| | Aleksandri i Madh | |
|
+15...... Ilmi Veliu BashKom Atdhetari murturi njonidrenica Argent rolling idol Ago Muji Leka i Madh zeriatdheut Zogisti_Legalist Riki30 Shqipe 19 posters | |
Autori | Mesazh |
---|
murturi Ushtarak
Numri i postimeve : 517 Age : 48 Vendi : Bruksel Registration date : 19/04/2008
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Tue Oct 07, 2008 8:42 pm | |
| 11) Naim Frasheri ne 1894 shkruan : ' Vertet prindit tane kane pasur emer te madh ne gjithe boten si : Teuta , Pirro , Mehmet Aliu , Kostandini i madh etj ' Pirrua ish nga shqiperia trim qe levdon historia , O fare e trimerise ti femij e Aleksandrit e trimit te shqiptareve e Pirros e te parit ..... Lidhje gjaku per legjendaret shqiptare prezanton dhe kenga popullore e fshatit Vuno , kenduar deri vone ' Kush ka qene trim nje here Aleksander i madh me vlere , pirrua me shoke te tjere , por nga te gjithe me i zoti ishte Gjergj Kastrioti .....' Ne vazhden e ' privatizimeve ' te figurave historike greket figuren e historianit te lashtesise Homerit e trajtojne si figure te paster greke por , e vertete kjo ? Eshte trasheguar brez pas brezi e dhena se mesuesi i Homerit ishte burri i dyte i nenes se tij , nga Itaka ku ruhej edhe sot toponimi ' shkolle e Homerit ' prane disa rrenojash nga hijeroret pellazge te Artemisit , Athinase , Heres si dhe gjurmesh etruske . Antroponimi i shpeshte ne Itake ( sic e verteton vete homeri ) haset jo rastesisht por aq shpesh ne Epir , sidomos tek ainisnet pellazge . Homeri ka bere pershkrime te imta te jetes materiale dhe shpirterore rreth bregdetit Epirot nga Zakynthi ne Korkyre dhe vecanerisht te Itakes tek 'Odiseu ' ne vargjet e kengeve II 167 , IX 21 , XIII 132 , . Po te ishte i huaj per Itaken Homeri nuk mund te bente pershkrime te tilla , gjithashtu Kios , Kolofoni , Argosi , Athina . nuk kane ndonje peshe ne Iliade dhe ' Odise ' prandaj per keto dy arsye pranohet se Itaka eshte vendlindja e Homerit . Nena e Homeri t ishte Itakase , njerku dhe mesuesi i tij Femi ishte pellazg ka bere vepra qe i kushtohen se pari botes pellazge, kultures dhe heronjve te saj . Pra ne rrethana te tilla per origjinen e Homerit mund te pranohet haptaz se ishte nje pinjoll pellazg koke e kembe . Kohet e fundit kane dale disa arkeologe te quajtur ' epirote ' sherbetore te ' Megali Idhese ' qe shpallen me katolike se Papa , dhe rrahin tju japin athines mesime shovinizmi duke paraqitur Dodonen si jo pellazgo-epirote . Keta ' dijetare' orvaten te paraqesin Dodonen si kryeqender helene te kulluar , se bashku me bijte e saj Molose , Thesprote , Kaone ,te cilesuar me ' urdher te peshkut ' si greke te paster . Nje shtremberim i Tille po helmon opinionin boteror me falsifikime dhe genjeshtra , qe corodisin dhe studiues te virtyshmem dhe me teper kur zeri i shkences shqiptare mungon krejt ne kete drejtim , kjo sepse akademia jone e shkencave nuk mbron interesat tona kombetare , por ato greke . Po te kishte qene Dodona vertet Helene , shteti e kisha apo shovinizmi grek do ta kishin nxjerre ne drite , kur ne fakt ajo sot dergjet nen dhe , duke deshmuar keshtu se nuk i perket qyteterimit helen . 12) Sharl Pikar (1882-1965) ne 1943 ngriti zerin e vet : Dodona e vetmja qender se ciles nuk i eshte kushtuar ende nje germim 13) Pier Kabahe me 1976 shprehet : Ne te vertete mund te duket e cuditshme qe nje Hierore kaq e nderuar ne lashtesi , te mbetet ende ne pritje te nje germimi te madh sistematik ndonese mund ti sjelli c'do vit zbulime te reja arkeologjike . Qarqet shoviniste te Athines te bindura se zbulimi i plote i kryeqendres pellazge nuk do ti sillte asnje perfimim , perkundrazi e braktisen Dodonen ne fatin e vet , duke mbytur qe ne rrenje dhe sot e kesaj dite cdo njoftim mbi jeten e saj gjate dymijevjecareve te fundit . periudhe kur ajo s'kishte pushuar se rrezatuari hpur dhe vijueshem karakterin e saj jo helen , shprehimisht ' barbar ' , pellazg , ilir , arberor , shqiptar . Megjithate greket jane te detyruar te pranojne nepermjet historiografise greke te perfaqesuar nga G.Kordhatos dhe M.Saqellarios se : 1- pellazget kane ekzistuar si popull historik qe para ardhjes se heleneve ne ballkan 2- keta nuk kane asnje lidhje gjenetike me helenet Por Dodona pellazge vazhdon te rroje ne veprat e dijetareve dhe autoreve te lashtesise qe jane mbi 80 : Aristofani , Ciceroni , Demosteni , Eskili , Filokseni , Homeri etj. Sipas Homerit por dhe historianeve te tjere : Epiri fillonte prej gjirit te Korintit ne Jug dhe shtrihej tutje matane Dodone ne Veri (esimoti Helada nuk pipetinte fare ) dhe sipas Herodotit dhe ataukididit ne shek V p.e.s Helada qe ' mekembur ' dhe perfshinte trevat nga Termopilet e poshte ne Jug dhe kater shekuj me vone gjeografi Helen Dionizi i Kalifontit e perjashton Epirin nga Helada Pra per te gjithe periudhen midis viteve 1200 p.e.s deri ne 200 te eres tone , Epiri i Moloseve , thesproteve , kaoneve etj jo vetem qe nuk pati qene ndonjehere helen , por aso kohe as qe behej fjale per ta ngaterruar sado pak autoktonine e tij pra ishte shume e qarte ndarja midis trojeve epirote pellazge dhe atyre helene . Vlen te theksohet se pa Dodone dhe pellazge nuk do te kishte patur kurresesi as Zeus as Poseidon , as Artemise as Apolon keshtu me rradhe hyjnite ' greke ' apo ' romake ' . Keshtu nuk eshte e veshtire te kuptohet pse qyteterimi Europian ka preferuar edhe kur e ka kuptuar me se miri te verteten qe te heshte mbi sa me siper . duke vazhduar te beje sikur ju beson ende perrallave greke . Do te duhej te ndryshohej krejt historine e qyteterimit te vet , ose te pakten pjesen mbi gjenetiken e tij dhe kjo s'eshte e lehte , sidomos po te kemi parasysh sa e vertete qendron ne anen e nje populli te vogel dhe te diskriminuar mizorisht qe nga lashtesia deri me sot . 14) George Fred Williams historianograf me 1914 shkruan : '' Po te kthehem ne parahistori para se rapsodet homerike tu kendonin hyjnive dhe heronjve mitologjike , para se te shkruhej gjuha greke jetonte jetonte nje popull me emrin pellazget .... Shqiptaret jane te vetmit qe kane ardhur deri me sot nga kjo rrace e fuqishme parahistorike . Vetem vitet e fundit eshte percaktuar se pellazget kane qene iliret e lashte , keta ilire kaluan edhe ne itali me emrin Toske sic quhen end ne Shqiperi , ndersa ne itali kane mbetur me emrin si toske , toskane , etruske , Shqipja ka qene gjuha amtare e Aleksandrit te pushtimeve te medha dhe e Pirros se Epirit , nje prej gjeneraleve me te medhenj te historise , i cili qelloi te ishte sfida e fundit e legjioneve te Romes . Eshte tragjedi tej cdo perfytyimi qe kjo rrace e madhe dhe shume e lashte te katandiset ne kete gjendje , e cila meriton te quhet skandali i qyteterimit europian . Nuk eshte per tu cuditur qe pushtuesi otoman ndalonte cfaredolloj germimesh ne token shqiptare qe mund ti kujtonin popullit lavdine e tij te dikurshme . C'pasuri e madhe dijesh e pret arkeologun kur toka shqiptare te hape thesaret e historise se pellazgeve Ne vend te epilogut : Ju kujtojme grekeve '' Kur kini borxh , mos kerkoni kusur '' . Borxh na keni Camerine Dodonase epiqender e pellazgeve parahenore , katragjyshet e shqiptareve te sotem . | |
| | | Leka i Madh V.I.P
Numri i postimeve : 1368 Vendi : Dielli lind nga malet! Registration date : 02/09/2007
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Tue Oct 07, 2008 9:07 pm | |
| Murturi, mire bere djalo qe i solle keto materiale ne forum | |
| | | murturi Ushtarak
Numri i postimeve : 517 Age : 48 Vendi : Bruksel Registration date : 19/04/2008
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Tue Oct 07, 2008 9:15 pm | |
| Aleksandri i Madh eshte vigani me i madh i historise se njerezimit qe edhe pas plot 24 shekujsh, arrin te pushtoje imagjinaten e njerezve te vegjel apo te medhenj, femije qe degjojne legjendat rreth tij, apo stratege e ushtarake qe cdo sukses te tyre e krahasojne me suksesin e Aleksandrit te Madh. Ne kete kontekst, pak rendesi ka se cila ishte "origjina" e Lekës se Madh (sic e qujane shqiptaret), por e rendesishme eshte studimi i historise qe ai shkruajti dhe jetes se tij.
