frangmente, sipas Popovskit, që janë ruajtur deri më sot:

“Drita duhet t’i afrohet gjithë njerëzisë… Nga dezorganizimi e shkatërrimi t’i kthehemi bashkimit, nga gabimet-mashtrimet kah thjeshtësia, nga dhuna kah liria. Të gjithë jetojmë në një vatër. Në Tokë, të gjithëve na ngroh një frymë jetësore. Të gjithë jemi krijuar nga e njëjta materie. Kush mund t’na pengojë që të bashkohemi në një bashkësi, me të njëjtat ligje... Për të arritur këtë duhet t’i kthehemi rrugës së mbretërisë, gjegjesisht dritës hyjnore, paqes dhe sigurimit, rrugës së bashkimit dhe lirisë... Rruga e lirisë kërkon që njerëzimi të hulumtojë, të vlerësojë dhe të bëjë vepra të mira, jo nga shpërblimi apo nga frika, por nga dëshira, vullneti i lirë... Liria është hyjnore të cilën vetë Zoti, sipas shembëlltyrës së tij, ia ka dedikura njeriut...Të gjithë ju që keni në zemër shpëtimin e juaj dhe të familjes suaj, dhe i frikësoheni Zotit, pavarësisht se cilit komb, gjuhe dhe sekti i takoni, të gjithë juve që u janë neveritur mashtrimet njerëzore, të krijojmë një bashkësi e cila di se çka do, çka duhet të gjakojë dhe çka duhet të bëjë…. Ejani ta lidhim një marrëveshje të shenjtë: që të gjithë ne ta kemi parasyshë një qëllim të përbashkët – shpëtimin e njerëzimit. Gjuha, kombësia, sekti, të jenë të parëndësishme... Më 1734 në Filadelfi, Fraklin Benxhiamini, i cili vetëm një vit më parë kishte hyrë në Lozhën Shën Gjoni, në Tun Tavern, publikoi Konstitucionet e Andersoni të viteve 1723, ku shkruante: “Ribotoi Franklini më 5734. Ky vit, sipas Xhems Usherit, teolog nga sh.XVII, ishte viti kur Zoti 4004 vjet para lindjes së Krishtit, krijoi Botën. Masonët mendonin se bota u krijua 4000 vjet para Krishtit, andaj u mor edhe si zanafilla e masonëve, thekson Xhasper Ridli. Edhe Anri i kushton një vend të gjërë Konstitucioneve të Andersonit, dhe ndër të tjera ai shkruan:... 48 faqet e para na njoftojnë me të kaluarën e “Vëllazërisë Masone, që nga koha e Biblës deri në sh. 17”. Në vazhdim përshkruhen Detyrat dhe Zotimet e masonëve; pasojnë rregullat e përgjithshme dhe mënyra se si themelohen lozhat e reja. Në fund libri përmban një numër kengësh masone: Kënga e Mjeshtrit; Kënga e Mbikëqyrësit; Kënga e Kompanionit dhe Kënga e kallfës...Neni I i Konstitucioneve të Andersonit përmban dhe përmbledh filozofinë e tolerancës. Na përkujton, se nëse në të kaluarën masonët në secilin vend ose komb ishin të detyruar ta përfaqësonin religjionin e atij vendi dhe të atij kombi, pavarësisht cili ishte”, tash si më i përshtatshëm konsiderohej religjioni që përfaqësonin shumica” (me çka tregohej njëfar ndërgjegjeje universale...

(Vijon)

LOZHAT, RITET, SHKALLËT, SIMBOLET E MASONERISË

Ç’është lozha?

Siç pamë edhe më lartë, shumica e studiuesëve pohojnë se masonët modernë rrjedhin nga masonët operativ të Mesjetës. Ata kudo që janë ftuar kanë ndërtuar monumente të mëdha që edhe sot na mahnitin. Ata tuboheshin në vendpunishte, në ventakimet të quajtura “lozha”.

Fjala “Lozhë”, (Anglisht: lodge-lozhë)këtu do të thotë:strehë, kolibe... por edhe barakë prej druri, dhe ishte vendtakim i fshehtë i shoqatave politike ose religjioze. Kolibat, të cilat më vonë i quajtën LOZHA, zakonisht ngriteshin në afërsi të punishteve, ose ngjitas objektit në ndërtim, siç ishin kishat, katedralet, urat etj. Aty i ruanin veglat e punës, ku dhe dhe drekonin... Lozhat në fillim ishin vendstrehime vetëm për mjeshtrit, më vonë aty strehoheshin edhe muratorët gjat kohës së dimërit, dhe përpunonin gurët për ndërtime, ndërsa sot janë Vendtakime të masonëve ku zhvillohet e tërë veprimtaria e tyre dhe merren vendime përkatëse dhe quheshin Llozhat e muratorëvepor masoneria moderrne i quajti “lozha masonike”. LOZHAT quhen edhe tempuj, meqë shumë simbole të tyre rrjedhin që nga ndërtimi i Tempuillit të Salomonit në Tokën e shenjtë... Secila lozhë, shkruan Anri, ka “tonin” nuancat me karakter të veçantë, ‘frymën” e vet, por në të gjitha mbisundon fryma shoqërore, vëllazëror… por gjithësesi duke ruajtur identitetin dhe personalitetin e secilit person. Kjo është një pasurim i ndërsjelltë i dallimeve, andaj secili duhet ta ruajë atë formulën e profesorit F. Zhakob (François Jakob): “Më i afërmi im, vëllau im”. Mikpritjen, që e cilëson masonerinë, klimën afektive, toni miqësor dhe vëllazëror e gjejmë në shumë raste konkrete, thekson Anri. Secila lozhë, formalisht, i nënshtrohet Lozhës së Madhe Nacionale, ndërsa të gjitha së bashku janë nën kulmin e Lozhës së Madhe Angleze. Kjo nuk vlen për masonërinë franceze, lozha qëndrore e tyre është Orienti i Madh, të cilën, për shkak të pranimit të ateistëve, por edhe të femrave, nuk e njeh Lozha e Madhe Angleze... Kastriot Myftaraj: (lidhur me lozhat dhe formimin e tyre, ndër të tjera shkruan; Në shekullin XVIII, në Angli, njerëzit hapën shoqatën e tyre sekrete .... duke përfshirë dhe aristokratët, duke krijuar atë që u quajt Grand Lodge of England Lozha e Madhe Angleze an.) e cila ishte në fakt bashkimi i katër llozhave masonike ekzistuese. Kjo ndodhi në Londër, në 24 qershor 1717 dhe mbahet si data e krijimit të masonerisë së lirë (spekulative) moderne. Me Grand Lodge of England, në vitet në vijim u bashkuan pjesa më e madhe e llozhave masonike të Anglisë. Një numër llozhash masonike ekzistuese nuk e pranuan këtë përqëndrim të masonerisë angleze, në një qendër dhe në 1751 krijuan një llozhë të madhe alternative, që e quajtën Antient Grand Lodge of England.... Në 1813 të dy palët u bashkuan me anë të një kompromisi, dhe Antient Grand Lodge of England u shkri tek Grand Lodge of England, që u quajt United Grand Lodge of England, ose siç njihet me akronimin UGLE. Masoneria spekulative moderne në Francë thuhet se ka ardhur nga Anglia, misionarët masonikë të së cilës krijuan në 1731 llozhën e madhe masonike të Parisit që u quajt Grand Orient de France

Thuhet se çdo shtet sovran ka të paktën një lozhë të Madhe, si një forum, që përfaqëson dhe qeveris masonerinë në një territor të caktuar gjeografikisht. Lozha e Madhe është Organi më i lartë. Sipas disave edhe në Vatikan veprojnë katër (4) lozha masone. Madje edhe disa zyrtarë të lartë të Vatikanit janë masonë... Në internet, mund të gjejmë edhe këso konstatimesh: edhe shqipatërt kanë lozhat e tyre masone, tash për tash dihen vetëm ato në Amerikë e Kanada! Lozhat kanë edhe kuvendet e tyre.Lozha masone, sipas Anrit, nuk është vend i ndonjë kulti religjioz, ajo nuk është sinagogë, as kishë katolike, as kishë anglikane apo luterane, e as xhami. Andaj lozha vërtet mund të jetë një “Qendër unioni”. Ajo ndryshon nga të gjtha religjionet mu për atë se nuk është religjion në kuptim të drejtë, dhe meqë ajo nuk predikon ateizmin as materializmin, andaj sulmi dhe shkishërimi shumë i ashpër i Kishës, sipas Anrit, nuk është i drejtë, nuk ka asnjë arsye dhe është jashtë çdo kuptimi… Lozhat masone, vazhdon Anri, paraqesin dhe shënjonë njëkohësisht vendin dhe grupin, pra hapësirën dhe njerëzit... Historianët, përfundon Anri, edhe pse me një dyshim të vogël, kanë arritur të konstatojnë një kontinuitet jo vetëm nga lozhat e sh. 18, por edhe të sh. 12 dhe 14. Sipas Simonit, por edhe të tjerëve, në kohën e esnafërive mesjetare, lozha masone ishte një barakë prej druri provizore, ngjitas me murin e ndonjë ndërtese në ndërtim e sipër. Kjo lozhë u ofronte muratorëve mbrojtje nga shiu dhe nga bora, përveç se përbënte një vend takimi. Lozhat moderne kanë në krye të tyre një “Mjeshtër të Përnderuar”. Në këtë kontekst, i “Përnderuari” do të thotë: “thellësisht i respektuar” dhe “Mjeshtër”, që do të thotë “i pajisur me kualifikimet më të mira”. Ndërsa sot lozhat masone shpesh vendosen në ndërtesa madhështore me salla mbledhjesh të gjëra, statuja mermeri dhe mobilie antike. Popovski shkruan se pas miratimit të Konstitucioneve (Statutit), lozhat filluan të “binë” mu si këpurthat pas shiut, si në Angli ashtu në Skotlandë, (në Edinburg u themelua Lozha e Madhe më 1736, në Irlandë – Dablin më 1731), e pastaj edhe në shtetet tjetar të Evropës, në Amerikë, dhe nëpër koloni. Pas reformimit në Agli quheshin Rendi (Riti) i Gjonit, ndërsa në Skotlandë Rendi i Andrejit. Më vonë u paraqietën edhe dallime sipas shkallëve. Lozhat e Gjonit edhe sot kanë tri shkallë-grada, duke ia shtuar edhe shkallën e katërt e cila quhet “Royal Arch” (Rrethi Mbretëror) Disa thonë se themeluesit e parë të lozhave masone ishin protestantët, por që nga 1723, në regjiastrat e lozhave gjendeshin edhe emrat e çifutëve... Në secilën lozhë ekziston altari ku vëhet “Libri i ligjitt të shenjtë” Në Evropë dhe SHBA e Kanadë, gati gjithnjë është Bibla...

