Epigrame dhe fabula nga fabulisti Iliaz Bobaj

Titulli: Epigrame dhe fabula nga fabulisti Iliaz Bobaj Sun Dec 21, 2008 11:51 pm

E P I G R A M E

---------------------------------

Nga: ILIAZ BOBAJ

E SOTMJA

-----------------

E sotmja kish rënë në mendime të thellë.

Njerzit thanë:

-Vret mendjen,

si do jetë e nesërmja.

* * *

Ajo psherëtiti pikë e vrer:

-Më dhembin plagët,

që më la e djeshmja.

KËNGA

------------

Kënga ia kish marrë këngës,

aq bukur,

sa të ikte mendja nga mendja.

-Këndon nga gëzimi,-

kalimtarët thanë.

* * *

Ajo rënkoi:

-Këndoj nga dhimbja.

POEZIA

-------------

-Falë mendjes së poetëve,-

i thanë poezisë,-

ti mbetesh e gjallë,

për jetë të jetëve.

* * *

Ajo u përgjigj me këto fjalë:

-Edhe vdekjen,

e kam prej poetëve.

VENDI I PARË

----------------------

Dikur,

ndesheshin e vërteta me gënjeshtrën.

* * *

(Luftonin për vendin e parë të dyja).

* * *

Sot,

në vendin e parë,

ka dalë hipokrizia.

ZOGU I VOGËL

------------------------

Një zog i vogël u hodh nga foleja,

por krahët e njomë,

s'e mbajtën dot të shkretin.

Një zog tha:

-I admiroj guximin.

Tjetri:

-E mori në qafë nxitimi,

me naivitetin.

MOSHA

-------------

Pyetën një vajzë të re:

-Cila je ?

-Jam vajza e madhe e Jorgaqit.

* * *

-Po ti ?

pyetën një grua të moshuar.

-Jam çupa e vogël e Muratit.

SHKRIMTARI

--------------------

Me libër në dorë kish dalë një shkrimtar,

por dukej qartë,e kish një shqetësim.

-Ç'kërkon mes njerëzve? kalimtarët i thanë.

-Kërkoj një lexues për librin tim.

VEÇ DINJITETIT

-------------------------

Gjithë jetën,

në çdo gjë,

kam toleruar.

* * *

(Me njerzit kam dashur mirëkuptim).

* * *

Vetëm në dinjitet,

nuk kam lëshuar,

asnjë grimë.

ANKESA

--------------

-Kot u ankuam dikur,-thanë kuajt,-

se na vunë në krye veshgjatin

dhe na diktonte,

mendimin dhe hapin.

Sot tjetërkush na nxin jetën,

ne, të ngratëve.

Në krye të karvanit,

kanë vënë breshkën,

militanten partiake.

DYFYTYRËSIA NDAJ PUSHTETARËVE

-----------------------------------------------------------

Ndaj pushtetarëve të fuqishëm,

njerzit,

shfaqin një dyfytyrësi të paanë.

* * *

Para krahësh,

i lajnë e i lyejnë.

Pas krahësh,

i shajnë.

KOHË DHE NJERËZ

------------------------------

Dikur,

në një mbledhje fshati,

ia ngarkuan mbi shpinë të tëra,

të thëna e të pathëna.

* * *

U dënua me burg i mjeri.

* * *

Kur ndërruan kohët,

u mblodh sërrish fshati,

e shpalli,

''Qytetar nderi''.

PUSHTETET

-------------------

Pushtetari ka pushtetin e firmës dhe vulës.

Cubi-pushtetin e egër të armës.

I pasuri ka pushtetin e rreptë të lekut.

Shkrimtari-pushtetin magjik të fjalës.

KOHËZGJATJA

------------------------

-Më thoni,

sa kohë do t'ju mbajmë mbi krye,

ju,pushtetarëve,

që s'kini të ngopur ?

* * *

-Ne do të jemi këtu,

në majë,

sa kohë t'i hajë,

gënjeshtrat,

ky popull.

AUTORË DHE LEXUES

------------------------------------

Krenohej autori:

-Botova pesë libra rrjesht !

* * *

Ia ktheu lexuesi:

-Tani s'të mbetet,

veçse të bëhesh poet.

PARTIA E RE

--------------------

U formua partia e re,

tepër e domosdoshme,

për spektrin politik.

* * *

Emërtimi i saj:

''Partia e njerëzve,

që dalin piknik''

MESAZHI

---------------

Nuk e njoha Hashekun,

(E si ta njihja,

ishte në kohë tjetër).

* * *

Ai më la mesazhin me Shvejkun.

U bëmë

dhe mbetëm,

miq të vjetër.

KRITIKË DHE AUTORË

----------------------------------

Autorit,

për një vepër pa vlerë,

lëvdata çmimlira i fali.

Tjetri krekoset si një lolo,

i veshur me rroba gjenerali,

me yje dhe grada.

* * *

Të tjerët e tallin nga prapa...

SHPESHHERË...

--------------------------

Shpeshherë,

kur duhet të flasim,

parapëlqejmë të heshtim.

* * *

Ndonjëherë,

kur duhet të qajmë,

me vete nënqeshim.

LEKËT

----------

Lekët-letra me vlerë.

* * *

Kur e mposhtin njeriun,

e kthejnë,

në njeri pa vlerë.

FJALA

------------

Fjala është dhe helm dhe mjaltë,

plumb e rëndë,pupël e lehtë,

të shëron një fjalë e mirë,

një fjalë e keqe,të vret.

LËVDATAT

----------------

Për këtë vit u ngopëm me lëvdata,

(e për kë nuk pati lëvdata,

veç politikanëve ?).

Dikur lëvdatat s'j'ua kursenin femrave,

sot,

s'j'ua kursejnë shkrimtarëve.

TË ZBULUARA DHE TË MBULUARA

------------------------------------------------------

Janë shkurtuar dukshëm fundet

dhe gjokset femërorë,

janë hapur mjaft.

* * *

Kjo s'do të thotë se pas kanë mbetur,

ato me bluzë të mbyllur

dhe fund të gjatë.

MENDIMI

--------------

Njerzit bien shpesh në mendime.

* * *

(Krejt e natyrshme kjo gjë).

* * *

Tek disa mendimi prodhon mendim.

Tek disa mendimi s'prodhon asgjë.

URIMI IM

---------------

Do të doja t'i uroja të gjithë,

si dhuratë t'ju falja urimin tim të dlirë,

(ashtu si përherë i kam uruar).

* * *

Të mirëve t'ju thoshja:

për ju ndjej nderim.

Të këqinjve t'ju thoshja:

ju kam duruar.

ILIAZ BOBAJ

---------------------

F A B U L A

-------------------

GJELA DHE PULA

------------------------------

-Pa shih,-tha burri,-

si e sjell puna,

një gjel i vetëm,

mbaka dhjetë pula.

Nënqeshi gruaja,

me fjalët e të shoqit:

-Ky ka mbetur,

në kohë të Ezopit.

Harron që ndodhin

dhe gjëra të tjera,

ka edhe pula,

që shkojnë me dhjetë gjela.

» - ESE - DHE FABULA TË NDRYSHME