Doreshkrimet historike mbi jeten e Aleksandrit nuk jane te plota pasi Biblioteka e Aleksandrise, "Biblioteka e Aleksandrit", ne Aleksandri, "Qyteti i Aleksandrit" ne Egjiptin e sotem, u dogj nga legjionet romake te Jul Çezarit ne vitin 49 para eres sone. Ne ate biblioteke ruhen mijra doreshkrime te historise se hershme te njerezimit dhe humbja e tyre ishte humbje e kujteses kolektive historike njerezore. Kur faktet historike nuk jane te plota, u hapet drita jeshile spekullimeve historike nga historiane, popuj, apo njerez te thjeshte. Te dallosh faktet historike nga flluckat e imagjinates njerezore, nuk eshte nje sipermarrje e lehte.
A ishte Leka i Madh nje prej parardhesve te shqiptareve te sotem?
Historia njeh si fakt te pakundershtueshem se Olimpia, princesha e Epirit, ishte nena e Aleksandrit te Madh. Motra e Olimpias ishte Aleksandri i Epirit, Princi i Epirit dhe daja i Aleksandrit te Madh. Bie ne sy emri i njejte i Aleksandrit te Epirit me Aleksandrin e Maqedonisë. Historia pranon si te vertete se Aleksandri ishte i biri i mbretit Filip II te Maqedonise, te pakten ne pamje te jashtme njerezore, por jo te gjithe historianet mendojne keshtu. Ka historiane dhe legjenda, qe Aleksandri nuk ishte i biri i Filipit, por i biri i Zeusit, qe flejti me nenen e Aleksandrit, Olimpia, per te sjelle ne jete Aleksandrin. Kjo ka hapur nje debat te madh ne rradhet e historianeve ne lidhje me natyren e Aleksandrit, ishte ai nje njeri si gjithe te tjeret, apo nje hyjni. Suksesi i tij i jashtezakonshem dhe i paarritshem ne nje moshe aq te re, u jep me shume vertetesi pretendimeve te hyjnizimit te Aleksandrit.
Pyetja shtrohet, ku jetonin Perendite qe besonin greket? Nga vete doreshkrimet klasike te hershme greke perendite greke jetonin ne malin e Tomorit, ne tempullin e Dodones, ne Epir, kurse njerezit qe jetonin ne Epir, greket e lashte i quanin "barbare", titull qe e gezonin te gjithe popujt jo-greke. Kjo i hap rrugen spekullimeve se Perendite greke jetonin ne Epir dhe ne Epir jetonin popuj "barbare", sic i etiketonin greket popullin ilir. Ne kete kendveshtrim, nese merret si i vertete fakti se Aleksandri eshte i Biri i Zeusit dhe i princeshes Olimpia nga Epiri, atehere pretendimi i pasardhesve te ilireve meriton jo vetem nje studim, por edhe nje vleresim me te madh pasi origjina e vertete e Aleksandrit eshte e lidhur ne menyre te pandashme me Epirin.
Ka shume fakte te tjera ne historine e mepashme qe perforcojne tezen e prejardhjes epirote te Aleksandrit. Keto fakte lidhen me dragojte qe kane lindur ne epir dhe qe e kane identifikuar veten si epirote: Pirro i Epirit qe ishte Molos, Leka i Madh, Gjergj Kastrioti - Skenderbeu (qe do te thote Leka i Madh), Ali Pashai, Ahmet Zogu qe i vuri emrin jo vetem djalit Leka por edhe kartmonedhes shqiptare Lekë, te gjithe keta kane bere histori dhe nje emer te lavdishem per vete dhe te gjithe e kane identifikuar veten si epirote, te gjithe e kane arritur kete sukses ne nje moshe shume te re, te gjitheve u kane vdekur prinderit ne moshe te vogel, te gjithe kane qene ushtarake e stratege te zote, te gjithe kane qene shume te lidhur me nenat e tyre, te gjithe kane trasheguar gjak mbreteror. Gjergj Kastrioti e shpalli veten Mbret te Epirit dhe Maqedonise. Jane te gjitha keto koincidenca historike qe po te shihen ne nje prizem te perbashket gjitheperfshires historik, kane nje domethenie te jashtezakonshme.
Falm Leka gjithashtu ,vetme se ,Historija realitetit shqiptareve mbeti kyq,pas djegjes se Biblotekes,sepse aty ka pas edhe shum emra me eminent te kohes qe sod i duhen histaris se njerzimit,e sidomos shqiptarve! Me ben shum pershtypje edhe jeta e Princeshes Aferdita qe per shum arsye te qellimta esht zhduk gjdo gje per te vetem e vetem se ka qen Shqiptare. | |
| | | Leka i Madh V.I.P
Numri i postimeve : 1368 Vendi : Dielli lind nga malet! Registration date : 02/09/2007
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Nov 06, 2008 12:52 am | |
| Maqedonia dhe Aleksandri i Madh»Arritja e fiseve të Europës para se të lindnin detet dhe si erdhën grekët e parë në barka. Pse Leka i Madh ka lindur në Emadhia dhe udhëtimi i tij në Maqedoni.
Pasi ju dhashë trajtimin që historianët e lashtësisë i jepnin Maqedonisë po sjell në vëmendjen tuaj faktin se si e njohin shqiptarët historinë e tyre. Si është transmetuar kjo histori nga brezi në brez nëpërmjet këngëve, gojëdhënave dhe miteve. Më poshtë po sjell bisedën që shkrimtarja amerikane Rose Lain ka bërë me disa malësorë shqiptarë. Kjo bisedë është përfshirë në librin e saj "Majat e Shalës" (Nga Linda).
[Miqtë e ardhur nga Amerika po bisedonin në një dhomë malësie dhe i zoti i shtëpisë po ju tregonte për legjendën e burrit të Malit të Sharrit. Pasi dëgjoi legjendën mikja amerikane ndërhyn]
"Në zhgënjim e sipër, unë fola tepër herët, duke harruar se Rexha ishte përkthyes i shkëlqyer. "Por kjo nuk është shqiptare; kjo është greke", thashë unë. "Tash më kujtohet se e kam lexuar para shumë vjetësh".
"Po, edhe unë", shtoi Aleksa dhe fjalët e saj u puqën me ato të Rexhës, që po i thoshte fjalët e mia duke i kthyer në shqip.
"Po", tha plaku me ironi. "Është këngë greke – është greke aq sa është grek edhe Leka i Madh".