Thuhet se Lozha masone, ose tempulli mason, është një tepmull që simbolizon gjithësinë, një tërësi që ka strukturën, që mban rend. Rëndom ka formën e një drejtkëndshi në një gjysmërrethi që anon nga lindja. Kjo paraqet tokën, qiellin dhe Arkitektin e Madh të Gjithësisë… Simbolikisht do të thotë largimi i errësirë dhe mbajtja e rendit në botë. Drita jep ditën, njëherit dhe rendin, meqë jep dhe mendimin, kuptimin, idenë, që është paraprijës i të gjitha gjërave... Hapësira e tempullit – lozhës, konsiderohet si hapësirë e shenjtë. Ajo paraqet lidhjen njerëzore me atë mbinjerëzoren…aty kemi pajisjen, veglat e ndryshme të muratorit si kompasin, këndmbatësin, çekanin, libelën, vizoren… Këto vegla zënë një vend të rëndësishëm në lozhë dhe shfrytëzohen në të gjitha ceremonitë masone dhe janë shenjë intelegjencie e njeriut... Lidhur me mobilimin e lozhës, Anri Tur thekson: Dyshemeja me mozaik na përkujton zemërbardhësinë (bujarinë) e atit në qiell i cili tokën ka mbuluar me qilim të mrekullueshëm të përpunaur me mozaik… Ylli flakërues është pika më sublime... Lozha masone, sot nuk është një vend anonim dhe një sallë e zbrazët, por e mobiluar me shumë piktura e sende të tjera. Në plafon shohim kupën e qiellit, një pamje simbolike me yje, në lindje dielli, hëna dhe një trekëndësh të madh, në brendësi është syri; në tokë – dysheme një qilim me disa vegla të muratorëve: kompasi, libela… pastaj shtyllat, litarë të lidhur nyje... Ndërsa sipas Popvskit, mobilimi i lozhës, përbëhet nga qiri, libri – Bibla, vizorja, kompasi... Lozha masone në fillim tubonte zejtarë – ndërtimtarë, ndërsa sot tubon njerëzit të të gjitha profesineve dhe të pozitave të ndryshme. Sot është një vend i takimeve, hulumtimeve, punës të njerëzve të vëllazëruar dhe pajisjeve… nuk është vetëm një vend, hapësirë, tempull, por një tubim i njerëzve të bashkuar. Është një “bashkësi e shpirtërave të kundërt”, thekson Anri. Lozha i nënshtrohet kierakisë së dyfisht, kierakisë së shkallëve (shegerti, kallfa dhe mjeshtri) dhe kierakisë së funksionit. Lozhën e kryeson Mjeshtri i Madh, i cili zgjidhet nga mesi i mjeshtërve, dhe quhet i përnderur –autoritativ. Pranë tij asistojnë dy mbikëqyrës, i pari është i ngarkuar për kompanjonët ndërsa i dyti ushtron-trajnon shegertët. Rëndom të gjithë mjeshtrit janë përgjegjës për ushtrime dhe arsimin e anëtarrëve të masonerisë. Në sh. XVII lozhat masone u bënë të njohura e të popullarizuara, nga rradhët e të ashtuquajturëve mendimtarë të lirë, të deistëve dhe politikanëve progresistë, gjë që ndikojë në përhapjen e ideve përkatësë.... Përfundon Anri Anëtar i lozhës masone mund të jetë edhe ateisti, por jo ateisti i marrë! Këtë e pohojnë edhe Anri, edhe Ridli, por edhe autorë të tjerë.


Ritet dhe Shkallët

Ajo që e karakterizon një sekt është se në të nuk mund të hysh pa kaluar më parë në një ritual stërvitor, citojmë të ketë thënë Karl Xhasperi (Jasperi).

Anrit thotë se riti është një akt magjik... fjala vjen nga gjuha latine r i t u s dhe sanskrishtja rta, që tregon ndonjë fuqi kosmike dhe hyjnore… Funksioni i ritualit është të vendosë rend, “këtu dhe tash” por lidhur me atë që ka qenë; rend i cili, pra, jashtë “këtu” dhe “tashit”, që do të thotë që është transcendental në raport me vendin dhe kohën…Sipas Anrit, e disa shkrimeve, ritualet e masonëve, ashtu si edhe te religjionet janë të shumta dhe komplekse dhe se ekzistojnë rite te ndryshme të praktikimit. Ja disa prej tyre: Riti Antik Skocez ose Riti i pastruar skocez, Riti i Jorkut; Riti i emulacionit, Riti Francez (Oriental), Riti Memphis-Misraim, Riti ose Sistemi Suedez, Riti Skotlandez, etj. Shumica e tyre janë të ngjashëm... Riti skocez, (Rite Ecossais), është dega më e vjetër e Masonerisë, i ka fillet që nga shek.14-të, nga Tempullarët që u arratisën në Skotlandë... por, sipas disave prejardhjen e ka nga Franca. Mendohet se e ka themeluar skocezi Shevali Remzi (Chevalier Ramsay). Ky rit, jo vetëm që është më i vjetri, por edhe më popullori, më i përhapuri, i cili njëherit, nga pjesa më e madhe e studiuesve, konsiderohet si "masoneria e vertetë". Emil Çiq shkruan se më 1750 Ramsay aplikoi ritualin e përbër i cili u quajt: Rojal Arç (Royal Arch) - “Rrethi mbretëror”, që sipas disave origjina e tij është e paqartë. Ky rit në fillim ka inkuadruar vetëm tri shkallë të Lozhës së kaltër (të Gjonit), që më vonë është plotësuar. Riti tjetër që quhet Rendi i vjetër dhe i pranuar i masonëve skotlandezë, është themeluar në Amerikë më 1801. Ai përbëhet nga 33 shkallë, secila me emra dhe simbole masonike të veçanta. Ata të 33 shkallëve njëherit janë edhe anëtarë të Këshillit Suprem. Për masonët mbledhjet janë rituale frymëzimi, për të tjerët ato janë asgjë tjetër pos argëtime të parrezikshme dhe marrina... Dihet se Lozha e Madhe e Londrës (Angleze) u themelua më 24 qershor të vitit 1717, ditën e Shën Gjonit... Në lozhat, që i takonin kësaj lozhe, në fillim kishte vetëm një shkallë-gradë – të gjithë vëllezërit ishin të barabartë dhe i takonin një shkalle – Mjeshtër, dhe nga mesi i tyre zgjidhnin eprorin (Kryemjeshtrin) dhe “Rezervistin”. Në disa lozha dalloheshin dy shkallë, njëra quhej “më e lartë”. Por shumë shpejt Lozha e Madhe, përveç shkallës Mjeshtër, futi edhe dy shkallë më të ulëta: shegertin dhe Kallfën. Parparimi – gradimi i tyre bëhej në mënyrë ceremoniale, sipas traditave të vjetra të muratorëve, të cilat edhe sot zbatohen, shkruan Popovski. Ndërsa Ridli, në librin e përmendur, shkruan se kanë ekzistuar shumë shkallë-grada masone. Në fillim ishin vetëm tri. Anëtari i ri pranohej si nxënës muratori-shegert, pastaj përparonte në shkallën e ndihmësit-kallfës, ndërsa në ritualin (ceremoninë) e tretë ngritej në mjeshtër muratori. Pas këtij titulli pasonin tituj të tjerë deri në shkallën 33. (Sipas vërejtjeve të përkthyesit në gj. serbe, z. Ridli, nuk dallon ritet masone nga rendet. Në të vërtetë nuk ekziton shkalla më e lartë se Mjeshtër masoni. Shkallët më të larta kanë qëllimin vetëm të thellojnë dijen masone. Është e vërtet se riti Skocez i ka 33 shkallë, e disa rite të tjera i kanë edhe më shumë... Tri shkallët e para: shegert, kallf dhe mjeshtër, bëjnë pjesë në të ashtuquajturën "Masoneria Blu" (e Gjonit) (nga formohet Lozhat Kombetare), kurse gradat tjera bëjne pjesë në "Masoneria e Gradave të Larta", formojnë Këshillin Suprem të Masonerisë... Sipas Harunit emrat e dhënë shkallëve më të larta në Ritualin Skocez janë titujt që u janë dhënë kalorsëve në rendin e Tempullarëve. Këta tituj përdoren edhe sot... Një mason, që avansohet etapë pas etape përgjatë 33 shkallëve të kierarkisë masonike, mëson kuptimet e reja për çdo simbol në çdo etapë. Në këtë mënyrë, anëtarët zhyten gradualisht në thellësitë e filozofisë masonike. Sipas Popovskit secila shkallë masone ka shenjën e vetë... sa më e lartë që të jetë shkalla aq më të ndërlikuara janë shenjat dhe më vështirë për t’u mësuar.

Ja disa shembuj

Shenja e parë - toka – shprehet duke përkulur pak kokën, ndërsa me pëllëmbët e dorës së majtë, duke ndarë gishtin e madh, bëjmë një vijë në ballë, nga e majta kah e djathta, përbri vetullës.

Shenja e dytë - uji - Dora e djathtë në zemër, përnjëherë lëshohet poshtë.

Shenja e tretë - befasia dhe trishtimi. Koka kthehet majtas, duke shikuar në tokë. Pastaj ngriten duart të bashkuara, duke anuar pak nga e majta.

Shenja e katërt - vatra - zjarri. Të dhjetë gishtërinjtë të bashkuar me pëllëmbë nga jashtë, mbulohet fytyra. Përgjigja në këtë shenjë jipet duke zgjatur dorën e djathtë në lartësi të shpinës.

Shenja e pestë - ngazëllimi Ngritja e syve drejtë qiellit, duke ngritur duart mbi kokë, dora e majtë pak më poshtë, duke u ngritur pak thembrën e majtë, ndërsa me gjurin e majtë formon një kënd më thembrën e majtë.

Shenja e gjasht - dielli. Sajohet duke vënë gishtin e madh të dorës së djathtë në syrin e djathtë, ndërsa gishti shrihet sikur të formojë një kënd... Kjo shenjë përfundon duke thënë këto fjalë: “Unë mas distancën me Diellin.Tri shkallët masone, sipas Popovskit, paraqesin tri etapat moshës së njeriut: shkalla e parë – fillestarin, shkalla e dytë – zejtarin dhe shkalla e tretë – Mjeshtrin.


Simbolet


Masoneria është definuar si një institucion inciacioni shpirtëror me ndihmën e simboleve...

Simbolet kryesore të masonerisë janë: trekëndshi, kompasi, dhe këndmatësi...ndërsa më i njohuri është kompasi i vendosur mbi trekëndësh.

Masonët besojnë se simbolet janë mjet, armë për të kuptuar realitetin kosmik por edhe njerëzor.