Unë e kisha falenderuar plakun me një fyerje, ngaqë edhe vetë gegët e mbajnë në zemrat e tyre kujtimin se grekët e mbajnë Janinën të pushtuar dhe kujtimi i fshatrave të djegura dhe i shqiptarëve të therur në Epir, nuk ka më shumë se gjashtë vjetë që ka ndodhur. Në një çast shkujdesjeje, unë kisha ngjallur ca nga ato kujtime që djegin në netët e pagjumë. E quaja veten të marrë, sa dëgjoja zërin tim se si përpiqej të varoste atë gabim të pandreqshëm me fjalë të ngutshme. "Ç'është Leka i Madh?"
Francesa dhe Aleksa ishin dhënë pas një çante me artikuj mitologjikë dhe Rexha u përgjigj: "Nuk e di si e quani ju në anglisht, mis Lejn. Leka i Madh ka qenë mbreti ynë para shumë e shumë vjetësh, i cili doli nga malet dhe pushtoi të gjitha qytetet e botës. Ai ishte i biri i mbretit tonë të njëzetë dhe ishte luftëtar i madh. Ma merr mendja se ju me siguri do ta keni njohur me ndonjë emër në anglisht. Ne e quajmë Leka i Madh. Sepse kemi pasur dhe mbretër të tjerë me emrin Lekë".
"Leka i Madh", klithi Francesa, me të dëgjuar këtë emër. "Alexander the Great! (Aleksandri i Madh). Ç'thonë për të?"
Djaloshi në këmishën ushtarake amerikane nuk ia kishte vënë veshin rrëfimit për orën, por dëgjoi menjëherë fjalët e Francesës dhe i keqkuptoi. "Aleksandri grek?", përsëriti a. "Aleksandri nuk ka qenë grek; ka qenë shqiptar":
"Do të thuash se nënën e kishte shqiptare", tha Francesa.
Djaloshi foli me qortim. "Do të thuash se babën jo? Kur ke dëgjuar ti të jetë martuar një mbret shqiptar me një grua të huaj? Shqiptarët martohen me shqiptarë. Kur Filipi i Dytë u martua, ai u martua me një grua prej popullit të vet, siç ka qenë gjithmonë zakoni. A guxojnë grekët të thonë se Filipi ka qenë grek? Po të ishte grek, asnjë i parë i shqiptarëve nuk do t'i jepte bijën për grua. Edhe atëherë ne malësorët i kemi urryer grekët".
"Mirëpo, Filipi i Maqedonisë - ka qenë maqedonas", - mezi fola unë. "A nuk ka qenë maqedonas? Dhe, maqedonasit nuk kanë qenë shqiptarë, apo jo": "Pyete plakun se ç'di për Lekën e madh Rexhë", tha Francesa. Por, plaku duke thithur qelibarin me gojën e tij të padhëmbë, ende nuk ishte shkoqur nga kënga e burrit të Malit të Sharrit.
"Gjërat që jua tregova i kanë ndodhur një shqiptari të bajrakut të Malit të Sharrit", tha ai. "Këtë këngë e kanë kënduar malësorët që nga ditët kur ka ndodhur e deri te ditët e babait tim. Grekët kanë qenë njerëz të vegjël, kureshtarë, që loznin me letër dhe me shkrola që kur ia behën në brigjet tona me barka, shumë moti - qindra e qindra vjet para se të vinin romakët. Ne u dhamë strehë, i lamë të vinin në brigjet tona, i lamë të vinin nga dete të ftohta, të vendoseshin në tokat tona dhe ata janë mysafirë që vjedhin mikpritësin. Ata kanë vrarë popullin tonë; ata na e kanë marrë Janinën. Le të na i lenë këngët dhe mbretërit tanë të qetë. "Grek!", tha ai duke mërmëritur. "Së shpejti do të na e kërkojnë edhe malin e Shoshit!"
Aq m'u ngjall kureshtja, saqë gishtërinjtë më dridheshin dhe shkronjat më shtrembëroheshin në fletore. Fletorja e pikuar me ngjyrë dhe e përlyer nga shiu, më nxjerr sot përpara si një kristal para një gejzeri figurën e atij burri në muzgun e ngrohtë të shtëpisë së Sadri Llukës. Rrëketë e shiut mbi çati, aromën e kafesë dhe të tymit të duhanit, fëshfërimën e butë të opingave që çapitnin nëpër korridorin e gjatë të njerëzve që rrëfeheshin më gjunjë para atë Marjanit.
"Grekët kanë ardhur në brigjet tuaja?, thumbisa unë plakun. "Por, në libra shkruan se ata kanë ardhur prej tokave të ujitura nga Danubi, nga lumi që rrjedh nëpër Beligrad në Detin e Zi. Shkruan se ata kanë ardhur nëpër Ballkan për të ndërtuar qytetet e tyre të mëdha dhe të bukura në brigjet e Egjeut. Dhe, kund nuk shkruan për shqiptarët. Prej nga kanë ardhur shqiptarët?"
Këto fjalë shkaktuan një ndjenjë sensacioni. Sy të shkruar e të kaltër u ngulitën mbi mua në habi. Një meso burrë, që kishte ardhur nga dhoma e rrëfimit dhe kishte varur pushkën bashkë me të tjerat pranë oxhakut dhe po mbështillte një cigare u ndal me cigaren gjysmë të mbushur dhe ma nguliti shikimin. "Nuk shkruan se prej nga kanë ardhur shqiptarët?", pyeti ai me një zë mosbesues. "Po, me siguri e tërë bota e di se prej nga kanë ardhur shqiptarët".
E sigurova se shkruante vetëm se grekët, kur erdhën, gjetën këtu ca fise të egra, origjina e të cilave nuk dihej. Por, mendohej se këto fise ishin popuj të vjetër të Europës, që ishin zhdukur kur arritën popujt e sotshëm. Unë u ndala për të mos iu bërë të njohur migrimet e arianëve nga India, që ishin shuar, thashë unë, kur qytetërimet e sotshme lindën në botë. Dhe, i pari i këtyre qytetërimeve ishte ai grek. | |
| | | Leka i Madh V.I.P
Numri i postimeve : 1368 Vendi : Dielli lind nga malet! Registration date : 02/09/2007
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Nov 06, 2008 12:53 am | |
| Meqe kopjimi i shkrimeve nga burime te tjera ndalohet, e shoh te arsyeshme dhe te korroktshme qe ta shikoni kete shkrim senzacional per Leken e Madh: http://www.gazetakritika.net/Forumi/index.php?itemid=128 | |
| | | murturi Ushtarak
Numri i postimeve : 517 Age : 48 Vendi : Bruksel Registration date : 19/04/2008
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Wed Dec 24, 2008 11:52 pm | |
| “Homeri, Aleksandri i Madh dhe Pirrua i Epirit flisnin gjuhën shqipe”
Sa e vjetër është gjuha shqipe, në cilat koordinata gjeografike është folur, si ka evoluar, cilët popuj janë marrë vesh përmes saj dhe dialekteve, cilat janë raportet e saj historike me greqishten e vjetër dhe latinishten..? Larg pretendimeve hipotetike dhe të paargumentuara, larg dëshirës së ndikuar nga nacionalizmi, më poshtë po japim vlerësimin e disa prej studiuesve më në zë të globit në lidhje me prejardhjen dhe vjetërsinë e gjuhës shqipe. Faktet janë tronditëse nëse do të vihen përballë asaj pjese të pranuar “zyrtarisht” deri tani nga gjuhëtarë, historianë e studiues shqiptarë e të huaj. As më pak dhe as më shumë historiografia shqiptare përballë fenomenit të vjetërsisë, prejardhjes, mbase edhe kohës së shkrimit të shqipes, ka nevojë të jetë më e qartë dhe këtë e kanë pohuar edhe gjigantë të kalibrit të Çabej. Gjithsesi brezi i ri, por edhe i vjetër i studiuesve shqiptarë tashmë ka dhënë shenja se janë duke dalë nga kornizat e vjetra. Fatmirësisht shenjat janë të mira dhe të dukshme. Këtë duket ka pasur parasysh edhe akademiku Shaban Demiraj, kur ka shkruar në veprën e tij monumentale “Gjuha shqipe dhe historia e saj”, se: ”Hulumtimi dhe shpjegimi i elementëve ‘pellasgjike’ (më saktë, para ilire), që shqipja i ka trashëguar nëpërmjet ‘nënës’ së saj, mbeten një nga detyrat e rëndësishme të historisë së gjuhës shqipe”. Po le të shohim se në ç’përfundime kanë dalë kolegët e Demirajt në të gjithë globin, kur janë përballur me faktet për shqipen e lashtë. Franz Bopp-i përcaktoi i pari se gjuha shqipe “i përket në mënyrë të sigurt familjes indoevropiane, por në elementet e saj themelore nuk ka ndonjë lidhje