Në Enciklopedinë e përgjithshme të entit Leksikografik,1964, thuhet se Masoneria është një lëvizje e organizuar sipas një hierarkieje të ashpër e cila lindi nën kushtet e një qytetërimi liberal. Në fillim ishte e lidhur me traditat e shoqatave të muratorëve, nga e morën edhe emrin dhe simbolet e tyre (kompasin dhe këndëmatësin). Aktet rituale i morën nga religjionet dhe kultet e ndryshme orientale, nga legjendat dhe mitet e tyre. Ndonëse detyrat programore dhe qëllim i tyre themelor ishte „fisnikërimi i moralit“, edhe pse në fillim përfaqësonte ide progresive, të një qytetërimi liberal dhe antiklerikal, kjo lëvizje reformatore u bë gjithnjë e më shumë një bashkësi ekskluzive për të ndihmuar reciprokisht pjestarët e shoqërisë së të pasurëve dhe të atyre me „prestigj“ nga mesi i aristokracisë dhe borgjezisë së lartë“. Sipas Anrit masoni jeton në botën e simboleve. Disa simbole kanë prejardhje kosmike, si yjet, dielli, hëna etj. Të tjerat rrjedhin nga profesioni-zeja e muratorit: veglat, si kompasi, busulla, këndmatësi, vizorja e disa nga tradita kalorësiake-tempullarët... Thuhet se kjo organizatë është definuar si një institucion inciacioni shpirtëror me ndihmën e simboleve... Masonët, pavarësisht se cilin rit aplikojnë, cilës lozhë i takojnë, janë ngusht lidhur me simbolizminin. Sipas Simonit, për të evituar ndërhyrje të padrejta, muratorët disponojnë një farë numri simbolesh, shenjash dhe fjalësh, të njohura vetëm për ta. Nëpëmjet këtyre simboleve ata njiheshin edhe gjatë frekuentimeve dhe udhëtimeve të gjata përmes Evropës... Fjalët, fjalëkalimet, shenjat -simbolet dhe prekjet u ndihmonin muratorëve që të “njiheshin” nëpër punishte të ndryshme në Evropën mesjetare... Sipas Harunit, nga simbolet më të njohura të Masonerisë është kompasi i vendosur mbi trekëndësh. Masonët thonë se ky simbol paraqet konceptin e shkencës, rregullin gjeometrik dhe mendimin racional, por Haruni thotë se kompasi dhe trekëndëshi kanë krejtësisht kuptim tjetër. Këtë e shpjegon me mendimin e Albert Pike, i cili thotë:Trekëndëshi është simbol natyral i tokës... Kompasi dhe trekëndëshi, janë simbole të paganizmit arian dhe datojnë që nga Egjipti i vjetër... Edhe Hëna dhe dielli, janë simbole të rëndësishme në llozhat masone, dhe nuk është asgjë tjetër përpos reflektim i besimeve të kota të shoqërive të lashta pagane që adhuronin hënën dhe diellin, përfundon Harun. Popovski, shkruan se trekëndëshi i artë, është simbol i parimeve hyjnore dhe shpirtit të përkryer... në njëfar mënyre trekëndëshi është edhe shenjë mbrojtëse e vëllazërisë... Simbole masone hasim gati çdokund: në rrugë, në hyrje dhe brendi të ndërtesave. Aty zakonisht shihen këto simbole: Piramida dhe syri sipër piramides, ylli i Davidit, Shtylla e Dyfishtë, Obeliskët. Simbolet tjera: metri, dalta, mistria, vizorja, çekani, (çekiçi i argjendtë); vula e Salomonit, lavjerësi, niveluesi dhe tabela, akacia, bagreni, murrizi dhe shumë simbole të tjera... Domethënia e simboleve masone është e dukshme, kuptimplote, p.sh. çekiçi tregon rëndësinë e vetëkontrollës e të disiplinës, dhe forcën e mendjes... Këndmatësi konsiderohet simbol i saktësisë, drejtësisë mu për këtë ai është i rëndësishëm për Mjeshtrin... Këndi simbolizon gjërat në tokë por edhe nderin, karakterin, dashurinë e vërtetë dhe mënyrën se si duhet të sillemi ndaj rrethit që na rrethon… Kompasi – rrumbullaksimi i dëshirave dhe ulja e pasioneve të masonëve... por simbolizon edhe shpirtin... matë dhe vizaton sipas Ligjit të Moralit... gjërat shpirtërore, rëndësinë e jetës së mirë shpirtërore... Veglat si: “shpatla” – mëson mjeshtrin – masonin të çimentojë dashurinë vëllazërore. Sqepari simbol i punës, dalta tregon përparim arsimorë... metri tregon ditën prej 24 orësh që duhet shpenzuar për punë, për lutje dhe freskim e pushim. Segmenti – vija e drejtë, moralitetin dhe drejtësinë (ky lloj rekuiziti nuk ekziston sot te masonët amerikanë). Lapsi – fjala dhe vepra e masonit janë shkruar nga Arkitekti Suprem. Libri i hapur – pikëllimin për shkak të kalimit të kohës. Shkronja "G" paraqet gjeometrinë... Dhëmbi i thyer simbolizon brishtësinë e njeriut. Ora rënore na tregon kohën që gjithnjë rrjedh... pra na tërheq vërejtjen se koha është duke rrjedhur dhe nuk guzojmë t’i lëm punë për më vonë… Përparësja si dhe dorëzat e bardha janë simbol i pastërtisë, dhe dëshmojnë se mjeshtri nuk ka marrë pjesë në vrasjen e Hiram Abifit. Tri dritat e mëdha janë: Bibla, katrori dhe rrethi -(Ndërsa sipas Anrit, Bibla, këndmatësi dhe kompasi). Bibla, sipas Popovskit, është simbol i dëshirës së Zotit dhe është në shërbim të Zotit, Vizorja – kontrata simbolizon mjeshtrinë e qeverisjes masone. Toka simbolizon pushtet; ajri-mençurinë; zjarri-pasionet dhe uji-emocionet... Akacia: simpati e pavdekshmëri meqë gjithnjë është e gjelbër por edhe ruan fshehtësinë. Dy shtylla – J dhe B: shtyllat tradicionale në hyrje që nga tempulli i Salomonit, shënojnë: bashkim, paqe dhe lumturi. Simbolet shërbejnë edhe për të dalluar dhe njohur “sivllaun” në mesin e të panjohurëve, e me qëllim të përcaktimit të pozitës së shkallës së tij, dhe përdorën tri mënyra: shenja për pamje; fjala për veshë dhe kontakti për prekje.

Piramida dhe syri sipër piramides

Dan Braun, në romanin Engjëj dhe djaj thekson se piramida, është një simbol i fshehtë, që paraqet prirjen drejtë lartësisë, drejt burimit të dritës. Syri brenda trekëndëshit është një simbol që çdoherë gjendet në llozhat masonike dhe në të gjitha publikimet masonike... tregon aftësitë e të përndriturve për të parë gjithçka e kudo... pra simbolizon syrin e zotit... Disa thonë se piramida me nje sy është simboli kryesor i illuminatit-masonerisë, i huazuar nga Egjypti i Lashte, dhe se është simboli i Horusit, perendia e Diellit, qe simbolizon ndriçimin, illuminiminizmin. Sipas Darius-it “Syri" nuk eshte thjesht shqisa fizike e te parit, por syri i mendjes dhe i shpirtit. Ky Sy në besimin Hindu quhet si "syri i trete" i mendjemprehtësisë, Syri i Osirisit në Egjyptin e Lashtë dhe Syri që Sheh çdo gjë... Ylli gjashtëcepësh, i njohur si Ylli i Davudit, simbol i çifutëve, sipas Harunit, origjinën e ka në Egjiptin e vjetër... Pesë shqisat: themeli i të gjitha diturive – veshi me të cilin thithim zërin dhe përjetojmë kënaqësinë muzikore dhe me të cilin mund t’u ikim shumë pakënaqësive. Sytë – me ndihmën e të cilëve dallojmë objektete, formën, ngjyrën, lëvizjen. Ndijimi (prekja) – shqisa më univesiale. (Këto tri shqisa janë më të rëndësishmet të masonët; të shihen shenjat, të dëgjohen zërat dhe të ndjehen prekjet). Dy shqisat tjera janë: shqisa e shijes, dhe të nuhaturit (erës).

Vijon

PRANIMI NË SHOQATË, PROCEDURA E PRANIMIT, BETIMI DHE SEKRETI

Për t’u bërë mason, sipas autorit Anri Tor, në rradhë të parë duhet plotësuar këto kushte: të jesh i pranuar, i integruar dhe i inicuar - shuguruar në ndonjë lozhë.

Me qindra vjet masonët e kanë pasur të ndaluar të pyesin tjetrin se mos dëshiron të anëtarësohet- t’i bashkangjitet masonëve; ata mund të bisedojnë dhe të tregojnë se kanë hyrë në masoneri, dhe arsyen e hyrjes, anëtrarësimit, por nuk guxojnë të propogandojnë, t’i nxisin të tjerët që t’u bashkangjitën. Kur ndonjëri vendos që të bëhet mason ai duhet të paraqet lutje, të cilin ia dorëzon një masoni, ndërsa ai e dorëzon në lozhën lokale. (Sipas disa shkrimeve Indivi nuk mund të kërkojë të anëtarësohet por me nisiativën e ndonjë anëtari i cili mund t’i ofrojë pranim... (a.n) Eprori i lozhës formon një komitet i cili viziton kandidatin por edhe familjen e tij, të cilëve u flet për masonerinë, dhe përgjegjet në pyetjet e parashtruara. Komiteti paraqet raport pranë lozhës dhe pastaj votohet në lozhë mbi lutjen e paraqitësit. Nëse votimi është pozitiv, lozha informon kandidatin për ditën kur do të bëhet pranimi. Kur masoni i pranuar kalon nëpër tri shkallët e përcaktuara atëhere bëhet Mjeshtër Mason me të gjitha të drejtat në vëllazëri. Kandidatët duhet të jenë meshkuj, qytetarë të ndershëm dhe të shquar, etj. Secili kandidat konsiderohet i pranuar (anëtar) pas iniciacioni, ritualit të pranimit... Iniciacioni dhe hyrja në shoqatë është një akt mjaft dramatik dhe përplot simbole... Sipas Popovskit, anëtar mund të bëhej vetëm pas sprovimit trevjeçar, dhe nëse i plotësonte kushtet e vëllazërisë fitonte një sqepar, simbol i punës, një përparëse si simbol i pastërsisë dhe në palë rrobe përkatëse të vëllazërisë... Me rastin e hyrjes-pranimit në lozhë, shqiptohen këto fjalë: “Ardaler, Casmaran, Taliud, Turlae!”, që do të thotë: zjarrë, ajër, ujë dhe tokë... Pastaj shqiptohen me zë shkronjat: “ J – a – k - i – n - jakin, fjalë e shkallës së parë e rendit të Gjonit, (njëri ndër drejtimet më masovike, krahas atij skocez), e cila shpreh qëndresë dhe fuqi.

Procedura e inicimit – shugurimit (Iniciacioni) dhe Betimi

Hapi i parë (shkalla e parë): kandidati heq setrën dhe kravatën, largon të hollat dhe çdo mjet tjetër për të treguar se po hyrë në masoneri si një i varfër dhe pa asnjë centë. Këmba e majt shpërvilet deri në gju, zbërthen këmishën për t’u parë pjesa e majtë e gjoksit, zbathët këpuca e majtë, mbathën papuçet. I lidhën – mbyllën sytë, që të tregojë se si e ndien veten në “terr” dhe rreth qafës i vëhet litari- laku.

Hapi i dytë: Përcillet brenda në lozhë nga roja e cila mban një thikë të drejtuar në gjoksin e zdeshur.

Hapi i tretë: Përcillet për te Mjeshtri i Madh, udhëheqësi kruyesor i lozhës. Hapi i katërt: Kandidati tani ka hyrë në dritën masone. I zgjidhën sytë dhe i hiqet laku rreth qafës, i jipet shenja me shtrëngim dore dhe fjalë se është pranuar si “shegert” në masoneri. I tregohen këto vegla: metri, çekiçi dhe dalta. Dhe në fund udhëzohet të respektojë ligjet e masonerisë, të Biblës dhe të shtetit. Pas përfundimit të ceremonisë së pranimit, kandidati konsiderohet se ka kaluar “shkallën e parë” dhe pas disa muajve mund të arrijë dy shkallët tjera masone: ‘kallfë-mason’ dhe ‘mjeshtër-mason’. Masoni është një njeri i cili ka vendosur të ketë raporte të mirë me vetveten dhe të tjerët, të kujdeset për të kaliuarën por edhe të ardhmen dhe të bëjë çdo gjë në të mirën e të gjithëve.

Ceromonia e pranimit të kandidatit në lozhën masone, sipas Popovskit, bëhet si vijon: Rishtari (kandidati) symblltas i afrohet eprorit të lozhës. Në përcjellje janë mbikëqyrësi-kujdestari i parë dhe i dytë. Në këtë cermonial bëjnë pjesë edhe: besedniku, mjeshtri – personi zyrtar i ritualit; përdëllestari, sekretari, thesarmbajtësi (arkatari) dhe orguleti.

Edhe sot, pranimi në lozha të masonëve modern, bëhet në kuadër të ceremonisë rituale ku janë të ftuar vetëm masonët e rrgulltë të inicuar, pavarësisht se cili ritual aplikohet dhe cilit rit i takojnë… Në Lozhë nuk mund të hyjë si në ndonjë parti politike, sindikatë ose klub. Në Lozhë hyrët përmes iniciacionit, pas kryerjes së procedurës, (ceremonisë së pranimit)…Vetëm pas përfundimit të iniciacionit, (kandidati i paraqitur) konsiderohte mason i pranuar. Muratorët e sotit të lirë, ashtu si ata të sh.18 këtë ritual e konsiderojnë si një ceremoni shumë të rëndësishme dhe thelbësore, andaj edhe festohet me një solemnitet të madh dhe me emocione të larta... Anri thekson se Iniciacioni është një fshehtësi po ashtu siç është një vepër artistike... Iniciacioni i drejohet mbarë njerëzimit, në të gjitha dimensionet: intelektual, ndijor, shqisor, gjithë qenies së tij më të thellë, asaj që në të vërtet është dhe asaj që dëshiron të jetë… Sprova, tundimi, ashtu si edhe rrugëtimi prodhojnë iniciacion dhe çdo rrugëtim është një iniciacion… Iniciacioni mason shpreh përvojën njerëzore ashtu si dhe poezia, arti, filozofia…Sipas Darius-it,Inicimi (Iniciacioni ) masonik është nje transmetim energjie shpirterore nepermjet perdorimit te disa ritualeve te vecanta, secili me nje simbolistike specifike. Qellimi i inicimit eshte orientimi i individit drejt njohurise me ane te iluminimit interior [?!]. Inicimi ndihmon ne hapjen e qendrave interiore te perceptimit, te gjendura ne rrugen e zhvillimit shpirteror, hap mundesite te arrihen keto njohuri, drejt hyjnores ne kuptimin metafizik te fjales [edhe ky paragraf eshte shume konfuz]...

Hyrja në kët shoqatë është një çështje serioze. Të bëhesh mason do të thotë të jetosh dhe të sillesh gjithnjë sipas rregullave dhe parimeve të caktuara. Ja vetëm disa: ta kemi një jetë të ndershme dhe të vlefshme, kultivimi i një besimi të ndërsjelltë, gatshëmria që me të tjerët të ndahet e mira dhe e keqja dhe besimi i fortë në Zotin. Askujt nuk kemi të drejtë t’i impnojmë një vednim të tillë.

Betimi

Me rastin e pranimit, por edhe kur një murator ngritet në një shkallë më të lart, kandidati betohet në një libër të shenjtë, mund të jetë Bibla e krishter, Dhjata e vjetër çifute,Kurani ose cilido libër i shenjtë qoftë.

Për të dëshmuar tolerancën e tyre apsolute, Orijenti i Madh në altarët e vet më 1877, ka zëvendësuar Biblën me një libër me faqe të zbrazëta. Këtë shembull e kanë ndjekur edhe disa lozha nacionale të vendeve latine. Lozha masone pa pranimin e Biblës nuk ekziston, thekson Popovski... Biblën masonët e quajnë “Drita më e madhe e masonëve” ose një “Dhuratë Zoti e një vlere të papërcaktuar”… Gjatë betimit, kandidati përulet para Mjeshtrit të Madh dhe përgjigjet në disa pyetje lidhur me ruatjen e fshehtësisë. Në rast të zbulimit të ndonjë fshehtësie pranon dënimin më të rëndë: prejen e gabzherit, nxjerrjen e gjuhës, varrosjen në zallishte” këto merren si simbolikë... Ose dëmkoset si një besëthyes”, që nuk do të ketë asnjë vlerë morale dhe plotësiht i papërshtatshëm për t’u pranuar në lozhë. Betimi, sipas Anrit, është një moment i rëndësishëm, i hyrjes në lozha dhe bashkangjitjes njerëzve që tani veç e përbëjnë dhe i përmbahen një rendi dhe një tradite që veprohet sipas Ligjit të moralit, që në thelb është ligji i dashurisë, drejtësisë dhe mëshirës... Masoni, thekson Anri, betohet se do t’i zbatojë rregullat e zejes, se zejën do ta ushtrojë (do të punojë) njësoj si për të varfërin ashtu për të pasurin, si për të dobëtin ashtu për të fuqishmin... Betimin masonët, thotë Anri, e japin mbi Biblën e hapur. Në Skotlandë betimi bëhet mbi Ungjillin e Shën Gjonit, nga i cili nganjëherë recitohen citate. Por sipas të tjerëve, përveç Biblës, në altar qëndrojnë edhe këndmatësi dhe kompasi... Me betimin në kompas dhe këndmatës masonët modern dëshmojnë besnikërinë ndaj traditës operative, meqë masonët spekulativ të sh. 18, dhe masonët e sotit, e quajnë veten vazhdues të masonëve operativë të Mesjetës dhe dëshirojnë të jenë të tillë... Sa i përket Biblës, duhet shikuar faktin se masonët operativë si edhe ata spekulativ, kanë lindur dhe janë zhvilluar në Evropën kristiane, dhe se vendi i tyre është përcaktuar brenda hapësirës kulturore të këtij civilizimi...

Masonët betohen në Bibël se do të ruajnë fshehtësitë edhe përkundër kërcënimeve me dënime më të rënda. Masoni gjatë betimit, betohet, ashtu si Kryemjeshtri Hiram Abifi, se nuk do të zbulojë fshehtësinë e muratorit, dhe se, në rast të shkeljes së betimit, pranon që të vritet, (therret në fyt) dhe t’i nxirret gjuha, zemra, mëlqia dhe organet tjera të brendshme... ashtu si vrasëve të Mjeshtër Hiramit, që fatkeqësisht, me rastin e zbulimit të tradhëtarëve, (dezertorëve e renegatëve) të masonerisë, edhe sot përdoret kjo “teknikë”. Ky dënim është mjaft i ngjashëm me dënimin të cilin e pësojnë tradhtarët me rastin e dënimit me varje, mbytje në ujë dhe masakrim-kryqëzim. Është një betim, gati plotësisht i njejtë me betimin e jezuitëve, thekson Nikolov. Një betim, i cili bëhet në emër të Krishti, ku thuhet: Në emër të të kryqëzuarit në kryq, Krishtit, unë betohem se do t’i ndërpres të gjitha lidhjet me babën, nënën, vëllezërit, motrat, farefisin, shokët, me mbretin, gjykatësit dhe me çdo pushtet tjetër të cilit i kam shërbyer ose që jam betuar se do t’i nënshtrohem dhe do t’i shërbej. I ndërpres marrëdhëniet me vendlindjen time, prej tash e tutje ekzistenca ime është në sferën tjetër. Betohem se do t’ia shpaloj kreshefit tim të gjithë atë që bëjë, mendoj, lexoj, mësoj, dhe shikoj rreth vetes”.

Sipas Popovskit, masoni betohet si vijon:

Betohem se do t’i ndërpres të gjitha lidhjet pavarësisht me cilin kam pasur.

Betohem se do të njoftoj eprorin tim – Mjeshtrin e Madh – për çdo gjë që shoh, lexoj, dëgjoj dhe di.

Betohem se do t’u nënshtrohem urdhërave: që të pastrohet vendi nga tiranët dhe armiqtë e rendit tonë. Lirohem, heq dorë nga betimi që kam dhënë lidhur më detyrat ndaj Atdheut ose ligjit!”.

Shumica e shkrimeve vërtetojnë se Parulla e njohur si “Besa e muratorit (masone)”, gjenezën e ka nga muratorët e Skotlandës dhe se ekziston që nga rreth viteve 1550 dhe u bartë në vendet më veriore të Evropës. Fjala në origjinal ishte “Mohayn”, dhe ka lidhje me fjalët merou (marrvv), që do të thotë kolegë ose shokë, shkruan Ridli. Përkthyesi i veprës së Ridlit, në gjuhën serbe, thotë se kjo fjalë, që nuk i dihet prejardhja, vetëm në vitin 1830, ka marrë kuptimin e vet mason: “Arkitekti është qëlluar”...

(Vijon)

ZHVILLIMI HISTORIK I MASONERISË NË BOTË

Shumica e autorëve që janë marrë me këtë temë, Harun Jahja, Xhasper Ridli, etj., pajtohen se masoneria e re, apo mederne, karrierën e vet e ka nisur dhe zhvilluar në Angli, zyrtarisht nga viti 1717, dhe nga ky shtet janë përhapur lozhat nëpër gjithë botën (gjë që vërtetojnë të gjitha burimet relevante), dhe thuhet se ajo që është Roma për katolikët, për shumicën e masonëv është Londra.

Viti 1717, ishte viti kur katër (4) lozha angleze vendosën të themelojnë Lozhën e Madhe Kombëtare, e cila do ta shtrijë pushtetin në të gjitha lozhat e Anglisë. Tri lozhat e para, në shumicë, përbëheshin nga muratorë ose gurgdhendës aktivë, ndërsa anëtarët e lozhës së katër ishin zotërinj dhe ndonjë fisnikë... Masonët u tërhoqën nga muratoria dhe qëllimi i tyre themelor mbeti ndërtimi shpirtëror, ngritja morale dhe bashkimi i gjithë njerëzimit...

Për dallim nga vitet e më hershme, masonët filluan të tërhiqnin vëmendjen e opinionit.

Me rastin e festës së tyre, më 24 qershor, për çdo vit gjatë procesionit, rrugëve të Londrës dhe të Uestminsterit, parakalonin të veshur me uniforma muratorësh, në ballë të tyre ishte Mjeshtri i Madh...

Masonët përjetuan një fitore të madhe, kur më 1737, mjeshtri i madh kishte hyrë në oborrin e princit nga Uelsi dhe kishte pranuar princin në rendin e masonëve. Ata i shfrytëzuan të gjitha mjetet e tyre për një publicitet në gazeta, por njëkohësisht nuk zbuluan fshehtësinë e tyre, përndryshe nuk do t’i tërhiqnin njerëzit të bëheshin masonë, ndërsa tërheqja, simpatia ishte ideja që të uleshin në një tyezë me ndonjë dukë apo fisnik. Masonët, në shumë gjëra, imitonin oborrin mbretëror dhe fisnikët (p.sh. të pirët e duhanit që ishte e ndaluar, etj.)