më të ngushtë, ose, aq më pak, ndonjë lidhje prejardhjeje me asnjërën nga motrat sanskrite (= indoevropiane) të kontinentit tonë”. Vinçenc Xoberti, filozof italian (1801–1852) nënvizon: “Latinishtja është një gjuhë pellazgjike, që rrjedh nga eolishtja dhe e afërt me ato gjuhë që përdoreshin në Greqi para vërshimeve “Deukalonike”, d.m.th., me ata të huaj që flet Herodoti”. Nieburi shkruan: “Në latinisht gjendet një fond gjysmë grek dhe se origjina e tij nga pellazgjishtja nuk duket e dyshimtë”. Johan Seferin Fater (1771–1826) shpreh mendimin se përputhjet e shqipes me latinishten mund të kenë një origjinë të përbashkët të bartësve të këtyre gjuhëve. Jernei Bartolomeo Kopitar ka arritur në përfundimin: “Kështu, pra, deri në kohën e sotme, në veri të Danubit, në Bukovinë, Moldavi e Vllahi, Transilvani, Hungari, si dhe në anën tjetër të Danubit, në Bullgarinë e mirëfilltë, pastaj në të gjithë vargun e Alpeve të Ballkanit, në kuptimin e vjetër më të gjerë të këtij vargmali, nga njëri det në tjetrin, në vargmalet e Maqedonisë, në Pind dhe përmes Shqipërisë sundon vetëm një formë gjuhësore, por me tri lloje lënde gjuhësore (nga të cilat një është vendase, ndërsa dy të tjerat kanë ardhur nga Perëndimi dhe nga Lindja”. Xylanderi shkruan: “Fjalët e gjuhës shqipe, pa ndryshime thelbësore e pjesërisht nga rrënja, gjenden edhe në gjuhët e tjera, si në greqishten e vjetër e greqishten e re, në latinishte, në gjuhët romane, gjermanishten e vjetër, të re, suedisht, danisht, anglisht, sllavisht, persisht, arabisht, keltisht, baskisht e indishten e vjetër”. Xylanderi shton se prapashtimi i nyjës shquese dhe fleksioni i saj më i zhvilluar se në baskisht, islandisht, suedisht e danisht, nuk gjendet në ndonjërën prej atyre gjuhëve të popujve që kanë ndikuar mbi shqipen. Përputhjet me sanskritishten tregojnë lidhje afrie të drejtpërdrejtë sesa të ndërmjetme, lidhje të afërt me trungun e përbashkët sesa me popujt që dolën më vonë në histori. Të njëjtën dukuri vë re edhe Franc Bopp-i. Vicens Dorsa (studiues arbëresh) shkruan se në shqipe ruhen rrënjët e dialektit (digamës) eolik parahomerik. Jeronim De Rada shkruan: “Analiza gjuhësore e përligj opinionin se në greqishten e vjetër gjendet një shtresë fjalësh, e cila i përgjigjet një periudhe më të vjetër të shqipes. Teza e Blumentalit rezulton e saktë”. Elia Lates pohon se nuk ka asnjë arsye që të mos pranohet origjina ilire e popujve italikë. Alfredo Trombeti pohon se fiset ilire u përhapën në tërë Gadishullin Italik, nga Venediku gjer në Pulia e Kalabri. Ribezzo gjen përputhje të shumta mes onomastikës venete, japigje, ilire e shqiptare. Jani Vreto thekson se rrënjët e fjalëve shqipe nuk gjenden as tek Homeri dhe as tek Hesiodi, sepse janë më të vjetra se ato. Eqrem Çabej shprehet se në greqishten e vjetër ka disa fjalë, që shpjegohen vetëm me anë të shqipes. Një degë e shqipes vjen nga Egjeu, është egjeane, por nuk e shtjellon më tej këtë ide. Adelungu te “Mithridati” shkruan: “Meqë trakishtja është një nga gjuhët e njohura më të lashta, ajo do të ketë ruajtur gjurmë më të shumta të një gjuhe nënë të lashtë, sesa gjuhët e fqinjëve të saj të afërt e të largët. Në gjuhën e mëvonshme greke nuk duken shumë fjalë rrënjë të keltishtes, gjermanishtes…, sepse, pasi u formua gjuha dhe populli i tyre, ata nuk u ndodhën në lidhje të drejtpërdrejtë me këta popuj, ajo duhet parë si një mbeturinë e trakishtes; trakët ishin fqinjët më të afërt të këtyre popujve jo vetëm në Evropë, por edhe në vendbanimin e tyre të parë në Azi, ku duhet të jenë formuar prej një burimi të përbashkët”. Ëilly Borgeau në veprën “Ilirët në Greqi dhe në Itali” këmbëngul se Beotia, Akarnania, Etolia, mandej Argosi dhe Sparta janë të mbushura me antroponime e toponime ilire, se Boitoia dhe Argosi në zanafillë janë krijime ilire, d.m.th., pellazge. Të njëjtën pikëpamje mbron edhe gjuhëtari italian Bonfante. Albrech Blumental ka gjetur gjurmë të shumta gjuhësore ilire në territorin e Greqisë. Kretçmeri, Budimiri, Krahe, Bonfante etj., kanë gjetur fosile të shqipes së moçme (të periudhës së bronzit) në Mikenë e më gjerë. Maks Myler profetizon: “Do të vijë dita kur kjo gjuhë do të bëhet çelësi i shpjegimeve të sekreteve të mëdha”. Malte-Brun përcakton: “Gjuha e ilirëve të lashtë, ose e shqiptarëve të sotëm është një gjuhë e veçantë, prejardhja e së cilës shkon deri në lashtësinë e thellë e madje në një kohë kur filluan të formoheshin secila në sferën e saj edhe gjuhët greqishte, latinishte, iberishte, keltishte, sllavishte, teutonishte dhe gotishte”. Johan Georg von Han, hedh idenë e prejardhjes së përbashkët “tireno-pellazgjike” të ilirëve, epirotëve e maqedonasve, të cilët formojnë një degë të veçantë të rëndësishme të lashtësisë, krahas grekëve e romakëve. Hani nga mitologjia greko-romake përqas me gjuhën shqipe këto fjalë: Uranus, Rhea, Kronos, Kyklopea, Venus, Anna, Perenna, Anaitis, Zeus, Ge, Dhemeter, Deukalion, Thetis, Oceanus, Dif, Diel, Kybelle, Atlas, Vulkanus, Tinias, Tina, Ceres, Kore, Hermakes, Turms, Merkuris, Nemesis, Ruana, Pales. M. Saqellari, gjuhëtar i sotëm grek, pranon se ka mjaft elemente, që dëshmojnë për hierarkinë parahelene, pellazge, të hyjnive të Olimpit”. N. P. Elefteridhi pohon se greqishtja në pjesën më të madhe u formua gati e tëra nga gjuha pellasgjike. Jakov Thomopullo dëshmon se ka lexuar mbishkrimet eteo-krete nëpërmjet gjuhës shqipe. Enzo Gatti shkruan: “Gjeografia e lashtë e Evropës Mesdhetare është pothuaj e gjitha ilire …Emrat gjeografikë të Kretës, Korfuzit, Qipros, Sicilisë, Sardenjës, Baleareve… “. Historiani francez Kantu shkruan: “...Në përgjithësi është pranuar se shqiptarët i përkasin racës pellasgjike… ata përbëjnë një racë mitike, si titanët dhe ciklopët... Faktet dëshmojnë se pellazgët sollën në Greqi, jo vetëm disa arte, por një sistem të tërë besimi, artesh dhe germash. Ajo ishte një racë po aq sa bujare, edhe e pafat. Gjuha e tyre, më e ngjashme me latinishten se sa me greqishten, u ruajt në dialektin eolian dhe në atë epirot, që helenët i cilësonin si barbarë”. George Fred Uilliams, studiues amerikan, që në vitin 1914 shprehej se “po të kthehemi në parahistori, para se rapsodët homerikë t’i këndonin hyjnive dhe heronjve mitologjikë, para se të shkruhej gjuha greke, jetonte një popull i njohur me emrin Pellazg. Shqipja ka qenë gjuha e vërtetë e Homerit, e Aleksandërit të Madh dhe e Pirros së Epirit”. Robert d’Angely shkruan: ”...Shqiptarët janë më të vjetër se grekët, kjo s’ka dyshim, tingulli monosilabik është provë për këtë. Origjina e shqipes dhe e greqishtes nxjerr në pah në mënyrë të padiskutueshme raportin e vërtetë mes tyre, atë të prejardhjes së greqishtes nga gjuha shqipe: nëna e saj”. Eqerem Çabej vërente me mprehtësi se kontributi i shqipes për gjuhët e tjera ballkanike do studiuar më gjerë. Pyetja trashëgim a huazime shtrohet sot e gjithë ditën për një sërë fjalësh. Ka emra visesh me një pamje mjaft të moçme, fjalë