Deri në vitin 1730 u themeluan lozha masone në Holandë, në Francë, Gjermani, Perandorinë Austriake, në disa shtet italiane, në Spanjë, dhe në Suedi. Disa lozha i themeluan përfaqësuesit e Lozhës së Madhe angleze, disa vendasit, që ishin të pavarura nga Lozha e Madhe, por të frymëzuar sipas shembujve anglezë. Masonët i joshën fisnikët dhe klasën e mesme në Evropë, edhe pse ata shkaktonin njëfarë frike. Në Angli fisnikët kishin siguruar një prestigj por ishte përhapur edhe njëfarë dyshimi për veprimtarinë e tyre... Idetë e masonëve, anglezë, thekson Popovski, filloi t’i simpatizojë aristokracia e cila u bënë ithtare më të flakët e saj, edhe pse ajo, si për nga prejardhja, si për nga tendencat, ishte institucion qytetar. Në Angli, në krye të lozhave do të vijnë madje edhe mbretër. Po kështu do të ndodhë edhe në Gjermani, edhe në Rusi. Në Angli, masoneria, madje, filloi të zhvillohet nën mbrojtjen e mbretit, ndërsa princi nga Uellsi hoqi dorë nga Mjeshtri i Madh, pas hypjes së Eduardit VII në fronin e mbretit. Në vend të tij, mjeshtër i Lozhës së Madhe të Londrës, u emërua i vëllai, Augustus Frederiku, ndërsa Mjeshtër i Madh i lozhës së madhe të Yorkut u bë i vëllai, Eduard Augusti. Të dy vëllezërit arritën t’i detyrojnë këto dy lozha të mëdha t’i harrojnë dallimet mesveti dhe të bashkohen. Lozha e Madhe e bashkuar u themelua më 1813, ndërsa për Mjeshtër të Madh u emërua August Frederiku...

Sipas Zhicit Lozha e Madhe Angleze gjatë gjithë shekullit XVIII vazhdoi të themelojë lozha masone në tërë botën. z. Stamford Raffles themeloi lozhën e masonëve në Singapur... Britanikët formuan shoqata të masonëve në Australi që në vitet e para të kolonializmit. Lozha e parë në Zelandën e Re u thmeleua më 1842. Edhe pse Britanikët heret filluan të themlonin lozha në Indi, ishin të gatshëm të pranonin vetëm myslimanë, por jo hindusë, me arsyetim se hindusit pranonin shumë zotëra, dhe jo vetëm një – Arhitektin e Madh të gjithësisë.

Masonët francezë Lozhës angleze, (Loge Anglaise) thotë Ridli, ia ndërruan emrin dhe e emëruan Lozha e Madhe Franceze, (Grand Loge de France), ndërsa më 1773 e emëruan Lozha e Madhe Nacionale ose Orienti i Madh Francez (Grand Orient)... Lozha e madhe franceze sot konsiderohet si lozha më e madhe masone në botë. Masoneria franceze, pati shumë probleme, ajo u zhvillua nën kërcënimet e kishës dhe të shteti... Muratorët francezë, sipas Iva Zhic-it, sidomos muratorët që kryenin punimet latuese dekorative në gurë ranorë,ishin elita e fuqisë punëtore e punësuar në ndërtimin e katedraleve. Ajo iu bashkangjit Kompanionëve, (compagnon- ortak). Kompanionët pranonin punëtorë nga të gjitha profilet dhe organizonin udhëtimet deri në vendet e punës. Mbertërit dhe qeveria e Francës këtë nuk e lejonin andaj nxorën ligje dhe vendime kundër kompanionëve...

Në Gjermani dhe në Evropën Qendrore, në Steinmetzen, muratorët, po ashtu ishin një elitë e fuqisë punëtore e punësuar në ndërtimin e katedraleve. Shoqatat e tyre zejtare kishin përcaktuar rregullat e veprimtarisë. Zhvillonin organizatën nacionale e cila mbulonte tërë Gjermaninë dhe Evropën Qendrore...

Në fillim të sh. XVII, pas 30 vjetësh lufte në Gjermani, vërehet një dukuri, edhe pse në pakicë, për nje tolerancë ndaj fesë. Disa pranuan sektin Rozenkrajs. Disa nuk ishin inkuadruar në asnjë lëvizje ose organizatë, ndërsa disa ishin bërë muratorë të lirë – m a s o n ë.

Sipas Zhicit, i cili thirret në librin e Ridlit, më 1610, në Gjermani ishte paraqitur një sekt i ri fetar, i quajtur rozenkrojcerët, (Rosenkreutz) ose Vëllezërit „Kryqi i trëndafiltë”.Këta doktrinën e vetë e kishin zhvilluar sipas librit “Reformacioni universial dhe i përgjithshëm i mbarë botës”, që si besohet, kishte qarkulluar në dorëshkrim që nga viti 1610, edhe pse së pari ishte botuar në Kassel, në Rhineland, më 1614. Në këtë libër përshkruhej se si një anëtar i shoqatës, duke bredhur nëpër pyll, kishte hasur në varrin e Kristian Rozenkrajcit (Christian Rosenkrantz), që u përmend më lartë, dhe pranë këtij varri kishin qenë tre libra ku Rozenkrojci kishte paraqitur vizionin e vet mbi Parajsën e ardhshme, në të cilin njerëzit besojnë në Zotin ose Qenien superiore. Ndërsa liria e fesë do të jetë e garantuar. Shumica mendojnë se Rozenkrajci as që ka ekzistuar, ndërsa librin e përmendur e ka shkruar Johan Valentin Andrea, teolog luterian gjerman. Masonët u përhapën në Gjermani dhe zgjuan interesimin e Fridrihit, pretenduesit të Prusisë, i cili më vonë zuri fronin e mbretit të Prusisë, Fridri II, që në histori njihet si Fridrih i Madh. Në vitin 1738 Fridrih, në mënyrë të fshehtë u bë mason, andaj ai inkuadroi masonerinë në Prusi. Në Çeki lozha masone u shfaq më 1730, ndërsa disa vite më vonë edhe në Austri dhe Hungari. Në Norvegji lozha e parë e masonëve është themeluar më 1745. Gjithnjë derisa Norvegjia ka qenë nën sundimin e Suedisë, masoneria është zhvilluar nën mbrotjen e Mjeshtrit të Madh, mbretit suedez. Kur Norvegjia u nda nga Suedia, më 1905, dhe u bë monarki e pavarur, masonët me sukse vazhduan veprimtarinë e tyre.

Shtrirja e Masonerisë, në botë, sipas Popovskit

Lidhur me gjeografinë e masonerisë Popovski shkruan: Sipas burimeve autentike amerikane, “Harta botërore” e masonëve të sotit (1984) perfshinë: Argjentinën, Belgjikën, Bolivinë, Brazilin, Kanadanë, Amerikën Qëndrore, Çilin, Kolumbinë, Kostarikën, Kubën., Republikën Dominikane, Eskavadorin, El salvadorin, Anglinë, Finskën, Francën, Gjermaninë, Greqinë, Hondurasin, Izraelin, Italinë, Holandinë, Nikaragvën, SHBA, Panamanë, Paragvain, Perunë, Filipinet, Skocinë, Turqinë, Urugvain, Venecuelën, si dhe vendet skandinave: Danimarkën, Norvegjinë dhe Suedinë. Në këtë hartë janë të përfshira vetëm Lozhat e mëdha, të cilat nën juridiksionin e tyre kanë edhe organizata të shteve të tjera.. Psh. Lozha e Madhe e Atinës, ka themeluar pesë lozha në pesë qyetet të Qipros, e nën jiridiksionin e saj janë edhe llozha e Kaires dhe Aleksandrisë. Kështu është rasti edhe me lozhat e Indisë të cilat veprojnë nën patronazhin e Lozhës së Madhe Agleze.

Kjo hartë e masonëve të botës po ashtu zbulon se kjo lëvizje më e përhapur është në Shtetet e Bshakuara të Amerikës, se ka mbi 10 milionë anëtarë dhe se është mjaft e pasur me aktivitete dhe manifestime të hapura… Kështu p.sh. më 6 nëntor 1974, komandant i lartë Henri C. Klausen, ishte i ftura në Shëtpinë e Bardhë të cilin e priti kryetari Ford....

T’i kthehemi edhe një herë Evropës, ku kjo lëvizje është në numër më e vogël, por aspak më me pak ndikim.

Kuvendi i përgjithshëm i masonerisë franceze, tubohet për çdo vit në Paris, dhe gjithnjë në muajin shtator. Lozha e Madhe “Grand Orient” apo Orienti i Madh, është ndër më të mëdhat në Francë… Në kunvendet e veta tubon rreth 500 delegatë – mjeshtër të mëdhenj të lozhave më të vogla, të cilat veprojnë nën ombrellën-mbrojtjen e saj. Pas këtij kuvendi mbahen edhe kunvendet e lozhave të tjera- të Lozhës së Madhe Franceze, lozhës “Të drejtat njerëzore” dhe të Lozhës së Madhe të femrave franceze.

Zhak Miterani, për rëndësinë e këtyre takimeve shkruan:

“Atmosfera, në mes vëllazërisë, në kuvende të habitë, mund të them se gati nuk ka kurrfarë gjashmërie me kongreset dhe konfercat tjera të ngjashme, në të cilat, për dallim nga këto tonat, as përafërsisht nuk arrihet ajo që dëshirohet…”

Megjithatë për masonët më mirë dihet kur për ta shkruajnë dhe flasin të tjerët. Vetëm atëherë P.sh. mund të zgjidhet enigma e tyre se çdo të thotë në zhargonin mason “deputat”, çfarë është për Tajvanin dhe Kinën “vëllai” H. Mun Shen nga Sakramenti.

Masonët grekë.

Por, përveç “Ofiçinave” publike dhe atyre të regjistruara, ekzistojnë edhe lozha të fshehta.. Kështu ishte që moti. Masonët grekë, në udhejzën e Jonit (ekzistojnë që nga viette 1740) kishin “Ofiçinën” ilegale deri në vitin 1925, kur Kryetari i Republikës, (pas rënies të mbretit Konstatin), nënshkroi dekretin mbi legalizimin e lozhave masone. Por pas konstatimit se Lozha e Madhe e Athinës ishte themeluar me ndihmën e akcioneve të kompanive dhe bankerëve të mëdhenj, me para të huajaj e jo të masonëve vendas, përsri kaloi në ilegalitete… Edhe pse më shumë vepronin jashtë ligjit, ata janë shumëzuar dhe sot në Greqi numërohen rreth 10 mijë anëtarë... Edhe mbreti Konstantin ishte mason.

Masoneria greke nuk do të ishte interesante sikur Liço Gjeli, mjeshtër i madh i Lozhës sekret italiane “P-2”, të mos ishte shumë i afërt me “vëllazërinë” greke. Françesk Siniskalki, ka pohuar para gjykatësve hetues se Gjeli ka dhënë shuma të mëdha parash për masonët grekë dhe se ka patur lidhje dhe ka intriguar me CIA-n dhe Huntën ushtarake greke. Se Liço Gjeli ishte një “zog” i madh dhe një figurë qëndrore spiunazhi, tregon fakti se ai pati mundësi nga burgu shumë i siguruar në Zvicër, të “Fluturoi”… Gjeli “humbi” por policia zbuloi listën me 953 emra të italianëve më të shquar, anëtarë të Lozhës së fshehtë… Në kët listë ishte Pjetro Longo, Sekretari i Përgjithshëm i Partisë Socialodemokrate, sicialisti dhe ministri Enriko Manko, dy ministra nga partia Demokristiane, Franko Foski dhe Adolfo Sarti e shumë emra të tjerë të njohur… Shumë prej tyre gjenden në burgjet hetuese, por jo pse ishin anëtarë të ‘vëllazërisë të paligjshme, por për veprimatri mafie, vjedhje dhe krime…

(Vijon)

MASONËT KUNDËRSHTAR TË TË GJITHA RELIGJIONEVE

Akuzat më të rënda ndaj masomerisë dhe veprimtarisë së saj i janë bërë lidhur më çështejn fetare.

Dënimi dhe qortimi më i ashpër dhe më gjithëpërfshirës kundër masonerisë, siç u tha, është shpallë, më 1884, nga Papa Luani XIII

Masonët akuzohen më së shumti se i vetmi qëllim i tyre është për ta sunduar botën, duke shkatërruar të gjitha fetë, veçmas atë të krishter dhe islamizmin. Ata akuzohen si shkatërrimtarët më të mëdhenj të njerëzimit... Armiqësia e Kishës, veçmas asaj katolike, ndaj masonëve, është shumë e hershme. Këtë konstatim e vërtetojnë shumë shkrime të vjetra, të hershme, por edhe shkrimet e sotit. Simoni shkruan se qysh në vitin 1312, Klementi V, kishte ndaluar Urdhërin e Kalorësve Tempullarë, që siç u pa më lart, konsiderohet fidanishtja e masonerisë.

ENCIKLIKA (qarkorja) e vitit 1884, e Papës Luani XIII, me të cilën u drejtohet “Të gjithë patrikëve, primatëve; kryepeshkopëve dhe peshkopëve të përndritur të botës katolike...” është vërejtja dhe paralajmërimi më serioz që i bëhet njerëzimit për rrezikun nga masoneria. Edhe sipas shumë shkrimeve, masonët janë trajtuar, edhe sot trajtohen, si armiqtë më të mëdhenj të të gjitha religjioneve, veçmas atij katolik dhe mysliman. “Masonët, vazhdon, Papa Luani, luftojnë Mbretërinë e Hyut – gjegjësisht Kishën e Jezu Krishtit, me armë të ndryshme dhe në çdo kohë, edhe pse jo gjithëherë me të njëtin zjarrë dhe të njëtin tërrbim... Sot, ndërkaq, si duket pasuesit e të keqës farkojnë e përgatisin komplote dhe të gjithë së bashku, nën udhëheqjen dhe me ndihmën e disa njerëzve të bashkuar, që ka gjithëkund, e që janë fort të lidhur – që quhen masonë... Por, i pari që paralajmëroi për rrezikun nga masonët, më 1738, ishte Papa Klementi XII, i cili i shkishëroi masonët dhe i shpalli armiq ndër shekuj, ndërsa në një letër private ata i trajton si shkaktar e përgjegjës për Luterianizëm; Një vit para se Klementi XII të shpallte Bulën kundër masonëve, Luigji XV, më 1737, ua ndalojë veprimtarinë masonëve në Francë, dhe paralajmëroi fisnikët që iu bashkangjiten masonëv se nuk do të pranoheshin në pallatin mbretëror. Megjithatë pak vjet më vonë lejoi disa fisnikë të bëheshin masonë. Benedikti XIV, në vitin 1751, e kishte gjykuar dhe ndaluar veprimtarinë e masonëv. Piu VII pasoi që të dytë, ndërsa Luani XII përgjithnjë vërtetoi rrezikun nga masoneria... Me të njëjtën gjuhë kishte folur edhe Piu VII, Gërgur XVI, e disa herë edhe Piu IX... Mbreti Ferdinand IV në Napol lëshoi një dekret kundër masonëve, ishte dekreti i parë që pasonte Bulën e Papës të vitit 1751. Selia Apostolike i ka kërcënua dhe dhe haptas deklaron se sekti mason është konsitituar kundër ligjeve dhe nderit dhe njësoj është i rrezikshëm si për krishterimin ashtu për mbarë shoqërinë në tërësi… Shumë sunduesë dhe shtetarë pajtoheshin me papët, duke mohuar masonerinë para Selisë së Shenjtë, ose duke nxjerrë ligje me të cilat dënonin si një të keqe, siç vepruan në Holandë, Austri, Zvicër, Spanjë dhe Bavari dhe në disa pjesë të Italisë.

Sipas Dr. Sefer Havali, Malarja e zezë, që ishte shkak për vdekjen e miliona njerëzve, ishte pjellë e çifutëve-masonerisë dhe papa, për këtë malarje i akuzonte çifutët, madje ai thoshte se çdo fëlliqësirë ose e keqe që ndodhë në botë, vie nga çifutët, andaj ndërmori një aksion për të pastruar shoqërinë evropiane në shekujt XII, XIV e XV... Në kët libër, ndër të tjera thuhet edhe kjo: Nuk do të ndodhë Kijameti derisa myslimanët nuk i luftojnë çifutët. Atëherë çifuti do të fshihet pas drurit dhe gurit, kurse guri dhe druri do të thonë: O mysliman, o rob i All-llahut, pas meje kam një çifut, eja dhe vrite... Mirë po, edhe pse masoneria, me këtë edhe çifutët konsiderohen si armiq, sidomos të feve monoteiste, Harun Jahja shkruan se antisemitizmi është një gjë e huaj për muslimanin e vërtetë: Çifutët janë ata që për një kohë kanë qenë popull i zgjedhur i Zotit dhe u janë dërguar shumë profetë. Gjatë historisë ata vuajtën shumë mizori, bile kanë qenë të ekspozuar edhe gjenocidit, por ata kurrë nuk e mohuan identitetin e tyre. Në Kur’an, Zoti i quan ata, së bashku me të krishterët, njerëzit e Librit, dhe urdhëron muslimanët që të sillen mirë dhe drejt me ta, përfundon Jahjaja.

Lidhur me armiqësinë me Kishën, M. Popovski, thotë Muratorët e lirë, (masonët) gjithnjë, ndoshta që nga ekzistimi i tyre, kanë qenë armiq të Kishës rimokatolike… (Këtë armiqësi, jo vetëm ndaj Kishës Katolike por edhe të të gjitha feve monoteiste, siç u pa e nënvizojnë të gjithë autorët që janë marrë më këtë temë an).

Ndalesat dhe përndjekjet vazhdojnë

Lidhur me akuzat ndaj masonëve, Ridli shkruan: Masonët në Britani, edhe një herë në vitin 1999, u vunë në shënjestër. U akuzuan se janë një shoqatë e fshehtë e meshkujve të cilët betohen nën kërcënimin e dënimeve më të rënda se do të ruajnë vetëm interesat e veta, në dëm të jomasonëve; që njëri-tjetrin e njohin sipas shenjave të fshehta dhe se pastaj ndihmojnë njëri-tjetrin, edhe përkundër detyrave të tyre publike. Mu për këtë edhe nuk është e dëshirueshme që ata të kanë pozita në pushtet, veçanërisht në polici dhe gjyqe… Natyrisht masonët e mohojnë këtë.

Ç’ka këtu të vërtetë? Nëse hulumtojmë historinë e masonëve në 300 vitet e fundit, do të bindemi se masonët vërtet e thonë të vërtetën; plotësisht është e pavend frika se ata ndihmojnë shokët e tyre në shkeljen e ligjit, përfundon Ridli.

Lidhur me AKUZAT ndaj masonerisë, Emil Çiq shkruan: Gati që nga zanafilla e saj masoneria ka hasur në shumë armiq, të cilët janë sulmuar për shumë shkaqe. Regjistri i këtyre shkaqeve është mjaft i gjatë, dhe përfishinë si herezinë, minimizimin e çështjes nacionale, përhapja e ideve revoliconare dhe të padëshiruara, dëshira për të sunduar botën gjer në sodomi, djallëzimi-satonizmi, magjia etj.

Masonët në shumë shtete janë ndjekur dhe ndaluar nga pushtet e shenjta por edhe ato shtetërore laike.. Sumë pushtetarë të civilizuar i kanë ndjekur; e disa vetë ishin masonë. Në shumë shtete katolike për shumë kohë kanë qenë të ndaluar, në disa shtete i ndoqën për shkak të dyshimit të fshehtësisë së tyre që gjoja nxitë ide çoroditëse. Në kohën e re kështu kanë vepruar Hitleri dhe Musolini.

Në Itali masonët ishin të ndaluar, ndërsa vetë mbreti Viktor Emanuel III, si dhe gjyshi i tij, Emanueli II, ishin masonë, shkruan Ridli. Musolini, me ardhjen në pushtet, në Itali, më 1922, i ndëshkoi masonët, ai nuk mund të toleronte ekzistimin e shoqatave të fshehta që mund të shndërroheshin në organizata revolucionare... Ai Urdhëroi të gjithë fashistët t’i lëshonin lozhat masone. Disa, në fshehtësi, mbetën masonë. Disa italianë, simpatizuesë të fashizmit, i fajësojnë masonët për organizimin e puçit kundër Musolinit në vitin 1943. Si rëndomë edhe këta e teprojnë sa i përket rolit të masonëve. Grofi Dino Grandi, i cili lozi rolin kryesor në organizimin e kryengritjes kundër Musolinit, nuk ishte mason. Masonët nuk ishin fajtorë për përmbysjen e tij por fakti që Musolin humbi luftën. Ridli, si dhe Popovski, shkruajnë edhe për Lozhën italiane P-2, themluar nga Luçio Gjeli, dhe rolin e madh të saj, meqë në këtë Lozhë bënin pjesë 43 deputetë, tre prej tyre ministra, 43 gjeneralë, 8 admiralë, e shumë shefa të shërbimeve sekrete...

Në tërë Evropën, në vendet ku vepronte Inkuizicioni masonët janë ndjekur dhe janë torturuar.

Për Kishën, masonët ishin të padëshirueshëm për shkak të bindjeve të tyre kundër fesë, e sidomos pas thirrjes së Volterit: «shkatërronie faqezezën“. Ideja kryesore me këtë rast është shfaqur nga Klementi XII, kur deklaroi: meqë i fshehin mësimet ajo patjetër duhet të jetë një e keqe e madhe, një kob...

Orienti i Madh francez, më 1877 kishte vendosur të mënjanojë nga ceremonialet e veta të gjitha ushëzimet që kishin të bëjnë me Zotin dhe Arkitektin e Madh, po ashtu të heqë Biblën nga lozhat e tyre dhe të pranojnë agnosticistë dhe ateistë. Orijenti i Madh pohonte se pranimi i ateistëve do të thotë hapi i fundit në politikën e tolerancës fetare, të cilës masonët gjithmonë e kishin mbështetur.Elen Vajt, një shkrimtare amerikane, shkruan se Franca është komb i parë i cili ka ngritur dorën kundër krijuesit të kozmosit… është kombi i vetëm në botë që me vendimin e Kuvendit, (më 1793), shpalli se Zoti nuk ekziston... Lozha e Madhe angleze dhe masonët amerikanë ndërpren marrëdhëniet me Orientin e Madh...