që s’u dihet kuptimi. Nisur nga gjendja e njohurive të atëhershme, Çabej shprehej se ka një kundërvënie mes historisë dhe gjuhësisë përsa i përket vendit dhe kohës së formimit të gjuhës shqipe. Nuk shohim asnjë kundërvënie mes arkeologjisë, historisë dhe gjuhësisë; këto shkenca përputhen në përfundimet e tyre, duke ndjekur secila rrugën e vet të pavarur të studimit. Çabej shprehte pikëpamjen se prehistoria e shqipes mund të ketë vazhduar në Gadishullin e Ballkanit, veçse gjuhësisht ajo s’mund të ndiqet. Akademiku Shaban Demiraj në veprën monumentale “Gjuha shqipe dhe historia e saj”, shkruan: ”Hulumtimi dhe shpjegimi i elementëve “pellasgjike” (më saktë, para ilire), që shqipja i ka trashëguar nëpërmjet “nënës” së saj, mbeten një nga detyrat e rëndësishme të historisë së gjuhës shqipe”. Si përfundim, mund të themi se shqipja përfaqëson zhvillimin gradual të gjuhës së lashtë vendase, autoktone ilire, përgjatë mijëvjeçarëve e dhe shekujve deri në ditët tona. Mendimi i Miklosiçit, gjuhëtar i dëgjuar, se: “…kështu, ne jemi të prirë, që, në mos të gjitha, të paktën shumicën e dukurive të shqyrtuara këtu t’ia atribuojmë elementit të vjetër vendas dhe besojmë që ky element të ketë qenë i një rrënje me shqipen e sotme, të cilën ne e shohim si vazhduese të ilirishtes”, është i bazuar dhe i drejtë. G. Meyer pranonte se shqipja përfaqëson një fazë të re të ilirishtes së moçme, ose më saktë të njërit prej dialekteve të moçme ilire. Ndërsa Kretchmeri shtonte se kjo është kaq e vërtetdukshme, saqë njeriu duhet të sillte arsye shumë të rëndësishme për ta kundërshtuar atë. Duke bërë një sintezë të këtyre veçorive gjuhësore, Çabej arrin në përfundimin e sigurt se shqipja buron prej shkallës më të lashtë, pavarësisht se me cilën gjuhë jo greke të Gadishullit Ballkanik të kohës antike është identike ajo shkallë e lashtë. | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Tue Dec 29, 2009 7:52 pm | |
| Leka i Madhë qenka i Grekëve , Bullagrëve , Sllavëve të Maqedonisë që edhe bustin po e sjellin në qender të Shkupit , qenka Serb , sipas tyre Lesander Po Maqedonasit e vjetër çka ishin , kush ishin ? Strabo , historiani , geografi, dijetari antik shkruan :Straboni i paraqet Maqedonët e vjetër si Ilir ose Epirotas : - Cito :
- "Οτι Ημαθία εκαλείτο πρότερον η νύν Μακεδονία. Κατείχον δε τήν χώραν ταύτην Ηπειρωτών τινές και Ιλλυριών, το δε πλείστον Βοττιαίοι και Θράκες" Στράβων Ζ-11)
"Οι δε Φρύγες ως Μακεδόνες λέγουσι εκαλέοντο Βρίγες χρόνο όσον Ευρωπήϊοι εόντες σύνοικοι ήσαν Μακεδόσι, μεταβάντες δε εις την Ασίαν άμα την χώρα και τούνομα μετέβαλλον εις Φρύγας" Ηρόδ. VII 73
"Περδίκας Αργαίου καρανίων ιδίοις Μακέσταις καθύπερθεν Ιλλυραίας αγχίμολος επ' άκρα Βεδύσσας Σαβάζω οψιμέδοντι έρεξεν" (Ο Περδίκας γυιός του Αργαίου αρχηγέτης των Μακεδόνων έφθασε στην Ακρόπολη της Εδεσσας όπου προσέφερε θυσία στον ύψιστο Θεό Σαβάζιον, προερχόμενος από την άνω Ιλλυρία ) As këto libra historike të vjetra po edhe të kohes moderne nuk i shkruajtën shqiptarët por të huajt , a thua pse ?By Charles Alexander Robinson Published 1947 E.P. Dutton 252 pages. . . . . | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Tue Dec 29, 2009 8:06 pm | |
| | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| | | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Wed Dec 30, 2009 6:06 pm | |
| | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 12:49 am | |
|
Women Warriors : A History January 14, 2007 - Leave a Response By David E. Jones Published 2000 Brassey’s History / Military / War 246 pages ISBN 1574882066 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 12:50 am | |
| The Ancient World January 14, 2007 - Leave a Response By Joseph Ward Swain, Terrot Reaveley Glover Published 1950 Harper | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 12:52 am | |
| By Sarah B. Pomeroy Published 1999 Oxford University Press US 512 pages ISBN 0195097424 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 12:54 am | |
| The Journal of Race Development January 12, 2007 - Leave a Response By George H Blakeslee and G Stanley HallPublished 1912 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:00 am | |
| Greek Leaders By Leslie White Hopkinson Published 1918 Houghton Mifflin company 259 pages | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:00 am | |
| Albania: Eye of the Balkan Vortex By Lou Giaffo Published 1999 Xlibris Corporation History / General History 572 pages ISBN 0738802603 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:01 am | |
| Researches in the Highlands of Turkey: Including Visits to Mounts Ida, Athos, Olympus, and Pelion, to the Mirdite Albanians and Other Remote Tribes By Henry Fanshawe Tozer Published 2004 Kessinger Publishing Travel / Foreign 390 pages ISBN 0766188906 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:02 am | |
| Childe Harold, ed. by H.F. Tozer By George Gordon N. Byron Published 1885 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:04 am | |
| Alexander the Great By Lewis Vance Cummings Published 2004 Grove Press Biography / Autobiography 461 pages ISBN 0802141498 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:06 am | |
| Alexander the Great’s Art of Strategy: The Timeless Leadership Lessons of History’s Greatest Empire Builder By Partha Sarathi Bose Published 2004 Gotham Business / Economics / Finance ISBN 1592400531 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:09 am | |
| Le të dalin fqinjët tanë me argumente ne tavolinë sikurse ne që i kemi , kush ,cili është këtu Den Baba Den | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:13 am | |
| Are Leaders Born Or Are They Made?: The Case of Alexander the Great By Manfred F. R. Kets de Vries, Elisabet Engellau Contributor Elisabet Engellau Published 2004 Karnac Books Psychology 114 pages ISBN 1855753154 | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 1:20 am | |
| | |
| | | BashKom Admin
Numri i postimeve : 767 Age : 54 Vendi : Prishtin Registration date : 27/08/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Thu Apr 15, 2010 4:46 pm | |
| Arbër të lumt për punën që po bën . | |
| | | Atdhetari Anëtar i Besueshëm
Numri i postimeve : 1415 Age : 112 Vendi : Arbëri Registration date : 13/11/2009
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh Sat Apr 17, 2010 12:20 am | |
| Edhe kjo kundërpërgjigje ndaj ''enciklopdisë'' sllave që u botua në Tetovë dhe u financua nga vetë populli Shqiptarë të Maqedonisë këtu e ka vendin :Për herë të parë pas shumë dekadash hapet çështja e rivalitetit shqiptaro-grek LAJM Aleksandri i Madh i Greqisë apo i shqiptarëve
https://www.youtube.com/watch?v=dFiNIXdB3hY&feature=player_embedded Arben Llalla
Emri i Aleksandrit të Madh ende vazhdon të krijojë trubullira politike edhe sot këtu e dymijë e dyqind vjet nga vdekja e tij duke bërë që politikat e vendeve të ndryshme të varen shpeshherë nga lavdia dhe emri i tij për ta privatizuar.
A ishte grek Aleksandri? Çfarë e lidhte atë me shqiptarët dhe grekët mbretin e Maqedonisë Antike?
Disa pseudo historianë të fqinjëve tanë të afërt dhe të largët pretendojnë që Leka i Madh nuk ka prejardhje shqiptar. Por historianët e lashtë kanë lënë shënime që tregojnë se Aleksandri i Madh ishte i biri i mbreti të Maqedonisë Filipit II dhe i Olimbisë, një princeshë Ilire, e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I.
Shumë shkrues të historisë Antike ndër ta babai i Historisë greke Herodoti dhe Tukidi na lajmërojnë se Pellazgjët(shqiptarët) janë popull para grekëve “proelinioi”.Aleksandri i Madh, skulpturë që gjendet te VILA ALBANI, Romë. Filipi II
Filipi lindi në vitin 382 para K., nga një baba maqedonas dhe nënën e kishte ilire e cila quhej Euridike dhe ishte nga fisi ilir i Lynkestisë. Lynkestët ishin ilirë, këtë na e dëshmojnë studiuesit dhe historianët antikë si: Livi, Plini, Straboini, Ptolemeu etj.
Ilirët Lynkestë banoni përreth liqenit ët Ohrit dhe kryeqytet kishin Manastirin e sotëm. Pra, vetë Filipi ishte gjysmë maqedonas dhe gjysmë ilir. Mbas vdekjes të babait Amynta, Euridikja e dërgon Filipin në Iliri tek Lynkestët,dhe më tej në Tebë. Filipi pas disa vitesh bëhet mbret i Maqedonisë më 359 p. K.
Filipi u martua me iliren Olimbi dhe nga kjo martesë do të lindte Kleopatra, Kynëna dhe Aleksandri, një burrë i fort, një legjendë Biblike që do bënte emër të madh.
Filipi me të hipur në frontin e maqedonasve nënshtroi fisin e nënës së tij Lynkestët të cilët kishin udhëhequr politikën e maqedonasve. Më tej Filipi i drejtoi synimet e tij për të spastruar territoret e Maqedonisë nga kolonët grekë. Ai shtiri në dorë Selanikun, Thraqin, Skithinë etj., duke zhdukur mbi 200 koloni greke.
Demosdenin i cili ishte oratori më i madh grek i quajtur edhe mbrojtësi i grekëve kundra maqedonasve ka thënë për Filipin mbasi pushtoi të tërë Greqinë në ligjëratën e tij të titulluar “FILIPIKA e Tretë” thotë: “Filipi, jo vetëm që nuk është grek, edhe asnjë lidhje nuk ka farefis me grekërit, por ai është një murtajë e ndyrë e Maqedonisë...”. Ndërsa Straboni shkruan: “Maqedonasit janë quajtur si Paion”.Por nga historia kemi mësuar se në të vërtetë Paionët ishin ilirë1.
Një nga dashnoret e Filipit e akuzoi Olimbinë se Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit por, Olimbia e kishte me Amonin. Amoni ishte një gjarpër, perëndia më e lartë. Olimbia u fye rëndë nga kjo akuzë. Pasi Filipi e ndau Olimbinë ajo bashkë me Aleksandrin shkuan për disa kohë të jetojnë mbretërinë e Lynkestëve. Atëherë Filipi i shpalli luftë Lynkestëve, por gjatë betejës ai desh u vra. Më tej Filipi kërkoi që Aleksandri të kthehej në Maqedoni, por Aleksandri këmbëngulës dhe kokë shkëmb i vuri kusht që të kthehej edhe nëna e tij Olimbia dhe të respektohej si mbretëreshë. Filipi e pranoi kushtin. Ai për tu afruar me fisin ilir të Olimbisë kërkoi që vajza e tij Kleopatra të martohej me mbretin e Epirit vëllanë e Olimbisë. Gjatë dasmës, Aleksandri në bashkëpunim me nënën e tij dhanë urdhër që Filipi të vritej. Gjatë dasmës një ushtar maqedonas i afrohej Filipit dhe i ngul thikën në zemër duke e lënë te vdekur në vend atë. Me ngjitjen e Aleksandërit në frontin e maqedonasve Olimbia e vret gruan e re të Filipit bashkë me fëmijët e saj.Filipi II
Olimbia
Gruaja e Filipi dhe nëna e Aleksandri të Madh Olimbia vinte nga visi i Ilirëve të Epiriotëve. Olimbia ishte stërmbesë e mbretit të Mirmidonëve Akilit i cili u vra në luftën Trojë. Pra Olimbia ishte e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I, i cili rridhte nga fisi i Pirro Neoptolemi djali i Akilit. Pirro Neoptolemi mbas luftës së Trojës u vendos në Toskëri duke themeluar mbretërinë e Epirit. Pirro Neoptolemi është stërgjyshi i Pirros së Madh që luftoi deri në Romë në shekullin III, përpara Krishtit. Olimbia dhe Pirrua janë kushërinj të parë. Emri i vërtetë i Olimbisë ishte Mirtal, pra edhe kjo një fjalë shqipe e përbërë nga MIR-DAL. Në gjuhën shqipe shpesh herë shkronja T ngatërrohet me D, sikurse S me Z, etj. Më vonë Mirtalia u quajt Olimbi, emër që ia vuri vetë Filipi. Edhe kjo fjalë rrjedh nga gjuha shqipe të cilën do ta shpjegojmë më poshtë. Olimbia ishte shumë bukur me flokë të verdha, të dredhura e të gjata. Bukurisë së Olimbisë nuk i rezistoi Filipi i cila la gruan e tij të parë që ishte ilire dhe quhej Audata. Siç duket bukuria e veçantë, zgjuarsia e Mirtalisë ka bërë që më tej ajo të thirrej me emrin madhështor Olimbi.
Olimbia është një emër shqiptar që përbëhet nga bashkimi i fjalëve pellazgje OLI dhe MBI2. OLI do të thotë i TË GJITHË dhe MBI, sipër. Emri OLIMBI është një emër që tregon madhështi. Lojërat më të mëdha në botë quhen Lojrat OLIMBIKE, mali më i madh në Greqi quhet Mali i OLIMBIT. Pra, emri Olimbi ka kuptimin e madhështisë “MBI TË GJITHË”. Dhe vërtetë a nuk janë Lojrat Olimbike aktiviteti më i madhsportivë në botë?!Mirtali, nëna e Aleksandrit të Madhe e njohur me emrin Olimbi. E cila ishte Ilire.
Sot gjuhëtarët shqiptar e ngatërrojnë fjalën Olimbi me Olimpi. Fjala OLIMBI në greqisht shkruhet OLIMPI dhe shqiptohet OLIMBI. Shkronja MP në greqisht është B dhe kur ndodhen midis dy zanoreve shqiptohet MB. Gjuhëtarët shqiptar kanë bërë deri më sot transkriptim të fjalës greke OLIMBI, duke bërë që kjo fjalë të humbi kuptimin e saj që rrjedh nga gjuha shqipe(pellazgjike). Gjuhëtarët tanë me dashje ose pa dashje kanë bërë shumë gabime në disa fjalët shqipe duke i quajtur si fjalë të ardhura nga greqishtja, sllavishtja, latinishtja etj. Por po të studiohet më thellë do kuptojmë se kemi fjalë të gjuhës shqipe të përvetësuara nga gjuhët e tjera.Pirro, mbreti i Epirit.