Ridli thekson se muratorët kishin themluar shoqatat sindikale të cilat ishin në kundërshtim me ligj, andaj mbledhjet dhe vendimet e marra ishin të fshehta. Në vitin 1425 qeveria dhe parlamenti nxorën Statutin në të cilin konstatohej se muratorët kishin shkelur ligjin meqë kishin formuar shoqata dhe kishin marrë vendime për një rritje të tepruar të meditjeve…Mbretërit dhe qeveritë ishin kundër kompanionëv (shoqatave), andaj kundër tyre u nxorën ligje dhe u morën vendime më 1498,1506 dhe 1539… Me Satut të vitit 1601 kompanionëv iu ndalua përshëndetja në rrugë dhe të shkojnë në kafe së bashku, mbi tre veta. Pas vitit 1655, doktorët e Sorbonës, në Fakultetin e Telogjisë, në Paris, kompanionët, i shpallën “njerëz të ulët e me tipare të këqija, që shkelin Ligjin e Zotit”. Ata filluan të vepronin në fshehtësi.

Iva Zhic thekson se në mbretërinë e Napolit, më 1815, u ndaluan lozhat e masonëve, por ata vazhduan të takoheshin në mënyrë të fshetë. Në Rusi. Pas vdekjes së Katarines së Madhe, u ndërpre ndjekja e masonëve, megjithëse pozita e tyre ndërronte shpesh. Në Poloni lozha e parë e masonëve u themelua më 1735, por menjëherë ishte sulmuar. Mbreti Stanislav August Ponjatovski ishte simpatizues i masonëve andaj edhe vetë u bë mason më 1777. Masonët ishin mjaft në pozitë të veshtirë pas shuarjes së Polonisë si shtet. Në Rusi po ashtu masonët u akuzuan, se janë një maskë për realizimin e planit të sundimit të hebrenjve në botë. Masonët ishin të ndaluar në Rusi gjatë gjithë shekullit XIX , që të gjithë carët rusë ishin kundër masonëve. Megjithatë liberalët rusë dhe socijalistët iu kishin bashkangjitur ilegalisht lozhave të masonëve. Në Bashkimin Sovjetik Komunist nuk ka pasur ndjekje serioze të masonëve. Në Perandorin Austriake dhe në Çeki, në sh.19, është zhvilluar një luftë e madhe kundër masenorisë Liberali i madh çek, Tomásh Garrigue Masaryk ishte kundër ndjekjeve të masonëve, dhe pas zgjedhjes së tij për kryetar të shtetit të ri të Çekosllovakisë, masoneria lulëzoi...

Lufta qytetare në Spanjë shkaktoi sulmime të reja ndaj masonëve. Frankoja dhe idhtarët e tij, masonerinë e injoruan dhe trajtuan si një forcë që sjell vetëm kob... ndërsa e djathta franceze theksonte se masonët francezë ndihmonin vëllezërit spanjollë që të fillojë revolucioni në Spanjë. Masonët i dhanë mbështetje të plotë luftës por shumë masonë kanë sulmuar qëndrimet e kryetarit të Orientit të Madh, gjatë luftës së Dytë Botërore që sillej me lajka dhe servilizëm ndaj secilës qeveri që vinte ne pushtet. Në Francë, më 1940, erdhën në pushtet antimasonët, në mesin e të cilëve ishte dhe Philippe Pétain. Ai lëshoi një dekret me të cilin ndaloheshin shoqatat e fshehta, andaj edhe u formua shërbimi për shoqata të fshehta. Në Gjermaninë naciste, masonët u ndaluan më 1934. Roli që lozën masonët dhe katolikët në lëvizjen e rezistencës mundësoi që më në fund të pushojë lufta duqindvjeçare në mes të masonëve evrapianë dhe të Kishë Katolike. Në Zvicër masonët u sulmuan shumë ashpër. Demonstrata antimasone dhe kontrademonstrata të aktivistëve antifashistë u bën në Bern më 1933 dhe më 1934, pas fjalimit të Hitlerit në tubimin e madh antimasonë në Zürich. Pas refrendumit të pasuksesshëm mbi ndalimin e masonëve më 1937, lëvizja antimasone pushoi së ekzistuari. Vështirësi për masonët u paraqitën edhe në Japoni. Lozha e parë ishte themeluar nga ushtarët britanikë, më 1864, në Jokoham. Qeveria japaneze ua ndalonte gjithë japonezve të bëheshin masonë. Megjithatë disa intelektualë japonezë, jashtëvendit, pranuan të anëtarësoheshin në masoneri. Edhe në Japoni, si dhe në shumë vende të tjera, masonët u lidhën me hebrenj andaj i konsideroni revolucionarë të rrezikshëm komunistë. Pas hyrjes së Japonisë në Luftën e Dytë Botërore, policia e fshehtë filloi t’i burgosë masonët të cilët u ndoqën më shumë se në të gjitha vendet evropiane, nën okupimin nacist. Ndjekjet u përhapën në të gjitha vendet e pushtuara nga Japonia – në Kore, në Manxhuri, në Kinë, në Hong Kong, në Filipine dhe në Singapur. Edhe sot masoneria është e ndaluar në B. Sovjetik, në Kinë e shumë vende të tjera... Shumica e kishave ndalojnë hyrjen në masoneri... Por kisha anglikane dhe ajo protestane nuk e ndalon... andaj edhe shumë anëtarë të këtyre kishave kanë zënë vende të larata në masoneri dhe kanë ndikim të madh në oprganizatat afariste... Me të madhe reklamohen ndihmat për qëllime bamirëse, si ngritja e objeketeve të ndryshme: shkollave, spitaleve masone, etj... Iva Zhic shkruan se në vitet e fundit të sh. XIX janë shtuar në parmasa histerike kundërshtarët e masonëve... Njëri nga kundërshtarët e mëdhenj ishte Gabriel Jogand-Pagès i cili ka shkruar libra dhe artikuj nën pseudonimin Leo Taxil. Ai në fillim ishte mason francez por më vonë ndryshoi mendimin e vet dhe veproi kundër masonëve. Kundërshtarë të masonëve ishin edhe Erich von Ludendorff dhe ithtari i Hitlerit, dr. Custos. Antisemitizmi në sh. 19 ka pasur ndikim te masonët. Ai deri diku ka tërhequr vërejtjen nga ata. Derisa masonët britanikë rrebtësisht u përmbaheshin rregullave për mospërzierje në politikë, masonët francesë kanë qenë ngusht të lidhur me partitë politike republikane. Pas konflikteve dhe ndjekjeve me shekuj, gjatë dhe pas Luftës së Dytë Botërore, kur ata ishin në anën e lëvizjeve-rezistencës, masonët gjithnjë më pak janë akuzuar madje edhe nga Kisha.... Pas Luftës së II Botërore, masonët askund nuk u ndoqën, madje thuhet se ata, ndonjëherë, ishin të lidhur me boljshevizmin, sidomos me rastin e propogandës naciste, por më 1922, Kominterna akuzoi masonerinë si një lëvizje të degjeneruar e cila përfaqëson interesat borgjeze dhe kapitaliste. Andaj në vendet socialiste masoneria nuk ka ekzistuar deri në fillim të viteve të 90-ta të sh. XX. Në këtë kohë filloi edhe normalizimi i marrëdhënieve me Kishën. Nga viti 1965, nuk vlejnë më rregullat mbi ekskomunikimin e katolikëve që iu bashkangjitëshin masonëve, ndërsa nga viti 1983, veprojnë reciprokisht dhe janë „për dialog dhe nderim të ndërsjelltë“. Sumë peshkopë të Kishës Anglikane janë deklaruar si masonë, është për të besuar se edhe shumë peshkopë dhe priftërinjë ishin masonë, thekson Emil Çiq. Masonët u akuzuan si organizues, jo vetëm të Revolucionit frances dhe për të gjitha luftërat botërore, për inflacion në Gjermani më 1924, për luftën qytetare në Spanjë... por edhe për gjithë të këqijat që i kanë ndodhur, madje edhe që janë duke i ndodhur njerëzimit, siç u tha në fillim të këtij punimi. Është thënë dhe thuhet se Ata janë: një ogurzi, gogol, njollë e zezë, madje, siç u pa më lartë, edhe malarja e zezë...

Masonët shpesh janë gjetur në shënjestër dhe u akuzuan edhe si lajkatarë, servilë e hileçar, por më së shumti, si u pa, edhe si komplotistë. Ullate Fabo, lidhur me këtë shkruan: “...duhet të themi që kush mohon ekzistencën e këtij lloj komploti është një mendjeshkurtër... këta komplotistë gëzojnë fuqi të fshehta mbinjerëzore.Të përndriçuarit, framasonët, karbonarët dhe qindra organizata të fshehta i janë kushtuar “komplotit” në hije për të arritur qëllimet e veta, duke angazhuar sa kanë mundur energjitë e tyre dhe duke përfituar nga dobësitë e të tjerëve, përfundon, Fabo. Harun Jahja thotë se masonët janë kritikuar deri në armiqësi, por, edhe përkundër kësaj sipas Iva Zhic, ata as që çajnë kokën për kritika dhe as që duan t’u përgjigjen kritikave. Mirëpo masonët shumëhere u gjenden në të dy anët e barrikadave, si me rastin revolucioneve ashtu edhe luftërave të tjera. Pas vendosjes së Republikës së Tretë pasoi Komuna e Parisit, disa udhëheqës të saj ishin masonë, por pati të tillë, siç u tha, që e kanë dënuar Komunën. Gjatë luftës së Dytë Botërore masonët i dhanë mbështetje të plotë luftës por shumë sishë kanë sulmuar qëndrimet e kryetarit të Orientit të Madh. Disa thonë: nacionalistët janë kandidat ideal për masoneri, dhe se masonët kanë dhënë knirtibut të madh në ruatjen e kombësisë, të tjerët të kundërtën - ata nuk njohin komb as fe, dhe se janë shkatërruesë edhe të kombit edhe të religjionit.

Per masonerinë flitet se është organizata më e pushtetshme ne toke, një shoqatë secrete që sundon botën, e përbër nga njerëz të shquar, janë “elita e shoqërisë botërore”, ajo, me pushtetin e parasë, drejton proceset shoqërore dhe krijon historinë... të gjitha vendimet perfundimtare mbi shumicen e çështjeve politike merren ne kuadrin e kësaj shoqate, dhe se ne kurrë nuk kemi per ta marre vesh te verteten... Ajo është forca më e errët që nën hije drejton rrjedhat e historisë... Natyrisht në krye të piramides është një grup i kryesuar nga kryemjeshtri i madh që asnjëri nuk di se cili është!

Edhe pse shumica e kanë emëruar si një organizatë shumë sekrete ka edhe mendime të kundërta që me plotë gojën theksojnë të kundërtën, (sidomos masonët dhe miqtë e tyre) duke theksuar se kjo shoqatë nuk është fare sekrete meqë askush nuk i ndalon që të deklarohen si të tillë… se ekzistojnë regjistrat e anëtarëve të tyre, se të gjitha mbledhjet i kanë publike, etj, etj...

Edhe studentët, madje edhe nxënësit theksojnë se shumica e profesorëve i mbrojnë masonët!!??