Aleksandri i Madh
Plutarku shkruan për Aleksandrin e Madh se ai ishte biond, me një përskuqje të lehtë në faqe dhe në gjoks. Dua të shtoj se edhe Pirrua i ynë i Epirit kishte një përskuqje në të tërë fytyrën e tij. Aleksandri pamjen e jashtme i ngjante nënës së tij Olimbisë dhe dajallarëve që ishin nga fisi ilir i Epirit.
Filipi për të mësuar Aleksandrin në edukimin e tij mori dy mësues Leonidhën që ishte kushëri me Olimbinë dhe Lisimakun edhe ky ishte nga krahina e Dodonës Pellazgjike3. Pra siç del nga historia me edukimin e Aleksandrit u morën dy mësues ilirë. Më vonë Filipi solli edhe Stagjire me prejardhje shqiptare4 i njohur me emrin Aristoteli, një filozof i zoti nga Selaniku për të mësuar Aleksandri gjuhën greke dhe letërsinë e tyre.
Në moshën 18 vjeçare Aleksandri në krye të 2.000 kalorës mposhti ushtrinë e Athinës. Mbas vrasjes së Filipit, Aleksandri në moshën 20 vjeçare bëhet mbret i Maqedonisë dhe i Greqisë në një moshë të re në verën e vitit 336 p.K. Në vjeshtën e vitit 335 para K. Aleksandri i Madh u kthye në Pellë për të përgatitur planin e tij të madh për të pushtuar Azinë dhe të shkatërronte perandorinë perse.
Aleksandri gjatë udhëtimit të tij për në Azi bëri edhe një ndalesë të vogël në bregdetin e Trojës që tashmë ishte shkatërruar e tëra nga lufta dhjetëvjeçare midis Trojanëve dhe Akejve. Kur mbërriti në Trojë Aleksandri u mallëngjye. Librin më të dashur ai kishte ILIADËN dhe nëpërmjet Iliadës kishte mësuar për Trojën dhe luftën e saj. Gjatë vizitës në Trojën e shkatërruar Aleksandri bëri fli në kujtim të mbretit të pafat të Trojanëve Priamit të cilin e kishte vrarë djali i Akilit, Pirroja. Por nga heronjtë e luftës së Trojës ai adhuronte Akilin mbretin e Mirmidonëve që e kishte stërgjyshin nga nëna.
Ishte mëngjesi i 3 qershorit ët vitit 323 p.K., kur Aleksandri ndeu se kishte zjarrmi të brendshme, pasi bëri një banjë ai ushtri përsëri në gjumë. Kur u zgjua thirri të gjithë gjeneralët për planin e betejës, por pa se vetë ishte i pamundur. Për disa ditë rënkoi në shtrat nga temperatura e lartë dhe më 13 qershor vdiq në krevat i sëmurë. Kështu, mbreti i Maqedonisë që kishte mposhtur në fillim Greqinë dhe i kishte marrë emrin nuk mundi të realizonte ëndrrën e tij për të pushtuar tërë botën. Ai për dhjet vjet pushtoi pjesën më të madhe të botës, ndërsa stërgjyshi i tij Akili me aleatët e tij iu deshën dhjetë vite për të mposhtur Trojanët me dredhi.
Aleksandri vdiq, por mbeti gjallë emri, legjenda e tij. Lavdia e tij ndriçon e herë errëson dhe krijon probleme, dymijë e dyqind vjet pas vdekjes së tij
Sipas disa studiuesve të huaj Aleksandri i madhe quhej Meryamun Aleksandri, këtë mendim studiuesit e mbështesin në një mbishkrim që është gjetur në Egjipt.
Ku thuhej në një citim “meryamun setepenra Aleksandros”5. Kjo është një dëshmi që tregon se emri Aleksandër është i mëvonshëm. Ose më mirë të themi që është Llagap. Shpesh herë duhet të na punojë logjika e thjeshtë për të mësuar shumë të fshehta të njerëzve në kohën antike. Po ta ndajmë emrin ALEKSANDËR në tre pjesë do të lexojmë tre fjalë, A-LEKS-ANDËR, që do të thotë: A është fjala e sotme shqipe ËSHTË, LEKS që është emri LEK dhe ANDRA është një fjalë e vjetër pellazgje që e përdorin ende shqiptarët, dhe do të thotë Ëndërr. Pra, emrin ALEKSANDËR do të thotë LËKA ËSHTË NË ËNDËRR. Dhe me të vërtetë Leka ishte burrë i madh që mbeti në historinë e botës për të realizuar ëndrrat që ai shihte në gjumë, ky fakt përmendet në disa shkrimtar dhe historian. Sot shqiptarët emrin Aleksandër e kanë në disa variante si: LEK, ALEKS, SANDRI, LEKSANDËR. Shqiptarët që njihen ne Itali me emrin arbëreshë dhe në Greqi me emrin arvanitas në vend të emrit Aleksandër ata përdornin Leksandër. Duhet të dimë që në kohët e lashta njerëzit shpeshherë e humbnin emrin e pagëzimit dhe thirreshin me Llagapet e tyre. Më vonë Llagapet u bënë mbiemrat e familjeve. Shqiptarët e sotëm i pagëzojnë fëmijët edhe me emrin Andra. Në Greqi ndodhet një ishull me emrin ANDRA. Gjatë një studime që kam bërë në vitin 2001 për këtë ishull kam zbuluar se ky ishull banohej që në shekullin e XII nga shqiptarët. Edhe sot ishulli Andra(Ëndra) banohet nga 70% e popullsisë greke që flet në familje gjuhën shqipe, pra nga shqiptarë që njihen me emrin arvanitas. Ishulli ANDRA6 ka 27 fshatra shqipfolës, toponime, dhe mbiemrat e familjeve janë të kuptimit të gjuhës shqipe. Emri ALEKSANDËR përbëhet nga fjalë të kuptimësisë në gjuhën shqipe.Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926. Elementët që tregojnë origjinën ilire(shqiptare) të Aleksandrit të Madh
1.- Më lartë kemi sjellë origjinat familjare të Filipi dhe Olimbisë që vijnë nga fiset ilire. Filipi ishte lindur nga një nënë ilire dhe Olimbia nënën dhe babain e kishte ilir. Shkencërisht ALEKSANDRI I MADH është Ilir, duke patur parasysh se logjika na shpie se nëna është ajo që përcakton babain e fëmijës. Pra, Filipi ishte djali i Eurodikes që vinte nga fisi ilir i Lynkestëve. Dhe për Aleksandrin kemi të sigurt që ishte djali i ilires Olimbisë që vinte nga fisi ilir i Epiriotëve. Më lartë thamë që Olimbia akuzoheshe shpeshherë që Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit, por i gjarprit Amon.
2.- Nga pamja e jashtme dhe karakteri Aleksandri i ngjante Olimbisë, kishin të përbashkët ngjyrën e flokëve, bukurinë e fytyrës, ambicien, zgjuarsinë etj.
3.-Emri i pagëzimit të Aleksandrit ishte Meriamun, një emër që zbërthehet në gjuhën shqipe të dialektit geg, MER-JAM-UN. Sot disa fshatra shqiptar në Maqedoni ende thonë: MER JAM UN, që në gjuhës standarde shqipe është MIR JAM UNË.
4.- Emri i njohur botërisht nga bëmat e Miriamun ishte Aleksandër që siç e shpjeguam më lartë ka kuptim vetëm në gjuhën shqipe.
5.- Aleksandri ishte mbajtës i brirëve të Cjapit. Më vonë këtë shenjë do ta mbante Pirrua, mbreti i Epirit dhe Skënderbeu, mbreti i Epirit dhe Arbërisë.
6.- Gjuha që u fliste Aleksandri miqve të tij ishte ilirishtja e dialektit geg të Maqedonisë. Aleksandri greqishten e mësoi nga Aristoteli.