Masonët për vete thonë: “gjithnjë kemi një armik, për çdo të keqe na akuzojnë, kurse ne jemi armiq vetëm të së keqes... Ne jepim ndihmën tonë për nevojtarë... gjithmonë ndihmojmë, u dalim përkrah të pafuqishmëv dhe skamorëve, dhe gjithmonë nga njëra palë shihemi si armiq, ndërkohë që ne jemi armiq vetëm të së keqes” Idhtarët-simpatizuesit e masonëve përfundojnë: Masonët janë njerëz, që e duan njerëzimin, njerëz që e duan arsimin, njerëz që e duan punën, këtë vërtetojnë edhe simbolet e tyre kryesor të muratorëve, projektuesve dhe ndërtimtarëve të të gjitha veprave në tokë, e këto janë, siç u tha edhe më lart, kompasi, trekëndëshi, vizorja, mistria, lavjerësi, çekani, libela etj.

(Vijon)

KREJT NË FUND


VËREJTJE: Nga përpiluesi (përkthyesi)

Në këtë punim, vetëm shkurtimisht e sipërfaqësisht, nga një matreial mjaftë voluminoz, lidhur me histotirikun e Masonerisë, është marrë diç nga zanafilla, organizimi në lozha dhe ritualet e tyre. Shumë gjëra të diskutueshme as që janë prekur, siç është qëllimi dhe synimi i tyre që janë shumë të kundërta, për të dhën një pasqyrim dhe një konkludim më të plotë, gjë që edhe nuk ka qenë qëllimi ynë.

Do ta përfundonim me një konstatim të Emil Çiqit, që u përmend më lart: „Nëse supozojmë se ekzistojnë qëllime të tjera nga këto që paraqitëm, ndërsa refuzojmë ato që zyrtarisht janë paraqitur (vetëzhvillimi etj) si tepër banale, (sidomos në raste kur kemi të bëjmë me politikanë dhe njerëz me pozita të larta) si dhe njohuritë e vërteta okuliste, dhe marrim parasyshë regjistrin vërtet të pabesueshëm të njerëzve që kanë qenë masonë, marr guximin të përfundoj se, përveç asaj që tani më kemi thënë, (ezoterija + rrethi i elitës të shoqërisë) mund të themi, ka të bëjë edhe me povver clubinanëtarët e të cilit ndihmohen reciprokisht për të zënë pozita, përhapjen e kapitalizmit liberal etj. Këtë përfundim nuk do ta zgjëroja për të ndërtuar një teori paranoike konspirative me planet e tyre për të sunduar me botën. Historia ka treguar se në shumë raste vëllezëria masone, shumëherë janë gjetur në anë të kundërta... Duke u bazuar në literaturën e shqyrtuar dhe të dhënat në disponim, si dhe të këtij punimi të shkurtër, përfundimi mund të jetë mjaft i luhatshëm, megjithatë, unë personalisht pak besoj se të gjithë ata njerëz rastësisht kanë qenë masonë, përfundon Emil Çiq.

Mund të them se unë, në këtë punim, nuk kam paraqitur asgjë prej gjëje timen, asnjë mendim, asnjë ide, por të tëra ose janë përkthyer nga autorët e përmendur, nga një literaturë mjaftë e bollshme ose janë marrë drejtpërdrejt nga interneti, në mes viteve 1996-20006.

Është, e qartë se në vitet e fundit, duke iu falëndëruar një vërshimi të shumë librave dhe tekstestev, për masonët kemi informata të bollshme. Mund të jetë e vërtetë ajo që thuhet, se në 50 vitet e fundit, është shkruar më shum se gati për pesë (5) shekuj që nga ekzistimi i tyre, por, mjerisht, më duhet edhe një herë ta përsërisë, në gjuhën shqipe ka fare pak shkrime të kësaj natyre.

FUND

Përgatiti Avni Nisheferi (Abdullah Nishefci), në Prishtinë, më 8 Nëntor 2006. (Korrik, 2007)

Andi shum interesante per kta masonet por per momentin kush jan masonet shqiptar nese e din. klm

xhema shkruajti:

Andi shum interesante per kta masonet por per momentin kush jan masonet shqiptar nese e din. klm

Pergjigje: z. Xhema, ne materialet e perkthyera dhe te pergatitur nga Abdullah Nishefci, kam verjetur se ne Masonerine globale nuk ka fare shqiptare ose fare pak.
Shkrimet e fundit mua me duken si shpekulative. Ketu posht po sjellim nje artikull te z.Ilir Babaramo, botuar te F. Zeri Yt!, me titull “Shqipëria, terren pjellor për masonët” nga i cili kemi nxjerre kete hyrje:

“Mjeshtri i madh i masonëve të Francës, Jean Michel Quillardet mohon ekzistencën e një lozhe të tillë Masonerie në vendin tonë, ndërkohë që shprehet se ka ardhur i ftuar në vendin tonë për të shpjeguar se çfarë është Masoneria dhe se çfarë idesh ka ajo për njerëzimin. Gjatë emisionit “5 Pyetje nga Babaramo”, që transmetohet në News 24, Quillardet shprehet se Shqipëria është një terren pjellor për krijimin e një lozhe masonerie, e cila sipas tij do të ndihmojë në stabilitetin e demokracis”...

Pershendetje.

ANDI- Flm, vetum se i lexova te gjitha qe ke shkruar me te vertet shum interesant por edhe nbaz te disa te dhenave pra Masonet ishin shpesh her jan gjindur dhe ne pozicione te ndryshme apo kontraverse me njeri tjetrin, shum interesant edhe pse jan nji organizat apo sekt, por kishte me qen shum mir ndoshta po te ishte e mundur ndo kush prejt shqiptarve sa i perket qeshtjes kombetare ndofta i e kishin avancurar, esht e veshtir se kta i kan interesat dhe platformen e vet dhe spo guxojshin me dal prejt kornizave te parapara. shum mir kishte me qen porse di sa egsizton mundsia, tem shum interesante.
pershendetje.

Masonet apo Iluminati ka luajtur rol te posaqem ne nderhyrjen e planeve ne shtete,sidomos se a e meritoin shtetet te vazhdoin jeten e tyre,apo te shendrrohen ne roberi .
Keta vendosin per çdo popull ,duke bere ekspertiza se cili popull e meriton te zhduket,cili duhet ta filloi nje lufte me permasa boterore,cilin popull fudull duhet ta roberoin e keshtu me radhe.

Edhe per neve shqiptaret ,keta vendosin se a duhet te lirohemi nga roberia apo te na zhdukin nga ky dhe !
Sai perkete serbise,nuk eshte problem fare,se serbet nuk jane ata qe vertete munden ta roberoin nje popull jo dhe te vogel pa inciativen e Masoneve .Por gjeni shqiptar ka marr pjekurin e tradhetise dhe nuk ka zot qe ja zhduk me !

Masonet jan te lidhur drejtepersedrejti me mistiken dhe kan te persosur magjin dhe ndikoin drejtpersedrejti ne trurin e njeriut.Kete me se miri e dijn komandantet qe kan pasur biseda me Solonen,Hollbrukun,Bob Doll,e tjeret qe çka u kan rekomandue dhe kan veprue a me i sulmue serbet apo me ba gjum neper male e vrare mes vedi uçk ja.Por jan te shtranguar sa qe kurr nuk guxoin me thene te verteten e hidhure !Qelsin kryesor te Masonave e mbane Vatikani.

xhemshit- nese paska mbet qelsi te vatikani na paska rru dreqi paj u pa para nji muji puna e vatikanit, shka na béri.

Xheme

Ai qe e ka krijue kete teme drejtoju se mesiguri e din,pasi i ka hyre kesaj teme !

Une e di kete pune moti dhe emrat kryesor bile ,por le tju tregon themeluesi keto.

xhema shkruajti:

xhemshit- nese paska mbet qelsi te vatikani na paska rru dreqi paj u pa para nji muji puna e vatikanit, shka na béri.

Përgjigje për xhemshit-in

z. xhemshit, Katolicizmi, Feja e krishterë, me qendër në Vatikan, ka qenë armiku i përhershëm i Masonerisë, e njëherit edhe Masoneria armiku më madh i Vatikanit!!!
Ndërsa ka shkrime që vërtetojnë se edhe ndonjë papë ka qenë Mason!!!
Këto janë ato kontrditata e pakuptueshme lidhur me veprimtarinë e Masonerisë. ATA janë aty ku është kapitali dhe gjithmonë në anen e fitimtarit – kurrë, asnjihere – humbës.
Po, është e vërtetë se Masoneria ishte çelsi për zgjidhjen çeshtjes së Kosovës në veçanti, e të gjithë shqiptarëve në tërësi. Edhe për Ahtisrin thuhet se është mason, Për, shumicen e kryetarëve te SHBA, as që diskutohet.

ANDI-pse dhe si po mendon se masonet jan qels i kosoves pse jan kundershtar te katolicizmit dhe anasjelltas, dhe po anojn pak ne anen ton.

[quote="Xhemshiti"]Masonet apo Iluminati ka luajtur rol te posaqem ne nderhyrjen e planeve ne shtete,sidomos se a e meritoin shtetet te vazhdoin jeten e tyre,apo te shendrrohen ne roberi .
Keta vendosin per çdo popull ,duke bere ekspertiza se cili popull e meriton te zhduket,cili duhet ta filloi nje lufte me permasa boterore,cilin popull fudull duhet ta roberoin e keshtu me radhe. ...........quote]


Përgjigje:



Nocionin mason e kemi shpjeguar te Ç’është Masoneria (Muratorët e lire).

Sipas fjalorit: Fjalor fjalësh e shprehjesh të huaja, autor Mikel Ndreca, botim Rilindja, Prishtinë, 1986, fq. 327, Iluminizëm, (lat. Illuminare), do të thotë: – ndriçoj) dhe është rryma ideologjike, politike e shoqërore në Evropë, në shekujt XVII – XVIII… Mendohet se themelues i kësaj lëvizjeje, apo rryme, është Adam Vajshopi, i cili përmendet edhe në shkrimet e postuara nga Andi Ballshi.

Andaj fjala Mason – murator – Masoneri (Murator të lire), nuk është e barabartë me Illuminat, pra as Iluminati= Iluminizmi sin jë lëvizje me Masoneri, që po ashtu quhet edhe lëvizje, edhe shoqatë, edhe organizatë etj.

xhema shkruajti:

ANDI-pse dhe si po mendon se masonet jan qels i kosoves pse jan kundershtar te katolicizmit dhe anasjelltas, dhe po anojn pak ne anen ton.

Përgjigje:

Ne baze te shkrimeve qe kam hasur une, kam verejtur se asnjë problemi madhor boteror, nuk mund te zgjidhet pa izen (vizen) masone. (Kapitali kryesor eshte ne doren e tyre- kjo eshet Çeshjtja-. Edhe pse armiq te medhenje te Kishes se krishterizmit, qe ndahet ne tri drejtime: Katolike, Ortodokse dhe Protestane, ky i fundit gati, gati eshte ne poajtueshmeri te plote me Masonerine. E pabesueshme A??
Ne shume shkrime thuhet dhe shihet, madje edhe vehet shenja e barazimit mes Masonerise dhe Çifuterise! e Fati i shqiptareve, pas disa shekujve kesaj here ishte ne anen tone.
Ishte z. Olbrajt - me prejardheje hebrej, Ishte Gj. Bushi, po ashtu, madje edhe mason. Holburdi, Ahtisari e shume figura te njohura boterore.