7.- Në vitin 1925 Republika e Shqipërisë që drejtohej nga Ahmet Zogu monedhës shtetërore e quajti me emrin LEK për nder të Aleksandrit të madh. Dhe në faqet e monedhës shqiptare LEK pasqyroheshin figurat e Aleksandrit, Herkulit, Akilit, Pirros etj. Kur shteti shqiptar kishte këto elemente në monedhën e tij në vitin 1925 që vazhdoi deri në vitet 1950, Greqia dhe Republika e Maqedonisë(FYROM) nuk kishin monedhë me këta figura të njohura të historisë së lashtë.Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926. Aleksandri në Bibël
Gjatë leximit të Biblës, në kapitullin e tetë, profecia e Danielit, thuhet se në shek.VII p.k. do të lindte Aleksandri i Madh. Profecia ka titullin: “Vegimi i Danielit: Dashi e Cjapi”7 ku shkruhet: “Në tretin vit të mbretërimit të mbretit Baltazar, unë, Danieli, pata një vegim, pas atij që pata në fillim të mbretërimit. Pashë në vegim dhe, ndërsa po shikoja, më ndodhi të gjëndesha në qytezën e Suzas, që është në krahinën e Elamit; nga vegimi e kuptova që isha pranë lumit Ulai. Ngrita sytë dhe shikova, dhe ja, pranë lumit pashë më këmbë një dash me dy brirë; të dy brirët ishin të lartë, por njëri ishte më i lartë se tjetri, megjithëse më i larti kishte dalë i fundit. Pashë dashin që godiste kundrejt perëndimit, drejt veriut dhe drejt jugut; asnjë kafshë nuk mund t'i rezistonte, askush nuk mund të çlirohej nga pushteti i tij; kështu ai bëri atë që desh dhe u bë i madh. Ndërsa kisha parasysh këtë, ja, ku po vinte nga perëndimi një cjap, që përshkonte tërë sipërfaqen e dheut pa e prekur tokën; cjapi kishte një bri të madh midis syve të vet. Arriti deri te dashi me dy brirë që kisha parë më këmbë përpara lumit, dhe iu hodh kundër me furinë e forcës së tij. E pashë të afrohet dhe të zemërohet kundër tij; pastaj i ra me bri dashit dhe copëtoi dy brirët e tij, ndërsa dashi nuk kishte fuqi për t'i rezistuar; kështu e hodhi për tokë dhe askush nuk mundi ta çlirojë dashin nga pushteti i këtij. Cjapi u bë shumë i madh; por, kur u bë i fuqishëm, briri i tij i madh u thye; në vend të tij dolën katër brirë të mëdhenj, që drejtoheshin drejt katër erërave të qiellit. Nga një prej tyre doli një bri i vogël, që u bë shumë i madh në drejtim të jugut, të lindjes dhe të vendit të lavdishëm. U rrit deri sa arriti ushtrinë e qiellit, bëri të bjerë për tokë një pjesë e ushtrisë dhe e yjeve dhe i shkeli. U ngrit madje deri te komandanti i ushtrisë, i hoqi flijimin e vazhdueshëm dhe vendi i shenjtërores së tij u shemb. Ushtria iu la në dorë bashkë me flijimin e vazhdueshëm, për shkak të shkeljes; ai hodhi për tokë të vërtetën; bëri tërë këto gjëra dhe i shkoi mbarë. Pastaj dëgjova një të shenjtë që fliste, dhe një i shenjtë tjetër i tha atij që fliste: "Deri kur do të vazhdojë ky vegim: ndalimi i flijimit të përditshëm, shkretimi për shkak të paudhësisë, shenjtërorja dhe ushtria të shkelur?" Ai më tha: "Deri dymijë e treqind ditë; pastaj shenjtërorja do të pastrohet". Tani, ndërsa unë, Danieli, e kisha parasysh vegimin dhe përpiqesha ta kuptoja, ja ku po rri para meje dikush që ka pamje burri. Dëgjova pastaj në mes të lumit Ulai zërin e një burri, që bërtiste dhe thoshte: "Gabriel, shpjegoja këtij vegimin". Ai iu afrua vendit ku ndodhesha unë dhe, kur arriti, unë pata frikë dhe rashë me fytyrë. Por ai më tha: "Kuptoje mirë, o bir njeriu, sepse ky vegim ka të bëjë me kohën e fundit". Ndërsa ai fliste me mua, unë rashë në një gjumë të rëndë me fytyrë për tokë, por ai më preku dhe më bëri të ngrihem më këmbë në vendin ku ndodhesha. Dhe tha: "Ja, unë do të të tregoj atë që ka për të ndodhur në kohën e fundit të indinjatës, sepse ka të bëjë me kohën e caktuar të fundit. Dashi me dy brirë, që ti ke parë, përfaqëson mbretërit e Medisë dhe të Persisë. Cjapi leshtor është mbreti i Javanit dhe briri i madh që ishte në mes të syve të tij është mbreti i parë. Briri i thyer dhe katër brirët që dolën në vend të tij janë katër mbretëri që do të dalin nga ky komb, por jo me të njëjtën fuqi të tij. Në fund të mbretërisë së tyre, kur rebelët do ta kenë mbushur kupën, do të dalë një mbret me pamje të egër dhe i rrahur në dredhitë luftarake. Fuqia e tij do të rritet, por jo për shkak të forcës së tij; do të bëjë shkatërrime të habitshme, do të ketë sukses në ndërmarrjet e tij dhe do të shkatërrojë të fuqishmit dhe popullin e shenjtorëve. Për shkak të dinakërisë së tij do shtohet mashtrimi në duart e tij; do të krenohet në zemër te vet dhe do të shkatërrojë shumë njerëz që janë në siguri; do të ngrihet kundër princit të princave, por do të thyhet jo nga dorë njeriu. Vegimi i mbrëmjeve dhe i mëngjeseve, për të cilin është folur, është i vërtetë. Ti e mban sekret vegimin, sepse ka të bëjë me gjëra që do të ndodhin mbas shumë kohe". Dhe unë, Danieli, e ndjeva veten të sfilitur dhe qeshë i sëmurë disa ditë; pastaj u ngrita dhe u interesova për punët e mbretit. Unë isha i tronditur nga vegimi, por askush nuk e vuri re”.
Shkencëtarët e kanë zbërthyer Profetësinë e Danielit dhe kanë nxjerrë përfundimin se bëhet fjalë për ngjarje që lidhen me Aleksandrin. Dashi ishte mbreti i Medisë dhe Persisë, që në shek. VI-V para K. vunë nën kontroll Maqedoninë dhe Thrakën. Cjapi me një brirë është Aleksandri i madh, i cili mundi Persinë, Darin e III që na paraqitet me shenjën e dashit. Cjapi që është shenja e Aleksandrit që pushtojë Persinë brenda 10 vjetësh, pra ashtu siç ka ndodhur me të vërtetë. Briri i thyer në katër pjesë ishte ndarja që pësoj mbretëria e Aleksandrit nga gjeneralët e tij. Ptolemeu, Lisimarku, Antipatrit dhe Seleku, që ishin të njëjtës kombësi, ilir. Po të shohim emri Lisimarku ka kuptimsin në të gjuhës së sotme shqipe Lis i Markut, edhe emri Seleku mund të jetë fjala shqipe Shelek që emërtohet qingji i vogël i sapo qethur. Këtë fjalë e ndeshim në tërë territoret Ballkanike që banohen nga shqiptarët. (INA)Përkrenarja e Skënderbeut, me simbolin e bricjapit. Marrë nga libri “Maqedonia shqiptare në dritën e teksteve dhe dokumenteve historike” që doli në qarkullim në ditët e fundit të vitit 2009.
1 Elena Kocaqi, Roli Pellazgo-Ilir..., Tiranë, 2007, fq.63.
2 Arben Llalla, ALBANIA, Tiranë, 24.01. 2007.
3 Edwin Jacques, SHQIPTARËT, Tiranë, 1996, fq.105
4 Robert d’Angely, ENIGMA, Tiranë, 1998, fq.244.
5 Elena Kocaqi, Albanët me famë në mijëvjeçarë, Tiranë, 2006, fq.93.
6 Τιτοσ Π. Γιοχαλας, ΑΝΔΡΟΣ, ΑΘΗΝΑ, 2000.
7 BIBLA, Ferizaj, 1996, fq.1220. | |
| | | Sponsored content
| Titulli: Re: Aleksandri i Madh | |
| |
| | | | Aleksandri i Madh | |
|
Similar topics | |
|
| Drejtat e ktij Forumit: | Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
| |
| |
| |